Trash of the Day!

[Corpse Bride]

Aν και ηθελα να το βαλω απο την πρωτη εκτελεση του (Πεπη Τσεσμελη), σας το *χαριζω* εστω απο την Κουμαριανου που ειναι το μονο που βρηκα..

Σκανδαλιζομαι

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[The Djinn]

DIMITRIS GALANIS "GAY? OK!"

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[The Djinn]

Ριτα Σακελλαριου στα καλυτερα της!
ΩΠΑ!ΩΠΑ!
(εγω παλι την βρισκω σωστη στον στιχο! )

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Great Chaos]

Λοιπόόόόν...

Θα ήθελα να δώσω τα θερμότερα των συγχαρητηρίων μου στο Ρεμπεσκέ, που εκτός από ρεμάλι αποδεικνύεται και άνθρωπος του καλού γούστου. Αυτό είναι η Ultimate Trash Collection με τη βούλα, όπως τα πεπόνια.

Θα ήθελα εκτός αυτού, ως θεωρητικός του πχιοτικού (γεια σου Σημιταρά μου γλωσσολόγε) αυτού τομέα της υπέρτατης τέχνης, να κάνω μια σύνοψη, δίκην τεχνοκριτικού, που όπως όλοι ξέρετε, λένε πάντα μ@λ@κίες, όμως για κάποιο λόγο όλοι τους ανεχόμαστε...

Ξεκινώ με έναν φόρο τιμής στον μεγαλύτερο από τους μέγιστους πρωτομάστορες του είδους, τον ανυπέρβλητο Πλανητάρχη (και μπορδελάρχη) Τάσο Μπουγά, όπου ο Μπίλυ που από σαξοφωνέ το γύρισε στο πούρο και στο κλαρινέ, όχι μόνο αποδεικνύει το οικουμενικό πνεύμα του λαϊκού μας τραγουδιού, αλλά επιδεικνύει μια συγκινητική ομοψυχία μεταξύ πλανηταρχών, άσχετα αν ο Μπιλ, δεν είναι πια, ενώ ο Τάσος θα είναι για πάντα...

Μετά από αυτόν θα προσκυνήσω τον υπέρτατο Γιάννη Φλωρινιώτη (για τους φίλους Φλωφλώ), ο οποίος απέδειξε ότι η επιμονή, η υπομονή και η προσήλωση πάντα ανταμοίβουν τους μεγάλους, ακόμη κι όταν οι άσχετοι τους λοιδωρούν. Δεν θα πρέπει να ξεχάσω το Μάνο Χατζηδάκι, ο οποίος όταν αφιέρωσε ολόκληρη εκπομπή του στο Γ' πρόγραμμα στον Ιωάννη τον Τρισμέγιστο, άκουσε τα εξ αμάξης από όλους τους "κουλτουριάρηδες". Πού θα πάτε να κρυφτείτε τώρα ρε άσχετοι; Ο Χατζηδάκις ήταν 100 χρόνια μπροστά, όπως και ο Δανιήλ στο ποδόσφαιρο...
Εδώ θα πρέπει δυστυχώς να δικαιολογήσω μια από τις δύο αρνητικές μου ψήφους στο θέμα, μιας και όπως καταλάβατε, εγώ προσωπικά το παίρνω πολύ στα σοβαρά:
Αγαπητέ μου Μπιλ (όχι ο πλανητάρχης, ο modάρχης) θεωρώ πως όταν παρέχεις στο κοινό του στεκιού τη σπάνια τύχη ν' ακούσουν Φλωρινιώτη, είσαι υποχρεωμένος να μας βάλεις ένα δικό του τραγούδι κι όχι μια απλή διασκευή. Ιεροσυλία!!! (έχει κανένα δικό του τραγουδάκι, ή όλο της Ρίτας και του Γιαννάκη λέει ρε παιδάκι μου;...)
Τέλος, ένα απόλυτο Respect στον σκαπανέα πρωτοπόρο Αντύπα, ο οποίος σε εποχές που επικρατούσε η κατάπτυστη κουλτούρα στο ελληνικό τραγούδι, είχε την τόλμη να εισάγει το cult στα σαλόνια. Έχω και φωτογραφία αγκαλιά με το είδωλό μου, από τη δεκαετία των έητιζ. Επίσης στην ΑΘΑΝΑΤΗ Ρίτα, η οποία με το άσμα "Δεν πάω μέγαρο, θα μείνω με τον παίδαρο", έδωσε ένα ηχηρό χαστούκι στους άθλιους ψευτοκουλτουριάρηδες μπουρζουάδες, πράξη εξόχως σκανδαλιστική και επαναστατική σε βάθος

