prinCess.
Επιφανές μέλος
Λένε πως όπου ανθίζει ο εγωισμός πεθαίνει η αγάπη επιτόπου
σε μια τόση δα στιγμή βρέθηκα εκτος χρόνου και τόπου κρεμασμένος μονο λόγια και υποσχέσεις που
σβήστηκαν πριν γυρίσουν τα ρολόγια
Είδα οι σχέσεις ποσο είναι δυνατές
και πως αρκούνε δυο κουβέντες να τις σβήσουν
θεατές να μαντικρίσουν
σε μια ώρα που είναι δύσκολη
δεν καίγομαι είμαι άνθρωπος
και εγώ όσο και να μην το θέλω θα με δεις να φλέγομαι
στο μέσο τις καρδιας
εκ των έσω όταν μιλάς
θέλω να νιώσεις ότι πείς να πάρεις πίσω μην ζητάς
όταν απλώσεις
για να δώσεις
φροντίζω να μην ραγίσει το γυαλί γιατί μετά θα έχει σίγουρα επιπτώσεις
στην αυγή και με το πρώτο καλημέρα είδα τα όνειρα μου
σκόρπια να γυρνάν και μου κοψανε τον αέρα
απευθείας
τα καταφέρνω μα είναι δύσκολα τα αισθήματα να παίρνουνε ανάσα με τα βίας
Λένε πως όπου
μένει μυρωδιά ενός αρώματος και το οικείο βλέμμα ενός ξένου πια προσώπου
ότι ο χρόνος σου ζητα να επιστρέψεις όσα με τα δάκρυα σου ζητούσες ενώπιον του
Λένε πως όπου
κάποιος ζητάει με εγωισμό ότι δη του ανήκει για πάντα να κάνει δικό του
ότι όλα αυτά που είχε επιζητούν πίσω κάθε στιγμή και θα τον βρούν το βραδυ στο όνειρο του
λένε πως όπου
ένας ερωτας πεθαίνει
μια ανάμνηση φυτρώνει την αγάπη να ζεσταίνει
μες στο κρύο
εκεί που κάθε μας πικρό αντίο
κόβει λίγο απτό οξυγόνο τις ψυχής για να ανασαίνει
για αυτό και σπρώχνω τους δείκτες απτό ρολοι
και αφού μοιάζει με ένα κτήνος που ακατάπαυστα τρώει
όσο χρόνο
μας είχε απομείνει δίχως πόνο
δεν γαμιέται ας πάει ποιο γρήγορα για να τελειώνω
και όπως έχει το πράγμα έτσι να μείνει μπας
και αναστηθώ από τις στάχτες μου σαν φοίνικας
και το παρόν μας το ταξίδι του να κάνει
σαν μια βόλτα μεθυσμένοι από γαλάτσι κοζάνη
έτσι απλά μοναχα για να αλλάξω παραστάσεις
και αφού σου ήταν τόσο εύκολο να με ξεχάσεις
εγώ δεν θα προσποιηθώ πως δεν υπήρξες
θα μείνω σαν σκισμένες σε τοίχο από live αφίσες
Λένε πως όπου
μένει μυρωδιά ενός αρώματος και το οικείο βλέμμα ενός ξένου πια προσώπου
ότι ο χρόνος σου ζητα να επιστρέψεις όσα με τα δάκρυα σου ζητούσες ενώπιον του
Λένε πως όπου
κάποιος ζητάει με εγωισμό ότι δε του ανήκει για πάντα να κάνει δικό του
ότι όλα αυτά που είχε επιζητούν πίσω κάθε στιγμή και θα τον βρούν το βραδυ στο όνειρο του.
;]
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Trolletarian
Πολύ δραστήριο μέλος
Είμαστε τρομοκράτες όλοι-όλοι,
Είμαστε τρομοκράτες με πρώτο το Μανώλη.
Που δεν πήγε στο στρατό
Φοβότανε τον πόλεμο δεν ήθελε τα όπλα
Ποιος είναι ο τρομοκράτης, ποιος;
Ο χαχόλης ο Μανώλης ο φαιδροπαιδαράς
Γιατί ποτέ δε δέχτηκε να γίνει
Βρωμοποδαράς.
Είμαστε τρομοκράτες, είμαστε τρομοκράτες
Κι οι πρόγονοί μου εργάτες τρομοκράτες ήταν κι αυτοί,
Με την τρομοκρατία πεθαίνει η εξουσία
Δεν θέλουμε εκκλησία, αστυνομία, στρατό και βουλή.
