anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
καλως σας βρηκα!
τι κανετε;;;
χαιρομαι πολυ που ειμαι εδω.
ειμαι ενας νεος 26 χρονων ανεργος-αεργος, μενω αθηνα.
θα σας μιλησω για κατι που μου συνεβη πριν λιγες μερες και που ειναι εξαιρετικα απιστευτο και εξαιρετικο.
εγω που λετε ψαχνω για δουλιτσα. πριν καποιες μερες περνουσα απο ενα μαγαζι με ρουχα, κοιτουσα τη βιτρινα και ο ιδιοκτητης με λεει "περνα μεσα νεαρε. εμπρος λοιπον. τι περιμενεις; ειμαστε νεο μαγαζι". οταν ακουσα το "νεο μαγαζι", αδιαφορησα για τα ρουχα και ρωτησα αν ψαχνουν προσωπικο. μου ειπαν να περασω απο βδομαδα. ετσι και εκανα. πηγα ξανα απο βδομαδα κρατωντας ενα βιογραφικο στο χερι.
η υπαλληλος που με ειδε με ρωτησε αν εχω αναλογη προυπηρεσια και την ειπα ψεμματα οτι περυσι δουλεψα σε ενα μαγαζι με ρουχα που βρισκοταν στον ιδιο δρομο. "Στο Νικο; Στον κοντουλη;" με ρωτησε αυτη. "Ναι" απαντησα εγω διστακτικα μη εχοντας αλλη επιλογη. Μετα αυτη η υπαλληλος ειπε στον ιδιοκτητη οτι δουλεψα σε αυτο το Νικο και αυτος με ρωτησε με αυστηρο υφος ποσο καιρο. "7-8 μηνες" του ειπα εγω. "Πλακα μου κανεις; Ουτε δυο βδομαδες δε δουλεψες. Ο Νικος ειναι φιλος μου. Εγω του ανοιξα το μαγαζι". Ξεροκαταπια τη γλωσσα και εφυγα χωρις να πω τιποτα. Ενιωσα πολυ χαλια παρα πολυ χαλια. Με πιασανε στα πρασα. Καταλαβα ομως πως με το να λες ψεμματα δεν κερδιζεις τιποτα, αντιθετα βγαινεις χαμενος. Η ειλικρινεια ειναι δυσκολο πραγμα αλλα πολυ σπουδαιο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
-Θες να μας μιλησεις γι αυτο Τηλεμαχε;
Βεβαιως. Ειχα μια πολυ ατυχη συναντηση σημερα, με το επιτελειο μιας τηλεοπτικης εκπομπης.
-Τι πηγες να κανεις εκει;
Ηθελα να κανω την τιμη στην εκπομπη να εμφανιστω ζωντανα. Η εκπομπη δεν εκτιμησε την κινηση μου αυτη και το χειροτερο δε με αναγνωρισε οτι ειμαι ο δημοφιλης ιντερνετικος σταρ Τηλεμαχος, πραγμα που αποτελει καθηκον της και με πεταξε εξω.
-Θες να πεις οτι δεν καταλαβε ποιος εισαι;
Κι ομως συμβαινουν και αυτα...
-Λες να ειχε αλλους λογους;
-Μπορει να το εκανε απο κακια η συγκεκριμενη δημοσιογραφισκα που με πεταξε εξω και απο ζηλεια καθως εγω ειμαι ενας σταρ και αυτη μια απλη υπαλληλος.
-Ας αφησουμε αυτο το δυσαρεστο γεγονος και ας περασουμε στα χειροτερα...Τελευταια δεν εισαι και στα καλυτερα σου ψυχολογικα...
Οντως, με απασχολουν πολλα θεματα ψυχικης φυσεως, εχουν να κανουν με τα ψυχολογικα των αλλων ανθρωπων που επηρεαζουν και μενα και εχουν να κανουν με την αγενεια, την επιθετικοτητα, την ειρωνεια, την κακια και αλλα πολλα. Ο κοσμος αυτος ειναι σκληρος, τραχυς. δυσκολος, παραξενος, απροβλεπτος, αρρωστος, και επιπονος.
-Τι σου δινει κουραγιο;
Εσυ.
-Η σχολη σου πως παει;
Κουτσαινωντας...
-Μετανιωνεις για πραγματα που εκανες;
Εχω μετανιωσει για τη σταση που κρατουσα στο σχολειο απεναντι σε αλητες που με πειραζαν και με οδηγησαν σε ασχημη κατασταση.
-Δηλαδη τι σταση επρεπε να κρατησεις;
Πιο επιθετικη και ενεργητικη.
-Κατι τελευταιο προς το κοινο. Μια συμβουλη, ενα μηνυμα.
Να σεβεστε τον εαυτο σας.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
ξελογιάστρα κι άδικη
μοίρα μου, πού με πας;
Μοίρα μου
στο βυθό σου κρύψε με
μίλα μου κι ας μη μ’ αγαπάς
Κι όλο πάλι στα ίδια γυρνώ
με κομμένα σπαθιά πολεμώ
αλλάζω χρώματα στον ουρανό
μήπως έτσι ξαναθυμηθώ
Κι όλο πάλι στα ίδια γυρνώ
όλο φεύγω κι όλο είμαι εδώ
χίλια κύματα ακολουθώ
μήπως έτσι ξαναγεννηθώ
Μοίρα μου
σαν παιδάκι αφήνομαι
μοίρα μου, μη με ξεχνάς...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
ίσως δεν αξίζουν όλα αυτά που δε φτάνω
κι όσο θα ελπίζω, άλλο τόσο θα αντέχω
χάνεται η στιγμή
κι εγώ πίσω της τρέχω
Παίζω στο δρόμο, παίζω στη θάλασσα
μα πάντα πέφτω πάνω σε μεγάλο κύμα
μέσα στον κόσμο έκλαψα, πόνεσα
όμως δεν έκανα της νίκης μου το σήμα
όλα για όλα τα παίζω κι όπου βγει
κι όλα όσα χάνονται ψάχνω στα παραμύθια
παίζω με τη φωτιά, νικάω στο ψέμα μου
όμως δε νίκησα ποτέ μου στην αλήθεια
Πάντα κάποιος άλλος φτάνει από μένα πιο πριν
κι εγώ μετά
πάντα για τους άλλους είναι κάθε ώρα νωρίς
για μένα αργά
Όλο παίζω κι όλο χάνω
ίσως δεν αξίζουν όλα αυτά που δε φτάνω
κι όσο θα ελπίζω, άλλο τόσο θα αντέχω
χάνεται η στιγμή
κι εγώ πίσω της τρέχω
Παίζω τον ξένο, παίζω τον άγνωστο
βουτάω μες στο πλήθος κι έτσι επιβιώνω
παίζω τον ξύπνιο, παίζω τον άσχετο
κι απ’ τη δουλειά μου για μια μέρα τη γλιτώνω
παίζω στ’ αλήθεια, παίζω στα ψέματα
κι όλα τα σβήνω απ’ του μυαλού μου την οθόνη
πολλά όσα είδα, λίγα όσα έμαθα
μα τη στιγμή μου δεν την έζησα ακόμη
Πάντα κάποιος άλλος φτάνει από μένα πιο πριν
κι εγώ μετά
πάντα για τους άλλους είναι κάθε ώρα νωρίς
για μένα αργά
Όλο παίζω κι όλο χάνω
ίσως δεν αξίζουν όλα αυτά που δε φτάνω
κι όσο θα ελπίζω, άλλο τόσο θα αντέχω
χάνεται η στιγμή
κι εγώ πίσω της τρέχω
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
Τι κι αν μαζί σου η μοναξιά πονάει πολύ
Τι κι αν σοφός δεν έγινα απ’ τα λάθη μου
Κύκλους κάνω και βουλιάζω μες στα πάθη μου
Μα δε με νοιάζει, στ’ αλήθεια δε με νοιάζει
Μα δε με νοιάζει και αυτό είναι που με πειράζει
Τι κι αν έχω πιστέψει πως αλήθεια προσπαθώ
Τι κι αν καλά θα γίνω μόνο αν τρελαθώ
Κι όσο σε μια γυάλα ψάχνω να κρυφτώ
Τόσο θα στριφογυρίζω μήπως θυμηθώ
Μα δε με νοιάζει, στ’ αλήθεια δε με νοιάζει
Μα δε με νοιάζει και αυτό είναι που με πειράζει
Τι κι αν ο κόσμος μοιάζει με χρυσό κλουβί
Τι κι αν τα βήματα μου βάρυναν πολύ
Δε σε φτάνω, τα όνειρα μου μοιάζουν φυλακή
Όσο πίσω τους θα τρέχω, χάνεται η στιγμή
Μα δε με νοιάζει, στ’ αλήθεια δε με νοιάζει
Μα δε με νοιάζει και αυτό είναι που με πειράζει
Μα δε με νοιάζει, στ’ αλήθεια δε με νοιάζει
Μα δε με νοιάζει και αυτό είναι που με πειράζει
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
-Ειναι καλο να ειναι κανεις ανησυχος ή κακο;
Ειναι καλο να ειναι καποιος ανησυχος με την υγιη ομως εκδοχη της ανησυχιας. Η παθολογικη εκδοχη της ανησυχιας φυσικα ειναι κατι κακο.
-Στη συγχρονη κοινωνια, παρα πολλοι ανθρωποι ειναι ανησυχοι με την αρνητικη εννοια. Τι θα συμβουλευες αυτους τους ανθρωπους που ειναι συνεχεια ανησυχοι, θλιμμενοι, αγχωμενοι, οι οποιοι πολλοι απο αυτους ειναι νεοι;
Κοιταξτε, αυτη η εποχη που διανυουμε ειναι γενικα μια εποχη η οποια χαρακτηριζεται απο ψυχοπαθειες, γενικα υπαρχει πολυ ΠΡΟΣΦΟΡΟ εδαφος για να αναπτυχθουν ψυχολογικα προβληματα, ψυχασθενειες, νευρωσεις, καταθλιψεις, ψυχαναγκασμοι κτλ. Εγω γνωριζω επ αυτων των θεματων αρκετα πραγματα, εχω να συμβουλεψω ολος ο κοσμος αυτος να προσπαθησει ο καθενας να κανει καποιες κινησεις για να μπορεσει να ξεπερασει το προβλημα του. Φυσικα τα προβληματα αυτα δεν ειναι και τοσο αντικειμενικης φυσης, εχει κυριως τον υποκειμενικο παραγοντα, δηλαδη καποιος μπορει να χρειαζεται φαρμακα για να γινει καλα μαζι με ψυχολογικη υποστηριξη. Καποιος αλλος θελει μονο ψυχολογικη υποστηριξη, οχι φαρμακα. Καποιος θελει και τα 2. Θελει συνδυασμο. Ο,τι και να κανει ο καθενας, ομως, αν ο ιδιος δεν ειναι ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ να ξεπερασει το προβλημα το ψυχολογικο που εχει, να τα βαλει κατω τα πραγματα, να σκεφτει, να τα αναλυσει, να αναθεωρησει πραγματα και καταστασεις απο μονος του και να αποφασισει οτι ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΞΕΦΥΓΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΖΕΡΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΑ, δεν προκειται να φυγει απο αυτη τη θλιβερη κατασταση που βιωνει ο καθενας. Φυσικα οι ψυχολογοι, τα φαρμακα ειναι μια βοηθεια, αλλα δεν ειναι η λυση. Η λυση βρισκεται ΜΕΣΑ ΜΑΣ. Μεσα στον καθενα που εχει το προβλημα. Αυτος ξερει ποια ειναι η λυση, αυτος θα τη βρει τη λυση. Αλλωστε ο καλυτερος ψυχολογος ειναι ο εαυτος μας.
-Ποιοι ειναι οι λογοι που μπορει ενας νεος ανθρωπος να παθει καταθλιψη κατα τη γνωμη σου και τι πρεπει να κανει; Κοιταξτε, ειναι μια πολυπαραγοντικη ασθενεια γενικοτερα η καταθλιψη. Οι λογοι ειναι οι εξης : ο ανθρωπος πρεπει να ειναι τρωτος, αδυναμος ψυχολογικα. Γενικοτερα η φυση του να ειναι αδυναμη ψυχολογικα, να μην ειναι δυνατος πολυ. Επισης, οι ευαισθητοι ανθρωποι περνανε καταθλιψη συνηθως. Επισης, καταθλιψη δεν παθαινει ενας χαζος ανθρωπος, αλλα ενας εξυπνος. Πρεπει επομενως ενας ανθρωπος για να παθει καταθλιψη να ειναι ευαισθητος, εξυπνος, ανησυχος γενικοτερα, ΝΑ ΕΧΕΙ ΛΕΦΤΑ.
-Γιατι το λες αυτο; Γιατι οι ανθρωποι οι οποιοι εχουν λεφτα, εχει αποδειχθει στατιστικα οτι ειναι οι ανθρωποι οι οποιοι ειναι πιο επιρρεπεις στην καταθλιψη. Τι εννοω; Εννοω οτι επειδη τα εχουν ολα, εχουν αυτο το αισθημα του ανικανοποιητου, δεν τους γεμιζει πια τιποτα, εχουν δει πολλα πραγματα στη ζωη τους, εχουν γευτει πολλα, οποτε δεν εχουν την περιεργεια να γνωρισουν και κατι αλλο ή να προσπαθησουν να αποκτησουν χρηματα. Βαριεται ευκολα, θελει παντα κατι παραπανω.
-Επισης, πιστευω οτι ενας πλουσιος ανθρωπος που εχει συνηθισει να τα εχει ολα ετοιμα στη ζωη του, οταν τα χασει...
Αυτο ειναι μια αλλη περιπτωση, παλι καταθλιψη. Ειναι η καταθλιψη της καταστροφης.
-Οπως και ενας νεος ανθρωπος που εχει συνηθισει να τα εχει ολα ετοιμα απο τους γονεις του και ξαφνικα βρεθει στην αγορα εργασιας και τα βρει σκουρα, αυτο το ατομο μπορει να παθει καταθλιψη, ετσι δεν ειναι;
Ναι, επειδη αλλαζουν τελειως οι συνθηκες της ζωης του. Δηλαδη, απο εκει περα που μπορει να καθεται ενας ανθρωπος 15 χρονια ηρεμος, να ειναι παγωμενος, να μη νιωθει τιποτα, να περναει καλα...το θεωρω και αυτο ψυχολογικο προβλημα, δηλαδη η ψυχη του ειναι παγωμενη, δεν κανει τιποτα...δεν ειναι υγιης ανθρωπος ψυχολογικα. Γιατι ενας υγιης ανθρωπος ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΠΟΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ. Πρεπει να δουλευει, να κανει ερωτα, να εχει φιλους. Αυτος ειναι υγιης ψυχολογικα τουλαχιστον. Πρεπει να υπαρχει μια ισορροπια.
-Ποσο εφικτο ειναι καποιος ανθρωπος να τα εχει ολα αυτα; Νομιζω οτι ειναι ευκολο...να βρει μια δουλεια απλη, ο,τι δουλεια μπορει ο καθενας να κανει, να εχει 2-3 φιλους, να κανει και ερωτα με τον τροπο που θελει ο ιδιος.
-Αν δεν μπορει να εχει κατι απο αυτα;
Δε μπορουμε να τα εχουμε ολα στη ζωη μας. Αυτα ομως που προανεφερα ειναι τα βασικα. -Δεν τα εχουν ομως ολοι οι ανθρωποι. Υπαρχουν ανθρωποι που δεν εχουν εργασια, σχεση, οικογενειακο περιβαλλον να τους στηριζει. Σιγουρα ολα αυτα ειναι παραγοντες που αυξανουν τις πιθανοτητες καποιος να αποκτησει καταθλιψη.
-Πως μπορει λοιπον να την αποφυγει εφοσον του λειπει καποια απο αυτα τα βασικα, οπως λες, πραγματα;
Να συζητησει με τον εαυτο του, να σκεφτει καποια πραγματα, να βαλει κατω τα πραγματα και να δει ποσα θετικα πραγματα εχει στη ζωη του και να ειναι ευχαριστημενος με αυτα. Γενικα να βαλει λιγο το μυαλο του να δουλεψει. Να σκεφτει "δεν εχω το ενα, δεν εχω το αλλο, γιατι να μην εχω και την ψυχικη μου υγεια;". Παντα κατι θα μας λειπει, αυτο δε σημαινει οτι πρεπει να πεσουμε σε καταθλιψη.
-Καποιος που δεν εχει σχεση και απελπιζεται που δεν βρισκει, τι τον συμβουλευεις να κανει;
Να ΗΡΕΜΗΣΕΙ, να ΧΑΛΑΡΩΣΕΙ και αν ειναι να ερθει ας ερθει, αλλιως υπαρχουν και τα one night stand. Γενικα υπαρχουν πολλες λυσεις, αρκει να κατσουμε να το ψαξουμε λιγο, να ενδιαφερθουμε, να ασχοληθουμε. Πρεπει να αντιμετωπισουμε τα πραγματα ηρεμα και χαλαρα, μονο τοτε θα βρουμε λυση. Σημαντικο ειναι επισης καποιος να μην ερμηνευει τα γεγονοτα του εξωτερικου περιβαλλοντος με τετοιο τροπο που να του κανουν κακο. Να τα βλεπει αντικειμενικα.
-Που ειναι η ζωη Τηλεμαχε;
Εκει εξω...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
A never changing life... The same and the same routine... Nothing new, nothing surprising...Everything seems natural, everything seems neutral, everything predictable... Is there anything more I have to try in order to feel the change, the flow? Who can surprise me?
Is it enough to love?
Is it enough to breathe?
Somebody rip my heart out
And leave me here to bleed
Is it enough to die?
Somebody save my life
I'd rather be anything but ordinary please
To walk within the lines
Would make my life so boring
I want to know that I
Have been to the extreme
So knock me off my feet
Come on now give it to me
Anything to make me feel alive
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
Εξαμερες μοντελο προγραμματισμου καμπανιας δημοσιων σχεσεων ηταν το σημερινο μαθημα. Ο αναρχικος κατσουφιασε και εκανε μορφασμο στο ακουσμα του τιτλου. Το πρωτο σταδιο του μοντελου αυτου, που αφορα την προωθηση ενος προιοντος στην αγορα ειναι η εκτιμηση καταστασης το λεγομενο SWOT ANALYSIS :
STRENGHTS - ΔΥΝΑΤΑ ΣΗΜΕΙΑ
WEAKENESS - ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ
OPPORTUNITIES - ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ
THREATS - ΑΠΕΙΛΕΣ
Αυτο το σταδιο δηλαδη αφορα το "που βρισκομαστε". Πρεπει λοιπον κι εγω να κανω ή καλυτερα να συνεχισω την ερευνα μου ως προς το που βρισκομαι. Πρεπει να ανακαλυψω τα δυνατα μου σημεια και να τα ενισχυσω, να δωσω βαρος σε αυτα. Να ανακαλυψω και τις αδυναμιες μου, να τις παραδεχτω και να μην αφησω να γινουν εμποδιο στα σχεδια μου. Πρεπει να μαθω ποιες ειναι οι ευκαιριες που μου παρουσιαζονται αλλα και ποιες ειναι οι απειλες.
Το επομενο σταδιο ειναι ο καθορισμος των στοχων. Που θελουμε να παμε; Τι θελουμε να επιτυχουμε; Ποσο μοιαζει ακομα και το μαρκετινγκ, το media planning με τη ζωη; Αν δεν βαζεις στοχους, δεν πας πουθενα ή μαλλον εκει που πας καθε αλλο παρα ωραια ειναι. Θα βασανιστεις. Τον τελευταιο καιρο ολο και περισσοτερο διαπιστωνω ποσο σημαντικο ειναι να εχουμε στοχους στη ζωη μας. Μας βοηθα σημαντικα και μας απαλασσει απο αγχος, στρες και ολα αυτα που εχει μια ζωη χωρις στοχους. ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΚΑΛΑ! Να εχετε παντα στοχους στη ζωη σας και στην καθημερινοτητα σας. Ακομα και πολυ μικρους. Εμενα με βοηθαει πολυ να γραφω τι και τι εχω να κανω καθε μερα. Ευκολα μπορει να πελαγωσω αλλιως. Πολλες φορες γεμιζω το κεφαλι μου με τοσα πολλα που παει να σπασει. Τι κερδιζω αραγε με αυτο; Γιατι να το κανω αυτο στον εαυτο μου; Γιατι να πιεζομαι και να εχω αγχος το οποιο ειναι καταστροφικο και επικινδυνο ακομα και για την ιδια τη ζωη;;;
Το ωραριο μου εξακολουθει να ειναι αστατο (κακο "α"). Κοιμηθηκα γυρω στις 11 το βραδυ και ξυπνησα 4 το βραδυ!! Τωρα ειναι πρωι και δε νυσταζω.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
ειμαι ο πρωην anisixos και μολις επεστρεψα!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
τι κανετε;
μολις εμαθα κατι συγκλονιστικο. Μιλουσα με τον Χρηστο τον πρωην κομμουνιστη και ξερετε τι μου ειπε; Οτι ακουει τα παντα απο μουσικη εκτος απο χιπ-χοπ. Τον ρωταω αν ακουει και παολα και καρρα και απανταει καταφατικα!!! ΑΑΑΑΑ!!! Ωιμε ωιμε!! "Εισαι καλα;; Ακους σκυλαδικα;". "Αμα ειμαι σε κατασταση ναι. Δεν εχω προβλημα. Εχω προβλημα ομως με την θολοκουλτουρα που κυριαρχει στην εντεχνη μουσικη. Που πανε γραφουν πανω σε 2-3 συγκεκριμενα μοτιβα καταθλιπτικες μπουρδες και μετα το παιζουν ψαγμενοι και αντιπροσωποι της τεχνης". Δεν εχει και αδικο. Δεν ξερω τελικα τι ειναι χειροτερο. Τα σκυλαδικα ή τα δηθεν; Και τα δυο ειναι ΑΙΣΧΟΣ. Το καλυτερο ελληνικο μουσικο ειδος ειναι η ροκ και η ποιοτικη ποπ οπως οι Onirama.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ειναι αυτες οι στιγμες που δε μπορεις να τις περιγραψεις. Αυτη η μοναξια, ο θυμος, η απελπισια, η σκεψη δεν παλευονται με τιποτα. Αισθανεσαι οτι εισαι ο μονος που αισθανεται ετσι, οτι κανεις δε μπορει να σε καταλαβει.
Θες απλα να βαλεις τα κλαματα, να πιεις ενα ολοκληρο μπουκαλι ποτο, να γινεις λιωμα, να τα σπασεις ολα, να πεσεις στο κρεβατι μεχρι να σε παρει ο υπνος για να μη σκεφτεσαι αλλο, ή και να αυτοκτονησεις.
Δε θελει και πολυ. Αν μετα ερθει ο αλλος και σου πει οτι εχει σχεση, οτι εχει καταφερει αυτο και αυτο, οταν τον δεις να εχει προχωρησει τη ζωη του, δε θελει και πολυ. Οταν σκεφτεσαι το ενα αρνητικο μετα το αλλο δε θελει και πολυ. Οταν νιωθεις οτι η ζωη σου ειναι καταδικασμενη εξαιτιας λαθων του παρελθοντος δε θελει και πολυ. Η επιτυχια ομως δεν εχει να κανει. Αλλιως δε θα αυτοκτονουσε ο Ααρων Σουαρτς στα 26 του, ο γκουρου του ιντερνετ. Τι να την κανεις την επαγγελματικη επιτυχια αν τα προσωπικα σου πανε χαλια;
Και δε λεω να πας να αυτοκτονησεις αμα χωρισεις. Αλλα οταν τα πραγματα εδω και μηνες, και χρονια, σου πανε χαλια σε ολα τα επιπεδα της ζωης σου, πως να την παλεψεις; Σας ορκιζομαι οτι δεν υπερβαλλω. Μερικες φορες τα αντιμετωπιζω χαλαρα, αλλες με χιουμορ, αλλα τελευταια εχουν πεσει τοσα πολλα μαζι, τοσα μα τοσα πολλα, που δεν ξερω πια πως να αντιδρασω. Ειμαι σιγουρος πως αλλος στη θεση μου θα αυτοκτονουσε. Ειμαι απολυτα σιγουρος.
Δεν εχω ξανανιωσει τοση μοναξια ποτε στη ζωη μου και ειναι ανυποφορη. Παλιοτερα μεχρι και γραμμα στους γειτονες σκεφτηκα να στειλω να γινω μελος της παρεας τους. Τους εβλεπα ολους μαζι και ηταν στην ηλικια μου και ζηλευα και ελεγα γιατι να μην ειμαι και γω εκει; Γιατι αυτοι να ειναι μαζι και εγω μονος; Ολο αυτο τον καιρο την εβγαζα στα σαιτ γνωριμιων και μιλησα με εκατονταδες ατομα χωρις να οδηγησει πουθενα ολο αυτο. Το απολυτο τιποτα. Κενες γνωριμιες, χωρις ενδιαφερον, ανειλικρινεις, επιφανειακες, αδιαφορες. Ατομα που μετα απο ενα καφε ή ενα τσατ εξαφανιζονταν και συνεχιζαν τη ζωη τους. Ολοι εχουν σχεση, δουλεια, εχουν κανει πραγματα και εγω εχω μεινει πισω και δε μπορω να το αποδεχτω.
Και δεν υπαρχει ουτε ενας, ουτε ενας ή μια που να ειναι στην ιδια θεση με μενα και να μου πει "περναω και εγω τα ιδια" και οχι να μου λεει καποιος που ειναι εξω απο το χορο "χαλαρωσε" "σκεψου αισιοδοξα" "κανε αυτο και αυτο" ή να μου λεει ποσο ωραια τα εχει καταφερει αυτος στη ζωη του ή να μου πει να τρεξω παλι σε ψυχολογο. Τους βαρεθηκα και αυτους τους ψυχολογους. Δε θελω παλι φτου απο την αρχη. Ηθελα καλη παρεα μοναχα. Ηθελα να ερωτευτω. Ηθελα να ζησω καποιες καταστασεις. Ηθελα να νιωσω οτι ανηκω καπου. Ηθελα να νιωσω αυτοπεποιθηση. Ηθελα να μην το περασω μονος μου ολο αυτο. Αυτο ειχα αναγκη. Οχι να λεω αυτα που ηδη ξερω και και να ακουω αυτα που ηδη ξερω αυτα που πρεπει να κανω και να δινω ετσι τα λεφτα μου.
Ξερετε πως ειναι να σκεφτεσαι οτι αν ειχες κανει μια αλλη επιλογη στη ζωη σου, δε θα συνεβαιναν ολα αυτα τα ασχημα;; Ειναι ανυποφορο.
Ξερετε πως ειναι να εισαι σε αυτη την ασχημη κατασταση και να τους βλεπεις ολους χαρουμενους, τακτοποιημενους, να καλοπερνανε, να εχουν σχεση, δουλεια. Ξερετε ποσο αφανταστα μονος νιωθεις οταν περιβαλλεσαι απο τετοια ατομα; Ξερετε οτι οταν νιωθεις ετσι δε μπορεις να κανεις τιποτα, δεν εχεις ορεξη για τιποτα, ψαχνεις φταιχτες, κατηγορεις τον εαυτο σου.
Εδω και μηνες το περναω μονος μου ολο αυτο. Εχω σιχαθει να κλαιγομαι αλλα αυτη η κατασταση δε μου δινει αλλη επιλογη. Πως θα προχωρησω μπροστα;
Μισω τον Θεο. Ορκιζομαι οτι τον μισω, γιατι επετρεψε να ερθουν ετσι τα πραγματα, που δε με προσταταψε, που καταντησα ετσι. Τον μισω. Σκεφτομαι πολυ σοβαρα να γινω αθεος αλλα απο την αλλη με φοβιζει και αυτο.
Μου ερχεται να πεταξω τον υπολογιστη στα σκουπιδια, μαζι με ολες τις αχρηστες ιντερνετικες επαφες, το μπλογκ που μου εφαγε τοσο χρονο απο τη ζωη μου αδικα, τα σαιτ γνωριμιων, τα φορουμ ψυχολογιας. Μου ερχεται να μην ξαναγνωρισω κανεναν ουτε απο το ιντερνετ ουτε απο κοντα, γιατι οι ανθρωποι ειναι κυριως για να σε πληγωνουν και να σε απογοητευτουν. Μου ερχεται να μην ξαναβγω απο το σπιτι. Να καθομαι ολη μερα μεσα, να προσπαθω να μην σκεφτομαι τιποτα απολυτως, να ειμαι στο κρεβατι χαλαρος, χωρις να εχω κανεναν να με πιεζει, να τους γραψω ολους εκει που ξερουν, να μην ανοιξω ουτε την τηλεοραση που ειναι γεματο σκουπιδια, να κανω μερικα πραγματα χαλαρωτικα, οπως να ακουω μουσικη, να διαβασω κατι χωρις αγχος και πιεση. Αλλα ξερω οτι αυτο ειναι αδυνατον. Πρεπει να ξαναβγω εξω, στη μαχη, στον πολεμο. Αν ειχα πυρετο ομως, θα μου λεγανε κατσε σπιτι μεχρι να γινεις καλα. Τωρα που εχω καταθλιψη, δεν τους νοιαζει. Νομιζουν πως ειναι κατι που το δημιουργω εγω, πως ειναι στο μυαλο μου. Δεν την παιρνουν στα σοβαρα. Πρεπει να λεω σε ολους οτι ειμαι καλα. Πρεπει να συνεχισω να αντεχω αυτη τη μοναξια...Απαισια καταθλιψη, σε μισω.
Και που ορεξη για σχεση, δουλεια, διαβασμα. Που ορεξη να ασχοληθω με τα προβληματα των αλλων...Που ορεξη να παω γυμναστηριο. Που ορεξη να κανω το οτιδηποτε.
FUCK FUCK FUCK FUCK.
Τα καταφερα παλι και εκανα ενα μακρυναρι, ενα ψυχοπλακωτικο μιζερο κλαψομουνικο σεντονι. Τελεια.
Do you think about
Everything you've been through
You never thought you'd be so depressed
Are you wondering
Is it life or death
Do you think that there's no one like you
We are the ones
We get knocked down
We get back up and stand above the crowd
We are one
We are the ones
We get knocked down
We get back up and stand above the crowd
We are one
The life I think about
Is so much better than this
I never thought I'd be stuck in this mess
I'm sick of wondering
Is it life or death
I need to figure out who's behind me
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
ειμαι ντροπαλος, σφιγμενος και νιωθω αμηχανα με ατομα που συνανταω πρωτη φορα και μου τη δινει αυτο. και πιο πολυ μου τη δινει που μου το λενε και αυτοι (λες και πρεπει να ειμαι ανετος με καποιον που γνωριζω πρωτη φορα). παροτι ομως ειναι λογικο να μην ειμαι ανετος με καποιον που γνωριζω πρωτη φορα μου τη δινει αυτη η αμηχανια. γενικα θελω να γινω πιο ανετος, πιο cool, με ολους, μου τη δινει να ειμαι σφιγμενος. πως θα το καταφερω;; πλιζ πειτε μου!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
Την προηγούμενη βδομάδα λύγισα και δάκρυσα λέγοντας στη μητέρα μου ότι νιώθω ανίκανος και ανήμπορος. Τις προηγούμενες μέρες τα κρατούσα μέσα μου και αντιδρούσα με επιθετικότητα στους γονείς μου ή απλά ήμουν σιωπηλός αλλά ολοφάνερα κακόκεφος.
Τη μέρα των γενεθλίων μου, που έκλεισα αισίως ( ; ) τα 25 ( ; ) πέρασα πολύ ωραία. Δε λυπήθηκα καθόλου τα λεφτά που μου δώσανε (1 φορά το χρόνο μου δίνουν τόσα λεφτά) και έκανα shopping therapy (όσο shopping therapy μπορείς να κάνεις με 100 ευρώ), έσπασα εντελώς τη δίαιτα, τρώγωντας φαστ φουντ, γλυκά και παχυντικούς καφέδες, βγήκα με φίλους και διασκέδασα.
Ακριβώς μια βδομάδα μετά πήγα στο άλλο άκρο και έπεσα στη θλίψη, τις μαύρες και αρνητικές σκέψεις. Άρχισα να συνειδητοποιώ τα λάθη του παρελθόντος, να νιώθω τύψεις και ενοχές που φέρθηκα επιπόλαια, να κατηγορώ τον εαυτό μου, να αμφιβάλλω για όλα, να νιώθω άχρηστος, να φοβάμαι για το μέλλον. Και αυτά μέχρι και σήμερα.
Το μόνο που ήθελα ήταν να κοιμάμαι όλη την ώρα. Για να μη σκέφτομαι. Για να μην αγχώνομαι. Για να μην αναγκαστώ να αντιμετωπίσω τους γονείς μου. Ευτυχώς που μπορούσα να κοιμηθώ γιατί αν είχα και αυπνίες δε θα το άντεχα. Είναι πολύ επώδυνο να έχεις κακή διάθεση και να μη μπορείς να κοιμηθείς.
Μισούσα τον εαυτό μου που ήμουν σε αυτή την κατάσταση. Μιλούσα με φίλους, γνωστούς και το μόνο που έκανα ήταν να γκρινίαζω και να κλαίγομαι. Είναι διαφορετικό να συζητάς τα προβλήματα και τους προβληματισμούς σου και διαφορετικό να κλαίγεσαι. Προσπαθούσα να κρατηθώ απο μια κουβέντα που μπορεί να με έκανε να νιώσω λίγο καλύτερα.
Οι φίλοι μου μού συμπαραστέκονταν (όχι όλοι) αλλά εγώ ένιωθα άσχημα που ήμουν σε αυτή την κατάσταση και που ήμουν κακή παρέα γι' αυτούς.
Θέλω να αλλάξουν τα πράγματα. Ξέρω ότι θα αλλάξουν. Είμαι σε φάση αλλαγών. Αυτό φυσικά με αγχώνει και με φοβίζει. Τι θα κάνω από τη νέα χρονιά; Που θα μείνω; Θα μείνω μόνος ή θα έρθουν πάλι έτσι τα πράγματα που θα πρέπει να μείνω πάλι με γονείς; Τι θα κάνω; Θα βρω δουλειά; Θα συνεχίσω με σπουδές; Θα πάω στρατό; Θα είμαι άνεργος; Τι θα είμαι; Που ανήκω; Και αν κάνω κάτι που δεν μου αρέσει; Και αν είμαι κάπου όπου θα νιώθω ξένος; Και αν συνεχίσω να σκέφτομαι το παρελθόν; Θα ξαναπάω άραγε Θεσσαλονίκη; Και αν πάω γιατί θα πάω; Τι θα κάνω;
Το μέλλον μου είναι αβέβαιο. Όλα είναι ρευστά. Δεν έχω πάει στρατό. Δε θέλω να πάρω απαλλαγή. Ξέρω ότι πρέπει να πάω. Ξέρω ότι αν δεν πάω δε θα τα έχω καλά με τη συνείδηση μου. Επίσης, δε θέλω να με σχολιάζουν και να λένε ότι δεν πήγα από φόβο ή επειδή είχα ψυχολογικά. Ξέρω ότι είναι δύσκολα, ότι μπορεί να είναι χάσιμο χρόνου. Πρέπει να πάω όμως. Από την άλλη, θέλω να κάνω πράγματα. Μπορεί να περνάω άσχημη φάση, αλλά έχω ανάγκη να κάνω δημιουργικά πράγματα.
Θέλω να δουλέψω. Έχω βαρεθεί και κουραστεί να είμαι φοιτητής. Νιώθω μεγάλος πια για να είμαι φοιτητής. Άλλοι τελειώνουν στα 22 και τα 23 και δουλεύουν. Σιχάθηκα να παπαγαλίζω για τις εξετάσεις. Βαρέθηκα τα θρανία. Με το ζόρι πάω πια και δίνω εξετάσεις. Μήπως όμως θα ήταν καλό να σπούδαζα 1 ή 2 ακόμα χρόνια;
Είναι πολύ δύσκολη η φάση που περνάω. Αυτή η μεταβατική φάση που κυριαρχεί η ανασφάλεια, η αβεβαιότητα και το άγχος για το μέλλον είναι επώδυνη. Και έχω και ένα παρελθόν να με βαραίνει όταν το θυμάμαι και ένα δύσκολο παρόν. Πιστεύω ότι πάρα πολλά παιδιά της ηλικίας μου περνάνε αυτή τη φάση. Εσύ που διαβάζεις μπορεί να την έχεις περάσει, να την περνάς κι εσύ ή να την περάσεις στο μέλλον. Είναι πολύ δύσκολο να είσαι 25 χρονών (σήμερα στην Ελλάδα).
Κι όμως τις νύχτες κλαις
Στο άδειο σου δωμάτιο
Κι η νύχτα σε τυλίγει
Κι όμως τις νύχτες κλαις
Τα φώτα όταν σβήνουνε
Κι η μοναξιά θερίζει
Κι ούτε οι φίλοι, ούτε οι αγάπες
Ποτά, τσιγάρα και φτηνά ναρκωτικά
Δε σου γεμίζουν αυτή την τρύπα
Που μεγαλώνει μες στην καρδιά
Είκοσι χρονών
Τόσο δύσκολο να είσαι
Είκοσι χρονών
Πόσο δύσκολο να είσαι
Είκοσι χρονών
Πόσο όμορφο να είσαι
Είκοσι χρονών
Κι όμως τις νύχτες κλαις
Κι ας δείχνεις πως δεν νοιάζεσαι
Και πως δε σε πληγώνει
Που τους γονείς σου ανήμπορους
Τους βλέπεις να πορώνονται
Μπρος στη οθόνη
Κι ούτε τα ρούχα, ούτε ο καθρέφτης
Που όλο σε βλέπει χρώμα ν’ αλλάζεις στα μαλλιά
Λέξη δεν λένε γι’ αυτή την τρύπα
Που μεγαλώνει μες στην καρδιά.
Σημείωση:
Τα μηνύματα από 230 εως 236 προέρχονται από το συγχωνευμένο θέμα "25 χρονών πόσο δύσκολο να είσαι...".