Περαιτέρω:
Χαιρετίζω τα μεγάλα ταλέντα που ομολογουμένως με έκαναν να δακρύσω (από τα γέλια ή από τη συγκίνηση, δεν έχει καμμία σημασία. Ποταμός πάντως τα δάκρυα).

Ο ανυπέρβλητος Βασίλης Πάλης, του οποίου ο στίχος "Ξαναγύρνα στον Μπιλ Γκέητς, μην κολλήσεις κάνα έητζ" θα πρέπει να συμπεριληφθεί από την ακαδημία Αθηνών στον τόμο με τις καλύτερες στιγμές της ελληνικής ποίησης, μαζί ίσως με το "Κάντε γρήγορα κουμπάροι, οι κοπέλα μου γουστάρει με στεφάνι να με πάρει, τίρι τίρι, τίρι τίρι, το χορό του Ισαΐα, σύντομα ο θησαυρός μου θά 'να δίπλα μου κυρία". Δυστυχώς, σ' αυτήν την άθλια χώρα, μόνο τα Νόμπελ μετράνε κι όχι ο πραγματικός θησαυρός της εσώψυχης ποίησης...(τι λέω ο κερατάς ρε παιδάκι μου).

Ο ασύγκριτος Τόλης Τσιμογιάννης, ο πραγματικός Lord of the pist, που απέδειξε πως το ροκ κίνημα στην Ελλάδα είναι ακόμη ζωντανό, παρά το γεγονός ότι οι Τρύπες έχουν πια διαλυθεί. Η λεπτεπίλεπτη προφορά του μου θύμισε το αμίμητο "Κι η αρμύρα του νοτιά, σού 'κιεγιε τα χείllη". Θεός, αυτό έχω μόνο να πω για το άτομο!!!

Ο απαιχτος Γιάννης Κόλλιας, με τον οποίο ξεκίνησε το θέμα, άλλο ένα δείγμα καλού γούστου από τον Ρεμπεσκέ. Ο άνθρωπος αυτός, επιτέλους γκρέμισε το μύθο του "Γιατί γλυκό μου sweethart, να με πληγώνεις τόσο hard" και του "Goodnight my darling".

"Όσο υπάρχει τράπουλα θα βγαίνουνε Ρηγάδες κι όσο υπάρχουν δάσκαλοι θα βγαίνουν μαθητάδες", όπως είπε και ο Στράτος. Είμαι πολύ αισιόδοξος για το μέλλον αυτού του τόπου, ίσως για πρώτη φορά στη μίζερη ζωή μου...

Θα ευχαριστήσω ακόμη τον αγαπητό μου Δόκτορα για την υπέρτατη τιμή που μου έκανε προσωπικά, να με βάλει μέσα στο θέμα. "Χάος" από τους αδελφούς Χάουλα. Τιμή και δόξα!!!
Επίσης την Ίντριλ, για το μεγάλο ταλέντο, το Νίκο Ξύδη, με τον οποίο she introduced us. Ευτυχώς, εκτός από μεγάλα ταλέντα, υπάρχουν και ρέκτες του είδους ακόμη στις μέρες μας.

Τελειώνοντας την σύντομη ανασκόπηση του θέματος, θα ήθελα να δικαιολογήσω άλλη μια αρνητική μου ψήφο: Αγαπητή μου Καλυψώ, λυπάμαι αλλά ο Μακρόπουλος, σύμφωνα με τις μακρόχρονες έρευνες που έχω διεξάγει, δεν μπορεί να θεωρείται ως cult. Δεν έχει αρκετό ταλέντο για κάτι τέτοιο.

Φυσικά, αφού σας έπρηξα αρκετά γι' απόψε, θα συνεισφέρω κι εγώ ταπεινά, ένα γνήσιο τραγούδι του Γιάννη Φλωρινιώτη. Ο στίχος "Να απατάς τον άντρα σου είναι συνηθισμένο, μα ν' απατάς τον εραστή, πού τό 'χεις δει γραμμένο;", με χτύπησε σα μαχαίρι στην καρδιά.

