Μπορεί να έχεις δίκιο!΄Ισως μέσα στην τελευταία 10ετία να άλλαξαν τα πράγματα!
Αυτή είναι η προσωπική μου άποψη και να σου πω την αλήθεια, δεν μετάνιωσα ποτέ γι αυτήν!
Το ξέρω ότι από τα 12-13 κάτι θέλεις και δεν το λες και τρυφερό ... Ούτε λέω ότι δεν ξέρουν τον βασικό μηχανισμό και πολύ περισσότερα!
Αρνούμαι όμως να αντιμετωπίσω το σεξ αποκλειστικά και μόνο σαν μία διαδικασία εκτόνωσης (λιώσε στο γυμναστήριο βρε αδελφέ)!
Είναι πολύ προτιμότερο (κατ΄ εμέ) να συμβεί μετά 3-4 χρόνια που θα έχει καταλαγιάσει όλη αυτή η τρέλα της εφηβείας και θα μπορείς να σκεφτείς λογικά και να αναγνωρίσεις την έλξη που αισθάνεσαι για κάποιον!
Για μένα τα αισθήματα δεν έπονται αλλά προηγούνται του σεξ!
Τέλος πάντων πολύ ξανοίχτηκα και μάλλον δεν έπρεπε!
Είναι δύσκολο να ακούγεται μια διαφορετική φωνή από μια 27χρονη που ακούγεται σαν 45χρονη!
Μάλλον θα γυρίσω στο iSchool να συνεχίσω να βοηθάω τα παιδιά στις απορίες τους και να σταματήσω ρίχνω βότσαλα στη λίμνη του σκεκιού!
χαχα να πολύ σοβαρά τα παίρνεις πάλι, αμέσως στο καβουκι σου, ότι θα πας στο ischool, ότι είναι δυσκολο να ακουγεται διαφορετικη φωνη κ.λ.π. Που εγώ δεν σε ειπα κατι τέτοιο που να το δικαιολογει αυτό χε.
Πάντως Και εγώ την ίδια άποψη έχω, ότι μετά είναι καλύτερα τα πράγματα, αν περιμένουν. Αλλά και να μην περιμένουν και να περάσουν από λάθη και επιπολαιότητες, that's life. Όλοι κάπως μαθαίνουν. Πολλοί κιόλας που έκαναν κάτι όταν μεγάλωσαν, δεν το έκαναν από επιλογή και ας έλεγαν μια ζωή διαφορετικά. Ας ερχόταν ένας να τους έκλεβε την καρδιά και το μυαλό και μια χαρά όλα θα τα έκαναν και στα 15-16, γιατί θα ήταν ερωτευμένοι και θα το αισθάνονταν σωστό (κάτι που πολλοί μεγάλοι δυσκολεύονται να καταλάβουν). Οι νέοι εξάλλου πιο εύκολα ερωτεύονται.
Είδες εσύ όμως. Είσαι άτομο που δύσκολα ερωτεύεται, δύσκολα ανοίγεται, είναι προσεκτική κ.λ.π. Άρα ό,τι προτείνεις είναι στηριγμένο σε αυτό το σκεπτικο. "περίμενε νεαρέ, μεγάλωσε πρώτα, ευχαριστήσου άλλα πράγματα και μετά στο μέλλον, όταν γνωρίσεις έναν καλό σύντροφο καλά, τότε κάνε κάτι και πίστεψέ με θα σου αρέσει περισσότερο". Αλλά αυτό είναι μία στάση ζωής. Πιο ασφαλή στάση, με λιγοτερα regrets και ρίσκα, αλλά και με λιγοτερες εμπειριες. Και οταν λεω εμπειριες, μην το πας στο σεξουαλικο.
Άλλοι ερωτεύονται πιο εύκολα, κολλάνε πιο εύκολα, παίρνουν ρίσκα πιο εύκολα, πληγώνονται πιο εύκολα και πιο συχνά κλπ. There is always a trade off. Οπότε μην φρικάρεις και μην λυπάσαι. Ο καθένας το ζει όπως το αισθάνεται. Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να τον ξεαγχώνουμε αυτόν που νομίζει ότι άργησε στα 15 του/της ή στα 18 του/της, να του λεμε οτι ειναι φυσιολογικο και αυτό και να μην βιαζεται χωρις να το θελει πραγματικα. Αλλα αν το θελει, για οποιονδήποτε λογο, ειτε απο ερωτα, ειτε απο εμφανιση είτε για να ξεδώσει or whatever, ας το κανει. Απλα ισως αναγκαστει να μαθει, με πιο δυσκολο τροπο, ότι δεν αξιζε η βιασυνη.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.