Σκέψεις... I

prinCess. · 28-06-10

Πωπω βροχήήή Ο.Ο

evi_zoi · 28-06-10

Σκεψου μονο αν μ'αγαπας,αν αντεχεις να μη μ'αγαπας ....
Κοιτα με στα ματια αν μπορεις....Δεν νομιζω οτι μπορεις....

Ρε παιδιά, πόσα χρόνια εχετε να ακουσετε τους ΟΝΕ? Σημερα τους ακουσα καταλαθως και συγκινήθηκα...

love_angel · 28-06-10

Αρχική Δημοσίευση από Ραφαέλα:
Σε 8 ώρες δίνω για word expert του Cambridge

καλη επιτυχια!!

roseberry · 28-06-10

σου ευχομαι να ψοφησεις!

Himela · 28-06-10

Αρχική Δημοσίευση από self-instructive depressing:
ΧΩ-ρί-ζου-με , τέλος

π.σ.
γούτσου

self-instructive depressing · 28-06-10

Αρχική Δημοσίευση από evi_zoi:
Ρε παιδιά, πόσα χρόνια εχετε να ακουσετε τους ΟΝΕ? Σημερα τους ακουσα καταλαθως και συγκινήθηκα...

και εγώ

- θυμήθηκα την χαρά μου όταν διαλύθηκαν

Valder · 28-06-10

Αρχική Δημοσίευση από evi_zoi:
Σκεψου μονο αν μ'αγαπας,αν αντεχεις να μη μ'αγαπας ....
Κοιτα με στα ματια αν μπορεις....Δεν νομιζω οτι μπορεις....

Κι ύστερα σκέφτομαι, αν μια μέρα χτύπα ξύλο σ' εγκατέλειπε, άραγε θα μπορούσες να αποκαλέσεις τον εαυτό σου δυνατό, να σταθείς στα πόδια σου και να προχωρήσεις...

Ποιές άραγε είναι οι αιτίες της κατάθλιψης των νέων σήμερα; Ίσως το ότι γεμίζουν υπερβολικά μεγάλο κομμάτι της ημέρας και του εαυτού τους, με σκέψεις και αισθήματα άλλων ανθρώπων, τα οποία μόλις εκλείψουν, οι εν λόγω νέοι καταρρέουν σαν τραπουλόχαρτα η μετατρέπονται σε τσιμεντένιες καρδιές...;

Είμαι ο μόνος που βλέπω την τόση υπερβολική ρομαντική αγάπη λάθος;

ΥΓ: Δεν έχει να κάνει με σένα. Απλά εσύ ήσουν η αφορμή να εξωτερικεύσω τη σκέψη μου, μιας και όποτε σε βλέπω σκέφτομαι "α να η ερωτευμένη κοπελίτσα" κι όχι κάτι κακό. Δεν μισώ την αγάπη προς θεου! :redface:

evi_zoi · 28-06-10

Ωραία, θα μου επιτρέψεις τότε να σου πώ την γνώμη μου...
Είναι ωραίο το να ζείς με πάθος την κάθε στιγμή,το κάθε σου συναίσθημα να είναι δυνατό...Προς Θεού,όχι ακραίο ,δυνατο...
Που είναι το κακό στο να εκφράζεσαι μεσα απο τραγούδα αγάπης??
Το πάθος,ο πόνος,η ευτυχία είναι όλα μέσα στην ανθρώπινη καθημερινότητα...

Και για να μιλήσω και προσωπικά,μιας που ήμουν η αφορμή για την σκέψη σου. Ναι,είμαι ερωτευμένη και το χαίρομαι γιατί έχουμε περάσει 3 δύσκολα χρόνια... Και ναι,έχουμε περάσει ακομα και χωρισμους ,χωρίς όμως να πέσω σε κατάθλιψη ή να μισήσω τους άντρες ή ο,τι αλλο εννοεις με τον όρο "τσιμεντένιες καρδιες"..

