Σκέψεις... III

[Valder]

Ζητάς κάτι σοβαρό που δικαιούσαι και στο αρνούνται.
Ζητάνε κατι γελοίο και το ζητάνε επιτακτικα εδω και τώρα.

Και μετά περιμένετε να είμαι καλό παιδί και να κανω ότι μου ζητάτε;

Γιατί; επειδή ειμαι Έλλην πολίτης; Επειδή έτσι είναι το σωστό;

Και για τα άλλα σωστά που δικαιούμαι; Ποιός θα κάνει το σωστό;

Τα δικά μου γαργάρα και τα δικά σας τηλεβόας;

Non serviam.-

 

[Kate1914]

2019. Αρχές λυκείου.
Πω ρε φίλε, ήταν τόσο ωραία εποχή τότε. Πραγματικά ωραία. Έπρεπε να πάνε όλα, ΟΛΑ τόσο στραβά;

Θα νιώσω ποτέ ξανά τόσο κομπλέ; Απλώς κομπλέ με τα πάντα. Ούτε τέλεια, ούτε τίποτα.
Απλώς... κομπλέ.

 

[Μήτσος10]

Συγκλονιστικό...

(ναι, ίσως δε μου το χατε, αλλά διαβάζω και Καβάφη)

 

[yorkie]

 

[Valder]

Θες να αφήσουμε τη θεωρία και να μου τον πιάσεις λίγο;

Τι; Όχι; Είμαι καθίκι; Κακός και σιχαμένος; Αμέ!

Αει στα κομμάτια κοινωνία, όλοι μες την καλή εικόνα και μες το μπλαζέ στυλάκι.

Ναι ρε, για ένα γαμήσι ζούμε. Να φύγει το σπέρμα με δύναμη μες τη μήτρα, να γίνει παιδί, να γεννηθεί, να νιώσουμε αγάπη, να αγκαλιάσουμε αγάπη, να μεγαλώσουμε εναν καινούριο άνθρωπο, να μπει λιακάδα λίγο στη ζωή μας.

Ναι, αν θες πολυπλοκότητα και βαθος, ξεκίνα από τα απλά.

 

[parafernalia]

Περνώντας μόνος άλλο ένα ΣΚ συλλογίζομαι με το κρασί για το κρασί.

Ποτέ δεν πίνεις κρασί για να πιεις, έχει μια πνευματικότητα που οφείλεις να την προστατεύσεις σαν κάτι ιερό.
Απ' το αμπέλι στο εργοστάσιο, απ' το μπουκάλι στο ποτήρι σου. Αν θες κρασί σε πλαστικό πιες καλύτερα κόκα-κόλα. Αν θες να μεθύσεις πιες ουίσκι, βότκα, τεκίλα, μπύρες. Με το κρασί δεν μεθάς, πίνεις τόσο όσο..

Το κρασί δεν το στυβάζεις σε ταβερνοπότηρο, το πίνεις στάλα στάλα σε κολωνάτο, σαν να γιέβεσαι γλυκά τον ίδιο τον έρωτα!

Μετά θα δεις και καμιά σειρά ...λέω να ξεκινήσω το The Wheel of Time, ελπίζω να μην βαρεθώ στο μισάωρο.

Spoiler

 

[glayki]

Η μοναξιά, η μοναξιά μας λέω. Για τη δική μας λέω είναι τσεκούρι στα χέρια μας που πάνω από τα κεφάλια σας γυρίζει, γυρίζει, γυρίζει, γυρίζει ....


Κ. Γ.

 

[ilias90]

Πολλές φορές μπορεί να κλαις,
αλλά κανείς δεν βλέπει τα δάκρυά σου.
Άλλες φορές να γελάς,
μα κανείς δε νιώθει τη χαρά σου.
Πως γίνεται όμως άμα κλάσεις,
όλοι να το παίρνουν χαμπάρι;

Αγνώστου -αλλά φωτισμένου- συγγραφέως.

 

[Kate1914]

 

[glayki]

"Υπάρχουνε στη ζωή του ανθρώπου στιγμές που μ ένα τους βιαστικό και ασύλληπτο ανοιγοσφάλισμα δείχνουν λουσμένο σε φως παράξενο το γύρω του κόσμο, γυμνωμένο από την καθημερινή του σημασία και φανερωμένο με μιαν άλλη, μια πρωτοείδωτη —την αληθινή του άραγε;— φυσιογνωμία. Υπάρχουν στιγμές όπου τα πράγματα και τα γεγονότα, όσα μοιάζουν να ορίζουν στεγνά κι αδυσώπητα το δρόμο του, βγαίνουνε από την τροχιά τους για να λάμψουνε μ ένα άλλο νόημα και μ’ έναν άλλο προορισμό στιγμές όπου ο άνθρωπος βλέπει άξαφνα τον εαυτό του να βαδίζει σε μονοπάτια που ποτέ του δε διάλεξε, κάτω από δεντροστοιχίες που του είναι αδύνατον ν’ αναγνωρίσει, πλάι σε ανθρώπους που ορθώνονται στο ανάστημα των ολοφάνερων αισθημάτων του, για να γίνουν οι φίλοι, οι φίλοι του, όπως θα ήθελε πάντοτε να υπάρχουν και να τον προσμένουν εκεί, σε μια πικρή γωνιά της ζωής του. Κανένα ξένο στοιχείο, καμιά υπεραισθητή παρουσία δεν έρχεται να δικαιολογήσει την παράξενη ετούτη τροπή που παίρνει, σε παρόμοιες στιγμές, ο κόσμος. Απλά, γήινα, ανθρώπινα, είναι τα ίδια πράγματα, οι ίδιες πράξεις που παρουσιάζονται σε μια δεύτερη κατάσταση, πιο αληθινή απ’ την πρώτη, μια κατάσταση που, για να την ξεχωρίσουμε, θα ‘πρεπε να την ονομάσουμε «υπερπραγματική»."