Είναι το κράτος ο τρομοκράτης;
Όχι το κράτος είναι η τάξις
Είναι ο εργάτης ο τρομοκράτης;
Όχι, ο εργάτης είναι το πτώμα, και
Είναι στο κόμμα, κοιμάται ακόμα!!!
Μα είναι το κόμμα ίσον το πτώμα;
Όχι το κόμμα είναι ένα.
Κουκουκουκουέ το πτώμα σου λαέ
Κουκουκουκουέ το πτώμα σου λαέ
Για να έχεις σύνταξη καλή, συστοιχία
Και κατάταξη, ταξινομημένο και αριθμημένο
Κουρδιστό ραμολιμέντο. Να μην είσαι
Τρομοκράτης, αρνησίθρησκος, χωριάτης,
Ανυπόταχτος, τεμπέλης, άπατρις, κοπανατζής.
Για να είσαι δημοκράτης, χάφτης και
Σοσιαληστής (το "λη" παρακαλώ με ήτα) καντηλανάφτης.
Είμαστε τρομοκράτες, είμαστε τρομοκράτες
Κι οι πρόγονοί μου εργάτες τρομοκράτες ήταν κι αυτοί,
Με την τρομοκρατία πεθαίνει η εξουσία
Δεν θέλουμε εκκλησία, αστυνομία, στρατό και βουλή.
Είναι οι μπάτσοι οι τρομοκράτες;
Όχι, οι μπάτσοι είναι φρουροί.
Είναι το τάγμα ο τρομοκράτης;
Όχι, το τάγμα είναι πατρίς.
(Ζήτω η πατρίς)
(Ζήτω η πατρίς)
(Ζήτω)
(Ζήτω ρε)
(Ζήτω...)
(Ε, σας πάνε στο στρατό να σας βάλουν να γαμάτε τα τσουβάλια)
(να σας πω εγώ μαλάκα αν δεν το πείτε)
(Ζήτω ρε)
(Ζήτω η πατρίς)
Είναι η δουλειά μας τρομοκρατία;
Όχι, δουλεία ίσον τιμή.
Είναι οι παπάδες οι τρομοκράτες;
Όχι, θρησκεία είναι τα θεία
Μήπως οι νόμοι τρομοκρατούν;
Όχι, οι νόμοι νομοθετούν
Τρομοκρατία ίσον βουλή;
Μα όχι, βουλή μας είναι η ψήφος
Κι ο ψηφοφόρος θανατηφόρος!!!
Το είπε κι ο πρώτος μουγγός μασκοφόρος αυτό.
Είμαστε τρομοκράτες, είμαστε τρομοκράτες
Κι οι μασκοφόροι εργάτες τρομοκράτες ήταν κι αυτοί,
Με την τρομοκρατία πεθαίνει η εξουσία
Δεν θέλουμε εκκλησία, αστυνομία, στρατό και βουλή.
Τρομοκρατία ίσον Δαφνί;
Όχι, βαρά και ψυχοσορροπεί
Κι αφού μας μοντάρει! Ξανά στη γραμμή
Μα τότε σχολείο σημαίνει και τρόμος!!!
Όχι. Διδάσκεστε πίστιν στους νόμους
Τρομοκρατούνε οι δικασταί;
Μα, δικασταί μας είναι η έδρα.
Μα, μήπως τέλοσπάντων η έδρα ισοπεδώνει;
Όχι. Η έδρα μας σουλουπώνει, μας καλιγώνει,
Μας το βιδώνει γερά το τιμόνι στα μπισινά!!
Εν-δύο-τρία-εμπρός με χαρά.
Κράτος, σχολεία, θρησκεία, στρατός
Νομοθετούνε για μας ευτυχία
Τα συνδικάτα το κόμμα φραγμός
Κάντε εμετό και νιώστε αηδία.
Για να μπορέσει επιτέλους (γαμώ το κέρατό μου) να σηκώσει
Το κεφάλι ο τρομοκράτης που είναι μέσα μας
(και κοιμάτε ο καργιόλης).
Είμαστε τρομοκράτες όλοι-όλοι,
Είμαστε τρομοκράτες με πρώτο το Μανώλη.
