Σκέψεις... III

[SOx]

-Εγώ: Αυτό το ΣΚ θα το περάσω ξάπλα σε μια παραλία, ήταν πολύ φορτωμένη αυτή η εβδομάδα.
-Φαρυγγίτιδα: ΟΟΟΟΧΙ, θα μείνεις χωρίς φωνή, με άπειρο βήχα και "να είσαι καλά και να περνάς όμορφα".

 

[Υδροχόος]

 

[Aleksa]

Γι αυτό υπάρχουν τα αδιέξοδα, για ν'αλλάζεις πορεία.

 

[Guest 220514]

 

[Pak]

Οι αληθινοί φίλοι δεν αγκαλιάζουν αυτόν που πρόδωσε τον φίλο τους. Μακάρι να είχα τη δυνατότητα να μη δω κανέναν σας ποτέ ξανά!

 

[Guest 220514]

Μακάρι να ήμουν average person με average person problems, lol.

 

[glayki]

Μακάρι να ήμουν average person με average person problems, lol.

No matter what you are, you are unique with unique problems

 

[Guest 220514]

No matter what you are, you are unique with unique problems

 

[Valder]

Τίποτα, καλά το πάω πλέον, με εμπιστεύομαι απόλυτα πια. Η καλύτερη αντιμετώπιση, με το που βλέπεις κατι που δεν σ' αρέσει, στροφή γειά σας.

Δεν καθεσαι να ξεδιαλέξεις τον χαμό να πεις "ενταξει μωρέ κάπου μες το σωρό απ την κοπριά θα κρυβεται κι ενα διαμάντι".

Μύρισες βρωμιά; Έφυγες.

Δεν υπάρχει πια το "να το διαπραγματευτούμε, να το ψάξω λίγο παραπάνω". Υπάρχει το "μου κάνει ή δε μου κάνει".

 

[Ion.]

Θα πάω για νυχτερινό μπάνιο , ελπίζω να επιβιώσω και να μη με φάει κανένα σκυλοψαρο

 

[Υδροχόος]

 

[Valder]

Διαφημίζει ο άλλος μπέργκερ με ενα σωρο αυγά, ένα σωρό μπέηκον και ενα σωρό μπιφτέκια μεταξυ άλλων, ένα κάρο πράγματα μεσα.

Αυτο δεν ειναι φαγητό, αυτο ειναι χωρίς επιστροφή για τον καρδιολόγο.

 

[glayki]

 

[Ion.]

Μάζεψε τον φίλο σου

 

[Valder]

Θα το κάνεις ρε φίλε; Θα γραφτείς επιτέλους να το φτιάξουμε το σώμα;

Πω ρε φίλε τι αναβλητικότητα είναι αυτη που με δέρνει.

 

[Pak]

Παίρνω πίσω το ¨ξαναβρήκα τον παλιό μου εαυτό¨. Πονάω αφόρητα και κλαίω αυτή την στιγμή. Κ-Ο-Υ-Ρ-Α-Σ-Τ-Η-Κ-Α!!!

 

[Ion.]

Πιες ένα φασκόμηλο και άσε με ήσυχη επιτέλους ωραίος φίλος

 

[Aleksa]

(με αφορμή κάποιο σημερινό συμβάν)
Σκέφτομαι οτι καλό είναι να πάψουμε να είμαστε τόσο γενναιόδωροι με τους ανθρώπους.
Γιατί αυτό που σήμερα τους προσφέρουμε ως δώρο, αύριο θα το απαιτήσουν ως οφειλή.

 

[Υδροχόος]

 

[Valder]

Ποτέ δεν πίστευα πως αυτή η κατάσταση θα ήταν τόσο απρόσωπη, τόσο ψυχρή, σχεδόν εξωγήινη.

Είναι σαν συναισθηματική λοβοτομή. Το σοκ, η ζημιά που άφησε, ακόμα και αν δεν με ενδιαφέρει αν ζει και αναπνέει ή με ποιον είναι. Άφησε πίσω ένα άψυχο μηχάνημα που δε νοιάζεται να νιώσει.

Δεν το περίμενα ποτέ ότι θα με έβλεπα έτσι.

Και το λέω με μια λύπη από τη μια για τον εαυτό που έχασα, τις φιλοδοξίες μου, τις αφελείς ευαισθησίες μου.

Αλλά και μια χαρά από την άλλη, για τον εαυτό που κρυβόταν, τον ψυχρό, άνιωθο, ωμό, αναπολογητικό, αμετανόητο, σχεδόν απάνθρωπο.

Έρχεται με ένα τίμημα όλο αυτό, ειδικά τα βράδια, τις περασμένες ώρες, που απορείς "ποιός έγινα; Πως έφτασα εδω; Τι κάνουμε τώρα;"

Αλλά σχεδόν αυτόματα σε παίρνει από το χέρι αυτός ο κρυμμένος εαυτός ξανά και κόβεται αυτή η ευαίσθητη περσόνα πριν καν προλάβει να ξανα-αναδυθεί και να σε επηρεάσει. Σε παίρνει το αγρίμι από το χέρι και σε βάζει για μια ακόμη μέρα στον ίσιο δρόμο.

Και όλα είναι πιο ήρεμα, πιο πειθαρχημένα, για λίγες ώρες ακόμα, μια ημέρα ακόμα.

Μην προσπαθείς να με πείσεις ότι δεν έχω σκοτάδι, κι ότι είμαι καλό παιδί. Ήμουν καλό παιδί, αλλά μου το γάμησαν χωρίς να έχει κάνει κάτι.

Επειδη λοιπόν κάποια στιγμή σε γαμάνε τόσο άσχημα που πέφτει ένας διακόπτης στον εγκέφαλο κι αλλάζουν όλα, μετά βλέπεις τα πάντα σαν τροφική αλυσίδα. Η τρως ή σε τρώνε.

Δεν έχει μα μου. Survival mode. Ανελέητος, αναπολογητικός, και πάντα "δεν επιτρέπεται να νιώθεις τίποτα για άνθρωπο, ποτέ ξανά"


Δεν μπορούν να σου κομματιάσουν ξανά κατι, αν αυτη τη φορά έχεις προνοησει και το έχεις ξηλώσει, get rid of your weaknesses and they cannot exploit you anymore.