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
μηπως ειναι αληθεια
κακο να ειναι κανεις ανησυχος;
οχι
καθολου θα ελεγα
γιατι το πιστευεις αυτο;
ολοι θα επρεπε να ημασταν ανησυχοι
ναι αλλα
μηπως θα ηταν καλυτερα να εισαι cool
για να εισαι κ καλυτερα ψυχολογικα;
εγω μια ζωη
με θυμαμαι
να με απασχολει κατι
οι κουλ ειναι μαλακες
και γω μια ζωη ανησυχος ειμαι
κ σου εχει κανει κακο;
μου εχει κανει κακο αλλα μου εχει κανει και καλο
πιο πολυ καλο
γιατι;
γιατι εμαθα τον εαυτο μου
εμαθα ποιος ειμαι
και δεν προσπαθω να το παιξω κουλ
αποδεξου αυτο που εισαι
και θα σε αγαπησουν ολοι
τι να αποδεχτω δηλαδη;
οτι εισαι ανησυχος
μην το πολεμας
τι σημαινει να ειναι κανεις ανησυχος;
για τον καθενα μπορει να ειναι και κατι αλλο
ανησυχος ειναι να εισαι αλλιωτικος
με το δικο σου τροπο
δηλαδη;
να εισαι ο εαυτος σου
να σκεφτεσαι με το δικο σου τροπο
να εισαι κοντρα στη βλακεια
και πολλα αλλα
ειναι ομως και καποιος
που δε μπορει να ηρεμησει ψυχολογικα
και απλα να χαλαρωσει;
και αυτο
αυτο ομως δεν ειναι κακο;
αλλα ξερεις γιατι δε μπορεις να ηρεμησεις;
γιατι δεν εχεις δεχτει τον εαυτο σου
τι δεν εχω δεχτει;
αυτο που εισαι
προσπαθεις να γινεις κατι αλλο
τι ειμαι;
εισαι ο στεφανος με οσα καλα και οσα κακα εχεις
οταν δεν εισαι ο εαυτος σου δεν ειναι καλο
θα σου πω μια κουβεντα και να τη σκεφτεσαι οταν δεν τα εχεις καλα με τον εαυτο σου
αν δεν αγαπας εσυ τον εαυτο σου γιατι να σε αγαπησουν οι αλλοι;
αν δεν αποδεχεσαι εσυ τον εαυτο σου γιατι να τον αποδεχτουν οι αλλοι;
το θεμα ειναι να αγαπας τον εαυτο σου περιτρυγιρισμενος
απο τους αλλους
εκει κανεις λαθος
περιμενεις απο τους αλλους πρωτα
οταν δεν τα εχεις καλα με σενα σημαινει οτι εσυ πρωτος εχει απορροψει αυτο που εισαι ως κατι αναξιο
μα πως να αγαπησεις τον εαυτο σου
οταν οι αλλοι ειναι ετσι οπως ειναι
κ συνεχεια σε πληγωνουν;
εσυ εισαι οι αλλοι;
απορριπτεις πρωτος εσυ τον εαυτο σου και σου φταινε οι αλλοι που σε πληγωνουν;
εσυ πληγωνεις πρωτος τον εαυτο σου με το να μην τον αγαπας
εγω μπορει να αγαπω τον εαυτο μου
αλλα οταν σε πληγωνουν οι αλλοι
πληγωνεσαι εσυ ο ιδιος
κ μετα
χανεις την αυτοεκτιμηση σου
η αυτοεκτιμηση δε χανεται οταν ξερεις ποιος εισαι
οταν δεν ξερεις χανεται
βρες τι εισαι
εισαι αλλο ενα προβατο ιδιο με τα αλλα μεσα σε ενα τεραστιο κοπαδι
ή εισαι εσυ
ενας και μοναδικος και διαφορετικος απο ολους;
Περιμενω και τη δικη σας αποψη παιδια. Ειστε ανησυχοι; Σας εχει βγει σε καλο ή κακο; Ειναι καλο ή κακο να ειναι κανεις ανησυχος; Και τι σημαινει να ειναι κανεις ανησυχος;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
[FONT=Times,"Times New Roman",serif]Με ρώτησε πώς με λένε, που μένω, με τι ασχολούμαι, αν έχω ξανασχοληθεί. Όχι του λέω. "Μπορεί να μην είμαι πεπειραμένος, αλλά θα ήθελα πολύ να δουλέψω εδώ". "Το θέμα δεν είναι απλά να θέλεις, πολλοί θέλουν, το θέμα είναι να το 'χεις. Το 'χεις;". Τι να του πω τώρα; Ναι το 'χω; Αφου δεν έχω δουλέψει ποτέ πριν σε κατάστημα με ρούχα. Πώς να ξέρω; Και τι θα πει αυτό; "Φαντάζομαι εννοείτε να είναι ο πωλητής φιλικός, χαμογελαστός, εξυπηρετικός με όλους τους πελάτες". "Να 'το χεις. Να έχεις γκελ. Όλα εκεί στηρίζονται, στο γκελ" μου λέει. "Να πουλάς είναι το θέμα. Να έρθει ένας πελάτης και να φύγει έχοντας αγοράσει κάτι; Μπορείς να το κάνεις αυτό;". "Δοκιμάστε με" του λέω. "Ένας άλλο παιδί μου έλεγε και αυτό να τον δοκιμάσω και πως θα είναι καλός και τελικά δεν...και τον έδιωξα". "Καταλαβαίνω. Εμένα ξέρετε μου αρέσουν πολύ τα ρούχα" του λέω μήπως τον πείσω. "Ψωνίζω συχνά ρούχα, μου αρέσει η μόδα και μου αρέσει και η συγκεκριμένη μάρκα". "Με τα γυναικεία ή τα αντρικά τα πας καλύτερα"; "Με τα αντρικά προφανώς, αφού αυτά ψωνίζω, αλλά αν χρειαστεί μαθαίνω και τα γυναικεία φυσικά, δεν υπάρχει θέμα". Μου ζήτησε τηλέφωνο και μου είπε πως θα ξαναμιλήσουμε. [/FONT]
[FONT=Times,"Times New Roman",serif]Το μαγαζάκι ήταν καινούργιο. Μικρό σχετικά. Είχε 2-3 γνωστές μάρκες με casual νεανικά ρούχα. Αυτά που φοράω κι εγώ δηλαδή. Του είπα ότι μπορώ μόνο part-time λόγω της σχολής. Μετά το σκεφτόμουν. Και αν με πάρει; Δεν είναι τελικά και τίποτα το δύσκολο να βρεις δουλειά. Αλλά μήπως δεν είναι καλή ιδεά να δουλέψω σε αυτή τη φάση; Η σχολή έχει πολύ διάβασμα και πολλές εργασίες και μέχρι πρόσφατα δεν ήμουν καλά ψυχολογικά. Αν έρθει και η δουλειά τώρα μπορεί να πιεστώ και δε θα έχω χρόνο για τίποτα. [/FONT]
[FONT=Times,"Times New Roman",serif]Και είναι και το άλλο. Το μαγαζάκι είναι από αυτά που δεν έχει πολύ πελατεία. Θα κάθομαι εκεί κάθε μέρα 4 ώρες και θα περιμένω μήπως και μπει κάποιος πελάτης και θα αναγκάζομαι να μιλάω με τον άλλον. Και μετά όταν μπει ο πελάτης θα αγχώνομαι πώς να τον προσεγγίσω και αν θα πάρει τελικά κάτι. Και αν τελικά δεν πάρει τίποτα ο άλλος θα ρίχνει σε μένα την ευθύνη (λες και θα φταίω εγώ και όχι οι τιμές για παράδειγμα ή επειδή δε βρήκε κάτι ο πελάτης να του αρέσει) ή θα μουτρώνει και μετά θα με διώξει. Και θα κάθομαι 4 ώρες κάθε μέρα χωρίς να κάνω τίποτα. Αν είναι να δουλέψω, τότε να δουλέψω κανονικά.[/FONT]
[FONT=Times,"Times New Roman",serif]Έτσι σκέφτηκα καλύτερα να πάω σε ένα μεγάλο μαγαζί με ρούχα, τύπου zara, pull & bear κτλ. Εκεί είσαι συνέχεια σε κίνηση γιατί πάντα γίνεται χαμός. Πήρα λοιπόν βιογραφικό και θα το αφήσω να δούμε τι θα γίνει. Θα πρέπει να σκεφτώ όμως αν θα είναι καλύτερα φέτος να αφοσιωθώ στο διάβασμα για τη σχολή μόνο και σε άλλα που θέλω να κάνω.[/FONT]
[FONT=Times,"Times New Roman",serif]Έχετε εμπειρία εσείς από δουλειά σε κατάστημα με ρούχα; Θα πηγαίνατε να δουλέψετε σε ένα; Σε μικρό ή σε μεγάλο; Και γιατί;
Σημείωση:
Τα μηνύματα 224 και 225 προέρχονται από το συγχωνευμένο θέμα "[/FONT]Δουλειά σε μαγαζί με ρούχα".
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
[FONT=Times,"Times New Roman",serif]
[/FONT] [FONT=Times,"Times New Roman",serif]-Γιατί σταμάτησες να είσαι αριστερός;[/FONT]
[FONT=Times,"Times New Roman",serif]-Γιατί είναι μ******, ψεύτες, γελοίοι και αμόρφωτοι όλοι τους.[/FONT]
[FONT=Times,"Times New Roman",serif]-Μα και εσύ ήσουν αριστερός. Άρα ήσουν όλα αυτά;[/FONT]
[FONT=Times,"Times New Roman",serif]-Και επίσης επειδή άλλαξα κι εγώ σαν άτομο, έπαψα να βλέπω τα πράγματα σαν στέρεα. Επέτρεψα στον εαυτό μου να δεχτεί την ελευθερία των ανθρώπων και μαζί και τη δικιά του.[/FONT]
[FONT=Times,"Times New Roman",serif]-Το να πάψεις να είσαι αριστερός είναι ένα πράγμα και το να γίνεις δεξιός είναι άλλο όμως. Και η δεξιά είναι αυτό που λες; [/FONT]
[FONT=Times,"Times New Roman",serif]-Όταν δέχεσαι την ελευθερία παύεις να είσαι αριστερός.[/FONT]
[FONT=Times,"Times New Roman",serif]-Και γίνεσαι δεξιός;[/FONT]
[FONT=Times,"Times New Roman",serif]-Για να γίνεις φιλελεύθερος, πώς γίνεται να παραμείνεις αριστερός;[/FONT]
[FONT=Times,"Times New Roman",serif]-Να μην είσαι τίποτα. Να είσαι αναρχικός. Γιατί να γίνεις δεξιός;[/FONT]
[FONT=Times,"Times New Roman",serif]-Οι αναρχικοί είναι μπαρουφολόγοι, επικίνδυνοι.[/FONT]
[FONT=Times,"Times New Roman",serif]-Ε όχι δα. Η αναρχία είναι ελευθερία.[/FONT]
[FONT=Times,"Times New Roman",serif]-Τι όχι δα; Που είχε έρθει να μιλήσει ένα παιδί που δεν ανήκε σε καμία παράταξη και του πετάξανε κόκα-κόλα και μετά τον πέταξαν έξω με τις κλωτσιές επειδή δεν έλεγε αυτά που τους άρεσαν.[/FONT]
[FONT=Times,"Times New Roman",serif]-Και απαντάς στον κόκκινο φασισμό με μπλε φασισμό;[/FONT]
[FONT=Times,"Times New Roman",serif]-Εγώ δεν είμαι ΝΔ, όμως θεωρώ τη ΝΔ σαν ένα σωστό κόμμα αυτή τη στιγμή.[/FONT]
[FONT=Times,"Times New Roman",serif]-Ας μην είσαι τίποτα αφού δε σε εκφράζει κανένας.[/FONT]
[FONT=Times,"Times New Roman",serif]-Μα δεν είμαι τίποτα. Δεν είναι φασισμός η δημοκρατία.[/FONT]
[FONT=Times,"Times New Roman",serif]-Η δημοκρατία όχι. Η ΝΔ και η ΧΑ ναι.[/FONT]
[FONT=Times,"Times New Roman",serif]-Η ΝΔ είναι δημοκρατικό κόμμα.[/FONT]
[FONT=Times,"Times New Roman",serif]-Γι' αυτό τα έκανε έτσι που τα έκανε με το ΠΑΣΟΚ.[/FONT]
[FONT=Times,"Times New Roman",serif]-Το ΠΑΣΟΚ είναι αριστερό κόμμα και γι' αυτό η Ελλάδα έγινε έτσι.[/FONT]
[FONT=Times,"Times New Roman",serif]-Ήταν αριστερό πριν 15 χρόνια.[/FONT]
[FONT=Times,"Times New Roman",serif]-Από τότε όμως μας γ***** και κουβαλάμε τα χρέη που πληρώνουμε σήμερα.[/FONT]
[FONT=Times,"Times New Roman",serif]-Δεν μπορεί να ταυτίζεις την αριστερά με το ΠΑΣΟΚ.[/FONT]
[FONT=Times,"Times New Roman",serif]-Δεν την ταυτίζω, λέω όμως ότι δε μου αρέσει.[/FONT]
[FONT=Times,"Times New Roman",serif]-Αριστερά είναι το ΚΚΕ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ.[/FONT]
[FONT=Times,"Times New Roman",serif]-Οι άλλοι αριστεροί διαφέρουν μεταξύ τους μα συμφωνούν στο ότι το κράτος πρέπει να είναι πανίσχυρο, άρα και να έχει ένα είδος "δικτατορίας" πάνω στον ιδιώτη. Και πες με ψεύτη που όλοι λέγανε κάποτε "θα δώσω ΑΣΕΠ να μπω στο δημόσιο να βολευτώ...κορόιδο είμαι να τρέχω στον ιδιωτικό τομέα;".[/FONT]
[FONT=Times,"Times New Roman",serif]-Τέλος πάντων, καταλαβαίνω να πάψεις να είσαι αριστερός, την στροφή προς την δεξιά δεν την καταλαβαίνω.[/FONT]
[FONT=Times,"Times New Roman",serif]-Σου είπα, όταν αρχίζεις να πιστεύεις στην ελευθερία, τότε γίνεσαι δεξιός.[/FONT]
[FONT=Times,"Times New Roman",serif]-Η Δεξιά είναι ελευθερία που έχει κάνει τόσα στη χώρα μας;[/FONT]
[FONT=Times,"Times New Roman",serif]-Δεν έχουμε ζήσει Δεξιά από την εποχή της Χούντας.[/FONT]
[FONT=Times,"Times New Roman",serif]-Ε η Χούντα δε σου λέει τίποτα;[/FONT]
[FONT=Times,"Times New Roman",serif]-Ό,τι έκανε η Χούντα μπροστά στις κτηνωδίες των αριστερών εντός και εκτός Ελλάδος δεν ήταν τίποτα.[/FONT]
[FONT=Times,"Times New Roman",serif]-Το 2007-2009 η ΝΔ δεν τα έκανε χάλια η ΝΔ; Τόσα σκάνδαλα έγιναν τότε.[/FONT]
[FONT=Times,"Times New Roman",serif]-Η ΝΔ γενικά είχε μπασταρδευτεί, γι' αυτό και έκανε ό,τι και το ΠΑΣΟΚ. Και ιδιωτικές επενδύσεις δεν προσελκύσαμε, το κράτος παρέμενε ισχυρότατο κοκ. Τώρα τα κάνει επειδή έτσι επιβάλλει το Μνημόνιο.
Σημείωση:
Τα μηνύματα 220 έως 222 προέρχονται από το συγχωνευμένο θέμα [/FONT]"Γιατι ο Χρήστος έγινε πρώην κομμουνιστής"
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
συγγνωμη για τους μεγαλους χαρακτηρες.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
[FONT=Times,"Times New Roman",serif]Τέλος πάντων, σήμερα είχα την ατυχία να συνομιλήσω με έναν hipster στο facebook. Έπρεπε να το είχα καταλάβει βέβαια ότι είναι από τις φώτο και τα ενδιαφέροντα του. Αλλά δεν έδωσα σημασία. Δε θέλω να βγάζω συμπεράσματα από εκεί. Είναι αρθρογράφος σε ένα σαιτ, γράφει ωραία κειμενάκια. Του έπιασα κουβέντα. Εγώ τον ρωτούσα, αυτός απαντούσε, όχι αμέσως και κάπως μονολεκτικά. Μέτα μου λέει "συνέντευξη μου παίρνεις;". Οχι του λέω, απλά σε ρωταώ, αλλά εσυ δεν ρωτάς τίποτα. Μετα δε μιλούσε. Τον πετυχαίνω πάλι σήμερα. Στην αρχή ήταν ok, τα λέγαμε καλά, παρότι εγώ τον ρωτούσα και αυτός τίποτα. [/FONT]
[FONT=Times,"Times New Roman",serif]Μετά από λίγο είχα την εντύπωση ότι μου έκανε χάρη που μου μιλούσε! Ξενέρωσα. Μου έδωσε την εντύπωση σνομπ ατόμου, αδιάφορου, και λίγο κακιασμένου. Και κυρίως μου φάνηκε αγενής. Του το είπα φυσικά. Αυτός υπερασπιζόταν τον εαυτό του, έλεγε ότι δεν είναι όλα αυτά, χωρίς όμως να τον νοιάζει να με πείσει για το αντίθετο και μου λέει πως αν δε γουστάρω να μη του μιλάω. Κλασική αντίδραση. [/FONT]
[FONT=Times,"Times New Roman",serif]Μετά του λέω ότι είναι hipster. Αυτός το αρνήθηκε. Κλασική αντίδραση του hipster. Κανείς δεν παραδέχεται ότι είναι. Οι hipsters πέθαναν όμως του λέω. Πρέπει άρα να επαναφεύρεις τον εαυτό σου. Αυτός αδιαφορούσε. Σιγά μην παραδεχόταν ότι είναι ένα επιφανειακό, αδιάφορο, σνομπ και ψευτοκουλτουριάρικο άτομο, ό,τι δηλαδή είναι οι hipsters. Αυτός φάνηκε ότι νευρίασε που του την έλεγα και μέσα σε πέντε λεπτά χωρίς να πει κάτι με έκανε block. [/FONT]
[FONT=Times,"Times New Roman",serif]Πόσο εύκολα πια οι άνθρωποι σε κάνουν block...Λες κάτι που τους πειράζει; Έφαγες block. Διαφωνούν με τις απόψεις σου; Block. Δεν τους αρέσει η φωτογραφία σου; Block. Βαριούνται να σε γνωρίσουν καλύτερα; Block. Τόσο γρήγορο, τόσο εύκολο, τόσο απλό. [/FONT]
[FONT=Times,"Times New Roman",serif]And what about democracy; Πόσες φορές έχουμε ακούσει να λένε ότι έχουμε Δημοκρατία και είναι καλό να υπάρχουν διαφορετικές γνώμες και να υπάρχουν διαφωνίες. Είναι καλό αλλά τελικά γίνεται πράξη; Ο καθένας προσπαθεί να επιβάλλει την άποψη του. Ποιος κάθεται να ακούσει την άποψη του άλλου; Να μπει στη θέση του. Να κάνει υπομονή; Ποιοι κάνουν υπομονή στην εποχή μας; Σε μια εποχή που όλα είναι γρήγορα, ακόμα και οι ανθρώπινες επαφές, ο διάλογος. Υπάρχει όμως διάλογος ουσιαστικός; Υπάρχει πραγματική Δημοκρατία; Οι άνθρωποι είμαστε τόσο εγωκεντρικοί τελικά; Και αν είμαστε πώς θα προχωρήσει μπροστά η κοινωνία; [/FONT]
[FONT=Times,"Times New Roman",serif]
Σημείωση:
Τα μηνύματα 217,218,219,223 και 227 πτοέρχονται από το συγχωνευμέο θέμα "[/FONT][FONT=Times,"Times New Roman",serif]Συνομιλία με τον τελευταίο των...hipsters!"
[/FONT] [FONT=Times,"Times New Roman",serif]
[/FONT]
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
[FONT=Times,"Times New Roman",serif]Από εκεί που ήμουν εντελώς άπραγος έφτασα στο σημείο να τρέχω και να μην προλαβαίνω. Ναι, αυτό είναι αλήθεια. Ξέρεις πως τον τελευταίο καιρό έπεσαν όλα μαζί, αποτέλεσμα της απραγίας μου. Έκανα πολλά, τα έβαλα κάτω όλα, πήρα αποφάσεις. Έκανα πολλά ιντερνετικά ξεκαθαρίσματα. Δε γινόταν να έχω 5 μπλογκ. Έπρεπε να κάνω συγχώνευση. Μετά από μήνες σκέψης αποφάσισα τι θα κάνω πια με τα μπλογκ. Ήταν πολύ κουραστική διαδικασία. Έπρεπε να ξεγραφτώ από κάποια φόρουμ. Δε γινόταν να είμαι γραμμένος σε πολλά. Για τον απλούστατο λόγο ότι δεν προλαβαίνω. Ακόμα και 24 ώρες το 24ωρο να είχα διαθέσιμες πάλι δε θα προλάβαινα. Φέτος πρώτη φορά νιώθω πόσο γρήγορα περνάνε οι ώρες, πόσο γρήγορα τελειώνει η μέρα και πρεπει να πας να κοιμηθείς και ό,τι έκανες έκανες, πόσο πολύτιμος είναι ο χρόνος. Έρχεται μια στιγμή στη ζωή σου που πρέπει να αποφασίσεις πού θα είσαι, τι θα κάνεις και με ποιούς θα είσαι. Και μάντεψε. Όλα αυτά είναι πάντα λίγα. Ο χρόνος δεν επιτρέπει πολλά, όσο κι αν θέλεις εσύ. Αν είσαι πολύ κοινωνικό άτομο και έχεις πολλούς φίλους και γνωστούς, με λίγους θα έχεις επαφή καθημερινά, με ακόμα λιγότερους θα έχεις ουσιαστική επαφή. Αν είσαι info-maniac λίγα σαιτ και μπλογκ θα προλαβαίνεις να διαβάζεις. Θα κληθείς να κάνεις μια επιλογή. Αν σου αρέσει να ανταλλάζεις απόψεις σε λίγα φόρουμ θα μπορείς να συμμετέχεις. Μπορεί και σε ένα μόνο. Αν ψάχνεις νέες γνωριμίες σε 1 άντε 2 το πολύ σαιτ γνωριμιών θα προλαβαίνεις να μπαίνεις. Και εκεί όχι με τις ώρες.[/FONT]
[FONT=Times,"Times New Roman",serif]Πως πέρασε έτσι η μέρα σήμερα...ξύπνησα αργά, ήπια καφέ, γρήγορα σερφάρισμα στο ίντερνετ, σχολή πολλές ώρες, γυμναστική δεν πήγα, και πάλι ίντερνετ. Δεν πρόλαβα να κάνω διάφορα που ήθελα. Εντωμεταξύ σκέφτομαι να κάνω το ECDL. Δουλειά; Αστο καλύτερα.[/FONT]
[FONT=Times,"Times New Roman",serif]Γενικά είμαι σε φάση που απορρίπτω πράγματα, σβήνω, διαλέγω, γιατί πολύ απλά δεν τα προλαβαίνω όλα. Επίσης βάζω προτεραιότητες. Είναι απίστευτο αλλά μόνο τώρα η ζωή μου, μετά από μήνες, μπαίνει σε ένα πρόγραμμα και μια σειρά.[/FONT]
[FONT=Times,"Times New Roman",serif]Εσείς έχετε περάσει ή περνάτε παρόμοια φάση;[/FONT]
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
"Επειδή ήταν το πρώτο μας βήμα για να πάρουμε τη δόση, άρα και για να μπορέσει η Ελλάδα να επιβιώσει. Η κυβέρνηση και τα κόμματα έπρεπε να ψηφίσουν αυτά τα μέτρα για να πάρουμε τη μεγάλη δόση και επίσης για να περάσουμε σε πρωτογενές πλεόνασμα. Το έκαναν για να σωθεί η χώρα".
Ο κόσμος, όμως, είναι πολύ θυμωμένος με τους πολιτικούς. "Ο κόσμος έχει τρελαθεί. Δεν ξέρει τι λέει. Δεν κατανοεί την κατάσταση. Αν δεν περνούσαν τα μέτρα θα χρεωκοπούσαμε σίγουρα".
Ναι αλλά με τα μέτρα η ζωή του χειροτερεύει πολύ και δε θα μπορεί να τα βγάλει πέρα. Έχει παιδιά να μεγαλώσει, έξοδα, υποχρεώσεις, λογαριασμούς. "Άλλο να χάσεις λίγα και άλλο αύριο να μην έχεις τίποτα. Το καταλαβαίνει αυτό ο κόσμος; Ο κόσμος νομίζει ότι θα πάμε στη δραχμή και θα είμαστε τρισευτιχισμένοι". Είναι λίγα όμως; "Έχει σημασία; Από το να τα χάσει όλα". Ναι έχει, όταν έχει να κάνει με την επιβίωση του. "Αν τα χάσει όλα πώς θα επιβιώσει;". Αναγκαίο κακό επομένως; "Εγώ δεν το λέω κακό. Είναι αναγκαίο απλά. Κακό ήταν που ζούσαμε με περισσότερα απ' όσα παράγαμε".
Σημείωση:
Το παρόν μήνυμα προέρχεται από τη συγχώνευση του θέματος "Ο Χρήστος ο πρώην κομμουνιστής υπέρ των μέτρων".
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
Μισώ το facebook γιατί εκεί βλέπεις τους ανθρώπους με ένα χαμόγελο συνέχεια ζωγραφισμένο στα χείλη σε κάθε είδους κοινωνική εκδήλωση. Φυσικά και δεν το κατακρίνω. Γιατί να το κάνω άλλωστε; Είναι ωραίο να είναι χαρούμενοι οι άνθρωποι και χαμογελαστοί. Αλλά δεν είναι αυτό για μένα τώρα. Δεν είναι συμβατό με μένα. Δεν είναι το μαύρο που με τραβάει. Σχεδόν με κάνει να νιώθω παράταιρος, παράκαιρος, βυθισμένος στον δικό μου κόσμο, οι άλλοι να ζουν φυσιολογικά και εγώ όχι. Αλλά ξέρετε κάτι; Fuck normality. Εγώ είμαι σε αυτή τη φάση και σε όποιον αρέσει. Οι "μεσ στην καλή χαρά" μακρυά από μένα. "Μα πού τους είδες αυτούς;" θα πει κάποιος. Ε μα στο facebook, που αλλού. Α, ναι, ξέρω, αυτός είναι ένας ψεύτικος κόσμος, σαν τον κόσμο της τιβί που όλοι είναι χαρούμενοι και περνάνε φοβερά και ντροπή τους που το κάνουνε αυτό εν καιρώ κρίσης. Τέλος πάντων, τι έλεγα πάλι; Βρήκα στα αρχεία μου μια παλιά συνομιλία που είχα με ένα καταθλιπτικό παιδί, τον Κώστα, που γνώρισα στο e-psychology.
Είχαμε ήδη μιλήσει αρκετές φορές προσπαθώντας να καταλάβω ποιο ήταν ακριβώς το πρόβλημα του και να δω αν μπορώ να τον βοηθήσω με τον τρόπο μου. Τον ρώτησα εκείνη τη μέρα αν θα ήθελε να βρεθούμε από κοντά. Μου λέει δύσκολο έως ακατόρθωτο. Τι φοβάσαι, τον ρωτάω. "Δε φοβάμαι, απλά ξέρω σε τι έχω παγιδευτεί και μέχρι να βγω δε μπορεί κανένας, αλλά ούτε και εγώ, να με κάνω να νιώσω καλύτερα. Ένιωσα για λίγο καλύτερα πριν κάτι μέρες. Ήξερα πως ήταν για κακό όμως και έτσι έγινε. Είναι όλα τόσο προβλέψιμα...". Σε μια φάση μου λέει "Η ψυχολογία μου είναι καλή, τα πράγματα είναι χάλια". Ο ίδιος δεν πιστεύει σε ψυχολόγους, ψυχιάτρους και φάρμακευτική αγωγή, έτσι υπομένει μόνος του το πρόβλημα, όποιο κι αν είναι αυτό. Προφανώς είναι βαθιά απογοήτευση για τη ζωή. Είναι 30 χρονών και δουλεύει. "Πηγαίνω στη δουλειά μου κάθε μέρα, γυρνώ πίσω και περιμένω την επόμενη να ξαναπάω". Πίσω από αυτή την απαισιοδοξία και παραίτηση, τελικά φάνηκε ότι κρύβεται μια μεγάλη ερωτική απογοήτευση. Τι άλλο τον απασχολεί όμως; Η απάντηση είναι τίποτα. "Δεν υπάρχει τίποτα στη ζωή μου που έχει κάποιο νόημα γενικά. Τίποτα απολύτως. Βλέπω κόσμο να ασχολείται με το παραμικρό και αναρωτιέμαι "γιατί; Πώς γίνεται να τούς είναι σημαντικό; Δε μπορώ να ασχοληθώ με κάτι γιατί απλά είναι όλα ασήμαντα. Οι άνθρωποι μόνο πληγώνουν. Η χώρα επίσης. Η οικονομία". Χρειάζεσαι καλούς φίλους του λέω, που θα σου μιλάνε στα ίσα, θα σε συνεφέρουν όποτε το χρειάζεσαι και δε θα σου χαιδεύουν τα αυτιά. "Δεν μου χαιδεύει κανείς τα αυτιά, δεν μπορεί κανείς να με στηρίξει σε κάτι. Θα μπορούσε κάποιος να μου πουλήσει παραμύθια και να τα πιστέψω, αλλά δεν πρόκειται να συμβεί γιατί ξέρω ήδη για τα παραμύθια και δεν θα τα πιστέψω". Τι θα σε έκανε ευτυχισμένο τον ρώταω και μου λέει τίποτα. Επέμενα. "Ίσως το να νοιάζεται κάποιος για μένα και εγώ αντίστοιχα. Δεν υπάρχει όμως αυτό". Αγάπη δηλαδή. "Δεν υπάρχει αγάπη. Υπάρχει η καλοπέραση με οποιονδήποτε τρόπο. Και δεν είμαι συμβατός ούτε με αυτό". Επέμενα ότι θα πρέπει να πάει σε ψυχολόγο ή ψυχίατρο. "Γιατί να παώ; Για να μου πει έτσι είναι οι άνθρωποι; Το ξέρω ήδη. Δεν θα μου πει κάτι που δεν ξέρω".
Χμμμ...τώρα τι κάνει κάποιος με αυτόν;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
Μιλούσα σήμερα με έναν στο msn που γνώρισα πρόσφατα. Αυτό που έγραφε στο προφιλ του μου άρεσε και θεώρησα ότι είναι άτομο με το οποίο θα μπορούσα να μιλήσω για τους προβληματισμούς μου. Έγραφε στο προφίλ του : Οι περισσότεροι άνθρωποι θαυμάζουν μιαν άλλη ζωή και όχι τη δική τους. Ανεξαρτήτως αν η ζωή που θαυμάζουν είναι χειρότερη από τη δική τους. Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι το καλύτερο είναι πάντα απέναντί τους και όχι μέσα τους.
Βέβαια μια ατάκα που γράφεις σε ένα προφίλ στο ίντερνετ δε σε κάνει αυτό που είσαι πραγματικά, ούτε φτάνει για να καταλάβεις τον χαρακτήρα του άλλου.
Άρχισα να του μιλάω για ένα θέμα που με χαλάει. Αυτός έβγαλε το συμπέρασμα ότι είμαι μίζερος και ότι ξεκατινιάζομαι. Εγώ όμως ούτε μίζερος είμαι γενικά ούτε μου αρέσει να ξεκατινιάζομαι (αφήστε που σιχαίνομαι αυτή τη λέξη). Απλά του έλεγα για ένα θέμα που με χαλούσε. Γινόμουν εκείνη την ώρα μίζερος, το παραδέχομαι. Αλλά καμιά φορά η μιζέρια είναι αναπόφευκτη. Άμα με χαλάει κάτι θέλω να το πω, ρε αδερφέ. Δε μπορώ να το παίζω χαλαρός με όλα. Αυτός πάλι μου έδωσε την εντύπωση του πολύ cool τύπου, του πολύ σοβαρού, του δε με νοιάζει τίποτα και κανείς, εγώ να είμαι καλά. Μου έκανε συνέχεια παρατήρηση και με έλεγε μίζερο. Νευρίασα και του την είπα. Σε μια φάση μου λέει "ρε φίλος" και του λέω "οχι σε μένα ρε φίλος". Ακους εκεί, "ρε φίλος". Γενικά μου έδωσε την εντύπωση του υπερβολικά cool, του γραψαρχίδα και εγωστικού ατόμου και μου τη δίνουν κάτι τέτοιοι. Του είπα άντε γεια και έκλεισα το msn.
Πήγα έξω για καφέ και πήρα μαζί μου το βιβλιαράκι "ζήσε τη ζωή που σου αξίζει" της Linda Elder και Richard Paul που είχε στο Βήμα της Κυριακής. Και διάβασα ένα κεφάλαιο, το οποίο μάλιστα ήταν και το πρώτο που με έκανε να σκεφτώ τη συνομιλία με τον τύπο στο msn αλλά και το ότι δεν ήταν τυχαίο που διάβασα το κεφάλαιο αυτό σήμερα. Αντιγράφω :
Η κατανόηση απαιτεί να σκεφτόμαστε τις καταστάσεις από τη σκοπιά των άλλων, ειδικά αυτών με τους οποίους διαφωνούμε. Ωστόσο δεν είναι καθόλου εύκολο να αναγνωρίσουμε πόσο συχνά στο παρελθόν κάναμε εμείς λάθος και πόσο δίκιο είχαν εκείνοι. Εξάλλου, όσοι σκέφτονται διαφορετικά από εμάς μπορεί να γνωρίζουν μια αλήθεια που εμείς δεν έχουμε ανακαλύψει ακόμα. Το να εξασκηθείτε να σκέφτεστε από την οπτική γωνία των άλλων είναι πολύ σημαντικό για την ανάπτυξη της σκέψης σας. Όσοι σκέφτονται αξιολογούν θετικά τις αντίθετες απόψεις, γιατί παραδέχονται ότι μπορούν να ανακαλύψουν την αλήθεια όταν γνωρίσουν διαφορετικούς τρόπους σκέψης. Θεωρούν σημαντικό το να ακούν νέες αντιλήψεις γιατί έτσι διευρύνουν τις απόψεις τους. Εκτιμούν νέους τρόπους να αντιληφθεί κάποιος τον κόσμο.
Δεν πιστεύουν ότι ο τρόπος που βλέπουν αυτοί τα πράγματα είναι ο μόνος λογικός και γι' αυτό είναι διατεθειμένοι να συζητούν με άλλους για να καταλάβουν καλύτερα τις απόψεις τους.
Δεν φοβούνται ιδέες και απόψεις που δεν κατανοούν ή που δεν έχουν σκεφτεί ποτέ, ενώ είναι πάντα έτοιμοι να εγκαταλέιψουν τις απόψεις που με τόσο πάθος έχουν υποστηρίξει, αν αποδειχθεί ότι είναι λανθασμένες ή παραπλανητικές.
Στρατηγικές για να δείξετε κατανόηση στους άλλους
1.Κατά τη διάρκεια μιας διαφωνίας με κάποιον δοκιμάστε να αλλάξετε ρόλους. Πείτε του : "Για 10 λεπτά θα μιλώ από τη δική μου οπτική γωνία, αν κι εσύ δεχτείς να μιλήσεις από τη δική μου. Με αυτόν τον τρόπο μπορεί να καταλάβουμε ο ένας τον άλλον καλύτερα". Στη συνέχεια ο καθένας από εσάς πρέπει να διορθώσει τον τρόπο που ο άλλος παρουσίασε τη θέση του :
"Αυτό που δεν καταλαβαίνεις ειναι...".
2.Κατά τη διάρκεια μιας συζήτησης συνοψίστε αυτά που ο άλλος λέει χρησιμοποιώντας εκφράσεις όπως : "Αυτό που καταλαβαίνω ότι λες είναι...Σωστά;".
"Οποιος αγνοεί τους άλλους αγνοεί τον ίδιο του τον εαυτό" Ανώνυμος
Αυτά. Αλήθεια, πώς γίνεται αυτό που λέει η πρώτη στρατηγική. Δηλαδή να μιλάς από την οπτική γωνία του άλλου για ορισμένο χρονικό διάστημα και ο άλλος από τη δική σου; Δεν το πολυκατάλαβα. Πολύ ωραίο κείμενο πάντως.
Πώς σας φαίνεται; Περιμένω τα σχόλια σας.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
ΥΓ.Είμαι ο μόνος με αυτές τις ανησυχίες άραγε;
ΥΓ2.Ξέρει κανείς πως φτιάχνω καλό φραπέ; Γιατί δεν τον πετυχαίνω ποτέ.
ΥΓ3.Είναι 7.25 και δεν έχω κοιμηθεί καθόλου και δε νυστάζω κιόλας.
ΥΓ4.Θέλω να αλλάξω τον κόσμο; Γίνεται;
Σημείωση Συντονιστή:Τα μηνύματα #208-9 προήλθαν επειτα απο συγχώνευση με το θέμα "ΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΕΣ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ"
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
Στην αρχή ήταν κανονικά τα πράγματα. Έβαλα κάτι αριθμούς σχετικούς με τη μέρα ή αριθμούς που συνδέονταν με πρόσωπα που σκέφτηκα πρόσφατα ή εκείνη τη στιγμή, μετά τους άλλαξα, αλλά τίποτα. Μετά όμως στα επόμενα δελτία τα πράγματα αποκαλύφθηκε νέο μυστικό. Άρχισαν να βγαίνουν αριθμοί δίπλα-δίπλα, οριζόντια και κάθετα. 14, 15, 16. 28, 29, 30. 15, 25, 35 κτλ. Στην αρχή δεν έδωσα σημασία αλλά μετά είδα ότι αυτό συνέχιζε. Αλλά κάθε φορά και κάπου αλλού. Και όχι πάντα το αμέσως επόμενο αλλά το μεθεπόμενο. Ας πούμε 11, 31, 41. Μια ήταν στο 8 (48, 58, 68 ) μια στο 7 (47, 57, 67) μια στο εννιά (49, 59, 69). Και οριζόντια. Συνήθως στην πρώτη και τη δεύτερη σειρά (12, 13, 14) (25, 26, 27). Το κατάλαβα ότι έτσι πάει αλλά δεν τα κατάφερα. Έβαζα 8 και έβγαινε 9, έβαζα 1 και έβγαινε 7 κτλ. Με λίγη σκέψη παραπάνω μπορεί να τα έπιανα. Σας λέω ότι 4 φορές έβγαιναν συνέχεια με αυτόν τον τρόπο. Και έβγαιναν κυρίως οι ίδιοι αριθμοί αλλά όχι στο αμέσως επόμενο δελτίο αλλά στο μεθεπόμενο. Είπαμε, τίποτα δεν είναι τυχαίο στο Κίνο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
Είναι η ζάλη στο μυαλό μου μια θάλασσα χρυσή
μια εικόνα αλλόκοτα φριχτή
μυρωδιά απο νεκρό λουλούδι
κάπου εδώ αρχίζει το τραγούδι
με έναν ήχο παράξενα σκληρό
με μελωδίες απο ατσάλι και νερό
με ένα στίχο σμιλεμένο από τον πόνο
μακρυά απ' της αγοράς το νόμο
δεν αντέχω καθόλου πια τις σκέψεις
που με στοιχειώνουν με τις πιο ανίερες βλέψεις
τις Κυριακές που μοιάζουν με κηδεία
και πονάνε σαν μια ψεύτικη φιλία
Η μέρα που ο Θεός την έπεσε για ύπνο
όλων των φόβων και των σκέψεων μητέρα
οι μνήμες μας στου Σατανά το δείπνο
Κυριακή η χειρότερη μου μέρα
Μετανιώνω για ο,τι θα 'ρθει αν στα γόνατα με βρει
πάνω στου χρόνου μου τη σκοτεινή στροφή
στης κοινωνίας το έτσι και το πρέπει
που συνειδήσεις με δρεπάνι χρήμα δρέπει
Μετανιώνω για ο,τι θα 'ρθει αν τη θλίψη μου θα δει
να μην γεννάει πια τη μέγιστη οργή
να μη δίνει γυμνές γροθιές στον τοίχο
να μη γουστάρει μουσικά ακραίο ήχο
ΘΕΕ!! ΘΕΕ!! Κανείς...
Τριγυρνούν στο κεφάλι μου σμήνη τα πουλιά
σκόρπιοι στίχοι και μορφές απ' τα παλιά
κάπου έξω στην αγγαλιά της νύχτας αργοσβήνεις
φτύνει αίμα αυτός ο βήχας
είναι οι ανάσες κάποιου σύννεφου βροντές
καταιγίδες από άλλες εποχές
σε ένα δάσος που πεθαίνει Καλοκαίρι
όπως τότε που μου άφησες το χέρι
Δεν αντέχω καθόλου πια το βάρος
κάπου εκεί μέσα μου υπάρχει ακόμα θάρρος
και θα ανοίξω εκείνο το κουτι
η Πανδώρα δε θα μείνει μοναχή
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
ΥΓ.Με την ηλίθια να φωνάζει δε μπόρεσα να διαβάσω και τίποτα, ούτε ευχαριστήθηκα τον καφέ.
