Το ημερολόγιο του anisixos

[Muxu Su]

**Με εκπληξη είδα ότι "φίλοι" μου ήταν κάτι παρακατιανοι, κάτι τρισαθλιοι...**
Τι να σκέφτονται αυτοί για σένα;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ψαραδέλλη]

Ειδα οτι ημουν φιλος με μια 15χρονη, με εναν 50αρη, με μια Μεξικανα, με κατι προφιλ που φαινονται εντελως fake

Χαχαχα πολυ καλο!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[yperoxi]

**Με εκπληξη είδα ότι "φίλοι" μου ήταν κάτι παρακατιανοι, κάτι τρισαθλιοι...**

Καλά, κορυφαίο!!!!χαχαχα!!!!!!!!!!!! Άλλη φλασιά αυτή!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[IreneGr]

Δεν ξέρω καν αν αξίζει να καθισει να ασχοληθεί μαζί σου. Τόσες φορές το έκαναν και δεν τους έδωσες σημασία ή απλά δεν τους καταλάβαινες (δεν απορώ κιόλας)
Αν δεν είσαι τρολλ, τότε χρειάζεσαι ψυχολόγο και δεν το λέω κοροιδευτικά.Σκέψου το

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Trolletarian]

Αν δεν είσαι τρολλ

Μα είναι τρολλ!!!

Φίλε anisixe, σου κάνω την τιμή να μπεις στο κίνημα, το οποίο εξαπλώνεται με ρυθμούς γεωμετρικής προόδου "Συνωμοσία πυρήνων της τρολλιάς"

για πληροφορίες επικοινώνησε μαζί μου ή με την popcorn με πμ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[anisixos]

Δε μπορώ να καταλάβω γιατί με λέτε τρολ. Επειδή λέω λέξεις όπως "παρακατιανοί";; Γιατί κολλάτε εκεί; Γιατι δεν κοιτάτε την ουσία; Το θέμα είναι το facebook και περίμενα να ακούσω την άποψη σας. Αλλά μάλλον είστε εδώ πέρα για να ειρωνεύεστε.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DrStrangelove]

Μπηκα τις προαλλες σε ενα προφιλ που εχω για προχειρο, εστειλα κατι μηνυματα σε διαφορα γκρουπ και με μπλοκαρε.
Για λόγους ασφαλείας, ο λογαριασμός σας κλειδώθηκε προσωρινά

Αυτο μου εμφανιζει οταν παω να μπω. Μετα μου λεει οτι θα μου στειλει ενα κωδικο στο κινητο και να τον πληκτρολογησω για να επιβεβαιωσω δηθεν οτι ειμαι ο κατοχος του λογαριασμου μου. Μου λεει ομως οτι ο κωδικος δεν ισχυει! Μετα ξαναζηταω κωδικο και περιμενω να ερθει με sms στο κινητο αλλα τιποτα. Ειναι μετα να μην τα παρεις στο κρανιο με το κωλοfacebook;

Ούτε στην εφορία να ήσουν. Ολόκληρη ιστορία για μια απλή δουλειά πρέπει να φιλήσεις κατουρημένες ποδιές. Μετά σου λένε υπερταχύτητες στην εποχή της υπερτεχνολογίας.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Νωεύς]

... πρέπει να φιλήσεις κατουρημένες ποδιές. Μετά σου λένε υπερταχύτητες στην εποχή της υπερτεχνολογίας.

:!Τα πτώματα μπορεί να υπόκεινται σε υπερταχύτητες, αλλά δε νοιάζονται καν για απλές τεχνολογίες!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[anisixos]

Νομιζετε οτι ειμαι ο μονος που δεν εχει facebook; Ουτε ο Σαββας Πουμπουρας εχει. Εδωσε συνεντευξη στο κρητικο περιοδικο "18τριαντα" και εξηγησε το λογο που δεν εχει : "Απλως δεν τη βρισκω μ' αυτο. Οι φιλοι μου ειναι μετρημενοι στα δαχτυλα και δεν χρειαζεται να τους λεω καλημερα απο τον υπολογιστη. Προτιμω να τους παρω τηλεφωνο, να τους συναντησω, να τους δω απο κοντα. Δεν κατακρινω αυτους που εχουν facebook, εμενα δεν μου λεει να ονομαζω 5.000 ατομα φιλους μου που δεν ειναι".

