Σκέψεις... III

[nearos]

Με κουραζεις αφανταστα

 

[Azur]

Με κουραζεις αφανταστα

Η Βιολογία ή η Έκθεση;

 

[Valder]

Μπαινω χτες Ινσταγκραμ (τι το θελα).

Βγαινει μια τυπισσα σε γενικο ακκαουντ (στην περιγραφη ελεγε μονο ενα ονομα, Κέλσι) με μαυρο μπλουζακι, γυαλια, μελαχρινή, κοντη φουστιτσα και επαιζε με τη ζαρτιέρα απο κατω τι σκατα ηταν και ειχε ενα μπουτι άλλο πράγμα.

Εγω "Πεχ, ανοησίες, πόσο εκφυλο ειναι το IG"

το κλείνω...

Σήμερα: Ποια να ναι αυτη η Κέλσι με το μπουτι...

Αδιόρθωτος...

 

[nearos]

"As you pass remember, that as you are so once was I, and as I am, you soon will be. Remember me."

 

[amarelia]

Σκατά μιλάνε, σκατά ακούν,
τον βόθρο υμνούν και τον προσκυνούν.
Νέοι στη σκέψη, παλιοί στην ψυχή,
κουβαλούν τη βρωμιά σαν να ’ναι τιμή.

Φωνάζουν για φως, μα ζουν στο σκοτάδι,
ο βόθρος τους πνίγει σαν λάσπης πετράδι.
Σκατά τα όνειρα, σκατά οι ιδέες,
μα πάντα τις ντύνουν με λόγια ωραίες.

Κι όταν τολμήσεις να πεις το στραβό,
θα σε πνίξουν στον βούρκο με λόγο φτηνό.
Η ελπίδα πεθαίνει, μα αυτοί γελούν,
τα σκατά τους φυτεύουν και τα υμνούν.

 

[Valder]

 

[Azur]

Ώρες ώρες λέω αφιλτράριστα ό,τι σκέφτομαι και κριντζάρω φουλ με την πάρτη μου.

Από τη μία, δεν αφήνω τον εαυτό μου αυθόρμητο (κοινωνικό άγχος αφού), από την άλλη όταν το κάνω (προφανώς γιατί το έχω ανάγκη) κριντζάρω

 

[nearos]

Γαμώ την ACS και την γραφειοκρατία μου μέσα γαμώ. ΠΟΥΤΑΝΕΣ ΘΑ ΣΑΣ ΞΕΣΚΙΣΩ.
Φιλικά πάντοτε εννοείται. Μαύρο σκοτάδι δείχνουν τα ταρώ, κακός οιωνός εως τώρα....

 

[Azur]

Μιλάμε το επίπεδο μερικών ανθρώπων είναι δεύτερο υπόγειο.

Spoiler

Αναφέρομαι σε δικό μου συγγενικό πρόσωπο.

 

[American Economist]

 

[ultraviolence]

Έλεγα δεν θα το αφήσω να με ρίξει, αλλά με έριξε. Όχι ξανά στην ανεργία ρε γαμωτο..

 

[Azur]

Έλεγα δεν θα το αφήσω να με ρίξει, αλλά με έριξε. Όχι ξανά στην ανεργία ρε γαμωτο..

Δεν θα είσαι για πολύ. Είσαι ικανότατος

 

[American Economist]

Έλεγα δεν θα το αφήσω να με ρίξει, αλλά με έριξε. Όχι ξανά στην ανεργία ρε γαμωτο..

Είμαι σίγουρος ότι σε λίγες ημερες θα αποτελεί παρελθόν η ανεργία, όπως είπε και ο φίλος από πάνω είσαι ικανός και εργατικός.

 

[glayki]

Θέλω μια μηχανή που να παγώνει το χρόνο σε στιγμές που η ψυχή νιώθει ανάταση. Μια αχρονια ίσως χρειάζομαι

 

[amarelia]

ο Χριστός ο ίδιος ετοιμάζεται να κατέβει για να πλακώτσει στα άγρια κλωτσομπουνίδια τους μαινόμενους υπερασπιστές του εδώ κι αυτοί κράζουν σαν γαλοπούλες μέρα νύχτα με τα σύμβολα παραμάσχαλα

 

[Valder]

Χθες βράδυ που έπεσα για νάνι (βράδυ, γελάνε και οι πέτρες, τέσπα), εσκέφθην να γράψω ένα πόνημα.

Ποετικα Νοκτούρνα η φάση.

...Κι αν δυο χέρια είχα να μ αγκαλιάζουνε, στο κρεβάτι θα τρεχα απο τις 9. Όχι για του ύπνου μοναχά τη σαγήνη μα για τη θέρμη των μηρών και του κορμιού ολάκερου. Αντί για το ξημέρωμα, που μοναχά με παίρνει και μοναχό με βρίσκει, εκλιπαρώντας για μια εξάντληση σφοδρή, το μάτι για να κλείσει. Σιωπηλής βοήθειας έκκληση η ανησυχία της ψυχής, όταν μπορεί κατεβατά να λογαριάσει αλλά το έξω διστάζει να πλησιάσει. Όταν μπορείς το άρωμα να μυρίσεις, μα η απόφαση να το φορέσεις είναι υπόθεση ωρών και όχι αυθόρμητη θέληση. Όταν κινάς για το φαί, αλλά αποφεύγεις το τηγάνι. Κι όταν το πλησιάσεις το τηγάνι, ένας ολόλαμπρος ήλιος γεμίζει αισιοδοξία την ψυχή σου οτι δημιουργείς, κι ένα τεράστιο "δε γαμιέται, ένα ένα θα τα φτιάξω" αντηχεί στους διαδρόμους του μέσα. Είναι δύσκολη η απόφαση να ζήσεις οπως θες, αλλά δε γαμιέται, ενα ένα θα φτιαχτούν.

 

[American Economist]

 

[ilias90]

 

[American Economist]

Η μόνη αγκαλιά που θα ήθελα τώρα είναι αυτή εδώ.

 

[Kate1914]

Η επί του Όρους Ομιλία. Ίσως το πιο όμορφο κομμάτι (αν μπορείς να ξεχωρίσεις όμορφα κομμάτια) στη διδασκαλία του Χριστού.
Ειδικά αυτό:
"Μακάριοι θα είσθε, όταν θα σας υβρίσουν και θα σας καταδιώξουν και θα πουν εναντίον σας κάθε κακό πράγμα, λέγοντες ψέμματα εξ αιτίας μου. Να χαίρετε τότε και να αγαλλιάσθε, διότι η ανταμοιβή σας θα είναι μεγάλη εις τους ουρανούς• έτσι κατεδίωξαν τους προφήτας, που έζησαν πριν από σας".