Θέλω παστίτσιο!
Μοχαχμουαχμοαχουαχμουαχ θυμήθηκα μια φάση με τον αδερφό μου. Ήμασταν σπίτι του στην Πάτρα πρόπερσι, κι όπως την κάνουμε για ένα φίλο μας εκεί κοντά με τα πόδια, βλέπω τον μικρό να κουβαλάει μια σακούλα με ένα ταπεράκι μέσα. Του λέω τι έχεις εκει ρε, μου λέει παστίτσιο, μην πάμε και μ' άδεια τα χέρια...
Μπράβο λέω κι εγώ από μέσα μου, ευγενικός ο μικρός... Οπότε εύλογη η απορία ακολουθεί: "Και που το βρήκες αυτό το παστίτσιο;" (διότι παστίτσιο δεν ξέρει να φτιάχνει ακόμα). Λέει το φερε η μαμά πριν καιρό και το χε στο ψυγείο αυτός γιατί βαριόταν να το φάει...
Μα η μαμά, του λέω, σε επισκέφτηκε πριν 2 βδομάδες! Οπότε με απόλυτη φυσικότητα ο μικρός απαντά: "Σωστά!" και πετάει με μιας το παστίτσιο με το τάπερ μαζί, στον σκουπιδοντενεκέ απ' τον οποίο ΜΟΛΙΣ περνάγαμε μπροστά!
Μετά αναρρωτιούνται γιατί τον πάω πολύ!

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.