Το e-steki είναι μια από τις μεγαλύτερες ελληνικές διαδικτυακές κοινότητες με 68.499 εγγεγραμμένα μέλη και 3.570.914 μηνύματα σε 106.170 θέματα. Αυτή τη στιγμή μαζί με εσάς απολαμβάνουν το e-steki άλλα 499 άτομα.
Η Διαταραγμένη Προσωπικότητα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλλεται Θεολόγος και μας γράφει από Μαυροβούνιο (Ευρώπη). Έχει γράψει 4.026 μηνύματα.
Δεν την εχω ψαξει, αλλά αμα ειναι καλα κομματια, τα ακουω. Τα θελω πιο συνοπτικα, να μην καθυστερουν πολυ σε αυτο το μονοτονο που μετα μια αλλαγη ακορντου ειναι σαν λυτρωση ! Ειναι σα να με αφηνεις νηστικο 3 μερες και να μου δινεις φρυγανια. Ε θεικη θα μου φανει
Η σύνοψη στη trance scene είναι out of the question. Είναι καταιγιστική μουσική με building ups, οπότε τρανς των 3, 4 ή 5 λεπτών δεν είναι τρανς.
Θα το θέσω αντιστρόφως.
Σαν να περιμένεις το ρεμπέτικο να ξεφύγει των τριάμιση - 4 λεπτών. Ε τότε δε πάει κάτω το λουκάνικο. (περιμένεις να φέρει τη γυροβολιά ο μερακλωμένος για να καταπιείς!)
Είναι θέμα στρουκτουαλισμού και δόμησης του είδους.
Βέβαια το θέμα με την τρανς κατήντησε να είναι, μια κονσόλα κι ένα προγραμματάκι μίξης και γίνεσαι ένας autobaptised producer.
Αλλά το να απαιτείς ποιοτική παραγωγή, ακόμη και με ηλεκτρονικές αρπαχτές χρειάζεται χρόνο όπως κάθε τι αυτοδίδακτο. Το γνωρίζω από...δεύτερο χέρι. Δεν θα πω περισσότερα γιατί θα με πεις ψώνιο.
Για τη μονοτονία συμφωνώ κι επαυξάνω. Εκεί και κρίνεται ο αξιοπρεπής, ταλαντούχος παραγωγός. Να γεμίζει τα κενά αέρος με κρίσιμα μπάσα ή εναλλασσόμενες μελωδίες χωρίς να υπερχειλίζει ο ήχος γιατί τότε εκεί που πας για φρυγανιά έχεις ένα φρικασέ αυγουλίλας.
Δε θέλω να υπερασπιστώ κάτι που το έχω ψηλά όχι γιατί αδυνατώ αλλά γιατί η υπέρτατη δυσκολία είναι να αισθηματολογείς χωρίς να φαλτσάρεις…
Στο είδος αυτό, πάντως η ποιότητα θέλει και εξασκημένο αυτί και όχι σύντομες κρίσεις.
Χιλιάδες επι χιλιάδων φορές έχει συμβεί να μη μ' αρέσει ένα κομμάτι στο πρώτο δίλεπτο ή να μην είναι τόσο uplifting όσο γουστάρω και ξαφνικά να πετάγονται σπινθήρες από παντού (χωρίς το βραχυκύκλωμα και το επακόλουθο πέσιμο του γενικού, όμως )
Ας μη σπουδαιολογήσω άλλο. Σε όποιον αρέσει αρέσει. Σε όποιον όχι, είναι και ένα γούστο στη μέση.
Και βέβαια κι αυτή η άτιμη συνήθεια που μας φέρνει τα πάνω κάτω.
Εννοώ πως αν το αυτί έχει συνηθίσει σε χαμηλές συχνότητες παιξίματος, δεν μπορείς να περιμένεις από ένα τέτοιο αυτί να αγαπήσει progressive/uplifting trance ή την κιθάρα του Nick Mason....
Εν αυτώ γαρ ζώμεν και κινούμεθα και εσμέν. (ωχ πάει τη ψώνισα κι εγώ με τα ριλίτζους. )
Σε μερσώ για τα ντεντικέησονς () αλλά..
Εκτός από το just be του Tiesto που αν και παλιό μ'αρεσε (λίγο)
όλα τα υπόλοιπα σίγουρα δεν ανήκουν ούτε στα best melodic trance της εποχής τους.
Πολλά εκ των οποίων δεν είναι ούτε καν trance. (χιχι)
Ήχος φθηνιάρικος ή μάλλον κατα πολύ ξεπερασμένος.
Γενικά ποιοτική τρανς δε πρόκειται να βρεις μέσα από το γιουτούμπι γιατί η ποιότητα ωχριά μπρος στην 320άρα ακουστική ενός mp3.
Επιπλέον αν δεν είσαι φαν του είδους, με ένα ταπεινό search από λέξεις κλειδιά δε θα σου αποφέρει σχεδόν τίποτε.
Μελλοντικά, αν βρω χρόνο -και διάθεση κυρίως-, ίσως ανοίξω ένα θρεντ αποκλειστικά για trance-εραστές.
Αν και η μουσική αγνοεί κάθε είδους σύνορα. Σε πάρα πολλά tracks της τρανς θα ακούσεις εκπληκτικά σολαρίσματα από πιάνο ή κιθάρα που σε πακετάρουνποικιλοτρόπως (άλλος για χαβάη, άλλος για φίτζι άλλος για Πουκέ..), τόσο που αναρωτιέσαι τι τελικά είναι trance;
Ζε βουζ α πρι. (νομίζω, γιατί τα φρεντς μου είναι αίσχουλο.)
@ αφιερωμένα στον Lorien:
Ελύτης της Trance.