ΥΓ2.Διάβασα στην εφημερίδα "Η Ελλάδα αύριο" : "Σε πάνω από ένα δισεκατομμύριο υπολογίζεται ο αριθμός των ανθρώπων που υποφέρουν στην εποχή μας από φτώχεια και έλλειψη τροφής παγκοσμίως. Υπολογίζεται, μάλιστα, ότι από τις αρχές της δεκαετίας του '90 έως και τα μέσα της δεκαετίας του 2000 έχασαν τη ζωή τους, εξαιτίας της φτώχειας, 270 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο, ενώ ο ΟΗΕ εκτιμά ότι κάθε τρία δευτερόλεπτα πεθαίνει από τη φτώχεια ένα παιδί σε κάποια γωνιά του πλανήτη. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, οι εργαζόμενοι που στερούνται υγειονομικής περίθαλψης και βασικών παροχών φτάνουν σήμερα τα 1,8 δισεκατομμύρια άτομα. Στο 1,2 δισεκατομμύριο ανέρχεται ο αριθμός των ανθρώπων που κερδίζουν λιγότερα από δύο δολάρια την ημέρα, ενώ περίπου το 40% των παιδιών στον κόσμο, πάνω από ένα δισεκατομμύριο παιδιά, αγωνίζονται να επιβιώσουν καθημερινά με λιγότερο από ένα δολάριο την ημέρα".
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
η διάθεση μου είναι γαμημένη, αλλά για να ξεχαστώ λίγο, θα σας μιλήσω για το αγαπημένο μου παιχνίδι το Κίνο. Τώρα τελευταία άρχισα να παίζω πάλι (παλιά έπαιζα πού και πού), ήθελα να παίζω και το Καλοκαίρι, αλλά ούτε αυτό είχα διάθεση να κάνω και δεν πίστευα, άλλωστε, πως θα κέρδιζα κάτι, γιατί θεωρούσα πως όλα στραβά πήγαιναν. Πιστεύω πως είναι και στο Κίνο θέμα ψυχολογίας. Αν πας με την ψυχολογία "σιγά μη νικήσω" θα πάρεις τον πούλο. Πρέπει να πας με καλή ψυχολογία χωρίς αυτό να σημαίνει ότι πρέπει να σκέφτεσαι "θα κερδισω πολλα λεφτα σημερα, το νιωθω". Δεν χρειάζεται να σκέφτεσαι ούτε ότι θα χάσεις ούτε ότι θα κερδίσεις. Το μόνο που χρειάζεται να κάνεις είναι να παίξεις και να παίξεις σωστά. Ακριβώς, σωστά διαβάσατε, σωστά. Γιατί και το Κίνο θέλει τον τρόπο του. Τι νομίζατε; Ότι απλά βάζεις κάτι αριθμούς στην τύχη και ό,τι γίνει; Μπορεί κάποιοι να το βλέπετε έτσι. Εγώ όμως σίγουρα όχι.
Και τι εννοώ;
Ας μιλήσω με παραδείγματα.
Στις 11 Οκτωβρίου ήμουν χαρούμενος επειδή έμαθα ένα ευχάριστο νέο. Θεώρησα ότι ήταν η τυχερή μου μέρα. Έτσι με το που είδα ένα πρακτορείο πήγα και έπαιξα 2 Κίνο. Επειδή νόμιζα πως ήταν τυχερή μέρα, έβαλα 10 αριθμούς εντελώς στην τύχη χωρίς να σκεφτώ. Έχασα και στα 2. Ούτε ένα δεν πέτυχα. Τον πούλο δηλαδή. Γιατί το Κίνο δεν το ένοιαζε αν εγώ πριν λίγο έμαθα ένα ευχάριστο νέο ή αν είχα καλή διάθεση και νόμιζα πως σήμερα ήταν η τυχερή μου μέρα. Το Κίνο ήθελε, όπως πάντα, να παίξω σωστά. Μπορεί να ακούγεται λίγο παράλογο, μπορεί να είναι μια βλακεία όλο αυτό, αλλά δεν πειράζει. Είναι ο δικός μου κανόνας του Κίνο και με αυτόν τον κανόνα το Κίνο γίνεται πιο διασκεδαστικό και έχει πιο ενδιαφέρον. Τι θέλω να πω όμως; Θεωρώ ότι δεν πρέπει να βάζω τυχαίους αριθμούς. Πρέπει πρώτα να σκέφτομαι τι αριθμούς θα βάλω. Ας πούμε ότι σήμερα διάβασα ένα άρθρο που λέει ότι σύνταξη θα παίρνουν οι άνω των 69. Βάζω 69. Είμαι 25; Βάζω 25. Το κινητό του κολλητού μου τελειώνει σε 79; Βάζω 79. Σήμερα σκεφτόμουν για κάποιο λόγο τη θεία μου; Πότε γεννήθηκε η θεία μου; Το 65; Βάζω 65. Και άλλα τέτοια. Αριθμοί που μας έρχονται στο μυαλό και που έχουν σχέση κυρίως με τη σημερινή μέρα. Αλλά προσέξτε. Αυτό είναι το πρώτο. Ο δεύτερος κανόνας είναι σημαντικότερος. Αν σήμερα έχουμε 11 του μήνα, πολύ πιθανόν να σκεφτείς να βάλεις το 11. Βάλε το μαζί με άλλους αριθμούς που σου έρχονται στο μυαλό και έχουν σχέση με τη σημερινή μέρα ή γενικά αριθμοί που σου έρχονται στο μυαλό. Βάλε 10 τέτοιους αριθμούς σε ένα δελτίο αλλά μην το δώσεις. Πάρε ένα άλλο δελτίο και αντί για 11, βάλε 15 ή 16 ή 19. Έναν άλλον αριθμό που είναι στην ίδια σειρά. Άλλαξε όλους τους αριθμούς ή έστω τους περισσότερους. Αυτό πιάνει. Ναι, ξέρω, μπορεί να ακούγεται βλακώδες, αλλά για μένα έτσι, όπως είπα έχει περισσότερη πλάκα και ενδιαφέρον και...σασπενς!
Στις 11 Οκτωβρίου έπαιξα αυτούς τους αριθμούς και στα 2 Κίνο :
11, 12, 26, 30, 59, 65, 74, 75, 78
Τελικά βγήκαν οι εξής :
3, 5, 8, 18, 23, 26, 29, 31, 38, 40, 53, 54, 57, 58, 60, 62, 71, 76, 77 στο ένα και
3, 6, 7, 9, 19, 20, 22, 24, 29, 32, 33, 40, 58, 71, 77, 78 στο άλλο
Η ώρα που τα έπαιξα ήταν 11:20 και 11:25
Προσέξτε ότι δεν υπάρχει ούτε το 11, αλλά ούτε το 20 και το 25.
Αυτά και όταν μάθω νέα κόλπα και μυστικά για το Κίνο θα...τα κρατήσω για μένα!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
Δημήτρης Μητροπάνος, Esquire
Λοιπόν, μια πρόταση μπορεί να σου αλλάξει τη ζωή. Μια συνέντευξη. Ένα τεύχος περιοδικού. Δε χρειάζεται να διαβάσεις ολόκληρο βιβλίο. Και ένας στίχος μπορεί να σου αλλάξει τη ζωή. Ή καλύτερα τον τρόπο σκέψης. Το ίδιο κάνει. Μάλλον...Η σοφή αυτή κουβέντα του Δημήτρη Μητροπάνου δε θα μπορούσε να συγκινήσει κάποιον σαν εμένα που τον απασχολούν έντονα τα λάθη του παρελθόντος και πέφτει στην παγίδα να τα περιεργάζεται, να τα αναλύει, να τα σκέφτεται ξανά και ξανά, δημιουργώντας παράλληλους παρελθοντικούς κόσμους που σχεδόν πάντα περικλείονται από ιδανικά όμορφες εικόνες. Και φυσικά, όταν μπορώ και ασπάζομαι τον τρόπο σκέψης του Μητροπάνου που θα μπορούσε με απλή γλώσσα να περιγραφεί σαν "έλα μωρέ και τι έγινε, ένα λάθος κάναμε κι εμείς" σίγουρα νιώθω καλύτερα. Όχι απλά καλύτερα. Νιώθω διαφορετικός άνθρωπος. Σαν ένα βάρος να φεύγει από τις πλάτες μου. Σαν να χαλαρώνει το σώμα μου. Παλεύω με την ανήσυχη πλευρά του εαυτού μου και την χαλαρή. Ίσως ποτέ δε θα είμαι μόνο ένα από τα δύο. Θα είμαι συνδυασμός και των δύο και μια ανήσυχος και κάποιες φορές χαλαρός. Και τα δυο, άλλωστε, έχουν τα καλά τους. Αν όμως και στα δύο το πας στα άκρα, τότε γίνεται έως και επικίνδυνο. Δεν πρέπει να είναι κανείς ούτε πολύ ανήσυχος αλλά ούτε πολύ χαλαρός. Εγώ παλεύω να κρατήσω μια ισορροπία.
Τι έλεγα; Α, ναι...αυτό το παρελθόν...δεν ξέρω πια πώς να το διαχειριστώ. Ακόμα και αυτό θέλει ειδικό τρόπο σκέψης...Ξυπνάω καμιά φορά και αντί να σκεφτώ τι έχω να κάνω και να κάνω πρωινό με καλή διάθεση, έρχονται μνήμες από το παρελθόν και με βαραίνουν τόσο που θέλω να συνεχίσω να κοιμάμαι για να μη σκέφτομαι και επειδή νιώθω το σώμα μου βαρύ για να σηκωθώ...
Χρειάζομαι ενέργεια. Έχω όρεξη για ζωή και μάλιστα μεγάλη. Αλλά καμιά φορά τη χάνω...Θέλει προσπάθεια...Θέλω να ανακαλύψω νέα πράγματα, να μπω σε καινούργιους κόσμους διαφορετικούς, να αποκτήσω νέες εμπειρίες. Τι βλακείες λέω...Είναι που είμαι σε περίεργη και μεταβατική φάση, γι' αυτό τα λέω αυτά. Ανακαλύπτω ότι αυτά που έκανα τον τελευταίο καιρό δε με εκφράζουν και βασικά ποτέ δεν με εξέφραζαν. Και τουλάχιστον για κάποια δεν έχω καμια αμφιβολία. Έρχεται κάποια στιγμή στη ζωή σου που λες ότι κάποια πράγματα απλά θα τα βγάλεις εντελώς από τη ζωή σου. Δε γίνεται αλλιώς. Άλλωστε και ο χρόνος πια δεν είναι απεριόριστος. Το αντίθετο. Ο χρόνος τρέχει. Το λέει και ο Μιχάλης Χατζηγιάννης. "Ποτέ μην αφήνεις το χρόνο να πάει χαμένος. Όταν είσαι 20, νομίζεις ότι ο χρόνος είναι μια πολυτέλεια που σου ανήκει δικαιωματικά. Μεγαλώνοντας, καταλαβαίνεις ότι ο χαμένος χρόνος είναι το μόνο πράγμα που δεν αγοράζεται". Ρε Μιχάλη, δε γινόταν να διαβάσω τη συνέντευξη σου όταν ήμουν 18 ή 20. Θα μου πεις, 25 είσαι τώρα, δε σε πήραν τα χρόνια. Εντάξει, αλλά...πόσα πράγματα θα μπορούσα να κάνω διαφορετικά...Μου τη δίνει να σκέφτομαι έτσι...αλλά...
Λοιπόν, σήμερα είναι 15 Οκτωβρίου. Είναι τα μέσα του μήνα, είναι νέα βδομάδα, οπότε όλα αυτά σηματοδοτούν ένα νέο και διαφορετικό ξεκίνημα...Όλα θα είναι διαφορετικά από σήμερα...δηλαδή, σχεδόν όλα. Πάντως, επιτέλους μετά από τόσο καιρό απραγίας και κατάθλιψης, πρέπει να πάρω μπρος...Φτάνουν οι βαρεμάρες, οι ύπνοι...Ώρα για γρήγορους ρυθμούς ξανά...ώρα να δραστηριοποιηθώ...και ας μην περιμένω τα πράγματα να γίνουν τέλεια γιατί δε θα γίνουν ποτέ...πάντα κάτι θα υπάρχει...άλλωστε τι νόημα θα είχε η ζωή αν δεν υπήρχαν πράγματα να σε απασχολούν...το θέμα είναι να μην έχεις κατάθλιψη ή μάλλον το θέμα είναι να τα έχεις καλά με τον ευατό σου...Τέλος πάντων, πέρασα απαίσια τον τελευταίο καιρό, τα πράγματα ήταν πολύ πιεστικά και ζόρικα, αλλά τώρα πρέπει να προχωρήσω μπροστά. Το παρελθόν δε θα το ξεχάσω από τη μια μέρα στην άλλη...θα με επισκέπτεται, ελπίζω όχι συχνά, αλλά εγώ θα πρέπει να μάθω πώς θα το αντιμετωπίζω...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
Λοιπόν, δύσκολη πολύ η διαδικασία επαναφοράς του μπλογκ. Στην αρχή πάτησα "αύγουστος 2010" στο google και χάρηκα όταν είδα ότι εμφάνισε τα ποστ όλου του μήνα. Μετά, όμως, απογοητεύτηκα όταν είδα ότι δεν υπήρχαν άλλοι μήνες. Ούτε του 2010, ούτε του 2011, ούτε του 2012. Αυτό ήταν, σκέφτηκα. Πάει το μπλογκ. Έπεσα στο κρεβάτι και ήμουν έτοιμος να δακρύσω ή μήπως να τα σπάσω όλα; Ένιωθα πολύ άσχημα. Ένα βάρος. Δεν μπορώ να το περιγράψω. Είναι αυτό που νιώθεις όταν χάνεις κάτι και ξέρεις ότι φταις εσύ γι' αυτό. Τέλος πάντων, την επόμενη μέρα συνέχισα να ψάχνω. Αυτή τη φορά πατούσα τίτλους των ποστ και όχι μήνες. Προς ευχάριστη έκπληξη μου, είδα ότι πατώντας τους τίτλους έβρισκα κάποια ποστ. Και κατά ένα περίεργο τρόπο, πατώντας τους τίτλους έβγαζε και κάποιους ολόκληρους μήνες. Αλλά αυτό με ψάξιμο. Δεν ήταν πάντα στην πρώτη σελίδα. Μετά μπήκα στα φόρουμ όπου είχα ποστάρει κάποια ποστ από το μπλογκ μου. Έτσι μπορούσα να βρω τους τίτλους αλλά και το πότε έκανα το κάθε ποστ. Έτσι από τους τίτλους έβρισκα και κάποιους ολόκληρους μήνες. Γενικά, για να μην τα πολυλογώ, ήταν μια πολύ δύσκολη και εξοντωτική διαδικασία και μου πήρε 5 μέρες. Τα έβαζα με τον εαυτό μου που έσβησα το μπλογκ και σκεφτόμουν πως πλήρωνα τη βλακεία μου να το σβήσω. Τώρα θα μπορούσα να κάνω άλλα πράγματα αντί να κάθομαι να το επαναφέρω, σκέφτηκα. Όλο αυτό φυσικά με πήγε πίσω. Πλήρωνα τη βλακεία μου.
Και τώρα που το επανέφερα εντελώς, όμως, δεν είναι το ίδιο όπως ήταν πριν. Λείπουν οι ημερομηνίες (αναγκάστηκα να τις βγάλω γιατί δεν έλεγε να είναι όλα τα ποστ σε ένα μήνα), λείπουν τα σχόλια. Είναι σαν να κάθεσαι να αντιγράφεις ένα ολόκληρο ημερολόγιο ενός και δύο χρόνων μέσα σε δυο μέρες. Είναι το ίδιο με τότε που το έγραφες; Θα είναι το ίδιο μετά;
Πρέπει να βλέπω τα πράγματα πιο χαλαρά. "Ε και τι έγινε που έσβησα το μπλογκ; Εκείνη τη στιγμή αυτό θεώρησα σωστό". Τότε σκεφτόμουν πως ο anisixos έκανε πια τον κύκλο του και πως δεν είχε να δώσει τίποτα άλλο. Σκεφτόμουν επίσης ότι μου έτρωγε χρόνο ενώ είχα πει ότι δε θα ξαναέκανα ποτέ πια προσωπικά ποστ. Πολλοί μου είπαν "Ας το άφηνες να υπάρχει και να μην το έσβηνες εντελώς". Είχαν δίκιο φυσικά.
Προσοχή λοιπόν! Σκεφτείτε το καλά πριν κάνετε το ίδιο λάθος με μένα. Να προσέχετε και να αγαπάτε το μπλογκ σας.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
Θα ήθελα, ωστόσο, τη γνώμη σας για τους στίχους τους. Θεωρώ ότι έχουν πολύ καλούς και ποιοτικούς στίχους με νόημα και όχι κοινότυπους και μια από τα ίδια. Για μένα, κάποιοι στίχοι των Onirama (τους περισσότερους τους γράφει ο Θοδωρής Μαραντίνης, ο τραγουδιστής του γκρουπ) είναι εξαιρετικοί :
Ας πούμε αυτοί :
Όλο παίζω κι όλο χάνω
ίσως δεν αξίζουν όλα αυτά που δε φτάνω
κι όσο θα ελπίζω, άλλο τόσο θα αντέχω
χάνεται η στιγμή
κι εγώ πίσω της τρέχω
Παίζω στο δρόμο, παίζω στη θάλασσα
μα πάντα πέφτω πάνω σε μεγάλο κύμα
μέσα στον κόσμο έκλαψα, πόνεσα
όμως δεν έκανα της νίκης μου το σήμα
όλα για όλα τα παίζω κι όπου βγει
κι όλα όσα χάνονται ψάχνω στα παραμύθια
παίζω με τη φωτιά, νικάω στο ψέμα μου
όμως δε νίκησα ποτέ μου στην αλήθεια
Πάντα κάποιος άλλος φτάνει από μένα πιο πριν
κι εγώ μετά
πάντα για τους άλλους είναι κάθε ώρα νωρίς
για μένα αργά
Όλο παίζω κι όλο χάνω
ίσως δεν αξίζουν όλα αυτά που δε φτάνω
κι όσο θα ελπίζω, άλλο τόσο θα αντέχω
χάνεται η στιγμή
κι εγώ πίσω της τρέχω
Παίζω τον ξένο, παίζω τον άγνωστο
βουτάω μες στο πλήθος κι έτσι επιβιώνω
παίζω τον ξύπνιο, παίζω τον άσχετο
κι απ' τη δουλειά μου για μια μέρα τη γλιτώνω
παίζω στ' αλήθεια, παίζω στα ψέματα
κι όλα τα σβήνω απ' του μυαλού μου την οθόνη
πολλά όσα είδα, λίγα όσα έμαθα
μα τη στιγμή μου δεν την έζησα ακόμη
Πάντα κάποιος άλλος φτάνει από μένα πιο πριν
κι εγώ μετά
πάντα για τους άλλους είναι κάθε ώρα νωρίς
για μένα αργά
Όλο παίζω κι όλο χάνω
ίσως δεν αξίζουν όλα αυτά που δε φτάνω
κι όσο θα ελπίζω, άλλο τόσο θα αντέχω
χάνεται η στιγμή
κι εγώ πίσω της τρέχω
Υπάρχουν, όμως και άλλοι που είναι μέτριοι και με πολλές αδυναμίες, όπως αυτοί :
Μεγάλωσα, δεν ξέχασα κουβέντες και τραγούδια
μακάρι να γεννιόμουνα κι εγώ σαν τα λουλούδια
δίχως πρέπει και δίχως λογική
σαν ήλιος ν' ανθίζω κάθε πρωί
Αν ήσουν εδώ, αλλιώς θα 'ταν όλα
αν ήσουν εδώ, ίσως να 'μουνα πιο δυνατός
αν ήσουν εδώ, θα σταμάταγε ο χρόνος
μα δεν υπάρχεις, δεν υπάρχεις, δεν υπάρχεις πουθενά
Στιγμές που προσπεράσανε, στιγμές που μας κράτησαν
στιγμές θολές που χάσανε το χρώμα και ξέφτισαν
σαν καλοκαίρια πέρασαν και σαν γιορτή
Αν ήσουν εδώ, αλλιώς θα 'ταν όλα
αν ήσουν εδώ, ίσως να 'μουνα πιο δυνατός
αν ήσουν εδώ, θα σταμάταγε ο χρόνος
μα δεν υπάρχεις, δεν υπάρχεις, δεν υπάρχεις πουθενά
Τα δυο μου μάτια λύγισαν
απ’ τα γλυκά ξενύχτια...
Περιμένω τη γνώμη σας για τους στίχους αυτούς και γενικά για τους στίχους των Onirama.
Ποιοι σας αρέσουν και ποιοι όχι;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
https://blogs.athensvoice.gr/phantom/2008/03/25/ολονυχτία-σε-club/
Αυτό το ποστ με εκφράζει απόλυτα! Είναι σα να το έγραψα εγώ.
Μπράβο στο παιδί που το έγραψε.
Είναι Σάββατο βράδυ λοιπόν, κοντεύει 1 τα μεσάνυχτα. Ένας φίλος μου θύμωσε μαζί μου που δεν ήθελα να πάμε στο κλαμπ που ήθελε στο Γκάζι. Μισώ το Γκάζι, μισώ τα κλαμπ και μισώ και το συγκεκριμένο κλαμπ που είναι σκέτο στριμωξίδι και παίζει τη μουσική που απεχθάνομαι. Techno, dance, dub, house, deep house, ούτε που ξέρω πως λέγεται και δε με νοιάζει. Αυτό το "νταμπα ντουμπα" τέλος πάντων που σου τρυπάει τα αυτιά και σου σπάει τα νεύρα. Αηδία σκέτη.
Και γιατί να πάω κλαμπ; Μήπως έχω και τα πολλά λεφτά να πάρω τουλάχιστον πάνω από ένα ποτό; Πως θα διασκεδάσεις αν δεν πιείς πάνω από ένα ποτό; Με την απαίσια μουσική; Τουλάχιστον να πας να πιεις πολύ μήπως και γίνει κάτι. Όχι φυσικά πως πιστεύω πως το ποτό είναι η λύση να περάσεις καλά. Άσε που δεν είμαι και φαν του ποτού.
Γιατί να πάω; Για να χορέψω; Μα δε χορεύω παρά μόνο όταν βάζει κάποιο τραγούδι που μου αρέσει πολύ. Και πως να χορέψω; Με το νταμπα ντουμπα; Και γιατι να χορεψω με ενα τραγουδι που δε γουσταρω; Επειδη χορευει η παρεα μου; Ε και; Άσε που βαρέθηκα πια και τα ποπάκια, τη lady gaga, τη beyonce, τη britney, τη shakira και όλα τέλος πάντων τα σουξέ. Δε μου αρέσει πια η ποπ. Ούτε για χορό. Τη βαρέθηκα. Δεν θέλω. Όχι πως τρελαινόμουν ποτέ για χορευτική ποπ. Αλλά αν θέλω και έχω όρεξη θα βάλω το ποπ τραγουδάκι που μου αρέσει σπίτι μου και θα χορέψω. Γιατί να παώ στο κλαμπ να περιμένω μήπως και βάλει τα τραγούδια που μου αρέσουν και που με κάνουν να θέλω να χορέψω; Άσε που πολλές φορές ζητάω από τον dj να βάλει ένα τραγούδι που θέλω και ή δεν το έχει ή δεν το βάζει καθόλου παρότι του το λέω ξανά και ξανά. Ο άχρηστος!
Γιατί να παώ; Για να πάρω μια βότκα λεμόνι που θα την πληρώσω 5 ή και 8 ευρώ και θα την πιω σε ενα λεπτό χωρίς να νιώσω τίποτα ή που θα την κρατάω στο χέρι, πίνοντας την αργά, επειδή δεν έχω και τι άλλο να κάνω, κοιτόντας τους άλλους που επίσης κρατάνε το ποτό τους και το πίνουν αργά επειδή δεν έχουν τι άλλο να κάνουν και αυτοί και που με τη σειρά τους κοιτάνε και αυτοί τους άλλους που κάνουν τα ίδια. Και ποτέ δεν συναντιούνται τα βλέμματα αυτά, υπάρχει συνήθως μονόπλευρο κοίταγμα. Και όταν συναντιούνται, γρήγορα αποστρέφονται και εστιάζουν σε αυτούς τους λίγους που χορεύουν. Τόσο παθητικό. Εσύ με ένα φτηνιάρικο ποτό και ένα τσιγάρο να κοιτάς αυτούς που χορεύουν, επειδή δεν έχεις και κάτι άλλο να δεις.
Γιατί να παώ; Για να κάνω πως διασκεδάζω ενώ όχι; Πόσο άσχημος είναι αυτός ο εξαναγκασμός. Βάζω στοίχημα ότι οι μισοί στα κλαμπ, μπορεί και περισσότεροι, δεν περνάνε καλά. Πάνε επειδή πάει και η παρέα. Πάνε επειδή είναι Σάββατο. Πάνε επειδή δε λέει να μην πας κλαμπ μια φορά την εβδομάδα. Πάνε επειδή όλοι πάνε, άρα γιατί όχι και εμείς; Μα γιατί πάτε; Αφου δε σας αρέσει. Κάθεστε σε μια μεριά και κουνάτε το κεφάλι, άντε και λίγο την πλάτη σας και είστε για λύπηση.
Να πάω γιατί; Να κάνω γνωριμίες; Που; Στο κλαμπ; Να φωνάζω στο αυτί του άλλου;
Να πάω γιατί; Να μιλήσω με τους φίλους μου και να πω αστεία; Με τη μουσική στο τέρμα; Πρέπει να φωνάζω στο αυτί τους. Προτιμώ μια καφετέρια.
Να παώ γιατί; Για να δω ωραίο κόσμο; Πως; Μέσα στο απόλυτο σκοτάδι;
Να πάω γιατί; Για να βλέπω (όσο μπορώ) αυτές τις ψωνίστικες σνομπ και όλο τουπέ φάτσες που μου σπάνε τα νεύρα;
Να πάω γιατί; Για να ακούω όλα τα ποπ σουξεδάκια που έχω σιχαθεί να ακούω;
Να πάω γιατί; Για να πληρώσω 5 και 10 και 15 ευρώ την είσοδο; Και να δώσω άλλα τόσα για ποτό; Και άλλα τόσα για ταξί; Και μετά να μην έχω τίποτα για όλη την εβδομάδα;
Να πάω γιατί; Επειδή είμαι νέος; Και ποιος ηλίθιος είπε ότι οι νέοι πρέπει να πηγαίνουμε σε αυτά τα ελεεινά μέρη;
Και τι που είναι Σαββατόβραδο;
Ας κάνουμε αυτό που πραγματικά θέλουμε κόντρα σε όλους και κόντρα στις επιταγές του σύγχρονου γελοίου lifestyle. Κανείς και τίποτα δε μπορεί να μας επιβάλει, ούτε άμεσα ούτε έμμεσα πως θα περνάμε τον ελεύθερο χρόνο μας. Άλλωστε, εκτός από τη διασκέδαση, υπάρχει κάτι πολύ σημαντικότερο, η ψυχαγωγία. Και η αγωγή της ψυχής είναι καθαρά προσωπική υπόθεση και όχι του κάθε επιχειρηματία που αποφάσισε ότι οι νέοι θα διασκεδάζουν σε σκοτεινά δωμάτια με τη μουσική στο τέρμα.
Και όπως έγραψε κάποιος σήμερα στο twitter :
Ποιότητα ζωής είναι να μην έχεις ανάγκη το σαββατόβραδο για να βγεις.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
[FONT="]Πήρα νέο κινητό σήμερα. Το άλλο χάλασε όπως ξέρεις. 2 ώρες μου πήρε όλη η διαδικασία. Τα πράγματα έχουν γίνει περίπλοκα στο χώρο της κινητής τηλεφωνίας. Δεν πας να πάρεις ένα κινητό και το πληρώνεις και τέλειωσες. Εγώ είχα πρόγραμμα καρτοκινητής στην ίδια εταιρεία από την οποία πήγα να αγοράσω νέα συσκευή και έτσι ακολούθησε μια διαδικασία ολόκληρη που βαριέμαι να στην περιγράφω. Πάντως, δικαιόμουν δυο συσκευές εντελώς δωρεάν![/FONT]
[FONT="]Πρέπει, επιτέλους, να βάλω καλά στο μυαλό μου, ότι δε γίνεται να περιμένω τα πράγματα να γίνουν τέλεια για να κάνω το ο,τιδήποτε, γιατί δε θα γίνουν ποτέ. Ούτε χρειάζεται να λέω "ας γίνουν πρώτα έτσι τα πράγματα, ας γίνει πρώτα αυτό και μετά θα κάνω αυτό". Ο χρόνος τρέχει, δεν αξίζει να αναβάλεις πράγματα. Το έκανα όλο το Καλοκαίρι αυτό και είδα πόσο άσχημα ήταν τα αποτελέσματα. Μαζεύτηκαν όλα μαζί και μαζί με όλα αυτά μαζεύτηκε πίεση, άγχος και στεναχώρια. Γιατί για όλα υπάρχουν συνέπειες. Έτσι υπάρχουν συνέπειες και όταν για μεγάλο χρονικό διάστημα δεν κάνεις τίποτα και τα αναβάλεις για αργότερα, πιστεύοντας ότι θα είναι καλύτερα τότε. Μετά όμως θα μαζευτούν πολλά και μαζί με αυτά θα έρθουν και τα άλλα που περιμένουν στη σειρά.[/FONT]
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
Θεώρησα πως το μπλογκ έκανε πια τον κύκλο του και πως δεν είχε να δωσει τίποτα πια. Νόμιζα πως τέλειωσα σαν "anisixos". Έτσι νόμιζα. Όμως όχι. Οι μέρες πέρασαν και ο anisixos άρχισε να μου λειπει. Όλο και πιο πολυ. Και πιο πολύ. Και πονούσα πολύ που τον έχασα. Είχα χάσει ένα πολύ σημαντικό κομμάτι του εαυτού μου. Ένιωθα απογυμνωμένος, άδειος. Είχα πετάξει στη μαύρη τρύπα του διαδικτυακού χάους τον ίδιο μου τον εαυτό μου! Το καταλαβαίνετε; Με έκανα θρύψαλλα. Εγώ ο ίδιος! Σκότωσα το παρελθόν μου. Έτσι δηλαδή νόμιζα ότι έκανα, διαγράφοντας όλα τα ποστ και πατώντας διαγραφή ιστολογίου.
Όμως το παρελθόν δεν έγινε παρελθόν με το να κάνω θρύψαλλα τις λέξεις που το περιγράφουν. Το παρελθόν συνέχιζε να με κυνηγά. Ο "anisixos" συνέχισε να με κυνηγά. Εγώ προσπαθούσα να τους αγνοώ αλλά δεν τα κατάφερνα τελικά. Μου λέγανε "δε θα ξεφύγεις από εμάς". Μπα, ανοησίες, έλεγα, προσπαθώντας να ξεγελάσω τον εαυτό μου. Τώρα θα κάνω μια νέα αρχή. Δε θα είμαι πια ανήσυχος. Δε θα είμαι πια ο "anisixos". Φυσικά και όχι. Θα είμαι cool, δε θα κάθομαι να ανησυχώ, να προβληματίζομαι. Θα βρω άλλη θεματολογία. Θα το γυρίσω στα πολιτικά. Θα γίνω πιο σοβαρός. Θα γίνω κάποιος άλλος. Κανείς όμως δε γίνεται κάποιος άλλος ξυπνώντας ένα πρωί. Πάντα θα είμαι αυτό που ήμουν και παλιότερα. Ο χαρακτήρας, η προσωπικότητα δεν αλλάζουν τόσο απλά.
Και μετά σκεφτόμουν. Μα τι κακό είχε ο "anisixos"; Μια χαρά δεν ήταν; Σίγουρα πολύ καλύτερος από πολλά άλλα μπλογκ. Σίγουρα είχε περισσότερο ενδιαφέρον από τις σαχλαμάρες που λένε στο τουίτερ. Σίγουρα είχε λόγο ύπαρξης. Μα έχω πολλά ποστ μου και στα φόρουμ, σκέφτηκα. Μα δεν είναι το ίδιο. Φυσικά και δεν είναι το ίδιο. Δε γίνεται να εκφραστώ όπως ακριβώς θέλω σε ένα φόρουμ. Δε γίνεται να κάνω πράγματα ίσως πιο καλλιτεχνικά σε ένα φόρουμ. Πονούσα πολύ. Για ακόμα μια φορά απαρνήθηκα τον "anisixo". Μου έλειπε τρομερά.
Τέλειωνε σιγά σιγά το απαίσιο Καλοκαίρι και έβρισκα σιγά σιγά ξανά τον εαυτό μου. Το μπλογκ μου μου έλειπε όλο και πιο πολύ. Δεν το σκεφτόμουν πια καθόλου. Ήθελα ξανά πίσω το μπλογκάκι μου. Ήθελα ξανά πίσω τον εαυτό μου. Τι μέγιστη ανοησία έκανα για δεύτερη φορά να το διαγράψω! Και λένε πως το δις εξαμαρτειν ουκ ανδρος σοφου. Οπότε μάλλον δεν είμαι και τόσο σοφός. Μπορεί να μην είμαι και καθόλου. Βλάκας είμαι. Ή έπαθα κρίση προσωπικότητας. Μπορεί και τα δυο.
Και τώρα τι θα έκανα; Θα υπήρχαν τα ποστ αποθηκευμένα στο google; Και αν όχι; Αγχώθηκα. Ούτε βέβαια υπολόγισα πόση πολλή ώρα θα μου έπαιρνε να το επαναφέρω. Άρχισα να ψάχνω αγχωμένος. Ήξερα ότι κάποια ποστ μου υπάρχουν σε φόρουμ αλλά φυσικά δεν ήταν όλα. Υπήρχαν ένα σωρό άλλα που ήταν μόνο στο μπλογκ. Είχα αποθηκεύσει μερικά που μου άρεσαν, είχα και αυτά από το φόρουμ, οπότε έμεναν τα άλλα. Άρχισα να πατάω το λινκ στο google αλλά δεν έβρισκα τίποτα. Πάτησα Αύγουστος 2010 anisixos και μου έβγαλε όλο το μήνα με όλα τα ποστ. Χάρηκα. Μετά απογοητεύτηκα όταν είδα ότι κάποιοι μήνες δεν υπήρχαν. Αγχώθηκα. Άρχισα να ρωτάω γνωστούς, να ρωτάω σε φόρουμ. Ένας φίλος που είναι μπλογκερ μου είπε ότι είναι δύσκολο να τα βρω όλα τα ποστ και πως όσο περνάνε οι μέρες όλο και περισσότερα ποστ θα χάνονται. Πληγώθηκα. Έψαχνα απελπισμένος τα ποστ μου. Λίγα είναι αυτά που έβρισκα. Σηκώθηκα από την καρέκλα και έπεσα στο κρεβάτι θλιμμένος. Αυτό ήταν. Τέλος το μπλογκ. Πρέπει να το ξεχάσω...
Συνεχίζεται...
ΥΓ.Θα εκτιμήσεις κάτι μόνο όταν το χάσεις και θα το χάσεις γιατί ποτέ δεν το εκτίμησες.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
γιατί όταν κοιμάσαι για πολλές ώρες (πάνω απο 12 και κατα τη διάρκεια της μέρας) μετά όταν ξυπνάς νιώθεις εκτός από μια περίεργη ζαλάδα και πολύ χάλια ψυχολογικά;
Σήμερα κοιμήθηκα το απόγευμα (είχα ξυπνήσει το μεσημέρι) και ξύπνησα αργά το βράδυ κατά τις 11 και ένιωθα χάλια. Πολύ χάλια όμως. Είχα και ένα σπίτι που ήταν μπουρδέλο και έπρεπε να το φτιάξω. Γενικά το ωράριο μου το έχω γαμήσει. Με νιώθει κανείς; Περνάει κανείς το ίδιο;
Προσοχή guys! Ο πολύς ύπνος δεν κάνει καθόλου καλό, το ίδιο και η απραγία!
Σημείωση:
Tα μήνυματα 140 και 141 προέρχονται απο το συγχωνευμένο θέμα "Πολλές ώρες ύπνος".
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
Πέρασα ένα πολύ άσχημο καλοκαίρι. Μέσα στην απόλυτη απραγία. Δεν έκανα τίποτα. Μονάχα χάζευα στο ίντερνετ και έκανα μερικές δουλειές όπως να πάω τράπεζα ή σουπερ-μαρκετ ή να πάω βόλτα το σκύλο. Δεν είχα όρεξη ούτε να διαβάσω ένα περιοδικό. Για μπάνιο δεν πήγαινα. Δεν είχα όρεξη για κολύμπι ούτε καν να βραχώ. Νομίζω ότι μισώ τη θάλασσα. Εκεί που ήμουν δεν είχα παρέες. Περνούσαν οι μέρες και εγώ δεν έκανα τίποτα. Πήγα και ταξίδι λίγες μέρες σε ένα νησί και ούτε εκεί πέρασα καλά.
Καθόμουν μόνος για ώρες και σκεφτόμουν, σκεφτόμουν, σκεφτόμουν...Έκανα αρνητικές σκέψεις...παρότι διάβαζα βιβλίο για τη θετική σκέψη, δεν εφάρμοζα όσα έλεγε. Το μυαλό μου κολλούσε στα αρνητικά. Αλλά ρε πούστη μου, πως να σκεφτώ θετικά; Να μου συνέβαινε κάτι καλό και θα σκεφτόμουν θετικά. Αλλά πως; Δεν είχα παρέες, δεν έκανα κάτι δημιουργικό, δεν δούλευα, σκεφτόμουν όλα τα άσχημα του παρελθόντος, δεν ήξερα τι θα κάνω απο τη νέα χρονιά και ακόμα δεν ξέρω. Αυτή η αναποφασιστικότητα η ανασφάλεια και η απραγία με διέλυσε. Πραγματικά πέρασα το χειρότερο καλοκαίρι της ζωής μου και δεν υπερβάλλω.
Με ενοχλούσαν όλα. Το γάβγισμα του σκύλου μου, οι επαναλήψεις της τιβι, τα φαγητά της γιαγιάς μου. Καθόμουν και σκεφτόμουν συνέχεια τι δουλειά θα μπορούσα να κάνω, τι δουλειά δε θα μπορούσα να κάνω. Με έπιανε άγχος αν δε μου αρέσει η δουλειά, αν δε με εκφράζει, αν ο εργοδότης με απορρίψει επειδή δεν έχω δουλέψει μέχρι τα 25 και παράτησα το πανεπιστήμιο. Η μια αρνητική σκέψη διαδεχόταν την άλλη. Για όλα τα θέματα. Επαγγελματικά, προσωπικά. Μίσησα τον εαυτό μου όσο ποτέ άλλοτε.