Πολυ καλα τα λες φιλε Σαββα. Συμπαθω τα ατομα που δεν εχουν facebook. Διαβασα στην ιδια συνεντευξη οτι του Σαββα του αρεσει πολυ το διαβασμα και τον συμπαθησα ακομα περισσοτερο.
Τις προαλλες ανοιξα παλι το facebook. Εκανα add μερικα ατομα, κατι γνωστους και κατι ακυρους. Ηθελα να δω στην πραξη αν τελικα το χρειαζομαι γιατι τις τελευταιες μερες το μυαλο μου πηγε να σπασει απο τη σκεψη για το παλιοσαιτ. Να εχω, να μην εχω, γιατι να εχω, ποιους θα εχω φιλους, τι μου χρησιμευει, ποση ωρα θα το χρησιμοποιω, θα μου τρωει χρονο κτλ κτλ. Τελος παντων, σημερα παλι το εσβησα.
Πραγματικα δε μπορω να υποσχεθω πλεον οτι δε θα ξανακανω facebook. Ας πουμε οτι ειμαι 70% σιγουρος οτι δε θα ξανακανω.
Διαβασα σημερα στον "Τηλεθεατη" για μια νεα θεατρικη παρασταση με τιτλο "million like baby" οπου παιζει η Θεοπουλα και εχει να κανει με το facebook. Θελω πολυ να τη δω, γιατι σιγουρα θα εχει πολυ γελιο, γιατι συμπαθω πολυ την ηθοποιο αυτη και φυσικα επειδη με αφορα το θεμα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[yperoxi]

Aνήσυχε: αν σου τη σπάει τόσο πολύ του facebook είναι απλό: μην έχεις facebook. Εμένα -που επίσης ανήκω στην κατηγορία αυτών που τους τη σπάει- δεν έχω κ δεν θέλω ναχω. Είμαι κ γω της άποψης ότι με τους φίλους μου τα λέμε απ' το τηλέφωνο. Δεν καταλαβαίνω γιατί αμφιταλαντεύσαι. Δεν είναι και κανα ζήτημα σημαντικό. Δεν γουστάρεις facebook? Μην έχεις! Ευτυχώς δεν είναι κ υποχρεωτικό!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Resident Evil]

Νομιζετε οτι ειμαι ο μονος που δεν εχει facebook; Ουτε ο Σαββας Πουμπουρας εχει. .

ε αμα δεν έχει ο Σάββας εντάξει!!!!

Γιατί ρε παιδάκι μου εκεί που περίμενα να περάσω τα διόδια του Ισθμού σήμερα ένα άγχος το είχα και δεν μπορούσα να εντοπίσω γιατί!


Επίσης... τι ζόρι τραβάς με το fb? Κι εγώ έχω γνωστούς και φίλους που δεν έχουν αλλά τόση ανάλυση του αν το χρειάζονται, αν δεν το χρειάζονται, τι είδους φίλους έχεις στο fb κτλ δεν έχω δει να κάνουν!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DrStrangelove]

Νομιζετε οτι ειμαι ο μονος που δεν εχει facebook; Ουτε ο Σαββας Πουμπουρας εχει. Εδωσε συνεντευξη στο κρητικο περιοδικο "18τριαντα"

μου σηκώθηκε η τρίχα κάγκελο τώρα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[anisixos]

γιατι σου σηκωθηκε η τριχα;;;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[anisixos]

Κυριακη του Πασχα και με ξυπνανε με ασχημο τροπο. Δε μου φτανει που φωναζει η μητερα, φωναζε και ο πατερας. Μα τι επαθε; Μυγα τον τσιμπησε; Τους ειχα πει οτι εγω δεν προκειται να παω στην κηδεια. Θα με πατε στο σπιτι της γιαγιας, τους λεω, αλλιως θα κατσω εδω. Ειχανε σκοπο να με τρεχουν στο χωριο για την κηδεια. Νευριασα. "Τι θα κατσεις μονος σου να κανεις;", μου λεει η μητερα. "Ελα και για τη βολτα". "Θα ειναι ολοι εκει. Ειναι Πασχα. Δε γινεται να μεινεις μονος" ελεγε φωναχτα. Κοιτα να δεις που τα καταφεραν...αλλα οχι. Πηρα τηλεφωνο τον παππου και τη γιαγια και τους ρωταω αν ειναι αναγκη να παω και μου λενε πως οχι. Ετσι τους επεισα και με πηγαν στο σπιτι της γιαγιας.

