Αγαπημένα έργα τέχνης

[Lady M]

Child with Dove, Pablo Picasso

 

[juste un instant]

Joseph Delattre

 

[juste un instant]

Henri Ottmann

 

[Guest 875331]

Michael Neher
Wimpfen im Thal
1864

 

[Grand Duchess]

Princesse Mathilde Bonaparte
By Édouard Dubufe

 

[juste un instant]

Robert Antoine Pinchon - μεταϊμπρεσιονιστής.

 

[Lady M]

Michel Delacroix

 

[Μάρκος Βασίλης]

Hilma af Klint - Ο κύκνος

 

[Lady M]

The Autumn Tree | Richard Cartwright

 

[juste un instant]

Jean Baptiste Camille Corot
Kαι λίγος ρεαλισμός δε βλάπτει...

 

[Guest 699855]

The Autumn Tree | Richard Cartwright

View attachment 72323

Τον αγαπώ αυτόν!

 

[Lady M]

Και συνεχίζω με Richard Catwright

 

[Guest 699855]

Και συνεχίζω με Richard Catwright

View attachment 72330

Βάλε κι άλλα! Είναι φοβερός ο τύπος!

RICHARD CARTWRIGHT​

The Bend in the River

Sheltering from the srorm

Poet΄s walk at sunset

The shepherds cottage

Moonlight on the bay

​

 

[Lady M]

Μελαλγχολικά γοητευτικός και ευφάνταστος καλλιτέχνης.

 

[Agaphbou]

Gyuri Lohmuller

 

[Guest 209912]

Hilma af Klint - Ο κύκνος

View attachment 72031

Where the fuck is the Swan? Ένας από τους λογους που δε γουστάρω τη μοντέρνα τέχνη.

 

[Guest 875331]

Where the fuck is the Swan? Ένας από τους λογους που δε γουστάρω τη μοντέρνα τέχνη.

Το έκτρωμα αυτό προκύπτει από μία πλήρως αβάσιμη φιλοσοφική αρχή: πως η αισθητική είναι υποκειμενική.

 

[Μάρκος Βασίλης]

Where the fuck is the Swan? Ένας από τους λογους που δε γουστάρω τη μοντέρνα τέχνη.

Πεζή ερμηνεία: Εκείνο το τριγωνάκι στο κέντρο του κύκλου το βλέπεις;

Ερμηνεία με βάθος: Η Hilma af Klint είχε, σχετικά νωρίς, ασπαστεί τη Θεοσοφία και την ευρύτερη διδασκαλία της Μπλαβάτσκυ και της παρέας της, με αποτέλεσμα, πέρα από τις επιρροές της από τις ανατολικές θρησκείες - ιδιαίτερα, δε, τη Θιβετιανή διδασκαλία - είχε δεχθεί και ιδιαίτερες σχέσεις με την αλχημεία. Όχι τόσο ως προς την πρακτική της - άλλωστε αυτή πέθανε οριστικά πλέον με τον Νεύτωνα - αλλά όσο με την εσωτερική αλχημεία και τα όσα αυτή συμβολίζει για τον θεοσοφισμό και την εσωτερική φιλοσοφία γενικότερα. Στο πλαίσιο της αλχημείας, long-story short, ο κύκνος είναι ένα από τα πολλά σύμβολα της ένωσης των αντιθέτων, της κυκλικής δομής των πραγμάτων και, γενικότερα, αυτού του δυϊσμού της ύπαρξης, καθώς επίσης και του εσωτερικού ταξιδιού αναζήτησης της αλχημικής μεταστοιχείωσης - που εκφράζεται συμβολικά με την αναζήτηση της φιλοσοφική λίθου από τους αλχημιστές.