Κυρίες και κύριοι, με κάθε σεβασμό και δέος μπροστά σ' έναν γίγαντα...
Ο Γιάννης Φλωρινιώτης!!!




Χε χε χε...

Περίμενε κανείς σεντόνι μέσα στο Trash of the day;

Μόνο ο Χάουλας μπορούσε να το κάνει.

Απαιτώ να ενταχθώ κι εγώ μεταξύ των cult φυσιογνωμιών αυτής της χώρας. Τώρα πια δεν θα μου το αρνηθεί ποτέ κανείς!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Great Chaos]

Και τώρα κυρίες και κύριοι (δεν σας βρίζω, έτσι το λέω) θα ήθελα με πάσα σεμνότητα να παρουσιάσω ένα δικό MOY αριστούργημα, από την εποχή που με κάλεσαν στο Bollywood για να τους διδάξω την υψηλή MOY τέχνη.

Φυσικά, θα ήθελα να προσέξετε την άψογη προφορά ΜΟΥ στα Ινδικά, τα οποία διδάχτηκα επιτόπου, από ιθαγενείς Ινδιάνους, όπως θα έλεγε και η συνάδελφος Λαίδη Άντζυ. Για τους μη γιγνώσκοντες, έχω φροντίσει να δώσω και την Ελληνική απόδοση των στίχων του τραγουδιού ΜΟΥ, σε ποίηση δική ΜΟΥ και σε μετάφραση Κορνήλιου Φρέρη.

Η σκηνική παρουσία, όπως και η ενδυματολογική άποψη, είναι φανερά επηρεασμένες από το ίνδαλμά μου, όμως η χορογραφία είναι αποκλειστικά δικής ΜΟΥ έμπνευσης. Μπορεί να μη λέγομαι Πλανητάρχης, αλλά η διεθνής ΜΟΥ καριέρα μόλις έχει ξεκινήσει και να ξέρετε πως στοχεύω ψηλά.
Προσέξτε το φανατικό ΜΟΥ κοινό, το οποίο με την αποθεωτική του υποδοχή, κάνει να σείονται οι κερκίδες του κλειστού γηπέδου, που είναι τουλάχιστον 10 φορές μεγαλύτερο από το Σ.Ε.Φ. Μάλιστα, μετά το θρίαμβο που ακολούθησε την τουρνέ ΜΟΥ, το γήπεδο έχει μετονομαστεί σε Great Chaos Stadium. Όταν η Ινδία αναλάβει τους Ολυμπιακούς Αγώνες, εκεί θα διεξαχθεί ο τελικός της καλαθοσφαίρισης (άτσα ελληνικούρα μάγκα).

Chaoulas goes to Bollywood
​

Είθε η Μούσα των καλλιτεχνών της πίστας, η Λάικα, το πρώτο κυνοειδές που ανέβηκε τόσο ψηλά στον ουρανό, να μου χαρίζει έμπνευση ώστε να μεγαλουργώ. Όχι για μένα, για εσάς ρε μπαγάσηδες.

Σας αξίζω!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Great Chaos]

Αυτό που γουστάρω περισσότερο σε αυτό το θέμα είναι πως το να σου πει κανείς πως το υποβαθμίζεις, αποτελεί τιμή κι ένδειξη αναγνώρισης του λεπτού σου γούστου.

Ζήτω η 28η Οκτωβρίου,
Ζήτω το Έθνος και ο εθνικός μας (που) σταρ...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Tsipouro]

Καλός ο Φλωρινιώτης, αλλά ο μελλοντικός άρχοντας του cult είναι ο ΠΑΝΜΕΓΙΣΤΟΣ ΡΙΜΟΔΟΤΗΣ ΤΩΝ ΠΕΝΤΕ ΗΠΕΙΡΩΝ!!!
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
TUS!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Great Chaos]

Θεϊκέ Τσίπουρε, ήσουν μέσα στο μυαλό (στο ποιο; ) μου.

Το επόμενο βιντεάκι που ήθελα να παραθέσω στη συλλογή μας ήταν ακριβώς αυτό.

