Ποιο είναι το τελευταίο πράγμα που σε έκανε να χαμογελάσεις;

[rascal_gd]

Τρελαίνομαι να πίνω αίμα!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[love_angel]

ο μπαμπας μου!!

μιλαγα με τη μαμα στο τηλεφωνο και με ειχε ανοιχτη ακροαση...
ακουγοταν απο μεσα ο μπαμπας να μιλαει μονος του και να λεει: ''2 κοπελες εχω εγω, ΔΥΟ ΚΟΠΕΛΕΣ!''
και μετα κατι ελεγα στη μαμα και ως συνηθως αρχισα να μιλαω γρηγορα και πολυ χωρις να σταματαω και τον ακουω που λεει:
''δε το κλεινει το στομα της η μαιμου!''

στη συνεχεια παιρνει το τηλεφωνο και μου λεει: βικυ μου οταν ερθεις θα με κανεις αγκαλιτσα?!! οχι του λεω εγω
θα με κανεις?? οχι! θα με κανεις ε μαιμου?? οχιιιιι!! δωσε μου τωρα τη μαμα!
και δινει το ακουστικο στη μαμα: ''θα με κανει αγκαλιτσα η μαιμου! ΑΧΟΥ ΤΗΗΗΗΗΗΗ!''

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ina10039]

Ήταν πριν 3 μόλις λεπτά σε ένα θέμα από εδώ και συγκεκριμένα στα {ανέκδοτα }

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Noisette]

Αυτό...



Το παραμύθι της Κοκκινοσκουφίτσας από την πλευρά του λύκου.

Το δάσος ήταν το σπιτικό μου. Ζούσα εκεί και νοιαζόμουν γι' αυτό. Προσπαθούσα να το διατηρώ τακτικό και καθαρό. Κάποτε, μια ηλιόλουστη μέρα, ενώ προσπαθούσα να συμμαζέψω κάτι
σκουπίδια που είχε παρατήσει ένας κατασκηνωτής, άκουσα βήματα. Πήδηξα πίσω από ένα δέντρο και είδα ένα μικρό κορίτσι να έρχεται από ένα μονοπάτι, κρατώντας ένα καλάθι. Μου φάνηκε ύποπτη από την αρχή γιατί φορούσε αστεία ρούχα ολοκόκκινα, και το κεφάλι της ήταν καλυμμένο με μια κουκούλα σαν να μην ήθελε να την αναγνωρίσουν.

Φυσικά, την σταμάτησα για να ερευνήσω το ζήτημα. Την ρώτησα ποια ήταν, πού πήγαινε, από πού ερχόταν κλπ. Μου είπε μια ιστορία για κάποια γιαγιά, που πήγαινε να την επισκεφθεί και να της πάει φαγητό. Έδειχνε βασικά έντιμο άτομο, αλλά βρισκόταν στο δάσος μου και έδειχνε ύποπτη μ' αυτά τα ρούχα. Έτσι αποφάσισα να της δείξω πόσο σοβαρό ήταν να εισβάλλει έτσι, χωρίς ειδοποίηση, ντυμένη αστεία.

Την άφησα να συνεχίσει αλλά έτρεξα πριν από αυτήν στο σπίτι της γιαγιάς της. Όταν συνάντησα την συμπαθητική γριούλα, της εξήγησα το πρόβλημά μου και συμφώνησε ότι η εγγονή της χρειαζόταν ένα μάθημα. Η γριούλα συμφώνησε να κρυφτεί ώσπου να την φωνάξω. Έτσι, κρύφτηκε κάτω από το κρεβάτι. Όταν έφτασε το κορίτσι, την κάλεσα να μπει στην κρεβατοκάμαρα
όπου βρισκόμουν στο κρεβάτι ντυμένος σαν τη γιαγιά. Το κορίτσι ήλθε, με τα κόκκινα μαγουλά της, και είπε κάτι άσχημο για τα μεγάλα μου αυτιά.

Με είχαν προσβάλει κι άλλοτε και έτσι προσπάθησα να πω κάτι θετικό. Είπα ότι, ίσως, τα μεγάλα μου αυτιά, μου επέτρεπαν να την ακούω καλύτερα. Δηλαδή έδειχνα ότι την συμπαθούσα και ήθελα να προσέχω αυτά που λέει. Αλλά έκανε άλλο ένα καλαμπούρι για τα γουρλωτά μου μάτια. Τώρα καταλαβαίνετε πώς άρχισα να αισθάνομαι γι' αυτό το κορίτσι, που έβαζε ένα ευγενικό προσωπείο, αλλά ήταν τόσο κακοήθης. Παρ' όλα αυτά, έχω την τακτική να γυρίζω και το άλλο μάγουλο, και της είπα ότι τα γουρλωτά μου μάτια με βοηθούν να την βλέπω καλλίτερα.