Η μετάβαση στη μοντέρνα τέχνη, για εμένα, είναι το ανάλογο της ανάβασης στο όρος Βεντού του Πετράρχη απλά μεταφερμένο σε άλλο context. Ακριβώς όπως από εκεί που ο άνθρωπος του Μεσαίωνα ζούσε μέσα στη φύση, σχεδόν φυλακισμένος, χωρίς να έχει αντίληψη του εύρους του κάλους της - με αποτέλεσμα να θεωρείται ριζοσπαστικό να γράψει κανείς για την ομορφιά της και να ανέβει σε ένα βουνό απλά για να τη θαυμάσει. Ακριβώς με τον τρόπο που αυτή η στροφή στη φύση φέρνει αλλαγές για αιώνες σε όλες τις μορφές της τέχνης - προφανώς, αυτό δεν το πιστώνω στον Πετράρχη, αλλά το έργο του είναι ενδεικτικό μιας εποχής - έτσι και η στροφή στα νέα εκφραστικά μέσα που δίνει η εσωτερική θεώρηση της τέχνης αποτελεί μία απαλλαγή από προηγούμενες αισθητικές και όχι μόνο νόρμες - η οποία φτάνει σε ακραίες μορφές όπως π.χ. η θέση του John Cage ότι τα πάντα είναι μουσική.

Πίσω στον κύκνο της af Klint, αν θυμάμαι καλά, είναι ο τρίτος σε μία σειρά κύκνων που σχεδίασε στη διάρκεια της ζωής της, όλοι τους με ίδιο, σε γενικές γραμμές, εσωτερικό περιεχόμενο. Ωστόσο, ο πρώτος της, για παράδειγμα, κάνει τις όλες αντιθέσεις πολύ πιο σαφείς - εσωτερικά, είναι πιο «νηπιακό».

 

[Agaphbou]

Πεζή ερμηνεία: Εκείνο το τριγωνάκι στο κέντρο του κύκλου το βλέπεις;

Ερμηνεία με βάθος: Η Hilma af Klint είχε, σχετικά νωρίς, ασπαστεί τη Θεοσοφία και την ευρύτερη διδασκαλία της Μπλαβάτσκυ και της παρέας της, με αποτέλεσμα, πέρα από τις επιρροές της από τις ανατολικές θρησκείες - ιδιαίτερα, δε, τη Θιβετιανή διδασκαλία - είχε δεχθεί και ιδιαίτερες σχέσεις με την αλχημεία. Όχι τόσο ως προς την πρακτική της - άλλωστε αυτή πέθανε οριστικά πλέον με τον Νεύτωνα - αλλά όσο με την εσωτερική αλχημεία και τα όσα αυτή συμβολίζει για τον θεοσοφισμό και την εσωτερική φιλοσοφία γενικότερα. Στο πλαίσιο της αλχημείας, long-story short, ο κύκνος είναι ένα από τα πολλά σύμβολα της ένωσης των αντιθέτων, της κυκλικής δομής των πραγμάτων και, γενικότερα, αυτού του δυϊσμού της ύπαρξης, καθώς επίσης και του εσωτερικού ταξιδιού αναζήτησης της αλχημικής μεταστοιχείωσης - που εκφράζεται συμβολικά με την αναζήτηση της φιλοσοφική λίθου από τους αλχημιστές.

Η μετάβαση στη μοντέρνα τέχνη, για εμένα, είναι το ανάλογο της ανάβασης στο όρος Βεντού του Πετράρχη απλά μεταφερμένο σε άλλο context. Ακριβώς όπως από εκεί που ο άνθρωπος του Μεσαίωνα ζούσε μέσα στη φύση, σχεδόν φυλακισμένος, χωρίς να έχει αντίληψη του εύρους του κάλους της - με αποτέλεσμα να θεωρείται ριζοσπαστικό να γράψει κανείς για την ομορφιά της και να ανέβει σε ένα βουνό απλά για να τη θαυμάσει. Ακριβώς με τον τρόπο που αυτή η στροφή στη φύση φέρνει αλλαγές για αιώνες σε όλες τις μορφές της τέχνης - προφανώς, αυτό δεν το πιστώνω στον Πετράρχη, αλλά το έργο του είναι ενδεικτικό μιας εποχής - έτσι και η στροφή στα νέα εκφραστικά μέσα που δίνει η εσωτερική θεώρηση της τέχνης αποτελεί μία απαλλαγή από προηγούμενες αισθητικές και όχι μόνο νόρμες - η οποία φτάνει σε ακραίες μορφές όπως π.χ. η θέση του John Cage ότι τα πάντα είναι μουσική.

