Ανοιχτή συζήτηση του C'n'F

[amarelia]

MOOD

Θέλω να φύγω από εδώ

Δεν υπάρχει καλή δουλειά εγώ αυτό συνειδητοποιώ, ακόμα και το όνειρο της ζωή σου να κάνεις απο μια στιγμή και έπειτα γίνεται ρουτίνα.

Βέβαια υπάρχει απόσταση ανάμεσα στο κακή δουλειά και δουλειά που μου τρώει τη ψυχή απο τη ρίζα της.

Η ουσία είναι μόνο στο τι κάνεις μετά τη δουλειά, οι άνθρωποί σου, τα παιδιά σου, τα ζώα σου, οι φίλοι σου, οι δραστηριότητες.
Η δουλειά είναι a means to an end.

Δυστυχώς στη σάπια πραγματικότητα που ζουμε εγώ αυτό συνειδητοποιώ.
Ίσως παλιά να ήταν καλύτερα που ο κόσμος ηταν μικρός, ειχες ενα μικρό μαγαζάκι, είχες τη γειτονιά σου, δενόσουν με ανθρώπους, έβλεπες νόημα.

Τώρα προσπαθείς να βρείς νόημα σε αυτές τις μοντέρνες fast track γαλέρες που κάνεις κουπί και λαχανιάζεις μέρα νύχτα χωρίς να ακούς ποτέ καλό λόγο και να τα εσωτερικεύεις μέχρι να σκάσουν σε ψυχοσωματικά.


Δεν φταίς εσύ (γενικό) έτσι είναι το σύστημα.

 

[rafaela11]

Η ουσία είναι μόνο στο τι κάνεις μετά τη δουλειά, οι άνθρωποί σου, τα παιδιά σου, τα ζώα σου, οι φίλοι σου, οι δραστηριότητες.

Συμφωνώ απόλυτα και δεν γίνεται να ταιριάζουμε με όλους τους συναδέλφους.

δεν μπορώ όμως να ανέχομαι να με κάνουν ψυχολογικό πόλεμο, bullying όπως θέλεις πες το.
να προσπαθώ να μην κάνει κανένας ασθενής παράπονο, να φεύγουν όλοι με χαμόγελο και με φροντίδα στη καρδιά τους, και παρόλα αυτά ο υπεύθυνος να μου λέει άσχημα λόγια, να με κρίνει για τον τρόπο που περπατάω, που στέκομαι, που φέρομαι, και να μου λέει να κάνω σεμινάριο για στάση του σώματος

στην αρχή πάει στο διάολο ξεκίνησα ως πρακτική δεν είχα ξανά βρεθεί σε τέτοιο περιβάλλον, το δέχτηκα και βελτίωσα τον εαυτό μου στο καλύτερο που θα μπορούσα σαν επαγγελματίας, ήμουν και 20 χρονών όταν ξεκίνησα.

δεν δέχομαι όμως αυτή η κουβέντα και αυτή η στάση να υπάρχει μέχρι και σήμερα.
να σε βλέπει ο άλλος να χαμογελάς και να βλέπεις το πρόσωπο του να μαραζώνει και να τον ενοχλεί, καθαρή κακία.

πουθενά δεν είναι τέλεια εφόσον έρχεσαι σε αλληλεπίδραση με πολύ κόσμοαλλά πρέπει τουλάχιστον να πηγαίνουμε χαρούμενοι για αυτό που κάνουμε, και ας μην είναι το ιδανικό

και να μην υπάρχει τοξικότητα σε τέτοιο βαθμό

κουράστηκα, και έδωσα και ευκαιρίες και συγχώρεσα. Όμως παρά πάει

Ιεραρχία να υπάρχει όμως να υπάρχει και αλληλοσεβασμός.

