Οτι σκεφτεσαι απαντας στον προηγουμενο

[EvanescenceQ]

ΚαλημέρεςΠοιος είναι για ταξίδι στ' ανοιχτά; @Υδροχόος @TheUltimateUnderdog @Aleksa @mataioths @Pak @Margarita 00 και υπόλοιποι

 

[Guest 709611]

ΚαλημέρεςΠοιος είναι για ταξίδι στ' ανοιχτά; @Υδροχόος @TheUltimateUnderdog @Aleksa @mataioths @Pak @Margarita 00 και υπόλοιποι

Τα πιο ωραία ταξίδια είναι τα ξαφνικά...Από 'κει που δεν τα περιμένεις...Πιάσε το τιμόνι, καπετάνισσα, κι ένας ένας θ' ανεβαίνει...

 

[H|M]

Τα πιο ωραία ταξίδια είναι τα ξαφνικά...Από 'κει που δεν τα περιμένεις...Πιάσε το τιμόνι, καπετάνισσα, κι ένας ένας θ' ανεβαίνει...

Στην αρχή σ' αφήνουν άφωνο/η, αλλά γρήγορα ή αργά σε μετατρέπουν, σ' αφηγήτη ιστοριών που των παιδιών τον νου μαγεύουν.

 

[EvanescenceQ]

Στην αρχή σ' αφήνουν άφωνο/η, αλλά γρηγορα ή αργα, σε μετατρέπουν σ' αφηγήτη ιστοριών που των παιδιών τον νου μαγεύουν.

Άρα η πιο ωραία ηλικία είναι η παιδική? Στη ζωή ενός ανθρώπου ισχύει το "πατρίδα είναι τα παιδικά μας χρόνια"?

Γιατί ένα ταξίδι ξεκινάει . . . Και πάντα μεγαλώνοντας θυμάσαι (καλά κακά δεν παυουν να είναι ένα κεφάλαιο διαμορφωμένο μέσα σου)

 

[Aleksa]

Άρα η πιο ωραία ηλικία είναι η παιδική? Στη ζωή ενός ανθρώπου ισχύει το "πατρίδα είναι τα παιδικά μας χρόνια"?

Γιατί ένα ταξίδι ξεκινάει . . . Και πάντα μεγαλώνοντας θυμάσαι (καλά κακά δεν παυουν να είναι ένα κεφάλαιο διαμορφωμένο μέσα σου)

Ο ποιητής το είπε ωραία:
"Γύρισα όλο τον κόσμο και δεν αντίκρυσα, παρά τη θαμπή απομίμηση αυτών που είδα χωρίς να ταξιδέψω."
Φ. Πεσσόα

 

[EvanescenceQ]

Ο ποιητής το είπε ωραία:
"Γύρισα όλο τον κόσμο και δεν αντίκρυσα, παρά τη θαμπή απομίμηση αυτών που είδα χωρίς να ταξιδέψω."
Φ. Πεσσόα

Εξαιρετικο!
Μου θυμισες αυτό
"
κρύβω μέσα μου ένα παιδί
με τις τσέπες γεμάτες μπίλιες μέσα στο χειμώνα
ένα παιδί με δακρυσμένα μάτια για το γατάκι του που πέθανε
για το λουλούδι που μαράθηκε
για όσους έφυγαν χωρίς επιστροφή
κρύβω μέσα μου ένα παιδί με τρύπιο παλτό που λαχταράει τα ζεστά κάστανα
την γειτονιά και τους φίλους
την άνοιξη που θάρθει
κρύβω μέσα μου ένα παιδί που δεν δέχεται πως μπορώ να γελάω όταν την ίδια στιγμή κάποιος κλαίει
κρύβω μέσα μου ένα παιδί απαρηγόρητο
που θάθελε να φτιάξει τη ζωή στα μέτρα της καρδιάς του."

(Τόλης Νικηφόρου)

 

[Guest 709611]

...κρύβω, μέσα μου, ένα παιδί που νοσταλγεί συχνά - πυκνά τα ωραία και τρυφερά λόγια της μάνας...'Ζακέτα να πάρεις, θα κρυώσεις...'....'Να τρως κάτι, το πρωί, μην φεύγεις νηστική...'...

 

[EvanescenceQ]

...κρύβω, μέσα μου, ένα παιδί που νοσταλγεί συχνά - πυκνά τα ωραία και τρυφερά λόγια της μάνας...'Ζακέτα να πάρεις, θα κρυώσεις...'....'Να τρως κάτι, το πρωί, μην φεύγεις νηστική...'...

οι αναμνησεις μας είναι η "πατρίδα" του καθενός μας...

 

[Nascentes morimur]

Ειμαστε οι στιγμες μας ,τιποτα δεν τελειωνει..
γιατι
ολα ειναι μεσα μας ..

