Σκέφτομαι ότι η ζωή είναι άδικη...Έχεις τους φίλους σου για να περνάτε καλά και για να μοιράζεστε τα πάντα μαζί και γίνεται το αντίθετο.....Σε βρίσουν και σε κοροϊδεύουν πίσω από τη πλάτη σου, διαδίδουν τις χειρότερες φήμες για σένα και σου καταστρέφουν την εικόνα σου στους συμμαθητές σου....Και στο τέλος στέκεσαι με 2 κουτιά χάπια, χωρίς φίλους, να τριγυρνάς μόνη σου σαν την άδικη κατάρα και το χειρότερο....ΠΆΝΕ ΝΑ ΒΓΟΥΝ ΚΑΙ ΑΠΌ ΠΆΝΩ.....Σε μετατρέπουν σε θύτη και παίρνουν τη θέση σου...δηλαδή τη θέση του θύματος....Σου ρίχνουν όλα τα βάρη και της κατηγορίες....Όμως στο τέλος θα επέμβει η δικαιοσύνη και θα τις τιμωρήσει ......
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.