Κι όλα αυτά για τρεις και εξήντα, που είναι το τελευταίο που με νοιάζει σε αυτή τη φάση.
Μια ψεύτικη ιδανική ομάδα καταπιεσμένη να μην γελάσει για να μην ενοχλήσει τον μπαμπούλα

υπάρχουν οι καλοι εργοδότες, τα έχω δει να συμβαίνουν

θέλει όμως πολλή, πολλή τύχη

 

[amarelia]

δεν μπορώ όμως να ανέχομαι να με κάνουν ψυχολογικό πόλεμο, bullying όπως θέλεις πες το.
να προσπαθώ να μην κάνει κανένας ασθενής παράπονο, να φεύγουν όλοι με χαμόγελο και με φροντίδα στη καρδιά τους, και παρόλα αυτά ο υπεύθυνος να μου λέει άσχημα λόγια, να με κρίνει για τον τρόπο που περπατάω, που στέκομαι, που φέρομαι, και να μου λέει να κάνω σεμινάριο για στάση του σώματος

Μια ψεύτικη ιδανική ομάδα καταπιεσμένη να μην γελάσει για να μην ενοχλήσει τον μπαμπούλα

Χριστέ μου, κορίτσι μου φύγε απο κει πέρα, τι είναι αυτά που διαβάζω;
Κοίτα για εμένα το μόνο εύκολο είναι να στο γράψω το «φύγε» εσύ θα ψάχνεσαι όμως και φαντάζομαι το πόσο επίπονο είναι.

Μην σταματάς να χάχνεις, συναφές ή μη, κανείς δεν είναι πάνω απο σένα και στο διάολο να πάνε και οι καριέρες.
Βάλε ενα εξάμηνο πλάνο, ζήτα βοήθεια, κράτα κάποια λεφτά στην άκρη, συμβιβάσου με κάποιες δουλειές του ποδαριού για την ώρα όμως πάρε τον εαυτό σου απο και μέσα με κάθε τρόπο και μέσο.

 

[rafaela11]

Χριστέ μου, κορίτσι μου φύγε απο κει πέρα, τι είναι αυτά που διαβάζω;
Κοίτα για εμένα το μόνο εύκολο είναι να στο γράψω το «φύγε» εσύ θα ψάχνεσαι όμως και φαντάζομαι το πόσο επίπονο είναι.

Μην σταματάς να χάχνεις, συναφές ή μη, κανείς δεν είναι πάνω απο σένα και στο διάολο να πάνε και οι καριέρες.
Βάλε ενα εξάμηνο πλάνο, ζήτα βοήθεια, κράτα κάποια λεφτά στην άκρη, συμβιβάσου με κάποιες δουλειές του ποδαριού για την ώρα όμως πάρε τον εαυτό σου απο και μέσα με κάθε τρόπο και μέσο.

Πραγματικά αν έφευγε αυτό το άτομο από εκεί μέσα θα ήταν πολύ πολύ πολύ καλύτερα όλα! Αλλά έλα που είναι προϊσταμένη.

οι συνάδελφοι δεν είναι κακοί άνθρωποι, όμως κάθονται και το τρώνε όλο αυτό.
οπότε θέλει αυτή γελάμε όποτε δεν θέλει στο διάολο να πάμε.

τέλος πάντων, σε ευχαριστώ κορίτσι μου !
Αναμένω για μια θέση που είναι να ανοίξει, με δόξα τω θεω πολύ πιο νέο και σύγχρονο εργοδότη.
θα φανεί, η Παναγία να βάλει το χέρι της να πάνε όλα καλά και να τα καταφέρω

 

[amarelia]

Πραγματικά αν έφευγε αυτό το άτομο από εκεί μέσα θα ήταν πολύ πολύ πολύ καλύτερα όλα! Αλλά έλα που είναι προϊσταμένη.

οι συνάδελφοι δεν είναι κακοί άνθρωποι, όμως κάθονται και το τρώνε όλο αυτό.
οπότε θέλει αυτή γελάμε όποτε δεν θέλει στο διάολο να πάμε.

Κανονικά θα έπρεπε να μαζευτείτε ολοι και να την αναφέρετε, αλλά ξέρω πολύ καλά πως φοβούνται και δεν κάνουν κινήσεις ακόμα και οι εργαζόμενοι..

