''Προτιμώ να πεθάνω όρθιος παρά να ζω γονατιστός.''
Emiliano Zapata, 1879-1919, ~ Σπύρος Μελετζής 13 Νοεμβρίου 2003 ,έμεινε στην ιστορία ως ο "φωτογράφος της εθνικής αντίστασης" Ο Σπύρος Μελετζής γεννήθηκε στην Ίμβρο το 1906. Εκεί τέλειωσε το δημοτικό και το Σχολαρχείο. Το 1923, όταν η Ίμβρος παραχωρήθηκε στους Τούρκους, κατέφυγε στην Αλεξανδρούπολη και από κει στην Αθήνα. Στην τέχνη της φωτογραφίας μυήθηκε από άξιους δασκάλους, καλλιτέχνες με υψηλή αισθητική, γνώσεις και πείρα του σκοτεινού θαλάμου όπως ο φωτογράφος των ανακτόρων Μπούκας και ο Γεραλής.
Φαίνεται όμως πως δεν ήταν φτιαγμένος για τον κλειστό χώρο του στούντιο. Γι’ αυτό και η πρώτη φωτογραφική επαφή του με τη φύση και ειδικά την ηπειρώτικη γη, καθόρισε και τη μελλοντική πορεία της δουλειάς του. Μετά από περιοδεία και φωτογράφηση 22 μηνών έκανε στα Ιωάννινα, το1938, την πρώτη του έκθεση με θέμα τη φύση αυτή της Ηπείρου. Η έκθεση αυτή μεταφέρθηκε και στην Αθήνα εντυπωσιάζοντας και αποσπώντας επαινετικές κριτικές.
Από τότε συμμετείχε σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις, δίνοντας το προσωπικό στίγμα του φακού του, που ήξερε να αποτυπώνει τη μάχιμη καθημερινότητα των απλών ανθρώπων, του χώρου και του χρόνου, αναζητώντας την ομορφιά και τις κοινωνικές προεκτάσεις ανάμεσα σε πρόσωπα, πράγματα και πεπρωμένα.
Στην περίοδο της γερμανικής κατοχής ο φακός του κατέγραψε την Αντίσταση του ελληνικού λαού.
Μετά την απελευθέρωση φωτογραφίζει έργα Ελλήνων ζωγράφων του 19ου αιώνα. Περιοδεύει φωτογραφίζοντας και εκθέτει τη δουλειά του από το Άγιο όρος, τον Όλυμπο, τα Τέμπη, τις Κυκλάδες. Το 1950 συμμετέχει σε δυο ομαδικές εκθέσεις στην Αθήνα και την Κωνσταντινούπολη. Το 1951 οργανώνεται έκθεση στην Κύπρο. Το 1952 συμμετέχει, ως ιδρυτικό μέλος της Ε.Φ.Ε ( Ελληνική Φωτογραφική Εταιρεία), στο τμήμα φωτογραφίας παραδίδοντας μαθήματα σκοτεινού θαλάμου, αισθητικής και σύνθεσης.
Το 1953 συμμετέχει σε εκθέσεις στο Ρότσεστερ, Μπέρμπιγχαμ, Μπουένος-Άϋρες, όπου αποσπά βραβείο και τιμητικές διακρίσεις. Το 1956 συμμετέχει με άλλους καλλιτέχνες και διανοούμενους σε αποστολή στη Μόσχα, όπου και εκθέτει έργα του. Επί υπουργίας Κ. Καραμανλή του ανατίθεται η φωτογράφηση όλων των δημόσιων έργων. Το 1957 του απονέμεται από τη Διεθνή Ομοσπονδία Ερασιτεχνών Φωτογράφων ο τιμητικός τίτλος του «τεχνοκρίτη» (F.Ι.Α.Ρ).
Aπό το 1960 σε συνεργασία με την Ελένη Παπαδάκη θα φωτογραφίσει αρχαιότητες κι αρχαιολογικούς χώρους (αγάλματα βυζαντινά μνημεία) για την έκδοση οδηγών Για τα Αρχαιολογικά Μουσεία Αθηνών, Δελφών, Ολυμπίας, Επιδαύρου, Κορίνθου, Μυκηνών, Ρόδου.
Το 1974 εκδίδει το λεύκωμα “Με τους αντάρτες στα βουνά” και το 1987 εκδίδει βιβλίο με θέμα τον Όλυμπο.
Σταθμό στην καριέρα του θα αποτελέσει η προσωπική του έκθεση με θέμα την Ελλάδα στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης στη Βιέννη το 1993. Το 1997 παρουσιάζει δουλειά του στην Κίνα στην έκθεση «Ελληνική φωτογραφία 1870-1995», και την ίδια χρονιά εκδίδεται το λεύκωμα “ΙΜΒΡΟΣ” που είναι μια κατάθεση ψυχής στην ιδιαίτερη, σκλαβωμένη πατρίδα του, ενώ το 1998 με τις «Οψεις της ελληνικής φωτογραφίας» στη Νίκαια της Γαλλίας και το Μονακό.
Έχει διατρέξει όλη την Ελλάδα και ολόκληρη σχεδόν η ελληνική γη και οι άνθρωποι της, με τα ήθη και τα έθιμα τους, βρίσκονται καταγραμμένοι στο πλουσιότατο φωτογραφικό έργο του.
Πηγή Photologio.gr
Αρχική Forum
Νέα Δημοσίευση
Προσωπικές Συζητήσεις
Πολυμέσα - Gallery
Συνδεδεμένοι Χρήστες
Λίστα Αποκλεισμένων
Υπεύθυνοι του Forum
e-steki
iSchool
μου θυμησες αυτην την ιστορια 
