Σκέψεις... III

[Azur]

 

[ilias90]

'

 

[American Economist]

 

[nearos]

Κάτου ἀπ᾿ τὸν ἥλιο ἀναγαλλιάζαν οἱ ἐλιὲς
καὶ φύτρωναν μικροὶ σταυροὶ στὰ περιβόλια.
Τὶς νύχτες στέρφες ἀπομέναν οἱ ἀγκαλιὲς
τότες ποὺ σ᾿ ἔφεραν, κατσίβελε, στὴ μπόλια.

Ἀτσίγγανε κι Ἀφέντη μου, μὲ τί νὰ σὲ στολίσω;
Φέρτε τὸ μαυριτάνικο σκουτὶ τὸ πορφυρό.
Στὸν τοῖχο τῆς Καισαριανῆς μᾶς φέραν ἀπὸ πίσω
κ᾿ ἴσα ἕν᾿ ἀντρίκιο ἀνάστημα ψηλῶσαν τὸ σωρό.

Κοπέλες ἀπ᾿ τὸ Δίστομο φέρτε νερὸ καὶ ξίδι.
Κι ἀπάνω στὴ φοράδα σου δεμένος σταυρωτὰ
σύρε γιὰ κεῖνο τὸ στερνὸ στὴν Κόρδοβα ταξίδι,
μέσ᾿ ἀπ᾿ τὰ διψασμένα της χωράφια τ᾿ ἀνοιχτά.

 

[Μήτσος10]

 

[amarelia]

Εγώ έχω το δίκιο μου κι εσύ τον κόσμο όλο
Νομίζεις θα βρεθούμε στα μισά
Μιλάω με τον ίσκιο μου τρομάζω με το ρόλο
Κοιμάμαι με τα μάτια μου ανοιχτά

[…]

Εγώ μετράω τα ρέστα μου να βγάλω κι άλλο μήνα
Ανοίγω και δε βλέπω ουρανό
Εσύ έχεις στο πιάτο σου ολόκληρη Αθήνα
Ανοίγεις και χαζεύεις το κενό