Τι επάγγελμα θέλατε να ακολουθήσετε όταν ήσαστε μικροί;

[emufear]

Ντεντέκτιβ (επηρεασμένος από τα 5 Λαγωνικά που διάβαζα τότε)
Μεγαλώνοντας:
Δημοσιογράφος
Δικηγόρος
Κινηματογραφιστής

Τελικά πληροφορικάριος... but it never is too late

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kleftra]

Όταν πήγαινα δημοτικό ήθελα να γίνω δασκάλα(τι κλασσικό ).
Όταν τελειώνα το Λύκειο ήθελα να ασχοληθώ με κάτι που να έχει χρήμα κυρίως το εμποριο.
Βασικά αν είχα κάποιον να αναλάβει όλα τα εξοδά μου θα ασχολιόμουν με κάτι που πραγματικά με συγκινεί: την συγγραφή ( η πόρτα που οδηγεί στον "κύκλο των χαμένων ποιητών" που είναι για να πάω; )

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[misslittledevil]

Μεχρι την τριτη/τεταρτη δημοτικου ηθελα να γινω δασκαλα.
Απο την πεμπτη ταξη και μετα ηθελα να γινω δολοφονος (για να σκοτωσω τις δασκαλες μου, ξερεις)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Crow_of_Darkness]

Όταν το μυαλό μου, ''έπηξε'' κάπως,(Λύκειο) ήθελα να γίνω Μοριακός Βιολόγος - Γενετιστής. ΔΥΣΤΥΧΩΣ οι βαθμοί μου δε μου επέτρεψαν να κάνω το όνειρό μου πραγματικότητα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[crazyhelen]

Μικρούλα ήθελα να γίνω ή αρχαιολόγος ή ζωγράφος ή διακοσμήτρια (πού κολλάνε μεταξύ τους???)
Τελικά σπούδασα Marketing και έγινα Γραμματέας!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κακή Επιρροή]

όταν ήμουν στο δημοτικό ήθελα να γίνω χορεύτρια κλασικού μπαλέτου... ήταν κάτι απόλυτα λογικό δεδομένου ότι έκανα χορό απ τα 4 μου
γύρω στα 12 σταμάτησα τον χορό και ήταν άνοιξη θυμάμαι που σκαλίζοντας μια γλάστρα στον 4ο όροφο του μπαλκονιού μας αναφώνησα ότι ήξερα τι ήθελα να κάνω στη ζωή μου! Η μαμά μου όλο συγκίνηση με ρώτησε με μάτια υγρά από ενθουσιασμό.... Γεωπόνος??? όχι ... κηπουρός της απάντησα εγώ και την άφησα να με κοιτάζει αποσβολωμένη με την ξύλινη κουτάλα στο χέρι....

κάπου κατά το τέλος του γυμνασίου κατέληξα ότι ήθελα να γίνω ή ηθοποιός ή ζωγράφος ή... κάτι που να έχει σχέση με αυτά (ήμουν και έξυπνο παιδί )... θυμάμαι ότι είχα συντάξει και ένα "συμφωνητικό με τον εαυτό μου" και το είχα υπογράψει για του λόγου το αληθές... όταν ανακοίνωσα στην μαμά μου τα περί ηθοποιού κατάφερε με πανέξυπνο τρόπο να με αποτρέψει λέγοντας μου ότι για να τα καταφέρω θα έπρεπε να "κοιμηθώ" με πολύυυυυ κόσμο... κάτι που ήξερε ότι δεν ταίριαζε καθόλου με τον χαρακτήρα μου ή τις αρχές μου (κλωτσούσα κάργα στο κρεβάτι )... παρόλα αυτά, για να μου φύγει το μεράκι με έγραψε σε μια θεατρική ομάδα....