Για κακη μου τυχη, κλειστηκα εξω. Ευτυχως, ομως, ειχα λεφτα στην τσεπη. Πηγα να παρω εφημεριδα. Ολα τα περιπτερα ηταν κλειστα. Δε μπορει, θα υπαρχει καποιο...εφημερευον, σκεφτηκα. Βρηκα ενα μετα απο μιση ωρα. Πηγα μετα κι εκατσα στην καφετερια της γειτονιας. Ακουγοταν η μουσικη. Πρωτη φορα ακουγοταν η μουσικη στον εξωτερικο χωρο. Ζητησα απο την κυρατσα να τη χαμηλωσει και στραβωσε. Τελικα, μετα απο ωρα, τη χαμηλωσε λιγο.

Ξεφυλισσα το αισχρο OK!, ενα παλιο τευχος που βρηκα εκει. Ολοι με ενα χαμογελο στα χειλη, στα κλαμπ, στα μπουζουκια. Να ψωνιζουν στα mall χωρις να ξερουν και καλα οτι τους φωτογραφιζουν. Τα περισσοτερα σε αυτο το περιοδικο, οπως και στο HELLO, που ειναι εντελως ιδια, ειναι στημενα. Ενω μου αρεσουν καποιοι διασημοι και τους συμπαθω, οταν τους βλεπω σε αυτα τα περιοδικα μου τη δινουν.

Διαβασα λιγακι το "Πρωτο Θεμα". Ειχε δωρο το CD ενος Σαραντη Σαλεα με το τραγουδι "Στην καρδια μου βαζω αμπαρες" απο τη διαφημιση με τον Κιτσο και την Τασουλα. Tragic. Η διαφημιση αυτη ειναι απο αυτες που τα προσεχεις ολα εκτος απο αυτο που διαφημιζει, δηλαδη το σκοπο της διαφημισης, το λογο υπαρξης της, το λογο που δωθηκαν τοσα λεφτα για να γινει. Εκτος αν ο σκοπος της διαφημισης ειναι να γινει ατακα το "Tragic" και να πουλησει CD ο Σαλεας. Οσες φορες εχω δει τη διαφημιση αυτη, και την εχω δει πολλες φορες, ειλικρινα σας λεω οτι δεν εχω καταλαβει τι διαφημιζει.

Εριξα μια ματια στην εφημεριδα, αλλα τα περισσοτερα αρθρα, ειδικα τα πολιτικα, ηταν τοσο μα τοσο βαρετα που δεν διαβαζονταν με τιποτα. Αλλα δεν ειχα τι αλλο να κανω και διαβασα καποια. Εστω την πρωτη παραγραφο. Ευτυχως, δεν αργησαν οι γονεις μου να ερθουν.

Την υπολοιπη μερα, επισκεψη και στους δυο γειτονες, πολυ φαγητο και πολλα γλυκα.​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[aergos]

γιατι σου σηκωθηκε η τριχα;;;

Τι θα έπρεπε να του σηκωθεί;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[anisixos]

