"Λογάκια" που μας έχουν σημαδέψει/σακατέψει

[EvanescenceQ]

Δεν ξέρω πότε άρχισαν οι λέξεις να χάνουν το νόημά τους. Θυμάμαι πλέον μόνο την έννοια που είχα κάποτε. Αν θα έπρεπε να επιλέξω πότε έχασαν το νόημα, αν κάποιος έβαζε το πιστόλι στον κρόταφο κάποιου που αγαπώ και με ανάγκαζε να ορίσω τη στιγμή εκείνη, θα επέλεγα την στιγμή που σου είπα για πρώτη φορά «όχι». Αν θες να δεις έναν άνθρωπο πραγματικά, θύμωσέ τον λένε, ακόμα κι άθελά σου. Και σε αυτή τη λέξη δεν υπάρχει «αλλά». Υπάρχει μόνο «επειδή».
Οτιδήποτε έχει ειπωθεί πριν το «αλλά» δεν έχει σημασία. Τη μισώ σαν λέξη. Τη θεωρώ την πιο μπάσταρδη λέξη που υπάρχει στο ελληνικό λεξιλόγιο. Και δεν σου την είπα ποτέ. Εγώ δεν σου είπα ποτέ «αλλά» και εσύ μου έλεγες πάντα «επειδή». Εγώ σου έλεγα πάντα «εδώ» κι εσύ μου απαντούσες με ένα σιωπηλό «γιατί». Εγώ σου έδειξα ποια «είμαι» και εσύ είπες «τελικά είχαν δίκιο».
Έλσα Νικολάου

 

[Nascentes morimur]

Η απουσία σου από τη ζωής μου δεν είναι γεγονός
που πρέπει να αλλάξει με γραπτά λόγια.

 

[H|M]

Έλα ν' ανταλλάξουμε κορμί και μοναξιά.
Να σου δώσω απόγνωση, να μην είσαι ζώο(ν).
Να μου δώσεις δύναμη, να μην είμαι ράκος.

 

[EvanescenceQ]

Τρέχουν οι άνθρωποι
μεσ' τον χειμώνα
να βρούν μια αγάπη
να τους ζεστάνει.
Δύο κόσμοι μέσα τους
σε μόνιμη πάλη.
Ο ένας πνεύμα
που ψάχνει νόημα
και αναρωτιέται
γιατί υπάρχει.
Ο άλλος κτήνος
που του αρέσει
να δίνει μάχη.
Ζώον που τρέφεται
από την κατάκτηση
που θα κερδίσει.
Κτήνος που κτείνει
για να νικήσει.
Πνεύμα που ψάχνει
να ηρεμήσει.
Άνθρωποι λυγισμένοι
που προσπαθούν να
κρατηθούν από κάτι
για να υπάρξουν
μεσ'της ζωής
τη δίνη.
Μόνο η αγάπη
μπορεί να δώσει
μια ελπίδα μόνο
για να τη ζήσουν.
Χωρίς αυτήν όλοι
οι ορίζοντες
φαντάζουν άδειοι.
Ελένη Βαλάση

 

[H|M]

🅐 – Το ξέρω ότι δεν έχεις όρεξη για πολλές κουβέντες, αλλά είσαι καλά;

🅑 – Καλά είμαι.

🅐 – Δε μπορεί, φαίνεται ξεκάθαρα ότι κάτι τρέχει...

🅒 – Μιλά πανάθεμά σε! Πώς θες να σε βοηθήσουμε αν δε μας μιλάς ανοιχτά;

🅑 – Κανείς δεν μπορεί να με βοηθήσει.

🅒 – Πώς το ξέρεις; Αφού δε μας μιλάς.

🅑 – Τελευταία φορά που «ανοίχτηκα» έχασα ΠΟΛΛΆ.