Ποιος είναι ο τρομοκράτης, ποιος;
Ο χαχόλης ο Μανώλης ο φαιδροπαιδαράς
Γιατί ποτέ δεν δέχτηκε να γίνει
Βρωμοποδαράς...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
AntziWin
Διάσημο μέλος
Τι κι αν σε βλέπω, τι κι αν το χέρι μου αγγίζεις
καμιά φορά νομίζω σαν όνειρο πως θα μου σβήσεις
και θα μʼ αφήσεις μες στο σκοτάδι
και θα πνιγώ στης μοναξιάς το βαθύ το πηγάδι.
Φοβάμαι καμιά φορά που σε κρατώ αγκαλιά
πως αν ανοίξω τα μάτια μου θα ʽχω χέρια αδειανά,
θα μου λείπεις ξανά, θα σε ψάχνω αλλά
δε θα σε βρίσκω, ψυχή μου, σʼ αυτή τη γη πουθενά.
Γιατί να μη μπορώ μες στα φιλιά σου να μένω,
να κλαίω, να χαίρομαι εκεί μέσα και ποτέ να μη βγαίνω,
και να μην έχω αυτό το φόβο
πως ό,τι ζήσαμε μαζί ήτανε μια στιγμούλα μόνο.
Κρυώνω κι όμως δεν έχει χειμώνα
φέρνω στο νου μου ξαφνικά τη ζεστή σου εικόνα
κι είναι όπως πρώτα, είσαι στο πλάι μου,
είσαι ο ήλιος μου ξανά και ξανά το φεγγάρι μου.
Έλα, μη φεύγεις, μείνε αυτή τη φορά
κουράστηκα να δακρύζω, κουράστηκα αρκετά.
Σκέψεις περνάνε και με πονάνε
και δε στο κρύβω, γλυκιά μου, ότι ακόμα φοβάμαι.
Φοβάμαι μήπως μια μέρα θα χαθείς
και μείνω μόνη στη μοναξιά μου.
Φοβάμαι μήπως μια μέρα μʼ αρνηθείς
και μείνει άδεια η αγκαλιά μου.
Κάθε φορά που μου λείπεις ένα αστέρι πεθαίνει
κι είναι ο ουρανός μου ζεστός και η ματιά μου θλιμμένη,
κανείς δεν καταλαβαίνει, νιώθω μόνος στο πλήθος
τους μιλάω γιʼ αγάπη, μα αυτοί μου λένε για μίσος.
Ίσως κάποια μέρα στη θέση μου να ʽρθουν
με το τραγούδι μου αυτό να καταλάβουν μπορούν.
Μα δεν πειράζει, εσύ μου φτάνεις
η μεγαλύτερη κατάρα ό,τι αγαπάς να χάνεις.
Μια χάρη ζήτησα κι εγώ απʼ το Θεό
να σε φέρει εδώ κοντά μου λίγο για να σε δω
κι αυτός με έσωσε, μάλλον θα μʼ ένιωσε
κι απʼ τον Παράδεισο, μικρή μου, μέσα στην κόλασή μου σʼ έστειλε.
Μα είναι ανυπόφορα εδώ καμιά φορά
φοβάμαι δε θα τʼ αντέξεις και θα μου φύγεις μακριά.
Μα όπως και να ʽχει, κράτα ένα δάκρυ
αυτό που κύλησε ξανά απʼ του ματιού μου την άκρη.
Μέσα εκεί να με ψάχνεις όταν θες,
όταν με έχεις ανάγκη κι είναι πολλές οι πληγές
και θα εμφανίζομαι, κοντά σου θα ʽμαι
κι όσο θα είμαστε μαζί πλέον δε θα φοβάμαι.
Φοβάμαι μήπως μια μέρα θα χαθείς
και μείνω μόνη στη μοναξιά μου.
Φοβάμαι μήπως μια μέρα μʼ αρνηθείς
και μείνει άδεια η άγκαλιά μου.