Πίσω στον κύκνο της af Klint, αν θυμάμαι καλά, είναι ο τρίτος σε μία σειρά κύκνων που σχεδίασε στη διάρκεια της ζωής της, όλοι τους με ίδιο, σε γενικές γραμμές, εσωτερικό περιεχόμενο. Ωστόσο, ο πρώτος της, για παράδειγμα, κάνει τις όλες αντιθέσεις πολύ πιο σαφείς - εσωτερικά, είναι πιο «νηπιακό».

View attachment 72343

Μη με παρεξηγήσεις για την ερώτηση που θα σου κάνω, αλλά εσύ ας πούμε βλέπεις τον πρώτο πίνακα που μας έστειλες, σκέφτεσαι όλα αυτά που μας επεξηγείς εδώ και σου προκαλείται κάποιο συναίσθημα; Αισθάνεσαι κάποια ταύτιση με τον άνθρωπο του Μεσαίωνα, συγκινείσαι; Για την Hilma af Klint μπορεί να σήμαιναν κάτι όλα αυτά τα σχήματα - εσένα, σαν Βασίλη, πώς σε αγγίζει όλο αυτό; Και τέλος, αν δεν ήξερες όλη αυτή την ιστορία, θεωρείς ότι ο πίνακας που μας έστειλες μπορεί να σταθεί από μόνος του ως έργο τέχνης;

 

[Guest 209912]

Πεζή ερμηνεία: Εκείνο το τριγωνάκι στο κέντρο του κύκλου το βλέπεις;

Ερμηνεία με βάθος: Η Hilma af Klint είχε, σχετικά νωρίς, ασπαστεί τη Θεοσοφία και την ευρύτερη διδασκαλία της Μπλαβάτσκυ και της παρέας της, με αποτέλεσμα, πέρα από τις επιρροές της από τις ανατολικές θρησκείες - ιδιαίτερα, δε, τη Θιβετιανή διδασκαλία - είχε δεχθεί και ιδιαίτερες σχέσεις με την αλχημεία. Όχι τόσο ως προς την πρακτική της - άλλωστε αυτή πέθανε οριστικά πλέον με τον Νεύτωνα - αλλά όσο με την εσωτερική αλχημεία και τα όσα αυτή συμβολίζει για τον θεοσοφισμό και την εσωτερική φιλοσοφία γενικότερα. Στο πλαίσιο της αλχημείας, long-story short, ο κύκνος είναι ένα από τα πολλά σύμβολα της ένωσης των αντιθέτων, της κυκλικής δομής των πραγμάτων και, γενικότερα, αυτού του δυϊσμού της ύπαρξης, καθώς επίσης και του εσωτερικού ταξιδιού αναζήτησης της αλχημικής μεταστοιχείωσης - που εκφράζεται συμβολικά με την αναζήτηση της φιλοσοφική λίθου από τους αλχημιστές.

Η μετάβαση στη μοντέρνα τέχνη, για εμένα, είναι το ανάλογο της ανάβασης στο όρος Βεντού του Πετράρχη απλά μεταφερμένο σε άλλο context. Ακριβώς όπως από εκεί που ο άνθρωπος του Μεσαίωνα ζούσε μέσα στη φύση, σχεδόν φυλακισμένος, χωρίς να έχει αντίληψη του εύρους του κάλους της - με αποτέλεσμα να θεωρείται ριζοσπαστικό να γράψει κανείς για την ομορφιά της και να ανέβει σε ένα βουνό απλά για να τη θαυμάσει. Ακριβώς με τον τρόπο που αυτή η στροφή στη φύση φέρνει αλλαγές για αιώνες σε όλες τις μορφές της τέχνης - προφανώς, αυτό δεν το πιστώνω στον Πετράρχη, αλλά το έργο του είναι ενδεικτικό μιας εποχής - έτσι και η στροφή στα νέα εκφραστικά μέσα που δίνει η εσωτερική θεώρηση της τέχνης αποτελεί μία απαλλαγή από προηγούμενες αισθητικές και όχι μόνο νόρμες - η οποία φτάνει σε ακραίες μορφές όπως π.χ. η θέση του John Cage ότι τα πάντα είναι μουσική.