Δεν έβρισκα πια ενδιαφέρον σε αυτά που έβρισκα πριν. Παλιά με ευχαριστούσε να έπαιρνα ένα περιοδικό να το διαβάζω. Μετά σκεφτόμουν τι νόημα έχει; Έβλεπα τιβι και όλα μου φαίνονταν αηδίες. Άρχισα να σκέφτομαι ότι δεν αξίζει να βλέπει κανείς τιβι. Αυτό που λένε κάποιοι "η ζωή είναι εκεί έξω" μου φάνηκε σαν μια αλήθεια που με πονούσε πολύ. Θυμάστε το τελευταίο επεισόδιο του πάρα πέντε; Η Αμαλία έλεγε κάτι σαν "έζησες όλη σου τη ζωή μπροστά από την τηλεόραση. κλείσε την. ζήσε". Κάτι τέτοιο. Μου αρέσει πολύ η τηλεόραση. Έχω μεγαλώσει με την τηλεόραση, περνάω συνήθως καλά βλέπωντας τηλεόραση, αλλα αυτό το Καλοκαίρι τη μίσησα με όλη μου την καρδιά. Άρχισα να θεωρώ ότι είναι πολύ pathetic να κάθεσαι μπροστά από μια οθόνη να βλέπεις ό,τι βλακεία υπάρχει.
Ήθελα να κάνω κάτι δημιουργικό. Κάτι δικό μου. Πρώτη φορά ένιωσα τόσο πολύ αυτή την ανάγκη. Όμως τι; Πως; Δεν είχα όρεξη. Δεν είχα παρέες. Θα ήθελα να φτιάχνω δικά μου βίντεο. Θα ήθελα να έχω φίλους που να ασχολούνται με αυτό. Δεν είχα όρεξη ούτε να γράψω κάτι στο μπλογκ. Σκεφτόμουν μόνο όσα θα μπορούσα να κάνω και δεν κάνω. Και αυτό με βασάνιζε. Άρχισα να αναζητώ τα παλιά μου πράγματα. Τα παλιά cd μου, τα παλιά βιβλία μου, τα παλιά τετράδια μου. Δεν υπήρχε τίποτα. Θα ήθελα να τα έχω τόσο πολύ και υπέφερα που δεν τα είχα.
Η σκέψη ότι αν στο παρελθόν έκανα άλλες επιλογές τώρα τα πράγματα θα ήταν καλύτερα, ήταν πολύ βασανιστική. Με ακινητοποιούσε. Με διέλυε. Είναι σα να μου ρουφούσε όση ενέργεια μου είχε μείνει. Και τότε ήθελα απλά να ξαπλώσω στο κρεβάτι, γιατί δε μπορούσα να κινηθώ και δεν ήθελα να σκέφτομαι. Ήθελα όσο ποτέ να είμαι κάποιος άλλος. Ξέρετε πόσο άσχημο είναι αυτό; Μισούσα τον εαυτό μου. Πραγματικά τον μισούσα. Τα έβαλα και με το Θεό.
Ζήλευα όσους είχαν πράγματα που δεν είχα εγώ ή όσους έκαναν πράγματα που δεν έκανα εγώ. Και αυτή η ζήλια ήταν αφόρητη.
Πραγματικά δε μπορώ να συνεχίσω να ζω έτσι. Αυτά που πέρασα αυτό το Καλοκαίρι, δεν πρέπει και δε θέλω να τα ξαναπεράσω ποτέ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
Έχω κατάθλιψη εδώ και 1,5 μήνα και πήγα μετά τον ένα μήνα στο γιατρό και μου έγραψε κάτι αντικαταθλιπτικά. Τα οποία νομίζω μου φέρνουν υπνηλία. Μπορεί βέβαια να θέλω να κοιμάμαι συνέχεια γιατί δεν έχει νόημα η ζωή μου και επειδή δε θέλω να σκέφτομαι.
Εκτός των άλλων, έχω πολύ άγχος για το επαγγελματικό μου μέλλον. Νιώθω μειονεκτικά που τέλειωσα ΙΕΚ και όχι Πανεπιστήμιο. Νιώθω πολύ άσχημα που παράτησα δυο σχολές ΑΕΙ. Είμαι 25 και δεν έχω δουλέψει ακόμα. Νιώθω ότι είμαι μεγάλος...Φοβάμαι πολύ. Φοβάμαι μην κάνω μια δουλειά που δε θα μου αρέσει. Φοβάμαι ότι δε θα βρω καν δουλειά. Φοβάμαι ότι δε θα με πληρώνουν. Φοβάμαι ότι θα μένω πάλι με γονείς, ότι πάλι θα τους ζητάω λεφτά. Οτι δε θα μεγαλώσω ποτέ, ότι δε θα γίνω ποτέ ανεξάρτητος, ότι δε θα μένω ποτέ σε δικό μου σπίτι. Από τότε που τέλειωσα το σχολείο, πολύ λίγο έχω μείνει μόνος. Ήρθαν έτσι τα πράγματα που έμενα πολύ καιρό με τη μητέρα μου.
Ξέρετε πως είναι να εισαι 25 και να μην έχεις δουλέψει ποτέ; Να μην ξέρεις τι σε περιμένει; Να μην έχεις πάει στρατό; Να μην έχεις κάνει φοιτητική ζωή; Να μην έχεις ενδιαφέροντα; Να αναγκάζεσαι να πηγαίνεις απο δω κι απο κει με τους γονείς σου επειδή δεν έχεις παρέες; Να έχεις τα ξαδερφάκια σου που είναι 3 και 5 χρόνια μικρότερα να σου λένε να πας μαζί τους, με την παρέα τους, επειδή δεν έχεις δική σου;
Προχθές πήγα εκδρομή με τους γονείς και τους παππούδες μου για ένα γάμο. Μείναμε σε ένα ξενοδοχείο. Κοιμόμουν όλη μέρα. Είχα τους γονείς και τους παππούδες να μου λένε γιατί δε μας μιλάς, γιατί είσαι έτσι. Είχα τη μάνα μου να με πιέζει να πάω θάλασσα, εγώ να μη θέλω και αυτή να μου βάζει τις φωνές, να με πηγαίνουν με το ζόρι στη θάλασσα. Στο γάμο καθόμουν σε αναμμένα κάρβουνα για 5 ώρες. Ήταν φριχτό. Έφτασα στο σημείο να τους μισώ, παρότι αυτοί με έχουν βοηθήσει πάρα πολύ, παρότι είναι πολύ καλοί και με αγαπάνε. Αλλά δεν άντεχα μαζί τους. Δεν τους αντέχω. Θέλω να με αφήσουν ήσυχο.
Με γεμίζουν ενοχές. Σκέφτομαι ότι δεν τους έχω κάνει περήφανους. Σκέφτομαι ότι θα μπορούσα να κάνω ένα σωρό πράγματα για να τους κάνω περήφανους. Δεν έχω να συζητήσω κάτι μαζί τους. Δεν έχω να τους δείξω κάτι που έκανα και να μου πουν μπράβο. Έφτασα στο σημείο να φαντάζομαι ότι έχω κάνει πράγματα (πχ ότι έγραψα βιβλίο που έγινε best-seller). Όχι μόνο γι' αυτούς αλλά και για μένα. Θα ήθελα να έχω καταφέρει κάτι σημαντικό στη ζωή μου. Αλλά τίποτα. Νιώθω το πιο άχρηστο άτομο.
Με έχουν πλακώσει οι αρνητικές και απαισιόδοξες σκέψεις. Σκέφτομαι όλα τα άσχημα που μου έχουν συμβεί στη ζωή μου. Σκέφτομαι πόσα πολλά λάθη έχω κάνει. Σκέφτομαι ότι όλα λάθος τα έχω κάνει. Το μέλλον με φοβίζει και με αγχώνει πάρα πολύ. Ακόμα και αυτά που έλεγα ότι θέλω να κάνω επαγγελματικά, τώρα αμφιβάλλω πολύ γι' αυτά.
Έχω μισήσει την πόλη μου. Θέλω να φύγω για πάντα απο 'δω. Δε με αφήνουν ήσυχο εδώ πέρα κι ας ξέρω ότι το κάνουν για το καλό μου και νοιάζονται για μένα. Δεν αντέχω εδώ πέρα. Η γιαγιά μου μου λέει να απολαμβάνω τη στιγμή. Εγω όμως δε μπορώ. Δε βρίσκω ας πούμε ευχαρίστηση να κάνω μπάνιο στη θάλασσα, και δε μπορώ να πιέσω τον ευατό μου να νιώσω ευχαρίστηση ούτε γι' αυτό ούτε για οτιδήποτε.
Αυτή η κατάσταση με διαλύει. Δε μπορώ ούτε καν να κάτσω να γράψω μια αράδα. Και αυτό το ποστ είναι θαύμα που το έγραψα. Αλλά θα προτιμούσα να μην το γράψω. Μισώ να κάνω καταθλιπτικα πόστ. Θα ήθελα να γράφω πιο δημιουργικά πράγματα, όχι να κλαίγομαι. Όμως δε μπορούσα να μην γράψω γι' αυτα που περνάω. Δε μπορούσα παρά να τα γράψω όπως είναι. Που όρεξη για δημιουργικότητα; Η κατάθλιψη διαλύει τη δημιουργικότητα και την όρεξη γι' αυτή. Σε κάνει ένα άβουλο πλάσμα, σου διαλύει, σου καταστρέφει τα πάντα. Σε κάνει να θες να κοιμάσαι συνέχεια, σε κάνει να μισείς αυτά που κάποτε σε ευχαριστούσαν, σε κάνει να νιώθεις άχρηστος, οτι η ζωή σου δεν έχει νόημα και να σκέφτεσαι ακόμα και να την τερματίσεις. Είναι πραγματικά απαίσια, φριχτή η κατάθλιψη και μόνο όποιος την έχει περάσει μπορεί να το καταλάβει. Γι' αυτό και όσοι έχουμε κατάθλιψη, δε θέλουμε επαφές με άτομα που είναι καλά ψυχολογικά, πόσο μάλλον μεσ στην καλή χαρά. Θα το έχετε προσέξει και εσεις που έχετε κατάθλιψη. Μισείτε αυτά τα άτομα και σας κάνουν κακό. Σε κάνουν να νιώθεις πολύ πιο άρρωστος απ' ότι είσαι.
Μια φυσιολογική ζωή θέλω. Πολλά ζητάω; Τι έχω κάνει πια και αξίζω αυτή τη ζωή; Ήθελα τόσο πολύ σταθερότητα στη ζωή μου. Την έχω μεγάλη ανάγκη. Είναι και θέμα ζωδίου μάλλον (ταύρος). Και η ζωή μου μέχρι τώρα ήταν τοσο μα τόσο ασταθής. Τόσο πολύ που έπαθα ιψδ και τώρα ξανά κατάθλιψη. Νιώθω παγιδευμένος. Εκεί που λέω ότι κάτι θα αλλάξει, πέφτω πάλι στα ίδια.
Δεν ξέρω τι να κάνω πια για να αλλάξω. Είμαι 25 και νιώθω πως είναι αργά για να αλλάξω. Έχω χάσει πολύτιμο χρόνο. Έχω χάσει σημαντικά χρόνια. Βαρέθηκα να προσποιούμαι, να μην είμαι ο εαυτός μου. Μα δεν ξέρω καν ποιος είμαι. Απλά ξέρω πότε ΔΕΝ είμαι ο εαυτός μου.
Δεν υπάρχει μέρος να πάω εδώ να ξεχαστώ. Δεν υπάρχει κάτι να ξεσπάσω. Δεν υπάρχει άτομο εδώ πέρα που να μπορώ να είμαι ο εαυτός μου. Να ξέρει ότι έχω κατάθλιψη, να ξέρει τι σκεφτομαι και πως σκεφτομαι. Να μην αναγκαζομαι να μιλαω περι ανεμων και υδατων. Γι' αυτό αποφεύγω τα άτομα με τα οποία δε μπορώ να είμαι αληθινός. Αλλά με πόσα άτομα μπορείς να είσαι αληθινός; Πόσα άτομα θα σε καταλάβουν, δε θα απομακρυνθούν όταν δουν ότι είσαι καταθλιπτικός; Οι άλλοι θέλουν να σε βλέπουν χαρούμενο, να τους κάνεις και αυτούς χαρούμενους, να τους φτιάχνεις τη διάθεση. Ο κόσμος είναι κακός και θα σε κουτσομπολέψει, θα σε κατακρίνει ή απλά θα σου γυρίσει την πλάτη, όταν δείξεις τα μειονεκτήματα σου. Ο κόσμος θέλει τον πετυχημένο άνθρωπο. Οσο πιο πετυχημένος είσαι, τόσο πιο πολύ σε θέλουν. Και όταν "πέσεις" θα είναι εκεί να σε...χτυπήσουν. Μόνο οι λίγοι καλοί φίλοι και κάποιοι άνθρωποι που αποτελούν εξαίρεση θα σε στηρίξουν, θα σε βοηθήσουν στα δύσκολα, δε θα σε κατακρίνουν με ευκολία, θα κάτσουν να σε ακούσουν. Οι περισσότεροι έχουν πάντα έναν κακό λόγο για σένα. Και δεν είναι εύκολο να μην νοιάζεσαι καθόλου τι λένε οι άλλοι για σένα.
Εγώ ας πούμε θα πάω στρατό, ενώ θα μπορούσα να πάρω απαλλαγή λόγω ψυχολογικών, επειδή δε γουστάρω να με σχολιάζουν και να λένε ότι δεν πήγα επειδή φοβόμουν ή επειδή έχω ψυχολογικά. Τη μισή ζωή μας τη ζούμε για τους άλλους και για χάρη των άλλων.
Φυσικά δεν πρόκειται να παώ στρατό φέτος με αυτήν την χάλια ψυχολογία.
Η ζωή μου φαίνεται βουνό. Θα μπορέσω να ξεπεράσω αυτήν την κατάσταση; Θα μπορέσω να φτιάξω τη ζωή μου; Θα μπορέσω να αλλάξω; Θα βρω τον εαυτό μου; Είναι αργά; Τι να κάνω;
ΥΓ.Πως αλλάζω το νικνέιμ μου;
Don't let me get me
I'm my own worst enemy
It's bad when you annoy yourself
So irritating
Don't wanna be my friend no more
I wanna be somebody else
Surrounded by familiar faces with no names.
None of them know me
Or want to share my pain.
They only wish to bask in my light
Then fade away.
Πάντα κάποιος άλλος φτάνει από μένα πιο πριν
κι εγώ μετά
πάντα για τους άλλους είναι κάθε ώρα νωρίς
για μένα αργά
Όλο παίζω κι όλο χάνω
ίσως δεν αξίζουν όλα αυτά που δε φτάνω
κι όσο θα ελπίζω, άλλο τόσο θα αντέχω
χάνεται η στιγμή
κι εγώ πίσω της τρέχω
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
ΥΓ.Η πίστη των συγγραφέων στην πολλαπλότητα και τη σύνθετη υφή της ταυτότητας του υποκειμένου ενισχύθηκε από πλήθος φιλοσοφικές έρευνες γύρω από τη φύση και τις διεργασίες του ασυνείδητου. Ήδη από το 1869 ο Έντουαρτ φον Χαρτμαν είχε εκδώσει τη Φιλοσοφία του ασυνείδητου που επηρέασε τους συγγραφείς σε ολόκληρη την Ευρώπη. Όμως τη μεγαλύτερη επίδραση άσκησε το έργο του Νίτσε και του Φρόυντ. Παρά τη ριζικά διαφορετική τους προοπτική (υπαρξιακή - φιλοσοφική του πρώτου, ψυχαναλυτική - επιστημονική του δεύτερου) και οι δυο υποστήριξαν την ύπαρξη ενός σκοτεινότερου εαυτού που έχει απομείνει μέσα στην ανθρώπινη ψυχή ("του πρότερου ανθρώπου, κατά τον Νίτσε), του οποίου οι διονυσιακές δυνάμεις, περίσσιες και αδιαχώριστες, ανήκουν στη σφαίρα "του ονείρου και της μέθης". Ο Φρόιντ, σαν να επιζητούσε να τονίσει την ετερότητα αυτών των δυνάμεων, τις ομαδοποιούσε δίνοντας τους το όνομα "das Es" (το Id, κατά λέξη: το Αυτό) ταυτίζοντας τις με το "σκοτεινό, απροσπέλαστο κομμάτι της προσωπικότητας μας". Όπως υποστήριξε ο Φρόυντ, το κομμάτι αυτό προσεγγίζεται μόνο μέσα από μεταφορές ή αναλογίες : "το ονομάζουμε χάος, ένα καζάνι με έντονες συγκινήσεις που κοχλάζουν [...] είναι γεμάτο με δυνάμεις που πηγάζουν από τα ένστικτα, αλλά δεν έχει οργάνωση, δεν παράγει κοινή βούληση, παρά μόνο έναν αγώνα για την ικανοποίηση των ενστίκτων που υπόκεινται στον έλεγχο της αρχής της ηδονής".
Don't let me get me
I am my own worst
It's bad when you annoy yourself
So irritating
Don't wanna be my friend no more
I wanna be somebody else
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
Πρεπει να τις κοψω τις καφετεριες. Δε γινεται αλλιως. Βλεπεις κανεναν να καθεται στις καφετεριες και να καθεται και να γραφει; Σχεδον κανεις. Εγω παντως δε μπορω να το κανω πια. Αν ειναι να διαβασω και να γραψω θελω ησυχια. Για καφε πας αν θες να μιλησεις με ενα φιλο σου. Για τιποτα αλλο. Ειδικα εδω στο Ηρακλειο δεν υπαρχουν καφετεριες που μπορεις να πας να κατσεις να διαβασεις και να γραψεις με την ησυχια σου.
Απο την αλλη, δε γινεται να καθομαι ολη μερα σπιτι. Εχω αναγκη να βγω εξω, να κανω μια βολτα, να περπατησω. Συνηθιζα παντα μετα τη βολτα να καθομαι καπου για καφε. Αυτο τωρα πρεπει να το κοψω. Θα πηγαινω βολτα μεχρι το κεντρο, θα παιρνω κανα παγωτο στο χερι ή κανα καφε στο χερι ή κατι τελος παντων ή θα καθομαι να φαω καπου αν πειναω και θα γυρναω μετα σπιτι. Δε χρειαζεται να καθομαι σε καφετεριες. Τελος. Ετσι θα γλιτωσω και χρηματα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
Για κακη μου τυχη, κλειστηκα εξω. Ευτυχως, ομως, ειχα λεφτα στην τσεπη. Πηγα να παρω εφημεριδα. Ολα τα περιπτερα ηταν κλειστα. Δε μπορει, θα υπαρχει καποιο...εφημερευον, σκεφτηκα. Βρηκα ενα μετα απο μιση ωρα. Πηγα μετα κι εκατσα στην καφετερια της γειτονιας. Ακουγοταν η μουσικη. Πρωτη φορα ακουγοταν η μουσικη στον εξωτερικο χωρο. Ζητησα απο την κυρατσα να τη χαμηλωσει και στραβωσε. Τελικα, μετα απο ωρα, τη χαμηλωσε λιγο.
Ξεφυλισσα το αισχρο OK!, ενα παλιο τευχος που βρηκα εκει. Ολοι με ενα χαμογελο στα χειλη, στα κλαμπ, στα μπουζουκια. Να ψωνιζουν στα mall χωρις να ξερουν και καλα οτι τους φωτογραφιζουν. Τα περισσοτερα σε αυτο το περιοδικο, οπως και στο HELLO, που ειναι εντελως ιδια, ειναι στημενα. Ενω μου αρεσουν καποιοι διασημοι και τους συμπαθω, οταν τους βλεπω σε αυτα τα περιοδικα μου τη δινουν.
Διαβασα λιγακι το "Πρωτο Θεμα". Ειχε δωρο το CD ενος Σαραντη Σαλεα με το τραγουδι "Στην καρδια μου βαζω αμπαρες" απο τη διαφημιση με τον Κιτσο και την Τασουλα. Tragic. Η διαφημιση αυτη ειναι απο αυτες που τα προσεχεις ολα εκτος απο αυτο που διαφημιζει, δηλαδη το σκοπο της διαφημισης, το λογο υπαρξης της, το λογο που δωθηκαν τοσα λεφτα για να γινει. Εκτος αν ο σκοπος της διαφημισης ειναι να γινει ατακα το "Tragic" και να πουλησει CD ο Σαλεας. Οσες φορες εχω δει τη διαφημιση αυτη, και την εχω δει πολλες φορες, ειλικρινα σας λεω οτι δεν εχω καταλαβει τι διαφημιζει.
Εριξα μια ματια στην εφημεριδα, αλλα τα περισσοτερα αρθρα, ειδικα τα πολιτικα, ηταν τοσο μα τοσο βαρετα που δεν διαβαζονταν με τιποτα. Αλλα δεν ειχα τι αλλο να κανω και διαβασα καποια. Εστω την πρωτη παραγραφο. Ευτυχως, δεν αργησαν οι γονεις μου να ερθουν.
Την υπολοιπη μερα, επισκεψη και στους δυο γειτονες, πολυ φαγητο και πολλα γλυκα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
Πολυ καλα τα λες φιλε Σαββα. Συμπαθω τα ατομα που δεν εχουν facebook. Διαβασα στην ιδια συνεντευξη οτι του Σαββα του αρεσει πολυ το διαβασμα και τον συμπαθησα ακομα περισσοτερο.
Τις προαλλες ανοιξα παλι το facebook. Εκανα add μερικα ατομα, κατι γνωστους και κατι ακυρους. Ηθελα να δω στην πραξη αν τελικα το χρειαζομαι γιατι τις τελευταιες μερες το μυαλο μου πηγε να σπασει απο τη σκεψη για το παλιοσαιτ. Να εχω, να μην εχω, γιατι να εχω, ποιους θα εχω φιλους, τι μου χρησιμευει, ποση ωρα θα το χρησιμοποιω, θα μου τρωει χρονο κτλ κτλ. Τελος παντων, σημερα παλι το εσβησα.
Πραγματικα δε μπορω να υποσχεθω πλεον οτι δε θα ξανακανω facebook. Ας πουμε οτι ειμαι 70% σιγουρος οτι δε θα ξανακανω.
Διαβασα σημερα στον "Τηλεθεατη" για μια νεα θεατρικη παρασταση με τιτλο "million like baby" οπου παιζει η Θεοπουλα και εχει να κανει με το facebook. Θελω πολυ να τη δω, γιατι σιγουρα θα εχει πολυ γελιο, γιατι συμπαθω πολυ την ηθοποιο αυτη και φυσικα επειδη με αφορα το θεμα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
Οταν με ρωτησε η Ευα τι απεγινε το προφιλ μου, εκανα δηθεν πως ειμαι εκπληκτος και οτι δεν ξερω. Μετα εκανα δηθεν πως αναρωτιεμαι τι συνεβη ξανα. Της ειπα μετα οτι θα μιλησουμε αλλη φορα για το θεμα αυτο και οτι δεν ειχα ορεξη να το κουβεντιασω. Εκεινη απλα ηθελε να μαθει τι εγινε. Εγω ομως ντρεπομουν να της πω οτι για ακομα μια φορα το εσβησα. Τελικα της ειπα τι εγινε μετα απο λιγες μερες.
Εγω, λοιπον, ειχα φτιαξει για πολλοστη φορα προφιλ στο facebook και αυτη τη φορα ειπα πως θα το κρατησω, αν οχι για παντα, για πολυ καιρο. Βασικα, δεν ηξερα τι θα κανω, αλλα αρχισα να ασχολουμαι, να ανεβαζω πραγματα, να προσθετω ατομα, να κανω τσατ, να προωθω ποστ απο το μπλογκ μου και διαφορα αλλα. Και συνεχισα ετσι για καιρο.
Μετα αρχισα να βλεπω παλι τα αρνητικα του και αρχισε να με εκνευριζει. Εβλεπα ατομα να ανεβαζουν εκατονταδες φωτο απο την προσωπικη τους ζωη, να ανεβαζουν ενα σωρο τραγουδακια που δεν ειχα καμια ορεξη να τα ακουσω. Φιλοι και γνωστοι κανανε like σε αυτα που ποσταρα, αλλα εγω δεν ειχα ορεξη να δω τα δικα τους και ενιωθω ασχημα γι' αυτο. Το wall γεμιζε συνεχεια με βιντεο, φωτο, σαιτ κτλ και ενιωθα οτι χανομαι. Δεν ειχα ορεξη να ασχοληθω. Δε μου αρεσε αυτο το χαοτικο περιβαλλον. Μια μερα πηγα να δω ποιοι ειναι οι...φιλοι που ειχα. Πολλα ατομα μου τα ειχαν κανει suggest, αλλα τα ειχα κανει τυχαια add και δεν τα ηξερα. Με εκπληξη ειδα οτι πολλοι "φιλοι" μου ειναι κατι παρακατιανοι, κατι τρισαθλιοι, κατι ατομα που δεν εχουμε το παραμικρο κοινο, κατι ακυροι. Ειδα οτι ημουν φιλος με μια 15χρονη, με εναν 50αρη, με μια Μεξικανα, με κατι προφιλ που φαινονται εντελως fake. Αρχισα να σβηνω ολες τις αχρηστες επαφες. Ειχα συνολικα 160 "φιλους". Εσβηνα, εσβηνα και ολο γινονταν και λιγοτεροι. Σε μια φαση εγιναν 50. Μετα 40. Μετα 30. Στους 30 ηταν ατομα που ηταν πραγματικοι φιλοι, ατομα που γνωριζα, που τα ηξερα απο τη δουλεια τους (ηθοποιοι). Αλλα θα εμενα με 30 φιλους, οταν ολοι εχουν το λιγοτερο 100; Θα ενιωθα περιεργα. Ασε που αρχισα να σκεφτομαι τα αρνητικα του fb και ειχα σχεδον αποφασισει να το σβησω. Δεν ηθελα να κρατησω ουτε τους φιλους μου οι οποιοι μου κανουν like στα ποστ μου αλλα εγω δεν κανω το ιδιο. Ο Τηλεμαχος ας πουμε ανεβαζει συνεχεια κατι τριτοκοσμικα φτηνιαρικα τραγουδακια. Η Ανθουλα εχει καλυτερο μουσικο γουστο αλλα και παλι βαριεμαι να καθομαι να ακουω τραγουδακια συνεχεια. Ειναι πολυ pathetic. Ετσι αρχισα να σβηνω κι αλλο μεχρι που οι "φιλοι" εγιναν 0.
Αποφασισα λοιπον να σβησω ξανα το λογαριασμο μου. Και ενιωσα καλα που το εκανα. Μου εφυγε ενα βαρος. Τις επομενες μερες σκεφτομουν παλι να φτιαξω νεο προφιλ. Ημουν σε διλημμα. Σκεφτομουν, σκεφτομουν. Δε μπορουσα να αποφασισω. Εβαζα απο τη μια τα θετικα, απο την αλλη τα αρνητικα αλλα παλι δε μπορουσα να αποφασισω. Ουτε τωρα μπορω. Δε θελω να ξαναφτιαξω νεο προφιλ και φτου απ' την αρχη. Δε μου αρεσει το facebook. Ποτε δε μου αρεσε, ποτε δεν το συμπαθησα. Σκεφτομαι μονο οτι μπορει σε καποιες περιπτωσεις να φανει απαραιτητο. Δεν ξερω. Το εχω σιχαθει παντως.
Μπηκα τις προαλλες σε ενα προφιλ που εχω για προχειρο, εστειλα κατι μηνυματα σε διαφορα γκρουπ και με μπλοκαρε.
Για λόγους ασφαλείας, ο λογαριασμός σας κλειδώθηκε προσωρινά
Αυτο μου εμφανιζει οταν παω να μπω. Μετα μου λεει οτι θα μου στειλει ενα κωδικο στο κινητο και να τον πληκτρολογησω για να επιβεβαιωσω δηθεν οτι ειμαι ο κατοχος του λογαριασμου μου. Μου λεει ομως οτι ο κωδικος δεν ισχυει! Μετα ξαναζηταω κωδικο και περιμενω να ερθει με sms στο κινητο αλλα τιποτα. Ειναι μετα να μην τα παρεις στο κρανιο με το κωλοfacebook;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ειναι απο αυτες τις μερες που σου τη σπανε ολοι και ολα. Κατι 15χρονοι καγκουρες τραγουδουσαν "τι να μας κανει η νυχτα"...Να σας καταπιει και να σας εξαφανισει. Πριν καθησω στα McDonald's περασα απο δυο καφετεριες. Ηθελα να κατσω καπου μονος να διαβασω και να γραψω, γιατι αν δεν εγραφα, θα εσκαγα. Και στις δυο καφετεριες επαιζε μουσικη. Δε μπορω να κατσω να διαβασω ή να γραψω με τη μουσικη να παιζει. Δεν υπαρχει σε αυτην την κωλοπολη ενα ησυχο μερος να κατσεις. Μου ηρθε να παω στη γκαρσονα και να της πω : "Αν θελω να ακουσω μουσικη, μπορω να παω σε μπαρ ή καλυτερα να κατσω σπιτι μου". Θελω να βρω τους ιδιοκτητες ολων αυτων των καφετεριων και να τους κανω παρατηρηση. Θα μπορουσα να παρω ενα παγωμενο τσαι και να κατσω σ' ενα παγκακι. Αλλα ηταν σκοτεινα και εκανε λιγο κρυο, παροτι το πρωι η ζεστη θυμιζε Καλοκαιρι.
Ειχα μαζι μου το νεο τευχος του περιοδικου Psychologies. Ηθελα να διαβασω κατι σχετικο με ψυχολογια. Σε αυτη τη φαση το εχω αναγκη. Δεν ηθελα να παω στην Ανθουλα. Δε νομιζω οτι θα με καταλαβαινε. Την ειχα παρει τηλεφωνο πριν και μου λεει "ελα να δουμε το νεο Twilight". Το ποιο;; Στην κατασταση που ημουν να δω αυτη τη σαχλαμαρα; Την ηλιθια αμερικανια; Το σαχλο εφηβικο ρομαντζο με βαμπιρ; Ε οχι! Και την καλυτερη διαθεση να ειχα δε θα το εβλεπα. Αυτη η κοπελα βλεπει υπερβολικα πολλες ταινιες. Τελος παντων...Συνεχιζω να κανω rewind.
Ειμαι στο τραπεζι με τη μητερα. Δεν εχω ορεξη να φαω τη σαλατα που μου εφτιαξε. Μου λεει να κατσω να της κανω παρεα. Με ρωταει αν πηγα μαθημα το απογευμα. Οχι, της κανω, δε μπορουσα. Την αληθεια ελεγα. Ημουν πολυ χαλια ψυχολογικα. Πονουσε το κεφαλι μου, ζαλιζομουν. Μου λεει οτι εμαθε οτι εφυγα το πρωι. "Ναι, ειναι αληθεια. Δεν αισθανομουν καλα απο το πρωι και το σημερινο μαθημα με φρικαρε. Δε θα αντεχα με τιποτα να κατσω ολες τις ωρες", της εξηγησα και ευτυχως καταλαβε. Δεν ειχα νιωσει πιο χαλια απο χθες τον τελευταιο καιρο. Συζητησαμε για τη σχολη. Της ειπα οτι βαρεθηκα να ειμαι φοιτητης, οτι εχω περασει πια το εκπαιδευτικο σταδιο, οτι νιωθω ασχημα που ακομα δεν εχω τελειωσει, οτι νιωθω μεγαλος πια για να σπουδαζω, οτι δεν ανηκω πια σε καμια σχολη. "Δεν πιστευω να τα παρατησεις τωρα που εισαι στο τελος". "Οχι, δεν ειπα αυτο". Της ειπα οτι ειμαι σε αυτη τη μεταβατικη φαση που τελειωνει καποιος τις σπουδες και σκεφτεται τη δουλεια. Βεβαια, δεν της ειπα ποσο με απασχολει αυτο το θεμα. Δεν ειχε και νοημα.
Rewind. Το σημερινο επεισοδιο των "Κλεμμενων ονειρων" ηταν απο τα καλυτερα και πολυ συγκινητικο. Δεν ηθελα να τελειωσει με τιποτα. Ηταν αναγκη να τελειωσει; Ειναι το μονο προγραμμα στην τηλεοραση που με καθηλωνει. Μακαρι να ηταν 2ωρο το καθε επεισοδιο.
Το απογευμα κοιμομουν. Στην αρχη δε μπορουσα να κοιμηθω, αλλα ηταν το μονο που ηθελα να κανω. Η μαμα με ξυπνησε. Τη ρωτησα τι ωρα ειναι, μου λεει 7.30 (ψεμματα ειπε, ηταν 7 και κατι λεπτα) και σηκωθηκα αμεσως. Ξεκινουσαν τα "Κλεμμενα ονειρα".
Μεσημερι. Στο ψυγειο ειχε σπανακοριζο απο προχθες. Ηθελα να φαω κατι πιο "κανονικο", κατι πιο χορταστικο. Παραγγειλα σουβλακι. Εδωσα τα 6 ευρω που μου ειχαν μεινει και εμεινα παλι χωρις λεφτα. Αλλα ηθελα οπωσδηποτε να φαω κρεας.
Μπαινω facebook. Hello guys!
Loipon epeidh o kloios exei stenepsei polu sxetika me th diplwmatikh kai epeidh vlepw mia ka8ysterhsh kai mia apodiorganwsh exw na proteinw to exhs..Me ta koritsia (Hliana,Kwn/na, Maria) to syzhthsame kai symfwnoun..
Ean mexri th Deutera meta to ma8hma den exei teleiwsei o ka8enas to meros pou tou analogei ,na apoxwrei apo thn omada etsi wste na mporesoun oi ypoloipoi na oloklhrwsoun estw kai thn teleutaia evdomada thn ergasia. To kalytero vevai 8a htan an kapoios den exei dia8esh na asxolh8ei na to dhlwsei apo twra gia na mhn ka8usterei askopa tous ypoloipous!
Δε μπορω να ασχοληθω με την εργασια. Δε μπορω να συγκεντρωθω. Αν μαθει ομως η μητερα οτι δεν συμμετειχα, ποιος την ακουει...Σημερα παντως, δε μπορω να κανω κατι. Ειπα πως θα ψαξω για το θεμα που μου ειπαν. Μεχρι τη Δευτερα εχεις περιθωριο, μου λενε.
Με τοσο αγχος που εχω τον τελευταιο καιρο, δεν ειναι να απορεις γιατι εχω συχνοουρια.
Μεσημερι. Ανοιγω την τιβι και βλεπω στην ΕΤ1 το "Ουρανιο τοξο". Μου εφτιαξε πραγματικα τη διαθεση αυτη η εκπομπη. Αυτο το πιτσιρικι, ο Λεωνιδας, ηταν τοσο αξιολατρευτο και εξυπνο. Τα ελεγε τοσο ωραια. Εψαξα να βρω τη συγκεκριμενη εκπομπη στο ιντερνετ, αλλα δεν τη βρηκα δυστυχως. Ειχε πολυ πλακα. Αλλα κρατησε λιγο. Μολις τελειωσε η εκπομπη, αρχισε παλι η κακη διαθεση.
Το λεωφορειο δεν ελεγε με τιποτα να φτασει σπιτι. Δεν αντεχα αλλο εκει μεσα.
Εφυγα απο το μαθημα και δεν ηξερα που να παω. Πρωτη φορα μου συμβαινει αυτο. Ηθελα μονο να παω σπιτι να κοιμηθω. Αλλα δεν ηξερα αν θα ειναι σπιτι η μητερα. Δε μπορουσα να αποφασισω που θα παω. Ειχε φοβερη ζεστη. Ζαλιζομουν και σκεφτομουν διαφορα. Με ειχε πιασει αγχος. Τελικα πηγα νετ καφε.
Βρεθηκα να διαβαζω αυτο : https://www.freestuff.gr/forums/viewtopic.php?t=60843 που ηταν αρκετο για να με αγχωσει περισσοτερο και να μου χαλασει ακομα περισσοτερο τη διαθεση. Κατι τετοια διαβαζω και δε θελω να δουλεψω.
Πηγα σχολη παροτι δεν ειχα ορεξη αλλα εφυγα. Το μαθημα ηταν απαισιο και με αγχωσε.
Η καλη μερα απο το πρωι φαινεται, λενε. Σημερα ηθελα τοσο πολυ να κοιμηθω. Ηθελα τοσο πολυ να μη σηκωθω απο το κρεβατι. Η μητερα λυσσαξε. Δε γινοταν να λειπει απο το σπιτι αυτες τις μερες;
ΥΓ.Το ποστ αυτο το εγραψα σε νετ καφε. Σπιτι δε μπορουσα να κατσω. Η μητερα εχει φτιαξει facebook και μου τα πρηζει. Με ρωταει συνεχεια πραγματα πολυ προφανη. Σημερα ηθελα να μαθει πως δε θα της ερχονται στο e-mail οι ειδοποιησεις απο το facebook. Δεν ξερω, της λεω. Μετα με ρωτησε τι θα γινει αν πατησει αποσυνδεση...Θα εκραγει ο υπολογιστης, επρεπε να της πω.
ΥΓ2. Σημερα ειμαι καλυτερα. Τα εγραψα και ηρεμησα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
variemai
den eimai kala
den xero
ti mu symbainei
υπομονη
e oxi
de thelo
na kano
ypomoni
πρεπει
ela spiti mu
αυτο ειναι αδυνατο
gt?
δεν γινεται σου λεω
nai alla giati
pes me
μην επιμενεις
ξερεις πολυ καλα
den xero
den xero
σταματα τα παιδιαρισματα
ΞΕΡΕΙΣ
meneis thess?
αυτο θα κανω πως δεν το ακουσα
akouses?
afta pou grafo
akougontai?
δεν ειναι ωρα για αστεια
ti exeis?
gia ti einai ora?
καλυτερα να μη ξερεις
ela re
pes
pliz
ασε τα παρακαλια
thelo na miliso me kapoion
gt de mu milas?
mi feresai
san ti vicky
sta klemmena oneira
μη με συγκρινεις με αυτην
etsi feresai
παρ'το πισω
stenaxorethikes
pou xorisan
h faih me to stavro?
δεν με αφορα
oxxxxxxx
tha mu peis ti exeis?
καλυτερα να μη μαθεις ποτε
einai sovaro?
skotoses kapoion?
ουτε για αστειο δεν θα το λες αυτο
pes mu
ΟΧΙ
e giati re?
γιατι ετσι πρεπει
de thes na milame?
thes na se sviso?
οχι προς θεου
tote?
gt na se exo stis epafes mu
an de mu les pote tpt
σου λεω τα παντα
nai to vlepo...
επιτελους
ti epitelous?
de mu les ti exeis
de me peirazei
το λες επειδη δεν ξερεις
e thelo na matho
pes mu
αν το μαθεις μπορει να μη μπορεσεις να επικοινωνησεις ποτε ξανα
ego se simpatho
fainesai kalo paidi
k oloi kanoume lathi
k go exo kanei pragmata
asxima
k polla lathi
k an thes tha su ta po
δεν ηταν δικο μου το λαθος
ορκιζομαι
ok
pes mu
de tha se krino
το υποσχεσαι;
nai
θα σου πω τοτε
ολα αρχισαν χθες
nai
μην εισαι ανυπομονος
δεν εβλεπες οτι αρχισα να γραφω;
μου ειναι δυσκολο ξερεις
ok
sorry
eisai ekei?
ναι
ok
mallon me douleveis
τι σε δουλευω ρε;
που δεν με αφηνεις να ολοκληρωσω μια προταση
ma de fainetai
na grafeis kati
ok
perimeno
δεν βλεπεις ποτε γραφω;
edo eimai
perimeno
απο msn δεν εισαι;
nai
take ur time
tha perimeno
ε τοτε βλεπεις οταν γραφω
tora de grafeis
πως δε γραφω;
με κοροϊδευεις;
ela re sy
de xreiazetai prologos
apla pes mu
μπορει να βγαλεις λαθος συμπερασματα ομως
oxi
de tha se krino
apla pes mu
exo kanei k go
polles malakies
ειπα ψεματα
se poion
δεν τον ξερεις
ti tou eipes
ψεματα
nai alla ti ?