 

[rafaela11]

Κανονικά θα έπρεπε να μαζευτείτε ολοι και να την αναφέρετε, αλλά ξέρω πολύ καλά πως φοβούνται και δεν κάνουν κινήσεις ακόμα και οι εργαζόμενοι..

Αχ πόσες φορές το έχω σκεφθεί !! Αλλά δεν ξέρω και εγώ τι καψόνι θα φάμε

 

[Ουριήλ]

Πότε θα παίξουμε Παλερμο

 

[Reader]

Πότε θα παίξουμε Παλερμο

Το προηγούμενο καλοκαιρινό ήταν τέλη Αυγούστου, λογικά τότε.

 

[yorkie]

Πρέπει να επενδύσω τα λεφτά που δίνω κάθε μήνα για ενοίκιο κι όχι να πηγαίνουν χαμένα. Θέλω όμως να κουβαλήσω στην πλάτη μου για 30+ χρόνια ένα δάνειο αγοράζοντας ένα σπίτι; Από τη μια θέλω ένα σπίτι, όχι διαμέρισμα που είμαι τωρα. Να το νιώθω σπίτι μου, με τον κήπο μου, με την τραπεζαρία, το σαλόνι, την κουζίνα στο ισόγειο και τα δωμάτια στον όροφο. Θα δώσουν όμως οι τράπεζες δάνειο; Μόνο το κώλο μου που δεν ζητάνε από δικαιολογητικά, εγγυητές και προκαταβολή. Αλλά αν όχι τώρα που είμαι νέος και μπορώ να δουλέψω πότε θα το πάρω το σπίτι;

Το να είσαι ενήλικας και να καλεισαι να πάρεις αποφάσεις ζωής είναι πιο δύσκολο απ' ότι το φανταζομουν 10 χρόνια πριν.

Να το πάρεις!!

Η περιγραφή σου βγάζει βαθιά επιθυμία, τρυφερότητα και αγάπη.
Δεν το θες υλιστικά κατά βάση.

Είναι απόφαση ζωής, αλλά εχε κατά νου πως όσο δεν την ζούμε την ζωή αυτή περνά χωρίς να την νοηματοδοτούμε ουσιαστικά ( η ουσία είναι στιγμές αγάπης ). Επίσης, κάθε απόφαση είναι αναστοχαστική. Κι αυτό σημαίνει πως ο,τι κι αν συμβεί μπορείς να το μεταπουλήσεις ακόμη κι αν είναι υποθηκευμένο και τρέχει δάνειο. Οπότε πάρε μια ανάσα ακόμη και για το χειρότερο σενάριο.

Με το καλό το σπιτικό σας


~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Πωλ Ελυάρ,
«Τελευταία ποιήματα του έρωτα»

 

[rafaela11]

Πρέπει να επενδύσω τα λεφτά που δίνω κάθε μήνα για ενοίκιο κι όχι να πηγαίνουν χαμένα. Θέλω όμως να κουβαλήσω στην πλάτη μου για 30+ χρόνια ένα δάνειο αγοράζοντας ένα σπίτι; Από τη μια θέλω ένα σπίτι, όχι διαμέρισμα που είμαι τωρα. Να το νιώθω σπίτι μου, με τον κήπο μου, με την τραπεζαρία, το σαλόνι, την κουζίνα στο ισόγειο και τα δωμάτια στον όροφο. Θα δώσουν όμως οι τράπεζες δάνειο; Μόνο το κώλο μου που δεν ζητάνε από δικαιολογητικά, εγγυητές και προκαταβολή. Αλλά αν όχι τώρα που είμαι νέος και μπορώ να δουλέψω πότε θα το πάρω το σπίτι;

Το να είσαι ενήλικας και να καλεισαι να πάρεις αποφάσεις ζωής είναι πιο δύσκολο απ' ότι το φανταζομουν 10 χρόνια πριν.

Αχ είμαστε στην ίδια φάση ! Καλά εγώ ούτε απέξω να το σκεφτώ σαν ιδέα δεν μπορώ αλλά ευτυχώς μπορεί ο σύντροφος και έτσι έχουμε κάνει τη μοιρασιά.

