Σκέψεις... III

[Nascentes morimur]

Υπάρχουν πράγματα που πρέπει να σε κάνουν να χάσεις τα λογικά σου ή δεν είχες καμιά λογική για να χάσεις.

Κάποτε ο G.Lessing.​

 

[glayki]

 

[Valder]

Είναι απο τις στιγμές που οτι και να γράψω, δε θα με "καλύψει".

Feeling of the day: ρε αει γαμησου κι εσυ. (οχι κάποιο συγκεκριμενο άτομο ή κατάσταση, μην παρεξηγηθω)

 

[parafernalia]

Σε λίγο καιρό αδειούχος χωρίς υποχρεώσεις, ανυπομονώ για την αίσθηση χουχουλιάσματος.
Για να σταματήσει ο χρόνος, πρώτα ξεκινάει.
Το ξυπνητήρι ενεργό, χτυπάει κανονικά το πρωί, ξυπνάω, αλλά χεχε, δεν σηκώνομαι απ' το κρεβάτι.

 

[Valder]

Όταν ένας άνθρωπος δεν σου κάνει τη χάρη που ζητάς, στην κρίσιμη ώρα, αλλά εσυ επιμένεις να του κανεις τις χάρες κάθε φορά, μην απορείς μετα αν δεν έχεις το σεβασμό του.

 

[glayki]

Stephen King – To τέλος της αθωότητας​

Τα πιο σπουδαία πράγματα είναι και δυσκολότερο να ειπωθούν. Εκείνα που σε κάνουν ακόμα και να ντρέπεσαι, επειδή όταν τα λες οι λέξεις μειώνουν την σημασία τους – νοήματα που όταν τα είχες στο μυαλό σου περιλάμβαναν τα πάντα, οι λέξεις τα συρρικνώνουν δίνοντας τους μια καθημερινή συνηθισμένη διάσταση.
Αλλά υπάρχει και κάτι ακόμη έτσι δεν είναι;

Τα πιο σπουδαία πράγματα είναι που δείχνουν το δρόμο προς τα μύχια της ψυχής, σαν σημάδια πάνω στο χάρτη ενός θησαυρού που οι εχθροί σου θα ‘ θελαν να βάλουν στο χέρι. Κι έρχονται πολλές φορές που κάνεις εκμυστηρεύσεις που σου κοστίζουν πολύ, μόνο και μόνο, για να δεις τους άλλους να σε κοιτούν παράξενα, μην καταλαβαίνοντας τίποτα απ’ όσα τους είπες ή το λόγο για τον όποιο τα θεώρησες τόσο σημαντικά ώστε σχεδόν δάκρυσες την ώρα που τα έλεγες. Αυτό είναι το χειρότερο πράγματα πιστεύω.
Όταν το μυστικό μένει βαθιά κρυμμένο, όχι επειδή δεν θέλεις να το πεις, αλλά επειδή δεν υπάρχει κάποιος που θα σε καταλάβει.
Τα πιο σπουδαία πράγματα είναι και τα πιο δύσκολο να ειπωθούν, γιατί οι λέξεις μειώνουν την σημασία τους. Δύσκολο πράγμα να κάνεις τους άλλους να ενδιαφερθούν για αυτά που σου ομόρφυναν την ζωή.

 

[juste un instant]

Αυτό που με εκνευρίζει ιδιαίτερα είναι που δεν μπορώ να κάνω εύκολα αυγό μελάτο. Η αβραστο μου βγαίνει ή σφιχτό.

 

[Κάμπια]

Ένας άνθρωπος βρέθηκε
και αυτός...

 

[glayki]

"Μια μέρα το παρελθόν θα μας αιφνιδιάσει με τη δύναμη της επικαιρότητάς του. Δεν θα έχει αλλάξει εκείνο, αλλά το μυαλό μας».

 

[parafernalia]

disabuse yourself of the notion that there's a zero trouble pathway
Jordan Peterson

 

[Valder]

Ξέρεις πως ειναι τα ιδανικα Χριστούγεννα για μένα;

Το σπίτι φούρνος, χουχούλιασμα στο πάπλωμα, η γατούλα να κοιμαται δίπλα μου, εγω να διαβαζω το βιβλίο για τη Σμύρνη ή να βλέπω το Κόκκινο Ποτάμι, ή να κάνω ένα πούρο όσο έχω λογκάρει στο αγαπημενο μου ΜΜΟ και να δινω πόνο.

Ούτε άλλοι, ούτε τραπέζια, ούτε πάμε για ενα ωραιο γευμα στου διαολου την κουμπότρυπα ούτε πάμε για ένα καφέ μες το ψοφοκρυο κλπ

 

[Κάμπια]

 

[Guest 991793]

View attachment 127152

Ταυτίζομαι

 

[Valder]

Πέρασαν οι άνθρωποί μου κι έφυγαν, σαν τις δεκαετίες...

Αυτοκρατορικό Ημερολόγιο
20/12/2023​

 

[Aleksa]

Δεν είναι πάντα οι άνθρωποι που μας λείπουν, αλλά η νοσταλγία για το συναίσθημά μας, του "τότε"...

 

[Nascentes morimur]

(...Τι να τα κάνεις τα λόγια;
Δεν έχουν τέλος τα όσα έχουμε στην καρδιά.)

 

[Valder]

[...]
Άραγε η κατάρα των λιγοστών ευτυχισμένων στιγμών,
είναι να στοιχειώνουν την ψυχή ως μια αέναη μνήμη;
[...]

Αυτοκρατορικό Ημερολόγιο
21/12/2023
​

ΥΓ: Οι ωραιότερες σκέψεις, μου έρχονται νύχτα. Μάλλον πρέπει να το γράψω εκείνο το βιβλίο που τόσο καιρό σκέφτομαι.

 

[Luke87]

Γιατί οι άλλοι άνθρωποι ποστάρουν για να μας πουν τι έφαγαν? Δηλ κατά πόσο μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο κοινωνικού ενδιαφέροντος το μπέργκερ που έφαγες χτες?

 

[Guest 991793]

Γιατί οι άλλοι άνθρωποι ποστάρουν για να μας πουν τι έφαγαν? Δηλ κατά πόσο μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο κοινωνικού ενδιαφέροντος το μπέργκερ που έφαγες χτες?

Δεν γίνεται όλη την ώρα να είμαστε βαθυστόχαστοι.
Η διαδικτυακή παρουσία ποικίλλει.
Και καλά κάνει

 

[Nascentes morimur]

Γιατί όλοι πρέπει να μπορούμε να ζούμε σαν πουλιά
σαν πουλιά που φλογίζονται ...
από τον πόθο για το άλλο, το διαφορετικό, κι αυτός ο πόθος να είναι τόσο απόλυτος, τόσο απέραντος, τόσο πνευματικός…