Palermo #44 - Lord of the Rings

[tsarachaf]

Και επανερχόμαστε με νέα σειρά διηγημάτων...

Αυτή την φορά οι εκδόσεις Παλέρμο σας παρουσιάζουν τις....

Περιπετειες μιας ξανθιας με πλούσιο μπούστο(σχεδόν)​

1. Αλεξιπτωτιστές ιατροί

Spoiler

Σκέφτομαι ότι δεν έχω διαβάσει και πολλά για να ξέρω ποιον να σώσω. Σκέφτομαι την Ντοιτς που είναι εύκολο θύμα. Αλλά δεν ξέρω αν είναι αθώα. Κάτι μου κάνει. Σωζω kleop. Αναλυτικά θα σας τα πω αύριο από το σπίτι μου!

2. Βλέπω κύκλους...

Spoiler

Η Ζωή έχει πάρει μια γεύση των ονείρων που βλέπω από το απόγευμα. Θέλω πολύ να δω πώς θα καταλήξει αυτό το παιχνίδι. Ίσως να το έχω παρακάνει με τις υποψίες μου... In other news..

Η μέρα στο κέντρο υγείας δεν περνά. Κάποτε συνήθιζα να σφάζω κόσμο με σκοπό να πεθάνουν, τώρα κάνω το ίδιο προσπαθώντας να τους σώσω. Χθες ήρθε σφαγμένη η Νεφέλη, δεν κατάφερα να τη σώσω, κοίταζα το όμορφο φόρεμα της kleop και ήταν πολύ αργά όταν την έπεισα να μου το δανείσει για μιαν έξοδο και επέστρεψα στα καθήκοντά μου.



Φήμες - αλλιώς οι φωνές στο παρανοϊκό μυαλό μου - λένε πως έχει έρθει στην πόλη ο αυτοκράτορας. Που είναι γυναίκα. Είναι δόκιμο να πούμε αυτοκρατόρισσα; Αποφάσισα να τρυπώσω στο παλάτι να παρακολουθώ από τις σκιές μήπως απειληθεί η ζωή της. Βρήκα τα διαμερίσματα της spy – ak. Να είναι πράγματι αυτή η κυβερνήτης της χώρας μας ή είναι μια τυχαία παρουσία στο παλάτι; Απόψε θα μείνω εδώ.

3. Φαντασιώσεις είναι αυτές..

Spoiler

Μπήκα στο ιατρείο αναμαλλιασμένη, με τη ρόμπα ανοιχτή, τρέχοντας μήπως και προλάβω τον ασθενή μου. Έχουμε και ανάγκες, είμαστε άνθρωποι πέρα από ιατροί, το αντιλαμβάνεστε.

Στο χειρουργικό τραπέζι καθόταν ένα ερωτηματικό. Δηλαδή μια ύπαρξη ήταν, αλλά του είχαν τόσο στραπατσάρει τη μούρη που δεν ξεχώριζα ταυτότητα. Δεν ήξερα αν ήταν από τα μέρη μας ή τελικά ήταν ένα ακόμη από τα τρολλς της Μόρντορ. Προσπάθησα να το συνεφέρω, ήταν σε άσχημη κατάσταση. Καθώς κοίταζα την άμορφη μάζα που στη θέση της θα έπρεπε να βρίσκεται το πρόσωπο, αναγνώρισα τα αδρά χαρακτηριστικά της methexys. Να ήταν αυτή;

4. Ξεχάστηκα!!!

Spoiler

Έτσι με κατάντησε αυτός, ερωτευμένη... Ύστερα από μια όμορφη νύχτα με το αγόρι μου, γυρισα στο σπίτι ανέμελη και χαρούμενη. Παραμελησα και σήμερα τα καθήκοντά μου, ντρέπομαι...

Σχεδόν κοιμόμουν όταν χτύπησε το κουδούνι. Ποιος να είναι τέτοια ώρα; Η σκιά πίσω από την πόρτα μου φαινόταν απειλητική. Τελικά ήταν ο κορμός του δέντρου από απέναντι. Με κοψοχολιασε.

Κοίταξα κάτω και είδα ίχνη από αίμα. Τα ακολούθησα τρομαγμένη. Το θύμα ήταν πεσμένο κάτω, αλλά είχε τις αισθήσεις του. (βάζω παρένθεση να σας πω ότι είμαι ανάμεσα σε Σπυρακο και Ιορδάνη, θα αποφασίσω τώρα ποιον θα σώσω *τύμπανα*)

Spoiler

- JKaradakov;
- Στα χέρια σου βρέθηκα; Ωχ αμάν..
- Στάσου, ιατρός ειμαι, άσε να βοηθήσω!
- Τι είσαι;
-

5. Είχε παλιόκαιρο τη μέρα που σε έσωσα...

Spoiler

Έχω φορέσει ένα όμορφο φόρεμα και κάθομαι ενθουσιασμένη στην καρέκλα μου για το θέαμα που πρόκειται να παρακολουθήσω. Μια παραμυθένια συναυλία γεμάτη μελωδίες. Το σκηνικό ήταν στημένο σε έναν αντίστοιχα παραμυθένιο χώρο και στο βάθος έπεφταν κεραυνοί. Ήταν τόσο μακριά που κανείς δεν πίστευε πως θα έφθαναν κοντά μας.

Κι όμως... Ενώ όλοι είναι έτοιμοι να αντικρίσουν τον μουσικοσυνθέτη και μαέστρο να ανεβαίνει στη σκηνή, ο αέρας ξεκινά να λυσσομανά, οι παρτιτούρες πετούν στον αέρα, τα μαλλιά τον κορασίδων δημιουργούν τυφώνες γύρω από τα κεφάλια τους, το πλήθος ξεκινά να χάνει την ψυχραιμία του και να φεύγει. Περίμενα λίγο μήπως και ο καιρός επανέλθει στην καλοκαιρινή του διάθεση, ωστόσο έδειχναν όλοι να έχουν παραιτηθεί και δεν είχε πλέον νόημα.

Ξεκινάω να περπατάω προς την έξοδο, το πλήθος είναι συγκεντρωμένο και περπατά αργά ώσπου πιάνει βροχή και όλοι σπεύδουν στα κοντινά υπόστεγα και στοές ώστε να καλυφθούν. Αίφνης, το πλήθος χωρίζεται στα δύο, μια κοπέλα που φέρει το σήμα του ερυθρού σταυρού φωνάζει πως πρέπει να περάσει και κινείται γρήγορα. Την ακολουθώ ενστικτωδώς μήπως μπορέσω να βοηθήσω. Το άλλοτε όμορφό μου φόρεμα είναι πλέον βρεγμένο και φέρει σημάδια από λάσπη. Στο έδαφος βρίσκεται ο Τάσος97 και δεν έχω ιδέα αν κινδύνευσε πραγματικά ή απλώς την έπεφτε στην κοπέλα που σαν να έμοιαζε λίγο στην αγαπημένη του Halsey.

6. Φοβάμαι

Spoiler

Το σκηνικό ίδιο με χθες. Σκηνή, φώτα, αναλόγια, παρτιτούρες. Μόνο που σήμερα η συναυλία ολοκληρώθηκε. Στην έξοδό μου από το χώρο, παρατήρησα σκιές να χάνονται πίσω από το κτήριο του πανεπιστημίου μουσικών σπουδών. Αν και εδώ δεν είμαι για να κάνω τον ντετέκτιβ, δεν αντιστάθηκα στην παρόρμησή μου να ακολουθήσω την πορεία τους.

Έμεινα κρυμμένη όσο ήταν δυνατό. Ήταν δύο εναντίον ενός. Πόσο άνανδροι! Φυσικά, η σωματοδομή μου δεν μου επέτρεπε να μπω στον καβγά. Τον άφησαν σχεδόν αναίσθητο μετά από μια ολιγόλεπτη μάχη. Αφού βεβαιώθηκαν πως δεν τους είδε κανείς (χα!), τον έσυραν πίσω από το κτήριο και απομακρύνθηκαν χασκογελώντας. Κάλεσα ασθενοφόρο όταν ακόμη τους έβλεπα, θα ήταν αδύνατο να τον κρατήσω στη ζωή με τα χέρια μου μόνο.

Δεν τον έβλεπα καθαρά. Κάτι μου θύμιζε όμως. Κάτι ψέλλιζε καθώς προσπαθούσε να ανακτήσει τις αισθήσεις του...

- .... ck... t.... bitches!
- What?!
- Λέω! Bitches, suck it!
- Τι suck it, ρε Τάσο, πλάκα κάνεις; Σε έχουν κάνει κόσκινο.
- Ντάξει, λέμε και καμιά μαλακία να μην πονάμε. Η Halsey σήμερα δεν εφημερεύει;

7. Το έχεις παρακάνει!

Spoiler

- Να σου πω τώρα, τι θα γίνει; Είπαμε να έρθεις μαζί μου το βράδυ, αλλά θα με ακολουθείς μέχρι και στην τουαλέτα;;;!
- Έλα μωρέ, Τάσο...
- Να έρθω πού;;; Δεν φτάνει που μου έγινες κολλιτσίδα χθες, αντί να μου στείλεις τη νοσοκόμα Halsey και να τρέξεις στον Wild_Boy, τώρα με ακολουθείς παντού, μέχρι και στις ανδρικές τουαλέτες!!!
- Μην μου το χτυπάς αυτό, θα πήγαινα να τον δω σήμερα.
- Κοίτα μη βρεθείς κι εσύ στον άλλο κόσμο, ε;
- ....

Όπως καταλαβαίνετε και σήμερα θα σώσω τον Τάσο. Δεν μου το συγχωρώ ότι πέθανε ο Στράτος πάντως.
Επίσης, Έλενα, καλώς ήρθες και Ζωή καλό σου ταξίδι!!!

8. Επεράσαμ' όμορφα!

Spoiler

- ... όμορφα, όμορφα, εεεπεράσαμ' όμορφα και τούτη τη βραδιά
- Μ' αυτά που λες, παραπέμπεις σε άλλο ρόλο, το αντιλαμβάνεσαι πιστεύω, ε;
- Τάσο! Ντροπή!
- Το ξέρω, είμαι η ντροπή του ανδρικού φύλου.
- Γιατί;
- Δεν βλέπεις τι γίνεται κάθε βράδυ; Είναι δυνατόν να έχω εσένα να με προστατεύεις;
- Τι κόμπλεξ είναι αυτό τώρα; Είμαστε τόσο λίγοι. Συνήθισα την παρέα σου, δεν μπορώ να σε αποχωριστώ κατά βάθος, διαφορετικά θα ακολουθούσα και κανέναν άλλο στις νυχτερινές του εξορμήσεις.
- Ε πήγαινε μπας και σταυρώσω κι εγώ κανένα γκομενάκι! Σε βλέπουν και εξαφανίζονται!
- Δεν αντέχουν τη σύγκριση, παιδί μου. Πιες τώρα το γάλα σου να φύγουμε.

*Οι τίτλοι είναι τα θέματα των πιμι, όπως μας έρχονταν, συμπερηλήφθηκαν γιατί μου φάνηκαν πολύ ευφάνταστοι

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[ultraviolence]

Ζωή καλά να περνάς

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[tsarachaf]

Mafia Bits and Pieces​

Spoiler

Το μοναδικό κείμενο που μας έδωσε ο ουλτρα, που όλο έταζε και μας φλόμωσε στο ψέμα

Σας έλειψα βρε; Τώρα που έφαγα ξεγυρισμένη τυμβωρυχία ( Ιορδάνη σ'ευχαριστω) έχω χρόνο για να γράψω όλα τα πιμί δολοφονίας που σας είχα υποσχεθεί για να τα βάλετε στο post game.Τώρα ξεκινάμε με το κείμενο δολοφονίας της Νεφέλης και θα ακολουθήσουν τα υπόλοιπα.