αν έχεις τη δυνατότητα να το κάνεις !! Πληρώνεις και επενδύεις στον εαυτό σου, κι ας είναι πιο ζόρικα. Μεγάλη υπόθεση !

 

[ultraviolence]

Να το πάρεις!!

Η περιγραφή σου βγάζει βαθιά επιθυμία, τρυφερότητα και αγάπη.
Δεν το θες υλιστικά κατά βάση.

Είναι απόφαση ζωής, αλλά εχε κατά νου πως όσο δεν την ζούμε την ζωή αυτή περνά χωρίς να την νοηματοδοτούμε ουσιαστικά ( η ουσία είναι στιγμές αγάπης ). Επίσης, κάθε απόφαση είναι αναστοχαστική. Κι αυτό σημαίνει πως ο,τι κι αν συμβεί μπορείς να το μεταπουλήσεις ακόμη κι αν είναι υποθηκευμένο και τρέχει δάνειο. Οπότε πάρε μια ανάσα ακόμη και για το χειρότερο σενάριο.

Με το καλό το σπιτικό σας

Αχ είμαστε στην ίδια φάση ! Καλά εγώ ούτε απέξω να το σκεφτώ σαν ιδέα δεν μπορώ αλλά ευτυχώς μπορεί ο σύντροφος και έτσι έχουμε κάνει τη μοιρασιά.

αν έχεις τη δυνατότητα να το κάνεις !! Πληρώνεις και επενδύεις στον εαυτό σου, κι ας είναι πιο ζόρικα. Μεγάλη υπόθεση !

Σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας κορίτσια. Είναι ένα θέμα που με βασανίζει είναι η αλήθεια. Γιατί έχω δει τι μπορεί να κάνει η πίεση ενός δανείου σε μια οικογένεια και δεν ξέρω αν θα ήθελα να το φάω κι εγώ στο κεφάλι μου.
Από την άλλη, μια ζωή στο ενοίκιο δεν λέει. Μονίμως σε μια αμφισβήτηση αν θα έχεις ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι σου με τους ιδιοκτήτες να το θέλουν για να μείνουν κτλ.
Είχαμε βρει ένα, κουκλίστικο. Σε μια μικρή αγροτική κωμόπολη. Ήταν παλιά μια τεράστια φάρμα, την χώρισαν σε 3 σπίτια, την ανακαίνισαν. Έχει κήπο με όλα τα φρούτα που αγαπώ, ησυχία, μακριά από την βαβούρα της πόλης. Δεν είναι σε καμία περίπτωση καινούριο, είναι παλιό αλλά με(μας) γοητεύει το vintage. Είναι και σχετικά "φθηνό" αν το συγκρίνεις με αλλά σπίτια όσο πλησιάζεις προς το Παρίσι. Αλλά δεν παυουν να είναι λεφτά και μάλιστα πολλά τα οποία κάθε μήνα λίγα-λιγα θα δίνουμε. Θα μου πείτε και τώρα δίνουμε κάθε μήνα για το ενοίκιο (πάνω κάτω όσο θα ήταν η κάθε δόση για το δάνειο) αλλά δεν ξέρω. Με φοβίζει.

Σόρρυ ΟΔ, μπορείτε αν θέλετε να τα πάτε στην ανοιχτή κουβέντα. @Micro

 

[rafaela11]

Γιατί έχω δει τι μπορεί να κάνει η πίεση ενός δανείου σε μια οικογένεια και δεν ξέρω αν θα ήθελα να το φάω κι εγώ στο κεφάλι μου.

Εφόσον υπάρχει σταθερή εργασία με καλό μισθό στο σπίτι δεν υπάρχει λόγος φοβίας.

όπως κάθε μήνα λογαριάζεις να δώσεις το ενοίκιο σου, έτσι θα λογαριάσεις και κάθε μήνα να δώσεις το «ενοίκιο» στο δάνειο σου. Το ίδιο πράγμα είναι, καλό διακανονισμό θέλει μόνο και να τα βάζεις στην ακρη για να τα δίνεις από την αρχή κάθε μήνα.