Η επόμενη προσβολή στ'αλήθεια με νευρίασε. Έχω κάποιο σύμπλεγμα για τα μεγάλα μου δόντια κι αυτό το κορίτσι έκανε μία προσβλητική παρατήρηση. Ξέρω ότι θα έπρεπε να μην χάσω την ψυχραιμία μου, αλλά πήδηξα από το κρεβάτι και της φώναξα πως τα μεγάλα μου δόντια ήταν χρήσιμα για να την φάω καλύίτερα. Τώρα ας είμαστε ειλικρινείς, κανείς λύκος δεν θα έτρωγε ποτέ ένα
κορίτσι, όλοι το ξέρουν αυτό, αλλά αυτό το τρελλοκόριτσο άρχισε να τρέχει γύρω-γύρω ουρλιάζοντας κι εγώ προσπαθούσα να την φτάσω για να την ηρεμήσω. Έβγαλα και τα ρούχα της γιαγιάς, αλλά αυτό φάνηκε να χειροτερεύει τα πράγματα.

Ξαφνικά η πόρτα άνοιξε με δυνατό κρότο και ένας μεγαλόσωμος τύπος στεκόταν εκεί με το τσεκούρι του. Τον κοίταξα και κατάλαβα ότι είχα βρει τον μπελά μου. Υπήρχε ένα ανοιχτό παράθυρο
πίσω μου και την κοπάνησα.

Θα ήθελα να μπορούσα να πω πως εδώ τελειώνει η ιστορία. Όμως, αυτή η γριούλα γιαγιά ποτέ δεν είπε την δική μου πλευρά της κατάστασης. Σύντομα κυκλοφόρησε η φήμη ότι ήμουν κακός και μοχθηρός. Όλοι άρχισαν να με αποφεύγουν. Δεν ξέρω τι έγινε το κοριτσάκι με τα αστεία κόκκινα ρούχα, όμως, εγώ δεν έζησα από τότε καλά. Έτσι αποφάσισα να σας γράψω την ιστορία μου.

Με εκτίμηση

Ο λύκος

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mania]

Αυτό το ποστ, τι φοράτε όταν κοιμάστε

H ina #63
Το καλοκαίρι : μόνο βρακή ή καμία μπλούζα κοντομάνικη
Το χειμώνα:2 μπλούζες μακρυμάνικες μια χοντρή φόρμα
Και από πάνω 3 κουβέρτες!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Resident Evil]

" i will tell you ρε f*cking μ@λ@κ@ what's wrong with the system"

οκ, δεν μπορούσα να γελάσω γιατί η παραπάνω ατάκα προήλθε από έναν διευθυντή εκτός εαυτού στο τηλέφωνο σε έναν άλλο τύπο, αλλά με το ζόρι κρατήθηκα να μη σκάσω στα γέλια [και possibly να απολυθώ επίσης ]

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ηρώ]

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mania]

Ο άντρας μου, του έδειξα έλεγχο του γυμνασίου και αποριμένος με ρωτάει, δν ήξερα πώς στο δημοτικό είχαν τέτους ελέγχους

Υ.Γ μετά είδε πώς υπήρχαν και 11αρια και καταλαβε το σφάλμα του

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DreamsRevenge]

Έχω την τιμή να μας αναγγείλω ότι ένα σκυλί, ένα γατί κι ένα ποντίκι (τα γράφω στα ουδέτερα γιατί δεν ξέρω το φύλο των πρωταγωνιστών) μας έβαλαν στη θέση μας ως ανθρώπους σε θέματα συνύπαρξης.
Καλημερούδια μας

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ηρώ]

RAMMSTEIN vs Cookie Monster

Φοβερό!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Noisette]

Μύνημα από κινητό...
"Τσάοοοο Μάνου Τσάοοο"

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Γιώργος]

Η ομαδάρα! View attachment 5501

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Achilles]

Το θεμα και η ερώτηση ειναι απλά.. άντε, λίγο να χαρούμε εδώ μέσα...
Ποιο ειναι το τελευταιο πραγμα που σε έκανε να χαμογελάσεις ;

Η μισθοδοσία.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

Η μισθοδοσία.

