Όταν ήμουν μικρή ήμουν πολύ σταθερή στο τι θέλω να κάνω και δεν το έβλεπα σαν επάγγελμα, αφού από αυτό για εμένα πήγαζαν όλες οι χαρές της ζωής...
ήθελα να ασχοληθώ με το τραγούδι....

Και όσο μεγάλωνα και έτρεχα από τις αίθουσες του πιάνου, στα στούντιο και πάει λέγοντας, πάλι αυτό ήθελα να κάνω, μόνο με μία διαφορά.. Ήθελα να γίνω μεγάλη τραγουδίστρια, ήθελα να γίνω μία υψίφωνος... (Ναι, εγώ..

)
Μετά όμως έπεσα σε μία περίοδο που συνειδητοποιούσα τι ήθελα και έλεγα στον εαυτό μου...
"Μην είσαι ηλίθια... Δεν μπορείς να το κάνεις... Δεν έχεις τίποτα παραπάνω από μία καλή φωνή... Τίποτα όμως το εξαιρετικό που θα σε κάνει να πετύχεις.." και έτσι προσπαθούσα να βρω ένα ενδιαφέρον επάγγελμα που να κάλυπτε την πληρότητα που από τόσο μικρή ηλικία μου προσέφερε η ασφάλεια της μουσικής...
Αφού αμφιταλαντευόμουν μεταξύ Φιλοσοφικής και Οικονομικών, επέλεξα το δεύτερο...
Το τι θα γίνει τώρα είναι μία άλλη υπόθεση.

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.