Spoiler

Η ώρα ήταν 12:48 και είχαμε ήδη αποφασίσει ποιος θα δει τα ραδίκια ανάποδα.Ανέθεσα την αποστολή αυτή στο νέο μέλος της παρέας μας που ούτε το ξέραμε, αλλά ούτε μας ήξερε, την bilire δίνοντας της ένα τριαντάφυλλο για να το δώσει στη μωράκλα μου, τη Σύλβια . Είχα πληροφορηθεί ότι το θύμα μας είχε night out στο club " Ήμουν και'γω μαφιόζα με 20- μηνύματα", έτσι έστειλα την Ειρήνη μας να τη περιμένει έξω από το club.Δεν πέρασαν 10-15 λεπτά αναμονής και η κοπέλα έκανε θεαματική έξοδο από το κέντρο διασκέδασης.Φορούσε ένα μαύρο σιθρου φόρεμα με σκισίματα παρόμοια με αυτά που θα έκανε η Ειρήνη στο κορμί της. Πλησίασε το αυτοκίνητο της, έβγαλε τα κλειδιά από τη τσάντα της και ξαφνικά άκουσε ψιθύρους πίσω από έναν θάμνο.Το θύμα χλώμιασε και μπήκε γρήγορα μέσα στο αυτοκίνητο βάζοντας το κλειδί στη μίζα.Άνοιξε τα φώτα του αυτοκινήτου και είδε μπροστά της μια γυναίκα με ένα κουζινομάχαιρο στο χέρι

Spoiler

Ήταν απ'τα Lidl και δεν έκοβε πολύ καλά αλλά εν πάση περιπτώσει την δουλειά του την έκανε.

Το θύμα βγήκε απ'το αυτοκίνητο φωνάζοντας βοήθεια ενώ η bilire τη κυνηγούσε ανεμίζοντας τη σημαία του La Mafia 44. Η κοπέλα έφτασε στη Palermo Beach όπου νόμιζε ότι είχε ξεφύγει από την Ειρήνη. Κρύφτηκε πίσω από ένα μεγάλο δέντρο και έβγαλε το κινητό από τη τσάντα της ώστε να καλέσει τον πατέρα της για να τη σώσει

Spoiler

Μπαμπά βοηθεια, είναι μια τρελή με ένα κουζινομάχαιρο και με κυνηγάει.Όχι, όχι ρε μπαμπά δεν είδα όνειρο αλήθεια σου λέω,σκόνταψα κιόλας και έσκισα το φόρεμα το gucci θα με φάει η μάμά.Έλα μπαμπούλη μου βοήθεια, νομίζω ότι η μαφία εξαπλώθηκε ξανά στη πόλη μας αυτή η γκόμενα με το μαχαίρι είχε κακές προθέσεις το είδα στο μάαααααααααααααααααααααααααααααααααααααααα........

ένα δυνατό "ααααααα" ακούστηκε για λίγα δευτερόλεπτα στη παραλία ενώ η bilire μαχαίρωσε το θύμα στη πλάτη.Της έβγαλε τα ρούχα, έκλεψε το φόρεμα γιατί στο Palermo Street Market θα έπιανε πολλά λεφτά και την πέταξε στη θάλασσα. Την επόμενη μέρα η Ζωή με τον Ακριβό ενώ πήγαν για το καθημερινό μπανάκι τους, τη βρήκαν να επιπλέει 20 μέτρα στη θάλασσα.

Spoiler

-Ποια είναι αυτή η βυζαρού; είπε ο Ακριβός
-Τι βυζί καλέ, μπιμπίκι είναι, είπε η Ζωή.
-Καλά, πάμε να τη βγάλουμε απ'τη θάλασσα, είπε ο Ακριβός
-Ακριβέ σώσε με της λείπει το ένα μάτι , είπε η Ζωή.

Μπράβο bilire, η δουλειά σου ήταν εντυπωσιακή.
Το θύμα μας

Spoiler

ήταν

Spoiler

η Nefeli Graf

Η απόδειξη πώς ό,τι παίρνουν τα παιδιά της μαφίας είναι πολύ καλό :


Αλλά παρ' όλα αυτά τους ταράζει τον ύπνο:

Tι κάνετε αγαπημένοι μου; Ελπίζω να είστε καλά

Spoiler

Είναι η Totaled ο πληροφοριοδότης;;

Προσπαθούμε όσο μπορούμε αγαπητέ .

Η απάντηση είναι όχι.

Γιατί;

Γιατί δεν είναι... Σόρρυ παιδιά μου, αλλά λάθος καταλάβατε. Ο θυμός σας στην κληρωτίδα παρακαλώ. Και ναι βάλαμε ΚΑΙ τους ρόλους που ψάχνετε, απλώς δεν του βρίσκετε

Σειρά έχει η τσουχτερή πένα του Δημήτρη:

Αγάπες μου, για το τέλος είναι, για να μην παραπονιέστε ότι δε σας προσέχουμε. Μην το δω αύριο όμως δημοσιευμένο στις 13:00. Θα πάθετε ο,τι κι ο Τάσος...

Ήταν λοιπόν ένα ήσυχο μεσημέρι στην πόλη του Palermo, εγώ καθόμουν χαλαρά στη γιάφκα κι έλεγα ανέκδοτα με τα κοριτσία κι έρχεται ο Αντώνης στην παρέα μας κι ανοίγει την καταραμένη την τηλεόραση. Βάζει στο Palermo TV κι εκείνη την ώρα είχε εκπομπή η Τατιάνα η Στεφανίδου. Έβγαζε αποκαλυπτικό ρεπορτάζ από πηγές της εντός της ΣΕ: η Αυτοκράτειρα Himela η πρώτη προσκαλούσε το βράδυ τον Ιορδάνη σε δείπνο στο παλάτι της. Αμέσως είδα τον Αντώνη να πρασινίζει, ήταν ζήλια άραγε; Γυρνάει και μου απευθύνει αμέσως το λόγο: είσαι το αγαπημένο μου παιδί, θέλω σήμερα να πας να μάθεις τι κάνει αυτή πίσω από την πλάτη μου, αν υπάρχει κάποιος καλύτερος από εμένα. Εγώ κανονικά έπρεπε να νιώσω προσβεβλημένος που μιλούσε έτσι για τη Γραμματέα μου αλλά δεν έγινε έτσι. Ήθελα να δω κι εγώ αν αυτή με απατούσε με τον κολλητό μου. Έτσι, δίχως δεύτερη σκέψη, αποδέχθηκα την εντολή του αρχηγού μου, όχι ότι μπορούσα να κάνω κι αλλιώς και ξεκίνησα την αποστολή. Πήγα στο δωμάτιο μου, άνοιξα τη ντουλάπα και βρήκα την κατάλληλη ενδυμασία για μια incognito αποστολή. Τη μαύρη γυαλιστερή καμπαρντίνα μου, μαζί με τα μαύρα γυαλιστερά παπούτσια μου, το μαύρο μεγάλο καπέλο μου και τα μαύρα μου γυαλιά. Σίγουρος ότι δε θα τραβήξω έτσι την προσοχή κανενός, χαιρέτησα τα κορίτσια και με το που έπεσε η νύχτα στο Παλέρμο, εγώ είχα στηθεί έξω από το Παλάτι. Αυτό ήταν πελώριο, με μία τεράστια αυλή και μεγάλο φράχτη με σίδερα τριγύρω. Κρύφτηκα πίσω από κάτι θάμνους και περίμενα με τα κυάλια στο χέρι την άφιξη του κολλητού μου. Δεν άργησε πολύ και μια μεγάλη λιμουζίνα, μάρκας Mercedes, εμφανίστηκε μπροστά στην είσοδο. Πέντε φουσκωτοί βγήκαν απ αυτήν κι ύστερα ο κολλητός μου. Η Αυτοκράτειρα είχε ήδη ξεκινήσει να κατευθύνεται από το παλάτι προς την είσοδο. Θα του έκανε την τιμή να τον υποδεχθεί αυτή, ήταν τόσο σημαντική η συναντήση τους; Τη βλέπω να βγαίνει από το Παλάτι, φορούσε ένα ακριβό κόκκινο φόρεμα, το ίδιο που φορούσε και στην κηδεία της Μελανίας πέρσι η Ζωή. Αμέσως σκέφτηκα πόσο μπροστά είναι η Ζωή αλλά εστίασα ξανά στο σκοπό μου. Φορούσε ένα χρυσό κολιέ, πολλά βραχιόλια κι είχε και την κορώνα στο κεφάλι της. Αλλά κι ο κολλητός μου δεν πήγαινε καθόλου πίσω. Φορούσε ένα πανάκριβο μαύρο κοστούμι, με άσπρο πουκάμισο και πράσινη γραβάτα. Το ξανθό μαλλί του έλαμπε και το baby-face του αναδεικνυόταν ακόμη περισσότερο από το πρόσφατο ξύρισμα. Έδειχνε τόσο όμορφος που εκείνη τη στιγμή μπορούσε να είχε όποια ήθελε, ακόμη και την Αυτοκράτειρα την ίδια. Μετά από ένα θερμό εναγκαλισμό προχώρησαν προς το εσωτερικό του παλατιού κι εγώ έτρεξα αμέσως προς το van μου. Ήταν ένα μικρό, παραμελλειμένο van, παρατημένο λίγο έξω από το παλάτι, όλοι το θεωρούσαν απομεινάρι κάποιας άλλης εποχής αλλά μόνο η Μαφία ήξερε την πραγματική του σημασία. Το παλάτι ήταν γεμάτο κοριούς και κάμερες χρόνια τώρα και το van αυτό έδινε πρόσβαση σε κάθε σημείο του παλατιού, ακόμη και στα πιο απόρρητα. Δε μπορείτε να φανταστείτε πόσες ώρες πέρασε ο Αντώνης και με τον Αντωνάκη του σε αυτό το van επί της θητείας της Αυτοκράτειρας Himela. Μπαίνω λοιπόν μέσα, μια μπόχα ιδρωτίλας διαπέρασε τη μύτη μου αλλά ο σκοπός ήταν ιερός κι έπρεπε να την ανεχθώ. Αμέσως άνοιξα τα ηλεκτρονικά κι άρχισα να παρακολουθώ το δείπνο. Και τα συμβάντα των επόμενων ωρών επιβεβαίωσαν αυτό που φανταζόμουν εξ αρχής: δεν έτρεχε τίποτε μεταξύ της Αυτοκράτειρας και του κολλητού μου. Δε θα το έκανε ποτέ αυτό ο Ιορδάνης πίσω από την πλάτη μου! Ήμουν σίγουρος! Μετά το πρώτο ποτό, έκατσαν στη μεγάλη τραπεζαρία του παλατιού, το γεύμα ήταν πλουσιοπάροχο, αστακούς, χαβιάρια, σοκολάτα κι ο,τι άλλο μπορείς να φανταστείς. Συζητούσαν για την οικονομική κρίση, πώς αυτή επηεράζει την πόλη και για τα προβλήματα που δημιουργεί η Μαφία στους αθώους πολίτες. Μετά από πολλές βαρετές συζητήσεις κι αφού τελείωσε το δείπνο, ο Ιορδάνης αποχαιρέτησε την Αυτοκράτειρα κι υπό τη συνοδεία των φουσκωτών επέστρεψε στη λιμουζίνα κι υποθέτω ξανά στο σπίτι του. Τζάμπα τα έξοδα παρακολούθησης... Αλλά το ηθικό μου παρέμεινε ακμαίο. Είχα ακόμη μια ενδιαφέρουσα αποστολή σήμερα. Τα μεσάνυχτα είχαν φτάσει και περάσει κι εγώ έφυγα από το van κι επέστρεψα στην πόλη. Πήγα αμέσως προς το σπίτι του Τάσου, φήμες έλεγαν ότι είναι μπάτσος, αλλά όχι σαν τη δικιά μας τη μέθεξυς, διαφορετικός, από εκείνους τους σπαστικούς καλούς ανθρωπάκους που θέλουν το κακό μας. Αλλά τι κακό μπορεί να μας κάνει αυτός; Εμείς μπορούμε να το κάνουμε χειρότερα. Χρησιμοποιώντας το μαγικό κλειδάκι μου άνοιξα την πόρτα του σπιτιού του. Πατώντας στις μύτες έφτασα στο δωμάτιο. Κι εκεί ήταν ο Τάσος, κοιμόταν. Βρισκόταν γυμνός στο κρεβάτι του κι έβλεπε σίγουρα κάποιο όμορφο όνειρο. Εγώ έμεινα να χαζεύω το θέαμα, έβγαλα και μερικές φωτογραφιές για να γελάμε μετά όταν ξαφνικά παρατήρησα μια διέγερση. Κι ο Τάσος άρχισε να παραμιλάει «Μμμμμ... Τι σου κάνω μάνα μου; ... Τι μου κάνεις τέκνον μου; ... Τι σου κάνω μάνα μου; Ναι, ναι, ναι. Σ αρέσει; ... Παθαίνω μωρό μου, είσαι ο καλύτερος! ... Ναι χιμελίτα μου...». Τι είπε; Χιμελίτα μου; Ποιος είναι; Ο καλύτερος; Αυτός ο μικροτσούτσουνος καλύτερος από εμένα και τον Αντώνη; Αν υπήρχε μια τελευταία αμφιβολία αυτή διαλύθηκε. Θα πέθαινε σήμερα, εκεί που βρισκόμασταν. Αμέσως βγάζω το κοφτερό μου μαχαίρι και δίχως να καταλάβει τίποτε, που να καταλάβει άλλωστε σε τέτοια νιρβάνα που βρισκόταν, πλησιάζω και μια μια απότομη κίνηση του κόβω τη ...διέγερση. Δεν πρόλαβε καν να κραυγάσει, ο πόνος ήταν τόσο μεγάλος που πέθανε από καρδιακή ανακοπή ακαριαία. Εγώ μάζεψα το γαριδάκι, το έβαλα σε ένα δοχείο φορμόλης που είχα μαζί μου για παν ενδεχόμενο, βλέπετε πάντα θέλω ένα αναμνηστικό από κάθε μου θύμα, έβγαλα και μερικές φωτογραφίες κι έφυγα ήρεμος κι αθώος από το σπίτι του. Ένα μάθημα για όλους όσους τα βάζουν με τη Μαφία... Γύρισα έτσι ξημερώματα στη γιάφκα, τα κορίτσια είχαν κοιμηθεί κι ο Αντώνης με περίμενε. Του απάντησα «Όλα καλά» κι αμέσως κατάλαβε τα πάντα. Ξεντύθηκα και καθήσαμε μαζί στο σαλόνι, πήρε ποπκορν κι άρχισα να του λέω τα κουτσομπολιά από το παλάτι. Και κάπως έτσι, ακόμη μια ημέρα στη Μαφία κύλησε φυσιολογικά...

