"Λογάκια" που μας έχουν σημαδέψει/σακατέψει

[Guest 709611]

 

[H|M]

Κι όταν η καρδιά αρχίζει να κουράζεται, επειδή δίνει απλόχερα και δεν εκτιμάται...
Δεν αφήνει τη λογική να διαπεράσει ούτε το κατώφλι.

Γιατί για κάτι τόσο δυνατό, στη πορεία έχασε το χρώμα της.
Και αναρωτιέται...
Δεύτερη σκέψη για κάτι που λάτρεψε;
Για κάτι που αποκαλούσε δικό της;
Κρίσιμη σκέψη.

Τότε αντιλαμβάνεται αν αξίζει ή όχι.
Μόνο που τότε, επιλέγει βάσει τον χτύπο των παλμών της...

 

[Guest 709611]

 

[Aleksa]

 

[Guest 709611]

 

[Nascentes morimur]

(Από αγάπη να χαθείς και στο φιλί να σβήσεις.)

 

[Guest 709611]

 

[Nascentes morimur]

...αλλά καμιά φορά, η φωνή μιας γυναίκας καθώς βραδιάζει,

μοιάζει με το αντίο μιας ηλικίας που τελείωσε

Τ. Λειβαδίτης

 

[Guest 709611]

 

[Guest 709611]

 

[Guest 709611]

 

[H|M]

Άργησα, αλλά κατάλαβα. Δεν ήσουν για πολλά.
Άργησα, αλλά έτσι είμαι εγώ.
Το παλεύω μέχρι το τέλος και ας μη βγεί πουθενά.
Και ας ξέρω ότι θα χάσω.
Και δεν είναι ότι με λύγισες, ούτε ότι με πλήγωσες.

Εγώ επέλεξα να καταστραφώ απ' την τιποτένια αγάπη σου.

 

[Aleksa]

 

[H|M]

Δεν θέλω τίποτα.
Κενό θέλω.
Μ' εσένα.
Και μένα.
Σε λευκό δωμάτιο.
Χωρίς χρόνο.
Χωρίς τις αναμνήσεις μας.
Χωρίς τις πληγές και τα παλιά μας χαμόγελα.
Μόνο εμάς.

 

[Guest 709611]

 

[H|M]

Προσπάθειες, που η καθεμιά έπεφτε στο βυθό.
Σ' έναν βυθό από δάκρυα φτιαγμένο.

Δεν με μιλάς πια.
Δεν με κοιτάς πια.
Δεν με νοιάζεσαι πια.
Και είμαι πια...
Ένας άγνωστος, όντας κάποτε η ζωή σου.
Ένας ξένος, όντας κάποτε ο μόνος άνθρωπος που αγάπησες.
Ένα τίποτα, όντας κάποτε τα πάντα.

Και τώρα πια...
Μονάχο μου με βρίσκει το ξημέρωμα,
και με μια μονάχα επιθυμία κατά νου.
Να μιλάω για σένα και μένα.

 

[Guest 709611]

Όταν έχει κανείς την καρδιά του ταραγμένη απ’ τα απομεινάρια ενός αισθήματος, είναι πιο κοντά σ’ ένα καινούριο, παρά όταν έχει ολότελα γιατρευτεί απ’ το πρώτο.

Φρανσουά Ντε Λα Ροσφουκό

 

[Guest 881237]

Αν το σκέφτεσαι συνέχεια ,καντο

 

[Aleksa]

 

[ultraviolence]