Σκέψεις... III

[Κάμπια]

Γίνεται να παίξω μια φορά αγωνία στο dod χωρίς να εκνευριστώ;

 

[Ion.]

Όχι , δεν θα κάνω πάλι online shopping , πρεπει να κρατηθώ .

Θα κρατηθώ ! Θα κρατηθώ! Θα κρατηθώ!!!

 

[parafernalia]

Μπορώ να πω με βεβαιότητα πια, πως αυτό που σου μαθαίνει η ζωή δεκαετία με δεκαετία είναι πως θα γειώνεις ολοένα και καλύτερα. Κάθε επίπεδο εξέλιξης έχει 7 υποεπίπεδα. Το ανώτερο επίπεδο, το "σταρχιδικό" , χωρίζεται στα εξής 7:

i) μαθητευόμενος - συλλαμβάνεις τις 'άλφα' έννοιες αλλά ακόμα κολλάς στην πράξη
ii) δοκιμαστής - θωρακίζεσαι απέναντι στην γκρίνια μειώνοντας σκωπτικά το ποσοστό ακοής σου (απ' το ένα μπαίνει, απ' το άλλο βγαίνει)
iii) έμπειρος - συλλαμβάνεις τις έννοιες "ωχαδερφιστής", "σταρχιδιστής" και κατανοείς την ουσιώδη διαφορά τους
iv) πεφωτισμένος - κατέχεις την πλήρη αλήθεια του "σταρχιδισμού" και αντιστέκεσαι απέναντι σε κάθε εγωιστική αντιπαράθεση
v) μύστης - μπορείς να μοιραστείς τα συμπεράσματά σου, μετέχεις με απόλυτο έλεγχο του θυμικού σου
vi) συμπαντιστής - εκτός από αυτοέλεγχο, έχεις αποκτήσει και πραότητα, βλέπεις τους εχθρούς σου με χαμόγελο, σε κοπανάει ή σε βρίζει μια γυναίκα κι εσύ κοιτάς τ' αστέρια.
vii) αόρατος - είσαι άτρωτος, μετουσιώνεις σε ανώτερες διαστάσεις, είσαι ένας άνδρας με γέρας, ένας σοφός!

 

[glayki]

Ο τόπος μας είναι κλειστός. Τον κλείνουν
οι δυο μαύρες Συμπληγάδες. Στα λιμάνια
την Κυριακή σαν κατεβούμε ν' ανασάνουμε
βλέπουμε να φωτίζουνται στο ηλιόγερμα
σπασμένα ξύλα από ταξίδια που δεν τέλειωσαν
σώματα που δεν ξέρουν πια πώς ν' αγαπήσουν.

[πηγή: Γιώργος Σεφέρης, Ποιήματα, Ίκαρος, Αθήνα 1998 (19η έκδ.), σ. 55]

 

[glayki]

Το αντίδοτο στη βαρεμάρα είναι η δημιουργικότητα, η εναλλαγή συνηθειών, τόπων, παραστάσεων, ερεθισμάτων, η συναναστροφή με ανθρώπους που εξάπτουν τις εγκεφαλικές σου λειτουργίες με την εκλεπτυσμένη αίσθηση του χιούμορ τους...

Και όχι το scroll down μπροστά από μια οθόνη μέχρι να γδαρθεί ο αντίχειρας και να καουν οι εγκεφαλικές σου συνάψεις

 

[Valder]

 

[glayki]

Η ελάχιστη ανθρώπινη προσφορά για ένα ζώο εκλαμβάνεται ως ανεκτίμητο δώρο και έτσι σου προσφέρει απλόχερα την αγάπη του

 

[Υδροχόος]

 

[Valder]

Η ευτυχία δεν βρωμάει κριτική προς τους άλλους, ούτε ουρλιάζει "το προσπαθείς πολύ" χαμόγελο προς τα έξω.

Την ευτυχία αν την έχεις, είσαι τόσο απασχολημένος να τη ζείς που δεν έχεις χρόνο, ούτε για θεωρίες, ούτε για κριτικές, ούτε για τίποτα.

 

[Κάμπια]

 

[Valder]

Πολλές φορές, οι διαφορετικές λέξεις που επιλέγουμε για να περιγράψουμε την ίδια κατάσταση, δίνουν μια άλλη χροιά, αν όχι προκαλούν μια εντελώς διαφορετική κατάσταση.

Με ρώτησαν, "τι χρειάζεσαι τώρα;".

Είχα 1000 απαντήσεις, ο Θεος μόνο ξέρει ότι από αυτές τις 1000 απαντήσεις οι 500 περιλαμβάνουν λέξεις, περιγράφουσες πράξεις ακατάλληλες ώστε να γραφτούν σε μια σοβαρή σκέψη.

Από τις υπόλοιπες 500 απαντήσεις, εξαντλώντας τα προφανή, τις αοριστολογίες, τα τετριμμένα, πχ. χρήματα, αγάπες, ταξίδια, οτιδήποτε, έμεινε η λέξη "χάδι".

"Χάδι".

Γιατί χάδι; Χάδι ίσον: Στοργή, συντροφιά, ασφάλεια, ζεστασιά


Ενδιαφέρον κατασκεύασμα ο νους, το υποσυνείδητο και οι επιλογές τους.

 

[Υδροχόος]

 

[Nascentes morimur]

Δώσε μου έναν Αύγουστο...
Να σε ζήσω για μια φορά, όπως θέλω...
Να με ζήσεις για μια φορά, όπως μου αρμόζει....

 

[Υδροχόος]

 

[Valder]

Υγιεινή διατροφή + γυμναστήριο.

Να πάει να γαμηθεί και το φάστινγκ και οι νηστείες και τα σκατο-ντελίβερι και οτι άλλη ακρότητα είτε του πολύ είτε του λίγο.

Θα το λιώσω στην πειθαρχία κι όσο πάει. Ναι, ξανά, όπως το 2016 και καλύτερα.

Σρεντάρισμα στην ψύχρα. Όσο πιο παλούκι ο στόχος, τόσο πιο ωραία η προσμονή και ο αγώνας.

 

[glayki]

Μετά από 4ημερο overdose πολυβουης ελληνικής φιλοξενίας.. Επιτέλους ησυχία=αξία ανεκτίμητη

 

[Valder]

Το αστείο είναι αστείο μέχρι ενός σημείου.

Όταν το τραβάς, το τραβάς, το τραβάς, δείχνεις -έμμεσα- την απουσία εκτίμησης στο πρόσωπο αυτού τον οποίο ταυτίζεις συνεχώς και επίτηδες με το συγκεκριμένο αστείο που δεν χρησιμοποιείται πλέον ως αστείο αλλά ως δηλωτικο απομείωσης.

Κι εκεί κάπου μπαίνουν τα όρια. Για να θυμάσαι ποιός είσαι εσυ και να θυμάσαι ποιός είμαι εγω.

Το γέλιο μου και το χιούμορ μου απέναντί σου όταν δεν με ξέρεις, είναι προνόμιό σου, όχι δικαίωμά σου.

Το υπερβολικό γέλιο γίνεται και κλάμα καμιά φορά.

 

[Nascentes morimur]

F. Nietzsche

 

[Υδροχόος]

 

[Υδροχόος]