Oralee
Τιμώμενο Μέλος
Τρυφερές, ρομαντικές, γλυκές, έντονες.. εδώ γράψτε όσες στιγμές της ζωής σας έχουν μείνει χαραγμένες για πάντα στη μνήμη σας.. ένα χαμόγελο, μια ατάκα, μια συνάντηση, ένα γεγονός.. ό,τι δεν θα ξεχάσετε ποτέ!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Hunter
Περιβόητο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Oralee
Τιμώμενο Μέλος
3 Απριλιου 2007, την ημερα που γνωρισα την γυναικα της ζωης μου, και την ερωτευτηκα με την πρωτη ματια
4 Απριλίου ήταν!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Vkey
Επιφανές μέλος
Σάββατο 19 Μαΐου στο σπίτι του Καγιρίου... Με έχουν ανεβάσει Αθήνα- έκπληξη από την ίδια - για να είμαι στο πάρτι της...
Είναι απογευματάκι... ψιχαλίζει και κάνει αρκετό κρύο...Είμαστε έξω στην βεράντα της, κουλουριασμένες η καθεμία στην καρέκλα της...κοντά η μία στην άλλη, πίνουμε το καφεδάκι μας και κάνουμε το τσιγαράκι μας....
Εξομολογούμαστε η μία στην άλλη την ζωή μας, τις αναμνήσεις, τα μυστικά μας...
Είμαστε και οι δύο ευτυχισμένες... έχουμε αυτά που θέλουμε όπως το θέλουμε... μοιραζόμαστε να όνειρά μας... και δεν πιστεύουμε πόσο τυχερές νιώθουμε.... έχουμε την ζωή που θέλουμε...
Όσο και να θέλω να περιγράψω την στιγμή εκείνη χάνει την μαγεία της...
Όλα ήταν τόσο αρμονικά, τόσο ολοκληρωμένα...όπως αισθανόμασταν και οι ίδιες....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Hunter
Περιβόητο μέλος
μια μερα πριν δεν πειραζει4 Απριλίου ήταν!
και μεινε on topic γιατι θα σου βαλω χερι παλι
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Oralee
Τιμώμενο Μέλος
Και απαντάω πρώτη (οκ οκ...τρίτη )...
Σάββατο 19 Μαΐου στο σπίτι του Καγιρίου... Με έχουν ανεβάσει Αθήνα- έκπληξη από την ίδια - για να είμαι στο πάρτι της...
Είναι απογευματάκι... ψιχαλίζει και κάνει αρκετό κρύο...Είμαστε έξω στην βεράντα της, κουλουριασμένες η καθεμία στην καρέκλα της...κοντά η μία στην άλλη, πίνουμε το καφεδάκι μας και κάνουμε το τσιγαράκι μας....
Εξομολογούμαστε η μία στην άλλη την ζωή μας, τις αναμνήσεις, τα μυστικά μας...
Είμαστε και οι δύο ευτυχισμένες... έχουμε αυτά που θέλουμε όπως το θέλουμε... μοιραζόμαστε να όνειρά μας... και δεν πιστεύουμε πόσο τυχερές νιώθουμε.... έχουμε την ζωή που θέλουμε...
Όσο και να θέλω να περιγράψω την στιγμή εκείνη χάνει την μαγεία της...
Όλα ήταν τόσο αρμονικά, τόσο ολοκληρωμένα...όπως αισθανόμασταν και οι ίδιες....
Αυτή η στιγμή θα μείνει όντως στην αιωνιότητα!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Corpse Bride
Διακεκριμένο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Kakerlak
Περιβόητο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Oralee
Τιμώμενο Μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Giovanna
Επιφανές μέλος
ηταν 3 η ωρα το βραδυ, τσακωθηκα με το αφεντικο και εφυγα, να παω να κανω μια τρελα...
περπατησα 5 χιλιομετρα σχεδον σε ενα χωριο χωρις φωτα...ειχα ξεκινησει να παω στην παραλια του οικισμου, στην οποια ειχα παει μια φορα στη ζωη μου με αυτοκινητο και δεν ειχα καν παρακολουθησει τη διαδρομη..
φωτιζα με το κινητο μου και προχωρουσα.. δεν ειχε καν κολωνες στους δρομους. δεν ειχε καν σχεδον δρομους.