Και η στιγμή που απλώς μας βίασε το θέμα, γιατί δεν φτάνει που δεν προσπάθησαν καν να είναι εντός, έπρεπε να το ξεφτιλίσουν κιόλας :

Σήμερα ήταν η πιο περίεργη ημέρα στη γιάφκα. Εκεί που καθόταν το πρωί ο Αντώνης, η Μαρία κι η Ειρήνη κι έπιναν καφεδάκι, ξαφνικά ο τσιφ κοκκάλωσε κι έπεσε κάτω. Τον χτύπησε μια θανατική κατάρα Μάγισσας και δε μπορούσε να αντιδράσει. Λίγο αργότερα, ήρθε κι ένα ακόμη μαγικό, τυμβωρυχία το αποκαλούν, δεν ξέρω τι ακριβώς είναι και τον έκανε κι αυτόν άγαλμα. Τοποθετήθηκε δίπλα μου και δε μπορούσε να κάνει τίποτε άλλο εκτός του να μιλάει στη γιάφκα μας πλέον. Η μέρα όμως ήταν ακόμη χειρότερη. Ενώ η Μαρία κι η Ειρήνη έπλεκαν κάτι ζακετάκια, βλέπετε χειμώνας έρχεται, μπαίνει μέσα ένας πολίσμαν και συλλαμβάνει τη Μαρία. Της τοποθετεί έναν πομπό στο πόδι, συνδεδεμένο με GPS και της απαγορεύει την έξοδο από τη γιάφκα. Και τώρα πώς θα δολοφονεί και θα ψηφίζει το Μαράκια μας; Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, έρχεται από τη γιάφκα η Ζωή και μας αποχαιρετάει. «Πάω Βουδαπέστη, καθήστε εσείς και σφαχτείτε μόνοι σας» είπε κι άφησε κάποια Έλενα στη θέση της. Μα ποια Ελένη; Η Μαφία 44 θέλει Ζωή! Κι αν νόμιζες ότι όλα αυτά ήταν περίεργα, που να ακούσεις και το αποκορύφωμα. Έρχεται λοιπόν αυτή η Έλενα με ένα ελικόπτερο και μαζεύει μέσα την Ειρήνη, τον Ευθύμη, τον Ιορδάνη, τη Βάσια, την Άννα και τον Τάσο και που λες να τους πηγαίνει; Τους παίρνει από εδώ από το Παλέρμο και πετάει για Ειρηνικό ρε φίλε! ΕΙ-ΡΗ-ΝΙ-ΚΟ!!! Σε ένα κωλονησάκι στη μέση του πουθενά. Δεν έχει Παλέρμο, θα παίξετε Survivor λένε. Κι εμείς για να κερδίσουμε, θα πρέπει το Ειρηνάκι μας να μείνει μόνο του, η μοναδική επιζούσα! Και για να κερδίσουν όλοι οι άλλοι, θα πρέπει απλά να διώξουν το Ειρηνάκι! Είναι ΑΔΙΚΟ!!! Οπότε κι εμείς θα παίξουμε μια παραλλαγή του survivor. Το απόγευμα θα συμμετέχουμε στο συμβούλιο της φυλής, αλλά τώρα δε θα υπάρχει Σύλβια να δίνει ασυλίες, θα υπάρχει Ειρήνη και τα βράδια θα σκοτώνει κι από έναν. Έτσι μόνο μπορούμε να κερδίσουμε! Άλλωστε, τι Μαφία θα ήμασταν αν δε δολοφονούσαμε; Και μείναμε εμείς τώρα στο Παλέρμο, να παρακολουθούμε από μια κάμερα την πορεία της Ειρήνης.
Αυτή λοιπόν έφτασε στο νησάκι και γρήγορα έφτιαξε την καλύβα της. Βλέπετε, στη Μαφία ξέρουμε και τέτοια κόλπα. Όταν νύχτωσε την είδαμε να βγαίνει για βόλτα. Έψαχνε αίμα και το ξέραμε καλά. Πήγε παραδιπλά, σε μια προχειροφτιαγμένη καλύβα, χτύπησε την πόρτα και της άνοιξε η Άννα! Μόλις η τελευταία αντίκρυσε την Ειρήνη τρόμαξε, αλλά από ευγένεια δεν το έδειξε και την προσκάλεσε μέσα. Αυτό όμως ήταν και το μοιράιο λάθος της. Στο εσωτερικό της καλύβας η Ειρήνη παρατήρησε ένα περίεργο τραπεζάκι από μπαμπού. Πάνω σ αυτό, ένα στηθοσκόπιο και μερικά μαρουλόφυλλα, απ αυτά που μασούσε κι η Πυθία στην Αρχαία Ελλάδα. Το νόημα ήταν ξεκάθαρο, η Άννα δε θα μπορούσε να σωθεί από τίποτε. Όταν η Άννα κατάλαβε την Ειρήνη που κοιτούσε το τραπεζάκι ήταν αργά. Η Ειρήνη γυρνάει και της πατάει μια δυνατή σφαλιάρα κι η Άννα πέφτει λιπόθυμη κάτω. Η Ειρήνη όμως είχε άλλες ιδέες. Δεν ξέρω αν σας το έχω πει ποτέ, αλλά είναι σαδίστρια. Δεν της αρκεί ένας απλός φόνος με πυροβολισμό ή με πνιγμό. Έπιασε την Άννα απ τα χέρια και την έσυρε έξω. Και μετά την μετέφερε στο δάσος, μέσα στο εσωτερικό του νησιού και την έδεσε σ ένα βράχο και σε ένα δέντρο, σ ένα ερημικό ξέφωτο. Κάτω από το φως του φεγγαριού η Άννα συνήλθε αλλά δε μπορούσε πλέον να αντιδράσει. Η Ειρήνη την πλησιάσε και της τράβηξε μια τρίχα από τα μαλλιά. «Αουτς, ποννάει αυτό, δε φέρεσαι σωστά» φέρεται να της απάντησε η Άννα αλλά η Ειρήνη δεν έδινε σημασία. Τράβηξε και δεύτερη και τρίτη και τέταρτη κι ακούστηκε και δεύτερο Άουτς και τρίτο Άουτς και τέταρτο Άουτς και συνεχίσαμε έτσι για ώρες πολλές. Λίγο πριν ξημερώσει η Άννα ήταν σχεδόν φαλακρή, αίματα τρέχανε από το κεφάλι της κι οι δυνάμεις της άρχισαν να την εγκαταλείπουν. Οι πόνοι ήταν φρικτοί. Φώναζε κι ούρλιαζε ώρες αλλά κανείς δεν την άκουγε. Ήταν τόσο μακριά όλοι οι υπόλοιποι... Μόνο ο εαυτός της που άκουγε τον αντίλαλο κι η Ειρήνη που ήταν εκεί. Αλλά οι κραυγές αυτές γέμιζαν ευχαρίστηση την Ειρήνη και γαλήνευαν την ψυχή της. Κάποια στιγμή η Άννα εγκατέλειψε τη μάχη. Δεν άντεχε άλλο. Καρδιακή ανακοπή και το φαλακρό της πλέον κεφάλι έπεσε στα πλάγια. Η Ειρήνη πιστοποίησε το θάνατο κι έφυγε για την καλύβα της. Πριν πάει σ αυτή όμως, έκανε μια τελευταία στάση. Δολοφονία χωρίς αναμνηστικό λάφυρο δεν έχει αξία. Πήγε στην καλύβα της Άννας κι αμέσως βρήκε τι θα έπαιρνε μαζί της. Ένας άσπρος, πανέρμοφος, γλυκούλης γατούλης βρισκόταν εκεί κι έψαχνε το νέο του αφεντικό. Φιλόζωη η Ειρήνη τον μάζεψε και τον πήρε σπίτι της, να θυμάται πάντα τις ώρες χαράς που πέρασε μαζί με την Άννα. Ο ήλιος είχε ανατείλλει κι η Ειρήνη επέστρεψε στην καλύβα της. Είχε μάχη αύριο στο συμβούλιο, αλλά προς το παρόν είχε μια πολύ μεγαλύτερη ανάγκη: Ύπνο...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[ultraviolence]

Το βίντεο για τον Ιορδανη γαμησε Μου πήρε ολόκληρο τέταρτο για να ανέβει στο YouTube αλλά άξιζε τον κόπο
Να σημειωθεί οτι εγώ εγραφα τα κείμενα, ο Δημήτρης έφτιαχνε το βίντεο, μου το έστελνε και το ανέβαζα στο YouTube. Μετα απο ενα σημείο το παρατηρήσαμε όπως είδατε αλλα είχε την πλάκα του.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[tsarachaf]

Το βίντεο για τον Ιορδανη γαμησε Μου πήρε ολόκληρο τέταρτο για να ανέβει στο YouTube αλλά άξιζε τον κόπο
Να σημειωθεί οτι εγώ εγραφα τα κείμενα, ο Δημήτρης έφτιαχνε το βίντεο, μου το έστελνε και το ανέβαζα στο YouTube. Μετα απο ενα σημείο το παρατηρήσαμε όπως είδατε αλλα είχε την πλάκα του.

