Φωτογραφία και ιστορία

[Nascentes morimur]

Ηχογράφηση συναυλίας τη δεκαετίας του 1970.

Φωτογραφία από Facebook

 

[Κάμπια]

Ένας αρκουδιάρης στην Θεσσαλονίκη

 

[Guest 220514]

Ένας αρκουδιάρης στην Θεσσαλονίκη

View attachment 118304

Κοιτα να δεις εδώ το αρκουδιάρης δεν έχει πια θετική χροιά στο μυαλό μου…

 

[Κάμπια]

Δεν θα έπρεπε να έχει ούτως ή άλλως. Βασάνιζαν ένα ζώο για λεφτά.

 

[Nascentes morimur]

Woodstock: Η ιστορία πίσω από τη φωτογραφία-σύμβολο του θρυλικού και ιστορικού φεστιβάλ του Woodstock (1969) - iFocus

Ο Κόσμος της Φωτογραφίας - άρθρα, φωτογράφοι, φωτογραφικά νέα και εκθέσεις

www.ifocus.gr

 

[Κάμπια]

Αθήνα, 1906

 

[Aleksa]

 

[glayki]

Κάνοντας “unboxing” το Άγαλμα της Ελευθερίας, το 1885.​

 

[Aleksa]

 

[Κάμπια]

Ο Όττο Φρανκ στην κρυψώνα όπου έζησε με την οικογένεια του για δύο χρόνια

 

[Nascentes morimur]

13 ιστορικές φωτογραφίες

Η ιστορία μπορεί να διαβαστεί και μέσα από σημαντικές φωτογραφίες. (Σημείωση: Κάποιες φωτογραφίες είναι ακατάλληλες για παιδιά).…

antikleidi.wordpress.com

 

[Nascentes morimur]