ακουγα σκυλια να μου γαυγιζουν, περναγαν που και που σφηνες αυτοκινητα διπλα μου,μεθυσμενοι... γυρνουσα μεσα στο δασος, μεσα στη νυχτα, ολομοναχη...
και πολλα ευτραπελα..!
ειναι νομιζω η "στιγμη" που φοβηθηκα περισσοτερο στη ζωη μου.
κρατησε σχεδον τρεις ωρες αυτη η "στιγμη".
δεν εχω ξαναφοβηθει ποτε τοσο!
πσ. ευτυχως που τον δολοφονο με το πριονι δεν τον ειχα δει ακομα τοτε!!!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
hamsteraki
Δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
dooo
Διακεκριμένο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mania
Επιφανές μέλος
Οταν λοιπόν περιμέναμε όλο το βράδυ το πρψί μου είπαν να μην πάω σχολείο, εγώ ήθελα να πάω γιατί ήταν απίστευτο αυτό που συνέβενε στην ζωή μου, όταν λοιπόν γέννησε εγώ έλειπα, όταν σχόλασα μου είπαν ότι γέννησε και έπεπε να δώ το μωρό....
Στεκόμουν επι 20 λεπτά απέξω προσπαθόντας να βρώ θάρος, να κοιτάζω απο την γωνία και δεν έμπενα ξάυνου μου λέει η αδεφή μου
-Μαρίνα έλα μέσα το μωρό δεν δαγκώνει, έλα να δείς τι όμορφο που είναι...
Παιδιά σοβαρά μηλάω θυμάμε όλα τα βήματα που έκανα πρώς το μέρος του μωρού, θυμάμε τις κινήσεις του, και εμένα να είμαι κάγκελο, ρωτάω την αδερφή μου, πώς είναι όμορφο δεν το βλέπω και έβαλα τα κλάματα τρέχοντας, ακόμα και τώρα που το λέω σε σάς κλαίωήταν απίστευτη στιγμή, ποτέ δεν θα συγχωρίσω τον εαυτό μου ποτέ
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
hamsteraki
Δραστήριο μέλος
είναι πολλές οι στιγμούλες όντως.. μία που μου ήρθε αυτόματα, είναι τη μεγάλη παρασκευή, φέτος, που καθόμαστε πάνω από το τεστ εγκυμοσύνης με κολλημένα τα κεφάλια και περιμένουμε να εμφανιστεί η δεύτερη και καθοριστική γραμμούλα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ξεκινάω κι εγώ με κάτι χαρούμενο...
Τέλη Μαΐου είχε μία συναυλιούλα, έπαιζε με το συγκρότημα σε ένα πάρτι... και είχα πάει για λίγο να τον δω, αν και μετά έπρεπε να βιαστώ να πακετάρω, είχα πολύ πρωινό ταξίδι...
Αφού πια γυρίσαμε σπίτι, κι εγώ έβαζα κάτι τελευταία πράγματα στην τσάντα ενώ αυτός είχε ήδη βγάλει τα γυαλιά και ξαπλώσει για νάνι...
Σε κάποια φάση τον κοιτούσα αφηρημένα, σκεπτόμενη αν ξεχνάω κάτι...
Και τον βλέπω να κοιτάει νυσταγμένα το κενό, προς τη μεριά μου, και ξαφνικά το μυωπικό του βλεμματάκι (αρρργγν!) και τα τέλεια χειλάκια σχημάτισαν ένα γλυκό χαμόγελο.
Πού ταξιδεύεις καλέ; τον ρωτάω
Τίποτα... σκεφτόμουν ότι μου άρεσε που ήρθες απόψε να με δεις...
Πολύ γλυκιά στιγμή...!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Oralee
Τιμώμενο Μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mara
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Up to heaven...
and then back to earth...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Oralee
Τιμώμενο Μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Vkey
Επιφανές μέλος
Ένα σκ του Σεπτέμβρη....
Το πρώτο και το τελευταίο σκ μαζί του....
Θα μου μείνει αξέχαστο...για όσα ένιωσα, για όσα έζησα...
Για τα μάτια που κοιτούσα και χανόμουν....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Χρήστες Βρείτε παρόμοια
-
Φορτώνει...
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.