Φοβάμαι, φοβάμαι, φοβάμαι
φοβάμαι, φοβάμαι, φοβάμαι
τη μέρα που θα φύγεις…
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
lucky sunray
Πολύ δραστήριο μέλος
Στίχοι: Ελεάνα Βραχάλη
Μουσική: Μιχάλης Χατζηγιάννης
Πρώτη εκτέλεση: Μιχάλης Χατζηγιάννης
Πως με δικάζουν όσα δε ξέχασα
Πως με τρομάζουν οι λόγοι που σ'έχασα
Δεν τους κατάλαβα ποτέ τελικά
Εγώ δεν έβαλα στη σχέση φωτιά
Τι 'ναι άβυσσος τι
Τι 'ναι η δική σου ψυχή
Θέλω ξανά να σου πω είναι επικίνδυνα εδώ
Όμως τώρα θα φύγω εγώ
Μη ζητάς να με βρεις ένα ξένο θα δεις
Αντιμέτωποι θα 'μαστε εμείς
Μάχη πρώτης γραμμής είναι θέμα τιμής
Ως το τέλος εχθροί συνεπείς
Μη ζητάς να με βρεις ενα ξένο θα δεις
Αντιμέτωποι θα 'μαστε εμείς
Φίλοι κ' εχθροί
Αλλάζω στάση μήπως κι αλλάξουμε
Απεναντί σου θα 'μαι αν βουλιάξουμε
Φίλοι αποτύχαμε ας δούμε κι ως εχθροί
Ας δοκιμάσουμε έτσι απ 'την αρχή
Τι 'ναι άβυσσος τι
Τι 'ναι η δική σου ψυχή
https://www.youtube.com/watch?v=KBsMw-NUp0k
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
grotesque_mask
Πολύ δραστήριο μέλος
"μα εσύ μου είπες δεν τρομάζεις
ότι στο μαύρο βλέπεις χρώμα
και εγώ που είδα να ανασταίνεις
το ταραγμένο μου το σώμα
ούτε που ξέρω το όνομά σου
πως ταξιδεύεις τις αισθήσεις
ξέρω μονάχα πώς δικιά μου
σ' είχα πριν με αποκτήσεις
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
grotesque_mask
Πολύ δραστήριο μέλος
στίχοι: κατερινα γωγου
μελοποιηση : magic de spell
Εμένα οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά
που κάνουν τραμπάλα στις ταράτσες ετοιμόρροπων σπιτιών
Εξάρχεια Πατήσια Μεταξουργείο Μετς.
Κάνουν ό,τι λάχει.
Πλασιέ τσελεμεντέδων και εγκυκλοπαιδειών
φτιάχνουν δρόμους και ενώνουν ερήμους
διερμηνείς σε καμπαρέ της Ζήνωνος
επαγγελματίες επαναστάτες
παλιά τους στρίμωξαν και τα κατέβασαν
τώρα παίρνουν χάπια και οινόπνευμα να κοιμηθούν
αλλά βλέπουν όνειρα και δεν κοιμούνται.
Εμένα οι φίλες μου είναι σύρματα τεντωμένα
στις ταράτσες παλιών σπιτιών
Εξάρχεια Βικτώρια Κουκάκι Γκύζη.
Πάνω τους έχετε καρφώσει εκατομμύρια σιδερένια μανταλάκια
τις ενοχές σας αποφάσεις συνεδρίων δανεικά φουστάνια
σημάδια από καύτρες περίεργες ημικρανίες
απειλητικές σιωπές κολπίτιδες
ερωτεύονται ομοφυλόφιλους
τριχομονάδες καθυστέρηση
το τηλέφωνο το τηλέφωνο το τηλέφωνο
σπασμένα γυαλιά το ασθενοφόρο κανείς.
Κάνουν ό,τι λάχει.
Ταξιδεύουν οι φίλοι μου
γιατί δεν τους αφήσατε σπιθαμή για σπιθαμή.
Όλοι οι φίλοι μου ζωγραφίζουνε με μαύρο χρώμα
γιατί τους ρημάξατε το κόκκινο
γράφουνε σε συνθηματική γλώσσα
γιατί η δική σας μόνο για γλύψιμο κάνει.
Οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά και σύρματα
στα χέρια σας. Στο λαιμό σας.
Οι φίλοι μου...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
AntziWin
Διάσημο μέλος
Κάποιο βράδυ σου χα πει πως θέλω
να γυρίσω όλο το κόσμο, όλο το κόσμο
Και συ μου γέλασες γλυκά και μου πες
το φιλί μου μυρίζει δυόσμο, μου μυρίζει δυόσμο
Κάποιο βράδυ σου χα πει πως θέλω
να πετάξω σαν πουλί πάνω από το κόσμο
Και συ ζωγράφισες φτερά σ' ένα λευκό χαρτί
και μου πες φως μου, μη φύγεις φως μου
Έμεινα εδώ να μη σου λείψει τίποτα
Έμεινα εδώ να μη φοβηθείς
Να μη μείνεις μόνη σου και 'γω στο τίποτα
Έμεινα εδώ να μη μαραθείς
Κάποιο βράδυ μου χες πει πως πρέπει
να γεννήθηκα για σένα, μόνο για σένα
Και 'γω σε πήρα αγκαλιά και χάθηκα
στα μάτια σου τα μαγεμένα, τα μαγεμένα
Κάποιο βράδυ μου χες πει πως δε μπορείς
να ζήσεις μια στιγμή χωρίς εμένα
Και γω δε μίλησα ξανά
γιατί στα χέρια μου είχα εσένα μόνο εσένα
Έμεινα εδώ να μη σου λείψει τίποτα
Έμεινα εδώ να μη φοβηθείς
Να μη μείνεις μόνη σου και γω στο τίποτα
Έμεινα εδώ να μη μαραθείς...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
_Silence_
Διάσημο μέλος
Girl
it's been a long time that we've been apart
Much too long for a man who needs love
I miss you since I've been away.
