Τί να σου πω καλή μου, ασυνήθιστο, πρωτοφανές και ευαίσθητου περιεχομένου το ερώτημά σου, όπου αυθαίρετες απαντήσεις επί του ζητήματος αυτού, θα υπαγόρευαν αναμφιβόλως τη λογοκρισία.
Αλλά εν πάση περιπτώσει, για να μην μείνει το θρεντ σκαλωμένο στη συγκεκριμένη ερώτηση, θα απαντήσω στο «ερευνητικού ενδιαφέροντος» ερώτημά σου, με όσο πιο «ερευνητικό» τρόπο μπορώ.
Θα 'λεγα ότι η γεύση ποικίλλει ανάλογα με το άτομο και την περίσταση.
Ένα καθαρό, όπως μετά από πλύσιμο, πιθανόν να μην έχει σχεδόν καθόλου γεύση. Και αυτό να οφείλεται στην έλλειψη αλατότητας που συσσωρεύεται από τον ιδρώτα. Ίσως, να υπάρχει μια μικρή γεύση σαπουνιού, η οποία να 'ναι κάπως ήπια, αλλά να μην είναι ιδιαίτερα ευδιάκριτη (γευστικά).
Αντιθέτως, ένα μη καθαρό, πιθανόν η γεύση του να εκδηλώνεται διαφορετικά, αφού μεταφέρει βακτήρια, προκαλώντας έτσι δυσοσμία. Συνεπώς, ένα ιδρωμένο να 'χει αλμυρή γεύση. Αν υπάρχουν υπολείμματα ούρησης, να 'χει παρόμοια γεύση (και μυρωδιά) όπως αυτή ένος ουρητηρίου. Και στη χειρότερη περίπτωση, να 'χει γεύση (και οσμή) είτε χαλασμένου τυριού είτε μανιταριού ή γάλατος, βρώμικου ρούχου... Ας μη συνεχίσω περαιτέρω.
Ελπίζω «ερευνητικά» να σε κάλυψα. Next question.
Πότε ήταν η τελευταία φορά που πράξατε κάτι όμορφο για κάποιον/α και δεν ζητήσατε/επιθυμήσατε τίποτα γι' αντάλλαγμα;