Καλό μου κορίτσι κάθεσαι και σαπίζεις. Τι να σου πω. Κρίμα για σένα. Κρίμα γιατί σε αγαπάω και σε σκέφτομαι με τον τρόπο μου. Μπορεί να νομίζεις ότι η λέξη που χρησιμοποιώ είναι πολύ βαριά αλλά άσε εμένα να κρίνω. Είναι για λύπηση όλη αυτή η κατάσταση. Αντί να αδράξεις τη μέρα σου κάθεσαι και μαραζώνεις. Δεν μπορώ να σε τραβήξω από το λούκι που έχεις μπει με το ζόρι. Αντί να περάσεις καλά, να ζήσεις τη ζωή, κάθεσαι και αναπολείς. Αντί να ανακλύψεις. Το μόνο που προσπάθησα να κάνω ήταν να σου δείξω το δρόμο και την έξοδο από την παγίδα που έχεις μπει. Εσύ θα διαβείς το δρόμο.Στη ζωή ποτέ δεν χάνεις, στο τέλος πάντα κερδίζεις.Δεν καταλαβαίνεις τι εννοώ μάλλον.Αντί να ενθουσιαστείς και να ζήσεις κάθεσαι και αυτοπεριορίζεσαι. Δικές σου οι επιλογές, δικός σου ο πόνος κι εσύ τον προκαλείς.Εγώ δεν μπορώ να ακολουθήσω ξερά μονοπάτια. Σου δείχνω πλούσια μονοπάτια κι επιλέγεις την έρημο.Φοβάσαι να βουτήξεις λες κι έχεις κάνει συμφωνία και ξέρεις το μέλλον, ενώ δεν ξέρεις τι ξημερώνει αύριο.Κρίμα, σε λυπάμαι...Μόνη σου βασανίζεσαι, μόνη σου περιορίζεσαι.Εύχομαι να περνάς καλά στη ζωή σου.Ότι και να σου πω βέβαια αν δεν ανοίξεις εσύ τα μάτια σου δεν θα ξυπνήσεις.Κρίμα μόνο που με πλήγωσες και με σταμάτησες.Αυτά...Αντίο αν επιλέξεις να ψάξεις όαση στην έρημο.Καλωσήρθες συνταξιδευτή αν επιλέξεις τα πλούσια μονοπάτια.Δικές σου οι επιλογές δικά σου τα βάσανα.Στη ζωή μου επιλογή μου είναι να αφήνω πίσω τις ερήμους.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.