Σκέψεις... III

[Κάμπια]

Πρέπει να κόψω την ζάχαρη

 

[Υδροχόος]

 

[Υδροχόος]

 

[Nascentes morimur]

Ο Viktor Frankl, ένας από τους μεγάλους ψυχιάτρους του εικοστού αιώνα, επέζησε από τα στρατόπεδα θανάτου της ναζιστικής Γερμανίας.
Το μικρό του βιβλιαράκι, η Αναζήτηση Νοήματος του Άνθρωπου, είναι ένα από αυτά τα βιβλία που θα πρέπει να διαβάσουν όλοι.
Ο Frankl είπε κάποτε την ιστορία μιας γυναίκας που του τηλεφώνησε μέσα στη νύχτα για να τον ενημερώσει ήρεμα ότι επρόκειτο να αυτοκτονήσει.
Ο Frankl την κράτησε στο τηλέφωνο και της μίλησε για την κατάθλιψή της, δίνοντας της λόγο μετά την κουβέντα τους να συνεχίσει να ζει.
Τελικά του υποσχέθηκε ότι δεν θα αφαιρέσει τη ζωή της, και κράτησε τον λόγο της.
Όταν συναντήθηκαν αργότερα, ο Frankl ρώτησε ποιος λόγος την έπεισε να ζήσει;
«Κανένας από αυτούς», του είπε.

Τι την επηρέασε τότε να συνεχίσει να ζει, πίεσε;
Η απάντησή της ήταν απλή, ήταν η προθυμία του Frankl να την ακούσει μέσα στη νύχτα.
Ένας κόσμος στον οποίο υπήρχε κάποιος έτοιμος να ακούσει τον πόνο του άλλου, της φαινόταν ένας κόσμος στον οποίο άξιζε τον κόπο να ζει.
Συχνά, δεν είναι το λαμπρό επιχείρημα που κάνει τη διαφορά. Μερικές φορές μια μικρή πράξη ακρόασης είναι το μεγαλύτερο δώρο που μπορούμε να κάνουμε.

English Literature: A Community

 

[Κάμπια]

Zέστη

 

[juste un instant]

Θα ήθελα να τρώγαμε ναζί

 

[Guest 881237]

Όσο σε λατρεύω τόσο φθείρεσαι ...
Κάτι ήξεραν οι αρχαίοι που λάτρευαν τα αγάλματα...

 

[Valder]

Είμαι αλλεργικός στον νεοπλουτισμό.

Όχι στον πλούτο.

Στον νεοπλουτισμό, την αλαζονεία του μεγαλοπιάσματος με την πρώτη ευκαιρία και την ανάγκη για επίδειξη.

 

[SOx]

Όπως αφαιρούμε το σάπιο δόντι για προστατεύσουμε τα υπόλοιπα, έτσι πρέπει να πράττουμε και με τους σάπιους ανθρώπους.

Done.
​

 

[glayki]

Σε συνδυασμό με μουσική του δρόμου.. Ο, τι πρέπει για την περίπτωση της υφερπουσας θλίψης

 

[Guest 881237]

Να γι αυτό μετανιώνω που τα γράφω δημόσια γιατί όλο αλλάζουν .
Ευχαριστώ για σήμερα
Μόνο εσένα θέλω κι ας με ζοριζεις που κ που

 

[Valder]

Τον βλέπω στον καναπέ, με εκτεθειμενη την κοιλιά προς τα πάνω, πετάω όπως ειμαι τα γυαλιά μυωπίας στο γραφειο και πάω βιαστικά κατα πάνω του, γονατίζω μπροστά του, χώνω τη μούρη μου μες την κοιλιά του μες τα χνούδια και τις πατσές και ξεκινάω:

**Μουτςμουτςμουτς πρρρρρρρρρρ μουτςμουτςμουτςμουτςμουτς πρρρρρρρρρρ**

Μη με αφήσετε να κάνω παιδιά. Είμαι τελείως βλαμμένος. Θα απογίνω.

 

[glayki]

Τον βλέπω στον καναπέ, με εκτεθειμενη την κοιλιά προς τα πάνω, πετάω όπως ειμαι τα γυαλιά μυωπίας στο γραφειο και πάω βιαστικά κατα πάνω του, γονατίζω μπροστά του, χώνω τη μούρη μου μες την κοιλιά του μες τα χνούδια και τις πατσές και ξεκινάω:

**Μουτςμουτςμουτς πρρρρρρρρρρ μουτςμουτςμουτςμουτςμουτς πρρρρρρρρρρ**

Μη με αφήσετε να κάνω παιδιά. Είμαι τελείως βλαμμένος. Θα απογίνω.

Δε είσαι ο μόνος.. Κλασική συμπεριφορά γατογονιου...

 

[parafernalia]

Οι τενεκέδες για το μόνο που φημίζονται, είναι για τον μεγάλο θόρυβο που κάνουν.

 

[juste un instant]

Η θάλασσα νανούρισε το σώμα μου
και έπνιξε τη θλίψη μου

 

[glayki]

 

[parafernalia]

Ο τρόπος για να μην κόβεσαι, είναι να αφήνεις το ξυράφι να στομώνει.

 

[Valder]

Αμφισβητώ βαθύτατα τους μικροαστικά ολοκληρωμένους και "καλώς προγραμματισμένους". Η διαρκής υποψία μιας υφέρπουσας δυστυχίας και ενός βυσσοδομούντος ανικανοποίητου είτε στο συνειδητό, είτε στο ασυνείδητό τους, αποτελεί κεντρικό άξονα της υπόθεσής μου, πως ο πραγματικά επιτυχημένος κι ευτυχισμένος δεν έχει χρόνο ούτε να κουνήσει το δάχτυλο στους άλλους για τα "πρέπει", ούτε τον χρόνο για να συντάσσει άπειρες γραμμές θεωρίας.

Αμφισβητώ πολύ την ευτυχία που πλάσανε για τα μάτια μας. Στα "πρέπει" τους, αντίδοτο τα "έτσι γουστάρω" μου.

 

[glayki]

Θα σκάσω από την υγρασία / ζέστη και την αλλεργία. Μα τι ανθοφορίες έχει ακόμα ;έλεος

 

[juste un instant]

Δεν αποχωρίζομαι το ανεμιστηράκι μου. Να' ναι καλά αυτός που το εφηύρε