Σκέψεις... III

[glayki]

"Μη λυγίζεις, μην το καταπνίγεις, μην το εκλογικεύεις, μην προσαρμόζεις την ψυχή σου σύμφωνα με τη μόδα. Αλλά ακολούθησε τις πιο έντονες εμμονές σου ανελέητα"
Frantz Kafka

 

[glayki]

Στις πλούσιες κοινωνίες – οι οποίες άλλωστε αντιπροσωπεύουν μόλις και μετά βίας, το ένα έβδομο του παγκόσμιου πληθυσμού – με το τέλος των πολιτικών πεποιθήσεων και την εξασθένιση της ικανότητας της κοινωνίας να δημιουργήσει νέες αξίες, οι οποίες θα μπορούσαν να σημαίνουν κάτι, κυριαρχεί αυτό το οποίο ο Pascal θα αποκαλούσε διασκέδαση ή περισπασμό, λήθη. Δεν θέλουν να γνωρίζουν ότι είναι θνητοί, ότι θα πεθάνουν, ότι «επέκεινα» δεν υπάρχει ούτε πληρωμή ούτε αμοιβή. Ξεχνιούνται, βλέποντας στην τηλεόραση τον Ταπί ή τη Μαντόνα, έπειτα από το μετρό, τη δουλειά κ.λπ. Και αυτό δεν σημαίνει μια «κοινωνία του θεάματος» αλλά μια κοινωνία της λήθης, της λήθης του θανάτου, της διαπίστωσης ότι η ζωή δεν έχει νόημα παρά μόνο εκείνο το οποίο εμείς είμαστε ικανοί να της δώσουμε.

Το θέαμα λειτουργεί για να διευκολύνει και να επικαλύπτει αυτή τη λήθη. Δεν έχουμε το θάρρος ούτε την ικανότητα να παραδεχθούμε ότι το νόημα της ζωής μας, ατομικής και συλλογικής, δεν μπορεί πλέον να χορηγηθεί από μια θρησκεία ή από μια ιδεολογία, δεν μπορεί πλέον να μας δοθεί όπως ένα δώρο, ότι οφείλουμε, κατά συνέπεια, να το δημιουργήσουμε εμείς οι ίδιοι.

Κορνήλιος Καστοριάδης

 

[Valder]

Πουθενά αλήθεια. Μόνο δήθεν.

Απογοήτευση.

 

[rafaela11]

Σιωπή
Επικοινωνώ μαζί σου
Ακούω τον ήχο σου
Νιώθω το χάδι σου
σαν αγγιγμα αχτίδας
πρωινού ήλιου
Όταν σε κοιτάζω
πλαθεις ποιήματα
Όταν κλείνω τα μάτια
γίνεσαι μια θάλασσα από χρώματα
Όπου επάνω της
περπατά ο λόγος..

 

[Valder]

Σ ευχαριστώ που εκτιμάς τα γούστα μου, τα χρώματα της ψυχής μου, ότι σκέφτομαι, ότι εκφράζω.

Μου δημιουργεί χαρά να ξέρω ότι κάποιος εκτιμά τα πράγματα που με κάνουν και αισθάνομαι, που νιώθω, που με συγκινούν. Λιγοστεύουν λιγάκι τη μοναξιά σε τούτον τον αφιλόξενο κόσμο.

Έχεις την εκτίμησή μου.

Ναι. Σε σένα αναφέρομαι. Να είσαι καλά.

 

[Nascentes morimur]

Οἱ φάροι ἀφήνουν τόν ἑαυτό τους στό σκοτάδι.
Ετσι είπε ο Hans .

Εγώ απλά είπα να ντύσω λίγο τα λόγια του
Τέτοια ώρα είναι οτι πρέπει για την ψυχή.
Εξάλλου η γαλήνη της νύχτας σε καλεί να βυθιστείς στη μαγευτική της ατμόσφαιρα.
Γίνεται καμβάς για ενδοσκόπηση και αυτοανακάλυψη.

 

[Himela]

Η ησυχία.... αυτή η γαμημένη ησυχία... αυτή η ονειρεμένη ησυχία....

 

[charmander]

Γιατί καταστρέψατε τα δρακουλινια

 

[Κάμπια]

 

[Nascentes morimur]

Γιατί μονάχα μια μεγάλη περιπέτεια υπάρχει, κι αυτή είναι η κίνηση προς τα μέσα, προς τα μύχια, προς τον έσω εαυτό, και για τούτη την περιπέτεια δε μετράει μήτε ο χρόνος μήτε ο χώρος, μήτε καν τα όποια κατορθώματα...
Χένρι Μίλερ .​

 

[Luke87]

Αμα δεις τα παιδιά πες ένα γεια γιατί ο κόσμος δεν ήταν για 'μένα...

 

[parafernalia]

Δίνει μια με την ουρά του, μου ρίχνει το σφηνοπότηρο με τη ρακή και μετά ο αλήτης την έγλειφε απ' το πάτωμα.

 

[Himela]

Αυτοί που κάποτε αγάπησες είναι αστέρια στον ουρανό που φωτίζουν την καρδιά σου ακόμα κι αν δεν είσαι μαζί τους.

 

[glayki]

Αν μπορούσατε να διαλέξετε πώς να επιστρέψετε στη ζωή, τί θα θέλατε να είστε;
Λουλα Αναγνωστάκη: «Μια ιδεολογία. (Με φανατισμένους οπαδούς)»

Αλήθεια θα είχε ενδιαφέρον μια τελείως διαφορετική επιστροφή και η διαχείριση της. Το άγνωστο πάντα είναι ελκυστικό

 

[Aleksa]

 

[Κάμπια]

Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
αποχαιρέτα την Αλεξάνδρεια που φεύγει.

 

[glayki]

" έτσι πρέπει να ράβονται
οι σχέσεις κ’ οι εξαρτήσεις,
με αραιές χαλαρές βελονιές,
για να μπορούν να ξηλώνονται εύκολα."

 

[glayki]

«Σωτηρία θα πει να λυτρωθείς απ’ όλους τους σωτήρες· αυτή ‘ναι η ανώτατη λευτεριά, η πιο αψηλή, όπου με δυσκολία αναπνέει ο άνθρωπος. Αντέχεις;"

Ν. Καζαντζάκης

 

[Aleksa]

 

[Κάμπια]

Να φυλαγεστε από το μάτι