νομιζω πως τερμα οι καφετεριες. Πηγα σημερα στην καφετερια της γειτονιας και στην αρχη ηταν ενταξει. Μετα ηρθαν κατι γεροι χωριατες και μιλουσαν δυνατα. Αλλαξα θεση αλλα και παλι ακουγονταν. Ηταν και κατι κυρατσες που μιλουσαν, ειχε γενικα κοσμο και μιλουσαν και ειχε φασαρια. Ηθελα να κατσω να διαβασω την εφημεριδα και το περιοδικο μου αλλα με τη φασαρια δε μπορουσα. Εκανα απλα ενα ξεφυλλισμα. Ηπια γρηγορα τον καφε και εφυγα. Κατεβηκα κεντρο. Εφαγα στα goody's και μετα ειπα να παω σε αλλη καφετερια μπας και καταφερω να διαβασω κατι. Ηταν ησυχη η καφετερια αυτη και σε ωραιο σημειο. Αλλα ημουν παλι ατυχος. Διπλα μου καθοταν μια οικογενεια με το πιτσιρικι τους που φωναζε και με το μωρο που εκλαιγε!! Επισης, ειχε πολυ κοσμο, οποτε καταλαβαινεις οτι ειχε αρκετη φασαρια. Tragic. Βεβαια, οταν ειχα παει εγω δεν ηταν η οικογενεια. Αν ηταν δε θα καθομουν καν. Ματαια προσπαθησα να διαβασω το National Geographic. Ηπια παλι γρηγορα τον καφε και εφυγα.
Πρεπει να τις κοψω τις καφετεριες. Δε γινεται αλλιως. Βλεπεις κανεναν να καθεται στις καφετεριες και να καθεται και να γραφει; Σχεδον κανεις. Εγω παντως δε μπορω να το κανω πια. Αν ειναι να διαβασω και να γραψω θελω ησυχια. Για καφε πας αν θες να μιλησεις με ενα φιλο σου. Για τιποτα αλλο. Ειδικα εδω στο Ηρακλειο δεν υπαρχουν καφετεριες που μπορεις να πας να κατσεις να διαβασεις και να γραψεις με την ησυχια σου.
Απο την αλλη, δε γινεται να καθομαι ολη μερα σπιτι. Εχω αναγκη να βγω εξω, να κανω μια βολτα, να περπατησω. Συνηθιζα παντα μετα τη βολτα να καθομαι καπου για καφε. Αυτο τωρα πρεπει να το κοψω. Θα πηγαινω βολτα μεχρι το κεντρο, θα παιρνω κανα παγωτο στο χερι ή κανα καφε στο χερι ή κατι τελος παντων ή θα καθομαι να φαω καπου αν πειναω και θα γυρναω μετα σπιτι. Δε χρειαζεται να καθομαι σε καφετεριες. Τελος. Ετσι θα γλιτωσω και χρηματα.​

​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[anisixos]

Μισώ τον εαυτό μου. Ξέρετε πως είναι να μισείς τον εαυτό σου; Μισώ τον εαυτό μου που έχω γίνει γκρινιάρης, εγωκεντρικός, καταθλιπτικός, που δεν ξέρω τι θέλω, που δεν ξέρω που πάω, που δε βρίσκω ενδιαφέρον σε αυτά που έβρισκα μέχρι πρότινος, που δεν έχω αυτοπεποίθηση, που μετανιώνω για όσα έκανα και όσα δεν έκανα, που κάθομαι και γράφω αυτά που γράφω, αντί να γράψω κάτι καλλιτεχνικό, δημιουργικό. Βαριέμαι και πλήττω αφόρητα. Πρέπει να βρω άμεσα μια δουλειά, αλλά φοβάμαι μηπως δε θα μου αρέσει και μήπως ο εργοδότης καταλάβει ότι έχω ψιλοκατάθλιψη και με απορρίψει. Χάλια. Απ' όπου και να το πιάσεις είναι χάλια. Που όρεξη μετά για δημιουργικότητα; Για χιούμορ; Για πλάκες; Άτιμη μιζέρια. Don't you know, misery loves company, yeah I heard that misery was looking for me...λένε οι Good Charlotte και ταυτίζομαι. Φτάνει πια, που έλεγε ο Γιώργος Παπανδρέου. Και συνεχίζω με τη μιζέρια. Όπως έλεγα σε προηγούμενο ποστ, είναι δύσκολο να είσαι 25 ετών. Να είσαι 25 ετών, να μην έχεις δουλειά, να μην έχεις δουλέψει, να μην έχεις ξεμπερδέψει με σπουδές (εγώ ευτυχώς ξεμπέρδεψα - κάτι είναι και αυτό) και να πρέπει να ζητάς λεφτά από τους γονείς σου. Πήγα σήμερα στο dad για λεφτά. Δεν είναι ότι δε μου δίνει ή ότι πρέπει να τον παρακαλέσω και να επιμείνω πολύ. Απλά δε μου αρέσει πια να ζητάω. Ήθελα να πάρω κανα ρούχο, τελικά μου έδωσε 20 ευρώ. Με 20 ευρώ βέβαια τι να πάρεις; Η μητέρα αν δεν της ζητήσω, αποκλείεται να μου δώσει και αν μου δώσει πρώτα θα έχει κάνει 12 γκριμάτσες, μετά θα με ρωτήσει τι θα τα κάνω, μετά θα μου πει για χιλιοστή φορά ότι δε γίνεται συνέχεια να μου δίνει και ότι πρέπει να μου δίνει ένα σταθερό ποσό, πράγμα που ποτέ δε γίνεται και φυσικά θα μου κάνει παρατήρηση ότι όλα μου τα λεφτά τα τρώγω στα περίπτερα. Κοιμόμουν που κοιμόμουν πολύ ώρα, πήρα και αυτά τα σιχαμένα τα αντικαταθλιπτικά, και το 10ωρο έγινε 14ωρο. Και μαζί με όλα αυτά, μαζί με τη βαρεμάρα, την πλήξη, την κακή διάθεση, πρέπει να αποφασίσω και τι θα κάνω με το μέλλον μου.