ΠΕΜΠΤΗ 15 ΝΟΕΜΒΡΗ 1973
Όλη τη νύχτα γίνονται συνελεύσεις κατά σχολές.
Στη συνέλευση της Ανωτάτης Εμπορικής προτείνεται η αποχώρηση από το Πολυτεχνείο και η επίδοση ψηφίσματος που να ζητά το σχηματισμό κυβέρνησης εθνικής ενότητας με συμμετοχή όλων των κομμάτων. Η πρόταση αυτή απορρίφτηκε. Γύρω στις 1 μετά τα μεσάνυχτα στην αίθουσα του κτιρίου Γκίνη έχουν συγκεντρωθεί 300 άτομα. Υπάρχουν εργάτες και εργαζόμενοι κάθε πολιτικής απόχρωσης. Από οπαδούς και μέλη του ΚΚΕ και ΚΚΕεσ. μέχρι τροτσκιστές και αριστεριστές, υπάρχει ακόμα και μια ολιγάριθμη ομάδα αναρχικών. Η πρώτη αυτή Συνέλευση είναι επεισοδιακή. Τελικά εκλέγεται μια προσωρινή επιτροπή. Όσο για το αν θα μιλήσει κάποιος αυτό αποφασιζόταν με άμεση ψηφοφορία των παρόντων. Στη συνέχεια μετά από αδιάκοπες συζητήσεις και διαφωνίες συμφωνούν με τον αντικαπιταλιστικό χαραχτήρα του αγώνα, ανεξάρτητα από την ιδιαίτερη έκφραση και οπτική που το έβλεπε ο καθένας. Αποφασίζεται να βγει μια διακήρυξη που θα μοιραστεί το πρωί σε εργοστάσια. Προβάλλονται δύο σχέδια προκήρυξης το πρώτο είναι τροτσκιστικό και το δεύτερο αντιεξουσιαστικό και υποστηρίζεται από την ομάδα των αναρχικών. Στις ψηφοφορίες που γίνονται από τη συνέλευση η τροτσκιστική προκήρυξη συγκεντρώνει αρκετούς ψήφους ακόμα και από εργάτες οπαδούς των δύο ΚΚΕ όμψς η σύγχιση που ακολουθεί τις πρωινές ώρες της Πέμπτης δεν επιτρέπει την ψήφιση μιας διακήρυξης. Την ώρα εκείνη γίνεται μια συνειδητή και οργανωμένη προσπάθεια ορισμένων μελών των δύο ΚΚΕ οι οποίοι μπαίνοντας στην αίθουσα της Γενικής Συνέλευσης προσπαθούν να τη διαλύσουν. Υποστηρίζουν πως οι εργαζόμενοι δεν έχουν θέση στο Πολυτεχνείο γιατί ο χώρος ανήκει στους φοιτητές. Ζητούν να μην προβάλλονται εργατικά συνθήματα όπως «Κάτω το Κεφάλαιο».
Στις 5 το πρωί αρχίζουν να φωνάζονται τα πρώτα συνθήματα της μέρας ενώ στις 9 ανοίγουν οι πόρτες του Πολυτεχνείου.
Στις 9:30 οι φοιτητές καίνε έξω από το χτίριο δυο σημαίες της 21 Απρίλη και καταστρέφουν φωτογραφίες του Παπαδόπουλου. Κυκλοφορούν οι πρώτες προκηρύξεις της Συντονιστικής Επιτροπής. Από το Πολυτεχνείο φωνάζονται τα συνθήματα: «ΛΑΕ ΣΠΑΣΕ ΤΟΝ ΚΛΟΙΟ», «ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠ'ΤΟ ΛΑΟ», «ΕΣΑ ΕΣ ΕΣ ΒΑΣΑΝΙΣΤΕΣ».
Μαθαίνεται ότι καταφθάνουν φοιτητές από τη Πάτρα κι αγρότες από τα Μέγαρα. Μπαίνει σε λειτουργία ο ραδιοφωνικός σταθμός του Πολυτεχνείου που εκπέμπει στους 1150 χιλιόκυκλους. Από τους πομπούς καλείται σε ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ και ΓΕΝΙΚΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ.
Στις 2 το μεσημέρι η κυβέρνηση απαντά στη Σύγκλητο ότι θα σεβαστεί το απαραβίαστο του Πανεπιστημιακού άσυλου. Σε εκδηλώσεις συμπαράστασης κατεβαίνουν οι φοιτητές του Πανεπιστημίου της Πάτρας και της Θεσσαλονίκης και των Ιωαννίνων.
Οι φοιτητές μπαίνουν στα γραφεία του κυβερνητικού επιτρόπου του Πολυτεχνείου και παίρνουν διάφορα αποκαλυπτικά έγγραφα και μαγνητοταινίες. Το απόγευμα της Πέμπτης ο κλοιός των αστυνομικών σπάει. και το πλήθος του κόσμου καταλαμβάνει και πάλι τα πεζοδρόμια και μέρος της Πατησίων.
Από τη συνέλευση των εργατών έχει εκλεγεί η Εργατική Επιτροπή Κινητοποίησης με αποστολή να τονίσει την είσοδο των εργατών στον αγώνα. Η Εργατική Επιτροπή Κινητοποίησης βάζει σαν άμεσο στόχο τη Γενική Απεργία Διαρκείας με οικονομικά και πολιτικά αιτήματα και αποφασίζει να στείλει επιτροπές εργατών στα εργοστάσια, στις στάσεις των λεωφορείων, στην Κοτζιά για να κατεβάσουν τους εργαζόμενους στους δρόμους και να δημιουργήσουν εργοστασιακές επιτροπές Πάλης.
Την Πέμπτη τη νύχτα ο Δ. Μαυρογένης μέλος της εκλεγμένης 5μελούς Σ.Ε. της Φυσικομαθηματικής ενημέρωσε τον Σταύρο Λυγερό, αντιπρόσωπο της Φυσικομαθηματικής στη Συντονιστική Επιτροπή, για τη σύσκεψη και τα σχέδια εκκένωσης, με αποτέλεσμα να μπει ανοιχτά στη Συνεδρίαση της Συντονιστικής Επιτροπής το ζήτημα, να υποχωρήσουν τα μέλη της Αντι-ΕΦΕΕ. ΚΝΕ.
Η επιμονή στην αποχώρηση είναι κάτι περισσότερο από εξοργιστική.
Τι γίνεται όμως με τους προβοκάτορες και τους χαφιέδες που βρίσκονταν μέσα στις γραμμές των παρατάξεων αυτών; Μ' αποτέλεσμα να οδηγιούνται πολλοί αγωνιστές στις φυλακές της χούντας. Είναι πολύ εύκολη η λύση του προβοκάτορα και του ύποπτου στοιχείου που κατά κόρο χρησιμοποιεί η αντίδραση και οι αριστεροί. Μ' αυτό τον τρόπο προσπαθούν να εξουδετερώσουν τους πολιτικούς τους αντιπάλους. Γι' αυτούς λοιπόν προβοκάτορες και πράχτορες της ΣΙΑ ήταν αυτοί που αντίθετα με τη συνθηκολόγα θέση τους προχώρησαν τα πράματα μέχρι την κατάληψη.