Ο ουρανός είναι πορτοκαλί. Οι άνθρωποι γκρίζες φιγούρες, χωρίς χαρακτηριστικά. Γκρίζες σιλουέτες που κατευθύνονται σε τυχαίες για τον παρατηρητή κατευθύνσεις. “Το μεροκάματο, αρκεί να βγει το μεροκάματο”, είπε ένας κύριος λίγο εύσωμος. Προσπέρασα δήθεν με αδιαφορία και του έριξα ένα καχύποπτο βλέμμα. Το είδε όμως, το ξέρω πως το είδε, και μάλλον γιʼ αυτό σήκωσε το τηλέφωνο και με κατέδωσε. Το μεροκάματο είναι ότι πιο σημαντικό στην πόλη μου. Οι άνθρωποι τρέχουν όλη μέρα για να βρουν ένα μεροκάματο. Όταν το βρίσκουν γίνονται μαύροι, όλες τις άλλες ώρες είναι γκρι. Στην πόλη μου το μεροκάματο είναι η αρχή και το τέλος της ζωής. Στην επόμενη γωνία άρχισα να σφυρίζω έναν ρυθμό. Ένας ξερακιανός κύριος, το ίδιο γκρίζος με τον προηγούμενο, καθόταν σε ένα παγκάκι. Αν δεν ήταν γκρίζος θα έδειχνε λιγάκι ευτυχισμένος, όμως έχω μάθει πια να τους ξεχωρίζω. Γιʼ αυτόν το λόγο, μόλις τον είδα να με κοιτάει σταμάτησα να σφυρίζω. “Καλημέρα, τι ωραία μουσική…” , είπε ο ξερακιανός, ψάχνοντας στην τσέπη του. Το χαμόγελό του με έκανε να σαστίσω, όμως κατάλαβα πως κάτι άλλο ήθελε από εμένα. Ίσως τελικά να ήταν αυτός που με κατέδωσε. Στην πόλη μου δεν αρέσουν τα τραγούδια, ούτε καν τα χαρούμενα σφυρίγματα. Στην πόλη μου έχουν σταματήσει να χαίρονται οι άνθρωποι. Γι αυτό είναι και γκρίζοι. Αν δεις κάποιον άνθρωπο που δεν είναι γκρίζος, τότε αυτός ο άνθρωπος έχει κάτι ακραίο. Αν κάποιος δει κάποιον που δεν είναι γκρι έχει δικαίωμα να τον καταδώσει. Τα ακραία συναισθήματα είναι σχεδόν απαγορευμένα στην πόλη μου. Τελικά κατέληξα να κάθομαι σε ένα παγκάκι μόνος μου. Όχι τελείως μόνος μου δηλαδή γιατί όλη η πόλη είναι γεμάτη με κάμερες. Αυτό, όσο χαζό και αν ακούγεται, είναι κάπως ανακουφιστικό. Έχεις πάντα παρέα. Για κάθε άνθρωπο υπάρχει ένας αντί- άνθρωπος. Ένας άνθρωπος που σε παρακολουθεί. Μπορείς να μιλήσεις στον άνθρωπο αυτό αν θέλεις, τηλεφωνικά πάντα, πληκτρολογώντας τον τριψήφιο αριθμό σου. Το 000 είναι ο τριψήφιος αριθμός του δημάρχου και το 999 είναι ο τριψήφιος αριθμός του παπά. Και είναι οι μόνοι γνωστοί αριθμοί. Το 666 δεν υπάρχει. Αυτό το περίεργο μέτρο ξεκίνησε για να βοηθήσει τον πολίτη. Μία πόλη με πορτοκαλί ουρανό και γκρίζους ανθρώπους, φυσικό είναι να έχει απώλειες. Οι αυτοκτονίες είχαν αυξηθεί όσο ήμουν παιδί, οπότε μπήκε στη ζωή μας αυτή η παρακολούθηση από ψυχολόγους με τους οποίους μπορούσαμε να μιλάμε ανά πάσα στιγμή. Τώρα οι ψυχολόγοι έχουν αντικατασταθεί από ανθρωποφύλακες. Όμως δεν ξέρω πιο είναι χειρότερο από τα δύο. Εγώ αριθμό δεν έχω. Προς το παρόν δηλαδή. Ερωτεύτηκα το άτομο που με παρακολουθούσε. Την έπερνα κάθε μέρα τηλέφωνο επί ένα μήνα. Κάναμε και τηλεφωνικό έρωτα. Επιδίωξα να την συναντήσω. Τελικά μου είπε που μπορώ να τη δω, αλλά να μην της μιλήσω. Καθόταν σε ένα καφέ μόνη της και είχε κάτι ακουστικά στα αυτιά της. Δεν ξέρω τι άκουγε. Δεν ήταν αυτό που λέμε “η γυναίκα των ονείρων μου” αλλά ήταν ο μόνος άνθρωπος που με έκανε να φτάσω σε οργασμό και για αυτό την αγαπούσα. Ή έτσι νόμιζα. Όταν οι αρχές της πόλης κατάλαβαν ότι συμβαίνει κάτι παραπάνω μεταξύ μας, την έδιωξαν και παραλίγο να διώξουν και εμένα. Έχω όμως ένα θείο στο διοικητικό συμβούλιο, αδερφός της μάνας μου, και έτσι έκανε τα αδύνατα δυνατά να μείνω. Εγώ πάντως ήθελα να φύγω. Δεν έχω ούτε τριψήφιο αριθμό και αυτό μου προκαλεί κάποια ανασφάλεια. Όλοι αυτοί οι γκρίζοι θα με καταδώσουν έτσι και καταλάβουν ότι δεν έχω αριθμο. Εδώ με καταδίδουν που σφυρίζω ή που δεν στέκομαι στις ουρές για το μεροκάματο ή που δεν καταδίδω άλλους. Με θεωρούν επικίνδυνο για την κοινωνία τους και για τα παιδιά τους. Η αλήθεια είναι πως δε με θεωρώ φυσιολογικό. Δε με θεωρώ έναν από αυτούς. Και έχω προσπαθήσει να το διορθώσω αλλά δε μπορώ. Τουλάχιστον έχω συνηθίσει.