Παμμέγιστος πράγματι ο ριμοδότης.
Ειδικά η ομοιοκαταληξία του "Κ@ριόλ@" με τη "Μοτορόλα" ήταν κορυφαία, όπως και το "Μωρή Λουλού" με το "Την είδα αφ' υψηλού".
Επίσης η προφορά του τύπου είναι αξεπέραστη. Τσεβδός ράπερ, δίνω ρέστα ρε συ.



(γαμώτο, γιατί να μην μπορώ να υπερψηφίσω τα κείμενά μου, τουλάχιστον με +10, με τέτοια πανέξυπνα που λέω...)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

Άννα Γούλα ... τα λόγια περιττά.





Σίγουρα ψηφίζω Άννα Γούλα


Και για μας τους θνητούς νομίζω ότι θα αποτελέσει ένα καλό μάθημα η συνέντευξη της.

Zqs1Stsq8Gg

Disclaimer: Δεν κάνει τίποτα περισσότερο από σάτιρα. Αλλά ταιριάζει απόλυτα στο θέμα νομίζω.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Idril]

Απόλυτη παρακμή...



Χαλκιόπουλος - Μπεσαμέλ

Το ξέρω από καιρό, πως είσαι κολλημένη
Με άλλον και απορώ, αν είσαι ερωτευμένη
Να έρθεις μια στιγμή, κοντά μου να σου δείξω
Πώς πνίγουν το κουνέλι, να σου υπενθυμίσω

Έλα να απλώσουμε μαζί την μπεσαμέλ
Έλα νʼ ανεβάσουμε όλα τα ντεσιμπέλ
Θα ξεχάσεις το όνομα που σου δώσε ο παπάς
Ξεκόλλα από τον άλλον που δήθεν αγαπάς

Για κοίτα τι κορμί, που χαίρεται ο άλλος
Θεέ μου τι ντροπή, ο πόνος μου μεγάλος
Τι έχει πια αυτός, που τόσο σου αρέσει
Εγώ την αχλαδιά δεν την κουνάω έτσι

Έλα να απλώσουμε μαζί την μπεσαμέλ
Έλα νʼ ανεβάσουμε όλα τα ντεσιμπέλ
Θα ξεχάσεις το όνομα που σου δώσε ο παπάς
Ξεκόλλα από τον άλλον που δήθεν αγαπάς

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Great Chaos]

Εδώ τώρα θα δείτε ένα trash, το οποίο έχει άποψη και ίσως το σωστότερο θα ήταν να έβαζα εδώ μέσα όχι τη διασκευή, αλλά το πρωτότυπο. Ειδικά το σχόλιο περί του κυρίου Νίκου Βουρλιώτη ("επαναστάτης της κιλότας που λέει όλο τα ίδια"), δικαιώνει απόλυτα την άποψή μου ότι ουσιαστικά αυτό το θέμα είναι μόνο για ανθρώπους με καλό γούστο.

Απολαύστε την απόλυτη διασκευή, αφιερωμένη σ' όλο το hip hop κίνημα, το οποίο μας έπρηξε τα ούμπαλα φέτος το καλοκαίρι στα beach (bitch?) bar της παραλίας...

ελπίζω να προσέξατε τα βελάσματα...
​

​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Tsipouro]

Μιας και πιάσαμε τον TUS (ενός λεπτού σιγή για τον πανμέγιστο ριμοδότη παρακαλώ...)...



...κοιμάσαι goal ξυπνάς ζαμπόν/
είστε για τον π#$τσο καβάλα σαν το calgon!

και ένα για τα αυτιά του Chaos (και των υπόλοιπων φυσικά):




Κ@υλωτικό;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Great Chaos]

Επιτέλους!!

Η στιγμή που όλοι περιμένατε.

Η Έφη Θώδη να σχίζει τον Ίαν Γκίλλαν. Να τον πατάει κάτω.

Δεν είναι μόνο η προφορά!

Δεν είναι μόνο το φόρεμα!

Το τσιφτετέλι της κατά την εισαγωγή του τραγουδιού, έχει κάνει όλες τις κατά καιρούς groopies, πάντων των hard rock συγκροτημάτων, να βγουν στη σύνταξη και να ρουφάνε χαμομήλι ή τήλιο, εάν θέλουν να φτιαχτούν.

Αγαπητές συμφορουμίτισσες κι αγαπητοί συμφορουμίτες...