Απλά ζω το τώρα , με ένταση...
Πού είναι το κακό???

prinCess. · 28-06-10

Δεν είπε ακριβώς αυτό που κατάλαβες. :worry:

Valder · 28-06-10

Αρχική Δημοσίευση από evi_zoi:
Ωραία, θα μου επιτρέψεις τότε να σου πώ την γνώμη μου...

Πάντα το επιτρέπω. Επιβάλλεται άλλωστε, εφόσον μιλάω, να μπορώ και να ακούω!

Αρχική Δημοσίευση από evi_zoi:
Είναι ωραίο το να ζείς με πάθος την κάθε στιγμή,το κάθε σου συναίσθημα να είναι δυνατό...Προς Θεού,όχι ακραίο ,δυνατο...

Ακριβώς!

Αρχική Δημοσίευση από evi_zoi:
Που είναι το κακό στο να εκφράζεσαι μεσα απο τραγούδα αγάπης??
Το πάθος,ο πόνος,η ευτυχία είναι όλα μέσα στην ανθρώπινη καθημερινότητα...

Εδώ είναι το πρώτο κομμάτι που δεν κατάλαβες. Πουθενά δεν είναι το κακό!

Αρχική Δημοσίευση από evi_zoi:
Απλά ζω το τώρα , με ένταση...
Πού είναι το κακό???

Εδώ είναι το δεύτερο κομμάτι που δεν κατάλαβες. Πάλι πουθενά δεν είναι το κακό. Απλά σκέφτομαι (και δεν νομίζω ότι κάνω άσχημα, μιας και ευτυχώς η σκέψη ακόμα δεν αποτελεί αντικείμενο αδικοπραξίας!

) ότι λογικά θα έχεις επενδύσει και λίγο παραπέρα.

Δηλαδή για να το κάνω λιανά, λες πως ζεις το τώρα, με ένταση, κάτι πραγματικά άξιο θαυμασμού μιας και δεν συμβιβάζεις τη ζωή σου και δεν την υποβιβάζεις. Αντίθετα τη χαίρεσαι.

Όμως, δεν έχεις κάνει σκέψεις και για παραπέρα; Όνειρα για το τι θα κάνεις με το αγόρι σου, αν θα μείνετε μαζί, αν κάποτε κάνετε οικογένεια κλπ; Εκεί έρχεται η ένστασή μου και αναρρωτιέμαι, μπορεί άραγε ένας νέος, να ισορροπήσει στο ένα ζύγι τον ενθουσιασμό του σήμερα και τα όνειρα που κάνει για το αύριο με τον άνθρωπό του, και στο άλλο ζύγι τη λογική του ότι όλα αυτά μπορεί να γκρεμιστούν μια μέρα;

Μήπως περιστρεφόμαστε πολλές φορές σαν νέοι (όσο ήμουν τέλος πάντων

) γύρω από συγκεκριμένα άτομα και αυτή η επένδυση πολλές φορές γίνεται εις βάρος της προσωπικής μας εξέλιξης και συναισθηματικής σταθερότητας;

Ελπίζω να βρίσκεσαι στη θέση να κατανοήσεις ότι αυτό αποτελεί έναν σοβαρό προβληματισμό χωρίς κακή διάθεση, έτσι;

evi_zoi · 28-06-10

Xμμμμ.... Σιγουρα και κανουμε όνειρα....Και πολλα για να είμαι ειλικρινής...
Προσωπικά όμως πάντα έχω στο πίσω μερος του μυαλού μου τι όλα ισως καταστραφουν μια μερα... Όπως και έγινε καποτε...
Αλλά αυτα ειναι μεσα στην ζωή... Προσπαθείς για το τώρα,κοιτάς να περνάς καλα και μακάρι να συνεχίσει έτσι...Αν όχι , βλέπουμε... Αλλά είναι ωραίο να έχεις όνειρα...
Νομίζω οτι αυτό είναι και το καλυτερο που μπορούμε να κανουμε...Απλά χωρις να βασίζουμε ολες μας τις ελπίδες σε εναν άνθρωπο...

