Μπορείς να διαλέξεις, τρεις λέξεις, που μ' αυτές θα παίξεις

[charmander]

Συγγνώμη κοπελιά που δεν είμαι μεγιστανας
Που γουστάρεις αστακό και σνομπάρεις την μελιτζανα
Πως την έχεις δει μωρέ είσαι καμία σουλτάνα???

Μαρτης
Σπαρτη
κραχτης

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 986132]

Τι λέξεις έδωσες, βρε συμφορουμίτη;
Θα φταίω τώρα αν σε κυνηγώ μέχρι τη Σπάρτη για την Κρήτη;
Έχε χάρη που 'ναι χειμώνας,
που 'χει κρύο, βοριά... μη πιάσει και τυφώνας;
Απ' τον Μάρτη και μετά δεν μου τη γλιτώνεις,
το μένος μου, σ' το λέω, δεν μου το μερώνεις.
Κράχτη θα βάλω, που ξέρει καλά τα κόλπα
γι' αυτό, όσο μπορείς, τώρα γλεντοκόπα.
Γιατί θα σε γραπώσω
και θα κλαις απαρηγόρητα καμπόσο.

(βροχή, μυαλό, γκρίζα)

 

[Agaphbou]

Μέχρι στιγμής παίζουμε με λέξεις με ομοιοκαταληξια αλλά οκ, θα το παλέψω και με ελεύθερο στίχο χεχε


Είναι στιγμές που το μυαλό κολλάει πίσω,
Μια γκρίζα σκέψη πως δε θα το ξαναζήσω
Σαν αλυσίδα στο λαιμό μου η θύμισή σου
Και στη βροχή αναζητάω τη μορφή σου


(χμ, not bad, έβαλα εγώ την ομοιοκαταληξια όπως ήθελα τελικά. Ας το υιοθετήσουμε)

Τιμόνι
Έρωτας
Δάκρυ

 

[GoddamnRight]

Κράτα το τιμόνι σου γερά
ο έρωτας καραδοκεί εδώ κοντά

να μην ντρέπεσαι για το δάκρυ που θα βγει
αν δεν τον πετύχεις στην επόμενη στροφή

εγώ θα στο ξαναπώ, είναι εδώ
έχε τα μάτια σου ανοιχτά
και την ψυχή σου
μα και το μυαλό



ντροπή, κριτική, ζωντανή

 

[Guest 986132]

Μέχρι στιγμής παίζουμε με λέξεις με ομοιοκαταληξια αλλά οκ, θα το παλέψω και με ελεύθερο στίχο χεχε

Ωχ, ναι. Είχα τόσο καιρό να μπω, που το ξέχασα. Απλά το 'χα στο μυαλό μου πως, αφού μπορούμε να χειριστούμε όπως θέλουμε τους στίχους, λίγη σημασία έχει η επιλογή των λέξεων.

Θέλετε να συνεχίσουμε με ομοιοκαταληξία ή να επιλέγουμε ελεύθερα; Εμένα μου αρέσει έτσι, to be honest. Ό,τι θέλετε κι οι υπόλοιποι, όμως.

 

[GoddamnRight]

όπως να ναι. Με ή χωρίς ομοιοκαταληξία. Continue with the game

 

[Agaphbou]

Τέσσερις του Αυγούστου, εννέα το πρωί.
Εγώ φραπέ με γάλα, τσιγάρο ελαφρύ.

Εσύ σκυφτός στην άκρη, γράφεις μια κριτική
Και μουρμουρίζεις μόνος, χωρίς καμιά ντροπή.

Το καλοκαίρι πέρασε, μα έσυ είσ' ακόμη εκεί.
Μια επίμονη ανάμνηση, με τρώει ζωντανή.


Καρφίτσα
Ανατολή
Χαμόγελο

 

[RafAspa94]

Γελάστε ελεύθερα

Εκείνη τη χειμωνιάτικη ανατολή,
που μου έδωσες την καρφίτσα ως ανάμνηση σου στερνή,
στα χείλη μου ζωγραφίστηκε ένα χαμόγελο φαρδύ πλατύ,
ύστερα από χρόνια πολλά, η μοίρα μας έπαιξε παιχνίδι και σε είδα ξανά από κοντά,
με εκείνη τη καρφίτσα ως μόνιμο σινιάλο
πως θα είσαι της καρδιάς μου το μόνιμο κουμάντο

Νησί, Κρασί, Θαλασσί

 

[Agaphbou]

Γελάστε ελεύθερα

Μη μειώνεις το έργο σου, κανείς δεν πρόκειται να γελάσει εκτός κι αν είναι χιουμοριστικής φύσεως. Besides, ήταν ωραίο και νομίζω το ξέρεις και η ίδια.


