Σκέψεις... III

Valder · 24-01-21

Κάποιες φορές λένε πως πρέπει να αδειάζει πρώτα η ψυχή, αρκετά για να κάνει χώρο να έρθει το κατάλληλο άτομο που θα τη γεμίσει ξανά με έρωτα όπως γεμίζει με φως μια σκοτεινή γωνιά που τόσο καιρό παγωμένη στεκόταν περιμένοντας το φως του Ήλιου.

Ήλιος και Θεος μαζί, σε κάθε σου λέξη, με μεθάς τις στιγμές που το μυαλό μου διψούσε για σένα, το ένα και κατάλληλο κλειδί που θα ξεκλειδώσει όλη τη δύναμή μου ξανά και θα με κάνει να μη φοβάμαι να αναπνέω, να σηκώνομαι, να παλεύω. Κι από τη χιλιοτσακισμένη μου πλάτη με το άγγιγμά σου, γιάτρεψες μια μια τις πληγές κι έβγαλες ένα ένα τα μαχαίρια που με τόση άνεση η ζωή μου κάρφωσε.

Κι εγω πια δικός σου με την αναμονή γλυκιά, την καρδιά τρεμάμενη και το μυαλό να τρέχει, κι εγω ναι δικός σου, άκουσέ το καλά, να ζητώ τα όλα σου, να ζητώ το κάθετί δικό σου, φωτιά να του βάλω, φωτιά να καλύψει εμένα κι εσένα, φωτιά τους δυο μας αγκαλιά και τα χείλη σου να ψιθυρίζουν μόνο τ όνομά μου. Φωτιά τέτοια, που ούτε όλες οι θάλασσες του κόσμου δε θα μπορούν να σβήσουν κι οι Άνθρωποι θα ζηλέψουν τόσο την λάμψη της που ως άλλοι Δαίδαλοι θα την πλησιάζουν και θα λιώνουν τα φτερά τους.

Κι εμείς, το κέντρο της, μαζί, δυο σώματα ένα, δυο ψυχές κολλημένες στη ροή του Χρόνου, μια έκρηξη σιωπηλή που θα παρασύρει τα πάντα στο πέρασμά της σε μια ανύποπτη στιγμή. Δε μετανιώνω αν αύριο δεν υπάρξει τίποτα γύρω μου για ν' αντικρύζω, γιατί το μόνο που χορταίνει το βλέμμα μου, είσαι Εσυ.

Aleksa · 24-01-21

Valder · 24-01-21

Nope, I don't like this.

Ιππολύτη · 24-01-21

Αρχική Δημοσίευση από Aleksa:
View attachment 75051

Όταν θέλω να νιώσω ζωντανή και είναι χειμώνας, βγαίνω στο μπαλκόνι με κοντομάνικο.

Guest 209912 · 24-01-21

Αρχική Δημοσίευση από Ιππολύτη:
Όταν θέλω να νιώσω ζωντανή και είναι χειμώνας, βγαίνω στο μπαλκόνι με κοντομάνικο.

Τον χαρακτήρα του ανθρώπου τον καταλαβαίνεις από τα μικρά και ασήμαντα. Στα μεγάλα και σημαντικά όλοι προσέχουν και κρύβονται.

-Σοπεναουερ.

Valder · 24-01-21

Agaphbou · 25-01-21

Giannoutas · 25-01-21

Αρχική Δημοσίευση από Agaphbou:
View attachment 75080

Το μαιμουδάκι είχα μικρός

Guest 209912 · 25-01-21

Αρχική Δημοσίευση από Giannoutas:
Το μαιμουδάκι είχα μικρός

Ελπίζω να μην αποκάλεσες μαιμουδάκι τον δαίμονα της ταζμανίας...

Giannoutas · 25-01-21

Αρχική Δημοσίευση από hack3r:
Ελπίζω να μην αποκάλεσες μαιμουδάκι τον δαίμονα της ταζμανίας...

Μάλλον και πολύ φοβάμαι πως το έκανα :upside:

CiNeFiL · 25-01-21

Αρχική Δημοσίευση από Giannoutas:
Μάλλον και πολύ φοβάμαι πως το έκανα

σαν να εχεις διαμαντι και να το αποκαλεις βοτσαλο

Aleksa · 25-01-21

Monte Cristo · 25-01-21

EvanescenceQ · 25-01-21

Η ομορφιά των γυναικών που άλλαξαν τη ζωή μας,
βαθύτερα κι από εκατό επαναστάσεις,
δεν χάνεται, δεν σβήνει με τα χρόνια
όσο κι αν φθείρονται οι φυσιογνωμίες
όσο κι αν αλλοιώνονται τα σώματα.
Μένει στις επιθυμίες που κάποτε προκάλεσαν
στα λόγια που έφτασαν έστω αργά,
στην εξερεύνηση δίχως ασφάλεια της σάρκας
στα δράματα που δεν έγιναν δημόσια
στα καθρεφτίσματα χωρισμών, στις ολικές ταυτίσεις.
Η ομορφιά των γυναικών που αλλάζουν τη ζωή,
μένει στα ποιήματα που γράφτηκαν γι αυτές,
ρόδα αειθαλή αναδίδοντας το ίδιο άρωμά τους
ρόδα αειθαλή, όπως αιώνες τώρα λένε οι ποιητές.

