Ανοιχτή συζήτηση του C'n'F

[Reader]

Πάντως με έχει πλήξει μια βαρεμάρα προς το τέλος του καλοκαιριού ..

Έχω γεράσει, παλιά ανυπομονούσα να πάρω παιχνίδια και τώρα ανυπομονώ να πάρω καινούρια γυαλιά

Και δεν είναι τα καινούργια γυαλιά λόγος ανυπομονησίας;

 

[nearos]

Και δεν είναι τα καινούργια γυαλιά λόγος ανυπομονησίας;

Eιναι υποθέτω... Αλλά ενθουσιαζομαι με τα πιο σαχλα πράγματα

 

[Reader]

Eιναι υποθέτω... Αλλά ενθουσιαζομαι με τα πιο σαχλα πράγματα

Έτσι όμως απολαμβάνει κανείς τη ζωή, αντιμετωπίζοντας τα μικρά και ασήμαντα πράγματα με ενθουσιασμό.

 

[Kate1914]

Έτσι όμως απολαμβάνει κανείς τη ζωή, αντιμετωπίζοντας τα μικρά και ασήμαντα πράγματα με ενθουσιασμό.

Ακριβώς! Πολλές φορές μάλιστα αυτά τα μικρά είναι που θυμάσαι περισσότερο και τα αναπολείς

 

[nearos]

ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΟΜΟΡΦΙΕΣ ΜΟΥ ΤΙ ΚΑΝΕΤΕ

 

[rafaela11]

Αυτά για τις γυναίκες των ναυτικών, όποτε τα άκουγα ένιωθα μεγάλη πίκρα. Στην αρχή και θυμό. Γιατί ο πατέρας μου ήταν ναυτικός και αυτή πίσω βράχος να μεγαλώνει δυο παιδιά μονάχη της. Ξέρω ότι αστειεύεσαι, αλλά θα πω ότι αν είναι στον άνθρωπο (στη γυναίκα, εν προκειμένω...) και εδώ να είναι κάποιος θα βρει να του "την κάνει".

Ως κόρη ναυτικού, λοιπόν, ουδέποτε θα έμπλεκα με θαλασσινό. Με την καμία. Γιατί ξέρω, από πρώτο χέρι, πώς νιώθουν όλοι. Και αυτός που φεύγει και αυτοί πίσω που "κουνάνε το μαντήλι". Σαν μικρό παιδί, το βίωνα όλο αυτό ως πολύ μεγάλη απώλεια. Θυμάμαι ότι σαν έφευγε (έκανε υπερατλαντικά ταξίδια...), έπαιρνα το μαξιλάρι του και κοιμόμουν. Που είχε τη μυρωδιά του. Και έκλαιγα...Ούτε να πλύνει τη μαξιλαροθήκη δεν μπορούσε η μάνα μου, για να μη χαθεί η μυρωδιά !!! Δεν καταλάβαινα. Έβαζα χίλια δυο σενάρια με το μυαλό μου. Ότι δεν θα τον ξαναδώ, ότι θα χτυπήσουν το πλοίο πειρατές (τα κύματα δεν τον φόβιζαν, ούτε τα στοιχεία τής φύσης, μόνο οι πειρατές...). Μεγαλώνοντας έμαθα να το διαχειρίζομαι.