ΥΓ.Η πίστη των συγγραφέων στην πολλαπλότητα και τη σύνθετη υφή της ταυτότητας του υποκειμένου ενισχύθηκε από πλήθος φιλοσοφικές έρευνες γύρω από τη φύση και τις διεργασίες του ασυνείδητου. Ήδη από το 1869 ο Έντουαρτ φον Χαρτμαν είχε εκδώσει τη Φιλοσοφία του ασυνείδητου που επηρέασε τους συγγραφείς σε ολόκληρη την Ευρώπη. Όμως τη μεγαλύτερη επίδραση άσκησε το έργο του Νίτσε και του Φρόυντ. Παρά τη ριζικά διαφορετική τους προοπτική (υπαρξιακή - φιλοσοφική του πρώτου, ψυχαναλυτική - επιστημονική του δεύτερου) και οι δυο υποστήριξαν την ύπαρξη ενός σκοτεινότερου εαυτού που έχει απομείνει μέσα στην ανθρώπινη ψυχή ("του πρότερου ανθρώπου, κατά τον Νίτσε), του οποίου οι διονυσιακές δυνάμεις, περίσσιες και αδιαχώριστες, ανήκουν στη σφαίρα "του ονείρου και της μέθης". Ο Φρόιντ, σαν να επιζητούσε να τονίσει την ετερότητα αυτών των δυνάμεων, τις ομαδοποιούσε δίνοντας τους το όνομα "das Es" (το Id, κατά λέξη: το Αυτό) ταυτίζοντας τις με το "σκοτεινό, απροσπέλαστο κομμάτι της προσωπικότητας μας". Όπως υποστήριξε ο Φρόυντ, το κομμάτι αυτό προσεγγίζεται μόνο μέσα από μεταφορές ή αναλογίες : "το ονομάζουμε χάος, ένα καζάνι με έντονες συγκινήσεις που κοχλάζουν [...] είναι γεμάτο με δυνάμεις που πηγάζουν από τα ένστικτα, αλλά δεν έχει οργάνωση, δεν παράγει κοινή βούληση, παρά μόνο έναν αγώνα για την ικανοποίηση των ενστίκτων που υπόκεινται στον έλεγχο της αρχής της ηδονής".

Don't let me get me
I am my own worst
It's bad when you annoy yourself
So irritating
Don't wanna be my friend no more
I wanna be somebody else

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[diotima]

Κοφ'τα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mindcircus]

Μια δουλειά, μια απασχόληση γιατί δε βρίσκεις; Ο,τιδήποτε να βγάζεις κάποια έξοδά σου. Αλλά τι να σου πω κι εγώ. Εσύ να τα λες μόνο θέλεις κι εμείς μόκο. Ε ναι, εφόσον είναι το ημερολόγιό σου, μας έχεις κλείσει το στόμα. :/ Αλλά ρε συ, ήμαρτον. Κοίτα λιγάκι τί γράφεις. Είναι όλα στενάχωρα. :/

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[anisixos]

Είμαι απο μια πόλη της επαρχίας και εδώ και δυο εβδομάδες γύρισα δήθεν για διακοπές. Είμαι 25 χρονών. Σπούδαζα στην Αθήνα σε μια σχολή ΙΕΚ και τέλειωσα φέτος. Περνάω απαίσια εδω πέρα. Δεν έχω ξαναπεράσει πιο άσχημα στη ζωή μου και δε μπορώ να πω ότι γενικά έχω περάσει πολύ καλά στη ζωή μου. Εδώ πέρα δεν έχω παρέες και φίλους, ούτε καν γνωστούς. Με τα παιδιά που έκανα παρέα στο σχολείο χαθήκαμε εδώ και πολύ καιρό και όσες προσπάθειες έκανα μέσω ίντερνετ για νέες γνωριμίες και φιλίες δεν οδήγησαν πουθενά. Έχω μόνο τους συγγενείς μου εδώ. Περνάω πολύ άσχημα, γιατί εκτός του ότι δεν έχω παρέες, δεν έχω να κάνω πράγματα. Ούτε να διαβάσω δεν έχω όρεξη πια. Με το ζόρι κάθομαι να διαβάσω ένα άρθρο σε ένα περιοδικό, με το ζόρι κάθομαι να κάνω κανα ποστ στο μπλογκ μου. Αυτά δηλαδή που με ευχαριστούσαν παλιότερα, τώρα δε με ευχαριστούν. Καμιά φορά σκέφτομαι κιόλας τι νόημα έχει να κάθομαι να διαβάζω περιοδικά και εφημερίδες. Κάθομαι και σερφάρω στο ίντερνετ και κάνω άσκοπα τσατ στο zoo και σε άλλα σάιτ. Και δε με βγάζουν πουθενά όλα αυτά. Εξάλλου, πως να κάνεις φίλους αν δεν είσαι ο ευατός σου ή αν δεν τα έχεις καλά με τον ευατό σου;
Έχω κατάθλιψη εδώ και 1,5 μήνα και πήγα μετά τον ένα μήνα στο γιατρό και μου έγραψε κάτι αντικαταθλιπτικά. Τα οποία νομίζω μου φέρνουν υπνηλία. Μπορεί βέβαια να θέλω να κοιμάμαι συνέχεια γιατί δεν έχει νόημα η ζωή μου και επειδή δε θέλω να σκέφτομαι.
Εκτός των άλλων, έχω πολύ άγχος για το επαγγελματικό μου μέλλον. Νιώθω μειονεκτικά που τέλειωσα ΙΕΚ και όχι Πανεπιστήμιο. Νιώθω πολύ άσχημα που παράτησα δυο σχολές ΑΕΙ. Είμαι 25 και δεν έχω δουλέψει ακόμα. Νιώθω ότι είμαι μεγάλος...Φοβάμαι πολύ. Φοβάμαι μην κάνω μια δουλειά που δε θα μου αρέσει. Φοβάμαι ότι δε θα βρω καν δουλειά. Φοβάμαι ότι δε θα με πληρώνουν. Φοβάμαι ότι θα μένω πάλι με γονείς, ότι πάλι θα τους ζητάω λεφτά. Οτι δε θα μεγαλώσω ποτέ, ότι δε θα γίνω ποτέ ανεξάρτητος, ότι δε θα μένω ποτέ σε δικό μου σπίτι. Από τότε που τέλειωσα το σχολείο, πολύ λίγο έχω μείνει μόνος. Ήρθαν έτσι τα πράγματα που έμενα πολύ καιρό με τη μητέρα μου.
Ξέρετε πως είναι να εισαι 25 και να μην έχεις δουλέψει ποτέ; Να μην ξέρεις τι σε περιμένει; Να μην έχεις πάει στρατό; Να μην έχεις κάνει φοιτητική ζωή; Να μην έχεις ενδιαφέροντα; Να αναγκάζεσαι να πηγαίνεις απο δω κι απο κει με τους γονείς σου επειδή δεν έχεις παρέες; Να έχεις τα ξαδερφάκια σου που είναι 3 και 5 χρόνια μικρότερα να σου λένε να πας μαζί τους, με την παρέα τους, επειδή δεν έχεις δική σου;
