Συνήθως "κοροιδεύω" τέτοιου είδους κειμενάκια, γιατί τα βρίσκω περιττά μελό για τις προτιμήσεις μου. Ωστόσο αυτό με άγγιξε, επειδή έχει μία μεγάλη δόση ρεαλισμού μέσα του.
Δεν ξέρω αν θα ήθελα κάποια στιγμή στο μέλλον, γιατί τώρα δε θέλω με τίποτα, να γίνω μητέρα, αλλά μόνο που σκέφτομαι ότι μπορεί να το θελήσω και να μην μπορέσω κάτι με πιάνει.
Πφ δεν ξέρω είναι περίεργη η ζωή. Πώς ξεκινάμε από από δύο μικρά κύτταρα που συνενώνονται και δημιουργείται το ζυμωτό και φτάνουμε να είμαστε ένας ολόκληρος οργανισμός από πολλά πολλά κύτταρα;
Κλείνοντας θα πω πως μου φαίνεται τόσο δύσκολο το να κυοφορήσεις ένα παιδί που δεν μπορώ να διανοηθώ πόσο ακόμα πιο δύσκολο είναι να το μεγαλώσεις, αφού το γεννήσεις εννοώ, γιατί κατά την κυοφορία όλα γίνονται από μόνα τους τόσο μαγικά. Από βιολογικής απόψεως είναι απολύτως εντυπωσιακό αυτό το φαινόμενο.
Πφ κλείνω όντως εδώ, δεν ξέρω τι έγραψα παραπάνω και ούτε που το ξανακοιτάω, απλά μου βγήκαν τόσο φυσικά και αβίαστα όσα έγραψα
Θα το αποθηκευσω για να δω σε πολλά πολλά χρόνια, αν είμαι ακόμα μέλος φυσικά, τι θα έχω απογίνει