πηγή

(όχι δεν είμαι -πολύ- εκτός θέματος. "Γελάω" με τα πράγματα που μας κάνουν στις μέρες μας να γελάμε. -Όχι μόνο εσένα φίλε μου Αχιλλέα).

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Achilles]

(όχι δεν είμαι -πολύ- εκτός θέματος. "Γελάω" με τα πράγματα που μας κάνουν στις μέρες μας να γελάμε. -Όχι μόνο εσένα φίλε μου Αχιλλέα).

Όχι,όχι,ευτυχώς δεν είμαι εκεί,ακόμη. ( και ελπίζω εσαεί )

Αλλά όντως, είναι από τα λίγα που με κάνουν
να χαμογελώ ακόμη, τι κρίμα!

Kαι ναι και εγώ γελάω φίλη μου συνδίκτια
με τα πολλά - από τα λίγα πράγματα -
που με κάνουν να χαμογελώ,
πραγματικά.

Όντως, τι κρίμα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[self-instructive depressing]

δεν μπορώ ... παρά να μην χαμογελάσω

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Nininaou]

Σήμερα γινόταν χριστουγεννιάτικο πάρτυ στη σχολή. Οπότε αφήσαμε μια θεωρία και πήγαμε με δυο φίλες μου. Εκεί που χορεύαμε και "ουρλιάζαμε" κουνόντας περίεργα τα χέρια μας, γύρισε ένα (ωραίο) παιδί το κεφάλι του και τρόμαξε. Η πλάκα είναι ότι το έδειξε κιόλας, κάνοντας ένα βήμα πίσω και κοιτάζοντας κάπως σαστισμένα.
Αυτό ήταν αρκετό για να αρχίσουμε να γελάμε.

Μετά από λίγο, ήρθε και μας έπιασε κουβέντα. Ότι χορεύουμε περίεργα και τον τρομάξαμε και τέτοια. Οπότε μου δίνει το χέρι του και μου λέει "Δαυίδ, χάρηκα". Εγώ μάλλον χάρηκα παραπάνω απ'όσο έπρεπε. Γιατί του'δωσα το χέρι, αλλά δε μου'ρχόταν τ'όνομά μου. Καθόλου όμως.

Ντάξει μετά από λίγα δευτερόλεπτα το θυμήθηκα. Έφαγα όμως το δούλεμα της ζωής μου...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Μελιώ]

Εχμμ , είναι λίγο ακατάλληλον
όσοι είστε κάτω των 18 μην το δείτε







σιγά μη δε το βλέπατε
​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DreamsRevenge]

Πόσες θετικές σηκώνει το σύστημα να ρίξω???
Νάσαι καλά! Τέλειο!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Oralee]

Tα χριστουγεννιάτικα λαμπάκια στα δέντρα των δρόμων. Ένας (ωραίος) παρκαδόρος στο Jumbo που με βοήθησε να παρκάρω και μου χαμόγελασε πλατιά μόλις του είπα "ευχαριστώ". Ο τεράστιος (πραγματικά τεράστιος όμως!) αρκούδος που του πήρα δώρο. Τα χριστουγεννιάτικα τραγούδια που μόλις έγραψα σε ένα σιντί. Τα καινούργια μου gadget. Η ανάμνηση του χαμόγελού του όταν με κοιτάει. Το ότι η ζωή είναι ωραία, ακόμα κι όταν τριγύρω σου υπάρχουν πολλά πράγματα να σε αγχώνουν.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.