οτι το εκανε
ενω δεν το ειχε κανει
ti ekane
δεν το εκανε
poio?
αυτο που επρεπε να κανει
και εγω ειπα ψεματα
mi mu les misologa
mila kanonika
κανονικα μιλαω
de milas
pio sygkekrimena
με ρωτησε αυτος που δεν τον ξερεις "το εκανε;" και εγω ειπα "ναι" ενω δεν το ειχε κανει καποια που επισης δεν τη ξερεις]
και το ηξερα πως δεν το ειχε κανει
και παρ' ολα αυτα ειπα πως το εκανε
nai alla ti ekane
ti den ekane
dld
αυτο που της ζητησε
diladi?
και εγω το ηξερα πως το ζητησε
και παρ' ολα αυτα την καλυψα
λαθος μου μεγαλο τελικα
e siga
ti ekane omos
einai sovaro?
ναι
ti ekane?
δεν εκανε
ti DEN ekane
το καθηκον της
diladi?
αυτο που ΥΠΟΣΧΕΘΗΚΕ
ti?
εδωσε το λογο της πως θα το κανει
και δεν το εκανε
και οταν με ρωτησε ο αλλος αν το εκανε εγω του ειπα πως το εκανε ενω δεν το ειχε κανει
oraia
einai fili su afti?
ναι
e logiko
einai
na thes
na tin kalypseis
anagkastikes na peis psemata
toso sovaro einai afto?
αυτο ειναι μια ανακουφιση οτι με καταλαβαινεις
ego xereis posa psemata leo?
οχι
e polla
eidika sti mana mu
φανταζομαι αθωα
an tis elega
mono
alitheies
de tha imoun tora edo
που θα ησουν;
se kana psixiatreio
stous dromous
na zitianevo
γιατι;
ti gt?
gt tha thimone
k tha me petouse exo
me tis klotsies
ειναι οξυθυμη;
εχει ασκησει βια επανω σου;
oxi bebaia
apla
exo kanei polles anefthinotites
tespa
gia pes
k ti einai afto
pou den ekane
h fili su?
σαν τι ανευθυνοτητες;
na su po
ego su leo
alla esy de mu les
pes esy prota
ti den ekane
h fili su
τοση ωρα για την δικια μου ιστορια λεγαμε
εσυ λες μονο αοριστα πραγματα και μιλας γενικα
eno esy?????
εγω πηγα να στα γραψω αναλυτικα αλλα βιαζοσουν να μαθεις
πες εσυ τωρα
px
de tha mporousa na tis leo
oti ekana kopana
apo to mathima
oti imoun sto net kafe
k edosa 20 euros
oti xodepsa
30 euros
gia karta
sto kinito
k ena soro alla
seira su tora
απλα εκρυψες την αληθεια δεν της ειπες ψεματα ομως
tis eipa
tis exo pei psemata
seira su tora
οπως;
opos oti piga mathima
eno den piga
σε ρωτησε αν πηγες;
ne
γιατι δεν της το ειπες;
φοβηθηκες την αντιδραση της;
e vevaia
loipon
seira su tora
της εχεις πει ποτε οτι δεν πηγες σε μαθημα;
oxi
σε καταλαβε ποτε η ιδια ενω της ειπες πως θα πας;
pote
seira su tora
πως νομιζες θα αντιδρασει;
aaa
seira su tora leme
δεν απαντησες στην ερωτηση μου
tha antidrasei asxima
tha thimosei
pao se iek
plironoume
seira su tora
σε τι ιεκ;
idiotiko
seira su tora
τι σπουδαζεις;
αν επιτρεπεται;
den epitrepetai
συγγνωμη
ti DEN ekane
εγω σου ανοιξα παντως την καρδια μου
δεν πιστευω πως αυτο που σπουδαζεις ειναι πιο ντροπιαστικο απο αυτο που εγινε με εμενα
den ekanes kati ntropiastiko
apla se rotao
ti DEN ekane
na matho thelo
ουτε το να σπουδαζεις ειναι ντροπη
gia pes
ti DEN ekane
εγω πιστευω πως πρεπει να το πεις στη μαμα σου και ειμαι σιγουρος πως θα σε κατανοησει και θα σε συγχωρεσει. Απλα πες της οτι εγινε μια δυο φορες. Θα ειναι ενα μικρο αθωο ψεματακι. Θα το λετε μετα απο χρονια και θα γελατε.
ok
TI DEN EKANE
θα το κανεις;
ne
ti den ekane
να μου πεις πως θα αντιδρασει
οκ;
οταν της το πεις
ok
ti DEN ekane
δεν εκανε αυτο που επρεπε να κανει. Το παιδι που δεν το ξερεις ειχε βασιστει σε αυτην.
dld
και εγω του ειπα πως το εκανε ενω ηξερα πως δεν το εκανε
και τωρα νομιζω πως εμαθε πως δεν το εκανε
nai alla ti DEN ekane
και φοβαμαι μηπως μαθει πως ηξερα οτι δεν το εκανε και ειπα πως το εκανε οταν με ρωτησε αν το εκανε
αν με ρωτησει αν το ηξερα οτι το εκανε και πω πως δεν το ηξερα οτι το εκανε θα ειναι δευτερο ψεμα
εσυ πιστευεις πρεπει να του πω την αληθεια;
ti den ekane
πιστευεις πως πρεπει να του πω πως το ηξερα οτι δεν το εκανε ή να πω και εγω οτι με κοροιδεψε και δεν το ηξερα
ετσι μπορει να πληγωσω και την φιλη μου
που ηδη με εξεθεσε καλυπτωντας την
TI DEN EKANE
τι λες;
να κανω;
ti den ekane
TI DEN EKANE
TI DEN EKANE
να του πω κι αλλο ψεμα ή να του πω την αληθεια
TI DEN EKANE?
μετα θα θυμωσει αυτος μαζι της κι αυτη μαζι μου
ενω αν πω την αληθεια θα θυμωσει αυτος και με τους δυο μας
GRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRR
TI DEN EKANE GAMOTO
και αυτη θα με ευχαριστει για το οτι την καλυψα
GT DE MU LES?
μα σου ειπα
DE ME EIPES
σου ειπα πιο πανω
OXI
μα ναι
PES RE
ante
θα μου πεις τη συμβουλη σου ;
εγω σε συμβουλεψα στο προβλημα σου
de mu eipes
ti den ekane gamoto
k se rotao
1 ora
ναι ομως κι εσυ δεν μου ειπες τι με συμβουλευεις
μονο εγω σου λεω
na peis tin alitheia
pes tora
TI DEN EKANE
θα θυμωσει ομως μαζι της και δεν θελω
ασε που θα θυμωσει και αυτη μαζι μου
ti den ekane
και θα θυμωσει αυτος και μαζι μου
ολοι θα θυμωσουν μαζι μου
TI DEN EKANE
TI DEN EKANE
TI DEN EKANE
TI DEN EKANE
TI DEN EKANE
με ακους καθολου;
ti den ekane?
δεν γινεται ετσι διαλογος
δεν ειναι ωραιο αυτο που κανεις
OUTE
esy
εγω κανω διαλογο
de les
αλλα δεν παιρνω απαντησεις
den apantas
se rotao
54 ores
mia erotisi
κανεις σαν κακομαθημενο ενω ειμαι σιγουρος πως εισαι πολυ καλο παιδι και μη στεναχωριεσαι για τα ψεματα που ειπες στη μητερα σου. Δεν ηταν κατι σημαντικο
TI DEN EKANE
και εγω εχω πει ψεματα
χθες ειπα ενα μεγαλο
και μπορει να πω και δευτερο αν με ρωτησει
επρεπε να πω πως δεν ξερω αν το εκανε. Να μην πω ουτε ναι ουτε οχι. Συμφωνεις;
Πολυ χαζος ημουν που δεν το σκεφτηκα
TI DEN EKANE?
ε βρε στεφανε σου εχω κανει τοσες ερωτησεις για να μαθω τη γνωμη σου για αυτα που εχω κανει ή συμβουλες για το τι να κανω και δεν παιρνω απαντηση
e de me les re file
se rotao
re pousti mu
k de mu apantas
gamoto
ante apo kei
με κανεις και στεναχωριεμαι τωρα
k esy na thimono
exasa 6 ores
na se rotao
1 erotisi
eleos
δεν κανει να θυμωνεις
loipon
an den peis
se kano delete
γιατιιιιιιι;
telos
νομιζα πως θα σχολιαζαμε για τα κλεμμενα ονειρα
βρισκεις καποιον σε δυσκολη κατασταση και τον πατας κι αλλο;
se rotao
5 ores
mia erotisi
an den apantiseis
delete
δεν ειναι ωραιο να εκβιαζεις
oyte esy
na me douleveis
δεν σε δουλεψα ποτε
και με προσβαλεις οταν το λες αυτο
tote apanta
se afto pou se rotao
TI DEN EKANE
τι θελεις να μαθεις;
TI DEN EKANEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE
αναλυτικα;
ή σε γενικες γραμμες;
oti thes
εσυ τι θες
na mu peis
ti den ekane
epitelous
να σου πω και ονοματα;
θα σου πω ψευτικα ονοματα για να μη λεω αυτος και αυτη
καλα;
καλα;
ok
ακου λοιπον
ο γιωργος εχει εναν σκυλο
τον ταζ
λαμπραντορ
λευκο
πρεπει να ειναι 7 χρονων
αυτο εχει συνηθισει να βγαινει για βολτα δυο φορες την ημερα
μια το πρωι κατα τις 10 με 12
και μια το απογευμα κατα τις 7 με 8
εχει ο γιωργος απεναντι απο το σπιτι του μια αλανα που δεν εχει τιποτα εκει
μονο χωμα
κανεις δεν παταει
και το βγαζει εκει το σκυλι του για τις αναγκες του
εγω του λεω πως πρεπει να μαζευει τα κοπρανα οπως κανουν οι πολιτισμενοι ανθρωποι αλλα αυτος δεν το κανει
ο γιωργος δεν εχει σοβαρα μαθηματα αυτον τον καιρο
και ηθελε να παει ταξιδι με την κοπελα του
την μαρια
εγω δεν την πολυξερω την μαρια
σπανια μιλαει
αλλα ο γιωργος λεει πως ειναι πολυ καλη κοπελα
επειδη θα πηγαινε ταξιδι στη βενετια και στη ρωμη
καπως το εκλεισε πολυ φθηνα
δεν ειχε που να αφησει τον σκυλο του
τον ταζ
και λεει στην φιλη μου και δικια του φιλη την νατασα να το κρατησει αυτη
αλλα εκεινη αρνηθηκε
και μετα ειπε τον κωστα
αλλα τα φοβαται τα σκυλια
και ειναι και ολοκληρος αντρας
του κανουμε πλακα γι αυτο μερικες φορες
katse
ta teleftaia den ta piasa
απο που;
poio kosta
και μετα ειπε τον κωστα
αλλα τα φοβαται τα σκυλια
και ειναι και ολοκληρος αντρας
του κανουμε πλακα γι αυτο μερικες φορες
ο γιωργος ειπε στον κωστα να κρατησει τον σκυλο του
nai kai?
αλλα ο κωστας τα φοβαται τα σκυλια και επειδη ο κωστα ειναι ολοκληρος αντρας και μεγαλωσομος εμεις του κανουμε πλακα
oraia
ε μετα δεν ειχε αλλη επιλογη ο γιωργος απο το να το ζητησει απο εμενα
αλλα εγω εχω δικο μου σκυλο και μαλωναν
nai kai?
γι αυτο του ειπα να το ζητησει απο την χριστινα την φιλη μας
που ειναι και πρωην του
και δεν χωρισαν και με τον καλυτερο τροπο
ασε που νομιζω πως τα ειχε ηδη με την μαρια οταν χωρισε με την χριστινα
αλλα δεν ειμαι σιγουρος και δεν θελω να τον παρω στον λαιμο μου
η χριστινα ειπε πως θα το κανει
τον κρατησε τον σκυλο
και επρεπε να τον βγαζει για τρεις μερες
πρωι απογευμα
αλλα στο δικο της σπιτι δεν εχει απεναντι αλανα οπως του γιωργου
και ο γιωργος δεν εδινε τα κλειδια του
γιατι το εμαθε ο σπιτονοικοκυρης απο τον οποιον νοικιαζει ο γιωργος το σπιτι
και νομιζε πως θα δωσει τα κλειδια για να μεινει η χριστινα
ειναι στριμενος ο σπιτονοικοκυρης
katse katse
αλλα τουλαχιστον ειναι λογικος στις τιμες
ta exasa
pali sto telos
αλλα στο δικο της σπιτι δεν εχει απεναντι αλανα οπως του γιωργου
και ο γιωργος δεν εδινε τα κλειδια του
γιατι το εμαθε ο σπιτονοικοκυρης απο τον οποιον νοικιαζει ο γιωργος το σπιτι
και νομιζε πως θα δωσει τα κλειδια για να μεινει η χριστινα
ειναι στριμενος ο σπιτονοικοκυρης
ο γιωργος θελει ο σκυλος του να βγει βολτα. αυτο γινεται με δυο τροπους. α) να μενει σπιτι μονο του και να πηγαινουν καποιοι με τα κλειδια του γιωργου για να το βγαλουν β) να μεινει σε σπιτι αλλου
το πρωτο δεν μπορεσε να γινει γιατι ο σπιτονυκοκυρης του γιωργου δεν το ηθελε αυτο και γιατι ο σκυλος γαβγιζει πολυ οταν μενει μονος του
οποτε η χριστινα επρεπε να το παρει σπιτι της
οπως σου ειπα ο γιωργος εχει απεναντι απο το σπιτι του μια αλανα και εκει βγαζει βολτα τον σκυλο του
η χριστινα ομως δεν εχει τετοια αλανα
και ειναι πιο δυσκολα
εχει παντου πολυκατοικιες και οι γειτονες φωναζουν αν κατουραει στα δεντρα
e oraia
mono se alanes paei to skyli?
lol
και τελικα η χριστινα αντι να το βγαλει 6 φορες βολτα
το εβγαλε 4
και με ρωτησε ο γιωργος. "εκανε αυτο που της ειπα;" και εγω ειπα "ναι" ενω δεν το εκανε και ηξερα πως δεν το εκανε
και σημερα γυρναει σπιτι ο γιωργος για να παρει το σκυλι
μπορει ηδη να γυρισε
8 η ωρα εφυγε απο βενετια
δεν ξερω και με την διαφορα της ωρας τι παιζει
!!!!!!!!!!!
katse
esy tha me tralaneis
etsi?
tosi ora
TOSES ORES
KATHOMASTE K MILAME
G AFTO????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????
γιατι τι εχει;
ANTE STO DIAOLO
MALAKA
ME DOULEVEIS
TOSI ORA
OUST
εισαι καλα ρε;
mi mu xanamiliseis
γιατι ρε;
xasou
τι επαθες;
ο γιωργος με την χριστινα χωρισαν ασχημα σου ειπα
και τελικα η χριστινα αντι να το βγαλει 6 φορες βολτα
το εβγαλε 4
GIA POSO XAZO ME PERNAS?
xasou eipa
και τωρα η χριστινα την μοναδικη φορα που της ζητησε κατι να κανει
δεν το εκανε
ποια περιμενεις να ειναι η αντιδραση του γιωργου;
XASOU EIPA
1. Ή ΜΕ ΔΟΥΛΕΥΕΙΣ
ή εισαι εντελως βλακας
δεν σε δουλευω
και στις 2 περιπτωσεις
χασου
ουτε βλακας ειμαι
απλα ειπα ψεματα και φοβαμαι μηπως θυμοσουν μαζι μου
και γινουν χειροτερα οι σχεσεις μας
εσυ εχεις φιλους που τα ειχαν και χωρισαν;
μπορεις να κανεις ευκολα παρεα και με τους δυο μαζι;
δεν νομιζω
αν ξανα μαλωσουν με ποιον θα κανω παρεα εγω
ποιανου το μερος πρεπει να παρω;
προφανως ο γιωργος εχει δικιο
αλλα και η χριστινα ειναι φιλη μου
ακους;
χασου
ειπα
δεν ειμαι βλακας
κ δε μιλαω
με βλακες
γιατι γινεσαι κακος;
γιατι 3 ωρες με δουλευεις
νομιζα πως ηταν κατι σοβαρο
δεν σε δουλευω
τι σοβαρο ;
σαν τι;
στην αρχη της συζητησης κιολας με ρωτησες αν εχει σχεση με θανατο και σου ειπα πως οχι
ΚΑΛΑ...
αντε γεια
δε μπορει
να καθομαι
να σου μιλαω
2 ωρες
δεν πιστευω να θυμωσες
για να μου πεις
οτι η χριστινα
δεν εβγαλε 6
φορες
το σκυλο βολτα
αλλα 4
ΔΙΝΕ ΤΟΥ
επικεντρωνεσαι σε λαθος πραγματα
το θεμα δεν ειναι ΤΙ εκανε
ειναι οτι δεν εκανε κατι που ειπε πως θα κανει
ενω ειχε καιρο να της ζητησει κατι γιατι χωρισαν με ασχημο τροπο
και αν ξανα μαλωσουν δεν θα μπορω να κανω παρεα και με τους δυο
και η χριστινα τον αγαπαει ακομα
και αν θυμωσει αυτος μαζι της
δεν θα μου το συγχωρεσει
δεν ειναι σοβαρο αυτο;
να χασω την φιλη μου
δεν απανταω
και αυτη τον ερωτα της;
εσυ επικεντρωνεσαι στον σκυλο
ξερω οτι ειναι λιγο γελοιο αλλα δεν εχει αυτο σημασια
σχεσεις διαλυονται
θα μιλαμε για τα κλεμμενα ονειρα;
καλυτερα να μη ξερεις
ειναι μεγαλο το φορτιο που θα κουβαλας
αν και τυχον το μαθεις
ΤΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ...
ΤΩΡΑ
ΔΕ ΘΑ ΚΟΙΜΑΜΑΙ ΤΑ ΒΡΑΔΥΑ
ΜΕΓΑΛΗ ΠΛΗΓΗ
ΜΕΓΑΛΟ ΦΟΡΤΙΟ
ΟΥΣΤ
αυτο το ειπα για πλακα
δινε του ειπα
θυμαμαι πως ειπες οτι θα με δικαιολογησεις και δεν θα με κρινεις
αν το μαθεις μπορει να μη μπορεσεις να επικοινωνησεις ποτε ξανα
κ αυτο για πλακα το ειπες;
ναι
θυμαμαι πως ειπες οτι θα με δικαιολογησεις και δεν θα με κρινεις
παρατα με
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
σημερα διαβασα μια συνεντευξη της Χαρουλας Αλεξιου στην Καθημερινη της Κυριακης.
Μιλησα σημερα με ενα φιλο μου στο skype και του ανεφερα τη συνεντευξη και συζητησαμε για την Αλεξιου και οσα ειπε και για τους κομμουνιστες. Παραθετω το διαλογο μας και περιμενω τις δικες σας αποψεις :
Εσενα σου τη σπανε οι κομμουνιστες;
ειναι καραγκιοζηδες και ζουν 100 χρονια πισω
ολα αυτα που πρεσβευουν οι ιδεες τους και οι πολιτικες τους ειναι αναχρονιστικα και αστεια
Και γω αυτο νομιζω,και οχι μονο αυτο
αλλα βρισκουν παντου αρνητικα
και σου μαυριζουν την ψυχη
ναι
ολα μαυρα τα βλεπουν
τιποτα δε βρισκουν καλο και σωστο
τωρα βρηκανε
τη νεα καραμελα
"πεθανε το lifestyle"
σωστα
τωρα θα επικρατησει
η Παπαρηγα
ελεος...
ναι νομιζουν οτι τωρα θα παρουμε τα κομμουνιστικα ταγαρια και θα αφηνουν οι γυναικες αξυριστες τις μασχαλες τους που εκλεισε η ιμακο
λολ
και η αλεξιου
κομμουνιστρια
πρεπει να ειναι
η τραγουδιστρια
διαβασα σημερα
συνεντευξη της
εχω ακουσει
αρνητικα σχολια
οτι δεν δινει σημασια
στους θαυμαστες της πχ
ειναι απλα μια αμορφωτη που ετυχε να εχει καλη φωνη
τιποτα παραπανω
λεει κατι βλακειες
στην καθημερινη
κατι κομμουνιστικα
τυπου
"οταν ψηλωσαν τα σπιτια
χωρισαν και οι ανθρωποι"
και δε μυριζε πια γαζια η γειτονια
"τα καναλια πληρωνουν εκπομπες για να κρινουν γοβες σε μια Ελλαδα με αστεγους
δεν υπαρχει εκπομπη για πολιτισμο"
κτλ
που πρωτον
δεν καταλαβα
επειδη υπαρχει φτωχεια
κ κριση
πρεπει ολη η τηλεοραση
να δειχνει μονο αυτο;
κ δευτερον
υπαρχουν πολλες εκπομπες
με πολιτισμο
αυτη την καραμελα με τις εκπομπες πολιτισμου τη λενε ολοι
και ξερεις τι εννοουν;
"τωρα εχουμε το ριαλιτι. την γκομενα με το στενο φουστανι, τη βλεφαριδα καγκελο να κλαιει"
τι;
εννοουν να εχουμε εκπομπες που να δειχνουν την αλεξιου το μαλαμα και δυο τρεις αλλους καραγκιοζηδες
αυτο εννουν πολιτισμο αυτοι
και στο κατω κατω η ΕΡΤ ολη μερα και ολη νυχτα μας εχει πηξει στον πολιτισμο
και ειναι τρια καναλια
ε αυτο λεω κ εγω
ποσο πολιτισμο να αντεξουμε ακομα;
σκεφτομαστε το ιδιο
εχουμε τον ιδιο
τροπο σκεψης
ειναι απλη λογικη
λογικη που λειπει απο τον πολυ κοσμο
ε αυτο λεω
ειναι απλη
αλλα οχι κοινη
καθενας βλεπει μονο ενα κομματακι που τον συμφερει και ασχολειται μα αυτο και το κανει καραμελα
ελεος
την αλλη την πειραξε που ψηλωσαν τα σπιτια
αν δεν ψηλωναν η αθηνα θα ειχε φτασει μεχρι τη θηβα
και μετα θα παραπονιοταν που εχουν γινει ολα οικοπεδα
βγαλε ακρη
Περιμενω τις αποψεις σας. Και για να μην παραξηγουμαι, θεωρω την Αλεξιου μια σημαντικη τραγουδιστρια που εχει πει σημαντικα και ποιοτικα τραγουδια, παροτι εμενα δε μου αρεσουν. Επισης, δε λεω οτι ολα οσα λεει ειναι λαθος. Την ειχα δει και σε τηλεοπτικη συνεντευξη και μου φανηκε σωστη. Ουτε θεωρω οτι οι κομμουνιστες ειναι λαθος σε ολα, ουτε τους ακυρωνω, ουτε τους απαξιωνω. Εστιαζω σε καποια συγκεκριμενα πραγματα που δε μου αρεσουν.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
Διαβαστε το ενδιαφερον αυτο αρθρο της Καθημερινης που διαβασα σημερα. Με αυτα πρεπει να ασχολουμαστε. Αυτα πρεπει να αναδεικνυουμε. Να προβαλουμε. Αυτα πρεπει να γινονται γνωστα. Φτανει πια με την τρομοκρατια, τους λαικισμους, τις υπερβολες, την καταστροφολογια, τη μιζερια. Την εχει σιχαθει η ψυχη μου τη μιζερια και την απαισιοδοξια της εποχης. Ας παμε κοντρα σε αυτην. Διαβαζοντας θετικες ειδησεις, αρθρα, συνεντευξεις, ποστ, παμε κοντρα σε αυτην. Μετα μενει να προχωρησουμε και στην πραξη. Να συμβαλουμε εμεις οι ιδιοι ωστε να δημιουργουνται θετικες ειδησεις και με την αισιοδοξη σκεψη να καταπολεμησουμε την απαισιοδοξια που γεννα ολα τα αλλα δυσαρεστα σε αυτη τη ζωη. Ποσταρετε και εσεις μια αισιοδοξη ειδηση, κατι αισιοδοξο που διαβασατε, που ειδατε, που κανατε.
Ιδου το αρθρο :
Ο ενεργός πυρήνας των νέων Ελλήνων
Τρία παραδείγματα πολιτών που δραστηριοποιούνται, συμπαρίστανται και προχωρούν διαμορφώνοντας το μέλλον της χώρας Διατρέχοντας την καθημερινότητα από τη μια άκρη της Ελλάδας ώς την άλλη, διασταυρώνεσαι με ανθρώπους που βρίσκουν τη δύναμη, ακόμα και υπό τις παρούσες συνθήκες, να μην τα βλέπουν όλα μαύρα κι άραχλα, να δραστηριοποιούνται υπέρ του γενικού καλού, να συνεισφέρουν οβολό αλληλεγγύης, να «επιχειρούν» κατά κυριολεξία, χωρίς να καταθέτουν τα όπλα.
Ολοι αυτοί δεν συναθροίζονται σε μια μειονότητα που τα τελευταία χρόνια βαφτίσαμε «η άλλη Ελλάδα», αντιδιαστέλλοντάς την με μια χώρα ωχαδερφισμού, εγωκεντρισμού και γενικευμένου βολέματος. Αυτοί οι διπλανοί μας είναι ο ενεργός πυρήνας. Αγωνιούν, αλλά συμπαρίστανται. Πάσχουν και αυτοί, αλλά φτιάχνουν ομάδες υγιούς δράσης, αλλάζουν τον δρόμο τους, τη γειτονιά τους. Αλλοι αφοσιώνονται στο να κάνουν τη ζωή συνανθρώπων τους καλύτερη και άλλοι στέλνουν στα πέρατα της γης δείγματα της διαχρονικής δυνατότητας των Ελλήνων. Οι μικρές ιστορίες που ακολουθούν είναι απλώς ενδεικτικές, που πιστοποιούν την ύπαρξη «καλών ειδήσεων» σε μια χώρα που περιδινίζεται.
Το ξέρατε, για παράδειγμα, ότι στη Λάρισα εδώ και χρόνια δραστηριοποιείται μια εταιρεία που εξάγει υψηλή τεχνογνωσία στις ΗΠΑ, την οποία επισκέφθηκαν εκπρόσωποι της περίφημης NASA και που τα καινοτόμα προϊόντα της κέντρισαν το ενδιαφέρον της Γερμανίας, της Ινδίας, του Ισραήλ, της Μπόινγκ; Ρομποτικά συστήματα, αμυντικά συστήματα made iCreece. Ψάχνουμε συνέχεια για το καινούργιο, δεν σταυρώνουμε ποτέ τα χέρια λέει στην «Κ» ο ιθύνων νους της εταιρείας κ. Κώστας Σούκος.
«Μόνο εάν ο κόσμος μπει στο δάσος και περπατήσει θα το αγαπήσει» μας λέει ο κ. Σπ. Ζαφειρόπουλος, συμπυκνώνοντας τη φιλοσοφία δράσης του Δικτύου Αφύπνισης Πολιτών, που κέρδισε την υπερκομματική εμπιστοσύνη των κατοίκων της Αμαλιάδας με συνεχείς, ομαδικές παρεμβάσεις και πρωτοβουλίες που αναβαθμίζουν την καθημερινότητα και κάνουν τους πολίτες συνεργάτες για το κοινό καλό.
Τη σκυτάλη παραλαμβάνουν δύο φοιτητές, ο Αλέξης και ο Φίλιππος, που δημιούργησαν την πρώτη πλατφόρμα περιήγησης στο Facebook για άτομα με προβλήματα όρασης, κερδίζοντας βραβείο σε διεθνή διαγωνισμό της Microsoft.
Ο λόγος ανήκει σε αυτούς.
Η Eclipsis ανοίγει παράθυρο όρασης στο Facebook
Αλέξης Τζανετόπουλος, Φίλιππος Πρωτογερίδης Του Δημητρη Pηγοπουλου
Το 2011, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, 161 εκατομμύρια άνθρωποι, δηλαδή περίπου το 2,6% του παγκόσμιου πληθυσμού, παρουσίαζαν σοβαρά προβλήματα όρασης: έχουν χαμηλή όραση ή είναι τυφλοί. Οπωσδήποτε εντυπωσιακό νούμερο. Ο Αλέξης Τζανετόπουλος δεν εντυπωσιάζεται. Οταν άρχισε να κάνει μαθήματα στον 13χρονο γείτονά του Βασίλη, ο οποίος είναι ο ίδιος τυφλός, συνειδητοποίησε ότι άτομα σαν τον μικρότερο σε ηλικία φίλο του δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν πολύ εύκολα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπως το εξαιρετικά δημοφιλές στους «βλέποντες» συνομηλίκους του Facebook.
Ο Αλέξης, παθιασμένος «κομπιουτεράς» από τα πέντε του χρόνια(!), είδε μπροστά του μια τεράστια πρόκληση: να δοκιμάσει να δημιουργήσει την πρώτη πλατφόρμα περιήγησης στο Facebook για άτομα με προβλήματα όρασης. Και το έκανε μαζί με τον συμφοιτητή του Φίλιππο Πρωτογερίδη. Η εφαρμογή τους με το ελληνικότατο όνομα «Eclipsis» θεωρείται πρωτοποριακή στο είδος της και, ως φυσικό επακόλουθο, διακρίθηκε στον διαγωνισμό της Microsoft Imagine Cup 2011.
Οταν προσπαθούσαμε με τον Αλέξη Τζανετόπουλο και τον Φίλιππο Πρωτογερίδη να βρούμε μια ώρα να μιλήσουμε για την πρωτοποριακή τους διαδικτυακή εφαρμογή, διάβασα ένα email που δεν περίμενα. «Σας ευχαριστούμε πολύ για το ενδιαφέρον. Θέλουμε μόνο να σας ενημερώσουμε ότι αυτή είναι για μας περίοδος εξετάσεων και είμαστε λίγο πιεσμένοι».
Ο Αλέξης και ο Φίλιππος εκτός από φίλοι είναι και φοιτητές του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Δεν φανταζόμουν ότι οι δύο αυτοί νέοι επιστήμονες είναι τόσο μικροί σε ηλικία. Εικοσι τριών ο Αλέξης, εικοσάρης ο Φίλιππος.
Πώς λειτουργεί
Tι ακριβώς, όμως, κάνει το «Εclipsis»; Η παρέα του Αλέξη με τον Βασίλη βοήθησε τον πρώτο να συνειδητοποιήσει τι «φταίει» και ο Βασίλης δυσκολεύεται με το Facebook. Eνας τυφλός σήμερα έχει στη διάθεσή του μόνο τους λεγόμενους screen readers, πλατφόρμες για άτομα με προβλήματα όρασης που εγκαθίστανται στον υπολογιστή και διαβάζουν όσα γράφει η οθόνη. Ενας screen reader είναι χρήσιμος για να «διαβάσει» ένας τυφλός το περιεχόμενο βασικών προγραμμάτων του υπολογιστή, όπως το office, αφού φυσικά πρώτα έχει εξοικειωθεί με το «τυφλό» σύστημα πληκτρολόγησης. Οταν έρθουμε όμως σε πιο «περίπλοκα» διαδικτυακά περιβάλλοντα, όπως το Facebook, τα πράγματα δυσκολεύουν. Μια ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης περιέχει πληθώρα δεδομένων και η «αποκρυπτoγράφησή» της από έναν τυφλό απαιτεί αλλεπάλληλα χτυπήματα στον κέρσορά του αλλά και πολλή συγκέντρωση. Αν ο χρήστης δεν προλάβει ή δεν είναι αρκετά προσεκτικός για να ακούσει την επιθυμητή πληροφορία, θα πρέπει ίσως να επαναλάβει τη διαδικασία προσθέτοντας εκνευρισμό και απογοήτευση. Η πρωτοποριακή εφαρμογή των δύο νέων Ελλήνων προσφέρει στους χρήστες ένα νέο περιβάλλον, όπου μεταφέρεται, συγκεντρώνεται και κατά κάποιον τρόπο «κωδικοποιείται» το περιεχόμενο του Facebook καθιστώντας το φιλικό και εύχρηστο. Αυτό γίνεται μέσα από δύο βασικούς δρόμους, που είναι από τη μία πλευρά οι φωνητικές εντολές («θέλω να δω τα μηνύματα», «θέλω να δω τα αιτήματα φιλίας» κ.λπ.) και από την άλλη οι συντομεύσεις πληκτρολογίου μέσω των οποίων ο χρήστης είναι πλέον σε θέση να περιηγηθεί στην ιστοσελίδα πιο εύκολα και χωρίς να σπαταλάει χρόνο όπως γινόταν προηγουμένως.
Η εφαρμογή δεν είναι ακόμα διαθέσιμη και δύσκολα θα είναι πριν από το καλοκαίρι εάν δεν βρεθεί χρηματοδότηση. Ο υποψήφιος επενδυτής θα πρέπει να βάλει κάτι λιγότερο από 100.000 ευρώ. «Στην Ελλάδα δεν διαπιστώσαμε κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον, ούτε καν από τους θεσμικούς φορείς των τυφλών. Στο πανεπιστήμιο δύο καθηγητές και η Μονάδα Καινοτομίας και Επιχειρηματικότητας του Ιδρύματος έδειξαν ενδιαφέρον». Αλλά δεν το βάζουν κάτω. Σε λίγες ημέρες ετοιμάζονται να ταξιδέψουν στην Ιταλία για να παρουσιάσουν την εφαρμογή τους, όπως το έκαναν πριν από λίγους μήνες και στη Γαλλία. Και στο μεταξύ, ετοιμάζουν το επόμενο βήμα, που είναι ένα αντίστοιχο πρόγραμμα για το Twitter.
Παιδική χαρά, πράσινο στην πόλη, Μπουλατοδρομίες
Δίκτυο Αφύπνισης Πολιτών, Αμαλιάδα Της Λινας Γιανναρου
Η παιδική χαρά της οδού Καλαβρύτων στην Αμαλιάδα, δωρεά του Θεόδωρου Μαυρογιάννη, κατοίκου Βοστώνης, στην πόλη το 1957, είχε μεγαλώσει γενιές και γενιές, αλλά πια έδειχνε την ηλικία της. Μολονότι επρόκειτο για έναν τεράστιο αδόμητο χώρο μέσα στον αστικό ιστό –η έκτασή της φτάνει τα 570 τ.μ.–, εγκαταλελειμμένη και βρώμικη, είχε σταματήσει να αποτελεί πόλο έλξης για τα παιδιά. Δεν θα μπορούσε να βρεθεί καλύτερη αφετηρία για την παρέα του Δικτύου Αφύπνισης Πολιτών, την ομάδα που φιλοδοξεί να αλλάξει την εικόνα της πόλης κάνοντας τους κατοίκους της να νοιαστούν γι’ αυτήν.
Η ιδέα ανήκει στον Σπύρο Ζαφειρόπουλο, καθηγητή Πληροφορικής στο ΤΕΙ Πάτρας, είναι εξαιρετικά απλή, αλλά συνάμα εντελώς ριζοσπαστική. Η «θητεία» του σε διάφορες συλλογικότητες είχε δείξει ότι συχνά-πυκνά οι πρωτοβουλίες είτε μένουν στη θεωρία, με τους συμμετέχοντες να αναλώνονται σε συζητήσεις επί συζητήσεων, είτε περιορίζονται στη δράση των λεγόμενων «ενεργών πολιτών», που αναλαμβάνουν μόνοι τους να βελτιώσουν τις συνθήκες ζωής στις κουρασμένες, μπετονένιες, ασφυκτικές πόλεις μας. Πραγματική «επανάσταση» θα ήταν τα ηνία να λάβουμε οι ίδιοι οι χρήστες τους. «Να το θέσω αλλιώς», λέει ο ίδιος στην «Κ». «Μόνο εάν ο κόσμος ξαναμπεί, ξαναπερπατήσει στο δάσος, θα νοιαστεί να το διατηρήσει καθαρό. Η φιλοσοφία μας είναι να δημιουργήσουμε εστίες κοινωνικού ενδιαφέροντος για ελεύθερη πρόσβαση των πολιτών σε αυτές».
Ξανακέρδισαν τον χώρο τους
Κάπως έτσι, τον Μάρτιο του 2010, η οργανωτική ομάδα του νεοσύστατου Δικτύου Αφύπνισης Πολιτών προχώρησε στην πρώτη παρέμβαση, εκείνη στην παιδική χαρά. Προσκλήθηκε όλη η γειτονιά. Καθαρίστηκε ο χώρος με τη βοήθεια της Μοτοσυκλετιστικής Λέσχης Αμαλιάδος, στον τοίχο ζωγραφίστηκε ένα παιδικό γκράφιτι (αφού ρωτήθηκε ο γείτονας φυσικά), οι μαμάδες έφεραν ριγανάδα για να κολατσίσουν τα παιδιά και οι μπαμπάδες τούς έμαθαν τα παιχνίδια της δικής τους γενιάς: αμπάριζα, κεραμιδάκια, κουτσό. «Δεν κόστισε σχεδόν τίποτα, αλλά για πρώτη φορά η γειτονιά “συναντήθηκε” σε έναν κοινό δημόσιο χώρο», λέει ο κ. Ζαφειρόπουλος. Οπως σημείωσε κάποιος στο σάιτ του δικτύου (www.citizenalertnetwork.gr), «πολλοί από τους ανθρώπους αυτούς συναντιούνταν καθημερινά, αλλά δεν αντάλλασσαν ούτε μια καλημέρα». Εκτοτε, βέβαια, όχι μόνο συζητούν, αλλά έχουν φροντίσει ο χώρος να παραμένει καθαρός, να τοποθετηθεί φωτισμός, να μπουν νέα παιχνίδια. «Ξανακέρδισαν τον χώρο τους».
Εκτοτε, η δράση του Δικτύου υπήρξε καταιγιστική. Από δενδροφυτεύσεις «ψεύτικων» δέντρων για να αναδειχθεί το πρόβλημα της έλλειψης πρασίνου στην πόλη και εκστρατεία με τίτλο «Μην περιμένεις να έρθει, πήγαινε εσύ στο δάσος», δράσεις για την ασφάλεια στον δρόμο και το Διαδίκτυο μέχρι προβολές ταινιών και θεατρικές παραστάσεις, η ομάδα του Δικτύου έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη των πολιτών της Αμαλιάδας που άρχισαν να την στηρίζουν σε κάθε βήμα. «Κάθε τρίμηνο οργανώνουμε μεγάλες συναντήσεις, με ανοιχτή συμμετοχή, όπου προτείνουμε νέες ιδέες. Μέχρι και όπερα έχουμε φέρει!»
Κομβικό σημείο για την επιτυχία του εγχειρήματος, κυριολεκτικά και μεταφορικά, ο διαδικτυακός χώρος του δικτύου, αποτέλεσμα εθελοντικής δουλειάς ομάδας γραφιστών, το οποίο θα ζήλευαν πολλοί οργανισμοί του εξωτερικού. «Θέλαμε να φτιάξουμε ένα σάιτ τόσο ωραίο όσο και αυτό που κάνουμε», σημειώνει ο κ. Ζαφειρόπουλος.
Λόγω της μεγάλης απήχησης, το Δίκτυο ανιχνεύει άμεσα τα προβλήματα και επεμβαίνει ταχύτατα όπου είναι δυνατόν. «Εκεί» θα είναι και τις Απόκριες, αφού ο Δήμος έχει σταματήσει να διοργανώνει καρναβάλι. «Εφηύραμε ένα δικό μας έθιμο, την “Μπουλατοδρομία”! Πρόκειται απλά για μια ποδηλατοδρομία μεταμφιεσμένων που εκτός από... πολλή πλάκα, συμβάλλει και στη διάδοση του ποδηλάτου». Η Μπουλατοδρομία θα πραγματοποιηθεί για δεύτερη συνεχή χρονιά στις 19 Φεβρουαρίου.