"Ανοιχτά χαρτιά "
Ο. Ελύτης

 

[Valder]

Αυτό το κατάλοιπο του να σε σκέφτομαι χωρίς να σε σκέφτομαι, ή μήπως είναι ο Έρωτας που ερωτεύομαι κρυφά μες το μυαλό και συ όντως δεν έχεις καμία σχέση με αυτόν πια; Το πιθανότερο θα έλεγα είναι αυτό.

Αυτή η προσμονή για το "κάτι άλλο" που θα δώσει το κίνητρο ενός πιο ευχάριστου ξυπνήματος στις μέρες μου, το άλλοτε ταυτισμένο με ενα πρόσωπο, εσένα, αδίκως, μα τώρα πιο ξεκάθαρα ορισμένου στο μυαλό μου ως μη σχετιζομένου απαραιτήτως με σένα.

Ναι, τον Έρωτα έψαχνα ανέκαθεν. Κι όταν Έρωτας έγινες, με μπέρδεψες, ως ο λαθρεπιβάτης μπερδεύει λόγω του καλού του ντυσίματος τον καπετάνιο για κανονικός επιβάτης.

Και πες εντάξει, εσυ έφυγες και στο καλό να πας. Ο Έρωτας όμως που να είναι;

 

[yorkie]

Επαγγελματικά η πιο μεγάλη συγκίνηση δεν ήρθε ούτε από την πρώτη δημοσίευση, ούτε από το πρώτο συνέδριο, ούτε από την πρώτη δουλειά.

Ήρθε από τον Δάσκαλο.
Τον πιο αξιοπρεπή ερευνητή, τον πιο αυστηρό αλλά και ακριβοδίκαιο άνθρωπο.
Το ίνδαλμα σου να πιστεύει σε εσένα, να υπόσχεται να έρθει να σε παρακολουθήσει.

Τα εμπηξα 🥹

 

[American Economist]

 

[Nascentes morimur]

"Τάχα σε ποιες ημέρες βρίσκεται η καταγωγή τούτου του πόνου
εκεί που ακινητούνε τα όνειρα και μοιάζουν γεγονότα".
Τ.Σινόπουλος

 

[Valder]

Όχι, δεν είμαι τόσο χαρούμενος
Όχι, δεν είμαι τόσο επιτυχημένος

Έχω κάνει λάθη, δεν τον έπαιξα καλά τον ρόλο που μου δόθηκε να παίξω.

 

[amarelia]

Όλα τα χρόνια έχτιζα αυτή την ανυπέρβλητη απόσταση κομματάκι κομματάκι και τώρα είσαι τόσο μακριά που δεν ξέρω προς τα που να πρωτοκοιτάξω για να σε βρώ.

Και να σε βρώ όμως, δεν θα υπάρχει τίποτα να μας ενώνει πλέον, θα είμαστε δυό ξένοι.
Εγώ που πάλευα για σένα κι εσύ που πάλευες για σένα πάλι.
Ήμασταν ένα και τώρα χίλιοι δυό.
Άγνωστοι και περιφερόμενοι στον συρφετό, αφού απο κεί σε έσυρα και σε πότισα με όλου του κόσμου τα γούστα για να μπορείς να μοιάσεις κι εσύ λίγο στο καθημερινό, έστω λίγο κοντά στο συνηθισμένο.

Και για σένα;
Για σένα θα είχα χρόνο.
Κι έγινε ο χρόνος χίλια δυό κομμάτια απλωμένα ανάμεσα μας που μας χωρίζουν και μας μπερδεύουν και φροντίζουν πλέον να μην έρθει ποτέ αυτή η στιγμή που θα μηδενίσει αυτή η αναθεματισμένη η απόσταση και θα ζώ μαζι σου σαν ενα

Να ζω για μένα

 

[Azur]

Ο σεβασμός φανερώνεται στις διαφωνίες και στα δύσκολα και όχι στα αντίθετα.

 

[Joji]

Πλέον αλήθεια δεν ξέρω που τραβάμε τη γραμμή ανάμεσα στην φυσιολογική ζήλεια και στην τοξική ζήλεια. Με ταλανίζει αυτό το θέμα.

 

[Κάμπια]

Μαλάκες παθαίνω παράκρουση. Μισώ το μυαλό μου και τις ίδιες μου τις σκέψεις. Με σιχαίνομαι και έχω νεύρα με όλους και με όλα

 

[parafernalia]

Venga venga!
Πρόεδρε γύρνα το στο ροκ.
Αφού ομάδα δεν μπορείς να φτιάξεις, τραγούδα κανά Child in Time να μας φτιάξεις!

Spoiler