Τίτος Πατρίκιος, η ομορφιά της Γυναίκας.

Valder · 25-01-21

Επί της πολιτικής επικαιρότητος:

Lady M · 25-01-21

χέρι Θεού ή διαβόλου;

Valder · 25-01-21

EvanescenceQ · 25-01-21

Ερωτευόμαστε τα πρόσωπα ή την ανάγκη μας για έρωτα;

Η αγάπη, όμως, είναι αυτή που ‘ναι τόσο περίπλοκη. Για ν΄ αγαπήσεις τον άλλον πρέπει πρώτα να τον γνωρίσεις και να σε γνωρίσει. Ν’ ανακαλύψετε ο ένας τον άλλον μέσω της σύνδεσής σας. Ν΄ αναγνωρίσετε κομμάτια του εαυτού σας που ταιριάζουν και συμπληρώνουν το παζλ της σχέσης σας. Η αγάπη έρχεται σταδιακά και συμπληρώνεται απ’ τον έρωτα. Επειδή η αγάπη εμπεριέχει τον έρωτα. Τον «ώριμο», όμως, έρωτα. Σε γνωρίζω και σιγά-σιγά σ΄ ερωτεύομαι. Σε μαθαίνω και σ΄ αγαπώ γι΄ αυτό που είσαι και γι΄ αυτό που γίνομαι εγώ, όταν είμαι μαζί σου. Δεν προσδοκώ να ολοκληρωθώ σαν προσωπικότητα και να νιώσω ευτυχία απ’ τη σχέση μας. Αντίθετα εγώ είμαι αυτός, που προσθέτω τη δική μου χαρά κι ευτυχία σ΄ αυτό που κι οι δύο μαζί αποφασίζουμε, με αργά και σταθερά βήματα, να δημιουργήσουμε. Αυτή, λοιπόν, είναι η διαφορά ανάμεσα στον «ανώριμο» έρωτα και στον «ώριμο» που εμπεριέχεται στην αγάπη.
Πρόσφατα διάβασα ένα κείμενο που επί της ουσίας κατέληγε στο συμπέρασμα ότι αν δεν έχεις αναγνωρίσει τις ανώριμες πλευρές της προσωπικότητάς σου κι αισθάνεσαι ότι η ζωή που ζεις δε σε καλύπτει, τόσο περισσότερο θ΄ αποζητάς να ζεις τον έρωτα. Κι αυτό τελικά είναι απόλυτα αληθινό. Επειδή ο έρωτας ξεκινά απ΄ τον ίδιο μας τον εαυτό. Επειδή δε χρειαζόμαστε τους άλλους για να νιώσουμε εμείς οι ίδιοι ολοκληρωμένοι. Επειδή δύο μισά όταν ενωθούν δε δημιουργούν ένα ολόκληρο, το «εμείς». Αλλά θα παραμένουν πάντοτε δύο μισά. Ενώ αντίθετα δύο ολοκληρωμένα «εγώ» είναι αυτά που συνθέτουν το «εμείς». Κι ίσως αυτό είναι που πρέπει ν΄ αναγνωρίσουμε.
(Ελίζα Κωνσταντινίδου)

EvanescenceQ · 26-01-21

Και μαθαίνεις… μαθαίνεις

…με κάθε αντίο μαθαίνεις

Jorge Luis Borges

Ιππολύτη · 26-01-21

Το ότι βγήκα 26 Γενάρη να πάρω καφέ με κοντομάνικο και ζακετούλα κι ήμουν κομπλέ είναι αρκετά περίεργο και ανησυχητικό.

Σκέψεις... III

Τιμώμενο Μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Guest 209912

Επισκέπτης

Τιμώμενο Μέλος

Περιβόητο μέλος

Διάσημο μέλος

Guest 209912

Επισκέπτης

Διάσημο μέλος

Διακεκριμένο μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Επιφανές μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Επιφανές μέλος

Ερωτευόμαστε τα πρόσωπα ή την ανάγκη μας για έρωτα;​

Επιφανές μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Ερωτευόμαστε τα πρόσωπα ή την ανάγκη μας για έρωτα;