Σκέψεις... III

[Aleksa]

 

[Valder]

Χρόνια πολλά παλικαράκι μου.

Λυπάμαι που δεν ειμαι εκει να στα πω, μα η μαμά σου ειχε άλλη ιδέα για τη ζωή από κεινη που αρχικά ορίζαμε μαζί εγω κι αυτή.

Κι εσένα σκέφτομαι, κι εκείνη που και που. Κι ας κάνω, κι ας υποχρεούμαι σωστότερα να κανω, τον αδιάφορο, τον εξαφανισμένο για πάντα.

Έτσι γύρεψε η μαμά σου με τις πράξεις της, έτσι θεωρώ πως της αξίζει, να μη με ξαναδει ούτε ζωγραφιστό. Και οχι δεν ειναι κακία, ειναι αξιοπρέπεια για μενα και δικαιοσύνη.

Δε σας έχω ξεχάσει στο μυαλό μου όμως, γενέθλια γιορτές τα θυμάμαι απο μέσα μου, και ευχομαι κρυφά τα καλύτερα και για τους δυο σας.

Μακάρι να μπορούσα να στα πω απο κοντά, να σε γνωρίσω, να σε μάθω όλες μου τις γνώσεις να γινεις ενας σωστός τυπάκος.

Χρόνια πολλά μικρέ. Να την προσέχεις, γιατι εκεινη δεν ξέρει...

 

[Guest 671981]

Επιτέλους γνωρίζεις κάποιον που είναι καλος μαζί σου αλλά φυσικά θα μεταναστεύσει στον Καναδά τον άλλον μηνα.

στο ράφι θα μεινω.

 

[Volkswagen Fan]

 

[Valder]

Αυτο που "εισαι καταπληκτικός άνθρωπος" για τα παντα, απο λέγειν μέχρι συμπεριφορά, αλλά όταν έρχεται η κρίσιμη ώρα κοιτάνε τους κωλοπαιδαράδες και τους κάνουν μάγκες;

Ε, δεν ειμαι καταπληκτικος άνθρωπος, θα γυρισει το παραμυθι.

Πριν απο χρονια διώξαμε "το καλο παιδι" αφου αυτη η λογική ειναι μια μαλακια και μιση και δε βγάζει πουθενά.

Τωρα, θα διώξουμε και τους καλούς τρόπους και όλα. Να μη μεινει τίποτα.

Προκοπή δε βλέπουμε ούτως ή άλλως αόρατοι είμαστε.

Λεφτά, gym, GW2 τα βράδια και γάτα. Και τα άλλα χέστηκα.

 

[Guest 671981]

όλες τις απαντήσεις που χρειαζόμουν μου τις έδωσε η σιωπή. τα υπόλοιπα, βερεσέ…


σε αλλά νέα, πρέπει να αρχίσω να ψάχνω σπίτι…

 

[juste un instant]

Πόσο γλυκός ήταν αυτός ο υπνακος ολίγων λεπτών! Η απόλυτη έκσταση, το απόλυτο χαλάρωμα.

 

[glayki]

Μισοτελειωμένα βιβλία και ταινίες που αφήνονται στη μέση...ξανά και ξανα και πάλι απο την αρχή. Πόσο να ταΐσω το ανικανοποίητο πια;

 

[Κάμπια]

 

[glayki]

Wilhelm Reich – Η παγίδα του μυαλού​

Είναι πιθανό, ένας παγιδευμένος να βγει από την παγίδα του. Όμως για να δραπετεύσει κάποιος από μια φυλακή, πρέπει πρώτα να παραδεχτεί ότι βρίσκεται στη φυλακή. Η παγίδα είναι η συναισθηματική δομή του ανθρώπου, η δομή του χαρακτήρα του.
Είναι άσκοπη η επινόηση φιλοσοφικών συστημάτων γύρω από τη φύση της παγίδας, τη στιγμή που το μόνο πράγμα που ‘χει κάποιος να κάνει για να βγει από την παγίδα αυτή, είναι να γνωρίσει την παγίδα και να βρει την έξοδο. Όλα τ’ άλλα του είναι τελείως άχρηστα:

