Αγαπημένοι στίχοι τραγουδιών

Στελλόνι

Νεοφερμένος

Η Στελλόνι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Καλλιθέα (Αττική). Έχει γράψει 36 μηνύματα.
Κατερίνας Γώγου από τη συλλογή "Τρία κλίκ αριστερά"

i know..
το χα διαβάσει το ποίημα πριν δω για το τραγούδι..
αλλά κι η μελοποίηση φοβερή.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

banis

Νεοφερμένος

Ο manos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 32 ετών. Έχει γράψει 109 μηνύματα.
''....δεν θελω να πικραινεσαι,τις κυριακες τα βραδυα
χωρις αυτη τη σκοτεινια τα χρονια μενουν αδεια...'' Σωκρατης Μαλαμας: ''το γραμμα''
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

venividivici

Τιμώμενο Μέλος

Η venividivici αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 23,236 μηνύματα.


Χρωστούσα χρόνια αυτό το τραγούδι σε σένα
και είναι καιρός, πολύς καιρός που στο γράφω
σα φύλλα από βιολέτες τα λόγια μαδημένα
αλυσίδες που τις σέρνω στο χαρτί και τις ράβω
ανάβω κεριά να σου ζεστάνω της σιωπής τη δροσιά
που από παλιά σου έχει κλείσει το στόμα
κι ακόμα αφήνεις στο μέτωπό μου φιλιά
κι ας έχει κάνει στο μαντήλι σου φωλιά το μαύρο χρώμα.
Ζωή, φέρνεις ζωή, είσαι η φύση κι η γη
σ' έχουν για μούσα οι ποιητές κι οι θεοί
είσαι στο τέλος πάντα μαζί, είσαι η αρχή
κι από μέσα σου φωνάζουνε κόρες και γιοι.
Σ' έχω δει να ζητάς μια στιγμή σιγουριάς
έστω δυο πράγματα να έχεις να διαλέξεις
δεν έχεις τίποτα από αυτά για όσα πονάς κι αγαπάς
ούτε λυγίζεις, ούτε χάνεσαι, ούτε πέφτεις.
Τι έχεις και σε ποιο κόσμο γυρνάς
σε μια στιγμή γεννιέσαι, μεγαλώνεις, γερνάς.
Μόνο στην άκρη των ματιών σου το δάκρυ θα δω,
μοιάζουμε λίγο, μα σίγουρα δεν είσαι από δω.

Κάπου γεννιούνται κορίτσια και μεγαλώνουν νωρίς
κι αν δε το πω, κι αν δε το πεις δε θα το μάθει κανείς
Κάπου φιλιώνουν γιαγιάδες με τη δροσιά της σιωπής
τα είδαν όλα πια και τι να τους πεις.
Κάπου ζούνε μανάδες με ραμμένο το στομα
Θαμμένες-ζωντανές από χρόνια
και κάπου αλλού πεθαίνουν νεράιδες ακόμα…

Κάπου είδα γυναίκες με λυμμένα μαλλιά
να ψάχνουν τα παιδιά τους σε πλατείες
και να ρωτάν με τα μάτια χωρίς να βγάζουν μιλιά
ξόδεψε πάνω τους ο κόσμος αμαρτίες
Κάπου τις όμορφες τις κρύβουν με μαντήλες
να μη τους κλέψει μια ματιά ούτε ο ήλιος, το φως
και συ δεν άκουσες - δεν είδες
όλα μας τα παν και τα μάθαμε αλλιώς.
Κάπου τις είδα να περνάνε στη πρώτη γραμμή
μ'άσπρη ποδιά σαν αγγέλοι να γιάνουνε τη πληγή
είδα με πείσμα να ζητούν όσα η ζωή δεν έχει φέρει
με τα όνειρά τους να οδηγούν της ιστορίας το χέρι.
Μα ήτανε λίγες εκείνες και δε θα φτάσουν
να μαζέψουν τις μνήμες, να τις δικάσουν
είναι πιο λίγες κι οι λέξεις που έχω μαζέψει στο στόμα
κι από αγάπη τολμάω και γράφω ακόμα
Μάνα και κόρη και νεράιδα ξωτικιά
μαύρα μάτια, χέρια λευκά, ζεστή αγκαλιά
λες και σας έβρεξε ο ουρανός ολόδροση βροχή
πήγα τραγούδι να σας πω και βγήκε προσευχή.