Με συγκίνηση σας παρουσιάζω την Έφη Θώδη στο...

Σμόουκ ον δε γουότερ, ορέ ον δε γουότερ



​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

Άμα έχεις παλαμάρι τι τη θέλεις τη Ferrari; E;



...by Kafrilion

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ophelia]

Αγαπητές συμφορουμίτισσες κι αγαπητοί συμφορουμίτες...

Με συγκίνηση σας παρουσιάζω την Έφη Θώδη στο...

Σμόουκ ον δε γουότερ, ορέ ον δε γουότερ

...δεν υπάρχει αυτή η γυναίκα!!!
Δεν έχει αφήσει τραγούδι για τραγούδι ανεκτέλεστο...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Great Chaos]

Και τώρα ένα έντεχνο trash.

Μην ταράζεστε!

Δεν είμαι τόσο φτηνός για να βάλω απλά και μόνο το Θέμο μέσα στο όμορφο τόπικ μας. Σε λίγο θα βάλει κανένας και το Μάκη.

Το ότι όμως η θεά που θα παρακολουθήσετε διάλεξε να "Αποκαλυφθεί" από την εκπομπή του, έχει κι αυτό τη δική του σημειολογία και υπογραμμίζει τον cult χαρακτήρα του όλου φαινομένου.

Έντεχνη λοιπόν σάτιρα του trash, από τον Τάκη Ζαχαράτο, σε τραγούδια του Σταμάτη Κραουνάκη (αν έπιασα καλά τα συμφραζόμενα). Ο Κραουνάκης είχε ασχοληθεί και στο παρελθόν με το β' σκυλάδικο και τα "παρατράγουδά" του, όταν έγραψε τη μουσική για την ταινία "Αυτή η νύχτα μένει".

Αγαπητοί συμφορουμίτες και συμφορουμίτισες (κατά το κνίτισες ουχ σόρρυ) . Υποδεχτείτε τη θεά, (τι θεά, σχεδόν Ημίθεα) Μίριαμ Απλού, στο ανεπανάληπτο σουξέ της "Τσούκου, τσούκου, τσούκου τσούκου, τα χαδάκια του μπουλούκου".

(Ο στίχος "Το κοιλόνι το κοιλόνι, όσο πάει και ξεχειλώνει κι η χοντρή σου η μαγούλα, δούλα μ' έχει κάνει δούλα" έχει χαραχτεί ανεξίτηλα στη μνήμη μου από την πρώτη στιγμή. Το επιστέγασμα του σουξέ δηλαδή. Μέχρι και η κόρη μου το ξέρει...)





Το φινάλε είναι όλα τα λεφτά...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[vendetta]

Βρήκα το κλειδί - Ρούλα Σταύρου



Τέρμα τα λάθη πια
δε θα πέσω στην φωτιά
δε θα σε ξαναδώ
άλλο δεν υποχωρώ.
Τώρα θα δεις και εγώ
απ'το σπίτι μου θα βγω.
Τώρα θα δεις και εγώ πάλι θα ερωτευθώ.
Αυτό που είδα με άλλη,
δε στο συγχωρώ.

Βρήκα το κλειδί στην πόρτα σου επάνω,
μπήκα για να δω με εσένα τι θα κάνω.
Είδα μία ζωή να γίνεται κουβάρι
σε άλλη αγκαλιά καρδιά μου βλέπεις το φεγγάρι.
Βρήκα το κλειδί στην πόρτα ξεχασμένο
μπήκα και εγώ για να σε περιμένω
είδα μία ζωή να γίνεται κομμάτια
σε άλλη αγκαλιά κοιμάσαι
και άλλα βλέπεις μάτια.

Δε θα πονέσω πια
δε θα πάθω άλλη ζημιά.
Τώρα θα δεις και εγώ
πάλι θα ερωτευθώ.
Έχασα μία ζωή
μου την πήρες όλη εσύ.
Δε θα σε ξαναδω όχι δεν υποχωρώ.
Αυτό που είδα με άλλη,
δε στο συγχωρώ.