O συγκεκριμένος (Andy Blueman) έχει συνθέσει και το γνωστό everlasting και το'χει αφιερώσει στην κοπέλα του (γκοσιπιά). Τι συγκινητικό
Την τυχερούλα...
Τι εννοώ lifting: (π.χ. Sean Tyas)
και το ομώνυμο LIFT (irony? ):
Φιλούσκες.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
blueman : καλος, αλλα μεγαλο, θελω για τοση ωρα πιο πολλες εναλλαγες
Sean Tyas: καλο, ανεβαστικό..αλλά αυτος ειχε βαλει το ντουπου (ομιλω με ορολογία ) πολυ δυνατα και με κουραζει λιγο γιατι επισκιαζει τα υπολοιπα. ενταξει με 5 μπυρες και στο κλαμπακι φυσικα, χαμπαρι δε παιρνει κανείς To 2o του ειχε επισης δυνατο ντουπου, αλλα με ενοχλησε λιγοτερο (ειχα παρει και κατι για το στομαχι )
Lift : α αυτο κερδιζει
Η σύνοψη στη trance scene είναι out of the question. Είναι καταιγιστική μουσική με building ups, οπότε τρανς των 3, 4 ή 5 λεπτών δεν είναι τρανς.
Eλα μωρε, τοσο γρηγορα που παιζουν, χαλαρα το κανεις 4-5λεπτο. Κι αυτοι το παρακανουν, χτυπανε 8,9,10 λεπτα για πλακα. Ε πως να μην εχει 70% επαναληψη μεσα. Τρανς ειναι, οχι κλασσικη
Στο είδος αυτό, πάντως η ποιότητα θέλει και εξασκημένο αυτί και όχι σύντομες κρίσεις.
Σιγουρα.Και οσους περισσοτερους ηχους/ειδη ακουει κανεις τοσο πιο πολυ καλλιεργει. Εγω εχω ενα. Το αλλο εχει μεινει μετεξεταστεο.
Εννοώ πως αν το αυτί έχει συνηθίσει σε χαμηλές συχνότητες παιξίματος, δεν μπορείς να περιμένεις από ένα τέτοιο αυτί να αγαπήσει progressive/uplifting trance ή την κιθάρα του Nick Mason...
Εννοια σου και το καλο πραμα φαινεται και ας μην ειναι 320kbps.
Nα ανοιξεις τοπικ (δες ομως , παιζει να υπαρχει καποιο παλιο), και να κανεις το τοπ 20 με την δικη σου αφροκρεμα (χωρις πατατες). Εγω, ενδιαφερομαι παντως.
---------------------------------------------------------------
Παμε και κατι αλλο ανεβαστικό , Axel Rudi Pell, ,με τη φανταστικη βραχη φωνη του Τζονι Τζιοιέλι . Δειτε τι φωνη βγαζει live, και τρεχει και πανω κατω.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ούτε που ξέραμε πώς ήταν το καλοκαίρι του '69...σάμπως είχαμε γεννηθεί;...
τραγουδούσαμε όμως μέχρι τελικής πτώσεως...
Που να ξέραμε τότε, ότι κάποτε θα συμβόλιζε τα αξέχαστα καλοκαίρια της δικής μας εφηβείας.
Those were the best days of our lives...
Κι άλλο ένα που όμως...δε θα το ακούσετε!!!!... Το βάζω μόνο για το ρεζιλίκι της WMG Tο κομμάτι προέρχεται από το επίσημο κανάλι του Βryan Adams, παρ' όλ' αυτά απαγόρευσαν τον ΗΧΟ!
Σας παραθέτω και τη σχετική ανακοίνωση: This video contains an audio track that has not been authorized by WMG. The audio has been disabled.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Η Κομπάρσα α αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών, επαγγέλλεται Αεροσυνοδός και μας γράφει από Νότιος Αμερική (Αμερική). Έχει γράψει 7.306 μηνύματα.
Η lily allen αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 36 ετών, επαγγέλλεται Μηχανολόγος μηχανικός και μας γράφει από Μονακό (Ευρώπη). Έχει γράψει 5.880 μηνύματα.
Η Κομπάρσα α αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών, επαγγέλλεται Αεροσυνοδός και μας γράφει από Νότιος Αμερική (Αμερική). Έχει γράψει 7.306 μηνύματα.
Se fossi qui con me questa sera
Sarei felice e tu lo sai.
Starebbe meglio anche la luna,
ora piu' piccola che mai.
Farei anche a meno della nostalgia
Che da lontano
Torna a portarmi via
Del nostro amore solo una scia
Che il tempo poi cancellera'
E nulla sopravvivera'.
Non ti scordar mai di me,
di ogni mia abitudine,
in fondo siamo stati insieme
e non e' solo un piccolo particolare.
Non ti scordar mai di me,
della piu' incantevole fiaba
che abbia mai scritto,
un lieto fine era previsto e assai gradito.
Forse e' anche stata un po' colpa mia
Credere fosse per l'eternita'.
A volte tutto un po' si consuma,
senza preavviso se ne va.
Non ti scordar mai di me,
di ogni mia abitudine,
in fondo siamo stati insieme
e non e' solo un piccolo particolare.
Non ti scordar mai di me,
della piu' incantevole fiaba
che abbia mai scritto,
un lieto fine era previsto e assai gradito.
Non ti scordar…
Non ti scordar…
Non ti scordar mai di me,
di ogni mia abitudine,
in fondo siamo stati insieme
e non e' solo un piccolo particolare.
Non ti scordar mai di me,
della piu' incantevole fiaba
che abbia mai scritto,
un lieto fine era previsto e assai gradito.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.