Babe
it wasn't easy to leave you alone
It's getting harder each time that I go
If I had the choice
I would stay.
There's no one like you
I can't wait for the nights with you
I imagine the things we'll do
I just wanna be loved by you.
No one like you - I can't wait for the nights with you
Just imagine the things we'll do
I just wanna be loved by you.
Girl
there are really no words strong enough
To describe all my longing for love
I don't want my feelings restrained.
Oh
Babe
I just need you like never before
Just imagine you'd come through this door
You'd take all my sorrow away.
There's no one like you
I can't wait for the nights with you
. . .
No one like you - I can't wait for the nights with you
I imagine the things we'll do
I just wanna be loved by you.
No one like you - I can't wait for the nights with you
Just imagine the things we'll do
I just wanna be loved by you.
There's no one like you!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Morelo
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
AntziWin
Διάσημο μέλος
Μια σε έχω μια σε χάνω
κι όλο θέλεις παραπάνω
σήμερα όμως είναι η μέρα
που δεν πάει παραπέρα
Κλείνομαι και πια δεν έχω
δύναμη να το ελέγξω
το σκοτάδι που 'χω κρύψει
μ' αγκαλιάζει με φορτίζει
Δεν μπορώ ν' αφήνομαι πια στο κενό
δεν αντέχω σ' αυτόν τον ρυθμό
θα ξεφύγω
Δεν μπορώ κι ίσως να μην προλάβεις κι εσύ
να κλειδώσεις την πόρτα σου πριν σε τραβήξω ξανά
στην κρυφή, σκοτεινή μου πλευρά
Μια σε έχω μια σε χάνω
όχι πια δεν πάει άλλο
πάλι πίσω με πηγαίνεις
ένα δίνεις, δυο μου παίρνεις
Ίσως στα όρια να φτάσω
να τα χάσω, να ξεσπάσω
τίποτα δεν έχει μείνει
το κακό πια έχει γίνει
Δεν μπορώ ν' αφήνομαι πια στο κενό
δεν αντέχω σ' αυτόν τον ρυθμό
θα ξεφύγω
Δεν μπορώ κι ίσως να μην προλάβεις κι εσύ
να κλειδώσεις την πόρτα σου πριν σε τραβήξω ξανά
στην κρυφή, σκοτεινή μου πλευρά
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
rina45
Εκκολαπτόμενο μέλος
Στίχοι: Παναγιώτης Σπυρόπουλος
Μουσική: Μάνος Ξυδούς & Παναγιώτης Σπυρόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Πυξ Λαξ
Σαν τα καράβια φαίνονται τη νύχτα τα νησιά
σταματημένα μεσ' στην μέση του πελάγου
Έχει η ανάσα τους μια γεύση, μια γεύση απ' τα παλιά
που αναστήθηκαν με κόλπα κάποιου μάγου
Εσύ δεν ήσουνα που μίλαγες για ιπτάμενες στιγμές;
Εσύ δεν ήσουνα που έκλαιγες γι' αγάπη;
Εσύ δεν έλεγες «οι άνθρωποι δε θέλουν διαταγές
από ανθρώπους μηχανές στο ρόλο του προστάτη»;
Μ' ένα τσιγάρο σα μεγάλη κιμωλία
μοιάζεις με φάρο που σκοντάψανε τα πλοία
Μ' ένα τσιγάρο σα μεγάλη κιμωλία
μοιάζεις με φάρο που σκοντάψανε τα πλοία
Εσύ δε μ' έμαθες ν' αφήνω να μακραίνουν τα μαλλιά;
Στα παλιατζίδικα τα ρούχα σου ζητούσες
Γιατί η αξία που μέσα μας φωλιάζει πιο βαθιά
είναι η ελεύθερη ζωή που ήθελες να ζούσες
Υπάρχουν χρυσόψαρα εδώ; απάντησε μου
Μέσα στη γυάλα τελειώνει το νερό
Υπάρχουν χρυσόψαρα εδώ; απάντησε μου
Ή παραμένει πάντα μαύρος ο βυθός;..