στίχοι Sadahzinia
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

mindcircus

Περιβόητο μέλος

Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
Το τελευταίο καιρό ακούω συχνά και τρομάζω
να λένε όλοι εδώ τριγύρω μου ότι ωριμάζω
κι ότι φιλιώνω μ' όλα αυτά που κι αυτοί αγαπάνε,
μ' όλα αυτά τα κοντινά και τα πικρά που συναντάνε
και μιλάνε , γερνάνε, πάνω σ' αυτά που περπατάνε, πετάνε
κι όλο ξεχνάνε, από το τίποτα ζητάνε,
και πάνε στα σίγουρα, όπως θέλει η εποχή,

εγώ όμως, πλάι μου σέρνω πορφυρένια ευχή.....
Πάντα να στέκομαι μπροστά απ' τη σκιά μου
κι απ' τη φωτιά να ξεπηδάνε τα όνειρα τα μικρά μουּ
κοντά μου τα φέρνει ο χρόνος ψημένα
και ταμένα να 'ναι, με τη ζωή ερωτευμένα.
Σ' αυτό το κόσμο με τα χιλιαδυό μπαλώματα
όπου ανοίγουν οι ψυχές, κλέινουνε στόματα
και δε χορταίνει η αλήθεια ούτε παίρνει μυρωδιά,
στα κρυφά γεννάει το ψέμα και ούτε τσιμουδιά.
Γι' αυτό η ευχή μου ανασαίνει στου καιρού τα γυρίσματα
και δε μπορεί τα διαβολοσκορπίσματα,
έχει περίσσεμα ονείρατα πολλά
και χρέωσέ τα στη φωτιά.

Να και μια ευχή που χαράμι δε πήγε
κι αν δε γουστάρεις μάζεψέ τα και φύγε.
Αν περισσέψαν όνειρά μου σκιά μου,
χρέωσέ τα στη φωτιά δεν είναι δικά μου.

Είναι μια ευχή που έχει ρίζα σαν κι αυτή της πεθυμιάς,
γι' αυτό δε βιάζομαι καθόλου να τη ζήσω μονομιάςּ
γι' αυτό και δε της κάνω το τελευταίο σινιάλο,
το φυλάω για όταν θα πέσω σε κανάλι μεγάλο
ή για σπουδαία χαρά και πρωτοτόκια,
εκεί που λιώνουν στη φωτιά και τ' ατσάλινα ξόρκιαּ
για εκεί μαζεύω στάλα- στάλα στης ζωής την καράφα
τις στιγμές μου, τη πιο μεγάλη μου γκάφα,
το χειρότερο στο διάβα μου βραχνά
που δε κόβεται γιατί ανταμώνω όλους αυτούς συχνά
που μου λένε ότι ωριμάζω και να συνεχίσωּ
μ' άλλα λόγια, μπρος γκρεμός, γκρεμός και πίσω.
Ονειρεύομαι, λοιπόν, με τη ψυχή στο στόμα
κι ίσως κάνουν πως δε καταλάβανε ακόμα,
όσοι έχουν πάρε- δώσε στα κρυφά με τη σκιά τους,
θα συναντήσουνε στο φως τα σχέδια τους.
Γεια χαρά τους εγώ κυλάω σε πύρινη φλέβα
κι αν δε φοβάσαι τις φλόγες, έχει χώρο, ανέβα.
Στα όνειρα που περισσεύουν, ρίξε μια ματιά
και
χρέωσέ τα στη φωτιά.


....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

JaneWin

Διάσημο μέλος

Η JaneWin αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,240 μηνύματα.
Poets of the Fall - Carnival of Rust

D' you breath the name of your saviour in your hour of need,
n' taste the blame if the flavor should remind you of greed,
Of implication, insinuation and ill will, till' you cannot lie still,
In all this turmoil, before red cape and foil come closing in for a kill

Come feed the rain
Cause I'm thirsty for your love dancing underneath the skies of lust
Yeah feed the rain
Cause without your love my life ain't nothing but this carnival of rust

It's all a game, avoiding failure, when true colors will bleed
All in the name of misbehavior and the things we don't need
I lust for after no disaster can touch us anymore
And more than ever, I hope to never fall, where enough is not the same it was before

Come feed the rain...

Don't walk away, don't walk away, oh, when the world is burning
Don't walk away, don't walk away, oh, when the heart is yearning
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Trolletarian

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Trolletarian αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 32 ετών, επαγγέλεται Άεργος/η και μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,265 μηνύματα.
Στίχοι: Νικόλας Άσιμος
Μουσική: Νικόλας Άσιμος
Πρώτη εκτέλεση: Νικόλας Άσιμος

Δε θέλω καρδιά μου να κλαις για όσα περάσαμε χθες,
χαλάσανε τόσα πολλά μα βρες μονοπάτι ξανά,
δεν ξέρει ο κόσμος να ζει, κατέβα να πάμε πεζοί,
εκεί που καθένας ζητά να βρει τη μιλιά του ξανά.

Τον πόλεμο μισώ κι απ' τη ζωή αποζητώ,
να μη μου μείνει μόνο το παράπονο
κι ας ήταν μια φορά να μ' είχες πάρει αγκαλιά,
το ξέρω σου ζητώ πάρα πολλά.

Δε θέλω καρδιά μου να κλαις για όσα περάσαμε χτες,
δανείσου κι εσύ μια φορά και βρες μονοπάτι ξανά
κι αν χάνεις αυτό που σε ζει δεν έφταιξες μόνον εσύ,
αξίζει να ζουν σαν παιδιά εκείνοι που έχουν καρδιά.

Τον πόλεμο ζητώ για μια ζωή που δεν τη ζω,
να μην μου μείνει μόνο το παράπονο
κι ας ήταν μια φορά να δεις μικρέ μου φουκαρά,
πως μαλακώνω σαν δε μου μιλάς σκληρά.

Τον πόλεμο μισώ κι απ' τη ζωή αποζητώ,
να μη μου μείνει μόνο το παράπονο
κι ας ήταν μια φορά να μ' είχες πάρει αγκαλιά,
το ξέρω σου ζητώ πάρα πολλά.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

pop corn

Πολύ δραστήριο μέλος

Η pop corn αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 1,161 μηνύματα.
Μία όμορφη στροφή από τα αγαπημένα Διάφανα Κρίνα:

"Υφαίνω σάβανα με ήλιους παιδικούς
αναρωτιέμαι αν θα βρω κάποιο σου χνάρι,
ακούω νέα σου από δαίμονες τρελούς,
από αστροναύτες που σε είδαν στο φεγγάρι" ...

(Από το τραγούδι "Η αγάπη είναι ένας σκύλος από την κόλαση")
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

AntziWin

Διάσημο μέλος

Η Κουφό Χρυσόψαρο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 2,096 μηνύματα.
[

Ποιο να ναι αυτό το μυστικό
Που σε κρατάει μακριά από δω
Κι ακόμα δεν μπορώ να δω

Μετράω ώρες και στιγμές
Για όσα έσβησες στο χθες
Γι αυτά που κρύβεις και δεν λες

Χάνομαι μέσα μου κι εγώ
Μα έχω κάτι να σου πω

Δεν είναι έτσι η αγάπη
Να μπλέκει με το δάκρυ
Να σε πονάει τόσο βαθιά
Δεν είναι έτσι η αγάπη
Λάθος σου τα χουν μάθει
Και μου ματώνεις τη καρδιά
Τα μάτια σου σαν τη φωτιά
Καίνε τον δρόμο μου ξανά

Πάλεψα μέσα μου καιρό
Πέρασα γη και ουρανό
Για να μπορώ να σʼ αγαπώ

Έδωσα σώμα και ψυχή
Για να κερδίσω μια στιγμή
Μα την αρνήθηκες κι αυτή

Χαθήκαμε με τον καιρό
Μα είχα τόσα να σου πω

Δεν είναι έτσι...