Όμως το παραμύθι των προβοκατόρων έχει και τη συνέχεια του. Αφού διάφορες παρατάξεις θέλησαν να αναλάβουν την ευθύνη του Πολυτεχνείου για τον εαυτό τους, που σημαίνει ότι το δημιούργησαν, όπως λεν αυτές, τότε πως έγινε το Πολυτεχνείο από 350 προβοκάτορες;
Οι γνωστές παρατάξεις Αντι-ΕΦΕΕ και Ρήγας Φεραίος αντιτάχθηκαν από την αρχή στην κατάληψη. Όμως δεν μπόρεσαν να εμποδίσουν την ορμή του κόσμου. Έτσι έγινε η κατάληψη.
Μέσα στο Πολυτεχνείο συνεδριάζει η Εργατική Συνέλευση. Όμως ανάμεσα στους εργάτες και τη Σ.Ε. των φοιτητών δεν υπάρχει συμφωνία. Οι φοιτητές λογόκριναν τις προκηρύξεις της εργατικής συνέλευσης ή δεν τις τύπωναν καθόλου όπως έγινε με τις δύο πρώτες διακηρύξεις. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να οξύνεται η αντίθεση που πολλές φορές έφτασε σε σημεία πραγματικής ρήξης.
Η μαζική συμμετοχή του κόσμου στις διαδηλώσεις της Παρασκευής και του Σάββατου, (300.000 περίπου), οι συγκρούσεις με την αστυνομία και τα τανκς είναι κάτι που δύσκολα συναντά κανείς στην Ελλάδα.
Από την Πέμπτη και μετά, τα γεγονότα δεν μπορούν να θεωρηθούν καν σαν φοιτητικά. Το κατέβασμα πλήθους κόσμου στους δρόμους, το κατέβασμα των εργατών και των οικοδόμων, τα μηνύματα συμπαράστασης από διάφορους χώρους, η πλατιά υποστήριξη του κόσμου στους αγωνιζόμενους, το ότι χτυπούσαν ασταμάτητα οι καμπάνες στις εκκλησίες των συνοικιών, ο ερχομός των αγροτών από τα Μέγαρα όπου γινόταν αγώνας ενάντια στις απαλλοτριώσεις της γης τους από τη χούντα, οι εργατικές συνελεύσεις, δείχνουν ότι η κινητοποίηση αγκάλιαζε όλο το λαό και κανένας κομματικός ή πολιτικός παράγοντας και πολιτικάντης δεν έχει δικαίωμα να καρπωθεί αυτό που ανήκει στο λαό.
Όσο κι αν προσπαθήθηκε να παρουσιαστεί σαν έργο ορισμένων φοιτητικών παρατάξεων ή κομμάτων, ή σκέτα των φοιτητών, των «παιδιών», όσο κι αν προσπάθησαν να σβήσουν από τους τοίχους τα συνθήματα που δεν συμφωνούσαν με τις παρατάξεις τους, η αλήθεια ξεπηδάει από τη συνέντευξη των φοιτητών στον ανταποκριτή του σταθμού της Κολωνίας όπου δηλώνουν ότι υπάρχουν όλες οι ιδεολογικές απόψεις από συντηρητικούς μέχρι και αναρχικούς. Είναι ένα ακόμα αποκαλυπτικό στοιχείο για το ακομματικό-πολιτικό και αυθόρμητο χαραχτήρα μέσα στο χτίριο. Φυσικά δεν χωράει καν συζήτηση για τον έξω από το Πολυτεχνείο χώρο που έπαιξε ιδιαίτερα την Παρασκευή και το Σάββατο τον κυρίαρχο ρόλο όχι μόνο στις συγκρούσεις αλλά και στο αυθόρμητο προχώρημα σε επαναστατική πράξη των μέχρι τότε συμβιβασμένων συνθημάτων των καθοδηγημένων προηγούμενα εκδηλώσεων από τις φοιτητικές παρατάξεις. Οι συγκρούσεις με την αστυνομία το βράδυ της Παρασκευής 16 Νοέμβρη και το Σάββατο, δείχνουν τον ανατρεπτικό χαραχτήρα της εξέγερσης. Οι καταλήψεις των δημόσιων χτιρίων, οι επιθέσεις σε Τράπεζες και στην αστυνομία πόλεων δεν ήταν έργα προβοκατόρων. Ήταν ο αγώνας ενός λαού που αψηφά την τυραννία και ζητά τη κοινωνική του απελευθέρωση. Τα οδοφράγματα που στην αρχή τα χαραχτήρισαν σαν έργο προβοκατόρων στη συνέχεια τα δέχτηκαν γιατί δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς. Όταν όμως στα μεταπολιτευτικά χρόνια ο λαός στήνει οδοφράγματα και ανάβει φωτιές, τότε γίνεται προβοκάτορας και «ύποπτο» στοιχείο, γίνεται εχθρός τους γιατί πολεμάει το σύστημα τους, το σύστημα της καταπίεσης και της εκμετάλλευσης. Γιατί πολεμάει τη βία των αφεντικών και του κράτους.
Η ορμή του κόσμου και η αντιμετώπιση της βία των δυνάμεων καταστολής, ήταν κάτι το ασύγκριτο. Έφτανε να υπερφαλαγγίζει τις σιδερόφραχτες φάλαγγες των αστυνομικών. Έφτανε να αψηφά τον θάνατο ξεπερνούσε; κάθε συμβιβασμό και έβαζε τους στόχους του ανυποχώρητου λαϊκού αγώνα μέχρι την τελική νίκη. Δεν είναι λοιπόν ανεξήγητο το γεγονός, γιατί κατάληξε στις μέρες μας το Πολυτεχνείο να γιορτάζεται σαν Εθνική Εορτή με όλες τις διαστρεβλώσεις που το πραγματοποίησαν; «Χέρι που δεν μπορείς να το δαγκώσεις, καλύτερα να το φιλήσεις», λέει μια παροιμία. Κι αυτό κάνουν. Προσπαθούν φιλώντας το χέρι να του αλλάξουν το χρώμα. Και μέχρι ένα σημαντικό βαθμό το πέτυχαν. Και φτάνεις στις μέρες μας να βλέπεις θρήνους και μοιρολόγια για ανθρώπους που διάλεξαν έναν αγώνα όπου το κλάμα μπορεί να προέρχεται μόνο από τα δακρυγόνα. Κι έδωσαν ό,τι πιο πολύτιμο είχαν σ' αυτό τον αγώνα, τη ζωή τους.
Όλη τη νύχτα γίνονται συνελεύσεις κατά σχολές ενώ ξημερώνει ΠΕΜΠΤΗ 15 ΝΟΕΜΒΡΗ 1973.