ετσι λενε...ετσι λεω...
ετσι μας λεει...

 

[Guest 528707]

ΚαλημέρεςΠοιος είναι για ταξίδι στ' ανοιχτά; @Υδροχόος @TheUltimateUnderdog @Aleksa @mataioths @Pak @Margarita 00 και υπόλοιποι

Δεν μπαίνω συχνά εδώ και τώρα το είδα αυτό, σορυ λοιπόν δεν σε αγνόησα
Δεν σας φτάνω σε αυτά τα παιχνίδια αν και πολυ ευχάριστα αλλά που χρόνος για τέτοια ροή, καλά να περνάτε

 

[EvanescenceQ]

Δεν μπαίνω συχνά εδώ και τώρα το είδα αυτό, σορυ λοιπόν δεν σε αγνόησα
Δεν σας φτάνω σε αυτά τα παιχνίδια αν και πολυ ευχάριστα αλλά που χρόνος για τέτοια ροή, καλά να περνάτε

Δεν πειραζει,οτι προλαβαινουμε ειμαστε κι εμεις και να περνας ευχαριστα οπου κι αν βρισκεσαι!

 

[EvanescenceQ]

Μεσα μας ειναι αγαπες που εφυγαν,αλλες που ηρθαν και εμειναν για λιγο αλλες που δεν ηρθαν ακομη...

 

[Guest 709611]

Όπως λέει κι ο ποιητής πεθυμήσαμε κιόλας, αλλά...

Σώμα, θυμήσου όχι μόνο το πόσο αγαπήθηκες,
όχι μονάχα τα κρεβάτια όπου πλάγιασες,
αλλά κι εκείνες τες επιθυμίες που για σένα
γυάλιζαν μες στα μάτια φανερά,
κι ετρέμανε μες στην φωνή — και κάποιο
τυχαίον εμπόδιο τες ματαίωσε.
Τώρα που είναι όλα πια μέσα στο παρελθόν,
μοιάζει σχεδόν και στες επιθυμίες
εκείνες σαν να δόθηκες — πώς γυάλιζαν,
θυμήσου, μες στα μάτια που σε κοίταζαν
πώς έτρεμαν μες στην φωνή, για σε, θυμήσου, σώμα...

(Θυμήσου, σώμα - Καβάφης)

 

[EvanescenceQ]

κι ενα απο τον ερωτα Μάτση Χατζηλαζάρου - Ανδρέα Εμπειρίκου

Μάτση Χατζηλαζάρου - Ανδρέας Εμπειρίκος και η Αντίστροφη αφιέρωση
[...]
σε μιαν έκπαγλη χρονιά ανταμώσαμε
σε ληστεύω από αλλουνού τα χέρια
σε ακούω από δω από κει
σε σιωπώ μες στην απέραντη τρυφερότητα
σιγά σιγά να καταλαγιάσουμε
όλα δεν τα' χω πει
ΜΕ ΕΚΡΙΖΩΝΕΙΣ
7.2.1985

 

[Nascentes morimur]

επικινδυνα ζωης φαινομενα....
αισθηματα σαν ηφαιστεια
ετοιμα να εκραγουν
και οταν...
τοτε


You're sleeping in the fire

 

[EvanescenceQ]

οταν το βρεφος βυζαινει τη μανα γινονται ένα. Ο απογαλακτισμος θα φερει τη λατρεια για να υποκαταστησει φαντασιακα την πρωταρχικη εικονα. Ο βιαιος χωρισμος θα οδηγησει σε κατι άλλο. δημιουργει αισθηματα και χρειαζεται χωρο.

Ο ερωτας μας κανει μοναδες συχνα χωρις σκεψεις μας αλεθει με τις σωματικες του μυλοπετρες. Οι τρυπες του σωματος και οι αποληξεις του που συμετεχουν σε μιαν απολυτη ενωση σε μιαν ασκοπη πραξη. οταν ερχεται ο χωρισμος ερχεται κι η λατρεια ο βαθυς πονος του χωρισμου που η απροκαλυπτη παραδοξοτητα του μας είναι απατηλα οικεια. Ο ερωτευμενος θα προσφυγει στο θεο του ερωτα θα γραψει ποιηματα θα κλαψουρισει σα γατι θα κατεβασει τους διακοπτες θα προσφερει το ιδιο του το σωμα οπως ο αρχαιος προσφερε στο βασιλια της βροχης μιαν αγελαδα για να κανει τα ευλογημενα νερα του ουρανου να πεσουν πανω στα ηλιοκαμμενα και μαραμενα βοσκοτοπια.

μηδεια
ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΝΤΩΝΑΚΟΣ