Δεν με πειράζει ο άλλος να μιλάει συνέχεια αν λέει ενδιαφέροντα πράγματα και όταν θέλω να πω κάτι το ακούει και απαντάει σε αυτό. Σιχαίνομαι τους ανθρώπους που μιλάνε συνεχώς και δεν λένε τίποτα, αυτούς δηλαδή που το μόνο που κάνουν είναι να εξωυερικευουν τις πιο πεζες σκέψεις τους. Είναι οι ίδιοι που όταν πεις κάτι το αγνοούν πλήρως και συνεχίζουν τα δικά τους. Δεν θα έβγαινα με τέτοιους ποτέ εθελουσία.
Με τους ολιγομιλητους δεν έχω πρόβλημα, ούτε με με τα awkward silences. Οι ολιγομιλητοι συνήθως απλά σκέφτονται πολύ και για να ξεκινήσεις ενδιαφέρουσα κουβέντα πρέπει απλά να εκμαιευσεις τις σκέψεις τους. Δεν έχω ιδιαίτερο θέμα να κάνω εγώ το talking όταν χρειαστεί, αλλά κυρίως προτιμώ να είμαι περισσότερο listener.
Συνηθως τεριαζω περισσότερο με στόμα που είναι λίγο πιο ομιλητικα από εμένα.
Και για να απαντήσω στην ερώτηση θα επέλεγα το δεύτερο για να μην υπάρχει η πιθανότητα να πετύχω τον άθλιο φαφλατα που σιχαίνομαι.
Θρησκευτικός -ή πολιτικός γάμος.