Αγαπημένοι στίχοι τραγουδιών

[Noisette]

"Ο δρόμος"
Μουσική: Μάνος Λοΐζος
Στίχοι: Κωστούλα Μητροπούλου
Πρώτη εκτέλεση: Μάνος Λοΐζος / Δίσκος: "Τραγούδια του δρόμου", 1974


Ο δρόμος είχε την δική του ιστορία
Κάποιος την έγραψε στον τοίχο με μπογιά
Ηταν μια λέξη μοναχά ελευθερία
κι ύστερα είπαν πως την έγραψαν παιδιά

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[love_angel]

Simple Plan - Perfect

Hey Dad look at me
Think back and talk to me
Did I grow up according
To plan?
Do you think I�m wasting
My time doing things I
Wanna do?
But it hurts when you
Disapprove all along


And now I try hard to make it
I just want to make you proud
I�m never gonna be good
Enough for you
I can�t pretend that
I�m alright
And you can�t change me


�Cuz we lost it all
Nothing lasts forever
I�m sorry
I can�t be Perfect
Now it�s just too late
And we can�t go back
I�m sorry
I can�t be Perfect


I try not to think
About the pain I feel inside
Did you know you used to be
My hero?
All the days
You spent with me
Now seem so far away
And it feels like you don�t
Care anymore


And now I try hard to make it
I just want to make you proud
I�m never gonna be good
Enough for you
I can�t stand another fight
And nothing� alright


�Cuz we lost it all
Nothing lasts forever
I�m sorry
I can�t be Perfect
Now it�s just too late
And we can�t go back
I�m sorry
I can�t be Perfect


Nothing�s gonna change
The things that you said
Nothing�s gonna make this
Right again
Please don�t turn your back
I can�t believe it�s hard
Just to talk to you
But you don�t understand


�Cuz we lost it all
Nothing lasts forever
I�m sorry
I can�t be Perfect
Now it�s just too late
And we can�t go back
I�m sorry
I can�t be Perfect


�Cuz we lost it all
Nothing lasts forever
I�m sorry
I can�t be Perfect
Now it�s just too late
And we can�t go back
I�m sorry
I can�t be Perfect

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 990498]

Στίχοι: Στέφανος Κανελλής
Μουσική: Στέφανος Κανελλής
Πρώτη εκτέλεση: Ντίνος Σαδίκης & Thirty Dirty ( Ντουέτο )

Είμαι ένα φύλλο του φθινόπωρου που πέφτει,
είμαι ένα στρώμα από φύλλα πεταμένα
κι αυτό το κίτρινο το χώμα που με βάφει,
κάποια στιγμή θα γίνει ένα και με μένα
Θα πλανηθώ μεσ' στις πτυχές του δέρματος σου,
θ' ακολουθώ κάθε τυχαία χαραγή σου
κι όπου με βγάλει θα φωλιάσω το χειμώνα,
χωρίς κανόνα!

Είμαι μια δύναμη κρυμμένη και το ξέρω
όμως δε ξέρω τι ζημιά μπορώ να κάνω,
Ζω σ' ένα πόλεμο που τρώει τα σωθικά μου,
που όμως κάποτε θα φάει και εμένα.
Στην μυρωδιά σου να μεθάω και να χάνομαι,
μόνο το χρώμα της πνοής σου να αισθάνομαι.
Έτσι ζεστά θα τον περάσω τον χειμώνα,
χωρίς κανόνα!

Είμαι ποτάμι που παρέσυρε τα δέντρα,
κάθε σταγόνα μου τα φύλλα τους δροσίζει,
μα δεν αρκεί αυτό ζωή για να τους δώσει
κι έτσι όλο κλέβουνε ζωή μόνο από μένα.
Πού θα με παν αυτοί οι δρόμοι σου δεν ξέρω
κι αυτό το άγνωστο με κάνει και σε θέλω.
Σ' αυτό το αίνιγμα κουρνιάζω τον χειμώνα
χωρίς κανόνα!