και να κανονίσεις με τη τράπεζα ρεαλιστικές δόσεις.

νομίζω το μεγαλοποιούμε λίγο. Επίσης προφανώς πρέπει να έχεις μαζέψει λίγα για να πάρεις και το δάνειο, έτσι. Εμείς είμαστε σε αυτή τη φάση τώρα.

Πέρα από τη πλάκα στο εξωτερικό σύγκριση με εδώ έχει πιο μεγάλα και πιο οινονομικα σπίτια νομίζω.

το μεγαλύτερο ζόρι πάντως τώρα που βλέπω πολλούς από τη δουλειά μου που πήραν το πρόγραμμα του Μητσοτάκη με το χαμηλό επιτόκιο, είναι το ότι όλοι κοστολογούν τα σπίτια τους πολύ υψηλότερα ενώ η τράπεζα στα κοστολογεί πιο χαμηλά, και δεν τα βρίσκουν και μένουν έτσι.

πάντως μην φοβάσαι να «ζοριστείς» έτσι χτίζεις τη ζωή σου καλώς η κακώς !



Όλα κατευχην εύχομαι

 

[ultraviolence]

Εφόσον υπάρχει σταθερή εργασία με καλό μισθό στο σπίτι δεν υπάρχει λόγος φοβίας

Αυτό είναι και το πρόβλημα, ότι από την μεριά μου τουλάχιστον δεν υπάρχει ακόμη σταθερή εργασία. Ο,τι έχω κάνει τον τελευταίο χρόνο είναι με ολιγομηνες συμβάσεις δυστυχώς. Τώρα πχ είμαι σε μια 3μηνη σύμβαση από την οποία ΕΛΠΙΖΩ να πάρω μόνιμη.

νομίζω το μεγαλοποιούμε λίγο. Επίσης προφανώς πρέπει να έχεις μαζέψει λίγα για να πάρεις και το δάνειο, έτσι. Εμείς είμαστε σε αυτή τη φάση τώρα.

Δεν ξέρω αν το μεγαλοποιουμε όντως ή είναι από μόνο του μεγάλο. Σκέφτομαι πχ, το σπίτι που σας είπα πιο πάνω. Μας άρεσε έτσι όπως το είδαμε. Αν αλλάξουμε γνώμη; Δεν είναι όπως ένα ενοίκιο που ανά πάσα στιγμή πας και σε άλλο σπίτι. Καλά το συγκεκριμένο πάει απατο ούτως ή άλλως γιατί μόλις κατάλαβε ότι δεν είμαστε συγγενείς αλλά ζευγάρι ούτε λίγο ούτε πολύ, δεν.

Πέρα από τη πλάκα στο εξωτερικό σύγκριση με εδώ έχει πιο μεγάλα και πιο οινονομικα σπίτια νομίζω.

Στην περιοχή που είμαι τώρα, δεν βρίσκεις κάτω από 300k στα 70 τετραγωνικά. Δεν ξέρω τι παίζει στην Ελλάδα από τιμές για να συγκρίνω πάντως είναι όντως πολλά. Εμείς σκεφτόμαστε μαξ 150k, άντε 160k. Γι'αυτό και κοιτάμε και για περισσότερο μακριά από το Παρίσι, που είναι μεν πιο μακριά αλλά φθηνά και υπάρχει Προαστιακός που φτάνεις σε μια 1 ωρα Παρίσι.

Όσο για το επιτόκιο κτλ εδώ υπάρχουν ειδικοί επαγγελματίες που ασχολούνται μόνο με αυτό. Όταν βρεις δηλαδή ένα σπίτι πας σε αυτούς και επικοινωνούν με όλες τις τράπεζες, διαπραγματεύονται και σου βρίσκουν το καλύτερο δυνατό που μπορείς να έχεις.

Όλα κατευχην εύχομαι

Ευχαριστώ πολύ, επίσης!!