(Δε θέλω τώρα να γράψω, απλά να κάνω αυτό το σχόλιο ήθελα. Συνεχίστε.)



Νησί, κρασί, θαλασσί

 

[RafAspa94]

Αρχική δημοσίευση από: Agaphbou;4506192[img=21x16]clientscript/sceditor/images/dupquote.png[/img]

Μη μειώνεις το έργο σου, κανείς δεν πρόκειται να γελάσει εκτός κι αν είναι χιουμοριστικής φύσεως. Besides, ήταν ωραίο και νομίζω το ξέρεις και η ίδια.

Έχεις δίκιο Αγάπη, και σ'ευχαριστώ, απλά αυτή τη φράση γενικά τη χρησιμοποιώ σε ό,τι και αν κάνω στη καθημερινότητα μου και μου έχει κολλήσει και τη λέω συνέχεια!
Y.Γ Σόρρυ και για το off-topic!

 

[Guest 875331]

Όταν κοπελιά σε πήγα στο ανεμοδαρμένο το νήσι
Φόρεσες το φόρεμα σου το θαλασσί
Και έτσι όπως σε κοιτούσα, μετά από το πολύ κρασί
Ήθελα να σε ρίξω στη θάλασσα να ησυχάσει τούτο το νησί

βυζιά
καρπαζιά
γρουσουζιά

 

[Aura]

Χάζευα δυο βυζιά
όταν μου ήρθε μια καρπαζιά
και έραψα σκόρδο δυο γαζιά
να μη μείνει η γρουσουζιά .

Μανιτάρι
Μαξιλάρι
Καλαμάρι

 

[Aleksa]

ήταν πολύ το καλαμάρι
παράφαγε και μανιτάρι
κι η κοιλιά του με καμάρι
φούσκωσε σαν μαξιλάρι


γυρίζω
αρχίζω
ψιθυρίζω

 

[Lady M]

Μες τους δρόμους γυρίζω
το όνομά σου ψιθυρίζω
το άρωμά σου αναγνωρίζω
και να κλαίω πάλι αρχίζω



παλεύω
χορεύω
γιατρεύω

 

[Aleksa]

όσο την παλεύω
συνεχίζω να χορεύω
και τον πόνο μου γιατρεύω


σπίτι
μύτη
σπουργίτι

 

[mily]

Μπήκε μες στο σπίτι
χτες ένα σπουργίτι
και μου τσίμπησε την μύτη

τηγάνι
ταβάνι
Αννυ

 

[Aleksa]

Χαζεύοντας το ταβάνι
κάηκε με το τηγάνι
η Άννυ
που προκοπή δεν κάνει


φίλος
σκύλος
ψύλλος

 

[Agaphbou]

Ο καλύτερός μου φίλος ήταν πάντοτε ο σκύλος
Κυριακή σπίτι πρωί, πάντα τον είχα μαζί


Ο καλύτερός του φίλος όμως ήτανε ο ψύλλος
Κι έτσι έμεινε στον άσο· ψύλλους σπίτι δε θα μπάσω.



Μπαλκόνι
Μόνη
Βουρκωνει

 

[Aleksa]

Μόνη,
ξενυχτάει στο μπαλκόνι
ολοένα και βουρκώνει
η καρδούλα της ματώνει
και η ώρα δεν τελειώνει...


εποχή
εξοχή
αρχή

 

[Nikos 7]

Πλάκα έχει

παλεύω
χορεύω
γιατρεύω

Φτάνει πια, δεν την παλεύω
έχω φρίξει, δεν αντέχω
θέλω μόνο να χορεύω
την ψυχή μου να γιατρεύω

σπίτι
μύτη
σπουργίτι

Σε γωνία μες στο σπίτι
χτύπησα άσχημα τη μύτη
βλέποντας απ΄το φεγγίτη
το μικρό μου το σπουργίτι

τηγάνι
ταβάνι
Αννυ

Ψήνοντας με το τηγάνι
πιπεριές και ταλαγάνι
είδα τη μικρή την Άννυ
κρεμασμένη στο ταβάνι

εποχή
εξοχή
αρχή

Νοσταλγώ την εποχή
που΄χα σπίτι σ΄εξοχή˙
πώς να κάνω μια αρχή
μες στης πόλης μου το γκρι;




παγίδα
ακρίδα
γαρίδα