Προχθές πήγα εκδρομή με τους γονείς και τους παππούδες μου για ένα γάμο. Μείναμε σε ένα ξενοδοχείο. Κοιμόμουν όλη μέρα. Είχα τους γονείς και τους παππούδες να μου λένε γιατί δε μας μιλάς, γιατί είσαι έτσι. Είχα τη μάνα μου να με πιέζει να πάω θάλασσα, εγώ να μη θέλω και αυτή να μου βάζει τις φωνές, να με πηγαίνουν με το ζόρι στη θάλασσα. Στο γάμο καθόμουν σε αναμμένα κάρβουνα για 5 ώρες. Ήταν φριχτό. Έφτασα στο σημείο να τους μισώ, παρότι αυτοί με έχουν βοηθήσει πάρα πολύ, παρότι είναι πολύ καλοί και με αγαπάνε. Αλλά δεν άντεχα μαζί τους. Δεν τους αντέχω. Θέλω να με αφήσουν ήσυχο.
Με γεμίζουν ενοχές. Σκέφτομαι ότι δεν τους έχω κάνει περήφανους. Σκέφτομαι ότι θα μπορούσα να κάνω ένα σωρό πράγματα για να τους κάνω περήφανους. Δεν έχω να συζητήσω κάτι μαζί τους. Δεν έχω να τους δείξω κάτι που έκανα και να μου πουν μπράβο. Έφτασα στο σημείο να φαντάζομαι ότι έχω κάνει πράγματα (πχ ότι έγραψα βιβλίο που έγινε best-seller). Όχι μόνο γι' αυτούς αλλά και για μένα. Θα ήθελα να έχω καταφέρει κάτι σημαντικό στη ζωή μου. Αλλά τίποτα. Νιώθω το πιο άχρηστο άτομο.
Με έχουν πλακώσει οι αρνητικές και απαισιόδοξες σκέψεις. Σκέφτομαι όλα τα άσχημα που μου έχουν συμβεί στη ζωή μου. Σκέφτομαι πόσα πολλά λάθη έχω κάνει. Σκέφτομαι ότι όλα λάθος τα έχω κάνει. Το μέλλον με φοβίζει και με αγχώνει πάρα πολύ. Ακόμα και αυτά που έλεγα ότι θέλω να κάνω επαγγελματικά, τώρα αμφιβάλλω πολύ γι' αυτά.
Έχω μισήσει την πόλη μου. Θέλω να φύγω για πάντα απο 'δω. Δε με αφήνουν ήσυχο εδώ πέρα κι ας ξέρω ότι το κάνουν για το καλό μου και νοιάζονται για μένα. Δεν αντέχω εδώ πέρα. Η γιαγιά μου μου λέει να απολαμβάνω τη στιγμή. Εγω όμως δε μπορώ. Δε βρίσκω ας πούμε ευχαρίστηση να κάνω μπάνιο στη θάλασσα, και δε μπορώ να πιέσω τον ευατό μου να νιώσω ευχαρίστηση ούτε γι' αυτό ούτε για οτιδήποτε.
Αυτή η κατάσταση με διαλύει. Δε μπορώ ούτε καν να κάτσω να γράψω μια αράδα. Και αυτό το ποστ είναι θαύμα που το έγραψα. Αλλά θα προτιμούσα να μην το γράψω. Μισώ να κάνω καταθλιπτικα πόστ. Θα ήθελα να γράφω πιο δημιουργικά πράγματα, όχι να κλαίγομαι. Όμως δε μπορούσα να μην γράψω γι' αυτα που περνάω. Δε μπορούσα παρά να τα γράψω όπως είναι. Που όρεξη για δημιουργικότητα; Η κατάθλιψη διαλύει τη δημιουργικότητα και την όρεξη γι' αυτή. Σε κάνει ένα άβουλο πλάσμα, σου διαλύει, σου καταστρέφει τα πάντα. Σε κάνει να θες να κοιμάσαι συνέχεια, σε κάνει να μισείς αυτά που κάποτε σε ευχαριστούσαν, σε κάνει να νιώθεις άχρηστος, οτι η ζωή σου δεν έχει νόημα και να σκέφτεσαι ακόμα και να την τερματίσεις. Είναι πραγματικά απαίσια, φριχτή η κατάθλιψη και μόνο όποιος την έχει περάσει μπορεί να το καταλάβει. Γι' αυτό και όσοι έχουμε κατάθλιψη, δε θέλουμε επαφές με άτομα που είναι καλά ψυχολογικά, πόσο μάλλον μεσ στην καλή χαρά. Θα το έχετε προσέξει και εσεις που έχετε κατάθλιψη. Μισείτε αυτά τα άτομα και σας κάνουν κακό. Σε κάνουν να νιώθεις πολύ πιο άρρωστος απ' ότι είσαι.