Και η αρχή μου ήταν μία : ποτέ με ναυτικό. Μια φορά, στα 20 μου, είχα πάει να τον δω. Είχε πιάσει το πλοίο ράδα και θα έμενε για κάποιες ώρες, μέχρι να ξαναφύγει. Τον είδα, λοιπόν, να κατεβαίνει με ένα ωραίο παλικάρι. Αγκαλιαστήκαμε, με τον πατέρα μου, έκανε τις απαραίτητες συστάσεις και μετά από λίγο είπε ότι έχει μια δουλειά και αποχώρησε. Μιλήσαμε με το παλικάρι, όση ώρα περιμέναμε, αλλά εγώ στον κόσμο μου...Κάποια στιγμή μού λέει "θα ήθελες να πάμε για έναν καφέ, όταν ξαναέρθουμε ;". Η απάντηση τού ήρθε, τελείως κοφτή (!!!) "όχι, ευχαριστώ...". Κάτι σαν "όχι, ευχαριστώ, δε θα πάρω...". Χρόνια μετά το θυμόμουν και γελούσα. Ήμουν τόσο απόλυτη, που πρέπει να τον έφερα σε δύσκολη θέση. Μια χαρά ήταν το παιδί !!! Εγώ ήμουν "καμμένη" και δεν ήθελα να ξανακαώ. Εκ των υστέρων έμαθα ότι ο πατέρας μου καμία δουλειά δεν είχε. Να μας αφήσει μόνους ήθελε !!! Είχε σχέδιο...

Και εγώ με τη σειρά μου ως κοπέλα ναυτικού, ότι όντως, τη μαλακια σου μπορείς να την κάνεις και όλη την μέρα να τον έχεις. Τον περίμενα, και θα τον περιμένω όσο χρειαστεί!!

Μπορεί τώρα να μην κάνει πια υπερατλαντικα όπως έκανε στις αρχες, όμως τυχαίνει να λείπει μέρες, μπορεί και μήνα. Δεν έχουμε προγραμμα με τη δουλειά του. Μόνο αν μπορείς και αγαπάς το κάνεις! Και κακα τα ψέματα, είναι δύσκολο στις δικές μας τις ηλικίες, με τον εγωισμό και την καλοπεραση που απαιτούν όλες κι όλοι.

Αυτοί οι άνθρωποι είναι μια κατηγορία μόνοι τους, και εννοείται πως δεν ισχύει ότι ξενοπηδανε σε άλλα κράτη. Υπάρχουν κι αυτά, αλλά όχι στο βαθμό που ακούγεται!!

 

[Υδροχόος]

Και εγώ με τη σειρά μου ως κοπέλα ναυτικού, ότι όντως, τη μαλακια σου μπορείς να την κάνεις και όλη την μέρα να τον έχεις. Τον περίμενα, και θα τον περιμένω όσο χρειαστεί!!

Μπορεί τώρα να μην κάνει πια υπερατλαντικα όπως έκανε στις αρχες, όμως τυχαίνει να λείπει μέρες, μπορεί και μήνα. Δεν έχουμε προγραμμα με τη δουλειά του. Μόνο αν μπορείς και αγαπάς το κάνεις! Και κακα τα ψέματα, είναι δύσκολο στις δικές μας τις ηλικίες, με τον εγωισμό και την καλοπεραση που απαιτούν όλες κι όλοι.

Αυτοί οι άνθρωποι είναι μια κατηγορία μόνοι τους, και εννοείται πως δεν ισχύει ότι ξενοπηδανε σε άλλα κράτη. Υπάρχουν κι αυτά, αλλά όχι στο βαθμό που ακούγεται!!

Να πω ένα...μπράβο σου. Μπράβο για την αγάπη και το κουράγιο σου. Με συγκινείς. Μου θυμίζεις (θυμίζετε) την αγάπη των γονιών μου. Και κοίτα...σύμπτωση. Σήμερα μιλώ για τον πατέρα μου, ανήμερα στη γιορτή του. Παναγιώτη τον έλεγαν.

Δεν ξέρω τί έκαναν. Αυτό που ξέρω είναι ότι ήταν πολύ καλός πατέρας και αγαπούσε πάρα πολύ τη μάνα μου και εμάς. Αυτό έχω να θυμάμαι από εκείνους. Ούτε καβγάδες, ούτε διάφορα τέτοια. Κάποια φορά, μεγαλώνοντας. την ρώτησα αν σκέφτηκε ποτέ ότι πήγε με άλλη και δε μου απάντησε. Το μόνο που μου είπε είναι ότι "αυτή είναι η δουλειά του". Δεν την ξαναρώτησα έκτοτε...

