
11-08-09

01:59
Θεε μου πρώτη φορά έχω σαστίσει έτσι.. Στέκομαι βουβή απέναντι σε όλα αυτά που γίνονται, ανήμπορη να κάνω το ο,τιδήποτε. Από τη μία να τα ζυγιάζω με τη λογική και να μη μου βγαίνουν! Και από την άλλη.. Πώς να ξεχάσω εκείνο το βλέμμα του και όλα εκείνα που είπε..
Έκλαψε μπροστά μου, κι εγώ απλά τον κοιταζα μην ξέροντας τι να πω και πώς να αντιδράσω.
Είμαι χαζή και τόσο αναίσθητη τελικά..
Τη μοναδική φορά που θα ήταν δικαιολογημένο το να κλάψω, να ξεσπάσω, να στενοχωρηθώ, να θυμώσω με την τύχη μου και δεν ξέρω τι- εγώ απλά καθόμουν ανίκανη να αρθρώσω λέξη και κοιτούσα αυτόν τον άνθρωπο να μου λέει πως με αγαπάει και πως θέλει να περάσει την υπόλοιπη ζωή του μαζί μου, και εγώ.. εγώ να μη μπορώ να του το πω πίσω 
Το μυαλό μου έχει αδειάσει από όλα, και έχει γεμίσει απ αυτόν. Γαμώτο
Και τώρα;.. Τώρα δεν θα μου μιλήσει πια
Όμως δε γινόταν αλλιώς.. Έκανα το σωστό για μένα.. Και εκείνος το σωστό για εκείνον.. Δε γινόταν.
Έλεος! Τι βλακεία τα σύνορα, οι γλώσσες, οι θρησκείες, εμείς οι ίδιοι..
Ποτέ δεν μου έχει φερθεί κανείς όπως μου φέρθηκε εκείνος.. Και πρώτη φορά έκανα κι εγώ τέτοια τρέλα.. Γιατί το είδα στο βλέμμα του, πως όσα κι αν μας χωρίζουν, υπάρχουν άλλα τόσα που μας ενώνουν.
Πώς μπορεί να με αγαπάει τόσο πολύ ενώ με ξέρει λίγες μόνο μέρες;.. Δεν το πιστεύω- και ούτε θέλω να το πιστέψω γιατί είναι περαν της λογικής και των ορίων μου, και θα τρελαθώ τελείως.
Έκλαψε μπροστά μου, κι εγώ απλά τον κοιταζα μην ξέροντας τι να πω και πώς να αντιδράσω.

Είμαι χαζή και τόσο αναίσθητη τελικά..


Το μυαλό μου έχει αδειάσει από όλα, και έχει γεμίσει απ αυτόν. Γαμώτο
Και τώρα;.. Τώρα δεν θα μου μιλήσει πια

Έλεος! Τι βλακεία τα σύνορα, οι γλώσσες, οι θρησκείες, εμείς οι ίδιοι..

Πώς μπορεί να με αγαπάει τόσο πολύ ενώ με ξέρει λίγες μόνο μέρες;.. Δεν το πιστεύω- και ούτε θέλω να το πιστέψω γιατί είναι περαν της λογικής και των ορίων μου, και θα τρελαθώ τελείως.

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.