όταν ξεφούρνησα το ζωγράφος (καθότι είχα και ταλέντο) η μαμά μου αποφάνθηκε ότι αυτό που εννοούσα ήταν .... αρχιτέκτων!
με έπεισε φυσικά ότι ήθελα να γίνω αρχιτέκτων και ξεκίνησα και μαθήματα σχεδίου για τις πανελλαδικές που θα έδεινα 4 χρόνια μετά (ναι οκ έγραψα πάρα πολύ καλό βαθμό στα σχέδια τουλάχιστον) αλλά καθότι η πρώτη (τόοοοτε στα παλιά χρόνια είχαμε δέσμες ) δέσμη δε μου πολυγούσταρε... δεν τα πήγαινα και πολύ καλά με την χημεία (μπλιάξ) τελικώς κατέληξα.... αυτό που κάνω σήμερα..... διακοσμήτρια (που παρεπιπτώντος... πολύ το γουστάρω!!!)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

τελικώς κατέληξα.... αυτό που κάνω σήμερα..... διακοσμήτρια (που παρεπιπτώντος... πολύ το γουστάρω!!!)

Είναι να μην το γουστάρεις τόσο δημιουργικό επάγγελμα;
Κάτι που θέλω να σε ρωτήσω... Μιας και η γραφιστική έχει κάποια κοινά σημεία...
Σε έχει στραβοκοιτάξει ποτέ κανείς όταν του είπες τι δουλειά κάνεις;
Γιατί οι γονείς μου επιμένουν οτι κανείς δεν θα με εκτιμά και δεν θα με υπολογίζει ως γραφίστρια (επειδή δεν θα είμαι "επιστήμων") αλλά προσωπικά το θεωρώ λίγο τραβηγμένο και αναχρονιστικό. Στην τελική τι με νοιάζει η γνώμη της κάθε κουτσής μαρίας που δεν έχει άλλη ασχολία απο το να υποτιμά τους άλλους; Θα με ενδιέφερε πάντως η απάντηση σου μιας και ίσως μου δώσει ένα ακόμα επιχείρημα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[dooo]

Στην τελική τι με νοιάζει η γνώμη της κάθε κουτσής μαρίας ...

σε δείρω εσένα

η δουλειά δεν είναι ντροπή. Το κύρος μετράει στα συνέδρια. Άντε και στις δουλειές εκατομμυρίων δολλαρίων. Τα άλλα είναι φούσκες

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κακή Επιρροή]

το κύρος είναι κάτι που προσδίδει ο καθένας από μόνος του στη δουλειά του ανάλογα με το πόσο σοβαρά την παίρνει και πως την αντιμετωπίζει....

φαντάζομαι ότι υπάρχει σοβαρή πιθανότητα η μαμά του τύπου/τύπισσας που έφτιαξε το logo για την Microsoft να ήθελε το παιδί της να σπουδάσει γιατρός....
Και για σκέψου πως νοιώθει η μαμά αυτού του γιατρού που έκανε λάθος και πέθανε κάποιος στα χέρια του


Το θέμα λοιπόν κατ εμέ Λία μου, δεν είναι τα επιχειρήματα που μπορεί να έχεις απέναντι στους γονείς σου ή τους άλλους γύρω σου, αλλά απέναντι στον εαυτό σου....
όταν αγαπάς ένα επάγγελμα, δεν χρειάζεσαι απολύτως τίποτα άλλο για να προχωρήσεις σε σχετικές σπουδές....

Παρόλα αυτά, για να σου απαντήσω στο ερώτημα σου...
όχι, ουδέποτε με κοίταξε κάποιος κάπως για το επάγγελμα μου...
ίσα ίσα που κατά γενική ομολογία στο 99% των περιπτώσεων απολαμβάνω τον θαυμασμό των άλλων γιατί ακριβώς κάνω ένα δημιουργικό και καλλιτεχνικό επάγγελμα....
ακόμα και οι μεγάλες ηλικίες που θα ήθελαν τα παιδιά τους να είναι γιατροί δικηγόροι κλπ....
Είναι πολλές οι φορές που θέλω από μόνη μου να μειώσω την αξία αυτού που κάνω γιατί αρκετός κόσμος με έχει στο μυαλό του σαν κάτι το πολύ wow... οπότε και αν κρίνω κάτι τέτοιο, όταν με ρωτάνε τι κάνω... έχω πει από ιδιωτική υπάλληλος, σχεδιάστρια, υπάλληλος γραφείου και άλλα τέτοια όμορφα....
Για την ακρίβεια είναι μάλλον σπάνιες οι φορές που λέω "είμαι διακοσμήτρια"