Πηγή: Απόσπασμα από "Το Χρονικό του Αγώνα" που εκδόθηκε σε μορφή δακτυλογραφημένης μπροσούρας 78 σελίδων το Νοέμβρη του 1979 από την Αυτόνομη Πρωτοβουλία Πολιτών και διακινήθηκε χέρι με χέρι. Ολόκληρη η μπροσούρα (στην οποία περιέχεται επιπλέον υλικό: ανακοινώσεις, προκηρύξεις, άρθρα, δηλώσεις πολιτικών και φωτογραφίες) υπάρχει σε μορφή pdf σε πολλά sites και blogs.

 

[parafernalia]

 

[Κάμπια]

Ο υπουργός προπαγάνδας των Ναζί, Joseph Goebbels, μόλις έμαθε ότι ο άνθρωπος που τον έβγαζε φωτογραφία ήταν Εβραίος

Πόσο μίσος σ' ένα βλέμμα;

 

[parafernalia]

Κάποιοι λένε ότι ο Νταλί ήταν φασίστας. Κι όμως ήταν φίλος με τον Μπονιουέλ αλλά και τον Λόρκα.
Αυτό που ήταν ο Νταλί, ένα μεγάλο παιδί που το μόνο που αποζητά ουσιαστικά είναι ένα ασφαλές περιβάλλον για να μπορεί να συνεχίσει να παίζει.

