Τοσο απαισια... Τοσος εγωισμος...
Οχι δεν μου λειπεις. Δεν εχει να κανει με σενα. Εχει να κανει με ΜΕΝΑ. ΕΓΩ αισθανομαι μονη, ΕΓΩ αισθανομαι παγωμενη, ΕΓΩ αισθανομαι κενη.
ΕΓΩ γυριζω πισω καθε φορα που μου λες να βγουμε, που μου στελνεις μηνυμα να μου πεις οτι σου λειπω, που μου λενε οι φιλοι σου κατι για σενα. Παντα εγωιστρια ημουν, και ναι τωρα παλι θελω να γινει το δικο μου, να φυγεις απο μπροστα μου, να μη σε ξαναδω, να μην ξαναμαθω τιποτα για σενα γιατι το ξερω, ειναι θεμα χρονου μεχρι να βρεις καποια αλλη κι εγω αυτο δεν θα το αντεξω ΕΝΤΑΞΕΙ;;
Μοναχα να μαθαινω οτι εισαι καλα...
Υποθετω οτι απλα παιρνει λιγο χρονο να συνηθισεις στα καινουρια δεδομενα, οτι δεν υπαρχει καποιος με τον οποιο μπορεις να μιλησεις Ο,ΤΙ ωρα θες να του πεις Ο,ΤΙ μαλακια θες και θα σε καταλαβει. Εισαι μονη και καλα θα κανεις να συνηθισεις.
Και απο τη μια θες καποιον να ασχολεισαι για να σταματησει το μυαλο σου να γυριζει πισω αλλα απο την αλλη γιατι θυμωνεις τοσο με οσους σε πλησιαζουν; Γιατι αυτη η τσαντιλα και η αντιδραση;
Εχεις περασει και χειροτερα και δεν θα μασησεις τωρα. Μια φαση ειναι και θα περασει...
We'll float
take life as it comes
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.