Αρχική Forum
Νέα Δημοσίευση
Προσωπικές Συζητήσεις
Πολυμέσα - Gallery
Συνδεδεμένοι Χρήστες
Λίστα Αποκλεισμένων
Υπεύθυνοι του Forum
e-steki
iSchool
theio_vrefos
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο theio_vrefos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 38 ετών. Έχει γράψει 823 μηνύματα.
04-09-05
23:45
Λοιπόν εμένα η ιστορία έχει δύο σκέλη.
1) (Είναι το ορίτζιναλ στάφ, απλά τότε δεν με φωνάζανε έτσι... έγινε ευρέως γνωστό με τη 2η ιστορία.) Λοιπόν είμουν στον οφθαλμίατρο για ένα πρόβλημα στα μάτια που είχα και διάβαζα ένα περιοδικό. Το περιοδικό έλεγε ωραία πράγματα για κάποιους πολιτικούς. Επειδή εμένα μου άρεσε ο τότε υπουργός οικονομίας Γιάννος Παπαντωνίου (όχι λόγω κόμματος, προς θεού) γιατί ενώ πηγαίναμε κατά ... διαόλου όταν έβγαινε και έκανε δηλώσεις πίστευες οτι ζούσες στην πλουσιότερη χωρα του κόσμου και τον πήγαινα. Επίσης στον ίδιο πολιτικό είχε δώσει ο μακαρίτης ο Παπανδρέου όταν ήταν ακόμα πολύ μικρός να κάνει πάρα πολλές δουλειές, σημαντικές για την ηλικία του (να γράφει λόγους μπλαμπλαμπλα) και για αυτό το λόγο του είχανε βγάλει το παρατσούκλι "το θείο βρέφος της πολιτικής". Απο τότε σκέφτηκα (γιατί είμαι πολυάσχολο άτομο και γενικά δεν μπορώ να κάτσω άπραγος, καταπιάνομαι με διάφορα πράγματα) εγώ μπορώ να γίνω το Θείο Βρέφος - {πολιτική} (όσοι δεν κατάλαβαν εκτός της πολιτικής). Έτσι άρχισα να το χρησιμοποιώ σε διάφορες περιστάσεις ως ψευδόνυμο. Και φυσικά στο net περισσότερο από οπουδήποτε αλλού.
2) (Πως έγινα γνωστός ως το θείο βρέφος) Στην 3η λυκείου είχε βγει απο μέσα μου ένας συγγραφικός οίστρος. Οπότε είχα γράψει άπειρα κειμενάκια (σε μορφή σκετς) που άλλα ήταν πετυχημένα και άλλα όχι. Επειδή μερικοί φίλοι με είχανε πάρει πρέφα, μαζευόμαστε και τα διαβάζαμε. Μια μέρα είμαστε λοιπόν στον 3ο όροφο του σχολείου μας και έχει ρίξει χιόνι. Το χιόνι απο τον ήλιο έχει λιώσει και έχει γίνει πάγος. Έχει χτυπήσει το κουδούνι λοιπόν και εγώ κάθομαι στο μπαλκόνι προσπαθώντας να βρω έμπνευση για μια καινούργια ιστοριούλα. Εκεί που σκέφτομαι (είμασταν στην σειρά ακροβολισμένοι στο μπαλκόνι παρακολουθώντας την τεραστείων διαστάσεων καθηγήτρια μας - έμοιαζε με τεράστεια καμπάνα- να έρχεται με απειλητικό βλέμα... Εκεί που πάει να μας φωνάξει που δεν είμαστε μέσα να την περιμένουμε, πατάει ένα αρκετά γλιστερό κομμάτι πάγου και φέρνει 1.5 περιστροφή στον αέρα και μετά σκάει κάτω με ανοιχτά τα πόδια. Ήταν ΤΟ γέλιο αυτή η φάση. Και μέσα στην ησυχία που επικρατούσε πριν να σκάσουνε όλοι στα γέλια (η περίοδος συνηδειτοποίησης όπως την αποκαλώ) φωνάζω σαν να μου ήρθε η επιφοίτηση του αγίου πνεύματος εκείνη την ώρα "ΤΟ ΘΕΙΟ ΒΡΕΦΟΣ!!!!" μετά δεν θυμάμαι τι έγινε απο τα γέλια, μονο την μονοήμερη που έφαγα θυμάμαι. Επίσης δεν θυμάμαι εάν γελάγαμε για την κωλοτούμπα ή για αυτό που φώναξα. Πολλά ανάμικτα συναισθήματα βλέπετε... Πάντως οι φίλοι μου αποφάσισαν πως δεν έπρεπε να γράψω ιστορία για το θείο βρέφος, αν και ήταν και γαμώ τα ονόματα. Αποφάσισαν πως το θείο βρέφος απο εκεί και πέρα θα ήμουν εγώ και πως θα το χαρακτήριζαν οι πράξεις και τα έργα μου. Και έτσι εγένετο το nick...
Αυτά .. ελπίζω να μην ήταν κουραστικό flashback.