 

[Nascentes morimur]

Οταν οι αναμνήσεις σου στο facebook σου υπενθυμίζουν :

International Holocaust Remembrance Day

God is their inheritance,
and may they find peaceful respite in their resting place.
Now let us say-- Amen.

Photo by Wilhelm Brasse

Spoiler: Lyrics

God, full of mercy, Who dwells on high, grant proper rest under the wings of the Divine Presence-- in the lofty levels of the holy and pure ones, who shine like the glory of the firmament-- for the soul of our brothers the Jewish people, the holy and pure, who fell at the hands of murderers, whose blood was spilled in Auschwitz, in Majdanek, in Treblinka and the other camps of destruction in Europe, who were slain, burned, and slaughtered, and who were buried alive with extreme cruelty for the sanctification of the Divine Name. For we, their sons, their daughters, their brothers, and their sisters, will contribute to charity in remembrance of their souls. May their resting place be in Paradise-- therefore may the Master of Mercy shelter them beneath His wings for eternity; and may He bind their souls in the Bond of Life. God is their inheritance, and may they find peaceful respite in their resting place. Now let us say-- Amen.

 

[Nascentes morimur]

"58 καρφιά στα Τέμπη". 58 μεταλλικοί σωλήνες 2-2,5μετρων . Εγκατάσταση με διαστάσεις 15x5x2,5μετρα.

Το έργο είναι αφιερωμένο στην μνήμη των θυμάτων ,σε εσάς και τους τραυματίες που ζούνε ακόμα με το τραύμα.
Είναι μάταιο κάνεις να επιχειρήσει να σας παρηγορήσει, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να σας αγαπήσουμε, έστω εκ του μακρόθεν.Η κίνηση αυτή σκοπό έχει απλά να δείξει σε σας και στον υπόλοιπο κόσμο πως κάπου, στην διάχυτη σιωπή που επικρατεί παντού στα ΜΜΕ, στην απόλυτη απουσία ενδοσκόπησης και αυτοκριτικής,ζει ακόμα η αλληλεγγύη και η αγάπη, τα καθαρά πνεύματα και όσο το δυνατόν η διαύγεια και η αλληλεγγύη . Υπάρχουν εκεί έξω άνθρωποι με καρδιές καθάριες γεμάτες αγάπη και υποστήριξη και είμαστε βέβαιοι πως εκφράζονται μαζι με μας χιλιαδες. Δεν αποδεχόμαστε την σιωπή , δεν είμαστε οι κυνικοί και χυδαίοι όπως με μανία προσπαθούν να διαμορφώσουν την αυτοεικόνα μας τα media αλλά άνθρωποι απλοί με πολύ πιο υγιή αντανακλαστικά από τον διάχυτο κυνισμό που επικρατεί . Το έργο αυτό πέρα από την λύπη και τον θυμό εκφράζει και μια διάθεση αυτοκριτικής.Είναι δυστυχώς αλήθεια και νιώθουμε πως σε αυτό το έγκλημα είμαστε συνυπεύθυνοι και συνένοχοι σε έναν βαθμό οι πάντες .Κάθε φορά που κάναμε τα στραβά μάτια, είτε σε λαμογιες, είτε σε ρουσφέτια,είτε σε ανομία και σε παράβαση καθηκόντων ,είτε σε υπέρβαση καθηκόντων θρεψαμε αυτό το κτήνος. Τώρα πια, πληρώνουμε πολύ ακριβά όλην αυτήν την ολιγωρια και την ανοχή. Δεν μπορούμε να ξέρουμε τι μας έκανε τόσο δειλούς και ευθυνοφοβους αλλά αυτό είναι κάτι που οφείλουμε να αλλάξουμε όλοι και όλες άμεσα. Αν θέλουμε κάποια στιγμή να αποτινάξουμε αυτά τα κατεστημένα από επάνω μας και να νιώσουμε έστω και λίγο ασφαλείς στην χώρα μας.
Πλέον η Ελλάδα έχει στην καρδιά της μια ανοιχτή πληγή . Με τα καρφιά μέσα στην καρδιά της καρφωμενα. Στεκόμαστε στο πλάι του συλλόγου θυμάτων των Τεμπών και είμαστε μαζί τους στο αίτημα αναθεώρησης του Συντάγματος προς άρση της βουλευτικής ασυλίας . Ζητούμε εκ των προτέρων συγγνώμη σε όσους δεν καλύπτει αισθητικά η κίνηση αυτή, αλλά η τέχνη δεν έχει μόνο τον σκοπό να καλλωπιζει αλλά φορές χρειάζεται και να ενοχλεί . Σε κανέναν δεν είναι εύκολο ,ούτε και σε μας που μπήκαμε στην διαδικασία να το κανουμε. Έτσι όμως, πονάει μέσα μας έστω και σιωπηλά η καρδιά μας ακόμη από εκείνη την άθλια μέρα. . Η αλήθεια είναι μία. Δεν είναι πλασματική. Γνωρίζουμε πως αυτό το χάλι που λέγεται ελληνικό κράτος έχει προκαλέσει ένα έγκλημα που κόστισε την ζωή άδικα εντελώς σε τόσους ανθρώπους. Είναι αδιανόητος ο πόνος. Το μόνο που επιδιώκουμε να περάσουμε είναι πως όχι μόνο σε σας , αλλά και στους υπόλοιπους από εμάς ο χρόνος σταμάτησε εκείνη την καταραμένη ώρα. Νιώθουμε πως γύρω μας είμαστε πολλοί περισσότεροι από όσους θέλουν να δείχνουν στα media που νιώθουμε πως δεν έχουμε επίσημη φωνή. Αν πρέπει να κάνουμε κάτι είναι απλά να αλλάξουμε αυτόν τον κόσμο με τα ίδια μας τα χέρια με γνώμονα την ελευθερία, την λεπτότητα, τον σεβασμό και την αλληλεγγύη. Πάνω απ'όλα δε την δικαιοσύνη. Το έργο βρίσκεται 500 μέτρα νοτιότερα από το σημείο του τραγικού συμβάντος της 28ης Φεβρουαρίου 2023. Ευχαριστώ όσους με προθυμία βοήθησαν.