«Κάθε φορά που απογοητευόμαστε, εμφανίζονται δέκα νέα μέλη. Από την άλλη, δεν είναι δύσκολο να κάνεις τη διαφορά, στις παρούσες συνθήκες. Το πεδίο είναι ελεύθερο για δράση», καταλήγει ο κ. Ζαφειρόπουλος.
Η Μπόινγκ αναζητεί τεχνολογίες αιχμής made in Λάρισα
Soukos Robots SA Του Θαναση Tσιγγανα
Εξάγει τεχνογνωσία σε αμερικανικές εταιρείες, ενώ εκπρόσωποι της ΝΑSΑ επισκέφθηκαν τα γραφεία και τις εγκαταστάσεις της. Η δραστηριότητα της εταιρείας σε αμυντικές εφαρμογές υψηλής τεχνολογίας επεκτάθηκε σε Σαουδική Αραβία, Ιταλία, Ισραήλ, Γερμανία, Ινδία. Εχουν ενδιαφερθεί για τις καινοτομίες της οι Boeing, Raytheon, L3, General Dynamics και πριν από λίγες ημέρες εκκινήθηκε η συνεργασία της για τεχνολογίες αιχμής με την αμερικανική εταιρεία Textron.
Με τέτοιο «κύκλο εργασιών» θα υποθέταμε ότι η έδρα της εταιρείας «λογικά» παραπέμπει σε μια διάσημη περιοχή, ταυτόσημη με παραγωγή προϊόντων υψηλής τεχνολογίας. Οχι. Βρισκόμαστε στη Λάρισα, στην παλαιά εθνική οδό προς Θεσσαλονίκη, στη «Soukos Robots SA», ένα ιδιωτικό κέντρο έρευνας που στους δύσκολους καιρούς στέλνει παγκοσμίως μήνυμα ότι η Ελλάδα μπορεί και σε αυτόν τον τομέα: Ρομποτικά συστήματα, τεχνολογίες αιχμής, αμυντικά συστήματα, όλα «made in Greece».
«Tο άσχημο με την Ελλάδα είναι ότι έως τώρα υπήρχαν σύριγγες που ρουφούσαν το συνάλλαγμά της στο εξωτερικό. Ακόμη και οι μικρές εταιρείες με πενιχρό ποσοστό έρευνας δεν είχαν καταλάβει ότι έπρεπε να έχουν το ένα τους πόδι στο εξωτερικό και να πουλούν αυτό που εμείς οι Ελληνες ξέρουμε να πουλάμε καλύτερα. Το μυαλό μας. Αυτό άλλωστε πουλάμε εδώ και 3.000 χρόνια. Μυαλό που φέρνει συνάλλαγμα και ισχυροποιεί την οικονομία μας», λέει στην «Κ» ο κ. Κώστας Σούκος, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας.
Η Soukos Robots ΑΒΕΕ δημιουργήθηκε το 1980 και, σύμφωνα με τον ιδρυτή της, έχει εξελιχθεί σε Κέντρο Ερευνας Αμυντικών και Ενεργειακών Τεχνολογιών, «μικρό αλλά με σαφή προσανατολισμό στο εξωτερικό». Πολλές από τις συμφωνίες της, άλλωστε, διαρκούν χρόνια «δένοντας» τις ξένες επιχειρήσεις με τη θεσσαλική εταιρεία ώστε να αγοράζουν τις καινοτομίες της. Σύμφωνα με τον ίδιο, «όταν βρίσκεσαι στη φωτιά, κάνε μεγάλα βήματα και μη σκύβεις το κεφάλι».
Δυνατά προϊόντα
Οι περίπου 45 εργαζόμενοι της εταιρείας και οι άλλοι 120 που εξαρτώνται έμμεσα από τις παραγγελίες (σε 42 υποκατασκευαστές) δείχνουν ότι κάποιοι δεν περιμένουν με σταυρωμένα χέρια την κρίση να περάσει.
Η απάντηση στη σημερινή δεινή πραγματικότητα είναι, κατά τον κ. Σούκο, μία κι απλή. Η Ελλάδα χρειάζεται να πουλάει καινοτομία και να φέρνει συνάλλαγμα. Μικρές οικοτεχνίες, βιοτεχνίες, βιομηχανίες που θα παράγουν καινοτόμα προϊόντα και θα τα εξάγουν.
– Πώς γίνεται μια εταιρεία από τη Λάρισα να διεισδύσει σ’ αυτό τον πολύ δύσκολο χώρο;
– Τα δυνατά προϊόντα σε κάνουν πολύ γρήγορα γνωστό, αρκεί να είναι κάτι που χρειάζεται πραγματικά π.χ. ο αμερικανικός στρατός. Την άλλη μέρα σε ξέρουν όλες οι εταιρείες του κόσμου.
«Η δική μας δραστηριότητα», διευκρινίζει ο κ. Σούκος, «δεν είναι επιθετικής αιχμής, είναι αμυντικής. Επικεντρώνεται στο να καταστρέφει πυρομαχικά ή να εξουδετερώνει επιθετικά όπλα. Οπως η τεχνολογία RPG, που χρησιμοποιεί σήμερα ο αμερικανικός στρατός για να “εξουδετερώνει” ρουκέτες».
Ο εκπρόσωπος της λαρισαϊκής ΑΒΕΕ υποστηρίζει ότι έχει σήμερα τη λύση για τη δυνατότητα ανίχνευσης από μεγάλες αποστάσεις των εκρηκτικών που κρύβουν καμικάζι. Διαθέτουν επίσης, όπως λέει, πρωτοποριακή τεχνολογία για την καταστροφή «ληγμένων» πυρομαχικών, ναρκών και πυραύλων χωρίς επιβάρυνση στο περιβάλλον. Η έρευνα της Soukos έχει στραφεί και στην ανάπτυξη νέου ρομποτικού κάδου χαμηλού κόστους, μιας υποβρύχιας γεννήτριας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας κ.ά.
Η εταιρεία ανέλαβε προσφάτως την καταστροφή των «ελληνικών» ναρκών δωρεάν, παρόλο που το έργο είχε κατοχυρωθεί σε άλλη εταιρεία. Η εταιρεία δεν θα βγει βεβαίως ζημιωμένη απ’ αυτό. Πρόσφατα πρότεινε να αναλάβει δωρεάν την καταστροφή 22.000 τόνων παλαιών πυρομαχικών, αποκομίζοντας το σκραπ αλλά και την πιστοποίηση στη διεθνή αγορά ότι διαθέτει την τεχνογνωσία και γι’ αυτό.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
ειναι μια και κατι τα μεσανυχτα και ειμαι σε φαση "θελω να παω να την πεσω αλλα βαριεμαι και θελω πρωτα να γραψω κατι στο μπλογκ αλλα ψιλοβαριεμαι να το κανω".
Με ενοχλει το ασχημο ξυπνημα. Ξυπναω τα πρωινα και τι ακουω; Την τιβι να παιζει τις ενημερωτικες εκπομπες της κρατικης τηλεορασης και να ακουω για εκλογες, Παπαδημο, μισθους, συνταξεις, psi (what the hell is that?), και αλλα τετοια. Η μαμα την ανοιγει πρωι πρωι και μετα λεει οτι δεν πολυβλεπει τηλεοραση...Επισης, λεει συνεχεια τον τελευταιο καιρο οτι δεν χωνευει κανεναν απο τους πολιτικους και τους βριζει και τους απαξιωνει. Δεν το εκανε αυτο παλια. Με εκπλησσει καπως. Μου φαινεται ισοπεδωτικη αυτη η λογικη, να βαζεις ολους τους πολιτικους στο ιδιο τσουβαλι. Δεν ειναι ολοι ιδιοι. Αμαν πια. Εχω βαρεθει να ακουω τον κοσμο να βριζει τους πολιτικους. Καταλαβαινω την οργη του και τη δυσκολη οικονομικη κατασταση στην οποια εχουν περιελθει και για την οποια πιστευουν οτι ευθυνονται αποκλειστικα οι πολιτικοι. Τα πραγματα ειναι ζορικα γι' αυτους και πρεπει με καποιον να τα βαλουν. Και τα βαζουν με τους πολιτικους. Με τους βουλευτες. Και τους 300. Ε δεν ειναι ομως ιδιοι ολοι. Αυτο δεν το πιστευω. Και ακομα και αν καποτε βρεθω κι εγω σε τοσο ασχημη κατασταση, δε θα αρχισω να βριζω και τους 300 και να λεω να καει η Βουλη κτλ. Θα εξακολουθω να πιστευω οτι δεν ειναι ολοι οι πολιτικοι ιδιοι, οτι υπαρχουν καλοι και αξιολογοι πολιτικοι και πως δεν ευθυνεται ενας Παπαδημος για την οικονομικη μου κατασταση. Τελος παντων, εμενα δε μου αρεσει η ισοπεδωτικη λογικη. Για την ακριβεια, την απεχθανομαι, τη σιχαινομαι. Σιχαινομαι οσους ειναι ισοπεδωτικοι. Τους μισω με ολη μου την καρδια. Και τους συναντω συνεχεια στο twitter. Δεν τους αντεχω. Το twitter ειναι ενα μεσο πολυ χαμηλου επιπεδου. Βλεπω συνεχεια εξυπνακιστικες ατακες, απο ισοπεδωτικους ανθρωπους, λαικιστες που αν ισως δεν ειναι, το μεσο τους εξαναγκαζει να γινουν. Πες μια συντομη ατακα, σου λεει, και εσυ αντι να αναπτυξεις τον προβληματισμο σου πετας μια ειρωνεια για τους πολιτικους, μια βρισια, ενα "αντε στο διαολο ολοι" και τελειωσες. Μπραβο σου. Αλλα μη νομιζεις οτι ειπες κατι σπουδαιο. Δεν εχω σε εκτιμηση το twitter. Δεν εχει καταφερει να με κερδισει. Εχει βεβαια καποια καλα και σιγουρα υπαρχουν ωραια tweets και ειναι ενα καλο μεσο για να προβαλεις ενα ποστ, ενα βιντεο, ενα αρθρο, ενα συνδεσμο κτλ. Αλλα ειναι ενα χαοτικο μεσο που κυριαρχει η σαχλαμαρα. Τι ελεγα ομως; Εμμμ....Ξυπναω λοιπον με την τιβι αλλα δε σηκωνομαι απο το κρεβατι. Η μαμα φωναζει και αυτο με εκνευριζει. Θελω να συνεχισω να ειμαι στο κρεβατακι μου. Σηκωνομαι με δυσκολια, βαζω καφε και κανω πως διαβαζω. Περιμενω να φυγει και να μπω στον υπολογιστη. Σημερα εδωσα 2 μαθηματα. Στο πρωτο δεν ειχα διαβασει τιποτα. Το βιβλιο του κυριουλη ηταν εντελως ακαταλαβιστικο, δε διαβαζοταν με τιποτα. Ουτε μια σελιδα δε μπορεσα να διαβασα. Κινεζικα μου φαινονταν. Ετσι, πηγα με την ελπιδα οτι θα μπορεσω να αντιγραψω. Εβαλε 3 ερωτησεις απο τις οποιες επρεπε να απαντησουμε τις 2. Την πρωτη την αντεγραψα απο το διπλανο μου, αλλα επειδη ο κυριουλης ειπε οτι ομοια γραπτα ακυρωνονται, το εγραψα μετα με διαφορετικα λογια. Για την αλλη ερωτηση, εμαθα απο τους πισω οτι η απαντηση ειναι στη σελιδα 25. Ομως δε μπορουσα να βγαλω το βιβλιο και να δω την απαντηση γιατι φοβομουν μηπως με δει ο κυριουλης. Ετσι, εβαλα το βιβλιο μεσα στη μπλουζα μου και πηγα τουαλετα. Πηρα το κινητο και φωτογραφισα την παραγραφο στη σελιδα 25 που ηταν η απαντηση. Πηγα μετα και αντεγραψα την απαντηση απο τη φωτογραφια. Ευτυχως, ο κυριουλης δε μας απαγορευσε να εχουμε κινητα. Στο αλλο μαθημα εγραψα καλα χωρις αντιγραφη. Εκανε παλι σημερα φοβερο κρυο. Το απεχθανομαι το κρυο. Οπως απεχθανομαι και τις φακες που μαγειρεψε η μαμα. Αυριο δε δινω μαθημα λογω απεργιας των μεσων μεταφορας. Διαβασα σημερα διαφορα μπλογκ, μεταξυ αυτων, το μπλογκ της Ντιντι στο οποιο διαβασα ενα εξαιρετικο ποστ που πρεπει να πατε να διαβασετε : https://ntina-darkandtwisty.blogspot.com/2012/01/blog-post.html. Διαβασα και το τελευταιο ποστ του Δημητρη που ειναι πολυ καλο αν και καποια σημεια δεν τα καταλαβα : https://thewordf.blogspot.com/2012/01/blog-post.html. Θελω να αρχισω να διαβαζω παλι μπλογκ τακτικα. Τα αγαπαω. Και τα φορουμ μου αρεσουν αλλα οχι τοσο οσο τα μπλογκ. Πηγα σημερα στο forum του musicheaven.gr στο thread "τραγουδια και στιχοι που ΔΕΝ αναφερονται στην Αγαπη και στον Ερωτα". Ποσταρα πολλα τραγουδια τετοια. Γιατι τετοια ακουω αυτες τις μερες και τετοια με εκφραζουν αυτες τις μερες και γενικα τον τελευταιο καιρο και γενικα με εκφραζουν. Βλεπετε, δεν ειμαι ουτε ερωτευμενος, ουτε εχω σχεση. Ουτε καν ψαχνομαι. Παλιοτερα ψαχνομουν και ετρωγα χυλοπιτες. Τελευταια, επαψα να ψαχνομαι και παλι εφαγα χυλοπιτα. Δε βαριεσαι...Ασε που μπορει να αρρωστησεις απο ερωτες και τετοια...Δειτε τα τραγουδια που ποσταρα στο φορουμ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
-Αυτη που ασχολειται μονο με την...hardcore πολιτικη ειναι η Κατια Μακρη. Σαμαρας, Παπανδρεου, Παπαδημος, Καρατζαφερης, Μερκελ. Αυτα ειναι γι' αυτην πολιτικη. Και για τον απαισιο Τραγκα το ιδιο. Ο περισσοτερος κοσμος θεωρει οτι αυτα ειναι μονο πολιτικη.
-Ο κοσμος εχει ευαισθητοποιηθει με τους αστεγους και προσφερει βοηθεια και σε αυτο εχουν συμβαλει τα ΜΜΕ που τον τελευταιο καιρο εχουν αναδειξει αυτο το θεμα. Και παλια, βεβαια, υπηρχαν αστεγοι ανθρωποι που κοιμουνταν στους δρομους αλλα δεν εδιναν σημασια. Τωρα εχουν αυξηθει και δε γινεται να κλεινουν τα ματια τους ουτε τα ΜΜΕ ουτε οι πολιτες. Πολυ θετικη η βοηθεια του κοσμου και μια πολυ καλυτερη κατασταση απο τους "Αγανακτισμενους" που μουτζωναν τη Βουλη.
-Και δεν ειναι μονο οι αστεγοι. Ειναι και ολοι αυτοι οι ζητιανοι που παρακαλανε για λιγα λεπτα και ειναι ελαχιστοι αυτοι που τους δινουν. Αυτες οι γριουλες που ολο τους το σωμα εχει γειρει και ειναι πεσμενες κατω κλαιγοντας και εκλιπαροντας για ψιχουλα, μου σπαραζουν την καρδια. Μα κανεις δεν μπορει να κανει κατι γι' αυτο;
-Μην ασχολειστε με τη Βουλη και τους πολιτικους, να δειτε, να δουμε δηλαδη, τι μπορουμε να κανουμε για να βελτιωσουμε εμεις οι ιδιοι τα πραγματα. Τι στο καλο πια; Ολα εξαρτωνται απο αυτους; Σταματηστε να τους βριζετε και να τους απαξιωνετε, παρακαλω, και δραστε. Και οσο κι αν δε θελετε να το πιστεψετε, οι πολιτικοι, καποιοι απο αυτους, που ισως να μη βγαινουν στα καναλια, κανουν πολυ σημαντικα πραγματα και βοηθανε πολυ. Μην ειστε ισοπεδωτικοι.
-Μπραβο και στην Εκκλησια που συνεισφερει. Καποιοι την κατηγορουσαν οτι δεν κανει κατι.
-Συγκινητικη η εικονα των χιλιαδων ανθρωπων που επαιρναν δωρεαν διαφορα λαχανικα στο Συνταγμα και αλλου. Ενδεικτικη εικονα της κρισης. Αλλα και κριση να μην υπηρχε, το ιδιο δε θα γινοταν; Μηπως φτωχοι δεν υπηρχαν και πριν 4 χρονια;
-Δεν χαθηκαν οι αξιες, δεν χαθηκε η ανθρωπια. Ακουτε ολοι εσεις με την ισοπεδωτικη λογικη, που τα βλεπετε ολα μαυρα, εσεις οι πεσσιμιστες, που βλεπετε παντου φαντασματα; Αλλα μερικοι δεν αλλαζετε με τιποτα μυαλα. Μεινετε λοιπον ετσι μιζεροι και παντα θα βρισκετε αφορμη για να γκρινιαζετε.
-Οι της ΝΔ τα ιδια και τα ιδια λενε. Το μαθαμε πια απ' εξω το ποιηματακι τους. Το ΠΑΣΟΚ φταιει για ολα, δεν ειμαστε ολοι ιδιοι, ο κοσμος χρειαζεται ελπιδα και αυτη την ελπιδα "μπορει να τη δωσει μονο μια αυτοδυναμη κυβερνηση, με σχεδιο και προγραμμα αναταξης και αναπτυξης", οπως δηλωσε στη Real News ο Γιαννης Μιχελακης, εκπροσωπος Τυπου της ΝΔ. Δηλαδη, με αλλα λογια, μονο η ΝΔ μπορει να μας σωσει...Καλα...
-Συνεντευξη στη Real News εδωσε και η Ντορα Μπακογιαννη και στην ερωτηση τι πηγε στραβα τις τελευταιες δεκαετιες (γελοια και πολυ αοριστη ερωτηση) απαντα : "Ακολουθησαμε ενα αναπτυξιακο μοντελο το οποιο στηριχθηκε σε ενα κρατικοδιαιτο πελατειακο συστημα που εξυπηρετουσε τις πολιτικες αλλα και τις οικονομικες, συνδικαλιστικες, μιντιακες και πνευματικες ηγεσιες των χρονων της μεταπολιτευσης. Στοχος ηταν η διογκωση ενος κρατικου τομεα ισοπεδωτικου, χωρις κανονες διαφανειας, χωρις μετρηση αποτελεσματων, αξιοκρατιας και αξιολογησης. Οδηγηθηκαμε σε εναν νοσηρο κρατισμο, που η οποια αναπτυξη του βασιστηκε ολοκληρωτικα στη δημοσια και ιδιωτικη καταναλωση, αντι να στραφει σε εξωτερικες επενδυσεις. Ετσι οδηγηθηκαμε ως εδω...". Πολυ καλα και πολυ σωστα τα λεει η προεδρος της Δημοκρατικης Συμμαχιας. Ειναι βεβαια καπως αοριστα, γενικολογα, κλισε και γνωστα ολα αυτα. Ποιος ομως θα μπορουσε να την κατηγορησει γι' αυτα που λεει; Βεβαια, θα μου πειτε, και τι προτεινει για να αλλαξουν τα πραγματα; Ε, τα γνωστα θα σου πει : αναπτυξη, αναδιαρθρωση, να ενωσουμε τις δυναμεις μας κτλ. Γιατι ομως αφου τα λεει μια χαρα η Μπακογιαννη εχει τοσο χαμηλα ποσοστα;
-Η Λουκα Κατσελη λεει οτι για να ανακαμψει το ΠΑΣΟΚ "πρεπει να βρει και παλι την επαφη του με τον πολιτη. Να μπορεσει να τον εκφρασει γνησια. Να ανταποκριθουμε με συγκεκριμενες θεσεις και πολιτικες στα καυτα προβληματα που αντιμετωπιζει η κοινωνια και στην αγωνια του καθε πολιτη για την επομενη μερα". Καλα ολα αυτα αλλα καπως αοριστα. Να σας πω εγω μια ιδεα; Ελατε ολοι να κανετε μαζι μας chat. Chat, οχι e-mail. Στο facebook, στο msn, στο skype και αλλου. Να σας πουμε τα προβληματα μας, να σας ρωτησουμε διαφορα και να μας απαντατε αμεσως, αλλα οχι ξυλινες απαντησεις. Και οχι μονο το ΠΑΣΟΚ, ολα τα κομματα. Σχεδον ολα...Γιατι με τιποτα δεν μπορω να φανταστω την Αλεκα Παπαρηγα να κανει chat...
-Τι θα απαντουσαν αραγε οι πολιτικοι μας στην Ασημινα Τζαφεστα που δουλευει 27 χρονια ως νοσηλευτρια και το εκκαθαριστικο μηνος γραφει 53 ευρω, με τα οποια καλειται να ζησει μεχρι το τελος Φεβρουαριου; Τι θα απαντουσαν στον Μιχαλη Βολονακη, τραυματιοφορεα χειρουργειου που εφτασε μετα απο 27 χρονια δουλειας, να εισπραττει δεκαπενθημερο 96,66 ευρω; Τι να πουν στην Σταυρουλα Παναγοπουλου που δουλευει ως βοηθητικο προσωπικο σε Νοσοκομειο και το δικο της εκκαθαριστικο για το πρωτο δεκαπενθημερο γραφει 2,73 ευρω!!;;
-Και στα τσιγγανοπουλα που δεν τα δεχονται στα σχολεια της Καρδιτσας τι θα λεγανε; Οχι πως εχουν τη δυνατοτητα για chat αλλα λεμε τωρα...
-Και πως μου ηρθε η ιδεα οι πολιτικοι να κανουν τσατ με τους πολιτες; Μα αφου διαβασα οτι το εκανε ο Ομπαμα. Υποσχεθηκε μεσω τσατ ρουμ της νεας υπηρεσιας Google+ με την ονομασια Hangout, σε μια γυναικα ο συζυγος της οποιας ειναι ανεργος, να τον βοηθησει να βρει δουλεια. Καποιοι ταπεινοι και οι πολιτικοι του αντιπαλοι ειπαν οτι αυτο ειναι ρουσφετι. Πως τολμησαν να πουν κατι τετοιο ωστοσο; Γιατι να θεωρειται κακο να βοηθας καποιον που το εχει αναγκη; Για τι ειναι οι πολιτικοι αλλωστε; Και ας θελει ψηφους ο Ομπαμα. Λογικο δεν ειναι; Σημασια εχει ομως το αποτελεσμα. Η γυναικα αυτη δε ζητησε μονο βοηθεια απο τον Ομπαμα αλλα του εκανε και διαφορες αναλαφρες ερωτησεις.
-Εμπρος λοιπον, πολιτικοι και πολιτες παμε για chat.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
Πάρε στο κινητό.
Μα στο κινητο την πηρα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
1.Hells Bells - The Dandy Warhols
(Αυτο το τραγουδι το ειχα στο i-pod και δεν το ειχα προσεξει. Εχει ωραιο ορχηστρικο μερος με ωραια μελωδια. Μου αρεσει)
2.To the end of the earth - Keane
(Bonus track απο το cd-single των Keane, "Everybody's changing". Ωραιο και πιασαρικο)
3.Που ειναι η αγαπη - Μιχαλης Χατζηγιαννης
(Ενα απο τα καλυτερα τραγουδια του)
4.Whisper - Evanescence
(Πολυ καλο!)
5.My last breath - Evanescence
(Επισης πολυ καλο!)
6.Hello - Evanescence
(Υπεροχη μελωδια)
7.Clocks - Coldplay
(Το πιο γνωστο τους τραγουδι και απο τα καλυτερα τους. Δε μου αρεσει ομως η φωνη του Κρις Μαρτιν)
8.Fly to me - Keane
(Ενα ακομα bonus track απο το ιδιο single. Ωραιο τραγουδακι)
9.69 TEA - Seether
(Τα σπαει!)
10.WaldorfWorldwide - Good Charlotte
(Ενα απλο χαρουμενο τραγουδακι που μου κολλησε)
Ποιο απο αυτα τα τραγουδια ξερετε; Ποιο σας αρεσει και ποιο οχι;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
απο βδομαδα ξεκιναει εξεταστικη. Αυτο σημαινει οτι δε θα επρεπε αυτη τη στιγμη να ειμαι εδω. Λεμε τωρα...Ειπα να μπω στο zoo και ειμαι ακομα banned. Βαριεμαι αυτη τη στιγμη...Μου τη σπαει να βαριεμαι...Βαριεμαι να ποσταρω αλλα ποσταρω...βαριεμαι να κανω κατι αλλο. Να δω τηλεοραση, να διαβασω για τη σχολη, να διαβασω ο,τιδηποτε ακομα και να κανω chat στο facebook. Αντε να τελειωνει και αυτη η εξεταστικη να μου φυγει ενα βαρος. Τι ελεγα; Δεν ελεγα τιποτα...Τι εκανα σημερα; Μμμμ......Κοιμομουν παλι μεχρι το μεσημερι...Τι ωραιο που ειναι το κρεβατακι...ποσο δυσκολο να σηκωθεις απο αυτο...αλλα οταν σηκωνομαι και βλεπω οτι εχει παει 1 θυμωνω με τον εαυτο μου και το κρεβατι...και αντι να σηκωθω κατευθειαν, συνεχιζω να ειμαι ξαπλωμενος. Και μετα μετραω ως το πεντε. 1, 2, 3, 4, 5. Και παλι δε σηκωνομαι. Και μετα ξαναμετραω ως το 5. 1, 2, 3, 4, 5. Και παλι δεν ξυπναω. Μετα απο 2 δευτερολεπτα το παιρνω αποφαση και ξυπναω. Και αντι να κατσω να διαβασω για τη σχολη, μπαινω ιντερνετ. Βλεπω κανα βιντεακι στο youtube, το greek parody της Marimar. Μετα παιρνω τηλεφωνο την Τονια και της ζηταω να μου κραταει τις σημειωσεις στο μαθημα αλλα ειχε ηδη φυγει απο το σπιτι. Ανοιγω την τηλεοραση και βαζω Star. Στο made in star παιζει συνεντευξη του Νινο που λεει ποσο...ευλογημενος και τυχερος νιωθει και οτι του 'ρχεται να βαλει τα κλαματα με αυτο που ζει και αλλα τετοια σαχλα. Μετα βλεπω οτι το Star που αρεσκονται πολλοι να χλευαζουν, εχει κανει εκστρατεια για τους αστεγους. Μετα εχει Τατιανα που παιζει την αστεια ειδηση που εχει κανει το γυρο του κοσμου με τον τυπο που λεγεται Μητσοτακης...φανταζομαι θα την ξερετε την ειδηση. Ενα μικρο ισπανικο χωριο κερδισε παρα πολλα λεφτα στο λοττο και ο μονος κατοικος που δεν κερδισε ηταν ενας Ελληνας που λεγεται Μητσοτακης και ειναι, λεει, παραγωγος ταινιων και πηγε στην Ισπανια για χαρη μιας γυναικας και εφαγε χυλοπιτα. Μετα η Τατι ειχε καλεσμενο τον Θεμο ο οποιος σχολιασε τα τηλεοπτικα προσωπα. Το ξερατε εσεις οτι ο Γαβαλας πηγε φυλακη; Εγω σημερα το εμαθα απο την εκπομπη της Τατι. Μαθημα δεν πηγα. Βαριομουν. Μετα εκλεισα την τιβι και πηρα τηλεφωνο τον Τηλεμαχο και μου ειπε οτι θα παρατησει σιγουρα τη σχολη. Μετα πηγα να διαβασω για τη σχολη αλλα βαριομουν. Ετσι διαβασα κατι παλιες εφημεριδες. Μετα ακουσα ραδιοφωνο, μια εκπομπη με το Νασο Γουμενιδη στον ΑΝΤ1 97,2. Με ξεκουφανε! Η αλλη που ειναι μαζι του ειναι χαζοβιολα. Αληθεια, γιατι ολες οι γυναικειες φωνες στο ραδιοφωνο μου φαινονται ιδιες; Παντως, η εκπομπη εχει ζωντανια. Κατι ειναι κι αυτο. Και μετα τι εκανες anisixe; Μμμμμμ....μετα εφαγα. Και μετα, και μετα; Μετα ξαναδιαβασα εφημεριδες. Και μετα πηγα να κοιμηθω αλλα δε με επαιρνε ο υπνος. Και μπηκα ιντερνετ. Και τωρα ειμαι εδω. Αυτα. Παω να κοιμηθω τωρα. Τελος ημερας.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
Α, επισης θα ηθελα πολυ να βρω φιλους που τους αρεσει πολυ το διαβασμα και να διαβαζαμε μαζι ποστ απο φορουμ. Ποιος θελει να διαβαζουμε μαζι; Ετσι ειναι πιο ευχαριστο. Οι φιλοι που εχω δεν ειναι και πολυ του διαβασματος. Θελω να κανω φιλους που να τους αρεσει να διαβαζουν φορουμ, μπλογκ κτλ. Αν καποιος θελει ας μου στειλει μηνυμα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ανθουλα, ας ξεκινησουμε με τα της σχολης σου. Πως πανε τα πραγματα;
Χαλια. Εχουμε διαβασμα. Εχουμε στις 24 Φλεβαρη εξετασεις. Γιατι ξεκιναμε με τα βαρετα;
Θα παμε και στα αλλα.
Τι να πω; Χαλια...Χρωσταω 4 μαθηματα...Η Νομικη ειναι πολυ σπαστικια σχολη...
Ειναι πολυ δυσκολο να εισαι φοιτητης Νομικης;
Δυσκολα ειναι, ενταξει, μια χαρα...
Μια χαρα;
Και δυο τρομαρες...μην υπερβαλλουμε στο αναγνωστικο κοινο τωρα...
Πρεπει να πεις τα πραγματα οπως τα νιωθεις.
Ε, δε μου αρεσε εμενα η σχολη μου και με αποτελεσμα να την αφησω. Ειναι πολυ σπαστικια σχολη, ειναι του στυλ "περαστικα". Εισαι αρρωστος οταν ασχολεισαι με αυτη τη σχολη.
Γιατι την επελεξες;
Γιατι, οπως ολοι κανουν το μοιραιο λαθος και ακουν το μπαμπα και τη μαμα στις επιλογες σχολων, ειδικα αν ειναι καλοι μαθητες, γι' αυτο...
Πιστευεις ειναι η πιο δυσκολη πανεπιστημιακη σχολη;
Οχι. Η Ιατρικη, το Πολυτεχνειο ειναι πιο δυσκολες.
Δεν ηθελες να ξαναδωσεις Πανελληνιες;
Οχι, βαριομουν. Διαβασα μια, φτανει.
Θες να ασχοληθεις επαγγελματικα με τη Νομικη;
Δεν ξερω, δεν ξερω...
Ωστοσο, ουσιαστικα την εχεις τελειωσει. Πως νιωθεις γι' αυτο;
Δεν την εχω τελειωσει ουσιαστικα, εχω 3 μαθηματα δυσκολα.
3 μαθηματα μπροστα στα τοσα δεν ειναι τιποτα.
Συμφωνω. Θα δουμε...
Νιωθεις οτι εχεις κανει ενα κατορθωμα που καταφερες και την εβγαλες;
Οχι, γιατι ολοι καταφερνουν και την τελειωνουν, οποτε, οχι, δεν εχω κανει κατι διαφορετικο απο αυτο που κανουν ολοι οι αλλοι. Αλλα για μενα ειναι κατορθωμα επειδη δε μου αρεσε καθολου.
Πως περνας τη μερα σου;
Βλεποντας ταινιες και διαβαζοντας για τη σχολη.
Δεν ειναι κι ασχημο...
Θα σου 'λεγα...
Τωρα, μια και εισαι ειδικη στη σοουμπιζ, θελω να μου σχολιασεις προσωπα και γεγονοτα. Θελω, αρχικα, να μου σχολιασεις το ζευγος Λιαγκα-Σκορδα.
Ο Λιαγκας ειναι σαν βουτυρομπεμπες. Η Σκορδα ειναι πολυ θεογκομενα μπροστα του και αφου αυτος βρηκε τετοια γκομενα, γιατι να μη βρω κι εγω ενα γκομενο; Δηλαδη, δε μπορω να καταλαβω τι σ**** συμβαινει...
Ναι, αλλα εσυ εισαι γυναικα, αυτος ειναι αντρας.
Τι σημασια εχει αυτο; Κι εγω θα γινω η...Λιαγκας της κοινωνικης μου ζωης. Θα βρω ενα γκομενο σαν...τη Σκορδα. Τελος. Ειναι η γυναικα γκομενα με ενα βουτυρομπεμπε αντρα, θα βρω κι εγω εναν γκομενο με μυαλο σαν της Σκορδα που θα ειμαι ο βουτυρομπεμπες του.
Δηλαδη θεωρεις τον εαυτο σου βουτυρομπεμπε;
Δε θεωρω οτι ειμαι βουτυρομπεμπες. Θεωρω οτι ειμαι μια χοντρουλα, για να το θεσω κομψα, εξυπνη, ευχαριστη κοπελιτσα.
Καποιοι λενε ομως οτι ο Λιαγκας ειναι ωραιος και γοητευτικος αντρας.
Τι ειναι ο Λιαγκας;;;
Ωραιος και γοητευτικος...
Δεν ακουσα...συγγνωμη.
Γοη...
Παλι δεν ακουσα...
Ελενη Πετρουλακη, εχεις να σχολιασεις κατι;
Οχι. No comments.
Ολυμπια Χοψονιδου...
Ασχολιαστο.
Δεσποινα Βανδη...
Θεα, πανεμορφη. Μετα απο μια κατρακυλα χρονων με απαισια τραγουδια, κατι λεει το "Μου 'χεις περασει" και το "Εχει ο καιρος γυρισματα". Μπραβο! Επανερχεται δυναμικα. Χαιρομαι γι' αυτην.
Εισαι φαν;
Φαν! Βανδικια! Οχι Βισικια!
Η Βισση δε σου αρεσει;
Καθολου.
Η Μενεγακη πως σου φαινεται;
Τη συμπαθω παρα πολυ. Ειναι μια πανεξυπνη ξανθια γατα.
Τηλεοραση βλεπεις φετος;
Οχι, αδιαφορω.
Δεν υπαρχει καποιο προγραμμα που να σου εχει κεντρισει το ενδιαφερον;
Οχι, τιποτα. Δε βλεπω ελληνικη τηλεοραση. Δεν καταδεχομαι. Ειμαι πολυ καλυτερη απο την ελληνικη τηλεοραση.
Βλεπεις λοιπον ξενες σειρες και ταινιες.
Ναι, μονο.
Απο Ελληνες ηθοποιους, σου αρεσει καποιος;
Ο Αντινοος Αλμπανης. Ειμαι φαν.
Η Μαντονα πως σου φαινεται;
Η Μαντονα ειναι η αιωνια αειθαλης.
Η Μεριλ Στριπ;
Ειναι μια υπερταλαντουχα ηθοποιος. Ειναι μια πανεμορφη κυρια και φαινεται πολυ ανθρωπινη.
Ο Τζορτζ Κλουνει;
Ειναι ενας γκει που το παιζει καζανοβας. Οσοι εχουν συνοδους κυριες αλλες καθε χρονο ειναι γκει. Ειναι σιγουρο αυτο.
Πιστευεις οτι η ομοφυλοφιλια ειναι ενα θεμα ταμπου για την κοινωνια;
Δυστυχως, ακομα ναι.
Που οφειλεται αυτο;
Δεν ξερω. Εχουν διαστρεβλωσει τις Γραφες, την Παλαια και την Καινη Διαθηκη.
Ο χριστιανισμος φταιει για ολα;
Δεν ξερω. Δεν ειμαι γνωστης των Γραφων αλλα πιστευω οτι παρερμηνευτηκαν πολλα απο εκει μεσα με αποτελεσμα να ειναι ταμπου για την κοινωνια, επειδη ενα ζευγαρι γκει δε μπορει να αναπαραχθει, δεν πληροι τα κοινωνικα στανταρ, με αποτελεσμα να προκαλει ενοχλησεις.
Εισαι υπερ των γκει γαμων;
Ειμαι υπερ δυο ανθρωπων ερωτευμενων να παιρνουν τη ζωη τους μαζι για παντα.
Και με παιδια; Γκει με παιδια;
Δεν ειμαι ακριβως υπερ των γκει γαμων, ειμαι υπερ της συμβιωσης των γκει.
Οχι γαμος ομως;
Οχι γαμος.
Παιδια;
Να υιοθετησουν; Ναι, ειμαι υπερ. Πιστευω οτι η συμβιωση των γκει πρεπει να αναγνωριστει νομικα. Σε ετεροφυλες οικογενειες, προβληματα υπαρχουν στην ανατροφη των παιδιων. Πιστευω οτι σε ενα γκει ζευγαρι το οποιο εχει περασει τοσα για να ειναι μαζι και εχει περασει τοσα για να υιοθετησει ενα παιδι, πιστευω οτι αυτοι οι γονεις ειναι ακρως συνειδητοποιημενοι, με αποτελεσμα να δημιουργουνται λιγοτερα προβληματα για το παιδι.
Τι εννοεις εχουν περασει πολλα για να ειναι μαζι;
Οι ομοφυλοφιλοι ξεκινησανε κινηματα απο το '60, το '70...Το 1970 σε ενα gay parade δολοφονηθηκαν γκει στην Αμερικη. Οι ομοφυλοφιλοι αγωνιζονται για τα δικαιωματα τους. Δηλαδη, δεν ειναι δυνατον γκει ζευγαρια να ζουν μαζι 30 χρονια και μετα οταν πεθαινει ο ενας, ο αλλος να μην εχει κανενα δικαιωμα νομικο και οικονομικο στην περιουσια του αλλου. Γιατι να μην εχουν τα γκει ζευγαρια τα προνομια που εχει ενα ετεροφυλο ζευγαρι, φορολογικες ελαφρυνσεις κτλ.
Ναι αλλα για το παιδι, πιστευεις, θα ειναι προβλημα το να ειναι παιδι γκει γονιων απο την αποψη οτι οι συμμαθητες του μπορει να το σχολιαζουμε και να το κοροιδευουν;
Ο σχολιασμος των συμμαθητων δεν ειναι προβλημα αν ενα παιδι εχει γαλουχηθει με σωστες αρχες και αξιες και δε μπορω να φανταστω γιατι να ειναι προβλημα στο σχολικο περιβαλλον οτι προερχεται απο γκει γονεις και να μην ειναι προβλημα, ας πουμε, ενα παιδι ετεροφυλης οικογενειας να εχει ο μπαμπας εξωσυζυγικη σχεση, ή ακομα χειροτερα, παιδι ετεροφυλης οικογενειας να κακοποιειται συστηματικα απο την οικογενεια του.
Ειναι η κοινωνια ετοιμη, ωστοσο, να δεχτει κατι τετοιο, δηλαδη γκει ζευγαρια με παιδια;
Δεν ειναι ετοιμη. Η μορφωση ειναι η λυση για ολους μας για να αποδεχτουμε το διαφορετικο.