Χαθήκαμε με τον καιρό
μα είχα κιʼ άλλα να σου πω

Δεν είναι έτσι...​
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

CiNeFiL

Διακεκριμένο μέλος

Η CiNeFiL αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Νορβηγία (Ευρώπη). Έχει γράψει 7,229 μηνύματα.
Φταίει κι αυτή η ζωή που πάντα μ αφήνει απ έξω
και το στημένο παιχνίδι που ποτέ δε δέχτηκα να παίξω
φταίει που κινούμαι μόνος στην άλλη πλευρά
φταίει που δεν έκανα τη μουσική μου πουτάνα για τα λεφτά
φταίει που δεν έσκυψα κεφάλι όταν το κάνανε όλοι οι άλλοι
και δεν το βούλωσα ποτέ, βλέπεις δεν τους έκανα τη χάρη
φταίνε και οι μέρες που περνάνε και πάντα μένουνε ίδιες
και οι αναποδιές που δεν είναι μία, ούτε εκατό, αλλά χίλιες
φταίει που μένω πιστός σε ό,τι πίστευα από την αρχή
φταίει που για κανέναν και για τίποτα δεν έχω ξεπουληθεί
φταίει που δεν ακολουθώ τις μόδες ούτε εμπορικά τεχνάσματα
φταίει που μέρα με τη μέρα μεγαλώνουνε τα χάσματα
φταίνε όλα αυτά τα συγκροτήματα σαν τυπικά παρασκευάσματα
με έξυπνο περιτύλιγμα για όλα τα κοινωνικά φάσματα
φταίει που επιμένω να μένω όρθιος ανάμεσα σε χαλάσματα
απ τον παλιό καλό καιρό έχουνε μείνει μόνο φαντάσματα
φταίνε τα χρόνια που περνούν σαν δευτερολέπτου κλάσματα
φταίνε οι άνθρωποι που μεταλλάσσονται σε αλλόκοτα πλάσματα
φταίει ένας αέρας γεμάτος από χίλιων ειδών αναθυμιάσματα
και ένα νερό πλημμυρισμένο από χημικά και τοξικά αποβράσματα
Φταίω κι εγώ για λάθος μου αποφάσεις
Ανούσιες καταστάσεις, χωρίς αντίκρισμα πράξεις
Φταίω κι εγώ για όλα αυτά τα χαμένα
Χαμένα και κερδισμένα, όλα από μένα κερασμένα (2)
Φταίνε όλα αυτά που αγάπησα πολύ
Φταίνε όλα αυτά που δεν είναι πια εκεί
Φταίνε όλα αυτά που μου έχουν αρνηθεί
Φταίει το άσχημο τέλος και η όμορφη αρχή (2)

Φταίει η νέα τάξη πραγμάτων και η ύπουλη ενημέρωση
φταίει που κάθε μορφή αντίστασης την κάνουν να μοιάζει μʼ επικίνδυνη ένεση
φταίει που μέσα από την τηλεόραση κάνει ο διάβολος παρέλαση
φταίει που κάθε τι αληθινό μοιάζει με ύποπτη εξαίρεση
φταίει που η τέχνη έγινε χρήμα και το χρήμα έγινε τέχνη
και η νέα εποχή που ισοπεδώνει λαούς, θρησκείες και έθνη
φταίει που πρέπει να είσαι γκέι ή πουτάνα για να κάνεις επιτυχία
και οι τραγουδίστριες που μοιάζουν σαν ηθοποιοί σε πορνοταινία
και ψάχνω ακόμα στο παρόν σημάδια απʼ το παρελθόν
μιας πρώην ένδοξης πατρίδας, μητέρας των πολιτισμών
φταίει κι αυτό που νιώθω μέσα μου και ονομάζεται ψυχή
που μου κραυγάζει σιωπηρά πως πρόωρα θέλει να βγει...



ΦΤΑΙΩ ΚΙ ΕΓΩ- FF.C
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Morelo

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Morelo αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 1,475 μηνύματα.
Green Day - Jesus Of Suburbia
I'm the son of rage and love
The Jesus of Suburbia
From the bible of none of the above
On a steady diet of soda pop and Ritalin
No one ever died for my sins in hell
As far as I can tell
At least the ones I got away with

And there's nothing wrong with me

This is how I'm supposed to be
In a land of make believe
That don't believe in me

Get my television fix sitting on my crucifix

The living room or my private womb
While the moms and brats are away
To fall in love and fall in debt
To alcohol and cigarettes and Mary Jane
To keep me insane and doing someone else's cocaine

And there's nothing wrong with me

This is how I'm supposed to be
In a land of make believe
That don't believe in me


[Part 2: City Of The Damned]

At the center of the Earth
In the parking lot
Of the 7-11 where I was taught
The motto was just a lie
It says home is where your heart is
But what a shame
Cause everyone's heart
Doesn't beat the same
It's beating out of time

City of the dead

At the end of another lost highway
Signs misleading to nowhere
City of the damned
Lost children with dirty faces today
No one really seems to care

I read the graffiti

In the bathroom stall
Like the holy scriptures of a shopping mall
And so it seemed to confess
It didn't say much
But it only confirmed that
The center of the earth
Is the end of the world
And I could really care less

City of the dead

At the end of another lost highway
Signs misleading to nowhere
City of the damned
Lost children with dirty faces today
No one really seems to care


[Part 3: I don't care]

I don't care if you don't
I don't care if you don't
I don't care if you don't care
[x4]


I don't care


Everyone is so full of shit

Born and raised by hypocrites
Hearts recycled but never saved
From the cradle to the grave
We are the kids of war and peace
From Anaheim to the middle east
We are the stories and disciples
Of the Jesus of suburbia
Land of make believe
That don't believe in me
Land of make believe
And I don't believe
And I don't care!
I don't care! [x4]


[Part 4: Dearly beloved]

Dearly beloved are you listening?
I can't remember a word that you were saying
Are we demented or am I disturbed?
The space that's in between insane and insecure
Oh therapy, can you please fill the void?
Am I retarded or am I just overjoyed
Nobody's perfect and I stand accused
For lack of a better word, and that's my best excuse


[Part 5: Tales of another broken home]

To live and not to breathe
Is to die In tragedy
To run, to run away
To find what you believe
And I leave behind
This hurricane of fucking lies

I lost my faith to this

This town that don't exist
So I run
I run away
To the light of masochist
And I leave behind
This hurricane of fucking lies
And I walked this line
A million and one fucking times
But not this time

I don't feel any shame

I won't apologize

When there ain't nowhere you can go

Running away from pain
When you've been victimized
Tales from another broken home

You're leaving...

You're leaving...
You're leaving...
Ah you're leaving home...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Pennylane

Τιμώμενο Μέλος

Η Σταυρούλα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 396 μηνύματα.
Working class hero του John Lennon (:inlove:)
Εχει φανταστικους στιχους ... Καθε φορα που το ακουω ανατριχιαζω!! Ειναι τελειοοο!! :redface::)

]As soon as your born they make you feel small,
By giving you no time instead of it all,
Till the pain is so big you feel nothing at all,
A working class hero is something to be,
A working class hero is something to be.
They hurt you at home and they hit you at school,
They hate you if you're clever and they despise a fool,
Till you're so fucking crazy you can't follow their rules,
A working class hero is something to be,
A working class hero is something to be.
When they've tortured and scared you for twenty odd years,
Then they expect you to pick a career,
When you can't really function you're so full of fear,
A working class hero is something to be,
A working class hero is something to be.
Keep you doped with religion and sex and TV
And you think you're so clever and classless and free,
But you're still fucking peasents as far as I can see,
A working class hero is something to be,
A working class hero is something to be.
There's room at the top they are telling you still,
But first you must learn how to smile as you kill,
If you want to be like the folks on the hill,
A working class hero is something to be.
A working class hero is something to be.
If you want to be a hero well just follow me,
If you want to be a hero well just follow me.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

banis

Νεοφερμένος

Ο manos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 32 ετών. Έχει γράψει 109 μηνύματα.
πυξ πλαξ --->ολο μ'αφηνεις να σ'αφησω
Αγάπης φως της γης ταξίδια
Μαύρα παράξενα παιχνίδια.
Στο φως του ήλιου θ' ακουμπήσω
Το καλοκαίρι να μυρίσω.

Μ' άσπρο πανί θα ταξιδέψω,
Μικρό κορίτσι θα σε κλέψω.
Όσο αγαπάω μένω πίσω.
Κι όλο μ' αφήνεις να σ'αφήσω.


 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

venividivici

Τιμώμενο Μέλος

Η venividivici αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 23,236 μηνύματα.
Τούτο το μήνα (Μαύρα μου μάτια)

Τούτο το μήνα τον από-πάνω

τον από-πάνω, τον παραπάνω

Αϊτός εβγήκε να κυνηγήσει

να κυνηγήσει και να γυρίσει

Δεν εκυνήγαε λαγούς και ελάφια

μόνο εκυνήγαε δυο μαύρα μάτια

Μαύρα μου μάτια κι αγαπημένα

και πώς περνάτε χωρίς εμένα;

Μαύρα μου μάτια, κόκκινα χείλη

έβγα μικρή μου στο παραθύρι

Να ιδείς τον ήλιο και το φεγγάρι

να ιδείς το νέο που θα σε πάρει

Γαϊτάνι πλέκω και δεν αδειάζω

δεν μου βολεί να κουβεντιάζω

Ανάθεμά το και το γαϊτάνι

κι απού το πλέκει κι απού το φάνει

Μαύρα μου μάτια κι αγαπημένα

και πώς περνάτε χωρίς εμένα;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Goseithor

Διάσημο μέλος

Ο Νότα στο Διάστημα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 33 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ιωάννινα (Ιωάννινα). Έχει γράψει 2,217 μηνύματα.
Τρεις φορές θα σε ρωτήσω αν υπήρξε μια φορά
που ήσουν μόνη στο σκοτάδι κι ήμουνα παρηγοριά
τρεις φορές θα σε ρωτήσω πως το χρόνο σταματάς
όταν έρχεσαι τα βράδια και στα μάτια με κοιτάς....
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Morelo

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Morelo αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 1,475 μηνύματα.
Κανείς δε ζει μαζί μου
Μετράω τη δύναμη μου
Και ποια πες μου ποια σχέση
Μπορεί να με χωρέσει
Μετράω τους έρωτες μου
Και ποιος άξιζε πες μου
Με ποιον έγινα ένα
Για ποιον έχασα εμένα
Κανείς κι ήρθανε τόσοι
Κανείς δε μ' έχει νιώσει
Εσύ ήσουν μονάχα
Αυτό που ακόμα θα'χα


Για ποιον έζησα
Για ποιον πέθανα
Για ποιον έφυγα
Για ποιον έμεινα
Για ποιον τέλειωσα
Για ποιον άρχισα
Για ποιον πρόλαβα
Για ποιον άργησα
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

mindcircus

Περιβόητο μέλος

Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
The piercing radiant moon,
The storming of poor June,
All the life running through her hair,

Approaching guiding light,
Our shallow years in fright,
Dreams are made winding through my head,

Through my head,
Before you know, Awake,

Your lives are open wide,
The V-chip gives them sight,
All the life running through her hair,

The spiders all in tune,
The evening of the moon,
Dreams are made winding through my head,

Through my head,
Before you know, Awake

Through my head,through my head
Before you know,
Before you know I will be waiting all awake

s.o.a.d. - spiders.....
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Madrugada*

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Madrugada* αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 808 μηνύματα.
Είναι κάτι στιγμές
τρυφερές και λεπτές
σαν κλωστές τυλιγμένες σ' αδράχτι
σε γυρνούν απαλά,σε μεθούν σιωπηρά
σε γεμίζουν με πείσμα και άχτι.

Για όλα αυτά που ζητάς
για πολλά που πονάς
για το τίποτε μιας ευτυχίας
και γυρνάς σαν τρελός
του καθρέφτη εαυτός
θύμα-θύτης κακής συγκυρίας.

Πλημμυρίζουν το χθες
μαγεμένες σκιές
που ξοπίσω μου γράφουν τροχιά
με κρατούνε θαρρώ
σαν αλήθειες παλιές
σε λαβύρινθο δέσμιο βαθιά.

Είναι κάτι στιγμές, σα μικρές πινελιές
ζωγραφιάς που δεν έχει τελειώσει
λείπουν λίγα ακριβά
των χρωμάτων νερά
για να δώσουν του τόπου τη γνώση.

Για τους κήπους της γης
για το ροζ της αυγής
για το κύμα που απόμεινε μόνο
να χαϊδεύει με αφρούς
τους πικρούς μας καημούς
και να διώχνει της πίκρας τον πόνο...

https://www.youtube.com/watch?v=zQnfZO02_9A
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Achilles

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο King of Myrmidons αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 1,699 μηνύματα.