Σου έχω ξαναπεί ότι πιστεύω ότι έχεις ταλέντο στην γραφιστική.. ότι το έχεις μέσα σου....
Από κει και πέρα αν για διάφορους παράγοντες νοιώθεις λίγο κάπως... συνέχισε τις σπουδές σου ως έχουν, δήλωνε αυτό που σπούδασες και κάνε αυτό που πραγματικά αγαπάς τουλάχιστον ως χόμπυ.... αν δεν το κάνεις, πολύ φοβάμαι ότι θα έρθει η ώρα που θα το μετανοιώσεις πολύ πικρά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Aayla]

το κύρος είναι κάτι που προσδίδει ο καθένας από μόνος του στη δουλειά του ανάλογα με το πόσο σοβαρά την παίρνει και πως την αντιμετωπίζει....

Πολύ σωστά, KE! Ακόμα και σκουπιδιάρης να είσαι δεν είναι ντροπή. Αν δεν υπήρχαν οι σκουπιδιάρηδες, φαντάζεστε σε τι κατάσταση θα βρισκόμασταν (παίρνουμε μια γεύση, όταν απεργούν...)

φαντάζομαι ότι υπάρχει σοβαρή πιθανότητα η μαμά του τύπου/τύπισσας που έφτιαξε το logo για την Microsoft να ήθελε το παιδί της να σπουδάσει γιατρός....
Και για σκέψου πως νοιώθει η μαμά αυτού του γιατρού που έκανε λάθος και πέθανε κάποιος στα χέρια του

Έξυπνα παραδείγματα!

Όταν τελειώνα το Λύκειο ήθελα να ασχοληθώ με κάτι που να έχει χρήμα κυρίως το εμποριο.

Βλέπω, κατάλαβες νωρίς το νόημα... .......

όταν ήμουν στο δημοτικό ήθελα να γίνω χορεύτρια κλασικού μπαλέτου... ήταν κάτι απόλυτα λογικό δεδομένου ότι έκανα χορό απ τα 4 μου
γύρω στα 12 σταμάτησα τον χορό και ήταν άνοιξη θυμάμαι που σκαλίζοντας μια γλάστρα στον 4ο όροφο του μπαλκονιού μας αναφώνησα ότι ήξερα τι ήθελα να κάνω στη ζωή μου! Η μαμά μου όλο συγκίνηση με ρώτησε με μάτια υγρά από ενθουσιασμό.... Γεωπόνος??? όχι ... κηπουρός της απάντησα εγώ και την άφησα να με κοιτάζει αποσβολωμένη με την ξύλινη κουτάλα στο χέρι....

κάπου κατά το τέλος του γυμνασίου κατέληξα ότι ήθελα να γίνω ή ηθοποιός ή ζωγράφος ή... κάτι που να έχει σχέση με αυτά (ήμουν και έξυπνο παιδί )... θυμάμαι ότι είχα συντάξει και ένα "συμφωνητικό με τον εαυτό μου" και το είχα υπογράψει για του λόγου το αληθές... όταν ανακοίνωσα στην μαμά μου τα περί ηθοποιού κατάφερε με πανέξυπνο τρόπο να με αποτρέψει λέγοντας μου ότι για να τα καταφέρω θα έπρεπε να "κοιμηθώ" με πολύυυυυ κόσμο... κάτι που ήξερε ότι δεν ταίριαζε καθόλου με τον χαρακτήρα μου ή τις αρχές μου (κλωτσούσα κάργα στο κρεβάτι )... παρόλα αυτά, για να μου φύγει το μεράκι με έγραψε σε μια θεατρική ομάδα....