Μ' ένα τσιγάρο σα μεγάλη κιμωλία
μοιάζεις με φάρο που σκοντάψανε τα πλοία
Μ' ένα τσιγάρο σα μεγάλη κιμωλία
μοιάζεις με φάρο που σκοντάψανε τα πλοία;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Diana Fire
Νεοφερμένος
σε μέρες που δε ζούσα
Να θυμηθώ όσα να κάνω δε μπορούσα
Χιλιάδες σκέψεις μέσα μου βαθιά
Υπήρχαν λόγοι που δεν ήθελα να σε πιστέψω
Τις μικρές σου αφορμές να γιατρέψω
Πες ξανά πια ό,τι θες και νομίζεις
ονειρέψου με μα μη μ' αγγίζεις
Είμαι σύρμα από ρεύμα κομμένο
Σ' αγαπώ είμ' εδώ κι επιμένω
Να γκρεμίζω τα τείχη που χτίζεις
ονειρέψου με μα μη μ' αγγίζεις
Πεθαίνω απόψε να φύγω σε χρόνια που δε ζούσα
Τον εαυτό μου πάντα μέσα μου κρατούσα
Γνώριμες σκέψεις λόγια μαγικά
Υπήρχαν λόγοι που δεν ήθελα να σε φοβίσω
Τη μικρή σου ενοχή να ξυπνήσω
Τώρα πες πια ό,τι θες και νομίζεις
ονειρέψου με μα μη μ' αγγίζεις
Είμαι σύρμα από ρεύμα κομμένο...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
grotesque_mask
Πολύ δραστήριο μέλος
Αποκομμένος απ' όλους κι απ' όλα
σε μαγεμένη τροχιά
πήρα το δρόμο να φύγω μα ήρθα
τίποτα δε μ' ακουμπά
στον παράξενο μου χρόνο
Ξέρουμε πως είναι ψέμα
μα ας γίνουμε τα δυο μας ένα
να σ' αγκαλιάσω να μ' αγκαλιάσεις
να ξεγελιέσαι να ξεγελιέμαι
να σ'αγαπήσω να μ'αγαπήσεις
έστω για λίγο για τοσοδούλι
Σα ζευγαρώνουν δυο βεγγαλικά
μοιάζουν με μηνύματα τηλεπαθητικά
στων προσώπων μας τις ζάρες
Με δίχως σημαίες και δίχως ιδέες
δίχως καβάντζα καμιά
ντύθηκε η μέρα τα γούστα της νύχτας
και η ψυχή μου πηδά
στου απέραντου τη ψύχρα
Θες ν' αγγίξεις την αλήθεια
για βγες απ' έξω απ' τη συνήθεια
σύρε κι έλα να με λούσεις
κι ας είμαι της καθαρευούσης
να σ' αγαπήσω να μ' αγαπήσεις
έστω για λίγο για τοσοδούλι
Δρεπανηφόρα άρματα περνάν
στις τσιμεντουπόλεις του θανάτου το συμβάν
ασυγκίνητο σ' αφήνει
Σου ξαναδίνω το είναι μου τώρα
θωρακισμένε καιρέ
με μια σκληρή παγερή τρυφεράδα
σε πλησιάζω ,μωρέ
μ' αυταπάτες πια δεν έχω
Ξέρουμε πως είναι ψέμα
μα ας γίνουμε τα δυο μας ένα
δες θα φτιάχνουμε στιχάκια
να περπατάν σαν καβουράκια
πλάγια κι ακριβά τα χάδια
φως αχνό μες στα σκοτάδια
Μ' ένα μου πήδο θα σε ξαναβρώ
στο μαγκανοπήγαδο της ήττας μου περνώ
Venceremos, Venceremos
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DrStrangelove
Περιβόητο μέλος
So hard to describe
Your harbour so small
The ocean so wide
Spin the wheel, spin the wheel
Go wherever she spins
Surrender to this wave that's rolling in
Homing fingers
Starting to dig
Raising expectations
Lifting the lid
There's a show going down
Going deeper within
I long to lose myself
Inside your skin
What a feeling under the stars
My body's rotating from Venus through Mars
There's a war going on
between my head and my heart
I wonder how they grew
So far apart
I'm so shaken, about to explode
The myth of kissing princes
is they turn into toads
There's a war going on
between the sun and the moon
Before they come to terms we'll be consumed
Oh my god, please take me now
I'm ready for ascension
If I only knew how
Give me wings give me wings
Now I'm stuck on the ground
Recieve this blood and bones
I'm homeward bound
See the statue growing wings