prinCess. · 28-06-10

Τι θα γίνει μ' αυτές τις συναυλίες επιτέλους;;;;
Πρέπει να μετακομίσω -.-'

self-instructive depressing · 28-06-10

Αρχική Δημοσίευση από ^prinCess^:
Τι θα γίνει μ' αυτές τις συναυλίες επιτέλους;;;;
Πρέπει να μετακομίσω -.-'

το φάντασμα της όπερας γράφει στο στέκι

evi_zoi · 28-06-10

Δεν χωρίζουν ομως ετσι οι ζωές, των ανθρώπων που αγαπήθηκαν με τόσο κόπο....

prinCess. · 29-06-10

Αρχική Δημοσίευση από self-instructive depressing:
το φάντασμα της όπερας γράφει στο στέκι

Γεια σου φάντασμα. :worry:

Phoebe · 29-06-10

Σκέψη 1: Γιατί όταν γεννιέται ένα παιδί, μια από τις ευχές που δίνουν στους γονείς είναι να το δουν όπως το επιθυμούν; Κανονικά δεν έπρεπε να λένε να το δουν όπως επιθυμεί το ίδιο το παιδί;
Γιατί υπάρχουν άνθρωποι που μεγαλώνοντας ξεχνάνε τα ονειρα τους;
Γιατί είναι τόσο δύσκολο να καταλάβουν οτι μεγαλώνοντας αλλάζεις εσύ και όλα όσα θεωρείς δεδομένα και οτι δεν είναι πάντα κακό γιατί αλλιώς η ζωή θα ήταν βαρετή;
Γιατί οι (περισσότεροι) άνθρωποι γίνονται αυτοί που δεν ήθελαν να γίνουν (οι γονείς τους δηλαδή);
Ποιοί είναι οι πιο ευτυχισμένοι τελικά; Αυτοί που ακολούθησαν τα όνειρα τους ό,τι και να συνέβει ή αυτοί που διαμόρφωσαν τα όνειρά τους σύμφωνα με τις περιστάσεις; Μήπως το δεύτερο είναι ωραιοποίηση της κατάστασης;

Σκέψη 2: Γιατί με ρωτάς ''Τι να κάνω;'' αφού είτε σου πω, είτε όχι, θα κάνεις αυτό που θες εσύ;
Γιατί ''κλαίγεσαι'' εφόσον εσύ ευθύνεσαι για την όλη κατάσταση;
Γιατί τις περισσότερες φορές που μιλάς για αυτό, χαμογελάς; Είναι αμηχανία ή είναι ένα είδος μαζοχισμού (φτύσε με, μου αρέσει);
Πόσες φορές πρέπει να συμβεί ακριβώς το ίδιο σκηνικό, για να δώσεις την πρώτη και τελευταία μουτζα;
Άλλα λες και άλλα κάνεις και είναι ΤΟΣΟ εκνευριστικό!!! Λίγο αυτοσεβασμό ρε γαμώτο, λίγο!

Eileen · 29-06-10

Είμαι μόνη στο γραφείο αυτό σκέφτομαι.....:S

evi_zoi · 29-06-10

Ωχ...Βροντάει ασχημα......

prinCess. · 29-06-10

Ό,τι να' ναι ρε φίλε.
Ό,ΤΙ ΝΑ' ΝΑΙ ΟΜΩΣ!

Eileen · 29-06-10

Έτσι πρέπει!!!
Σε εμάς εδώ έχει πολύ ήλιο και σχετική ζέστη....

Σκέψεις... I

Επιφανές μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Επιφανές μέλος

Διάσημο μέλος

Συντονίστρια

Περιβόητο μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Επιφανές μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Επιφανές μέλος

Περιβόητο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Επιφανές μέλος

Διακεκριμένο μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Επιφανές μέλος

Τιμώμενο Μέλος