Όταν αγαπάς, όταν νοιάζεσαι πραγματικά, όταν μπορείς να μιλάς για έρωτα και να το εννοείς, χωρίς υπερβολές ή επιφανειακές φλυαρίες, τότε δε φεύγεις. Δεν μπορείς να φύγεις. Είναι πάνω απ’ τις δυνάμεις σου το «χώρια». Δεν πας πουθενά, μένεις στο «μαζί» και κυρίως επιμένεις να διορθώνεις και να βελτιώνεις τις καταστάσεις, επειδή αισθάνεσαι πολλά και πολύ...
Ξέρεις πως γι’ αυτόν τον άνθρωπο αξίζει να παλέψεις κι όχι να εγκαταλείψεις. Και το ξέρεις γιατί η αγάπη είναι αμοιβαία...
Όσοι μένουν και προσπαθούν (κι ας υπάρχουν ταμπέλες που οδηγούν στην έξοδο...), φτιάχνουν καινούργιους δρόμους. Δεν το κάνουν ούτε από ανασφάλεια, ούτε από φόβο γι’ αυτό που θα χάσουν κι ίσως να μην ξαναβρούν, απλώς δε θέλουν να ξαναψάξουν. Γιατί ό,τι ήθελαν το έχουν ήδη βρει...
Όταν αγαπάς...