Μετά από ένα σημείο;;; Δύο βίντεο κάνατε όλο κι όλο .

αλλά ντάξει δεν μπορώ να πω, το κάψατε άπειρα για αυτά τα δύο...

Για να δούμε θα βρουν το clue τώρα που ξέρουν ότι υπάρχει; Αν δεν ξέρετε είστε γαιδούρια που δεν είδατε τα vlog

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[ultraviolence]

Μετά από ένα σημείο;;; Δύο βίντεο κάνατε όλο κι όλο .

Εστω

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Himela]

Συγγνώμη εγώ γιατί σε όλα τα παιχνίδια κάνω σεξ στην πραγματικότητα ή σε φαντασιώσεις σας; Οεο;;D

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[tsarachaf]

Gandalf's Tales​

Spoiler

Σας έλειψαν τα vlogs?

Spoiler

Νεύρα, χαρές, θολούρα, πόρνες...

Spoiler

σημερα δεν εχει θυμα;

Σήμερα δεν έχει πιμι. Τώρα το τι σημαίνει πρέπει να το βρεις εσύ

a ok απλα ρωτησα γιατι ανησυχησα λεω μη με ξεχασατε και μου πειτε το θυμα στις 8... Για να μη μου λέτε θύμα το πορνίδιο πέτυχε διάνα...

φανταζομαι οτι αφου δεν εχεις στειλει ακομα πμ δεν εχουμε τυπικα θυμα για σημερα.. ενδιαφερον αντε καληνυχτα να κοιμηθω κι εγω.. τελικα καθισα εσκασα να μαθω ποιος θα ηταν

Όχι ρε...
έχουμε θύμα .
Εσύ είσαι το θύμα βασικά...
Απλώς είπες ότι θα κοιμάσαι και δεν βιάστηκα να στείλω.
Τι θα κάνεις;

ΣΟΥ ΛΕΩ ΤΗΝ ΠΙΟ ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΠΕΙ ΠΟΤΕ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ. ΤΑ ΛΕΜΕ ΑΥΡΙΟ ΣΤΙΣ 13:01. ΜΑΛΑΚΑ ΤΟΣΗ ΧΑΡΑ ΕΧΩ ΚΑΙΡΟ ΝΑ ΠΑΡΩ

ΘΑ ΤΟΥΣ ΓΑΜΗΣΩ. Κοιτα πως πανε να βγαλουν τον αλεξισφαιρο τα μαλακισμενα ρε Ειλικρινα δηλαδη τοσο απροκαλυπτα; Μιλαμε δεν παιζονται.


υγ: εαν ο ιορδανης ειναι μαφια θα παω να τον βρω να τον χτυπησω ειλικρινα αλλα δεν μπορει να ειναι ρε παιδια ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ.

Η Εξέλιξη

Spoiler

​

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

andalf the Grey· αυτό ήταν το όνομά μου, μάγος η ταυτότητά του. Μοναδική μου συντροφιά η ξύλινη ράβδος μου, ο υποστηρικτής κάθε βήματός μου, ο βοηθός να ξεπεράσω κάθε εμπόδιο. Είναι μάλλον του ξύλου η μαγεία που με συνεπαίρνει, για αυτό και μαζί με τη ράβδο μου κουβαλώ και μια πίπα για να καπνίζω pipeweed σε κάποιου από του Shire τους λοφίσκους. Κι αν σε λόφο δε βρεθώ να εισπνεύσω του καπνού την άστατη ηρεμία, θα περάσω από τον Bilbo, τον παλιό μου φίλο, να μάθω τι κάνει και πώς περνούν οι μέρες του αφού καιρό τώρα πια η ζωή κυλούσε με ηρεμία. Μιαν ηρεμία που επρόκειτο να διαλυθεί.
Υπήρχε αρκετή ηρεμία τόσον καιρό· ποιος να το φανταζόταν πώς θα άλλαζε. Ο ανέκαθεν εχθρός του κόσμου τούτου, ο Sauron, επιμελώς ετοίμαζε τα δολοπλόκα σχέδιά του βουτηγμένα στο σκοτάδι· τόσο σιωπηλά μα και τόσο ύπουλα. Η Mordor ξεχείλιζε από μίσους και εκδίκησης συναισθήματα και η Μέση Γη δονούνταν σε ρυθμούς πολέμου.
Ήμουν μαζί με τον Bilbo στο Shire όταν μια μικρή στρατιά από Uruk-hai συνοδευόμενη από 2-3 Orcs ήρθαν και έσπειραν τον τρόμο σε αυτή τη μική πηγή ηρεμίας. Τα Hobbits δεν ήταν μαθημένα εξ' άλλου στους πολέμους - μετά βίας ανταπεξέρχονταν σε μια φιλονικία - για αυτό και δεν ήταν δύσκολο να παραδωθούν. Ο Bilbo, όμως, από τους λίγους εφοδιασμένους με ένστικτα πολέμου κατάφερε να ξεφύγει. Κι εγώ έφυγα μαζί του. Δε φύγαμε επειδή δε θα μπορούσαμε να τους νικήσουμε - τι σημασία είχε άλλωστε; Έπρεπε να βρούμε εκείνον που προκάλεσε αυτή την κατάσταση. Αυτόν που ξέραμε και οι δυο μας πολύ καλά πως έφταιγε: το Sauron.
Ο δρόμος για τη Mordor είναι μακρύς, το ήξερα όσο καλά το γνώριζε και ο Bilbo. Μα ο Bilbo ήταν πλέον αρκετά μεγάλος ώστε να ξεκινήσει το ταξίδι για τη Mordor - είχε χάσει χρόνια το δαχτυλίδι του. Για αυτό φτάσαμε στο Rivendell όπου βρισκόταν ο Frodo για μερικές μέρες. Εκεί είχα μια μικρή συνάντηση με την Arwen και ταχύτατα της εξήγησα τι είχε συμβεί κι ενώ εκείνη μου πρότεινε να με βοηθήσει της το αρνήθηκα - τι βοήθεια χρειαζόταν άλλωστε για να τον βρούμε; Εκείνη δε μίλησε, παρά μονάχα χαμογέλασε - ένα τόσο ειρηνικό χαμόγελο σε μια ατμόσφαιρα που σφύζει ερωτισμό και συναισθήματα. Μίλησα γρήγορα στο Frodo κι εκείνος συμφώνησε να έρθει μαζί μου - ένιωθε μέσα του την ανάγκη να πάρει εκδίκηση για όσα επρόκειτο να συμβούν στο Shire. Πήρε γρήγορα 2-3 μικροπράγματα δικά του και ξεκινήσαμε για τη Mordor.
Το ταξίδι μας ήταν μακρύ - κάθε ταξίδι για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα μια και καλή είναι μακρύ, μα και κουραστικό. Παρ' αυτα δεν παραπονέθηκε κανείς μας. Η συντροφιά του Frodo μπορώ να πω πως είναι πραγματικά καταπληκτική, ίσως να είναι το νεαρό της ηλικίας του, ίσως απλώς και να είναι ο χαρακτήρας του. Είναι λίγο αφελής, αλλά τι Hobbit θα ήταν αλλιώς; Μας πήρε λίγες μέρες να φτάσουμε στη δυτική πύλη της Moria και βρισκόμαστε πλέον στη Moria, μια προσπάθεια να περάσουμε από τα Misty Mountains και να πάμε στη Mordor.
Εδώ, βρήκα τον ultraviolence ο οποίος χώρισε εμένα και τον Frodo. Ένας έχθρος που δεν είχα ξανασυναντήσει, ένας εχθρός τόσο ισχυρός που λίγο έλειψε να φύγω. Έπρεπε να τον πολεμήσω, δε θα πέθαινα αμαχητί, δε θα τον άφηνα να δώσει συνέχεια στα σχέδια του Sauron. Η μάχη μας δεν ξέρω πόσο κράτησε - εδώ στην άβυσσο της Moria δεν υπάρχει η αντίληψη του χρόνου. Οι δυνάμεις μου με εγκατέλειπαν αργά-αργά, το ίδιο έκαναν και εκείνου. Μόνο που οι δικές μου οι δυνάμεις δεν πηγάζουν μονάχα από εμένα, διάχυτες έρχονται σε μένα. Με τη ράβδο και το σπαθί μου προσπάθησα να τον σταματήσω, μα ήταν μάταιο έως τώρα. Χρησιμοποίησα για μια τελευταία φορά τη ράβδο μου σε μια προσπάθεια να τον αποδυναμώσω, το χτύπημά μου φάνηκε αρκετό. O ultraviolence γονάτισε. Προσπάθησε να σηκωθεί μα δεν μπορούσε. Είχε πλέον εγκαταλείψει τη μάχη. Με δύναμη έχωσα το σπαθί μου στο στήθος του. Από μέσα του δεν έτρεξε αίμα, δεν έσταξε τίποτα. Η αιμοδιψία και ο θάνατος τρέφει αυτά τα όντα. Ο ultraviolence έσβησε. Ήτανε πλέον παρελθόν. Κι εγώ έμεινα εδώ να προσπαθώ να ξεφύγω από την άβυσσο που με έφερε εκείνος. Θα φύγω, το ξέρω. Και πιο δυνατός θα επιστρέψω...


Then darkness took me, and I strayed out of thought and time, and I wandered far on roads that I will not tell.
Naked I was sent back – for a brief time, until my task is done. And naked I lay upon the mountain-top. … There I lay staring upward, while the stars wheeled over, and each day was as long as a life-age of the earth.

Δεν είμαι πλέον ο Gandalf the Grey, είμαι ο Gandalf the White. Δεν έχω αλλάξει μα δεν είμαι και ο ίδιος. Εκτέλεσα το καθήκον μου να βγάλω από τη μέση τον ultraviolence και επέστρεψα από το θάνατο για να δώσω τέλος στα σχέδια του Sauron. Πάω να συναντήσω τον Frodo. Τον άφησα για αρκετό καιρό μόνο του και ανησυχώ....

(εβαλα τα λόγια από τα βιβλία γιατί ο tolkien τα έγραψε τόσο όμορφα και δεν ήξερα πως μπορώ να συναγωνιστώ με τόσο υπέροχες λέξεις Ισως να μπορουσα να σας γραψω και γενικοτερα καλυτερο κειμενάκι αλλά δεν έχω την καταπληκτικότερη διαθέση )
​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[tsarachaf]

Να σας δώσουμε και τις δύο εξαιρετικές ιστορίες που μας έστειλε ο Ντετέκτιβ σας... Είναι λίγο βάρβαρος, αλλά τον αγαπάμε .

Spoiler

Spoiler

Ο ήλιος έδυε. Η νύχτα σίμωνε. Δειλά-δειλά το φεγγάρι ξεπρόβαλε από τον ορίζοντα. Ο Detective Dume σήκωσε το κεφάλι του και διαπίστωσε:

Πωωω, πέρασε η ώρα. Από τότε που γύρισα από τις διακοπές, εχώ καταπιαστεί τόσο πολύ με τα βιβλία και τις σημειώσεις μου, που δεν καταλαβαίνω πότε ξημερώνει και πότε βραδιάζει. Μπορεί το όνειρο μου να είναι μια μέρα να γίνω ένας μεγάλος Μηχανικός και να αναλαμβάνω μεγάλα έργα ανά την υφήλιο, αλλά για την ώρα έχω επιλεχθεί να εξιχνιάσω το πρόβλημα που προέκυψε με την επιστροφή των Δολοφόνων στην φιλήσυχη πόλη του Παλέρμο. Ας ετοιμαστώ λοιπόν να βγω μια βόλτα στην Πόλη, να δω ποιον δύσμοιρο θα υποβάλλω στο μαρτύριο της "Ισοστατικά Εδραζόμενης στο Στέρεο Υπόβαθρο Καρέκλας".

