Σκέψεις... III

[Υδροχόος]

 

[ultraviolence]

Πώς μπορείς να ξέρεις άραγε, αν είσαι στο "σωστό δρόμο" ; Μερικές φορές οι αλλαγές είναι τόσο overwhelming που δεν προλαβαίνεις να ηρεμήσεις, να αποστασιοποιηθείς και να το δεις λίγο με τρίτο μάτι. " Τι θα συμβούλευα έναν φίλο μου -εδώ γελάμε- αν ήταν στην ίδια θέση;" Φάση έχει. Άλλα θα συμβούλευα, άλλα θα έκανα. Ίσως δείχνει την λιποψυχία που διέπει τη ζωή μου. Άχτι το'χω, μια φορά να νιώθω άνετα με τις επιλογές μου και με τον εαυτό μου γενικότερα. Να κοντεύεις στα πρώτα άντα και ακόμη να μη νιώθεις ότι "αναπνέεις/ζεις". Ως πότε;

 

[Guest 220514]

Τα πήγαινα μια χαρά ως τώρα. Δεν θα αφήσω μια μικρή υποτροπή να καταστρέψει τη χρονιά μου. αααντε από δω.

χαρούμενη κυριακούλα να χουμε.

 

[Aleksa]

(πάντα επίκαιρο)

Ένας Αισώπειος( ; ) μύθος λέει:

Ο σκορπιός ήθελε να περάσει το νερό, αλλά δεν ήξερε κολύμπι.
Βλέπει τον βάτραχο, λαμπρό κολυμβητή και του προτείνει να τον πάρει στη ράχη του για να περάσουν μαζί.
Ο βάτραχος διστάζει, λέγοντας: "μα αν σε πάρω πάνω μου, μπορεί να με κεντρίσεις! " Ο σκορπιός προσβάλλεται και του απαντά:
"Αμα σε κεντρίσω και πεθάνεις, θα βουλιάξουμε κι οι δυο μαζί".
Ο βάτραχος το ξανασκέφτεται, πείθεται, βάζει πάνω του τον σκορπιό και μπαίνουν στο ρεύμα.
Ξαφνικά κι ενώ βρίσκονται κάπου στα μισά, ο σκορπιός τον κεντρίζει.
Κι ενώ ο βάτραχος ξεψυχάει κι αρχίζουν να βουλιάζουν κι οι δυο, ρωτάει τον σκορπιό: "Γιατί; "
Κι εκείνος αποκρίνεται: "Δεν γινόταν αλλιώς! Είναι στη φύση μου..."

 

[juste un instant]

 

[parafernalia]

 

[glayki]

 

[Valder]

Που και που ο άνθρωπος θέλει μια νίκη, για να γιατρευτεί το μέσα του από την αδυσώπητη ωμότητα της ζωής ως μιας συνεχούς σειράς κακουχιών.

Όχι πολλά. Μια νίκη. Αυτή είναι η σπίθα, ο καταλύτης που ξεκινάει τη δύναμη μες τον άνθρωπο να παλεύει και να δημιουργεί κι άλλες νίκες, ένα momentum που μετα οδηγεί μόνο του τον εαυτό του σε περισσότερες και περισσότερες νίκες.

Ενα κάτι, ένα ρεφάρισμα.

 

[Υδροχόος]

 

[glayki]

Όταν μπροστά στην αναπάντεχη ομορφιά της φύσης και μόνο για αυτή αρχίζεις να κλαίς

 

[juste un instant]

Όταν μέσα σε καύσωνα χάνεις το λεωφορείο για λίγα δευτερόλεπτα, νοιώθεις πως ο Θεός σου παίζει κρυφτό...

 

[Κάμπια]

 

[Nascentes morimur]

Τι μπέρδεμα η ζωή (μας), τι ιστορία…

 

[Valder]

Κοιμάται απλωμένος πάνω στα μηχανήματα, δίπλα μου πάντα.

"Σ αγαπάω" του κάνω απ' τα γνωστά αναπάντεχα γλυκανάλατά μου.

Τακ, πεταγονται τα ροζ αυτιά επάνω. Ακούει στις μαγικές λεξούλες. Τρίβεται επάνω μου γουργουρίζοντας έντονα και ξαναγυρίζει στον ύπνο του.

Σε μεγάλωσα μες την αγάπη και σ' αυτήν "ακούς", άρα μάλλον σε έχω μεγαλώσει καλά.

 

[Ion.]

Να βάζετε αντηλιακό (πολύ και συνέχεια)


Πονάω

 

[Valder]

Α ρε Χάκερ, πόσο μπροστά ήσουνα και πόσο δίκιο είχες σε όλα.

 

[American Economist]

 

[Λένω]

Που και που ο άνθρωπος θέλει μια νίκη, για να γιατρευτεί το μέσα του από την αδυσώπητη ωμότητα της ζωής ως μιας συνεχούς σειράς κακουχιών.

Όχι πολλά. Μια νίκη. Αυτή είναι η σπίθα, ο καταλύτης που ξεκινάει τη δύναμη μες τον άνθρωπο να παλεύει και να δημιουργεί κι άλλες νίκες, ένα momentum που μετα οδηγεί μόνο του τον εαυτό του σε περισσότερες και περισσότερες νίκες.

Ενα κάτι, ένα ρεφάρισμα.

Δημιούργησε τις προϋποθέσεις για μια νίκη του εαυτού σου.
Ουρανοκατέβατη δεν έρχεται ποτέ.

 

[Nascentes morimur]

«Σύμβολα εμείναμε καιρών που απάνω μας βαραίνουν άλυτοι γρίφοι που μιλούν μονάχα στον εαυτό τους»
Κ. Καρυωτάκης

«Άσε άλυτο τον γρίφο και μην το παιδεύεις, φως μου. Πώς θ’ αντέξεις δίχως μύθο την αλήθεια αυτού του κόσμου;»
Ά. Αλκαίος

 

[Ion.]

Πόσο ωραίο είναι το κάμπινγκ δεν υποφέρω καθόλου από το έγκαυμα μετά από όλη τη μέρα στον ήλιο