 

[EvanescenceQ]

Λένε ότι ο αιφνίδιος θάνατος του αγαπημένου σου πονάει περισσότερο, γιατί δεν είχες τον χρόνο να τον αποχαιρετήσεις. Να του πεις αυτά που του είχες φυλαγμένα. Να ξεχρεώσεις τα ευχαριστώ και τις συγγνώμες που νιώθεις ότι του χρωστάς.
Η απώλεια, όμως, πάντα πονάει. Ακόμα κι όταν την περιμένεις. Ακόμα κι όταν έχεις αρχίσει να μετράς αντίστροφα τον χρόνο και γίνεται πια πολύτιμο κάθε λεπτό και κάθε ώρα ανάσας.
Πάντα κουρελιάζει την ψυχή σου ο χαμός του δικού σου ανθρώπου. Κανένας λόγος παρηγοριάς, κανένα φιλικό χτύπημα στην πλάτη, καμιά αγκαλιά, δεν μπορεί να κάνει την καρδιά σου να σπαρταρά από τον πόνο μέχρι να βρει τη δύναμη να σηκωθεί.
Και σηκώνεται, ναι. Για να μείνουν στο τέλος μέσα σου οι αναμνήσεις. Κι ένας λυγμός που θ’ ανασταίνεται κάθε χρόνο την ίδια μέρα, τον ίδιο μήνα, την ίδια εποχή. Γι’ αυτό και κάποιες εποχές έχουν κατακαθίσει μέσα μας ασήκωτες και αγέλαστες. Γι’ άλλους η άνοιξη είναι πάντα θλιμμένη, άλλοι κοιτάνε το καλοκαίρι παγερό, για κάποιους ο χειμώνας είναι βουτηγμένος μέσα στη σκοτεινιά και γι’ άλλους το φθινόπωρο φεύγει χωρίς αγάπη.
Έτσι κυλούν οι εποχές… Κουβαλούν μέσα τους τις καρδιές των ανθρώπων.
Γεωργία Ανδριώτου

 

[Guest 709611]

 

[EvanescenceQ]

 

[EvanescenceQ]

Ημέρα 27η από 365. Χαμογέλα κι άστους να αναρωτιούνται το γιατί…

 

[EvanescenceQ]

 

[EvanescenceQ]

 

[H|M]

Είχα την αίσθηση πως πήγαινα,
πως θα 'φτανα σε λίγο κάπου...

Αυτό το ψέμα... Κράτησε (και εξακολουθεί να κρατάει) μια ολόκληρη ζωή.

 

[EvanescenceQ]

H ανεκτίμητη αξία της γυναικοπαρέας​

Είμαστε διαφορετικοί άνθρωποι, η καθεμιά με το χαρακτήρα και την προσωπικότητά της, και συχνά διαφωνούμε σε πολλά.
Όμως δεν ξεχνάμε ποτέ ότι ο πραγματικός φίλος πρέπει να κατανοεί το παρελθόν σου, να πιστεύει στο μέλλον σου και να σε αποδέχεται γι’ αυτό που είσαι.Γιατί οι γυναίκες έχουν πάντα πολλά να πουν. Και η γυναικοπαρέα είναι αξία ανεκτίμητη.

 

[Guest 709611]

 

[Guest 709611]

 

[Guest 709611]

 

[Guest 709611]

 

[ultraviolence]

And so I finished up my prayer, rose slowly and I stared
But I was empty as a grave and ghost less was the air (!!)
Laid back to bedden my eyes and searched those frivolous skies
Again begged the thunder bolt to strike to mark me or else I will die​

Spoiler

 

[H|M]

Μη μιλάς, ψιθύριζε.
Σ' ακούω καλύτερα.
Μην αγγίζεις, χάιδευε.
Σ' αισθάνομαι περισσότερο.
Μη συζητάς, κοίταζε.
Σε καταλαβαίνω εντονότερα.
Μη σκέφτεσαι, ονειρέψου.

 

[Guest 709611]

Post tenebras, lux...