Και έτσι, ο Detective Dume σηκώθηκε από την ανατομική καρέκλα του, λούστηκε, τζελάρισε το μαλλί του, για να δώσει το διακριτικό του στυλ, που τον ξεχώριζε ανάμεσα στους υπόλοιπους πολίτες, έριξε λίγο από το καινούργιο STR8 άρωμά του, φόρεσε την φρεσκοσιδερωμένη, άσπρη, μακριά, καγκούρικη μπλούζα του και το στενό σκούρο μαύρο τζιν και βγήκε από το σπίτι του, επί της οδού Χομς 7, και κατευθύνθηκε προς το κέντρο της Πόλης. Στο δρόμο χαιρέτησε μερικούς από τους συμπολίτες του:

Γεια σού Τάσο, Totaled. Τι κάνετε; Όλα καλά στο σπίτι; Δεν πιστεύω να είχατε τίποτα περίεργες επισκέψεις χθες το βράδυ; Όχι ε; Καλώς. Αλήθεια, η kleop πού είναι; Α ναι, τι χαζός που είμαι, αποφασίσαμε χθες ότι είναι ένοχη και έπρεπε να την εξορίσουμε από την Παλέρμο. Καλώς. Καλή συνέχεια παιδιά!

Πώς τους ανέχομαι;, σκέφτηκε ο Dume. Άκους εκεί. Η kleop Μαφιόζα. Πού ακούστηκε τέτοιο πράγμα; Δεν λέω, με τιμάει το γεγονός ότι μου ζήτησαν να αναγνωρίσω και να εξαφανίσω τους Δολοφόνους από αυτήν την πόλη. Αλλά πώς περιμένουν να το κάνω, όταν μόνοι τους εξοστρακίζουν συμπολίτες τους, χωρίς ίχνος απόδειξης περί της ενοχής τους; Έτσι έδιωξαν την Αυτοκράτειρα και το Μέντιουμ... Ας έχει, τώρα περνάω από το στέκι των Μαφιόζων. Καλύτερα να έχω το νου μου.

Παιρνώντας μπροστά από την Οχυρωμένη Παράγκα, ο Dume κοίταξε διακριτικά. Μέχρι σήμερα ο dimijim συνήθιζε να κάθεται μπροστά στη βεράντα και να καπνίζει το τσιγάρο του. Ο Dume τον έβλεπε και τον χαιρετούσε τα πρωινά. Ήταν αφελής, νόμιζε ότι ήταν Ανεξάρτητος Μαφιόζος και δεν συμπεριφερόταν όπως οι άλλοι. Λάθος του. Τα σημερινά γεγονότα τον αποδείκνυαν λάθος. Στραβολαίμιασε λίγο και κοίταξε αν θα έβλεπα πουθενά την Mάιρα. Το πρωί, παιρνώντας, την πήρε το μάτι του να πίνει μπύρες μαζί με τους υπόλοιπους Μαφιόζους. Αλλά πουθενά.

Ας είναι. Μάλλον θα την κρέμασαν. Καλά την έκαναν. Μόνο μπελάδες δημιουργούσε!
Αλλά, ρε παιδί μου, τόσες μέρες παιρνάω από εδώ. Και πότε δεν είδα τον ultraviolence. Πώς έγινε αυτό; Δεν λέω, Αρχιμαφιόζος ήταν και ήξερε να κινείται απαρατήρητος. Αλλά να μην το παρατηρήσω ούτε εγω; Πφφφ....

Φτάνοντας στην Ηδονιστική Κραιπάλη ο Detective ανασκουμπώθηκε, έφτιαξε το μαλλί του, πήρε θάρρος και μπήκε στο μαγαζί. Ήθελε να κάνει εντύπωση. Κάθε βράδυ που ερχόταν παιρνούσε απαρατήρητος. Αυτή τη φορά όχι. Αποφάσισε, πριν την άφιξη, να βγάλει ανακοινωθέν που θα έλεγε ότι μια μεγάλη προσωπικότητα φτάνει στο μαγαζί. Και έτσι, όλα τα βλέμματα ήταν όπως τα ήθελε: Στραμμένα πάνω του. Χαμογέλασε. Ήξερε τι έψαχνε. Και ήθελε ό,τι έψαχνε να τον περιμένει. Και έτσι έγινε.

Μπήκε στο μαγαζί. Όλα τα μάτια κοιτούσαν τον ίδιο. Αυτός πήγε προς το μπαρ και παρήγγειλε 2 Mojito με μαστίχα. Ένα για τον ίδιο και ένα για το σημερινό του ραντεβού. Μέχρι σήμερα ήταν αναγκασμένος να περιφέρεται από τραπέζι σε τραπέζι και να ρωτάει αν ήθελαν να κεράσει σφηνάκια. Σήμερα, όμως, ήταν διαφορετικά. Σήμερα, το άτομο της βραδιάς εμφανίστηκε μόνο του. Ήρθε διακριτικά και στάθηκε δίπλα του, κοιτώντας τον barman. Ο Dume, με μια κίνηση που υποδείκνυε απαραμίλητο ενδιαφέρον, έσπρωξε ήρεμα το 2ο ποτό προς το μέρος της. Αυτή τον κοίταξε, χαμόγελα και μονορούφι το κατέβασε.

Ο Detective πάγωσε. Δεν περίμενε τέτοια αντίδραση. Αυτή σίμωσε.

Σε παρακολουθώ τόσες μέρες που έρχεσαι εδώ. Αλλά ποτέ δεν είχα το κουράγιο να σε πλησιάσω.Σε κοιτούσα και ήθελα να με κοιτάξεις. Να έρθεις εσύ σε εμένα. Αλλά ποτέ δεν ήρθες. Ποτέ δεν κοίταξες. Κάθε βράδυ, ερχόσουν και γυρνούσες από τα τραπέζια όλων, εκτός από το δικό μου. Όταν όλοι αδιαφορούσαν, εγώ σε παρακολουθούσα. Αλλά δεν πειράζει αυτό. Δεν είμαι άτομο που δεν ξέρει να ξεπερνάει τους εγωισμούς του.

Είπε και απότομα πλησίασε το πρόσωπό της στο δικό του. Το ήξερε ότι δεν θα έβρισκε αντίδραση. Το παιχνίδι που έπαιξε ήταν πολύ καλό. Όχι ότι χρειαζόταν παιχνίδια για να προσεγγίσει τα άτομα του έταιρου φύλλου. Παρόλα αυτά, ήθελε να είναι σίγουρη για το αποτέλεσμα και δεν το διακινδύνεψε. 18'' μετά πήρε την πρώτη της ανάσα. Αλλά δεν σταμάτησε. Συνέχισε. Είχε γαντζωθεί έτσι πάνω του, που οι δυο τους είχαν αρχίσει να μονοπωλούν κάθε συζήτηση μες το μαγαζί. Αλλά αυτή δεν την ένοιαζε. Είχε το τρόπαιο μπροστά της και το διεκδικούσε.

Κάποια στιγμή πολύ αργότερα, που για τους δυο τους έμοιαζε για ελάχιστα δεύτερα μετά, ο Dume τραβήχτηκε.

Θα ήθελες να πάρουμε ένα ακόμα ποτό στο χέρι και να φύγουμε από εδώ;

Αυτήν τον κοίταξε.

Πραγματικά, αυτό νομίζεις ότι πρέπει να μου προτείνεις; Γιατί φοβάσαι να μοιραστείς τις σκέψεις και τα θέλω σου;

Ο Dume σάστησε. Η αλήθεια είναι ότι είχε συνηθίσει να είναι ο ίδιος αυτός που αφόπλιζε τους άλλους με την αμεσότητά του. Πρώτη φορά κάποιος κατάφερνε να είναι περισσότερο ευθύς από τον ίδιο. Και ήταν κάτι που του άρεσε. Όχι, δεν του άρεσε. Τον τρέλαινε. Ήταν το ένα πράμα που μπορούσε να κάνει πυροτεχνήματα να εκπυρσοκροτήσουν μες το κεφάλι του.

Χωρίς δεύτερη σκέψη, της έπιασε το χέρι και βγήκε από το μαγαζί. Λίγα λεπτά μετά είχαν φτάσει σπίτι του. Με το που έκλεισαν την πόρτα πίσως τους, αυτή άρχισε να τον φιλάει παθιασμένα. Με τρόπο που αυτός δεν μπορούσε να αντισταθεί. Όχι ότι ήθελε. Την διέκοψε. Ή προσπάθησε.

Καλύτε...ρα να πα.... με προς το... σαλόνι.

Την πετάξε με δύναμη στον καναπέ. Αυτή δεν φάνηκε να ενοχλείται. Και όπως ήταν ξαπλωμένη όρμηξε πάνω της. Και άρχισε να την φιλάει. Αυτή μούγκριζε.

Προχώρα παρακάτω, του έλεγε.

Και έτσι έκανε.
Από το πουθενά, με μια απότομη κίνηση, πιάνει το μαντήλι με το χλωροφθόρμιο και το μπήγει στο στόμα της. Αυτή κοκαλώνει. Προσπαθεί να αντιληφθεί τι συνέβη. Προσπαθεί να σκούξει, αλλά είναι αδύνατο. Λιποθυμάει.

Ο Dume την σέρνει στο υπόγειο του. Μπορεί ο ίδιος να μην το ήθελε, δεν ήθελε να το κάνει. Ήθελε να συνεχίσει τη νύχτα μαζί της. Αλλά ήξερε. Ήξερε ότι κατά πάσα πιθανότητα, το ποτό που ήπιε ήταν πειραγμένο. Ήξερε ότι υπήρχε μια μεγάλη πιθανότητα να μην δει το φως της επόμενη μέρας. Και η συνείδησή του δεν του επέτρεπε να κλείσει τα μάτια, μη έχοντας επιτελέσει το σκοπό του. Φοβούμενος, λοιπόν, το χειρότερο, την έσυρε και την έδεσε στην Καρέκλα του. Και περίμενε να ξυπνήσει, για να ξεκινήσει την ανάκρισή του.

Ήθελε, αν οι φόβοι του επαληθεύονταν, να φύγει από την Πόλη, έχοντας τη συνείδησή του καθαρή ότι μαζί με αυτόν έφυγαν και οι μαφιόζοι. Ο dimijim πέθανε μόνος του, προσπαθώντας να ξεσκεπάσει τον Ντετέκτιβ. Τι θύμα. Ο ultraviolence ενεπλέχθη στην αντιπαράθεση με τον Αντίπαλο Μαφιόζο ή έπεσε θύμα της υποχθόνιας μάγισσας. Πρόβλημα του. Η Mάιρα εκδιώχθηκε από την Πόλη, όταν όλοι κατάλαβαν ότι είναι τοξική. Άρα μένει ένας δικός τους ακόμη. Και έπρεπε να τον βρει.

Επιτέλους, ξύπνησες. Δεν περίμενα ότι θα παραμείνεις ναρκωμένη τόση ώρα. Πες μου τώρα, εσύ είπες στον barman να ρίξει δηλητήριο στο ποτό μου;

Τον κοίταξε. Η παγωμάρα στο βλέμμα της ήταν ευκρινής.

Ποιος δηλητήριο; Τι λες; Γιατί να θέλω εγώ ή οποιοσδήποτε κάτοικος αυτής της Πόλης να θέλουμε να σε δολοφονήσουμε έτσι, εν ψυχρώ;

Συνωφρίωσε το βλέμμα του.

ΨΕΥΤΡΑ! ούρλιαξε. Το ξέρω τι είσαι. Και δεν πρόκειται να φύγεις από εδώ αν δεν το παραδεχτείς. Είσαι από αυτούς, τους Δολοφόνους, τα άτομα που μισθώθηκα να βρω και να φέρω ενώπιον της Πόλης. Το ξέρω. Αλλά αφού θες να το αρνείσαι, καλώς. Ξέρω πώς θα σε πείσω να μιλήσεις ανοικτά, όπως μίλησες στο bar!