όταν ξεφούρνησα το ζωγράφος (καθότι είχα και ταλέντο) η μαμά μου αποφάνθηκε ότι αυτό που εννοούσα ήταν .... αρχιτέκτων!
με έπεισε φυσικά ότι ήθελα να γίνω αρχιτέκτων και ξεκίνησα και μαθήματα σχεδίου για τις πανελλαδικές που θα έδεινα 4 χρόνια μετά (ναι οκ έγραψα πάρα πολύ καλό βαθμό στα σχέδια τουλάχιστον) αλλά καθότι η πρώτη (τόοοοτε στα παλιά χρόνια είχαμε δέσμες ) δέσμη δε μου πολυγούσταρε... δεν τα πήγαινα και πολύ καλά με την χημεία (μπλιάξ) τελικώς κατέληξα.... αυτό που κάνω σήμερα..... διακοσμήτρια (που παρεπιπτώντος... πολύ το γουστάρω!!!)

Ευτυχώς που είχες και τη μαμά σου να σε σομβουλεύει!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

το κύρος είναι κάτι που προσδίδει ο καθένας από μόνος του στη δουλειά του ανάλογα με το πόσο σοβαρά την παίρνει και πως την αντιμετωπίζει....

φαντάζομαι ότι υπάρχει σοβαρή πιθανότητα η μαμά του τύπου/τύπισσας που έφτιαξε το logo για την Microsoft να ήθελε το παιδί της να σπουδάσει γιατρός....
Και για σκέψου πως νοιώθει η μαμά αυτού του γιατρού που έκανε λάθος και πέθανε κάποιος στα χέρια του


Το θέμα λοιπόν κατ εμέ Λία μου, δεν είναι τα επιχειρήματα που μπορεί να έχεις απέναντι στους γονείς σου ή τους άλλους γύρω σου, αλλά απέναντι στον εαυτό σου....
όταν αγαπάς ένα επάγγελμα, δεν χρειάζεσαι απολύτως τίποτα άλλο για να προχωρήσεις σε σχετικές σπουδές....

Παρόλα αυτά, για να σου απαντήσω στο ερώτημα σου...
όχι, ουδέποτε με κοίταξε κάποιος κάπως για το επάγγελμα μου...
ίσα ίσα που κατά γενική ομολογία στο 99% των περιπτώσεων απολαμβάνω τον θαυμασμό των άλλων γιατί ακριβώς κάνω ένα δημιουργικό και καλλιτεχνικό επάγγελμα....
ακόμα και οι μεγάλες ηλικίες που θα ήθελαν τα παιδιά τους να είναι γιατροί δικηγόροι κλπ....
Είναι πολλές οι φορές που θέλω από μόνη μου να μειώσω την αξία αυτού που κάνω γιατί αρκετός κόσμος με έχει στο μυαλό του σαν κάτι το πολύ wow... οπότε και αν κρίνω κάτι τέτοιο, όταν με ρωτάνε τι κάνω... έχω πει από ιδιωτική υπάλληλος, σχεδιάστρια, υπάλληλος γραφείου και άλλα τέτοια όμορφα....
Για την ακρίβεια είναι μάλλον σπάνιες οι φορές που λέω "είμαι διακοσμήτρια"


Σου έχω ξαναπεί ότι πιστεύω ότι έχεις ταλέντο στην γραφιστική.. ότι το έχεις μέσα σου....
Από κει και πέρα αν για διάφορους παράγοντες νοιώθεις λίγο κάπως... συνέχισε τις σπουδές σου ως έχουν, δήλωνε αυτό που σπούδασες και κάνε αυτό που πραγματικά αγαπάς τουλάχιστον ως χόμπυ.... αν δεν το κάνεις, πολύ φοβάμαι ότι θα έρθει η ώρα που θα το μετανοιώσεις πολύ πικρά.

ΚΟΥΕ μου δεν υπάρχει περίπτωση να το παρατήσω ή να το κρατήσω σαν χόμπι όπως μου λένε οι γονείς μου. Απλά με πονάει λίγο το οτι δεν με στηρίζουν καθόλου σε αυτό το δρόμο που διάλεξα, έστω καθυστερημένα και θέλουν να γίνει το δικό τους, οπότε προσπαθώ να τους δώσω να καταλάβουν οτι είναι λάθος εκείνοι και όχι εγώ.
Απο κει και πέρα, και κάθετα αντίθετοι να συνεχίσουν να είναι δεν πρόκειται να τα παρατήσω. Αυτό που σε ρώτησα δεν το ρώτησα για μένα αλλά όπως σου είπα για να έχω ένα αντεπιχείρημα.
Χαίρομαι που πιστευεις οτι έχω ταλέντο μιας και η γνώμη σου μετράει αρκετά, ως άτομο με αισθητική που λογικά είσαι για να κάνεις τέτοιο επαγγελμα.
Στη σχολή μου δυστυχώς μένω πλέον μόνο και μόνο για τους γονείς μου. Μέχρι τουλάχιστον να έρθει ο Πάνος θεσσαλονίκη και να βρω δουλειά ως γραφίστρια και να τους πω "αντε γειά" αν δεν έχουν καταλάβει τίποτα μέχρι τότε.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Bill_1992]

Το θέμα είναι να κάνεις αυτό που σου αρέσει και όχι αυτό που σε "υποχρεώνουν'' οι άλλοι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Το θέμα είναι να κάνεις αυτό που σου αρέσει και όχι αυτό που σε "υποχρεώνουν'' οι άλλοι.

Αααχ αυτό είναι μεγάλη ιστορία Βασιλάκη μου...
Στην ηλικία σου θυμάμαι έκραζα όσους έστω και για λίγο δεν έκαναν αυτό που θέλανε πραγματικά όσον αφορά το επάγγελμα που θα διάλεγαν. Και να που βρέθηκα έστω προσωρινά εγώ σε τέτοια θέση...
Άσε που όταν πρωτομπήκα στη σχολή μου, οι μισοί τουλάχιστον δεν ήξεραν γιατί είχαν έρθει, τι είναι αυτή η σχολή και τι κάνουν εδώ. Είχαν έρθει -μάντεψε!- για το "κύρος", τα "λεφτά" και την υψηλή βάση. Έκαναν αυτό που ήθελαν; Όχι γιατί είτε δεν ήξεραν τι ήθελαν είτε γιατί δεν άφηναν τον εαυτό τους να το σκεφτεί καν, είτε γιατί δεν πέρασαν εκεί που ήθελαν (Ιατρική συνήθως ή στρατιωτικές σχολές). Είναι τέτοιο το εκπαιδευτικό σύστημα στην Ελλάδα αλλά και γενικά η κοινωνική δομή που δεν σε αφήνει να σκεφτείς ελεύθερα τι θες να κάνεις. Ο υψηλός βαθμός δεν σου ανοίγει μόνο πόρτες, αλλά σου κλείνει και μερικές. Πόσοι αριστούχοι θα πήγαιναν σε σχολή με χαμηλή βάση; Και αν πήγαιναν θα τους έλεγε όλος ο κοινωνικός τους περίγυρος μ@λ@κες. Προσωπικά δεν είχα αφήσει τον εαυτό μου να καταλάβει οτι αυτό που ήθελα ήταν να γίνω γραφίστρια, που φαινόταν απο μικρή. ΠΡίν μάθω μαθηματικά, πριν μου αρέσουν κάν ζωγράφιζα όλη μέρα. Μετά όταν έβαλα υπολογιστή στο σπίτι έφτιαχνα μια εφημεριδούλα (πρώτη γυμνασίου τότε) και έκανα και μια πρωτόγονη γραφιστική επιμέλεια στο ...Word. Και ήταν και το κομμάτι που μου άρεσε περίσσότερο. Η καθηγήτρια μου των καλλιτεχνικών έλεγε στους γονείς μου να ασχοληθώ με κάτι τέτοιο αλλά τη γράψαμε όλοι κανονικά. Εγώ ασχολήθηκα με πιο "πρακτικά-επιστημονικά θέματα" και παράτησα ό,τι είχε να κάνει με τέχνη. Έλα όμως που όσο και να το καταπνίξεις σου βγαίνει κάποτε. Στην περίπτωση μου δυστυχώς μου είχε φουσκώσει τόσο τα μυαλά το "κύρος", μιας και έτσι με μεγάλωσαν, που άργησα αρκετά να το καταλάβω. Ίσως να ήταν και αυτός ο λόγος που συνεχώς άλλαζα γνώμη για το τι ήθελα να κάνω στη ζωή μου. Τώρα το βλέπω. Αλλά δυστυχώς ίσως είναι πολύ αργά για να το δούν και οι γονείς μου.
Δυστυχώς όπως έχω ξαναγράψει στην ελλάδα έχουμε επιστημιομανία. Όλοι επιστήμονες, τους αρέσει δεν τους αρέσει. Ψευτοελευθερίες απο τους γονείς του στυλ "πήγαινε όπου θες παιδί μου αλλάαα... ε όχι να μην γίνεις και επιστήμονας!!".
Δεν αρμενίζουμε πάντα στραβά. Είναι στραβός και ο γιαλός.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[faithplus1]

Το πρόβλημα είναι ότι όταν δηλώνει κάποιος στα 16-17 σε ποια δέσμη ή κατεύθυνση θέλει να πάει, πρέπει να ξέρει και ποια είναι η κλίση του.Αυτό εμένα δε μου φαίνεται και πολύ ρεαλιστικό.Σε αυτές τις ηλικίες κάποιος μπορεί να νομίζει ότι ξέρει τί θέλει να κάνει, αλλά να δει μετά, περνώντας στην ανάλογη σχολή, ότι στην πράξη δεν έιναι έτσι όπως τα φανταζόταν.Για να βρει κάποιος την κλίση του πρέπει και να δοκιμάσει πράγματα και αυτό παίρνει χρόνο.Δεν είναι λίγα τα παραδείγματα ανθρώπων που ανακάλυψαν την κλίση τους μετά από χρόνια σε κάποιο άλλο επάγγελμα και τότε αποφάσισαν να αλλάξουν καρριέρα.Αντίθετα, λίγοι είναι οι τυχεροί που κατάλαβαν από μικροί τί ήθελαν να κάνουν και μπόρεσαν να το κάνουν τελικά.
Οι απαιτήσεις των γονιών και ο κοινωνικός περίγυρος είναι τα τελευταία που πρέπει να σκεφτεί κάποιος, γιατί το τί δουλειά θα κάνει είναι μια απόφαση που θα καθορίσει και σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο ζωής του.
Εννοείται ότι καμία δουλειά δεν είναι ντροπή.Michelle ειδικά τη γραφιστική δε μου είχε περάσει καν από το μυαλό να τη δω υποτιμητικά και δε φανταζόμουν ότι σε απασχολεί κάτι τέτοιο.Και για τη διακοσμητική μου φαίνεται λογικό αυτό που λέει η ΚΕ, δηλαδή ότι εισπράτει θαυμασμό και όχι υποτίμηση.
Τελοσπάντων, εγώ μικρός ήθελα να γίνω μοναχός σαολίν-κουνγκ φου.Ακόμα θέλω

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[dooo]

φέιθ, έχω κάτι πιατίνια-μινιατούρες και αναρωτιόμουν τι θα τα κάνω. τώρα ξέρω.
Στον χυτήρογλου θα βρεις επίσης πολύ ωραίο περτικαλί ύφασμα (απο κει πήρα κουρτίνες).
To ξέρεις βέβαια ότι θα απαρνηθείς το σεκς