Είμαι ένα πλάτωμα, μια βάση για πυραύλους,
είμαι ένας πύραυλος που έκαψε τη βάση
κι αυτή η θλίψη μου δεν θα σβηστεί στ' αστέρια,
γι' αυτό θλιμμένο βλέπετε πάντα εμένα.
Κι έτσι όπως βλέπω να σε σέρνω και να σέρνομαι
κι όταν σε παίρνω να πετάμε και να φεύγουμε,
θα τον μπερδέψουμε για πάντα τον χειμώνα,
χωρίς κανόνα!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[wolfe4ever]

Κι έχω ένα προαίσθημα απόψε
πως τυχαία κάπου θα σε βρω
να σου πω πως άλλο μακριά σου δεν μπορώ

Κι έχω ένα προαίσθημα απόψε
πως στην επικίνδυνη στροφή
θα ρθεις να με σώσεις από την καταστροφή

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[JennyV]

Όταν ο ήλιος θα πάψει να ανατέλει

Στίχοι: Στάθης Αρτινός
Μουσική: Στάθης Αρτινός
Πρώτη εκτέλεση: Στάθης Αρτινός

Ακούω τη βροχή για σένα μου μιλάει
πως χάνεσαι τις νύχτες κάπου στο πουθενά
Κι εκεί που δε μιλάμε για αγάπες ματωμένες
και το φεγγάρι χάνεται μέσα στη συννεφιά

Μα δεν μπορώ ν' αγγίξω τα όνειρά σου
με τη σιωπή μου χίλιες λέξεις να σου πω
Όταν ο ήλιος θα πάψει ν' ανατέλλει
ίσως τότε να πάψω να σου λέω σ' αγαπώ

Περπατάς στα σύννεφα μαζί με τους αγγέλους
και σου χαρίζω της αγάπης τα φτερά.
Τα αστέρια τώρα σβήσανε, θα φέξει όπου να ναι
ξημερώνει τ' όνειρό μου και φεύγεις μακριά

Μα δεν μπορώ ν' αγγίξω τα όνειρά σου
με τη σιωπή μου χίλιες λέξεις να σου πω
Όταν ο ήλιος θα πάψει ν' ανατέλλει
ίσως τότε να πάψω να σου λέω σ' αγαπώ

Θέλω να κάνω τον πόνο σου τραγούδι
να τ' ακούς όταν κλαις καμιά φορά
για να διώχνει η μουσική τα δάκρυά σου
και με τα λόγια μου να φεύγει η μοναξιά

Μα δεν μπορώ ν' αγγίξω τα όνειρά σου
με τη σιωπή μου χίλιες λέξεις να σου πω
Όταν ο ήλιος θα πάψει ν' ανατέλλει
ίσως τότε να πάψω να σου λέω σ'αγαπώ

...αγαπημένο

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mindcircus]

Stronger - Mary J Blige

We've been through the storm, we've been through it all
We had some close calls but never would fall
We climbed all the mountains, walked through all the valleys but you never left me behind

I found my way through the clouds
No more runnin, scared, closing my eyes
I will be true this love from my heart
I'm laying my life on the line

I will survive, as long as it's you by my side

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Achilles]

Αχ, σου 'χει λάχει, σου 'χει λάχει,
ε, ρε να το φας απ' το σελάχι;
Ωχ, να το φας απ' το σελάχι,
αχ, τιποτις για να μη λάχει.

Ε, ρε να σε πιάσει αχ το στομάχι
ε, ρε σουχει λάχει, σούχει λάχει
αχ να σε πιάσει το στομάχι;

Ωχ να σε κυνηγούν οι βλάχοι
αχ και να χάσεις και τ' αυλάκι
ε, ρε σου 'χει λάχει, σου 'χει λάχει
αχ, να σε κυνηγούν οι βλάχοι;

Κάτω στην Αγια Μαρίνα,
κάτου στην Αγια Μαρίνα
αχ, τάχω ψήσει με μια φίνα.