Γ. Κόφτης (εικαστικός): 57+1 καρφιά στα Τέμπη​

https://www.ertnews.gr/video/g-koft...sWVvGX-UUU3CJLLzgqpI4WTWZ_k_ycFWrW9WHzDkjiViU

 

[parafernalia]

Παρασκευή 19 Μαίου 2017, ο Julian Assange χαιρετάει τους υποστηρικτές του έξω απ' την πρεσβεία του Εκουαδόρ στο Λονδίνο.​

 

[parafernalia]

Σαν σήμερα 21 Αυγούστου, Σέριφος, 1916.

Η εξέγερση που καθόρισε το 8ωρο στην Ελλάδα.

Οι ένοπλοι ήταν εξαιρετικά αποφασισμένοι να νικήσουν παραδειγματικά τους αδύναμους «ξυπόλητους» δίνοντας τους πεντάλεπτη διορία. Όταν οι εργάτες, που δεν είχαν ούτε καν τον χρόνο της μεταξύ τους διαβούλευσης, δέχθηκαν τα μαζικά πυρά, είδαν να πέφτουν νεκροί οι πρώτοι 4 νεκροί: Οι Μιχάλης Ζωιλής, Θεμιστοκλής Κουζουπής, Μιχάλης Μητροφάνης και Γιάννης Πρωτόπαππας.

Και τότε, «αυτοί που δεν είχαν τίποτα να χάσουν», αντεπιτέθηκαν. Εργάτες, γυναίκες και παιδιά. Αστυνομικοί, κάποιοι από αυτούς νεκροί από τα χτυπήματα, πετάχθηκαν στην θάλασσα, ενώ η κοινωνική εξέγερση απλώθηκε στο «ήρεμο νησί», οι κάτοικοι του οποίου έστειλαν το μήνυμα της κοινωνικής τους αγανάκτησης και της οικονομικής τους εξαθλίωσης προς το Ελληνικό κράτος, υψώνοντας την σημαία της Γαλλίας και ζητώντας να προσαρτιστούν σε αυτήν.

Σέριφος / Η εξέγερση που καθόρισε το 8ωρο στην Ελλάδα

Σέριφος, Αύγουστος 1916. Οι μεταλλωρύχοι στο Μεγάλο Λιβάδι ασθμαίνουν σε απάνθρωπες συνθήκες εργασίας, όπου όχι μόνο ένας μισθός για να μην

tvxs.gr

 

[Aleksa]