Χρόνια πολλά παλικαράκι μου.
Λυπάμαι που δεν ειμαι εκει να στα πω, μα η μαμά σου ειχε άλλη ιδέα για τη ζωή από κεινη που αρχικά ορίζαμε μαζί εγω κι αυτή.
Κι εσένα σκέφτομαι, κι εκείνη που και που. Κι ας κάνω, κι ας υποχρεούμαι σωστότερα να κανω, τον αδιάφορο, τον εξαφανισμένο για πάντα.
Έτσι γύρεψε η μαμά σου με τις πράξεις της, έτσι θεωρώ πως της αξίζει, να μη με ξαναδει ούτε ζωγραφιστό. Και οχι δεν ειναι κακία, ειναι αξιοπρέπεια για μενα και δικαιοσύνη.
Δε σας έχω ξεχάσει στο μυαλό μου όμως, γενέθλια γιορτές τα θυμάμαι απο μέσα μου, και ευχομαι κρυφά τα καλύτερα και για τους δυο σας.
Μακάρι να μπορούσα να στα πω απο κοντά, να σε γνωρίσω, να σε μάθω όλες μου τις γνώσεις να γινεις ενας σωστός τυπάκος.
Χρόνια πολλά μικρέ. Να την προσέχεις, γιατι εκεινη δεν ξέρει...