Εξαιτίας του αγαπώ και τόσο πολύ τη θάλασσα. Μέσα από τις ιστορίες του, τις ιστορίες των ναυτικών, γενικότερα...

 

[rafaela11]

Παναγιώτη

Παναγιώτη λένε τον ναυτικο μου κι εμένα! Χαχα

Και ο πατερας του ναυτικός.
Πήγαινε με άλλες ( ο πατέρας) όμως μου εξήγησε ότι αυτό είναι μια πιο παλιακη νοοτροπία. Του τύπου ότι, έπρεπε να το κάνεις, για να είσαι και εσύ "μάγκας", κι καλά.

Σίγουρα υπάρχουν κάποιοι που το κάνουν μέχρι και σήμερα, ελληνες, ξένοι κτλ

Εγώ ξέρω για το δικό μου το αγόρι όμως, ότι παρατησε την εταιρεία που κρατούσε από τον πατέρα του ακόμα, άφησε τα υπερατλαντικα μετά από 7 χρόνια, για να είναι πιο κοντά μου.

Τώρα είναι στο λιμανι, πάλι είναι σχετικά δύσκολα, δεν τον βλέπω κάθε μέρα πάντα, όμως αυτό που ζήσαμε στις αρχές, με τον να τον περιμένω 6 μήνες, να μην έχουμε ίδια ώρα, να μην μπορώ να τον πάρω τηλέφωνο..
Αλλά ακόμα κι να αποφασίσει ότι πρέπει να ξανά πάει, εγώ δεν φεύγω!
Τις καλές ψυχές δεν τις αφηνεις.

Μόνο αν το ζήσεις ξέρεις. Μόνο αν τους γνωρίσεις καταλαβαίνεις ότι δεν είναι μόνο λεφτά, και εκεί μέσα υπάρχουν πολύ πονεμενα παιδιά, που δεν πήγαν μόνο επειδή το ήθελαν, αλλά επειδή έπρεπε, κι ένα από αυτά είναι και το δικό μου παιδί 🫶

 

[nearos]

Ειχα μια αγαπη και ενα δεος για την ΑΕΝ αλλα τη χαλασε ο αδερφός μου..
Θα ήθελα να γινω ναυτικός, είχα απο μικρός μια αγάπη για τα εμπορικά πλοία.
Θα δω αμα αποτύχω απο χημεία βιολογία μηπως μπορω να κανω αιτηση για την αεν αλλα θα δείξει

 

[rafaela11]

Ειχα μια αγαπη και ενα δεος για την ΑΕΝ αλλα τη χαλασε ο αδερφός μου..
Θα ήθελα να γινω ναυτικός, είχα απο μικρός μια αγάπη για τα εμπορικά πλοία.
Θα δω αμα αποτύχω απο χημεία βιολογία μηπως μπορω να κανω αιτηση για την αεν αλλα θα δείξει

Δεν ξέρω αν με το θέμα υγείας μπορείς, γιατί δίνεις και κολύμβηση κτλ

Δεν είναι μόνο να αγαπάς τα πλοία, είναι να αντέχεις τη μοναξιά, να μην έχεις επαφη, να αντέξεις τους παλιούς εκεί που θα παίζουν όσο είσαι δόκιμος.
Να ξες ότι θα χάσεις πολλές παρέες, γιατί μισό χρόνο θα λείπεις.

Και μετά είναι ως τι θες να μπεις..

Είσαι πολύ κοινωνικό παιδί με λόγο για να κλειστεις σε κάτι τέτοιο, δεν ξερω.

Αν το αγαπάς πολύ όμως, why not ξέρω γω;

Δήλωσε φαντάρος στο ναυτικο να το ζήσεις

 

[Υδροχόος]

Ειχα μια αγαπη και ενα δεος για την ΑΕΝ αλλα τη χαλασε ο αδερφός μου..
Θα ήθελα να γινω ναυτικός, είχα απο μικρός μια αγάπη για τα εμπορικά πλοία.
Θα δω αμα αποτύχω απο χημεία βιολογία μηπως μπορω να κανω αιτηση για την αεν αλλα θα δείξει

Θέλει πολλή πολλή σκέψη. Είναι δύσκολο. Οι συνθήκες εννοώ. Καμπίνα, αλμύρα, θα κάνεις να δεις τη στεριά καιρό...

