Το e-steki είναι μια από τις μεγαλύτερες ελληνικές διαδικτυακές κοινότητες με 67,431 εγγεγραμμένα μέλη και 3,407,351 μηνύματα σε 102,080 θέματα. Αυτή τη στιγμή μαζί με εσάς απολαμβάνουν το e-steki άλλα 258 άτομα.
όπου κι αν πάω βλέπω μια δυστυχία, μαγαζιά να κλείνουν, ανθρώπους να υποφέρουν, ζώα πληγωμένα και πεινασμένα
Μπορώ να πάρω το αμάξι και να πάω κατευθείαν σε μέρη που θα δω «την καλή πλευρά της ζωής», «την θετική» και να τα προσπεράσω όλα αυτά και να μην με διαλύουν ή να μου τρυπάνε την ψυχή...
ένα σίχαμα, ένα κατακάθι, μια βρώμα ανεκδιήγητη, ένας ζόφος, ένα έρεβος μια σαπίλα που σου τρυπάει τα κόκαλα
Δεν χωράμε όλοι, δεν θέλω να χωράμε όλοι
Δεν μπορώ να αναπνέω την βρωμιά, δεν μπορώ να υπάρχω μέσα σε βαλτωμένα σκουπίδια, πνίγομαι και ξέρω πολύ καλά πως πνίγονται κι άλλοι μαζί μου...
Μήνας περνά και φέρνει άλλον μήνα.
Αυτά που έρχονται κανείς εύκολα τα εικάζει·
είναι τα χθεσινά, τα βαρετά εκείνα.
Και καταντά το αύριο πια σαν αύριο να μη μοιάζει.
η παντελώς άχρηστη πληροφορία της ημέρας :έχω μεγάλη έλλειψη βιταμίνης d και το πίσω μπαλκόνι μου μόνο χτυπάει καλά ο ήλιος.
Αν είσαι γείτονας μου και με βλέπεις να κάθομαι κάθε μέρα και συγκεκριμένη ώρα με τα χέρια και πόδια απλωμένα και ένα βιβλίο κάπου να ισορροπεί και να παίρνει και τα...
υπάρχουν κάτι άνθρωποι που βράζουν μέσα τους ένα παχύρευστο κατάμαυρο δηλητήριο. Κι προς τα έξω δείχνουν καθώς πρέπει και σωστός και σείς και σάς. Και από μέσα είναι σάπια κουφάρια που περιμένουν, παραφυλάνε, και σε παρατηρούν ενώ μέσα τους συνεχίζει ατέρμονα να βράζει το δηλητήριο τους.
Που τα...
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.