Ανοιχτή συζήτηση του C'n'F

[rafaela11]

Τα ξεσπάσματα της δεν έχουν να κάνουν με σένα απλά έτυχε να βρίσκεσαι εσύ εκεί. Δικά της είναι τα προβλήματα.
Δυστυχώς είναι πολύ δύσκολο να βρείς καλό κλίμα εργασίας γενικότερα.
Περνάνε πάρα πολύ ζόρικα οι άνθρωποι και ζορίζουν και τους γύρω τους.

Δεν μπορείς να δουλέψεις ετσι, σου διαλύει την ψυχή.
Θα βρείς κάτι είμαι σίγουρη, ξέρω πόσο δυσκολη είναι η αγορά στην Θεσσαλονίκη και πόσο περιορισμένα, θέλει υπομονή τεράστια.

Εσύ ενδιαφέρεσαι μόνο για το κομμάτι που είσαι τώρα ή θα πήγαινες και σε κέντρα αποκατάστασης κτλ;

σε κέντρα αποκατάστασης θα βρω αύριο, κι λόγω προϋπηρεσίας, όμως οι συνθήκες είναι χειρότερες από αυτές που έχω τώρα, οριακά ένσημα χάλια μισθοί καθόλου υποδομές.
Αλλά όχι ψάχνω είτε σε ιατρεία είτε σε μονάδες είτε σε γραμματειακή εξυπηρέτηση καθώς έχω προϋπηρεσία και σε αυτό

Επίσης ξέρω ακόμα μια κλινική μαιευτική πολύ γνωστή εδώ στη Θεσσαλονίκη που επίσης θα με παίρνανε την ίδια μέρα όμως και εκεί έχει πολύ τοξικό περιβάλλον..

Αχ τι θα κάνω δεν ξέρω

 

[amarelia]

σε κέντρα αποκατάστασης θα βρω αύριο, κι λόγω προϋπηρεσίας, όμως οι συνθήκες είναι χειρότερες από αυτές που έχω τώρα, οριακά ένσημα χάλια μισθοί καθόλου υποδομές.
Αλλά όχι ψάχνω είτε σε ιατρεία είτε σε μονάδες είτε σε γραμματειακή εξυπηρέτηση καθώς έχω προϋπηρεσία και σε αυτό

Επίσης ξέρω ακόμα μια κλινική μαιευτική πολύ γνωστή εδώ στη Θεσσαλονίκη που επίσης θα με παίρνανε την ίδια μέρα όμως και εκεί έχει πολύ τοξικό περιβάλλον..

Αχ τι θα κάνω δεν ξέρω

αν ήμουν στην θέση σου θα έψαχνα σε ιατρείο!

 

[rafaela11]

αν ήμουν στην θέση σου θα έψαχνα σε ιατρείο!

Εκεί στοχεύω και εγώ ειδικά σε οδοντιατρεία και ας έχουν και χειρουργικές 4 χεριών είναι πολύ πιο εύκολα

 

[amarelia]

ειδικά σε οδοντιατρεία

σου στελνω πμ

 

[nearos]

Καλησπερα ομορφοπαιδα και ελαφινες

 

[Reader]

@juanium χρόνια πολλά!

 

[amarelia]

Περνάνε πολύ γρήγορα τα χρόνια, δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω πότε ξεκίνησα τη σχολή και πότε έφτασα να τελειώνω το 3ο έτος. Απλά πολλές φορές σκέφτομαι ότι στη ζωή όλο βάζουμε ένα νέο ορόσημο και βιαζόμαστε να τελειώσουμε αυτό που κάνουμε τώρα για να πάμε στο επόμενο στάδιο. Και μετά πάλι το ίδιο, και το ίδιο...

Έτσι είναι

Αρίστευσα στις πανελλήνιες-> ήμουν το επίκεντρο, πήρα τα μπράβο, πέτυχα τον στόχο-> μπήκα στην πιο δύσκολη σχολή της ελλάδας -> βγήκα, πέτυχα τον στόχο->βρήκα δουλειές, πήρα τα μπράβο, πέτυχα τον στόχο——->

Παροδικές στιγμές ικανοποίησης που γυρνάς πίσω και όσο περνάνε τα χρόνια δεν σου μένουν και πολλές ουσιαστικές χαρές… ή οταν περάσουν πολλά χρόνια αναρωτιέσαι και γιατι τα έκανες.

Ήταν άραγε όλα δικές σου αποφάσεις;

 

[Poirot]

Έτσι είναι

Αρίστευσα στις πανελλήνιες-> ήμουν το επίκεντρο, πήρα τα μπράβο, πέτυχα τον στόχο-> μπήκα στην πιο δύσκολη σχολή της ελλάδας -> βγήκα, πέτυχα τον στόχο->βρήκα δουλειές, πήρα τα μπράβο, πέτυχα τον στόχο——->

Παροδικές στιγμές ικανοποίησης που γυρνάς πίσω και όσο περνάνε τα χρόνια δεν σου μένουν και πολλές ουσιαστικές χαρές… ή οταν περάσουν πολλά χρόνια αναρωτιέσαι και γιατι τα έκανες.

Ήταν άραγε όλα δικές σου αποφάσεις;

Ναι, πραγματικά. Καταλήγουμε να μετατρέπουμε τις ζωές μας σε to-do list κι όταν φτάσουμε 60 (αν δεν έχουμε πεθάνει από το άγχος νωρίτερα ) θα κοιτάμε πίσω κι απλά θα βλέπουμε ανιαρά "τικ" χωρίς τις ουσιαστικές χαρές που είπες κι εσύ.

 

[yorkie]

Διαβάστε το βιβλίο «επιτάχυνση κι αλλοτρίωση», Harmut Rosa, εκδ. πλήθος.

Θα έχει να σας πει.

 

[Poirot]

Διαβάστε το βιβλίο «επιτάχυνση κι αλλοτρίωση», Harmut Rosa, εκδ. πλήθος.

Θα έχει να σας πει.

Φαίνεται ενδιαφέρον από την περιγραφή, το πρόσθεσα στα βιβλία προς αγορά. Merci

 

[rafaela11]

Ναι, πραγματικά. Καταλήγουμε να μετατρέπουμε τις ζωές μας σε to-do list κι όταν φτάσουμε 60 (αν δεν έχουμε πεθάνει από το άγχος νωρίτερα ) θα κοιτάμε πίσω κι απλά θα βλέπουμε ανιαρά "τικ" χωρίς τις ουσιαστικές χαρές που είπες κι εσύ.

Παιδιά, δείτε την ταινία Soul. Αν και είναι μια παιδική ταινία, ( που κατά τη γνώμη μου αφορά πιο πολύ ενηλικες) δίνει ένα μεγάλο μάθημα πάνω σε αυτό που αναφέρεστε. Την έχει και στο Disney+ , αν έχετε