Και, αφού της έδεσε το στόμα, ώστε να μην μπορεί να μιλήξει ή να φωνάξει, ξεκίνησε με το Κριτήριο της Διαρροής. Όταν τελείωσε, οι τένοντες και τα οστά των δακτύλων είχαν καταστραφεί ανεπανόρθωτα.

ΘΑ ΜΙΛΗΣΕΙΣ;

Όχι, του έγνεψε. Και αυτός συνέχισε με τη Σταδιακή Αποδόμηση των άκρων. Κατόπιν, με την Αποδέσμευση των Αρθρώσεων. Και την Εφαρμογή Μεμονωμένων Παραμορφωσιακών Μεγεθών στα διάφορα σημεία του κορμού που προφυλάσουν ζωτικά όργανα. Και, τελικά, κατάφερε να την κάνει να ενδώσει.

Είσαι έτοιμη να μου απαντήσεις στις ερώτησεις που έχω να σου κάνω; Με απόλυτη ειλικρίνεια και χωρίς ίχνος δισταγμού.

Του έγνεψε καταφατικά. Ένα χαμόγελο άστραψε στο πρόσωπο του Dume. Ίσως τελικά να κατάφερνε να φέρει εις πέρας την αποστολή που του ανέθεσαν οι τίμιοι κάτοικοι της φιλήσυχης πόλης του Παλέρμο. Ίσως.....

methexys. Κατηγορήσε ότι συνασπίστηκες με τους ultraviolence, dimijim και Mάιρα, προκειμένου να φέρετε τον όλεθρο σε αυτήν την, κατά τα άλλα, ήρεμη και ειρηνική πόλη. Ποιος ήταν ο ρόλος σου στη διαπλοκή αυτη;

Αυτή χαμογέλασε... Πήγε να ψελίσει κάτι... Και λιποθύμησε. Ο Dume τα 'χασε. Πήγε προς το μέρος της και προσπάθησε να την επαναφέρει. Αλλά μάταια.

Γαμώτο. Δεν έπρεπε να την ταλαιπωρήσω τόσο τη βρώμα. Σκουπίδι ανεκμευτάλλευτο, συνασπίζεσαι με τους Δολοφόνους, αλλά στην πρώτη δυσκολία οι δυνάμεις σου σε εγκαταλλείπουν. Ας είναι. Σε κάνα δίωρο θα έχεις συνέλθει. Και αν δεν συνεργαστείς, θα το μετανιώσεις!

Spoiler

Οπότε, αγαπήτη ΣΕ, όπως μάλλον έχετε καταλάβει, η ερώτησή μου για απόψε, εν κινδύνω το τελευταίο κείμενό μου να με έχει εκθέσει ως τον Ντετέκτιβ, είναι η εξής:
Είναι η methexys Μαφιόζα?
Αναμένω απαντήση με την αλλαγή της ημέρας!

Spoiler

Άλλη μια μέρα στην υπέροχη πόλη του Παλέρμου έφτασε στο τέλος της. Κάθως ο ήλιος έδυε, ο Detective DumeNuke σήκωσε το κεφάλι του και συνωφρύωσε τα φρύδια του.

Έλα, άκουσε μια φωνή να του λέει. Είναι ώρα να φύγουμε. Το ξέρεις και εσύ ότι δεν γίνεται αλλιώς. Μην το κουράζεις χωρίς λόγο.

Ο Dume σηκώθηκε από την καρέκλα του και ακολούθησε τη φωνή. Ήξερε τι ακολουθούσε. Αλλά δεν τον ενοχλούσε. Ήξερε. Ήξερε ότι, αφήνοντας για πάντα την πόλη του Παλέρμου, είχε δώσει ρητές εντολές στους Πολίτες της, ώστε να προστατέψουν τους εαυτούς τους από τη Μαφία. Είχε μια αμφιβολία, ως προς τα αν θα τις ακολουθούσαν, αλλά ήταν πέρα από τις δυνάμεις του πλέον.

Δαίνομες, φώναξε. Πώς είναι δυνατόν να ξέχασα τον Φύλακα; Χθες νόμιζα ότι τα είχα όλα στην εντέλεια. Θα έβγαζα μια πρώτη λίστα με τους πάντες, αμέσως μετά την Κρεμάλα της Μάιρας. Το βράδυ θα έσερνα την methexys στο υπόγειο μου για ανάκριση. Η αλήθεια είναι, περίμενα να είναι και αυτή συντεταγμένη με τους Μαφιόζους. Δεν πειράζει, ας είναι. Μπορεί να την άφησα παράλυτη, για το υπόλοιπο της ζωής της, αλλά τουλάχιστον κατέληξα σε δύο πιθανούς ενόχους. Και, ενώ από το πρωί φωνάζω στην Πόλη να τους πετάξει, αυτοί επιδεικτικά με αγνοούν. Καταραμένε Ιορδάνη. Τι σε νοιάζει τι ήταν η spy, η Nefeli, το μικρό μου πόνυ και ο Ash από την πόλη Pallet; Τρεις φορές του εξήγησα ότι η θυσία του ως Πολίτη θα σημάνει τη νίκη της ομάδας του και αυτός καυλωμένος να μάθει τι έκανε λάθος και τον θεωρώ Μαφιόζο. Και επιμένει... Επιμένει και θέλει να με αναγκάσει να πω ότι είμαι ο Δαιμόνιος Ντετέκτιβ της πόλης του Παλέρμο, για να πειστεί για όσα λέω.

Ας είναι, το μεγαλύτερό μου πρόβλημα δεν είναι ο Ιορδάνης. Θα ξεστραβωθεί, φαντάζομαι, από τα αιτήματα του Τάσου και θα λογικευτεί. Το πρόβλημά μου αυτή τη στιγμή είναι ο υπερφίαλος εγωισμός και η υπέρμετρη σιγουριά μου. Αυτές με οδήγησαν εδώ. Πώς γίνεται να ξέχασα ότι ο Φύλακας έκανε μαλακία την Κυριακή και από τότε χρωστάει σε κάποιον χάρη; Γιατί δεν σκέφτηκα ότι αυτός ο κάποιος ίσως να είναι μέλος της Μαφίας; ΓΙΑΤΙ; Ναι, εγώ κατάφερα την Κυριακή να κάνω το Σερίφη να μου χρωστάει χάρη. Και ναι, δεν μπορώ να πείσω τον Σερίφη να φυλακίσει κάποιον άδικα. Αλλά μπορώ, αν τον αποφυλακίσω.... Και αν η Μαφία αποφάσιζε να φυλακίσει οποιονδήποτε άλλον θα πήγαινα γραμμή στον Σερίφη, να τον βγάλει από τη φυλακή. Αλλά από αυτό το βρωμερό κελί τι μπορώ να κάνω; ΔΑΙΜΟΝΕΣ! Ίσως δεν έπρεπε να πιέσω τόσο το δίπολο Ιορδάνη-bilire. Ας έχει, ό,τι έγινε, έγινε.

Ευελπιστώ ότι οι κάτοικοι του Παλέρμο κατάλαβαν ότι κράτησα σε λανθάνουσα κατάσταση την ιδιότητα του Ντετέκτιβ και αποφάσισα να αποκαλυφθώ χθες το βράδυ. Ο Τάσος το έχει καταλάβει. Η methexys ακολουθεί τον Τάσο. Η Totaled φαίνεται ξύπνια, αν δεν το έχει καταλάβει, θα το καταλάβει όταν δει το επόμενο πτώμα στην κεντρική πλατεία. Γιατί τόσο απολίτιστοι είναι, κατάλαβες; Ήρθαν να καταλάβουν την πόλη μας και, ο μόνος τρόπος που μπορούν να το κάνουν είναι σκοτώνοντας μας, έναν προς έναν, αργά, βασανιστικά, ενώ παράλληλα μας στρέφουν τον έναν εναντίον του άλλου. Σκουπίδια!

Και τελειώνοντας το μονόλογό του, ο Detective Dume ακολούθησε τον Φύλακα.

Είπες κάτι, ρώτησε ο tsarachaf. Γιατί σε άκουσα να μουρμουράς...

Ο Dume τον κοίταξε και έγνεψε αρνητικά. Τι να του έλεγε; Ήξερε την κατάστασή του, δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς. Αν δεν τον φυλάκιζε, η Μαφία θα καθάριζε τον ίδιο και την οικογένεια του. Δεν είχε επιλογές.

Φτάνοντας στην Φυλακή, ο Dume αποχωρίστηκε όλα του τα υπάρχοντα, φόρεσε τις ριγέ-πορτοκαλί αλλαξιές που του έδωσαν, διέβη τις πόρτες του κελιού του και κάθισε στο ξύλινο κρεβάτι του

Φύλακα, είπε. Έχω μια ερώτηση. Να σου την κάνω;

Ο tsarachaf δυσανασχέτησε.

Ουφ, άντε, κάν' την, να τελειώνουμε.

Ο Dume σηκώθηκε και περπάτησε προς το μέρος του.

Θέλω να μάθω το εξής, μετά από όλα όσα συνέβησαν σήμερα. Τελικά, το ένστικτο μου ότι ο Ιορδάνης ήταν Μαφία, ήταν σωστό; Ή παρασύρθηκα μες τη χαρά μου ότι επιτέλους θα πληρωθώ και προέβη σε λογικό σφάλμα, κατηγορώντας έναν αθώο;

Ο Φύλακας συνωφρυώθηκε.

Το ξέρεις ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση να σου απαντήσω. Μπορεί να το μάθει η Μαφία και δεν θέλω να έχω τρεχάματα μαζί της. Αλλά δες τι θα γίνει: Αν κάποιος, λέω τώρα κάποιος, φωνάξει το Σερίφη και αυτός σε βγάλει από αυτό το βρώμικο κελί, εγώ θα σου δώσω την απάντηση που ζητάς, σαν αποζημίωση για όσα θα έχεις τραβήξει ως τότε. Αλλιώς, λυπάμαι που στο λέω, δεν έχω κάποιο πρόβλημα μαζί σου, αλλά θα πεθάνεις με την απορία.

Είπε και αποχώρησε.

ΔΑΙΜΟΝΕΣ! Θα αποδράσω. Όχι, θα αυτοκτονήσω. Όχι, θα ανάψω φωτιά και θα τους αναγκάσω να με βγάλουν από εδώ και τότε θα διαφύγω. Ναι, αυτό θα κάνω. Αλλά το πρωί. Τώρα χρειάζομαι ύπνο. Αύριο προμηνύεται μεγάλη μέρα.

Είπε και ξάπλωσε αναπαυτικά στο ξύλινο κρεβάτι. Όσο αναπαυτικά μπορούσε δηλαδή. Και ο ύπνος τον πήρε...

Spoiler

Αγαπητή ΣΕ, όπως έγινε εμφανές, σε περίπτωση που η Ακύρωση Προφυλάκισης που μοιράστηκε στην αρχή του παιχνιδιού είναι στα χέρια κάποιου από τους εναπομείναντες Πολίτες και παιχτεί, τότε η ερώτησή μου για την αποψινή βραδιά είναι η εξής:
Είναι τελικά ο δολοπλόκος Ιορδάνης μέλος της Μαφίας;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Himela]

Τάσο βάλε καλό μου τον κώλο σου κάτω, λες και βλέπω vlog του Forest Gump!

(Άλλα βιντεάκια του Τάσου δεν έχει; Θέλω να δω το ύφος του όταν είδε το ρόλο μου!)

