Σκέψεις... III

[amarelia]

Μισώ την πλειονότητα των ανθρώπων, αλλά υπάρχουν και εκείνοι για τους οποίους ντρέπομαι που υπάρχω, με πιάνει μία βαθιά συγκίνηση στο πέρασμα τους και με βαραίνουν διπλά οι αδικίες που τους θερίζουν.

Κι εκείνοι, νομοτελειακά, υποφέρουν πάντα πιο πολύ απο τους υπόλοιπους. Γιατι όσο μαλακοί και εύθραυστοι είναι άλλο τόσο υπάρχει ενα σκληρό μαχαίρι που θα τους μπήξουν οι άλλοι ή θα τους σπάσουν σε χίλια κομμάτια.

Αφανείς ήρωες, κομπάρσοι, πρώτοι πάντα στη τελευταία γραμμή είστε απο τα λίγα πράγματα που με κρατούν ακόμα στη ζωή, παρόλο που δεν σας προσεγγίζω, ούτε σας φτάνω για να μην σας μολύνω με την μαυρίλα που μου φορέσαν άλλοι και σας βάλω άθελα μου στο ίδιο τσουβάλι.

Όμως, σας βλέπω.

 

[Valder]

Δε με νοιάζει ένα ατελές παρελθόν. Με νοιάζει ένα ήρεμο και όμορφο μέλλον.

 

[Himela]

Θα 'μαι πάντα εγώ μες στο όπλο σου σφαίρα
Να σκοτώνεις αυτούς που σκοτώνουν τη μέρα
Με τα μαύρα γυαλιά και το άσπρο φουστάνι
Να κοιτάς μακριά τη φωτιά στο λιμάνι

Ξέρω ένα παιδί που μου λέει πως σε ξέρει
Ότι είχατε δει ένα τρελό καλοκαίρι
Στο κομμάτι που λείπει απ' τον σπασμένο καθρέφτη
Στο λιμάνι φωτιά τον ήλιο πάλι να πέφτει

Κόκκινα σύννεφα στον ουρανό κι εσύ γελάς
Γελάς καθώς το πλοίο πλησιάζει σαν θηρίο
Και μου λες, λοιπόν θυμήσου
Μη πετάξεις τη ζωή σου στα σκυλιά

 

[Valder]

Σου διαφημίζουν ότι αν έχεις πρόβλημα, στέλνουν υπάλληλο να πάρει τα χαρτιά (για τα οποια εισαι και υπο προθεσμία) και μετα, οταν προσπαθεις να παρεις τηλέφωνο, το ένα τμήμα δεν το σηκώνει και τα κεντρικά είναι μονίμως κατειλημμένα.

Προφανώς ή δεν δικαιούμαι διαβατήριο άρα να κατσω να πεθάνω, ή να σκιστώ να πονέσω και να πληρώσω και ενα νεφρο στα ταξί για να παω εκει και να στηθώ στην ουρά σαν κανονικός, όρθια, έτσι, ζόρι, πόνο, ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΕ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΝΟΝΙΚΟΣ. ΕΣΥ θα προσαρμοστείς σε μας, όχι εμείς σε σένα.

Θα σου διαφημίζει το Κουλιστάν πόσο μπορείς να εξυπηρετηθείς και ξαφνικά θα βρίσκονται χιλια εμπόδια για να μην γίνει αυτό.

Ε θα το πω. Και ΓΑΜΩ το Χριστό σας για κράτος.

Τωρα εγω τι κάνω τις φωτο που πλήρωσα και ισχυουν για εναν πουστη μήνα; Τις βάζω στον κώλο μου να βγουνε καφέ;

 

[nearos]

Πόσο μου έχει λείψει το να βγαίνω έξω στο μπαλκόνι, ο ήλιος ίσα που να έχει βγεί, να μυρίζει το χώμα και ο παγωμένος αέρας να τρυπάει τα ρουθούνια, να βάζω τζίν, ένα φανελάκι λευκό tucked in και ένα πουλόβερ απο πάνω. Να περπατάω την Ερμού με τα φώτα τα χριστουγεννιάτικα. Να ήτανε η ζωή ένας χειμώνας να γούσταρα τρελά.

 

[amarelia]

σε κάτι accounts που δε ξέρω και γράφουν κάτι σεντόνια, για να μην χάνω το χρόνο μου να τους διαβάσω βλέπω ποιοι κάναν like για να δω αν αξίζει τον κόπο ή γράφουν παπάτζες και πέφτω πάντα μέσα ρε πούστη