Μια φυσιολογική ζωή θέλω. Πολλά ζητάω; Τι έχω κάνει πια και αξίζω αυτή τη ζωή; Ήθελα τόσο πολύ σταθερότητα στη ζωή μου. Την έχω μεγάλη ανάγκη. Είναι και θέμα ζωδίου μάλλον (ταύρος). Και η ζωή μου μέχρι τώρα ήταν τοσο μα τόσο ασταθής. Τόσο πολύ που έπαθα ιψδ και τώρα ξανά κατάθλιψη. Νιώθω παγιδευμένος. Εκεί που λέω ότι κάτι θα αλλάξει, πέφτω πάλι στα ίδια.
Δεν ξέρω τι να κάνω πια για να αλλάξω. Είμαι 25 και νιώθω πως είναι αργά για να αλλάξω. Έχω χάσει πολύτιμο χρόνο. Έχω χάσει σημαντικά χρόνια. Βαρέθηκα να προσποιούμαι, να μην είμαι ο εαυτός μου. Μα δεν ξέρω καν ποιος είμαι. Απλά ξέρω πότε ΔΕΝ είμαι ο εαυτός μου.
Δεν υπάρχει μέρος να πάω εδώ να ξεχαστώ. Δεν υπάρχει κάτι να ξεσπάσω. Δεν υπάρχει άτομο εδώ πέρα που να μπορώ να είμαι ο εαυτός μου. Να ξέρει ότι έχω κατάθλιψη, να ξέρει τι σκεφτομαι και πως σκεφτομαι. Να μην αναγκαζομαι να μιλαω περι ανεμων και υδατων. Γι' αυτό αποφεύγω τα άτομα με τα οποία δε μπορώ να είμαι αληθινός. Αλλά με πόσα άτομα μπορείς να είσαι αληθινός; Πόσα άτομα θα σε καταλάβουν, δε θα απομακρυνθούν όταν δουν ότι είσαι καταθλιπτικός; Οι άλλοι θέλουν να σε βλέπουν χαρούμενο, να τους κάνεις και αυτούς χαρούμενους, να τους φτιάχνεις τη διάθεση. Ο κόσμος είναι κακός και θα σε κουτσομπολέψει, θα σε κατακρίνει ή απλά θα σου γυρίσει την πλάτη, όταν δείξεις τα μειονεκτήματα σου. Ο κόσμος θέλει τον πετυχημένο άνθρωπο. Οσο πιο πετυχημένος είσαι, τόσο πιο πολύ σε θέλουν. Και όταν "πέσεις" θα είναι εκεί να σε...χτυπήσουν. Μόνο οι λίγοι καλοί φίλοι και κάποιοι άνθρωποι που αποτελούν εξαίρεση θα σε στηρίξουν, θα σε βοηθήσουν στα δύσκολα, δε θα σε κατακρίνουν με ευκολία, θα κάτσουν να σε ακούσουν. Οι περισσότεροι έχουν πάντα έναν κακό λόγο για σένα. Και δεν είναι εύκολο να μην νοιάζεσαι καθόλου τι λένε οι άλλοι για σένα.
Εγώ ας πούμε θα πάω στρατό, ενώ θα μπορούσα να πάρω απαλλαγή λόγω ψυχολογικών, επειδή δε γουστάρω να με σχολιάζουν και να λένε ότι δεν πήγα επειδή φοβόμουν ή επειδή έχω ψυχολογικά. Τη μισή ζωή μας τη ζούμε για τους άλλους και για χάρη των άλλων.
Φυσικά δεν πρόκειται να παώ στρατό φέτος με αυτήν την χάλια ψυχολογία.
Η ζωή μου φαίνεται βουνό. Θα μπορέσω να ξεπεράσω αυτήν την κατάσταση; Θα μπορέσω να φτιάξω τη ζωή μου; Θα μπορέσω να αλλάξω; Θα βρω τον εαυτό μου; Είναι αργά; Τι να κάνω;

ΥΓ.Πως αλλάζω το νικνέιμ μου;

Don't let me get me
I'm my own worst enemy
It's bad when you annoy yourself
So irritating
Don't wanna be my friend no more
I wanna be somebody else

Surrounded by familiar faces with no names.
None of them know me
Or want to share my pain.
They only wish to bask in my light
Then fade away.

Πάντα κάποιος άλλος φτάνει από μένα πιο πριν
κι εγώ μετά
πάντα για τους άλλους είναι κάθε ώρα νωρίς
για μένα αργά
Όλο παίζω κι όλο χάνω
ίσως δεν αξίζουν όλα αυτά που δε φτάνω
κι όσο θα ελπίζω, άλλο τόσο θα αντέχω
χάνεται η στιγμή
κι εγώ πίσω της τρέχω

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.