Η Ελλαδα πασχει απο μορφωση και παιδεια;
Ναι, υπαρχουν παρα πολλοι αδαεις, αμορφωτοι, τελευταιοι, παρακατιανοι.
Ποια ειναι η γνωμη σου για το εκπαιδευτικο συστημα στην Ελλαδα;
Ειναι σαπιο. Ειναι στειρο. Δε γεννα στο μαθητη, στο φοιτητη την ικανοτητα να σκεφτει. Ειναι το παπαγαλιζον εκπαιδευτικο συστημα το ελληνικο.
Ας επιστεψουμε στη σοουμπιζ. Σου αρεσει να βλεπεις τις Χρυσες Σφαιρες;
Ναι και θα ηθελα να τις δω φετος αλλα το ξεχασα.
Πως σου φαινεται η Αντζελινα Τζολι;
Στις Χρυσες Σφαιρες ηταν ανορεκτικη. Ο Ηλιας Φραγκουλης απο το MAD TV σχολιασε οτι θα επρεπε να της φερουν ενα σωληνακι να την ταισουν με ορο.
Γενικα δε θεωρεις υπερβολη ολο αυτο με τα κοκκινα χαλια, τα ακριβα φορεματα κτλ;
Οχι, μου αρεσει. Ειναι το παραμυθι που ζουμε εμεις οι κοινοι θνητοι απο την τηλεοραση και αυτοι το ζουν απο κοντα.
Πως σου φαινεται το ζευγος Ρουβας-Ζυγουλη;
Πολυ τελειοι και το πολυ τελειο δε μου αρεσει εμενα.
Τα μπουζουκια σου αρεσουν;
Οχι.
Πως σου αρεσει να διασκεδαζεις;
Στο σινεμα. Βλεπω πολλες ταινιες σαν τον Τομ απο το "Γυαλινο κοσμο".
Θα σου αρεσε να παντρευτεις εναν πριγκιπα σαν την Κειτ;
Οχι. Θα ηθελα να παντρευτω εναν αλανιαρη.
Σου αρεσουν οι αλητες;
Ναι, δυστυχως και την παταω.
Ποιες ταινιες ειδες προσφατα και σου αρεσαν;
Ειδα το "Τζειν Ειρ", μου αρεσε, τη Μερλιν, μου αρεσε, να δειτε ολοι "Το κοριτσι με τα τατου".
Τα ταξιδια σου αρεσουν;
Οχι. Τα βαριεμαι.
Η Παπαριζου πως σου φαινεται;
Η ιδεα μου ειναι, ή τωρα που χωρισε με τον Τονυ, επεσαν οι μετοχες της; Παχυνε; Ασχημηνε; Δε μου αρεσει τωρα τελευταια. Μου φαινεται πολυ μουντη, πολυ σκοτεινη. Και αυτο το τραγουδι το "Mr perfect" δε μου αρεσει καθολου.
Η Χαρουλα Αλεξιου;
Κλασικη αξια.
Λακης Λαζοπουλος;
Πανεξυπνος. Λαοπλανος.
Απο πολιτικους σου αρεσει καποιος;
Σαν αντρας;
Οχι, σαν πολιτικος.
Σαν πολιτικος κανενας. Σαν αντρας μου αρεσει ο Χρυσοχοιδης. Ετσι που ειναι μελαχρινος, τοτε που ανηγγειλε τη συλληψη της "17Ν", στιβαρος αντρας, ωραιος αντρας.
Γενικα ασχολεισαι με πολιτικη;
Οχι. Ειναι βαρετη.
Πιστευεις οτι οι πολιτικοι φταινε για την οικονομικη κριση;
Πιστευω οτι φταιει η "απλοχερια" ολων μας για την οικονομικη κριση, και των πολιτικων και των πολιτων και ολων. Παραδειγμα, ξερουμε εναν στη Ροδο, ο οποιος ηταν με το προηγουμενο κομμα και ο οποιος κατεκλεψε τον κοσμο ολο. Δασκαλος στο επαγγελμα και δημαρχος. Εκλεβε απο παντου και τωρα εχει ολοκληρη περιουσια. Καθε ενας απο εμας ξερει εναν τετοιο.
Εισαι αισιοδοξη για το μελλον και το δικο σου και της χωρας;
Αφου επηλθε η συνειδητοποιηση της αθλιας καταστασης, αυτο ειναι θετικο. Η συνειδητοποιηση ειναι παντοτε ενα βημα προς την καλυτερευση. Οταν συνειδητοποιεις τα σ**** σου, θες να φυγεις απο τα σ***** σου, αρα ναι, ειμαι αισιοδοξη για το μελλον της χωρας, αρκει να εχουμε συνειδηση ολοι μας, να ειμαστε ενσυνειδητοι ανθρωποι, πρωτα και μετα πολιτες.
Για το δικο σου μελλον;
Παρομοιως ισχυουν και για μενα. Εχω συνειδητοποιησει το ποσο χαλια ζω.
Και τι θες να αλλαξεις;
Θα ηθελα να γινω σαν τη Ρια Αντωνιου, που βλεπω τωρα στην τηλεοραση. Μια χαζη, ξανθια, θεα γκομενα.
Γιατι;
Για να ζω ευτυχισμενα και ευχαριστα. Να μην καταλαβαινω τιποτα. Να κουναω το ξανθο μαλλι μου και να μου ανοιγουν οι πορτες...
Τελος, ενα μηνυμα που θες να περασεις στο αναγνωστικο κοινο.
Κατι που δεν κανω εγω καθημερινα, "carpe diem".
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
Γεια σου φιλε
εισαι εσυ που τραγουδησες στο schoolwave το μονολογο μιας μαριονετας; Ειναι το αγαπημενο μου τραγουδι απο ΟΛΟ το schoolwave και γενικα ενα απο τα αγαπημενα μου τραγουδια.
Το θυμηθηκα σημερα. Το ακουγα παλια συνεχεια.
Ειναι ΥΠΕΡΟΧΟ.
Μπηκα στο σαιτ και ειδα οτι κανετε πραγματα και χαιρομαι. Μπραβο!
Ειχαμε μιλησει και παλια και μου ειχες πει οτι σπουδαζεις στο Παπει Οικονομικα. Τελικα τι εγινε; Τελειωσες; Δουλευεις σε κατι σχετικο με το αντικειμενο ή η μουσικη ειναι η βασικη σου ενασχοληση;
Εχεις facebook;
Για να δουμε τι θα μου απαντησει.
Ειμαι φαν των ΥΠΟΝΟΙΑ! Μεγαλος φαν!
Ακουστε live απο το schoolwave το "Μονολογο μαριονετας" :
https://www.youtube.com/watch?v=9gnqJaEAx8s
Δειτε και το σαιτ των παιδιων : www.yponoia.com
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
"Δεν χρειαστηκε διαδικασιες...ΑΣΕΠ, αλλα απλως την "ευλογια" του Ανδρεα Παπανδρεου, ο οποιος ηταν ο πρωτος ηγετης που διεκρινε σ' εκεινη τα χαρισματα μιας πολιτικου...καριερας". Πως τολματε να ειστε τοσο ειρωνικοι και γιατι αμφισβητειτε τον Ανδρεα Παπανδρεου; "Διχως να εργαστει σοβαρα στη ζωη της...". Τρισαθλια σκουληκια δεν εχετε το δικαιωμα να λετε αυτα τα επαισχυντα ψευδη. Η Αννα εχει δουλεψει πολυ σκληρα και το εχει αποδειξει αυτο. Ειναι μια καταξιωμενη πολιτικος και εσεις ειστε κατι ταπεινοι δημοσιογραφοι που ξερετε μοναχα να βριζετε τα στελεχη του ΠΑΣΟΚ, επειδη μισειτε το ΠΑΣΟΚ, το απεχθανεστε και θελετε να το εξοντωσετε. Αυτο ομως δεν ειναι σωστη δημοσιογραφια.
Τι σας πειραζει που ηταν στη λεσχη Μπιλντερμπεργκ; Θαρρειτε πως μοναχα αυτη φταιει που δεν υπηρχαν βιβλια στην αρχη της χρονιας; Δεν ειναι καθολου φασιστικου τυπου η εκτιμηση της να μη γινουν συντομα εκλογες, επειδη δεν θα ειναι σωστο το αποτελεσμα. Πολυ σωστα και ορθα εκτιμησε οτι "θα ειναι μια προσκαιρη νικη του λαικισμου, των αντιμεταρρυθμιστικων δυναμεων, οι οποιες συσπειρωνονται". Πως τολματε να την χαρακτηριζετε ανεκδιηγητη εκπροσωπο του πολιτικου προβληματος της χωρας και να λετε οτι τρεμει τη λαικη ετυμηγορια; Ο κοσμος σεβεται και συμπαθει την κ. Διαμαντοπουλου. Εσεις καλα θα κανετε να κρατησετε βαθια μεσα σας το μισος και την εμπαθεια που τρεφετε για την Αννα και το ΠΑΣΟΚ.
Επισης, πως τολμα ο Παναγιωτης Λιακος να λεει οτι η Αννα αποτελει...δημοσιο κινδυνο απλα και μονο επειδη ειπε τη λεξη "ευελφαλεια" και χρησιμοποιησε τον ορο "Πασοκ Plus" και προτεινε να γινει η αγγλικη δευτερη επισημη γλωσσα μας; Ειναι αυτοι λογοι να την αποκαλει επικινδυνη; Ελεος! Αφηστε την ησυχη πια!
Δειτε και αυτο : https://www.e-observer.gr/2012/01/blog-post_3026.html
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ας κλεισει λοιπον επιτελους αυτη η εφημεριδα. Δεν εχουμε αναγκη αλλωστε απο πολλες εφημεριδες. Δε θα γινει τιποτα αν εχουμε μια εφημεριδα λιγοτερο. Οσον αφορα τους εργαζομενους, τι να κανουμε; Σε ολες τις επιχειρησεις υπαρχουν εργαζομενοι που οταν κλεινουν αυτοι χανουν τη δουλεια τους. Θα βρουν αλλου. Αλλωστε στην Ελευθεροτυπια οι δημοσιογραφοι δεν πληρωνονται καλα ή μπορει να μην πληρωνονται καν και επισης περισσοτερο αρθρογραφουν σε αυτην γεροι καθηγητες πανεπιστημιων με ξυλινη γλωσσα που λενε τα ιδια και τα ιδια και προφανως δεν πληρωνονται για να γραφουν εκει, αρα ειναι η ευκολη λυση. Δεν τους εχουμε αναγκη τους διανοουμενους. Αφηστε που δεν δε διαβαζουν πολλοι αυτα που γραφουν. Απο λογια χορτασαμε...οι κυριοι αυτοι γιατι δεν κανουν και κατι; Η εφημεριδα αυτη μου βγαζει κατι πολυ μιζερο, βλεπει παντα την ασχημη πλευρα της ζωης και της κοινωνιας. Εχουμε αναγκη απο νεους δημοσιογραφους, με φρεσκια ματια στα γεγονοτα, ανθρωπους με χιουμορ, με ανατρεπτικες ιδεες, με ζωντανη γραφη, με εξυπνες ιδεες, δημοσιογραφους που δεν ειναι σοβαροφανεις, που δεν πιστευουν οτι δημοσιογραφια ειναι μονο το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ και η τροικα.
Για ολους αυτους τους λογους πιστευω οτι η Ελευθεροτυπια ειναι καιρος επιτελους να κλεισει, γιατι δε συμβαδιζει με την εποχη. Εχει τελειωσει ή τελειωνει σιγα σιγα η δημοσιογραφια που υπηρετει αυτη η εφημεριδα οπως και αλλες βεβαια.
Καιρος να δωθουν θεσεις εργασιας σε νεους δημοσιογραφους με αλλη αντιληψη των πραγματων.
Η Ελευθεροτυπια ειναι επιτελους καιρος να κλεισει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
διαβασα αυτο το αρθρο στο "Εθνος", το βρηκα πολυ ενδιαφερον, εχω καποιες αποριες εγω ωστοσο. Με μπερδεψε λιγο το αρθρο αυτο.
Το αντιγραφω :
Την έλεγαν Ψυχή, ήταν 6-7 ετών, μια μικρή πριγκίπισσα στη Μήλο του 1ου αιώνα μ.Χ. Είχε επίθετο, αλλά όχι και πατέρα. Η μητέρα της ήταν ανύπανδρη, πιθανώς επειδή ο σύντροφός της ήταν δούλος και η ίδια απελεύθερη, δηλαδή ανώτερή του ταξικά. Σχεδόν ίση με τους ελεύθερους πολίτες, κατά τη ρωμαϊκή εποχή. Αν και κορίτσι, τη δέχθηκε στην οικογένεια ο παππούς, με το επίθετο Στάσιμος. Η μικρή Ψυχή Στασίμη αποχαιρέτησε όμως νωρίς τον μάταιο τούτο κόσμο. Τη γνωρίζουμε λόγω του πένθους της εύπορης οικογένειάς της και τη συνήθεια να δηλώνεται αυτό και μέσα από συγκεκριμένες ταφικές προτομές.
Η αρχαιολόγος Ιωάννα Μένεγκα θα παρουσιάσει απόψε στις 7.30 μ.μ. στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο στο πλαίσιο των διαλέξεων των φίλων του ΕΑΜ το πορτρέτο της, που βρίσκεται στις αποθήκες.
Η προτομή από παριανό λυχνίτη ακολουθεί τις αρχές των εργαστηρίων της Μικράς Ασίας όπως θα πει η ομιλήτρια. "Εκτέθηκε γύρω στο 1920, εκτοπίστηκε όμως από δυναστικά πορτρέτα επωνύμων, αυτοκρατόρων και αυλικών. Αγοράστηκε έναντι 250 δρχ. στο τέλος του 19ου αι. στη Μήλο. Το ύψος είναι 33 εκ., δηλαδή το φυσικό. Κύριο χαρακτηριστικό αποτελεί η χρήση χρώματος". Τα μαλλιά και τα φρύδια της δηλώνονται μόνο ζωγραφικά, με μελανό διαλυμένο και αδιάλυτο. Το δεξιό μάτι περιγράφει μελανή γραμμή, όπως βάφουν οι κοπέλες τα μάτια τους σήμερα και όπως έκαναν και τότε, ενώ πυκνές πινελιές αποδίδουν τις βλεφαρίδες. Η ίριδα δηλώνεται επίσης με μελανό χρώμα, ενώ η διεσταλμένη κόρη παραμένει λευκή αποδίδοντας την αντανάκλαση του φωτός δίνοντας έτσι ζωντάνια στο βλέμμα".
Η παιδίσκη "έχει πρόσωπο πλατύ, και στρογγυλό πηγούνι, με μικρό διπλοσάγονο". Κάνει θλιμμένο μορφασμό. Τα μαλλιά της χωρίζονται στη μέση και καταλήγουν σε κοτσίδες-θηλιές, φορούσε σκουλαρίκια και "φαρδύ χιτώνα, άλλοτε χρωματισμένο κόκκινο. Ιχνη κόκκινου χρώματος ανιχνεύθηκαν και στη σχισμή των χειλιών" (οι νύφες στην αρχαία Ελλάδα φορούσαν κόκκινο νυφικό, ενώ στη Ρώμη λευκό με κόκκινο πέπλο). Τα ανύπανδρα κορίτσια θάβονταν με νυφικά, όπως συχνά και σήμερα.
Το επίθετο απαντάται σε " Ελληνες δούλους, τους οποίους ως πλέον μορφωμένους η ρωμαϊκή αριστοκρατία επέλεγε ως τροφούς, παιδαγωγούς, γιατρούς, λογιστές". Η Ψυχή γεννήθηκε μια εποχή που περισσότερα από τα μισά παιδιά πέθαιναν πριν από τα τρία χρόνια τους και πολλά, όπως εκείνη, άφηναν απαρηγόρητη την οικογένειά τους σε μικρή ηλικία.
Αγγελική Κώττη
Πηγή
Πως ξερουν οτι ειναι 6-7 χρονων; Γιατι λεει οτι ειναι μικρη πριγκιπισσα; Πως ξερουν οτι ειναι απο τη Μηλο και εζησε τον 1ο αιωνα μ.Χ.; Τι εννοει οταν λεει : "Αν και κορίτσι, τη δέχθηκε στην οικογένεια ο παππούς, με το επίθετο Στάσιμος"; Γιατι λεει "Κύριο χαρακτηριστικό αποτελεί η χρήση χρώματος"; Που το ειδαν το χρωμα; Τι ειναι ιριδα; Πως ξερουν οτι ο χιτωνας ηταν χρωματισμενος κοκκινος; Γιατι αναφερει τι χρωμα νυφικο φορουσαν οι νυφες; Γιατι τα ανυπανδρα κοριτσια θαβονταν με νυφικα; Και οντως αυτο συμβαινει και σημερα; Στην τελευταια παραγραφο ποιο επιθετο λεει; Οι δουλοι ηταν και μορφωμενοι; Γιατι στην εποχη εκεινη τα παιδια πεθαιναν πριν απο τα τρια τους χρονια; Το επιθετο της δημοσιογραφου ειναι Κωττη ή Κωπη;
Πωπω πολλες αποριες!!
Αν ξερει καποιος ας με πει!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ειναι σαφες οτι η ανασα που εδωσε στην Ελλαδα ο γαλλογερμανικος αξονας με την αποφαση της Συνοδου Κορυφης για το "κουρεμα" του ελληνικου χρεους κατα 50%, η οποια μεταφραζεται σε ελαφρυνση υψους 100 δισ. ευρω, δεν μπορει να αξιοποιηθει προς τη θετικη κατευθυνση και να αποφερει τα επιδιωκομενα αποτελεσματα, εφοσον συνεχιστει αυτη η αδιεξοδη πολιτικη που εχει βυθισει την οικονομια στην υφεση και εχει καταδικασει την κοινωνια στην φτωχεια.
Το προβλημα ειναι οτι, ακομα και αν η Τροικα αποδεχθει την αναγκη αναθεωρησης του μιγματος της οικονομικης πολιτικης, ωστε να υπαρξει αναπτυξιακη προοπτικη, η κυβερνηση του ΠΑΣΟΚ και αυτος ο κρατικος μηχανισμος, τον οποιο και η ιδια εχει ριξει σε τελμα, δεν ειναι σε θεση να προχωρησουν στην υλοποιηση πολιτικων που θα κατατεινουν στην ανακαμψη και την εξοδο της οικονομιας απο την κριση.
Η κυβερνηση των Γ. Παπανδρεου και Ευ. Βενιζελου απετυχε παταγωδως στην επιτευξη ολων των δημοσιονομικων στοχων που ειχε θεσει και αρνηθηκε πεισματικα να δωσει οποιαδηποτε αναπτυξιακη προοπτικη στην αγορα και γι' αυτο φθασαμε στο σημειο μηδεν για την οικονομια. Αποδειχθηκε ανικανη να προωθησει τις αναγκαιες μεταρρυθμισεις και διαρθρωτικες αλλαγες και το μονο πραγμα που εδειξε οτι μπορει να κανει καλα ειναι να επιβαλλει φορους και να συρρικνωνει τα εισοδηματα.
Ειναι φανερο οτι χρειαζεται να σημειωθει αλλαγη σελιδας στο πολιτικο σκηνικο του τοπου. Η χωρα και οι πολιτες της δεν εχουν την πολυτελεια για νεες καθυστερησεις, ολιγωριες και παλινωδιες, που θα οδηγησουν σε μη εφαρμογη των συμφωνηθεντων και θα επιφερουν αμεσες κυρωσεις απο ξενους επιτηρητες.
Η μονη λυση που μπορει να προσφερει διεξοδο ειναι η προωρη προσφυγη στην καλπη, ωστε να προκυψει μια νεα κυβερνηση, η οποια θα εγγυηθει μια καινουργια συνταγη πολιτικης, που θα ανακουφισει τα νοικοκυρια, θα τονωσει τη λειτουργια της αγορας και θα φερει απτα αποτελεσματα για την οικονομια. Διαφορετικα, εφοσον ο Γ. Παπανδρεου παραμεινει για πολυ ακομα γαντζωμενος στην καρεκλα της εξουσιας, ειναι βεβαιο οτι, σε λιγο χρονικο διαστημα, η χωρα θα ξαναβρεθει στη θεση που ηταν πριν το "κουρεμα".
ΥΓ. Ειναι φανερο οτι το αρθρο μας παροτρυνει εμμεσα να ψηφισουμε Νεα Δημοκρατια. Αναρωτιεμαι, διαβαζοντας κατι τετοια αρθρα, αν οι ζωες των Ελληνων εξαρτωνται αποκλειστικα απο τον Παπανδρεου και τον Βενιζελου...Γιατι περισσοτερο αυτοι οι δυο αναφερονται, οι αλλοι απο το ΠΑΣΟΚ ειναι σα να μην υπαρχουν. Ο Παπανδρεου και ο Βενιζελος φταινε για ολα τα δεινα αυτης της χωρας; Και αναρωτιεμαι, ακομα, αν δεν ηταν η οικονομικη κριση, τι θα εβρισκε η εφημεριδα αυτη και αλλες που ειναι κατα της κυβερνησης, για να τα βαλουν με την κυβερνηση και να την ισοπεδωσουν;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
"...ευρυτατο στα στοιχεια και στη στοχευση, στοχαστικο και τολμηρο - και τα δυο βασικα χαρακτηριστικα του, η κριτικη ικανοτητα και η αισιοδοξια συνιστουν ειδη εν απολυτω ανεπαρκεια στον ελληνικο δημοσιο λογο".
"...δεν χαιδευει αυτια, αλλα και δεν κρυβει τις προθεσεις του : βαζοντας την Ελλαδα στο ντιβανι, επιδιωκει, ουτε λιγο ουτε πολη την ανατροπη της εικονας που βγαζει σημερα, ξαπλωμενη, ξεπνοη, απελπισμενη".
Παντως, το εισαγωγικο μερος, ο προλογος πριν ο κ. Μποτοπουλος περασει στην κριτικη του βιβλιου, που ειναι πολυ καλη, εχει υπερβολη. Την οποια, βεβαια, την συνανταμε πλεον αυτη την περιοδο σε πολλα γραπτα. Εμενα με ξενιζει αυτη η υπερβολη που αφορα την κριση της χωρας.
Δε γιναμε λοιπον σκετοι περικλειστοι, δεν κρατησαμε το παθος μονο για την περιφρονηση εναντι της πολιτικης, δε μετατραπηκαμε σε αποκλειστικους υπερασπιστες του στενου μας κυκλου. Ειμαστε ακομα ανοιχτοι (και περικλειστοι), ειμαστε ακομα παθιασμενοι με την πολιτικη (αλλα και την περιφρονουμε επισης), ειμαστε ακομα γενναιοδωροι (αλλα και ατομικιστες). Μην τα ισοπεδωνουμε ολα...Προφανως οταν ο κ. Μποτοπουλος γραφει οτι η αισιοδοξια συνιστα ειδος εν απολυτω ανεπαρκεια στον ελληνικο δημοσιο λογο, σιγουρα θα εννοει τον εαυτο του. Και μια καλη απαντηση στο εισαγωγικο σχολιο του κ. Μποτοπουλου ειναι το γραμμα που εστειλε στη Lifo η 26χρονη Γεωργια Κοντεσιδου που ζει εδω και τεσσερα χρονια στη Σουηδια : "Παρατηρω οτι τελευταια επικρατει μια μιζερια, μια απαισιοδοξια για τη ζωη στην Ελλαδα, στην Αθηνα κ.λπ. Εχοντας, ομως, ζησει σε μια χωρα πολυ διαφορετικη εδω και χρονια, εχω συνειδητοποιησει οτι, παρα τα οποια προβληματα, η ζωη στην Ελλαδα ειναι, αν μη τι αλλο, ενδιαφερουσα. Σου προσφερει πραγματα που λειπουν πολυ απ'τις χωρες της Βορειας Ευρωπης και που ειναι πολυτιμα για την ψυχικη υγεια του ανθρωπου (ανθρωπινη επικοινωνια, ενδιαφερουσα κουλτουρα, καλος καιρος, ποικιλομορφια της φυσης, φαγητο)...".
Και ακριβως επειδη η ζωη στην Ελλαδα ειναι ενδιαφερουσα, γραφονται βιβλια σαν αυτο του κ. Ανδρονοπουλου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
ηρθε η ωρα και η στιγμη να γραψω τους στιχους για τραγουδι που εχω σκεφτει εδω και παρα πολυ καιρο. Ειναι οι πρωτοι μου στιχοι. Ελπιζω να σας αρεσουν. Ιδου :
ΤΙΤΛΟΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ : ΘΑ ΣΤΟ ΠΩ
ΣΤΙΧΟΙ : ANISIXOS
Θα στο πω
τωρα εγω
δε μπορω να ζησω μακρυα σου
ουτε ενα λεπτο
κι αν στο πω
θα με πεις τρελο
ομως πλεον δε με νοιαζει
θα στο πω και ας καω
Τωρα φυγε μακρυα
και να μη σε δω ποτε ξανα
Τωρα εγω θα σου το πω
ακομα κι αν με πεις τρελο
μακρυα σου δε μπορω να ζω
ουτε μια μερα
τωρα φυγε μακρυα
και να μη σε δω ξανα
την αληθεια τωρα ξερεις
δε μπορω μακρυα σου
μακρυα σου μακρυα σου
Το κρατω τοσο καιρο
μεσα μου κρυμμενο
σαν μεγαλο μυστικο
κι αν στο πω
θα με πεις τρελο
ομως πλεον δε με νοιαζει
θα στο πω και ας καω
Τωρα φυγε μακρυα
και να μη σε δω ποτε ξανα
Τωρα εγω θα σου το πω
ακομα κι αν με πεις τρελο
μακρυα σου δε μπορω να ζω
ουτε μια μερα
τωρα φυγε μακρυα
και να μη σε δω ξανα
την αληθεια τωρα ξερεις
δε μπορω μακρυα σου
μακρυα σου μακρυα σου
Και θα στο πω τωρα εγω γιατι αλλιως θα εκραγω
Και θα στο πω δεν αντεχω αλλο μεσα μου να το κρατω
ομως μετα θελω απο τη ζωη μου εσυ να εξαφανιστεις
και να μη γυρισεις ποτε ξανα...
Και αυτη ειναι η δικη μου ερμηνεια των στιχων μου :
Ο τυπος εχει χωρισει εδω και καιρο με τη γκομενα του και περνα μαυρη καταθλιψη μακρυα της. Αυτη φταιει που χωρισαν. Την επιασε με αλλον στο κρεβατι τους. Θυμωσε μαζι της και την χωρισε αμεσως. Αυτη γενικα ειναι ενα κακο κοριτσι και δεν καταλαβαινει απο βαθια συναισθηματα (εξ ου και το "θα με πεις τρελο"). Ομως συνεχιζει να την σκεφτεται και να την αγαπα. Περνα πολυ δυσκολα μακρυα της .Τη βγαζει με χαπια και ψυχιατρους. Ετσι φτανει στο σημειο να της πει οσα νιωθει για εκεινη ακομα κι αν εκεινη τον πληγωσε. Απο τη μια της λεει οτι δε μπορει μακρυα της και απο την αλλη της λεει να φυγει μακρυα (τραγικη ειρωνεια).Της λεει δηλαδη οσα αισθανεται για εκεινη αλλα δεν ξεχνα αυτο που του εκανε και δεν την συγχωρει, και ετσι της λεει να φυγει μακρυα, ακομα κι αν ξερει οτι δε μπορει μακρυα της. Ομως αδυνατει να την συγχωρεσει γι' αυτο που εκανε.
Κυριαρχει επομενως η απογνωση και η τραγικη ειρωνεια. Ο ηρωας εχει σχεση εξαρτησης με την πρωην συντροφο του. Ο ηρωας εκδηλωνει τα συναισθηματα του ομως δεν χανει την αξιοπρεπεια του και δεν επιστρεφει στην γκομενα που τον κερατωσε. Θα μπορουσαμε να πουμε οτι ο ηρωας αποφασιζει να δωσει τελος στη ζωη του, αφου ζηταει απο την γκομενα να φυγει μακρυα, ενω ξερει οτι δε μπορει να ζησει μακρυα της. Λυτρωνεται ομως αφου της αποκαλυπτει την αληθεια ("την αληθεια τωρα ξερεις").
Πως σας φαινονται λοιπον; Ποια ειναι η δικη σας ερμηνεια;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
Τηλεμαχε, θελω να ξεκινησουμε απο την αποφαση σου πριν λιγους μηνες να ξαναπας στρατο. Πες μου λοιπον γιατι πηρες αυτην την αποφαση.
Οντως, κυριε anisixe, πηρα την αποφαση και πηγα τελικα στο στρατο. Ο λογος που πηρα αυτη την αποφαση ειναι επειδη η ζωη μου ηταν παρα πολυ ασχημη. Ειχα δηλαδη αρκετα προβληματα, που η φυση ολων των προβληματων εναγεται στην ψυχικη μου ψυχοσυνθεση, δηλαδη οτι δε μπορω να καταλαβω τι θελω στη ζωη μου, τι πρεπει να κανω, με τι πρεπει να ασχοληθω και ειπα τουλαχιστον να βαλω ενα αλατοπιπερο σε αυτη τη μονοτονη ζωη που ειχα και ρουτινα γενικοτερα και να παω στο στρατο.
Πως πιστευεις οτι θα σε βοηθουσε ο στρατος;
Θα με βοηθουσε ο στρατος διοτι θα ειχα καθημερινη συναναστροφη με διαφορετικα ατομα, θα ειχα πραγματα να κανω ολη την ημερα, δουλειες, υποχρεωσεις, πραγματα που εγω γενικα δε νιωθω ικανος να ανταπεξελθω. Καταλαβατε κυριε anisixe; Ενω στο στρατο θα μου δινοταν αυτη η ευκαιρια. Μονο που πηγα τελικα στο στρατο και εφυγα. Εκατσα μια μερα και εφυγα. Δε μπορεσα να ανταπεξελθω. Τα βρηκα πολυ σκουρα και βαρια τα πραγματα και εγκατελειψα.
Συνεβη κατι συγκεκριμενο και αποφασισες να φυγεις;
Εκτος του οτι με δουλευε ολο το στρατοπεδο και με ελεγε αδερφη και π***** και ολα τα συναφη, δε μπορουσα να ειμαι κλεισμενος σε ενα στρατοπεδο και να μην εχω τη δυνατοτητα να βγω λιγο εξω, με τους φιλους μου που εχω επιλεξει και τους συμπαθω και τους αγαπω.
Πιο πολυ ομως δεν ηταν η ρατσιστικη επιθεση που δεχτηκες που σε αναγκασε να φυγεις;
Επαιξε και αυτο ενα ρολο αλλα δεν ηταν αυτο καθαυτο. Ηταν το γεγονος οτι δε μπορω να ειμαι κλεισμενος σε ενα στρατοπεδο λες και ειμαι φυλακη.
Που πιστευεις οτι οφειλεται αυτη η ρατσιστικη επιθεση των στρατιωτων;
Στο οτι δεν εχουν παιδεια, ειναι αμορφωτοι, ειναι αξεστοι, ειναι ανθρωποι οι οποιοι ειναι ακοινωνητοι, ανθρωποι με καμια προοπτικη και μελλον, ατομα τα οποια ειναι μπλεγμενα με ναρκωτικα, με τσιγαριλικια...
Μηπως ο στρατος, το κλιμα του στρατου ωθει σε αυτες τις συμπεριφορες ή μηπως οι ανθρωποι αυτοι ειναι ετσι κι αλλιως ρατσιστες;
Νομιζω σας απαντησα κυριε anisixe. Οφειλεται στην παιδεια. Οχι στο στρατο.
Εσυ πιστευεις οτι ησουν ατυχος που πηγες στο συγκεκριμενο στρατοπεδο ή γενικα σε ολα τα στρατοπεδα υπαρχουν ρατσιστες και τετοιου ειδους ανθρωποι;
Ημουν ατυχος που πηγα στο συγκεκριμενο στρατοπεδο, αυτο ειναι αληθεια, γιατι οι πιο πολλοι ειχαν παρει αναβολη. Αυτο παιζει ρολο γιατι τα ατομα που παιρνουν αναβολη ειναι ατομα που δεν ειναι στον ισιο δρομο, ειναι ατομα που δε θελουν να πανε στρατο και το σκεφτονται δευτερη και τριτη φορα και προσπαθουν να τον αποφυγουν, ατομα τα οποια δεν εχουν στοχους στη ζωη τους και ειναι μεσ στα ναρκωτικα, μεσ στα τσιγαρα, στις πορνειες, στην π*******, ολα αυτα.
Δηλαδη ειναι ατομα που ειναι, θα λεγαμε, ρεμαλια; Ειναι τα λεγομενα ρεμαλια της κοινωνιας;
Ακριβως. Το θεσατε ευστοχως.
Οι γονεις σου πως αντεδρασαν οταν εμαθαν οτι εφυγες απο το στρατο;
Οι γονεις μου στεναχωριουνται για μενα οπως και να το κανουμε, ειναι γονεις και οταν βλεπουν οτι το παιδι τους παρεκκλινει απο το σωστο δρομο και ακολουθει μονοπατια σκοτεινα και το μυαλο του μπλεκεται σε λαβυρινθους σκοτεινους, μπερδευεται ευκολα, δεν ξερει που να καταληξει, μια σκεφτεται να παει στρατο, την αλλη φευγει, την επομενη μερα, δε μπορουν παρα να στεναχωριουνται.
Ναι αλλα δε φταις εσυ. Ειναι λογικο να μη μπορεις να αντεξεις τοση επιθεση και πιστευω το καταλαβαν αυτο οι γονεις σου.
Δεν ειναι μονο η επιθεση κυριε anisixe. Ειναι οτι δεν εχω πλεον θεληση στη ζωη μου, υπομονη, επιμονη. Δεν εμμενω στις αποφασεις μου. Αλλαζω αποφασεις στο αψε σβησε. Αυτο ειναι που με κανει να μην ξερω τι να κανω στη ζωη μου γενικοτερα.
Οι γονεις σου πως το πηραν; Σε μαλωσαν; Στεναχωρεθηκαν;
Στεναχωρεθηκαν παρα πολυ. Οπως ολοι οι γονεις, για τα παιδια τους νοιαζονται και οταν δεν παει κατι καλα στη ζωη του παιδιου τους, στεναχωριουνται...
Ναι αλλα ο στρατος δε νομιζω οτι ειναι και τοσο σπουδαιο πραγμα στη ζωη ενος ανθρωπου για να στεναχωριουνται.
Οι γονεις μου ειναι παλιας φιλοσοφιας γενικοτερα, παλιας σχολης και λενε "το παιδι μου να παει στρατο, να ειναι στρειτ, να κανει παιδια". Ειναι αυτης της λογικης.
Ακομα δεν εχουν αποδεχτει το γεγονος οτι εισαι γκει;
Το εχουν αποδεχτει αλλα δεν τους αρεσει κιολας.
Απο τοτε που εφυγες απο το στρατο, πως περνας το χρονο σου; Τι κανεις;
Ολη μερα σπιτι καθομαι. Ιντερνετ, τηλεοραση, μουσικη. Για καφε με τους φιλους μου, για μπανιο. Τετοια...
Δεν περνας κι ασχημα δηλαδη...
Ναι αλλα οταν δεν εχεις με κατι να ασχοληθεις στη ζωη σου, να βγαλεις χρηματα, να κανεις πραγματα, περναει η ζωη μονοτονα, ρουτινιαρικα, χωρις αλατοπιπερο, χωρις εντασεις...
Σκεφτηκες μετα που εφυγες απο το στρατο να βρεις καποια δουλεια ή να κανεις καποια σχολη;
Παντα σκεφτομαι να κανω καποια σχολη που να μου αρεσει. Τωρα σκεφτομαι να παω Διαιτολογια. Ελπιζω να στηριξω και να υποστηριξω την αποφαση μου αυτη τη φορα.
Κομμωτης τελικα οχι;
Κομμωτης δεν εχω ταλεντο και δε μου αρεσει.
Περασες ωραια το φετινο Καλοκαιρι;
Το φετινο Καλοκαιρι δε μπορω να πω οτι ηταν το καλυτερο. Γενικα εχω πολλα χρονια να περασω καλα στη ζωη μου.
Το Καλοκαιρι σου αρεσει σαν εποχη;
Καλο ειναι αλλα τελευταια δε μου αρεσει πια.
Η θαλασσα σου αρεσει;
Οχι, την εχω βαρεθει. Δεν ειμαι πλεον τοσο του Καλοκαιριου. Προτιμω το Χειμωνα.
Ποιο ηταν το καλυτερο Καλοκαιρι μεχρι τωρα στη ζωη σου;
Τα Καλοκαιρια των σχολικων μου χρονων.
Στα αισθηματικα πως πας;
Κατι γινεται με ενα παιδι τωρα. Το παιδι αυτο το αγαπω, το συμπαθω παρα πολυ, το λατρευω. Θα δειξει, δεν ξερουμε πως θα παει...
Δηλαδη δεν εχετε ηδη σχεση;
Εχουμε σχεση. Με αγαπαει και αυτος απ' ο,τι λεει.
Εισαι ερωτευμενος;
Νομιζω πως αρχιζω και τον ερωτευομαι.
Εκανες ομως και μια αλλη σχεση πριν μερικους μηνες. Πες μας γι' αυτη τη σχεση.
Ναι, ειχα μια σχεση με ενα ξωανο ( ; ), ενα χαζο 19χρονο, το οποιο ηταν στην κοσμαρα του, κακιασμενο, χαζο, ηλιθιο, κακια αδερφη...
Ναι αλλα αυτα δεν τα ηξερες οταν τον γνωρισες;
Τα γνωρισα στην πορεια.
Παμε τωρα και στα τηλεοπτικα. Πως βλεπεις τα τηλεοπτικα πραγματα;
Φτωχα.
Η τηλεοραση ειναι γεματη επαναληψεις; Δεν ειναι απογοητευτικο;
Ειναι παρα πολυ απογοητευτικο. Ολη η τηλεοραση πλεον ειναι μια επαναληψη, ειναι η προσωποποιηση της επαναληψης. Εχουμε βαρεθει να βλεπουμε ολο τα ιδια προσωπα στην τηλεοραση. Η Μενεγακη να φυγει επιτελους. Η Τατιανα ειναι καλη, ας μεινει, παρολο που υπαρχει χρονια, ειναι εκπληκτικη και μοναδικη σε αυτο που κανει.
Εχεις παρακολουθησει τη Ναντια Μπουλε;
Ναι την εχω παρακολουθησει. Τη βρισκω ενα παρα πολυ ταλαντουχο ατομο σε ο,τι και να κανει. Τραγουδαει, παρουσιαζει, χορευει.
Γιατι ολοι την κατηγορουν και τη σχολιαζουν αρνητικα;
Επειδη δυστυχως η κακια και η κατηγορια πουλαει.
Τουρκικα βλεπεις;
Τα απεχθανομαι.
Κανουν ομως μεγαλο σουξε.
Κανουν σουξε επειδη η Τουρκια ειναι απαιδευτη χωρα, ειναι πολυ χαμηλου επιπεδου. Κανει σουξε μονο στα απαιδευτα και χαμηλου επιπεδου ατομα που ειναι στην κοσμαρα τους, που ειναι αγραμματα...
Ποια ειναι η γνωμη σου για τη Lady Gaga;
Η Lady Gaga ειναι μια εκπληξη στη σοουμπιζ. Ενα ατομο παρα πολυ ταλαντουχο, με ιδιαιτερη φωνη και σκηνικη παρουσια. Ενα ατομο που ξεχωριζει και εχει προοπτικες να φτασει τη Μαντονα και να την ξεπερασει.