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Michelle ειδικά τη γραφιστική δε μου είχε περάσει καν από το μυαλό να τη δω υποτιμητικά και δε φανταζόμουν ότι σε απασχολεί κάτι τέτοιο

Ααα! Πόσες φορές καλέ θα το πω οτι ΔΕΝ με απασχολεί εμένα αυτό; Απλά έχω βαρεθεί να το ακούω ως επιχείρημα απο τους γονεις μου και θέλω να το αντικρούσω.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κακή Επιρροή]

οκ ένα πάρα πολύ καλό επιχείρημα για να τους αντικρούσεις είναι ότι μέχρι και τα χαρτονομίσματα χρειάζονται τον γραφίστα τους .... οι γονείς σου δεν έχουν πάρει χαμπάρι προφανώς σε πόσα σημεία της καθημερινότητας τους έχει επέμβει ένας γραφίστας.... βλέπουν κατευθείαν το αποτέλεσμα.... εξήγησε τους ότι βλέπουν κάποια trade marks καθημερινά και χωρίς να τους πει κάποιος το αντικείμενο, ξέρουν ποιό είναι! εξήγησε τους ότι αυτό είναι δουλειά γραφίστα γιατί προφανώς αυτοί έχουν στο μυαλό τους ότι γραφίστας = φτιάχνω τις καρτούλες για το μαγαζάκι του κυρ Μιχάλη δίπλα και thats it

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

οκ ένα πάρα πολύ καλό επιχείρημα για να τους αντικρούσεις είναι ότι μέχρι και τα χαρτονομίσματα χρειάζονται τον γραφίστα τους .... οι γονείς σου δεν έχουν πάρει χαμπάρι προφανώς σε πόσα σημεία της καθημερινότητας τους έχει επέμβει ένας γραφίστας.... βλέπουν κατευθείαν το αποτέλεσμα.... εξήγησε τους ότι βλέπουν κάποια trade marks καθημερινά και χωρίς να τους πει κάποιος το αντικείμενο, ξέρουν ποιό είναι! εξήγησε τους ότι αυτό είναι δουλειά γραφίστα γιατί προφανώς αυτοί έχουν στο μυαλό τους ότι γραφίστας = φτιάχνω τις καρτούλες για το μαγαζάκι του κυρ Μιχάλη δίπλα και thats it

Ρε κουε δεν με ακούνε. Καταρχάς είναι βέβαιοι οτι όποιος δεν είναι επιστήμονας δεν τον σέβεται κανείς επειδή δεν τον σέβονται εκείνοι
Και όσον αφορά για το τί κάνει ένας γραφίστας δεν ακούνε καν, τους τα λέω και απο το ένα μπαίνουν και απο το άλλο βγαίνουν. Η μάνα μου φώναζε κιόλας όταν της μίλαγα "δεν θα με πείσεις, δεν θα με πείσεις!" λες και πρέπει να την πείσω κιόλας για να κάνω αυτό που θέλω στη ζωή μου

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Palladin]

Εγώ ήθελα πολύ να γίνω ψυχίατρος

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κακή Επιρροή]

Η μάνα μου φώναζε κιόλας όταν της μίλαγα "δεν θα με πείσεις, δεν θα με πείσεις!"

χαχαχαχα προσπαθώ να την φανταστώ... δε θα με πείσεις δεν θα με πείσεις.... νια νια νια νιαααααααα και να βαράει και με το ένα χέρι γροθιά την άλλη της παλάμη
δεν πειράζει βρε Λία μου.... οι περισσότεροι γονείς έτσι είναι, μην νομίζεις ότι μόνο οι δικοί σου είναι τόσο εγωιστές... δεν διάβασες την ιστορία με την δική μου μάνα? lol .... θα την βρεις την άκρη σίγουρα... μην σκάς

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.