Το να τραγουδά, όπως ο σκλαβωμένος Νέγρος, ύμνους για τη δυστυχία που υπάρχει μεσα στην παγίδα ή το να φτιάχνει ποιήματα για την ομορφιά της ελευθερίας έξω από την παγίδα, όπως την ονειρεύεται μεσα στην παγίδα ή το να υπόσχεται μεταθανάτια ζωή έξω από την παγίδα, όπως ο Καθολικισμός υπόσχεται στους πιστούς του ή το να ομολογεί semper ignorabimus, σαν τους απογοητευμέμους φιλόσοφους ή το να δημιουργεί φιλοσοφικά συστήματα για την απελπισία της ζωης μεσα στην παγίδα, όπως έκανε ο Σοπενχάουερ ή το να φαντάζεται κάποιον υπεράνθρωπο που θα ‘ταν διαφορετικός από τον άνθρωπο της παγίδας, όπως έκανε ο Νίτσε, μέχρι που, παγιδευμένος σ’ ένα άσυλο φρενοβλαβών, έγραψε, τελικά, όλη την αλήθεια για τον εαυτό του – πολύ αργά…
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να γίνει είναι να βρεθεί η έξοδος απ’ την παγίδα.


Απόσπασμα από το βιβλίο Η Δολοφονία του Χριστού

 

[Nascentes morimur]

Πραγματικά είναι τρομακτικό μέχρι που μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος.

 

[parafernalia]

Άλλοι παίρνουν ναρκωτικά, άλλοι παίζουν βιντεοπαιχνίδια, άλλοι ξημεροβραδιάζονται στο e-steki, κανένας δεν θέλει να αλλάξει τον κόσμο.

 

[Valder]

“Remember why the Sith are more powerful than the Jedi, Sidious: because we are not afraid to feel. We embrace the spectrum of emotions, from the heights of transcendent joy to the depths of hatred and despair. Fearless, we welcome whatever paths the dark side sets us on, and whatever destiny it lays out for us.” - Darth Plagueis​

 

[Himela]

Δεν είμαι αυτή που πίστευες πως είμαι...
Είμαι αυτή που ήθελα να είμαι...

 

[Valder]

Το ότι έμεινε το μέρος χωρίς τον Τόλη, αποδείχθηκε εν τέλει τεράστια ζημιά για μένα, εκ των υστέρων παρατηρώντας το πόσο πουθενά δεν μπορώ να ακουμπήσω τον αγκώνα μου να ξεκουράσω το μυαλό μου σε έναν "ισεπίπεδο" διάλογο. Πάντα παρακάτω. Ποτέ ίσα.

Είναι τέτοια η απόγνωση, που δεν έχω κάποιο ίσο αρσενικό σε ισχύ με μένα, που δεν μπορώ να ξεδιπλώσω μέσω υγιούς συναγωνισμού (και όχι ανταγωνισμού) τα ταλέντα μου όπως παλιά, που πρέπει να εκπίπτω της θεϊκής φύσης στα λασπερά και ποταπά ζητήματα, είναι τετοια η απόγνωση που δεν μπορώ άλλο να συνεχίσω για πολύ ακόμα.

Το πολύ δάπεδο με κούρασε. Με εξάντλησε.

 

[Aleksa]

 

[juste un instant]

Σήμερα ήταν η πιο ζεστή μέρα. Ευκαιρία για ντουζακι.

 

[Κάμπια]

 

[juste un instant]

Μερικές φορές σκέφτομαι πόσο τυχερός είμαι που υπάρχουν ηλεκτρικές οδοντόβουρτσες γιατί βαριέμαι μέχρι αηδιας να βουρτσισω τα δόντια μου με απλή οδοντόβουρτσα.

 

[glayki]

Αδιάκριτοι κακεντρεχείς κουτσομπόληδες.. Χείριστο είδος συναστροφης .

Shame on you