Πάντως Τάσο η μανία σου με μένα δείχνει ένα μεγάλο έρωτα. Πάρε νουμεράκι κι εσύ και περίμενε.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Libertus]

Εχμ, χαίρετε.
Εγώ, λοιπόν, είχα τον ρόλο του δικηγόρου. Ρόλος και μελλοντικό επάγγελμα μαζί δηλαδή. Θυμάστε ποιος είχε αυτόν τον ρόλο στο προηγούμενο παιχνίδι; Ο αγαπητός Ikarionas, τον οποίο θεώρησα μια καλή ευκαιρία να μιμηθώ με έναν -ας πούμε- καλύτερο τρόπο παιξίματος. Βέβαια, ανήκω και από τη φύση μου στους δυναμικούς πολίτες, απλά είχα να υπάρξω συνασπισμένος με τους πολίτες από αρχαιοτάτων χρόνων! Συνεπώς, είχα και τον αντίστοιχο ενθουσιασμό που αυτή τη φορά ήμουν με τους πολίτες. Το να παίξω ανοιχτά είχε τα θετικά του και τα αρνητικά του. Στα αρνητικά αναμφίβολα θα κατατάσσαμε τα λάθη που έγιναν από κοινού με τη Himela και η άμεση στοχοποίηση που έχεις κάνοντάς το, όταν παίζεις ανοιχτά. Γενικά, σε κάθε παιχνίδι και ιδιαίτερα στους πρώτους γύρους, εμπιστεύομαι αρκετά το ένστικτό μου, για να βρίσκω τους κακούς ρόλους. Το ίδιο συνέβη και τώρα. Θυμάμαι χαρακτηριστικά σε πμ στον πρώτο γύρο που είχα ως υπόπτους τους: methexys, dimijim, ultraviolence, kleop, Himela, δηλαδή ήμουν μέσα σε 4/5 κακούς ρόλους. Αυτό που με εξαπάτησε τελικά ήταν η ίδια μου η λογική. Ήμουν βέβαιος για την ενοχή του Δημήτρη και μετά σκέφτηκα "Μα είναι κακός και παίζει τόσο απροκάλυπτα;". Αντίστοιχα, το ένστικτό μου "χτύπησε" καμπανάκια για τον τρόπο παιχνιδιού της methexys στον πρώτο γύρο, και μετά σκέφτηκα "Μήπως την αδικώ επειδή είναι νέα παίκτρια; Κρίμα να φύγει και από τον πρώτο γύρο (είμαι και πονόψυχος τρομάρα μου "). Αυτές οι δεύτερες σκέψεις με κατέστρεψαν και εν τέλει κατέληγα να στρέφομαι ενάντια σε άτομα, για τα οποία δεν λειτουργούσε τόσο το ένστικτο, αλλά προσπαθούσα να βρω πιο απτά στοιχεία. Φαίνεται ότι κάποια πράγματα είναι φανερά και δεν πρέπει να κάνουμε δύσκολη τη ζωή μας.


Στα θετικά της τακτικής μου συγκαταλέγω ότι πράγματι αποκαλύφθηκαν σημαντικά στοιχεία. Η αλλαγή ψήφου μου στον πρώτο γύρο φανέρωσε τον πανικό του Δημήτρη και τον κακό του ρόλο. Δεν βγήκε τελικά, αλλά δεν έσπρωξαν όμως και οι πολίτες για αυτό το ζήτημα, σε σημείο που δεν είχα ούτε την στήριξη του ντετέκτιβ, ο οποίος είχε ρωτήσει για τον Δημήτρη. Η δεύτερη μεγάλη αποκάλυψη ήταν ο ρόλος της Claire Rentifield, με την οποία έκανε πλέον νιαου-νιαου στα κεραμίδια ότι ο ultraviolence που παρίστανε το μέντιουμ έχει κακό ρόλο. Παράλληλα, με τα λόγια τη Claire αποκαλύφθηκε και ο ΑΜ και κατά συνέπεια και ο δεύτερος μαφιόζος που ήταν η bilire. Δυστυχώς, δεν υπήρχε στο παιχνίδι πλέον ούτε η Σύλβια ούτε εγώ για να αρχίζουμε να φωνάζουμε, και από τη στιγμή που λίγοι πολίτες το κατάλαβαν, τελικά δεν θεωρώ ότι κάναμε τόσο κακό στους πολίτες όσο μας καταλογίζεται.


Θεωρώ ότι θα είχα σημαντική συνεισφορά στο late game (το ίδιο και η Σύλβια), δεδομένου ότι πλέον θα είχα σταθερές θέσεις για τους υπόπτους μου και με βάση τα στοιχεία που αποκαλύφθηκαν. Όταν παίχτηκε η ηχώ και έγραψα, έπεσα μέσα και στους 4 μαφιόζους (εδώ), με μόνο λάθος ότι κατηγόρησα και τον wild_boy (θα επανέλθω αργότερα σε αυτόν). Μπορεί με τη Σύλβια να μην παίξαμε θεαματικά, αλλά αν ήμαστε μέσα στο τέλος, θα κάναμε νταβαντούρι για την bilire και ultraviolence, οι οποίοι ήταν πασιφανές πλέον ότι είχαν κακό ρόλο. Είναι ευθύνη των πολιτών, από εκεί και πέρα, που δεν εκμεταλλεύτηκαν ό,τι είχαν. Πραγματικά, ποτέ δεν κατάλαβα γιατί αθωώσατε την bilire, από τη στιγμή που τη spy την είχατε για ΑΜ και η ίδια μόνο που δεν το είπε! Θυμάμαι που το συζητούσαμε με τον Ikariona προς το τέλος του παιχνιδιού και μας είχαν ασπρίσει τα μαλλιά, η κοπέλα έκανε μπαμ ότι είναι μαφιόζος.


Συν τοις άλλοις, θα μπορούσα να αξιοποιήσω τον ρόλο μου προς το τέλος, τον οποίο δυστυχώς δεν πρόλαβα να χαρώ. Ήθελα να μηδενίσω τις ψήφους της kleop για να φύγει η bilire. Ακόμα και αν δεν το έκανα τότε, θα μπορούσα να το κάνω στο τέλος για να σώσω τον Ιορδάνη και να νικήσουμε. Θα μπορούσαν όλα να έχουν εξελιχθεί διαφορετικά... νομίζω ότι η αξία αυτού του ρόλου συνίσταται στη συμβολή προς το τέλος του παιχνιδιού, μιας και στους πρώτους γύρους τα πράγματα είναι θολά.


Όπως και να έχει, ήταν σίγουρα μια οριακή νίκη και θαρρώ πως δεν έχει ιδιαίτερη σημασία να αναλυθεί ποιος την άξιζε. Εμένα προσωπικά το τέλος αυτού του παιχνιδιού δεν μου έδωσε την εντύπωση ότι πρέπει να συζητηθεί. Στην τελική, it's just a game. Αν κάτι δεν μου άρεσε τόσο στη μαφία, ήταν το γεγονός ότι τα 2 κορίτσια είχαν μικρή συμμμετοχή. Κατά τα λοιπά, θεωρώ ότι η μαφία είχε κάποιες καλές ιδέες και σχέδια που τη βοήθησαν να σταθεί στο παιχνίδι. O dimjim το προσπάθησε αρκετά, μολονότι είχε εκτεθεί αρκετά. Ο ultraviolence έπαιξε αρκετά καλά, αν και δεν του βγήκε να κάνει το μέντιουμ, αλλά ούτως ή άλλως κανείς δεν το παρατήρησε, για να τον κατηγορήσει στη συνέχεια.
Methexys, εγώ πιστεύω ότι έπαιξες καλά, δεδομένου κιόλας ότι είσαι νέα παίκτρια και ο ρόλος έχει απαιτήσεις. Επιπροσθέτως, ήταν λογικό να μην καταλάβεις τη bilire, αφού πήγε να σε βγάλει στον πρώτο γύρο. Γι' αυτό, και που τους έσωσες 2 φορές, χάρη τους έκανες. Kleop, θα μου μείνει αξέχαστη η νύχτα μαζί σου.


Από τους πολίτες ξεχωρίζω τον Ιορδάνη, ο οποίος για εμένα ήταν ο καλύτερος παίκτης. Παρά τον ταπεινό ρόλο που είχε, βρήκε πολλούς μαφιόζους και είχε συγκροτημένη σκέψη. Προσπάθησε να είναι η φωνή της λογικής, ακόμα και όταν έστηνα στον τοίχο κάποιον (με τη Σύλβια ) και προκαλούσαμε κάποιον παίκτη να αποχωρήσει. Μπράβο, Ιορδάνη!
Το βραβείο της χρυσής κολοκύθας θα το δώσω στον αγαπητό Wild_boy, που ομολογώ πως δεν μετανιώνω καν που τον κατηγόρησα. Δεν είχες συνεισφορά στο παιχνίδι και η συμπεριφορά φαινόταν σαν αυτή ενός μαφιόζου. Δεν με βοήθησες να καταλάβω τον ρόλο σου. Και τέλος φυσικά, φοβόσουν μην διώξεις κάποιον αθώο με την ιδιότητά σου, αλλά όταν αποφάσισες τελικά να την χρησιμοποιήσεις, έδιωξες την kleop αντί για τη bilire και μας στοίχισε το παιχνίδι.
Claire Rentifield: στο προηγούμενο παιχνίδι σε προστάτεψα, τώρα σε έβγαλα έξω. Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι ανάλογα με τον ρόλο μου έκανα το ακριβώς αντίστροφο. Πίστεψα ότι η Himela είναι ντετέκτιβ, επειδή επέμενε αρκετά και σε ψήφισε αμέσως, όταν σε πρότεινα για αποχώρηση, και γι' αυτόν τον λόγο λύσσαξα να σε βγάλω. Επίσης, σε θεωρούσα και εγώ ύποπτη, επειδή είχες ψηφίσει τη Deutsch και μετά στράφηκες σε εμένα. Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι είσαι το μέντιουμ, αφού πίστευα ότι είναι ο ultra που παρίστανε το μέντιουμ. Τελικά ίσως αυτοί οι δυνατοί ρόλοι να είναι και λίγο καταραμένοι. Μην αφήσεις το παιχνίδι εξαιτίας μας.
Deutsch... Lover: Συγγνώμη βρε Μαρία που σε έβγαλα, αλλά βοήθησε και εσύ λίγο τον εαυτό σου... με την αιτιολογία της ψήφου που βασιζόταν στον Dume με μπέρδεψες τελείως!


Αυτά! Εις το επανιδείν, λοιπόν...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Himela]

Χαρούλη

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Libertus]

Χαρούλη

Ο σωτήρας μου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Claire Rentfield]

Claire Rentifield: στο προηγούμενο παιχνίδι σε προστάτεψα, τώρα σε έβγαλα έξω. Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι ανάλογα με τον ρόλο μου έκανα το ακριβώς αντίστροφο. Πίστεψα ότι η Himela είναι ντετέκτιβ, επειδή επέμενε αρκετά και σε ψήφισε αμέσως, όταν σε πρότεινα για αποχώρηση, και γι' αυτόν τον λόγο λύσσαξα να σε βγάλω. Επίσης, σε θεωρούσα και εγώ ύποπτη, επειδή είχες ψηφίσει τη Deutsch και μετά στράφηκες σε εμένα. Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι είσαι το μέντιουμ, αφού πίστευα ότι είναι ο ultra που παρίστανε το μέντιουμ. Τελικά ίσως αυτοί οι δυνατοί ρόλοι να είναι και λίγο καταραμένοι. Μην αφήσεις το παιχνίδι εξαιτίας μας.

Τι νόημα έχει βρε Χάρη; Αφού αν ξαναπαίξω πάλι μαζί σας θα παίξω και πάλι θα με βγάλετε από την αρχή αρχή...
Πάντως δεν το καταλογίζω σε σας αν αυτό σας κάνει να νοιώθετε καλύτερα, αλλά σε μένα και στο ότι δεν ξέρω να παίξω, δεν με ευννοεί και η κλήρωση βλέπεις και μου τυχαίνουν δύσκολοι και απαιτητικοί ρόλοι πολιτών. Ενώ αν είχα κληρωθεί με την μαφία, θα μπορούσα να είχα βοήθεια και συγχρόνως να μαθαίνω το παιχνίδι.
΄Οπως και να έχει δεν έχω όλη την ζωή μπροστά μου (σαν εσάς) για να κάθομαι να παίζω Παλέρμο και να απογοητεύομαι αντί να διασκεδάζω, κάτι άλλο θα βρω να παίξω. ΄Ισως ξαναβάλω μπροστά τις παιχνιδομηχανές μου τώρα που θα έχουν βγει και αρκετά καινούργια παιχνίδια από τότε που τις έβγαλα στην αχρηστία.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Himela]

Ο σωτήρας μου.