Βρήκα το κλειδί στην πόρτα σου επάνω,
μπήκα για να δω με εσένα τι θα κάνω.
Είδα μία ζωή να γίνεται κουβάρι
σε άλλη αγκαλιά καρδιά μου βλέπεις το φεγγάρι.
Βρήκα το κλειδί στην πόρτα ξεχασμένο
μπήκα και εγώ για να σε περιμένω
είδα μία ζωή να γίνεται κομμάτια
σε άλλη αγκαλιά κοιμάσαι
και άλλα βλέπεις μάτια.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fielda]

Τι στίχος, τι ερμηνεία...!!! Έπαθα σοκ όταν το άκουσα, όταν πρόσεξα και τους στίχους...ανατρίχιασα

Ιωάννα Κουταλίδου- Γκέισα

Τι να σου πω σ' αγαπώ μ' αφοσίωση
Mα δε μπορώ νά 'μαι 'γώ φαντασίωση

Δεν είμαι γκέισα σου το ανέλυσα
δεν κρύβω αισθήματα μα και συναισθήματα
Δεν είμαι γκέισα ποτέ δε θέλησα
να υποκρίνομαι κι ό,τι θες να γίνομαι

Δεν είμαι γκέισα σου το ανέλυσα
δεν κρύβω αισθήματα μα και συναισθήματα
Δεν είμαι γκέισα ποτέ δε θέλησα
να είμαι πλάι σου ζάχαρη στο τσάι σου

Να μπερδευτώ δε μπορώ μες στα λάθη σου
Και σου ζητώ νά 'μαι 'γώ η αγάπη σου

Δεν είμαι γκέισα σου το ανέλυσα
δεν κρύβω αισθήματα μα και συναισθήματα
Δεν είμαι γκέισα ποτέ δε θέλησα
να υποκρίνομαι κι ό,τι θες να γίνομαι

Δεν είμαι γκέισα σου το ανέλυσα
δεν κρύβω αισθήματα μα και συναισθήματα
Δεν είμαι γκέισα ποτέ δε θέλησα
να είμαι πλάι σου ζάχαρη στο τσάι σου

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fantasmenos]

Όταν ο Φραγκούλης προσκύνησε τον Νικόπουλο. Κατευθείαν από το Ανάκτορο την Μονμάρτη της ελλάδας



τα σπάει όταν ακούγεται η ινδιάνικη ιαχή... λαλαλααλα!

Αλλά δεν φτάνει μόνο αυτό.

Η τέχνη προχώρησε ένα βήμα παραπάνω και σε μια σπάνια στιγμή έμπνευσης του καλλιτέχνη. Behold:



Και επειδή το 3 είναι το πρέπον, τελειώνουμε τη μουσική διαπαιδαγώγηση με...

Αλέξη Κότο τον ερμηνευτή της χιλιετίας

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Great Chaos]

Θα ήθελα να χαιρετίσω εκ πρώτης όψεως να πούμε, τον Πάνο Φαλάρα, που έγραψε τους θεϊκούς στίχους της Γκέισας. Ευτυχώς, γιατί παλαιότερα ήταν γνωστός ως "ποιοτικός" δήθεν στιχουργός με πολιτική μάλιστα τοποθέτηση. Στα γεράματα επιτέλους είδε το φως το αληθινό κι ασχολήθηκε με την πραγματική τέχνη του trash. Μπράβο Πάνο παλλίκαρέ μου εσύ...

Κατά δεύτερον, θα ήθελα να εκθειάσω το τεράστιο ταλέντο του Αλέξη Κόττου. Πράγματι, ο τύπος αυτός ξεπερνά τη μετριότητα και τείνει να πιάσει κυριολεκτικά πάτο, όσο κι αν το πηγάδι του trash είναι στην πραγματικότητα άπατο.
"Θα φύγω, θα εξαφανιστώ,
θα φύγω δεν κάνω πλάκα (τρομερός μιλάμε ως στίχος)
Θα φύγω, για να μην πεις,
στην υγειά του μ@λ@κα".
Μου αρέσει η αυτοκριτική από την πλευρά ενός καλλιτέγνη. Λένε ότι το cult ξεχωρίζει από το ότι δεν έχει αυτοεπίγνωση. Εδώ έχουμε την εξαίρεση...

Κατά τρίτον, θα ήθελα να καταθέσω τη σεμνή μου συνεισφορά στο ιερό ετούτο θέμα της πραγματικής τέχνης:

O Gamias tis geitonias
​

please enjoy...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.