Πίσω στον κύκνο της af Klint, αν θυμάμαι καλά, είναι ο τρίτος σε μία σειρά κύκνων που σχεδίασε στη διάρκεια της ζωής της, όλοι τους με ίδιο, σε γενικές γραμμές, εσωτερικό περιεχόμενο. Ωστόσο, ο πρώτος της, για παράδειγμα, κάνει τις όλες αντιθέσεις πολύ πιο σαφείς - εσωτερικά, είναι πιο «νηπιακό».

View attachment 72343

Leonardo Da Vinci 1500

Michelangelo 1530

Rembrandt 1650

Van Gogh 1850

Monet 1900

Picasso 1920

Marina Vera 2000

Unknown artist - 2020

Όσο περνάνε τα χρόνια βλέπουμε πως τα καλλιτεχνικά στάνταρντ πέφτουν. Οτιδήποτε μετά τον Ρέμπραντ από αυτά που παρέθεσα είναι εμφανες ακόμη και σε κάποιον που δεν έχει σχέση με ζωγραφική πως έχει πολύ κατώτερα καλλιτεχνικά στάνταρντς.

Γιατι υπάρχει αυτή η τάση; Η δική μου σκέψη λέει πως στην αναγέννηση δοξαζαμε την ικανότητα και την αφοσίωση,καθως η περίοδος αποτελεσε την αναγέννηση του κλασσικού πολιτισμού. Ο Da Vinci θεωρούνταν ένας Grandmaster καθώς διεθετε απίστευτη ικανότητα και αφοσίωση στο κάλεσμα του.

Με την βιομηχανική επανάσταση περνάμε από την εποχή του τεχνίτη και της αφοσίωσης στην εποχη της μαζικής παραγωγής. Πλέον αυτό που δοξάζεται είναι το χρήμα και η απόκτηση αγαθών και γι αυτό το λόγο τα στάνταρντ πέφτουν και πλέον περνάμε στους πίνακες που θέλουν να μας "πούνε" πράγματα. Ο Πικάσο είναι κλασσικό παράδειγμα. Πλέον για να καταλάβεις το μεγαλείο του καλλιτέχνη δεν χρειάζεται απλώς να έχεις ματιά, γιατί όποιος έχει μάτια βλέπει αρκετές διαφορές μεταξύ Πικάσο και Ρέμπραντ, αλλά χρειάζεται επίσης να έχεις μυηθει και στα ανώτερα κρυφά νοήματα του εκάστοτε καλλιτέχνη. Αυτό σημαίνει πως η νέα τέχνη δεν είναι για όλους. Ο Πικάσο δεν ειναι σαν τον Μιχαήλ Ανγκελο που λες ουαου μόλις δεις την δουλειά του, αλλα μάλλον λες κάτι παρόμοιο ζωγράφιζα στην 5η δημοτικού και αφού κάποιος μύστης σου εξηγήσει τους συμβολισμούς λες ουαου. Ότι λοιπόν δεν ειναι για όλους είναι για λίγους. Ότι είναι για λίγους είναι exclusive και άρα μπορεί να πουληθεί σε απίστευτες τιμές καθώς πλέον όπως είπα δεν δοξαζουμε την ικανότητα και την αφοσίωση αλλά το χρήμα και τα αγαθά και προσπαθούμε να ξεχωρίσουμε έχοντας κάτι που οι άλλοι δεν έχουν.
Η τραγικότητα που παρέθεσα τελευταία δεν θα μου έκανε εντύπωση αν πουλιέται για μερικές χιλιάδες ευρώ και βρίσκεται στο σπίτι κάποιου πλούσιου που έχει πειστεί ότι αγοράζοντας το είναι διαφορετικός από τον μέσο πληβιο που δεν κατανοεί την αξία του.

ΥΓ. Παραλίγο να το ξεχάσω.

Οχι αυτό δεν είναι το background me hex value #0000
Είναι το αριστούργημα του Robert Rauschenburg με τίτλο White paintings και έχει πωληθεί για 15 εκατομμύρια δολάρια.