Oh Sinnerman, where you gonna run to?
Sinnerman, where you gonna run to?
Where you gonna run to?
All on that day
Well I run to the rock, please hide me
I run to the rock,please hide me
I run to the rock, please hide me, Lord
All on that day
But the rock cried out, I can't hide you
The rock cried out, I can't hide you
The rock cried out, I ain't gonna hide you guy
All on that day
I said, Rock, what's a matter with you rock?
Don't you see I need you, rock?
Lord, Lord, Lord
All on that day
So I run to the river, it was bleedin'
I run to the sea, it was bleedin'
I run to the sea, it was bleedin'
All on that day
So I run to the river, it was boilin'
I run to the sea, it was boilin'
I run to the sea, it was boilin'
All on that day
So I run to the Lord, please hide me Lord
Don't you see me prayin'?
Don't you see me down here prayin'?
But the Lord said, go to the devil
The Lord said, go to the devil
He said, go to the devil
All on that day
So I ran to the devil, he was waitin'
I ran to the devil, he was waitin'
Ran to the devil, he was waitin'
All on that day
I cried -
POWER!!!!!!!
(Power to da Lord)
[8x]
Bring down,
(Power to da lord),
[4x]
POWER!!!
(power to da lord)
[12x]



Oh yeah, Woh yeah, Woh yeah
Well I run to the river, it was boilin'
I run to the sea, it was boilin'
I run to the sea, it was boilin'
All on that day
So I ran to the Lord
I said, Lord hide me, please hide me
please help me
All on that day
He said, child, where were you
when you oughta been prayin'?
I said,Lord, Lord, hear me prayin'
Lord, Lord, hear me prayin'
Lord, Lord, hear me prayin'
All on that day
Sinnerman you oughta be prayin'
Oughta be prayin', Sinnerman
Oughta be prayin',
All on that day
I cried -
POWER!!!!!!!
(Power to da Lord)
[12x]
Go down
(Power to da Lord)
[3x]
POWER!!!!!!!
(Power to da Lord)
[3x]
Power, Power, Lord
Don't you know I need you Lord
Don't you know that I need you
Don't you know that I need you
Power, Lord!



Oh Sinnerman, where you gonna run to?


 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

fly

Δραστήριο μέλος

Η Μαρια αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 32 ετών και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 441 μηνύματα.
Χορεύοντας μου 'δείξες μέσα σε πέντε λεπτά τι θα πει πουθενά και πως χάνεται ο χρόνος......ότι αν το πιστέψεις στα αλήθεια η αγάπη μπορεί.....ότι αν αφεθείς σ' οδηγάει ο δρόμος............

Λευκη καταιγιδα-Παυλος παυλιδης
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

AntziWin

Διάσημο μέλος

Η Κουφό Χρυσόψαρο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 2,096 μηνύματα.
Nickelback - Someday
How the hell did we wind up like this
Why weren't we able
To see the signs that we missed
And try to turn the tables

I wish you'd unclench your fists
And unpack your suitcase
Lately there's been too much of this
Dont think its too late

Nothin's wrong
just as long as
you know that someday I will

Someday, somehow
gonna make it allright but not right now
I know you're wondering when
(You're the only one who knows that)
Someday, somehow
gonna make it allright but not right now
I know you're wondering when

Well i hoped that since we're here anyway
We could end up saying
Things we've always needed to say
So we could end up stringing
Now the story's played out like this
Just like a paperback novel
Lets rewrite an ending that fits
Instead of a hollywood horror

Nothin's wrong
just as long as
you know that someday I will

Someday, somehow
gonna make it allright but not right now
I know you're wondering when
(You're the only one who knows that)
Someday, somehow
gonna make it allright but not right now
I know you're wondering when
(You're the only one who knows that)

[Solo]

How the hell did we wind up like this
Why weren't we able
To see the signs that we missed
And try to turn the tables
Now the story's played out like this
Just like a paperback novel
Lets rewrite an ending that fits
Instead of a hollywood horror

Nothin's wrong
just as long as
you know that someday I will

Someday, somehow
gonna make it allright but not right now
I know you're wondering when
(You're the only one who knows that)
Someday, somehow
gonna make it allright but not right now
I know you're wondering when
(You're the only one who knows that)
I know you're wondering when
(You're the only one who knows that)
I know you're wondering when​
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Top