Guest 990498
Επισκέπτης
αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.

27-03-10

13:42
Kόρε. Ύδρο.
ΟΤΑΝ Ο ΔΙΑΔΡΟΜΟΣ ΡΟΥΦΗΞΕΙ ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΜΟΥ
ΟΤΑΝ Ο ΔΙΑΔΡΟΜΟΣ ΡΟΥΦΗΞΕΙ ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΜΟΥ
Τι θα ήμουνα χωρίς εσάς, αγαπημένοι μου;
Πώς θα κοιμόμουνα χωρίς εσάς μες στο μυαλό μου;
Πώς θα περνούσε η νύχτα μου χωρίς την αγάπη σας
γύρω απʼ το κεφάλι μου και μέσα στο στομάχι μου;
Πώς θα κοιμόμουνα χωρίς εσάς μες στο μυαλό μου;
Πώς θα περνούσε η νύχτα μου χωρίς την αγάπη σας
γύρω απʼ το κεφάλι μου και μέσα στο στομάχι μου;
Κανένας έρωτας, καμιά αγάπη
την αγκαλιά σας, το φιλί σας δε μου δίνει
Ποιο άλλο σπίτι θα γιατρέψει την αρρώστια μου
και ποιο πλυντήριο τα ρούχα μου θα πλύνει;
την αγκαλιά σας, το φιλί σας δε μου δίνει
Ποιο άλλο σπίτι θα γιατρέψει την αρρώστια μου
και ποιο πλυντήριο τα ρούχα μου θα πλύνει;
Εσείς μου στρώσατε το πρώτο μου κρεβάτι,
σʼ εσάς ανήκει κάθε γέλιο μου και δάκρυ
σʼ εσάς ανήκει κάθε γέλιο μου και δάκρυ
Όταν ο διάδρομος ρουφήξει τα παιχνίδια μου,
δε θά ʼναι φίλος να μου πει πως μʼ αγαπάει,
κι όταν ο αέρας καταπιεί τα καναρίνια μου,
δε θά ʼναι εχθρός για να μου πει πως με μισεί
δε θά ʼναι φίλος να μου πει πως μʼ αγαπάει,
κι όταν ο αέρας καταπιεί τα καναρίνια μου,
δε θά ʼναι εχθρός για να μου πει πως με μισεί
Θά ʼσαστε εσείς σε μια αιώνια θυσία,
σʼ ένα μαρτύριο με πλείστη παρρησία
σʼ ένα μαρτύριο με πλείστη παρρησία
Κι αν τα μαλλιά σας λιγοστεύουν εξαιτίας μου,
κι αν τα κρανία σας γεμίζουν χίλιες έγνοιες...
Έκανα λάθη και το ξέρω (συγχωρέστε με!)
κι όταν πονάτε για τα λάθη μου υποφέρω
πιο πολύ
κι αν τα κρανία σας γεμίζουν χίλιες έγνοιες...
Έκανα λάθη και το ξέρω (συγχωρέστε με!)
κι όταν πονάτε για τα λάθη μου υποφέρω
πιο πολύ
Πώς θʼ αντέξω όταν θα φύγετε, αγαπημένοι μου;
Κι αν φύγω πρώτος, πώς θʼ αντέξετε εσείς;
Κι αν φύγω πρώτος, πώς θʼ αντέξετε εσείς;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.