Αχ, Παναγιά μου, ωχ δώσ' του - δώσ' του
αχ, Παναγιά μου δώσ' του - δώσ' του
αχ μαχαιριές και 'γω γιατρός του.

Ωχ μου παρήγγειλε τ' αηδόνι
αχ, μου παρήγγειλε τ' αηδόνι
αντε με το πετροχελιδόνι.



Σου χει λάχει/Μπατής

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DrStrangelove]

Σου χει λάχει/Μπατής

τρομερό μπράβο !!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DrStrangelove]

O Παναής Κουταλιανός δεν είναι αιμοβόρος
μα τρώει κάστρο άμα θες και καταπίνει όρος
έχει τα μπράτσα του Ηρακλή και τρανό μουστάκι
φοράει σκαρπίνι γυριστό και χρυσό βρακάκι

ο Παναής Κουταλιανός σηκώνει δυο κανόνια
κι όταν βροντάνε σκίζεται στα τρία η Ομόνοια
μαύρα καπέλα στη σειρά πίσω από τη μάντρα
τρέμουν μόνο όταν θωρούν τέτοιοι θηρίο άντρα

Ο Παναής Κουταλιανός και με θεριά τα βάνει
έχει τον κόσμο σπιτι του, τον ουρανό ταβάνι
φιλο του έχει το θεό τα μικρά αγγελούδια
για χάρη του ταιριάξανε 32 τραγούδια
32 τραγούδια

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Achilles]

τρομερό μπράβο !!!

Ευχαριστώ, να'σαι καλά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Neraida]

Άγνωστοι φόβοι στο μυαλό σου πολεμούν,
με τις σκιες που θολά σε καλύπτουν κάθε βράδυ.
Ανυποψίαστοι περαστικοί γελούν μαζί σου,
μα τους ανέχεσαι παθητικά με τη σιωπή σου.

Μια συνουσία μυστική,
μια συνουσία μυστική της διαφθοράς,
χώροι στενοί μες στη μιζέρια,
δε νιώθεις τίποτα.

Πετάς τα ρούχα σου ψηλά,
γυμνός μες τη χαρά σου,
κρατάς τη λύπη σου μακριά,
δε νιώθεις τίποτα.

Στίχοι: Αγνη Κεφαλα & Μπαμπης Στοκας
Μουσική: Μπαμπης Στοκας & Τακης Βουζας & Ανδρεας Τσεκος

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Madrugada*]

Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης
Πρώτη εκτέλεση: Άλκηστις Πρωτοψάλτη

Λες και τρώμε το χειμώνα παγωτό.
Λες και πέφτουμε σε τοίχους μ' εκατό.
Έτσι ανάποδα λυγάω το βράδυ αυτό
του νου τη βέργα.

Λες και η στάθμη της αγάπης πάει να βρει
πόσοι κρύβονται στη λάσπη θησαυροί.
Πώς κοπήκανε στα δάχτυλα οι σταυροί
γι' ανθρώπων έργα.

Αδιόρθωτα τα μάτια κι οι καρδιές
με κουμπιά και φερμουάρ κατεστραμμένα
δυο κουβέντες μου σου πέσανε βαριές
κι αποφάσισες να ζεις χωρίς εμένα.

Λες και στρώσαμε τον Αύγουστο χαλί
λες και βγήκε τ' ασανσέρ σ' ένα κελί
που ένας το βλέπε το φως γι' ανατολή
κι άλλος για δύση.

Λες και μέσα μας τ' αντίθετα τραβάν
να ψηφίσουνε στο ίδιο παραβάν
σαν αιώνιο Ιησούν ή Βαραβάν
του ανθρώπου η φύση.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Madrugada*]

Οι Δικοί μου Ξένοι
Στίχοι: Χαρούλα Αλεξίου
Μουσική: Χαρούλα Αλεξίου
Πρώτη εκτέλεση: Χαρούλα Αλεξίου

Οι δικοί μου ξένοι οι πιο μακρινοί
είναι αυτοί που ζουν κοντά μου
τους κοιτάζω, τους αγγίζω, τους μιλώ
τους ανοίγω την καρδιά μου

Μα ο καθένας ταξιδεύει μοναχός
μες στην άγνωστη ψυχή του
Ο καθένας στη δική του ξενιτιά
πολεμάει για τη ζωή του

Οι δικοί μου ξένοι
είν' οι αγαπημένοι

Οι δικοί μου ανθρώποι ζούνε μακριά
κι από μακριά αγαπάνε
'Ετσι μεγαλώνει ο κόσμος κι η καρδιά
και θυμόμαστε όπου πάμε

Μα ο καθένας ταξιδεύει μοναχός
κι αδελφή ψυχή γυρεύει
και στα κρύσταλλα κομμάτια της καρδιάς
την αλήθεια του λαξεύει

Οι δικοί μου ανθρώποι
της καρδιάς μου οι τόποι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Madrugada*]

Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Μουσική: Κώστας Τσίρκας
Ερμηνεία: Νατάσσα Μποφίλιου

Σαν παιδιά χωρίς γονείς
όλοι εμείς
μετά τις 12 στα σπίτια μας γυρνάμε
τόσοι φίλοι,συγγενείς
κι όμως κανείς
ένα τηλέφωνο να μάθει πως περνάμε.

Τα παιδιά που συναντώ
όταν θα βγω
έχουν παράπονα που μοιάζουν στα δικά μου
πίνουν,καπνίζουν,αγαπούν όπως εγώ
όμως κανένας τους δεν ήρθε πιο κοντά μου.

Γι'αυτό κι εγώ
θα κοιμηθώ,
με το παράθυρο ανοιχτό
να μετρηθώ με τη ζωή που μου'χει μέινει.
Γι'αυτό κι εγώ
θα κοιμηθώ,
κι όταν ξυπνήσω πριν ντυθώ
θα νικηθώ μ'εναν καφέ και μια ασπιρίνη.

Σαν παιδιά χωρίς γονείς
πόσο να πιείς
να δεις διπλά,όσα και μόνα τους πονάνε
Πόσα χρόνια ν' αρνηθείς
προτού τα δεις
μπροστά στα μάτια σου χαμένα να περνάνε.

Τα παιδιά που συναντώ
μελαγχολούν
βλέπουν το μέλλον σαν αγάπη που 'χει αργήσει
κάνουνε όνειρα τις νύχτες όταν πιουν
όμως κανείς τους δεν τολμάει να τα ζήσει.

​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Achilles]

I stand in the distance
I view from afar
Should I offer some assistance
Should it matter who you are

We all get hurt by love
And we all have our cross to bear
But in the name of understanding now
Our problems should be shared

Confide in me, confide in me

I can keep a secret
And throw away the key
But sometimes to release it
Is to set our children free

We all get hurt by love
And we all have our cross to bear
But in the name of understanding now
Our problems should be shared

Confide in me, confide in me

Stick or twist the choice is yours
Hit or miss what's mine is yours
Stick or twist the choice is yours
Hit or miss what's mine is yours

We all get hurt by love
And we all have our cross to bear
But in the name of understanding now
Our problems should be shared


Confide in me, confide in me

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Πατρεύς]

Ντύλαν Τόμας (Τρελοί κι άγγελοι)
Μουσική-στίχοι: Σταύρος Κουγιουμτζής
Τραγούδι: Γιώργος Νταλάρας
Δίσκος: Τρελοί και άγγελοι (1986)

Τι κάθεσαι εδώ πέρα και σαπίζεις
εδώ δεν έχει τόπο να σταθείς
ανήμπορος στον ήλιο ανεμίζεις
συντρίμμια και κουρέλια μιας ψυχής

Τι κάθεσαι εδώ πέρα και πεθαίνεις
και ψάχνεις για καινούργιες προσευχές
το χάλασμα το βλέπεις και σωπαίνεις
φθινόπωρο κι αρχίζουν οι βροχές

Τι κάθεσαι εδώ πέρα και σαπίζεις
εδώ δεν αγαπάνε τους τρελούς
τις νύχτες ματωμένος φτερουγίζεις
μ' ανύπαρκτα φτερά για τους πολλούς

Αυτά είπε σ' ένα ποιητή δικό μας
και τράβηξε για το φεγγάρι ο Ντύλαν Τόμας

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[prinCess.]

"Yours To Hold" - SKILLET

I see you standing here
But you're so far away
Starving for your attention
You don't even know my name

You're going through so much
But I know that I could be the one to hold you


Every single day
I find it hard to say
I could be yours alone
You will see someday
That all along the way
I was yours to hold
I was yours to hold

I see you walking by
Your hair always hiding your face
I wonder why you've been hurting
I wish I had some way to say

You're going through so much
Don't you know that I could be the one to hold you


I'm stretching but you're just out of reach
You should know
I'm ready when you're ready for me
And I'm waiting for the right time
For the day I catch your eye
To let you know
That I'm yours to hold


I'm stretching but you're just out of reach
I'm ready when you're ready for me

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[ntina94]

φτανει που ξερω πως υπαρχεις φτανει που ξερω πως με θες.. μου φτανει μονο σαγαπαω να μου λεεεεες!!!!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[self-instructive depressing]

Μου φαίνεται σαν να 'ναι χθες
μα πάνε τόσα χρόνια
που σαν βιολί το σώμα σου
στα χέρια μου κρατούσα

Με το ραδιόφωνο σιγά
μες στ' απαλό σκοτάδι
θα τρόμαζες αν ήξερες
πόσο σε αγαπούσα

Τίποτα δεν έχει αλλάξει
και τίποτα δεν είναι όπως παλιά
μένει όμως ακόμα ένα πείσμα
που δεν είναι συνήθεια μοναχά

Γέλα, γέλα πουλί μου γέλα
γέλα, κι είν' η ζωή μια τρέλα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 990498]

Τα χρόνια μου ναυάγησαν στις ξέρες σου
Στίχοι: Παντελής Ροδοστόγλου
Μουσική: Διάφανα Κρίνα
Πρώτη εκτέλεση: Διάφανα Κρίνα

Η ανάσα σου ήτανε η πρώτη μου πατρίδα
κι η μυρωδιά σου ήταν ο πρώτος μου εθισμός
Πάει καιρός που έχω φύγει από τη Θήβα
και περιφέρομαι σακάτης και τυφλός

Καθαγιασμένος στα νερά της λησμονιάς σου
Εξουθενωμένος από τα έργα και τις μέρες σου
Θητεύω δίπλα σε αγάπες ξοφλημένες
γιατί τα χρόνια μου ναυάγησαν στις ξέρες σου

Παραχωρώ τ' άθλιο κορμί,τις πληγές μου
να εξασκηθούν οι μανιακοί και οι αρχάριοι
Θεέ μου, πώς ξεράθηκαν έτσι οι πηγές μου
που ξεδιψούσαν ναυαγοί λεγεωνάριοι

Και θα πληρώνω σαν αντίτιμο στο χρόνο
τη μοναξιά για όλα τα χάδια που ζητούσα
Για την αγάπη που με βύθισε στο πόνο
κι έτσι σακάτεψα εσένα που αγαπούσα

Άραγε θα θυμάται κάποιος τ' όνομά μας
Της ζωής μας τα εξαίσια φεγγάρια
Τα πάθη μας, τις λύπες, τα δεινά μας
άραγε υπήρξαμε ποτέ στα όνειρα μας;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.