Εύχομαι να πετύχεις βιολογία και χημεία. Αλλά κι αν δεν, ξανασκέψου το και κάνεις ό,τι θες και αγαπάς...

Παναγιώτη λένε τον ναυτικο μου κι εμένα! Χαχα

Να τον χαίρεσαι !!

 

[nearos]

Δεν ξέρω αν με το θέμα υγείας μπορείς, γιατί δίνεις και κολύμβηση κτλ

Θα δώ. Δε ξερω αν θα μπορέσω, αυτό λεω... Και μακάρι, και ελπίζω να μήν, γιατι θα προϋπέθετε αποτυχια στα αλλα δυο

Δεν είναι μόνο να αγαπάς τα πλοία, είναι να αντέχεις τη μοναξιά, να μην έχεις επαφη, να αντέξεις τους παλιούς εκεί που θα παίζουν όσο είσαι δόκιμος.

Υπαρχουν και στην αεν τα καψονια;

Να ξες ότι θα χάσεις πολλές παρέες, γιατί μισό χρόνο θα λείπεις.

Είσαι πολύ κοινωνικό παιδί με λόγο για να κλειστεις σε κάτι τέτοιο, δεν ξερω.

Δε χανω και τίποτα ιδιαίτερο :/
αλλιώς είμαι στη πραγματικη ζωη και αλλιως σε εν αφορουμ

 

[rafaela11]

αλλιώς είμαι στη πραγματικη ζωη και αλλιως σε εν αφορουμ

Ίσως απλά δεν είσαι στο σωστό μέρος, στην πραγματική σου ζωή, για να βγάλεις αυτό σου τον εαυτό!

 

[nearos]

Ίσως απλά δεν είσαι στο σωστό μέρος, στην πραγματική σου ζωή, για να βγάλεις αυτό σου τον εαυτό!

ισως.
Απλα νομιζω οτι ετσι γεννήθηκα. Είμαι ενα οξύμωρο σχήμα. Θελω να βγω να τραγουδήσω να ακολουθήσω τα χνάρια του πασχαλίδη και του μάλαμα, εμαθα μονος μου κιθάρα, φοβάμαι τον κόσμο και δεν τραγουδαω σε ατομα πλην των γονιων μου
Τη μια εχω το θαρρος να κυβερνησω τον κοσμο την αλλη φοβαμαι να ζητησω σε μια κυρια να κανει ακρη
Δε ξερω τι διαολο. Μπορει να μην ειμαι, μπορει να ειμαι, τι να πω

 

[rafaela11]

ισως.
Απλα νομιζω οτι ετσι γεννήθηκα. Είμαι ενα οξύμωρο σχήμα. Θελω να βγω να τραγουδήσω να ακολουθήσω τα χνάρια του πασχαλίδη και του μάλαμα, εμαθα μονος μου κιθάρα, φοβάμαι τον κόσμο και δεν τραγουδαω σε ατομα πλην των γονιων μου
Τη μια εχω το θαρρος να κυβερνησω τον κοσμο την αλλη φοβαμαι να ζητησω σε μια κυρια να κανει ακρη
Δε ξερω τι διαολο. Μπορει να μην ειμαι, μπορει να ειμαι, τι να πω

Εμένα μου ακούγονται φυσιολογικές σκέψεις και φυσιολογικοί φόβοι για την ηλικία σου..

Ζήσε το!