Γυμναστικη κανεις; Σου αρεσει;
Οχι, δε μου αρεσει. Την απεχθανομαι τη γυμναστικη και γενικα ο,τι προκαλει κουραση το απεχθανομαι.
Ναι αλλα δεν ειναι απαραιτητη η γυμναστικη για να ειμαστε σε φορμα και καλη κατασταση; Οι αρχαιοι Ελληνες λεγανε "νους υγιης εν σωματει υγιη".
Ναι το ρητο αυτο το ασπαζομαι. Μονο που το θεμα ειναι αν κοψει κανεις το φαγητο, δε χρειαζεται παραλληλα γυμναστικη, δηλαδη το 75% ειναι διατροφη και το 25% ειναι γυμναστικη. Δηλαδη αν καποιος τρωει ποιοτικα φαγητα και σε μικρες ποσοτητες μπορει να χασει αρκετα κιλα χωρις γυμναστικη. Βεβαια, η χρυση τομη και το ιδανικο ειναι να συνδυαζει και τα δυο.
Εσυ κοιτας στους αντρες το σωμα ή δε σε ενδιαφερει;
Οχι, δε δινω ιδιαιτερη εμφαση στο σωμα. Εκει που δινω εμφαση ειναι στο προσωπο, στο κεφαλι γενικα, μεσα και εξω. Δηλαδη μυαλο και ενα ωραιο προσωπο.
Δε σε νοιαζει το μεγεθος;
Οχι.
Αν ειναι μικρο δε σε νοιαζει;
Δε με νοιαζει.
Μηπως το λες εκ του ασφαλους;
Δεν το λεω εκ του ασφαλους. Θα με ενοιαζε να μην ειναι πολυ μεγαλο γιατι ειναι δυσκολο στο σεξ και ποναω.
Αν κερδιζες στο Λοττο παρα πολλα χρηματα τι θα τα εκανες;
Σιγουρα δε θα τα εβαζα στην τραπεζα, γιατι ετσι οπως παμε θα πτωχευσουμε και θα μας παρει η τραπεζα τα λεφτα. Θα τα εβαζα μαλλον σε τραπεζα του εξωτερικου... Αυτο που θα εκανα, ξερετε τι θα 'τανε; Θα τα επενδυα αγοραζοντας πολυκατοικιες και θα τις νοικιαζα.
Η οικονομικη κριση εχει επηρεαση την οικογενεια σου Τηλεμαχε;
Ναι, δυστυχως την εχει επηρασει σε μεγαλο βαθμο. Αυτο το καταλαβαινω επειδη οι εξοδοι μου εχουν μειωθει δραματικα. Απο 'κει το καταλαβαινω κυριως.
Ξεκιναει μια νεα χρονια Τηλεμαχε. Πως την βλεπεις; Εισαι αισιοδοξος;
Το ζωδιο μου μου λεει να ειμαι αισιοδοξος αλλα μεσ στο δραμα και σε αυτα που ζω, δεν ξερω αν ειμαι αισιοδοξος πια. Ελπιζω να πανε ολα καλα στη ζωη μου, να παρακολουθησω τη σχολη που με ενδιαφερει και να ασχοληθω και να βρω δουλεια πανω σε αυτο.
Νομιζω ειναι σημαντικο στη ζωη να ειμαστε αισιοδοξοι. Βοηθαει στην ψυχικη υγεια.
Σιγουρα η αισιοδοξια ειναι βασικος παραγοντας που ευνοει την ψυχικη υγεια του ανθρωπου. Χωρις αισιοδοξια δε μπορουμε να πραγματοποιησουμε στοχους και ονειρα, διοτι η αισιοδοξια ειναι οδηγος στη ζωη. Να πω μια παραβολη : Χωρις διπλωμα δε μπορεις να οδηγησεις. Η αισιοδοξια πειτε πως ειναι εδω το διπλωμα.
Τοτε γιατι δεν ασπαζεσαι αυτη την αποψη κι εσυ ο ιδιος;
Γιατι στη θεωρια καλος ειμαι, στην πραξη δεν ειμαι...
Θα ηθελα να κλεισουμε με ενα μηνυμα δικο σου προς τους αναγνωστες.
Ακολουθηστε τα ονειρα σας!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
Εσεις τι πιστευετε;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
Πόσα περιοδικά άραγε να κυκλοφορούν ακόμη από τη δεκαετία του ’60; Ενα από αυτά είναι (ήταν πλέον) η «Ραδιοτηλεόραση», ένα από τα τελευταία οχυρά όχι μόνο μιας εποχής αλλά και μιας αντίληψης. Γιατί η «Ραδιοτηλεόραση» τουλάχιστον από την εποχή της ιδιωτικής τηλεόρασης και μετά, επιβίωνε ως ένα «κρατικό» περιοδικό, ζούσε χάρη στην αγαθοεργία όλων μας που συντηρούσαμε χωρίς να μας ρωτήσει κανείς άξιους εργαζομένους που έβγαζαν ένα περιοδικό χωρίς σκοπό.
Μου έρχεται, όμως, δύσκολο να αποχαιρετήσω τη «Ραδιοτηλεόραση» έτσι ψυχρά. Γιατί, όπως και να το δει κανείς, η «Ραδιοτηλεόραση» μάς μεγάλωσε. Τρόπος του λέγειν, αλλά θα συντηρήσω την ψευδαίσθηση ότι μαζί με την τηλεόραση «εκείνης» της μακρινής, αρχαίας εποχής, μεγαλώναμε μαζί με νέες εμπειρίες οικιακής τεχνολογίας. Η «Ραδιοτηλεόραση», όσο παλαιομοδίτικη κι αν φαίνεται στα σημερινά μάτια, υπήρχε εποχή, «τότε» εκείνα τα χρόνια τα «παλαιολιθικά», που έμπαινε σε πολλά, πάρα πολλά σπίτια και κρατούσε συντροφιά. Ηταν μια καινούργια παρέα, ένα εικονογραφημένο εργαλείο με μια αύρα περιοδικού ποικίλης ύλης.
Ισως να έπρεπε να είχε κλείσει είκοσι χρόνια πριν. Οταν πολλά νέα τηλεοπτικά περιοδικά εισέβαλαν στην αγορά και πήραν τα μεγαλύτερα κομμάτια της πίτας. Η «Ραδιοτηλεόραση» διατηρούσε πιο χαμηλή την τιμή της και με την υγιή πρακτική του ανταγωνισμού έδινε την οξύμωρη παράταση σε έναν ξεπερασμένο κρατισμό.
Γεννήθηκε το 1968 όταν το παλιό «Ραδιοπρόγραμμα» βαπτίσθηκε «Ραδιοτηλεόρασις». Hταν εκείνη τη χρονιά που είχαμε πάρει τηλεόραση στο σπίτι και θυμάμαι ότι η πρώτη εικόνα που αντίκρισα στη ζωή μου σε τηλεοπτικό δέκτη ήταν το «πουλί» της χούντας. Δεν θυμάμαι αν υπήρχε και «Ραδιοτηλεόραση» στο σπίτι, θα ήθελα όμως να είχα κρατήσει το πρώτο τεύχος της, που, όπως διάβασα στην ελληνική Wikipedia, είχε κυκλοφορήσει με εξώφυλλο την Μπριζίτ Μπαρντό. Από τότε, κύλησαν κοντά 2.150 τεύχη, και αυτό από μόνο του το γεγονός είναι επίτευγμα. Και είναι επίτευγμα γιατί ήταν ένα κατάλοιπο της παλιάς Ελλάδας, που επεβίωνε σχεδόν ψιθυριστά. Συχνά, έβλεπα τα τεύχη της «Ραδιοτηλεόρασης» στα περίπτερα και κάθε φορά αναρωτιόμουν αν υπάρχει κοινό. Προφανώς θα είχε τους πιστούς της και από περιέργεια μια φορά πέρυσι αγόρασα ένα τεύχος. Αισθανόμουν ότι ζούσα στην πράξη την ιεροτελεστία ενός αναχρονισμού.
Την «Ραδιοτηλεόραση», όμως, την έβγαζαν, όπως κάθε περιοδικό, άνθρωποι που ήξεραν τη δουλειά. Η ύλη της ήταν αξιοπρεπής, ανώτερη σε πολλά από τα λοιπά τηλεοπτικά περιοδικά που θυμίζουν τα μεσημεριανά μαγκαζίνο της τηλεόρασης. Αλλά, το ερώτημα που κανείς ποτέ δεν έθετε ήταν, «γιατί να συντηρεί ένα κράτος αυτό το “αξιοπρεπές” περιοδικό που λίγοι αγοράζουν και ακόμη λιγότεροι θυμούνται»... Το 2011 συνέβη αυτό το «μικρό-μεγάλο» κραχ και μαζί με την ΕΤ1 και κάποιους ραδιοφωνικούς σταθμούς, κλαδεύτηκε και ο νοσταλγικός αναχρονισμός της «Ραδιοτηλεόρασης». Δεν γνωρίζω αν υπήρχε ακόμη στην Ευρώπη άλλο τηλεοπτικό περιοδικό που να το συντηρούσε το κράτος. Ισως όχι. Αλλά μαζί με τον αποχαιρετισμό, ας αναγνωρίσουμε τις υπηρεσίες αυτού του περιοδικού που κάποτε την εποχή πριν από τα τηλεχειριστήρια είχε θέση στα σπίτια μας. Αντίο, αγαπητή «Ραδιοτηλεόραση».
kathimerini.gr | Η ζωή χωρίς «Ραδιοτηλεόραση»
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
Στα χερια μου κραταω το βρωμοπεριοδικο OK!, αυτο που βλεπεις στημενες ως επι το πλειστον φωτογραφησεις των διασημων, με γκομενους, γκομενες, πρωην, νυν, παιδια, σκυλια. Ολα στη φορα!
Στις πρωτες σελιδες βλεπω τον Γιωργο Λιαγκα με την μπυροκοιλια του και τη Σκορδα διπλα του που φοραει ενα ασπρο σεντονι να ετοιμαζονται για κρουαζιερα με το σκαφος. Μετα βλεπω την Χριστινα Λαμπιρη με εναν χοντρο κυριο που ειναι ο συζυγος της σε ταξιδι στην Ισπανια να χαμογελανε στο φακο. Τι κολλημα εχει αυτη η γυναικα με την Ισπανια; Μετα βλεπω μια πανελατζου μεσημεριανης εκπομπης να κανει βολτα το μωρο της. Η πανελατζου συμφωνα με το περιοδικο ειναι παρουσιαστρια...Μετα βλεπω τη Ρανια Θρασκια με τον αντρα της και αναρωτιεμαι ποιος νοιαζεται γι' αυτην; Γυρναω σελιδα και αηδιαζω. Το πιο αισχρο ζευγαρι της σοουμπιζ. Μακης Τριανταφυλλοπουλος και Κιμ Κιλιαν. Αυτη η κοπελα πρεπει να εχει καλο στον εγκεφαλο. Δεν εξηγειται αλλιως. Διπλα η Σισσυ Φειδα που ειναι 37 χρονων μαζι με το γκομενο της που μοιαζει 20 χρονων. Γυρναω σελιδα και βλεπω τη Σοφη Πασχαλη με το γκομενο της. Ειναι αυτη που εκανε σεξογυμναστικη μπροστα στον Καραμερο και τον Χαριτατο σκυβοντας στα τεσσερα. Γυρναω μερικες σελιδες και βλεπω το Χαριτατο με νεα γκομενα παλι. Αποφασισε αγορι μου επιτελους. Εκτος αν δε θες να παντρευτεις και θες να πηγαινεις με πολλες. Γυρναω σελιδα και βλεπω αυτον τον κακασχημο νικητη του Master Chef, τον Ακη Πετρετζικη, που κανει επιδειξη των τατουαζ του. Δινει και συνεντευξη. Σιγα μην τη διαβασω. Συνεντευξη δινει και η Ελενη Φουρειρα, αυτη η αφωνη που εχει τραγουδησει το αριστουργημα "Ελα μαζι μου μια νυχτα μονο, μακρυα σου λιωνω απ' τον πονο, σε θελω αποψε εδω, σε θελω". Δειχνοντας τις ποδαρες της λεει για μια διαμαχη που εχει με την πρωην δισκογραφικη της και ποσο στεναχωρεμενη ειναι και οτι θελουν να την εξοντωσουν αλλα what the hell, who cares? Μετα βλεπω εναν Μιχαλη Μουρουτσο και μια Αναστασια Περρακη που δεν τους ξερω και ουτε θελω να τους μαθω. Γυρναω μερικες σελιδες και βλεπω τη φτηνιαρα Πεγκυ Ζηνα με τον αντρα της που ειναι 54 χρονων και φοραει all star! Που πας ρε Καραμητρο; Ελεος! Τα εχουν ξεφτιλισει πια τα all star! Και δε λεω οτι ειναι θεμα ηλικιας. Ο Λαζοπουλος ενταξει, αλλα οχι και ο αντρας της Πεγκυς Ζηνα. Σε λιγο θα δουμε και τον Χατζηνικολαου με all star...Μετα βλεπω τη Σισσυ Χρηστιδου σε μια καθολου στημενη φωτογραφηση με τον 3χρονο γιο της στην παραλια. Μετα βλεπω τη Βανα Μπαρμπα σε μια επισης καθολου στημενη φωτογραφηση με την 9χρονη κορη της στην πισινα. Μετα βλεπω την Κατια Ζυγουλη με την κορη της που -για να πω κι εναν καλο λογο- ειναι μια κουκλιτσα οπως και η μαμα της. Ο Ρουβας ειναι κακασχημος. Γυρναω σελιδες και βλεπω την Υβονη Μποσνιακ (ποια στο καλο ειναι αυτη και ελληνικα μιλαει που συμφωνα με το περιοδικο ειναι η συντροφος του Ρεμου...Καλα...Μετα βλεπω αυτον τον αισχρο και κακασχημο Βασιλη Σπανουλη που εφυγε απο τον Παναθηναικο και πηγε στον Ολυμπιακο για μερικα ευρω παραπανω...Μετα βλεπω τον τυπο απο τα Κοκκινα Χαλια (Χάλια) και τον Ηλια Βρεττο που ειναι λεει φιλαρακια και τους δειχνει να τρωνε σε ενα πολυτελες εστιατοριο και η δημοσιογραφος τους κανει τη γελοια ερωτηση : "Λειτουργησε υπερ σας το γεγονος οτι υπηρετειτε διαφορετικα μουσικα ειδη;". Η λεξη γεγονος εδω χρησιμοποιεται λαθος, οπως συνηθως. Μετα οι επομενες σελιδες ειναι γεματες μοδα και μυστικα των σταρ για αψογη σιλουετα. Το κλεινω. Ζαλιστηκα με τοση σοουμπιζ. Και δεν ειχε ουτε τη στηλη της Ναταλιας Γερμανου που ειναι το μονο καλο σε αυτο το περιοδικο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
Δεν χρειαζομαι συμβουλες και νουθεσιες. Ξερω καλα ποιος ειμαι, τι κανω και τι θελω.
Ειμαι 24 χρονων, τα εκλεισα το Μαη.
Ειμαι απο Ηρακλειο Κρητης και σπουδαζω Αθηνα. Βασικα εχω τελειωσει με σπουδες και ψαχνω δουλεια.
Σταματηστε να μου το παιζετε ωριμοι σας παρακαλω μερικοι.
Θιγω καποια θεματα που ειναι προς συζητηση και δε χρειαζεται να μου δινετε συμβουλες και να μου το παιζετε ωριμοι. Λες και στα 24 σου εισαι εντελως ανεξαρτητοποιημενος απο γονεις και πληρως κατασταλαγμενος.
Και μην τολμησει να πει ξανα κανεις οτι ειμαι τρολ. Ελεος!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
Το αλλο που εγινε και με ενοχλησε σημερα ειναι οτι οταν μιλουσα με το θειο η κουβεντα πηγε στο βιβλιο και αυτος αρχισε να μου λεει ποσο σπουδαια ειναι τα βιβλια και οτι πρεπει να διαβαζω οπωσδηποτε ενα την εβδομαδα. Χωρις να θελω να πω κατι εναντιον των βιβλιων, ειπα οτι εκτος των βιβλιων υπαρχουν και αλλου ειδους αναγνωσματα. Σαν τι, ρωταει αυτος, λες και τα βιβλια ειναι το μοναδικο αναγνωσμα. Εγω του λεω, περιοδικα, μπλογκ. Θα μπορουσα να του πω και φορουμ αλλα δεν το σκεφτηκα εκεινη τη στιγμη. Αφηστε που μπορει να μην ειχε ιδεα τι ειναι ενα φορουμ. Απαξιωσε αυτα τα αναγνωσματα και εγω προσπαθησα να τον πεισω με επιχειρηματα οτι και αυτα τα αναγνωσματα αξιζουν. Του ειπα πχ οτι ειναι πιο ευχαριστα, εχουν εικονες, ειναι μοντερνα, ειναι επικαιρα, εχουν ενδιαφεροντα κοινωνικα, πολιτικα, επιστημονικα θεματα, θεματα που δε βρισκεις σε ενα βιβλιο. Αυτος ομως εκανε σα να μην ακουει. Απο διπλα ο πατερας μου, μεγαλος βιβλιοφαγος να ειναι με το μερος του θειου. Ερχεται μετα και η μαγισσα (η μανα μου) που εχει τελειωσει και το ΕΑΠ και το παιζει μορφωμενη και ελεγε "Μερικοι ανθρωποι δε διαβαζουν ουτε ενα βιβλιο στη ζωη τους, ξερουν μονο να βλεπουν ποδοσφαιρο". Γιατι αραγε το ειπε αυτο; Ανηκω εγω σε αυτη την κατηγορια; Μπορει να μη διαβαζω βιβλια, αλλα διαβαζω ολα τα αλλα αναγνωσματα που υπαρχουν. Περιοδικα, εφημεριδες, μπλογκ, φορουμ, σαιτ. Γι' αυτους μαλλον αυτα δεν αξιζουν, δε μετρανε σαν αναγνωσματα. Ο θειος στο ακουσμα της λεξης μπλογκ λεει κατι τετοιο : "Σιγα μην καθομαι να διαβαζω τι λεει η καθε πικραμενη". "Δεν ειναι ετσι τα μπλογκ. Υπαρχουν πολλα αξιολογα μπλογκ" "Ναι, ποιο; Μονο αυτο του Νικου Δημου". Μαθανε οτι ο Νικος Δημου εχει μπλογκ και θεωρουν οτι αναμεσα στα χιλιαδες μπλογκ μονο αυτο αξιζει. Κρινουν τα μπλογκ και τα απορριπτουν χωρις να εχουν διαβασει ΟΥΤΕ ΕΝΑ. Μονο τα βιβλια μετρανε ως αναγνωσματα. Και οσες φορες προσπαθω με επιχειρηματα να τους πω οτι και τα αλλα αναγνωσματα εχουν αξια, δε με ακουνε ή δε θελουν να με ακουσουν. Ετσι κι εγω νευριαζω και λεω οτι τα βιβλια ειναι παλαιολιθικα και ξεπερασμενα και οτι ειναι ασχετοι απο τεχνολογια. Ειναι πολυ ψυχοφθορο ολο αυτο. Και αδικο. Γιατι δεν εκτιμουν ουτε ολους αυτους που γραφουν σε μπλογκ, σε φορουμ, σε περιοδικα και σε πολλες περιπτωσεις κανουν πολυ αξιολογη δουλεια αλλα ουτε και εμενα που τα διαβαζω αυτα. Και μπορει να ακουστει ψωνιστικο, αλλα πιστευω οτι κανεις αλλος στην Ελλαδα, δεν εχει διαβασει τοσα περιοδικα στη ζωη του οσο εγω. Και ποτε κανεις δεν το εκτιμησε αυτο. Δεν περιμενω να μου πουν "μπραβο". Εγω το κανω επειδη με ευχαριστει και μου αρεσει. Αλλα ειναι αδικο να μη στο αναγνωριζουν. Ειναι μηπως το χασμα των γενεων; Ναι. Αλλα υπαρχουν και ατομα της ηλικιας μου που πιστευω θα ειχαν την ιδια σταση με τους γονεις μου. Μια σταση απαξιωτικη και αδικη. Εχω ακουσει απο ατομα της ηλικιας μου να λενε οτι στα μπλογκ ο καθενας γραφει το μακρυ του και το κοντο του χωρις φυσικα να εχουν μπει ποτε σε ενα μπλογκ. Ειναι πραγματικα λυπηρο ολο αυτο. Οι ανθρωποι σε απογοητευουν διαρκως επειδη κρινουν χωρις να ξερουν, επειδη ειναι ισοπεδωτικοι, επειδη δε σεβονται τα δικα σου ενδιαφεροντα και τις δικες σου προτιμησεις και θεωρουν οτι τα δικα τους ενδιαφεροντα και προτιμησεις ειναι ανωτερα και δεν θα κατσουν να ακουσουν την αντιθετη αποψη ή και να την ακουσουν θα την απορριψουν, επειδη αυτοι εχουν δικιο. Ο αλλος παντα ειναι ο λαθος. Αυτα, συν τοις αλλοις, ειναι που κανουν τις ανθρωπινες σχεσεις τοσο δυσκολες και μερικες φορες αφορητες.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
ΥΓ.Τελικα χαλια το νεο cd τους.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
1)Και πιος ακριβος σε εχρησε περιοδικολογο; Το πτυχειο σου απο το Α.Ε.Ι. Περιοδικολογων;
2)Και επειδη το θεωρεις κατι παει να πει και οτι ειναι απαρετιτα;
3)Οπως ειπες και μονος σου, εχει στηλες, οχι μοναδικο μοτιβο περιοδιικου.... Ειναι ενα περιοδικο που εχει στηλη για "alternative", δεν ειναι ενα περιοδικο που ασχολειται μονο με την alternative σκηνη... Χωρις να εχω πιασει ποτε στα χερια μου το συγκεκριμενο περιοδικο, και μονο απο τον τιτλο φανταζομαι οτι ειναι ενα περιοδικο που ασχολειτε με τα τρεχουμενα η κατα καπιων αλλον τροπο με θεματα της Αθηνας, και απο οτι διαβασα απο προηγουμενο ποστ, ασχολειτε με τα πολιτιστικα θεματα. Τα περι "ποιοτιτας" ειναι δικα σου συμπερασματα.
4)Ο οδηγητης ειναι; Ειτε δεν θα αναφερει μια ανακηνωση της Χρυσης αυγης ειτε θα πρεπει να πει οτι ολα οσα υποθηκαν ηταν λαθος; Ειτε σου χαΐδευουμε τα αυτια ειτε αφηνουμε το θεμα;
5)Ξερω αρκετους που κανουν αυτο που αναφερεις οποτε αστο, ακυρο το επιχειρημα.
1) Κανεις! Εγω με εχρησα. Αστειευομαι με τον τιτλο. Στο μπλογκ μου γραφω για ελληνικα περιοδικα, οποτε ειμαι περιοδικογραφος ή οπως θες πες το. Δεν το σπουδαζουν παντως.
2)Οχι.
3)Ενα περιοδικο πρεπει να εχει ενα συγκεκριμενο υφος και στυλ. Δε γινεται ο καθενας να γραφει ο,τι θελει. Πρεπει να υπαρχει μια κοινη συνισταμενη. Οποιος διαβαζει περιοδικα, μπορει να καταλαβει τι εννοω.
4)Τι ειναι ο οδηγητης;
5)Εγω δεν εχει τυχει να γνωρισω καποιον ομως.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
εγώ έχω να σχολιάσω ότι στην αρχική σελίδα , έπεσε το μάτι μου εδώ και νόμιζα ότι θα μιλήσει ο Κιμούλης στο ουάνάιτσάτ - τι να το κάνουμε το αθηνόραμα ; μπορεί το αθηνόραμα να κάνει τον δεσμώτη να μπει να κάνει σουρεαλιστικές ερωτήσεις στον Κιμούλη ; Θα φωνάζει και ο Λιάκουρας ότι αργεί πολύ η νέα συνέντευξη και έχει σκίσει μισό φωτογραφικό άλμπουμ από τον καημό του
Δε σε πιανω!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ας δουμε ομως τι εγραψε η Πατια Ιορδανιδου για την εμφανιση του Πανου Κιαμου στο "Posidonio" :
"...Ο ανθρωπος ειναι σταρ, χωρις να το παιζει, και διαθετει παθος που "μεταγγιζεται" με ακριβεια και συνεπεια στο κοινο του καθε φορα που βρισκεται στη σκηνη.
Σε αντιθεση, μαλιστα, με τους περισσοτερους καλλιτεχνες που χρειαζονται- και λογικο ειναι- καποιο χρονο για να οδηγησουν τις διαθεσεις του κοινου σε κορυφωση, ο Κιαμος μπηκε κατευθειαν- μαζι του κι εμεις- σε τροχια...απογειωσης. Το μαγαζι ηταν ασφυκτικα γεματο απο ενα πολυσυλλεκτικο κοινο ολων των ηλικιων. Και ξαφνικα πολυχρωμα φωτορυθμικα αναψαν, ενα μερος της σκηνης ανυψωθηκε και απο μια φανταχτερη πορτα εμφανιστηκε ντυμενος με σκουροχρωμο κοστουμι εκεινος-αν δεν υπηρχαν τα μακροσυρτα σολαρισματα των μπουζουκιων, θα πιστευα οτι βρισκομουν σε disco club. "Σφυριξε" το νεο του χιτ "Απο Δευτερα" απο τον "Ολοκαινουργιο" δισκο του προκαλωντας ντελιριο ενθουσιασμου! Προτου ακομα προλαβει να περασει στο επομενο, επισης καινουργιο "Αντε μην τρελαθω", οι περισσοτεροι πεταχτηκαν απο τις θεσεις τους σηκωνοντας τα χερια ψηλα για να τον αποθεωσουν, ενω απο το μυαλο μου περνουσαν εικονες...γηπεδου οπου μολις εχει μπει γκολ. Τα απανωτα σουξε του "Σφυριξα...κι εληξες", "Τρελος για σενα", "Θα βγαινω και θα πινω", διανθισμενα με τα γνωστα πια ηχητικα εφε "τσκ, τσκ, τσκ", συνοδευονταν απο συνεχη λουλουδοπυρα (και ολοκληρα πανερια!).
Το δευτερο μερος κυλησε σε ακομα πιο κεφατους ρυθμους, με "προσθηκες" απο λαικα-και οχι μονο-κομματια συναδελφων του αλλα και all night τσιφτετελια πανω στα τραπεζια και στην πιστα".
ΥΓ.Κριση σου λεει μετα...
ΥΓ2. Τι ειναι τα "τσκ τσκ τσκ";
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ας δουμε ομως τις δισκοκριτικες του μια μια για το τευχος 579.
Οσοι εχετε αλλεργια στην alternative μουσικη και στα δυσνοητα κειμενα, μη διαβασετε.
Ιδου :
Vijay lyer
Tirtha (τριαμιση αστερακια)
Τωρα δα πιστευω οτι τον πιανω : τζαζιστας στο "Historicity" ("α" 507) μα και διαλογιστης επι της αυτοσχεδιαζομενης φορμας ("Solo", "α" 545) πριν συστηθει ως βερος συνθετης-τον εχω ικανο!-, ο Νεουορκεζος πιανιστας παρενθετει ενα διεθνικο οραμα που βλεπει προς Ινδια με αξονα την ηλεκτρικη κιθαρα του Prassana και τα ταμπλα του Nitin Mitta. Ο ιδιος παραμενει "αθεραπευτα ρομαντικος"... (A&N)
(Σχολιο : Ποιος Prassana, ποιος Nitin Mitta ; Ο κυριος Ζηλος εχει σαν δεδομενο οτι οι αναγνωστες γνωριζουν αυτα τα ονοματα
Does It Offend You Yeah
Don't Say We Didn't Warn You (τριαμιση αστερακια)
Δυναται η λυσσα να παραγαγει αρτιστικο εργο που να μην κατανταει σπαστικο; Θα μου πειτε, τα παντα γινονται στη συγχρονη ποπ, ιδιως στην ανεξελεγκτη μετα-ηλεκτρο-ντανς βερσιον της. Για στασου : μηπως ο ελεγχος ακριβως των μεσων ειναι η απαντηση; Σε συνδυασμο με μια γονιμη φαντασια που...καλλιεργεια μαρτυραει, οχι εξαλλοτητα! (Hitch-Hyke)
(Σχολιο : Μα καλα ειναι δυνατον να υπαρχει γκρουπ-αν ειναι γκρουπ μια και δεν το διευκρινιζει- με αυτο το ονομα;;; Και αυτο θεωρειται ποπ; Και τι εννοει ελεγχο των μεσων; Ποιων μεσων
Planet of Zeus
Macho libre (τρια αστερακια)
Η ριφομανια του heavy sludge (ασε η φωνητικη δυστροπια...) καταπινεται σαν αντιδοτο στη θεματικη του αβιταμινωση μονο αν η δοσολογια συγκρατιεται σε ευθεια αναλογια με την οργανομορφικη μεριμνα. Εννοια σας και την ξερουν μεσα κι εξω τη δουλεια! (B-Other Side)
(Σχολιο : what?)
Μονο Γυμνο
Τυφλο κοριτσι (δυο αστερακια)
Ηξεις-αφηξεις σινγκλακι, τους αδειαζει στα μισα του δρομου προς εναν ελληνοχρωμο χεβι ροκ λυρισμο- α, ολα κι ολα : αυτοι βιαζονται, οχι εγω! (Αμυμωνη)
(Σχολιο : Ποιοι βιαζονται; Και γιατι βιαζονται
L/O/N/G
American Primitive (τριαμιση αστερακια)
Ελα που τιποτε απ' τα δυο δεν παιζει! Θα μπορουσε να σκασει οπουδηποτε ανθει η ποπ καλλιτεχνια (αυτην αντηχει το Αμερικα κι οπως κι αν εχει χλομο ο κομψος ηλεκτρομοντερνιστης Rubert Humer των Tosca κι ο σπαρακτικοα λυρικος Chris Eckman (Walkabouts κ.λ.π.) να εβγαζαν σε κοινη θεα τον πρωτογονισμο τους- αλλου κι αλλιως τον ξεφωρτονονται, υποθετω... (Hitch-Hyke)
(Σχολιο : Τιποτα απο τα δυο; Ποια δυο; Και επισης, what???)
The Raveonettes
Raven in the Grave (τρια αστερακια)
Η girl group δροσια δεν πνιγεται στο Joy Division-ικό σκοτος που τις τυλιγει ανα ηλεκτροπεριοχες : κοινωνιολογικο μαλλον παρα αισθητικο θεμα εργασιας, δεκτον- κλεινουν ομως οπου να 'ναι 20ετια, κι αραγε ποσοι εμμενουν τοσο σταθερα σε ψυχικες παρα σε χρηστικες αξιες; Δεν διεψευσαν την εκτιμηση μας- και μπραβο τους! (Soundforge)
(Σχολιο : Κοινωνιολογικο θεμα εργασιας;;
Νικος Ζαρκος
Greek Guitar Music of the 21st Century (τρια αστερακια)
Συγχρονες συνθεσεις των Θ. Αντωνιου, Λ. Καναρη, Γ. Καλιδικη, Ν. Χαριζανου, Γ. Καλαντζη, Χ. Αθηνοδωρου, Γ. Αντωνιου, σε 1η ηχογραφηση οι περισσοτερες απο εναν κιθαριστα που ελεγχει με επαρκεια τις κλασικες οροθεσιες οσο και τις μεταρομαντικες ρηξεις. (Subways)
(Δεν καταλαβα. Ολοι αυτοι δηλαδη τι κανουν; Παιζουν κιθαρα; Και ο Ζαρκος τι κανει; Ειναι ο μαεστρος
The Blackout
Hope (δυομιση αστερακια)
Καλη κινηση να μοιρασουν το μικροφωνο στο πανκ και στο νεομεταλ, φοβαμαι ομως οτι ανταλασσουν...φιλοφρονησεις- καθενα κραταει τα σπουδαια για παρτη του. (Hitch-Hyke)
(Σχολιο : Τι εννοει παλι εδω ο ποιητης
Μυρωνας Στρατης
Αλλος κοσμος (ενα αστερακι)
Μια χαρα ποπροκαρει- κεφατα, μπιτατα, νιουγουεβιστικα, ερωτικα! Αντε, καιρος να γραψει και κανα καλο τραγουδι... (Lyra)
(Σχολιο : Τα εμπορικα που λεγαμε... Τι σημαινει νιουγουεβιστικα; Και γιατι απο τη μια λεει οτι ποπροκαρει μια χαρα και απο την αλλη οτι δε γραφει καλα τραγουδια; Εννοει οτι εχει καλη σκηνικη παρουσια; Γιατι εγω το αντιθετο θα ελεγα. Οτι γραφει καλα τραγουδια αλλα δεν εχει καλη σκηνικη παρουσια.)
Ο δισκος της εβδομαδας
Ενας καλυτερος κοσμος
Meredith Monk
Songs of Ascension (τεσσεραμιση αστερακια)
Μακραν η σοβαροτερη βοκαλιστα των καιρων μας, επιπλεον δε αρκετα κατασταλαγμενη ωστε να μην επικεντρωνει το εργο της σ' αυτο της το χαρισμα. Μαλιστα, θα ελεγες οτι τα μερη των εγχορδων, των πνευστων, των κρουστων ή και αλλων φωνων και χορωδιων εχουν το μεριδιο του λεοντος σε 21 υπερανω κατηγοριοποιησης συνθεσεις που, σχηματικα, τις τοποθετεις στο "μεσοδιαστημα" φολκ μελωδιας και μεταρομαντικης γραφης- με μια "προειδοποιηση" : μην τις δενετε στενα με κατι απ' αυτα. Ενας αλλος, ενας σιγουρα καλυτερος κοσμος... (ECM/Μικρη Αρκτος)
(Σχολιο : Πρεπει να εχεις σπουδασει Μουσικη για να καταλαβεις τι εννοει ο ποιητης...)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
Θεωρει τον Σαιξπηρ τον μεγαλυτερο θεατρικο συγγραφεα και πως οταν ερμηνευεις τοσο σημαντικα κειμενα αντιλαμβανεσαι "ποσο μικροτερος εισαι απο αυτο που ερμηνευεις".
Μιλαει για τη φιλια του με τον Κωνσταντινο Μαρκουλακη και δηλωνει οτι δεν υπαρχει ανταγωνισμος μεταξυ τους, για την κορη του που θελει να γινει ηθοποιος, για τους σπουδαιους γονεις του, για το πως εγινε ηθοποιος (για χαρη μιας κοπελας).
Στο σχολιο οτι ειναι ο καλυτερος ηθοποιος της Ελλαδας απανταει :
"Δεν εγινα ποτε αυτο που ηθελα να γινω. Κινηθηκα στη μετριοτητα". Ηθελε να γινει σαν το ινδαλμα του τον Ταντεους Κονορ.
Με εκπληξη διαβασα οτι ειναι μπλογκερ και οτι ξεσπαθωνε εναντιον των κριτικων του ελληνικου θεατρου. Δε γραφουν παντως το ονομα του μπλογκ και δεν καταλαβαινω τι εννοει οταν λεει οτι ειναι αντι-μπλογκερ.
Τελος, ο κυριος Κιμουλης φοβαται μηπως ο επομενος ηγετης μας ειναι...μπερλουσκονικος και απαντα θετικα στην ερωτηση οτι μπορει να ζησουμε μια ανοδο του νεοφασισμου αντιστοιχη με αυτη της Ιταλιας.
Τι εχετε να σχολιασετε για οσα ειπε στη συνεντευξη αυτη ο κυριος Κιμουλης;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο,τι ειναι αυτοι οι γονεις για τα παιδια, ειναι οι πολιτικοι για τους πολιτες της χωρας και κυριως τους εργαζομενους. Για τους εργαζομενους που βλεπουν το μισθο τους να μειωνεται και το ωραριο εργασιας να αυξανεται.
Μονο που οι αγανακτισμενοι πολιτες δεν ειναι θυμωμενοι με καποιους συγκεκριμενους πολιτικους. Ολους τους παιρνει η μπαλα. Και αυτο ειναι αδικο, αφου δεν ειναι ολοι οι πολιτικοι το ιδιο. Δεν ειναι λαμογια. Μπορει να ειναι η πλειοψηφια, αλλα και παλι δεν ειναι ολοι. Και ειναι αδικο καποιους να τους παιρνει η μπαλα. Οι πολιτες ομως δε γνωριζουν ποιοι συγκεκριμενοι ευθυνονται για τη δικη τους ασχημη κατασταση και της χωρας γενικοτερα. Ετσι τα βαζουν με ολους και με το πολιτικο συστημα.
Φταινε ομως μονο αυτοι οι καποιοι πολιτικοι για την ασχημη οικονομικη κατασταση της χωρας; Μαλλον οχι. Οι πολιτες ομως που συγκεντρωνονται στις πλατειες θεωρουν οτι αυτοι φταινε.
Οι γονεις κοβουν το χαρτζιλικι απο τα παιδια για να τους τιμωρησουν για κατι που εκαναν. Τους λενε συνεχεια "διαβαζε", γιατι θεωρουν πως μονο με το διαβασμα θα πανε μπροστα. Τους βαζουν ορια επειδη πρεπει να μαθουν να ζουν με αυτα. Τους ασκουν ελεγχο για να μην ξεφυγουν απο τα ορια. Τα παιδια ομως πιεζονται και αυτη η πιεση μπορει να οδηγησει σε οργη, σε επανασταση εως και αυτοκτονια.
Με τους πολιτικους ομως τι γινεται; Μηπως "τιμωρουν" τους πολιτες για τις σπαταλες τους (των πολιτων); Μηπως θελουν να τους βαλουν ορια; Μηπως ο ελεγχος, εν προκειμενω απο την τροικα, ειναι πιεστικος, αλλα απαραιτητος; Μηπως δεν ειναι θεμα φταιξιματος των πολιτικων αλλα οτι ετσι πρεπει να γινουν τα πραγματα; Τα ερωτηματα ειναι περιπλοκα και οι απαντησεις οχι δεδομενες...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
Λεει οτι ηθελε να γινει σκιτσογραφος εφημεριδων αλλα επειδη τα σκιτσα του δεν ηταν και τοσο καλα, αποφασισε να γραψει ενα βιβλιο σε μορφη ημερολογιου, ως αγορι της πρωτης γυμνασιου. "Ηξερα οτι αν εγραφα και ζωγραφιζα σαν παιδι, κανεις δεν θα μπορουσε να πει οτι η δουλεια μου δεν ηταν αρκετα καλη", λεει χαρακτηριστικα. Κυριε Kinney, υπονοειτε οτι τα παιδια δεν γραφουν και δεν ζωγραφιζουν καλα; Λαθος κανετε.
Για τον ηρωα του βιβλιου, τον Γκρεγκ, λεει οτι ευθυνεται ο ιδιος για τα προβληματα του και οτι εχει πολλα ελαττωματα. Υποτιθεται πως οι συγγραφεις υπερασπιζονται τους ηρωες τους...
Το διαβασμα πρεπει να ειναι διασκεδαση για τα παιδια, ισχυριζεται και οτι καθε παιδι εχει μια ιστορια μεσα του, γι' αυτο και εδωσε τη δυνατοτητα στα παιδια μεσα απο το "Φτιαξε το δικο σου βιβλιο" να γραψουν τη δικη τους. Αυτο προτεινει να κανουμε και εμεις, να πουμε τις δικες μας ιστοριες, γιατι αυτες ειναι οι καλυτερες.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.