This singer was a virgin
Until he conceived
God is love, God is love
And her lover I'll be
I long to leave the world in ecstacy
Dance with me around this fire
The dance of bad angels who'd love to fly higher
God is love, God is love
And her lover I'll be
long to lead the world in ecstacy
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
*natalia5555*
Εκκολαπτόμενο μέλος
αν σε χασω θα πεθανω,απ'το κοσμο θα χαθω(2χ)
εισαι εσυ ο ανθρωπος μου ,της καρδιας μου η χαρα
αν μ'αφησεις πιστεψε με,θα με πνιξει η συμφορα(2χ)
εσυ εισαι ο ανθρωπος μου ,η καρδια που αγαπω
το καντηλι της ζωης μου,που αν σβυστει,θα σβυστω..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
rosa azul
Πολύ δραστήριο μέλος
Παραθετω απαγγελια απο την αειμνηστη Ελλη Λαμπετη :
https://www.youtube.com/watch?v=1aFTuH1lwjM
αλλα και τους στιχους (πηγη:Πανθεον-Αρχαιογνωστικος Οδηγος)
να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι,
τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις,
αν μεν' η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή
συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.
Να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος.
Πολλά τα καλοκαιρινά πρωϊά να είναι
που με τι ευχαρίστησι, με τι χαρά
θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους,
να σταματήσεις σ' εμπορεία Φοινικικά,
και τες καλές πραγμάτειες ν' αποκτήσεις,
σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κ' έβενους,
και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής,
όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά,
σε πόλεις Αιγυπτιακές πολλές να πας,
να μάθεις και να μάθεις απ' τους σπουδασμένους.
Πάντα στον νου σου νάχεις την Ιθάκη.
Το φθάσιμον εκεί ειν' ο προορισμός σου.
Αλλά μη βιάζεις το ταξείδι διόλου.
Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει
και γέρος πια ν' αράξεις στο νησί,
πλούσιος με όσα κέρδισες στο δρόμο,
μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.
Η Ιθάκη σ'έδωσε τ' ωραίο ταξείδι.
Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο.
Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.
Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δε σε γέλασε.
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες οι Ιθάκες τι σημαίνουν.
.....et puis encore Pablo Neruda....
https://www.youtube.com/watch?v=RaQeCb7C5_M
4 u....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Γουστάρω να σ' ακούω κούκλα μου όταν μιλάς
να αληθωρίζουν μάτια όταν στην πίστα πηδάς
γουστάρω όταν ακούω "Αχ, τι παιδί είν' αυτό! "
γιατί εσύ ξέρεις στο κρεβάτι τι θα πει ροκ εντ ρολ
Στα σκοτεινά δωμάτια είν' η ψυχή μας γυμνή
και δεν χωράν εκεί μυστικά
και συ μονάχα ξέρεις πως η αλήθεια είν' εκεί
που η μοναξιά μου στον καθρέφτη κοιτά
Γουστάρω που όταν κλαίω δεν ρωτάς το γιατί
γιατί εσύ ξέρεις πως ο πόνος μου έχει αιτία τυφλή
γουστάρω σαν γατούλα όταν μου παίζεις κρυφτό
κι όταν φοβάμαι μην σε χάσω να μου λές "σ' αγαπώ"
Στα σκοτεινά δωμάτια είν' η ψυχή μας γυμνή
και δεν χωράν εκεί μυστικά
και συ μονάχα ξέρεις πως η αλήθεια είν' εκεί
που η μοναξιά μου στον καθρέφτη κοιτά