 

[nearos]

Βρειτε ενα ατομο σαν την @Kate1914 να σας στελνει 20 ειδοποιήσεις απο reactions και θα βρει νοημα και χαρα η ζωη σας

 

[gazaki voutaniou]

Απλα νομιζω οτι ετσι γεννήθηκα. Είμαι ενα οξύμωρο σχήμα. Θελω να βγω να τραγουδήσω να ακολουθήσω τα χνάρια του πασχαλίδη και του μάλαμα, εμαθα μονος μου κιθάρα, φοβάμαι τον κόσμο και δεν τραγουδαω σε ατομα πλην των γονιων μου
Τη μια εχω το θαρρος να κυβερνησω τον κοσμο την αλλη φοβαμαι να ζητησω σε μια κυρια να κανει ακρη

εεεεε νταξ αυτα αποκτωνται σε βαθος χρονου με μονα εργαλεια την υπομονη και την εξασκηση. μεχρι προπερσι επρεπε να κρατηθω να μην βαλω τα κλαματα οταν επρεπε να μιλησω σε πελατη στο μπαρ αλλα φετος καθομαι και πιανω ψιλοκουβεντο με οποιον βρω μπροστα μου.
εξαιρετικα κλισέ, αλλα το μονο που χρειαζεται ειναι να βγεις λιγο απτο κομφορτ ζοουν σου και θα το ξεπερασεις αυτο.
πιασε τη κιθαρα παρε εναν φιλο σου και καθιστε σε κανα παγκακι στο παρκο πως ταχαμου κανετε jam sesh. τσουζει λιγο η ντροπη στην αρχη αλλα ετσι γινεται η δουλεια.

 

[nearos]

πιασε τη κιθαρα παρε εναν φιλο σου και καθιστε σε κανα παγκακι στο παρκο πως ταχαμου κανετε jam sesh. τσουζει λιγο η ντροπη στην αρχη αλλα ετσι γινεται η δουλεια.

Το θεμα ειναι οτι η μονη συντροφιά που έχω ειναι η κιθάρα μου και ειμαι mediocre το πολύ σε δαύτην.
Ουδείς αλλος δεν ενδιαφερεται ειτε στη κιθαρα μου ειτε σε μενανε, εκτος απο το στεκι, στο ινστα μιλαω με 3 ατομα.
Έχω κανει σχέδια με τον ξαδελφο μου του χρόνου σε νησι να παιζουμε κιθαρα μπουζουκι εναλλαξ και να γκρουβάρουμε ετσι αλλα δε ξερω κατα ποσο θα δουλέψει.

Ισως οταν ξεκινησει η νεα σχολικη χρονια να επεκταθω περισσοτερο και να το πολεμησω αυτο

 

[Kate1914]

Βρειτε ενα ατομο σαν την @Kate1914 να σας στελνει 20 ειδοποιήσεις απο reactions και θα βρει νοημα και χαρα η ζωη σας

ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ γέλασα πολύ με αυτό, και δεν ξέρω αν είναι καλό ή κακό, αλλά προσωπικά προτιμώ να σκέφτομαι ότι με τιμάει .

Εν τω μεταξύ το σκεφτόμουν αυτό εδώ και πόση ώρα όσο πατούσα λάϊκ σε διάφορα θρεντ, και μετά σταμάτησα να πατάω σε ορισμένα, γιατί ένιωθα πως το παρακάνω και θα βλέπουν οι άνθρωποι ειδοποιήσεις μόνο από τα reaction μου .

 

[nearos]

ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ γέλασα πολύ με αυτό, και δεν ξέρω αν είναι καλό ή κακό, αλλά προσωπικά προτιμώ να σκέφτομαι ότι με τιμάει .

Εν τω μεταξύ το σκεφτόμουν αυτό εδώ και πόση ώρα όσο πατούσα λάϊκ σε διάφορα θρεντ, και μετά σταμάτησα να πατάω σε ορισμένα, γιατί ένιωθα πως το παρακάνω και θα βλέπουν οι άνθρωποι ειδοποιήσεις μόνο από τα reaction μου .

Μπα συνεχισε να κανεις λαικ νιωθω διασημος. Σαν τον ρομμελ με τον χιτλερ, σαν τον λενιν με τον τροτσκι. Πιστός ακόλουθος

νιωθω οτι θα παταγες λαικ σε καθε μηνυμα στο ινσταγκραμ