1) (Είναι το ορίτζιναλ στάφ, απλά τότε δεν με φωνάζανε έτσι... έγινε ευρέως γνωστό με τη 2η ιστορία.) Λοιπόν είμουν στον οφθαλμίατρο για ένα πρόβλημα στα μάτια που είχα και διάβαζα ένα περιοδικό. Το περιοδικό έλεγε ωραία πράγματα για κάποιους πολιτικούς. Επειδή εμένα μου άρεσε ο τότε υπουργός οικονομίας Γιάννος Παπαντωνίου (όχι λόγω κόμματος, προς θεού) γιατί ενώ πηγαίναμε κατά ... διαόλου όταν έβγαινε και έκανε δηλώσεις πίστευες οτι ζούσες στην πλουσιότερη χωρα του κόσμου και τον πήγαινα. Επίσης στον ίδιο πολιτικό είχε δώσει ο μακαρίτης ο Παπανδρέου όταν ήταν ακόμα πολύ μικρός να κάνει πάρα πολλές δουλειές, σημαντικές για την ηλικία του (να γράφει λόγους μπλαμπλαμπλα) και για αυτό το λόγο του είχανε βγάλει το παρατσούκλι "το θείο βρέφος της πολιτικής". Απο τότε σκέφτηκα (γιατί είμαι πολυάσχολο άτομο και γενικά δεν μπορώ να κάτσω άπραγος, καταπιάνομαι με διάφορα πράγματα) εγώ μπορώ να γίνω το Θείο Βρέφος - {πολιτική} (όσοι δεν κατάλαβαν εκτός της πολιτικής). Έτσι άρχισα να το χρησιμοποιώ σε διάφορες περιστάσεις ως ψευδόνυμο. Και φυσικά στο net περισσότερο από οπουδήποτε αλλού.
2) (Πως έγινα γνωστός ως το θείο βρέφος) Στην 3η λυκείου είχε βγει απο μέσα μου ένας συγγραφικός οίστρος. Οπότε είχα γράψει άπειρα κειμενάκια (σε μορφή σκετς) που άλλα ήταν πετυχημένα και άλλα όχι. Επειδή μερικοί φίλοι με είχανε πάρει πρέφα, μαζευόμαστε και τα διαβάζαμε. Μια μέρα είμαστε λοιπόν στον 3ο όροφο του σχολείου μας και έχει ρίξει χιόνι. Το χιόνι απο τον ήλιο έχει λιώσει και έχει γίνει πάγος. Έχει χτυπήσει το κουδούνι λοιπόν και εγώ κάθομαι στο μπαλκόνι προσπαθώντας να βρω έμπνευση για μια καινούργια ιστοριούλα. Εκεί που σκέφτομαι (είμασταν στην σειρά ακροβολισμένοι στο μπαλκόνι παρακολουθώντας την τεραστείων διαστάσεων καθηγήτρια μας - έμοιαζε με τεράστεια καμπάνα- να έρχεται με απειλητικό βλέμα... Εκεί που πάει να μας φωνάξει που δεν είμαστε μέσα να την περιμένουμε, πατάει ένα αρκετά γλιστερό κομμάτι πάγου και φέρνει 1.5 περιστροφή στον αέρα και μετά σκάει κάτω με ανοιχτά τα πόδια. Ήταν ΤΟ γέλιο αυτή η φάση. Και μέσα στην ησυχία που επικρατούσε πριν να σκάσουνε όλοι στα γέλια (η περίοδος συνηδειτοποίησης όπως την αποκαλώ) φωνάζω σαν να μου ήρθε η επιφοίτηση του αγίου πνεύματος εκείνη την ώρα "ΤΟ ΘΕΙΟ ΒΡΕΦΟΣ!!!!" μετά δεν θυμάμαι τι έγινε απο τα γέλια, μονο την μονοήμερη που έφαγα θυμάμαι. Επίσης δεν θυμάμαι εάν γελάγαμε για την κωλοτούμπα ή για αυτό που φώναξα. Πολλά ανάμικτα συναισθήματα βλέπετε... Πάντως οι φίλοι μου αποφάσισαν πως δεν έπρεπε να γράψω ιστορία για το θείο βρέφος, αν και ήταν και γαμώ τα ονόματα. Αποφάσισαν πως το θείο βρέφος απο εκεί και πέρα θα ήμουν εγώ και πως θα το χαρακτήριζαν οι πράξεις και τα έργα μου. Και έτσι εγένετο το nick...
Αυτά .. ελπίζω να μην ήταν κουραστικό flashback.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
.Ε,από τη φύση του παιχνιδιού έπρεπε να είσαι κακός και κατά συνέπεια να το δηλώνει και το nick σου.Στην αρχή έβαζα διάφορα μπιχλιμπίδια στο nick του στυλ (\/)(+)(>(Ξ\/1|_ αλλά σιγά σιγά το κανονικοποίησα και στο τέλος έμεινε MoDeViL.Τελικά μου άρεσε πολύ γιατί ήταν πολύ αυθεντικό και δεν υπήρχε περίπτωση να το χρησιμοποιήσει κανένας άλλος.Από τότε χρησιμοποιώ αυτό παντού,και όλοι οι φίλοι μου με ξέρουν με αυτό το nick.Επίσης μου έχει τύχει να παίξω CS στο internet με άτομο που είχα να το δω τρία χρόνια και να με αναγνωρίσει από το nick!Δηλαδή το nick πέτυχε το στόχο που έιχαμε θέσει εξ'αρχής,να φτιάξουμε ονόματα,δηλαδή,που μένουν!