Το ξέρω πως δεν είμ' αυτός
που πάνω του θα στηριχθείς
ούτε λεφτάς κι ίσως γυρνάς
πιωμένο μες στα μπαρ να με βρεις
Ομως εγώ θα σου μετρώ
της πόλης το σφυγμό μ' αγκαλιές
θα σου χαϊδεύω το μυαλό
με χίλιες και μια νύχτες γλυκές
Στα σκοτεινά δωμάτια είν' η ψυχή μας γυμνή
και δεν χωράν εκεί μυστικά
και εκεί να σ' αγαπάω ξέρω κούκλα μου εκεί
την μοναξιά μου στον καθρέφτη όταν σπάς
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
iJohnnyCash
e-steki.gr Founder
Τα blues του αποχωρισμού
Απόψε τόσο μόνος να ʽμαι
και συ να λείπεις μακριά
σαν να ʽναι τώρα το θυμάμαι
το τελευταίο όταν μου ʽπες έχε γειά
Ητανε τρεις θυμάμαι Απρίλη
κάποια Δευτέρα αλλιώτικη
κι ήτανε κάπου προς το δείλι
όταν δακρύσαμε στο τελευταίο φιλί
Μεγάλωσες μες στα σαλόνια κι έμαθες
στο πάρκο με τα περιστέρια
με τον αλήτη πού ʽμπλεξες τι γύρευες
αφρόψαρο στα φουσκονέρια
Κάποτε κύλαγε το αίμα
μέσα στις φλέβες μας καυτό
τώρα συμβόλαιο με το ψέμα
έχουμε κάνει εσύ εκεί κι εγώ εδώ
Μα αυτή τη νύχτα ώρα μία
όπου κι αν είσαι θα αισθανθείς
το κάλεσμά μου σαν μια υποψία
μες στο σκοτάδι στα τυφλά να σε καλεί
Μεγάλωσες μες στα σαλόνια κι έμαθες
στο πάρκο με τα περιστέρια
με τον αλήτη πού ʽμπλεξες τι γύρευες
αφρόψαρο στα φουσκονέρια
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Imadlak
Τιμώμενο Μέλος
Πες μου τι θες
δεν κυνηγάω πια σκιές
και με τρομάζουν οι αλλαγές
Δεν είναι η αγάπη
ένα παιχνίδι ασφαλές
Τέτοιες βραδιές
μπαίνουμε μέσα σε φωτιές
σ' ένοχες σκέψεις μυστικές
λόγια κουβάρια
που τυλίγουν τις καρδιές
Άλλα λέω άλλα κάνω κι άλλα εννοώ
μια τολμάω να πεθάνω
μια σκοτώνω εγώ
άλλα λες κι εσύ καρδιά μου
κι άλλα εννοείς
αν κοιτάξεις πιο βαθιά μου
μοιάζουμε θα δεις
Δύσκολα αφήνεσαι
δίνεις δε δίνεσαι
ας πλησιάσουμε
κι ας μην τρομάζουμε
Γίναμε καρδιά μου ίδιοι
μες το ίδιο μας παιχνίδι
μοιάζουμε μοιάζουμε
Γίναμε καρδιά μου ίδιοι
μες το ίδιο μας παιχνίδι
μοιάζουμε πόσο μοιάζουμε
Τέτοιες βραδιές
τι λεν τα βλέμματά μας πες
που 'ναι γεμάτα αστραπές
Δεν έχει η αγάπη
μόνο όψεις τρυφερές
Εγωισμοί
δειλές κι αμήχανες σκηνές
δικές μας άμυνες σκληρές
Δεν είναι η αγάπη
ένα παιχνίδι ασφαλές
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
rosa azul
Πολύ δραστήριο μέλος
https://www.youtube.com/watch?v=6VeDDIEd29w
ΠΑΜΠΛΟ ΝΕΡΟΥΔΑ....''Μ΄ ΑΡΕΣΕΙ ΑΜΑ ΣΩΠΑΙΝΕΙΣ''
https://www.youtube.com/watch?v=yN9XoQSnxPo
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Χρήστες Βρείτε παρόμοια
-
Τα παρακάτω 0 μέλη και 6 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:Tα παρακάτω 81 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
- Libertus
- charmander
- Joji
- Viedo
- Unboxholics
- Euge.loukia
- Εχέμυθη
- giannhs2001
- Nefeli_
- SlimShady
- Luke.
- Slytherin
- orchidea
- iminspain
- malenaaa
- harry akritas
- Scott
- ΘανάσοςG4
- Warzycha_13
- panamixagr97
- Fanimaid
- louminis
- Snoopy Doo
- Memetchi
- fretoe
- Darkirenit
- Scandal
- old man consequences
- Βλα
- JoeDon
- johnnyantony
- CiNeFiL
- Μάρκος Βασίλης
- Steffie88
- uni77
- gwgw_5
- Alma Libre
- Nikos 7
- Elama On Peli
-
Φορτώνει...
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.