Τι καλό μωρό είσαι εσύ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[methexys]

Τι νόημα έχει βρε Χάρη; Αφού αν ξαναπαίξω πάλι μαζί σας θα παίξω και πάλι θα με βγάλετε από την αρχή αρχή...
Πάντως δεν το καταλογίζω σε σας αν αυτό σας κάνει να νοιώθετε καλύτερα, αλλά σε μένα και στο ότι δεν ξέρω να παίξω, δεν με ευννοεί και η κλήρωση βλέπεις και μου τυχαίνουν δύσκολοι και απαιτητικοί ρόλοι πολιτών. Ενώ αν είχα κληρωθεί με την μαφία, θα μπορούσα να είχα βοήθεια και συγχρόνως να μαθαίνω το παιχνίδι.
΄Οπως και να έχει δεν έχω όλη την ζωή μπροστά μου (σαν εσάς) για να κάθομαι να παίζω Παλέρμο και να απογοητεύομαι αντί να διασκεδάζω, κάτι άλλο θα βρω να παίξω. ΄Ισως ξαναβάλω μπροστά τις παιχνιδομηχανές μου τώρα που θα έχουν βγει και αρκετά καινούργια παιχνίδια από τότε που τις έβγαλα στην αχρηστία.

Βάσω μην σκέφτεσαι έτσι! Θα το μαθεις το παιχνίδι σιγά σιγά. Δυστυχώς έτσι είναι,σ'αυτό το παιχνίδι είμαστε όλοι μέσα στην καχυποψία και η μαφία θέλει να βγάλει έξω ρόλους σαν τον δικό σου νωρις νωρίς. Επίσης είναι λογικό να γίνονται επιθέσεις του τύπου "Δεν μπαίνεις πολύ,μόνο λίγο πριν την ψηφοφορία,είναι υποπτο αυτό",αλλά μην το παίρνεις προσωπικά,για το παιχνίδι γίνονται όλα Και εγώ πρώτη φορά έπαιξα,και μόλις είδα τον ρόλο μου ένα ψιλο-σοκ το έπαθα tbh,γιατί βοήθεια δεν είχα,έπρεπε να τα κανω ολα μονη μου και να μην κάνω κανένα λάθος και βγάλω έξω τη μαφία μου. Αλλά τι να κάνω,προσπάθησα. Και ναι,δεν έπαιξα και τόσο καλά αλλά δεν πτοούμαι,και στο επόμενο παιχνίδι η ΣΕ θα με έχει και πάλι εδώ Ισως την επόμενη φορά κληρωθείς με τη μαφία,ποτέ δεν ξέρεις!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Deutsch... Lover]

Παιδιά καλησπέρα

Αρχικά, συγχαρητήρια στην Μαφία!

Ένα τεράστιο ευχαριστώ στην Νεφέλη που μπήκε στον κόπο και να με ειδοποιήσει για την ηχώ και για το τέλος του παιχνιδιού! Δυστυχώς, την Δευτέρα ήρθε στην Καστοριά μια φίλη ( e-stekiτισσα και αυτή) και έφυγε χθές! Το πρόγραμμά μας ήταν βαρύ και σπίτι μέναμε ελάχιστα, γι αυτό και δεν ήμουν μέσα να παίξω, ούτε να παρακολουθήσω το τέλος του παιχνιδιού όπως θα ήθελα!
Κάθομαι τώρα και το διαβάζω...
Η ιδέα για 3ο παιχνίδι στην σειρά δεν μου άρεσε ούτε εμένα. Θα προτιμούσα ένα τα χριστούγεννα. Προσωπικά, δίνω πανελλήνιες φέτος και οποιαδήποτε άλλη στιγμή είναι αδύνατον να παίξω ( ΝΑΙ ΘΑ ΠΑΙΞΩ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΞΕΚΟΛΛΗΣΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΓΚΑΤΟΙΚΟΥ ΡΕ)

Τα ημερολόγια και τα σχόλια μετά το τέλος κάθε παιχνιδιού τα απολαμβάνω ιδιαίτερα!
Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού σε όλους :*

Υγ: Λιμπερτους, ρε, συγγνώμη σοβαρά μέχρι την τελευταία στιγμή πίστευα ότι είσαι στην μαφία!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[MissKit]

Πήγε στην καλύβα της Άννας κι αμέσως βρήκε τι θα έπαιρνε μαζί της. Ένας άσπρος, πανέρμοφος, γλυκούλης γατούλης βρισκόταν εκεί κι έψαχνε το νέο του αφεντικό. Φιλόζωη η Ειρήνη τον μάζεψε και τον πήρε σπίτι της, να θυμάται πάντα τις ώρες χαράς που πέρασε μαζί με την Άννα.

Φήμες λένε πως ο Μαρκ παραδίδει μαθήματα στους μαφιόζους και έχει αναλάβει την αρχηγία της μαφίας.

Spoiler

Στο μεταξύ την ημέρα που φοβήθηκα ότι θα πεθάνω και το έγραψα χιουμοριστικά στο φανταστικό μου διάλογο με τον Τάσο, ο Τάσος που μου έλεγε "Κοίτα μη βρεθείς στον άλλο κόσμο." ήταν που με έσωσε. Μ' αρέσει πολύ όταν αυτά γίνονται φανερά!

Claire, με πολλή αγάπη σου απευθύνομαι, μην με παρεξηγήσεις. Το λες και το ξαναλές πως δεν θα ξαναπαίξεις και το Παλέρμο δεν είναι για σένα. Μου βγάζεις πολύ παράπονο και ταυτόχρονα πολλή ηττοπάθεια. Δεν είναι μετριοφροσύνη αυτό. Δεν αναγνωρίζεις τι δεν μπορείς να κάνεις, όχι. Δεν θα βγω να σου πω να παίξεις ντε και καλά αν πραγματικά δεν σου αρέσει, απλώς η στάση σου δείχνει να ρίχνεις το βάρος στους συμπαίκτες σου που είναι λίγο πιο ενθουσιώδεις και τρελούτσικοι στο παιχνίδι τους και σε πετάνε αμέσως έξω. Well... δεν είμαστε το μικρό σπίτι στο λιβάδι ( ultraboy, καλά τα λέω; ), αλλά τι να γίνει που κάθε παίκτης (κι οι πολίτες περισσότερο) κινδυνεύει σε κάθε γύρο. Έτσι παίζεται κι αν δεν το προσπαθήσεις κάμποσες φορές, δεν είναι εύκολο να παίξεις καλό Παλέρμο. Δεν έχω δει πολλούς μεγάλους μπαλαδόρους να αναδεικνύονται στη δεύτερη προπόνησή τους. Τροφή για σκέψη και τίποτε άλλο, να περνάς όμορφα με οτιδήποτε σε ευχαριστεί κι αν αυτό είναι ένα παιχνίδι Παλέρμο, so be it!

Ικαρίωνα, θα ερχόμουν να σας παρακολουθήσω μόνο και μόνο για να δω πώς οργανώνεται ο διάλογος ανάμεσα σε τόσα άτομα, εντυπωσιακοί οι συμμετέχοντες που το κάνουν αυτό, ειλικρινά πολλά συγχαρητήρια!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[bilire]

Γειά σας και από εμένα
Καταρχήν να σας ευχαριστήσω για το ωραίο Παλέρμο, τα vlog,τα βίντεο, τα γλυκά και όλη τη δουλειά σας
Έπειτα κλαιρ, μην λες τέτοια. Σημασία έχει να περνάς καλά και συγγνώμη αν σε στεναχωρησα αλλά χρησιμοποίησα τα λόγια σου για να παίξω τη κάρτα στο παιχνίδι χωρίς να έχω άλλο σκοπό.
Σπυακ πάντως αυτή τη φορά δε σε πρότεινα εγώ να βγεις
Επίσης Totaled σχετικά με τα ν, έφτασες σε σωστό συμπεράσματα για λάθος λόγο. Το στη καρέκλα ήταν εντελώς τυχαίο... Και τι γλυκός γατούλης
Dimijim καρδιακή ανακοπή από τραβηγμα μαλλιών? Αυτό μου θυμίζει ένα βίντεο στο YouTube με τον τρομερά αργό δολοφόνο με όπλο το κουτάλι

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Claire Rentfield]

Claire, με πολλή αγάπη σου απευθύνομαι, μην με παρεξηγήσεις. Το λες και το ξαναλές πως δεν θα ξαναπαίξεις και το Παλέρμο δεν είναι για σένα. Μου βγάζεις πολύ παράπονο και ταυτόχρονα πολλή ηττοπάθεια. Δεν είναι μετριοφροσύνη αυτό. Δεν αναγνωρίζεις τι δεν μπορείς να κάνεις, όχι. Δεν θα βγω να σου πω να παίξεις ντε και καλά αν πραγματικά δεν σου αρέσει, απλώς η στάση σου δείχνει να ρίχνεις το βάρος στους συμπαίκτες σου που είναι λίγο πιο ενθουσιώδεις και τρελούτσικοι στο παιχνίδι τους και σε πετάνε αμέσως έξω. Well... δεν είμαστε το μικρό σπίτι στο λιβάδι ( ultraboy, καλά τα λέω; ), αλλά τι να γίνει που κάθε παίκτης (κι οι πολίτες περισσότερο) κινδυνεύει σε κάθε γύρο. Έτσι παίζεται κι αν δεν το προσπαθήσεις κάμποσες φορές, δεν είναι εύκολο να παίξεις καλό Παλέρμο. Δεν έχω δει πολλούς μεγάλους μπαλαδόρους να αναδεικνύονται στη δεύτερη προπόνησή τους. Τροφή για σκέψη και τίποτε άλλο, να περνάς όμορφα με οτιδήποτε σε ευχαριστεί κι αν αυτό είναι ένα παιχνίδι Παλέρμο, so be it!

΄Οχι προς Θεού και το ξαναλέω για να μην παρεξηγηθώ, δεν έχω κανένα παράπονο από κανέναν από σας παρά μόνο από τον εαυτό μου. Απλά κάτι κάνω και δημιουργώ υποψίες στους άλλους παίκτες και αυτό δεν είναι βέβαια πρωτότυπο γιατί το κάνουν κι άλλοι, ηθελημένα ή αθέλητα. Απλά οι υπόλοιποι φαίνεται πως καταφέρνουν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους και τον ρόλο τους επαρκώς, κάτι που εγώ δεν καταφέρνω.
Οι συμπαίκτες μου καλά κάνουν και είναι ενθουσιώδεις και τρελούτσικοι, αλλοίμονο αν δεν ήταν νέα παιδιά. Εγώ όμως δεν είμαι πια νέα και ίσως τελικά να μην μπορώ να παρακολουθήσω ένα τέτοιο παιχνίδι όπως χρειάζεται για να παίξω σωστά, εξάλλου δύο παιχνίδια είναι αρκετά για να μπορώ να κρίνω. Αυτό και μόνο εννοώ, κάποτε τα κατάφερνα όχι απλά καλά αλλά τέλεια σε όλα σχεδόν τα παιχνιδια, φαίνεται πως πλέον δεν μπορώ και ίσως να πρέπει να βρω εναλλακτικούς τρόπους διασκέδασης. Μην σας φαίνεται παράξενο, κάποτε θα το πάθετε κι εσείς.

Επίσης δεν υπήρξα ποτέ μου μετριόφρων, far from it.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.