Τι θα έκανες αν....

Agaphbou

Περιβόητο μέλος

Η Αγάπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 5,328 μηνύματα.
Η ΚΑΡΛΑ ΜΟΥ :'(

Στην αρχή θα προσπαθούσα να καταλάβω αν είμαι σε όνειρο ή στην πραγματικότητα, μετά θα άρχισα να φωνάζω "Κάρλα!" για να δω αν με αναγνωρίζει, μετά θα πλανταζα στο κλάμα, θα έπαιρνα τη λυκοσκυλαρα μου μια τεράστια αγκαλιά, μετά θα την έπαιρνα πάνω στο σπίτι και θα την έδειχνα στους γονείς μου, ο τωρινός μου σκύλος θα πάθαινε αμόκ και μετά θα προσπαθούσαμε όλοι μαζί να καταλάβουμε τι ακριβώς έχει συμβεί.

(Θα με κάνεις να κλάψω στ αλήθεια μ αυτά που με βάζεις να σκέφτομαι! Ήδη βούρκωσα. Μια τέτοια κούκλα ήταν, από champion bloodline:
maxresdefault (1).jpg
)


Τι θα έκανες αν μια μέρα ξυπνουσες κι έβρισκες όλα τα άτομα που γούσταρες από μικρός/ή μέχρι τώρα μαζεμένα να πίνουν καφέ στο σαλόνι σου;
 
Τελευταία επεξεργασία:

CiNeFiL

Διακεκριμένο μέλος

Η CiNeFiL αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Νορβηγία (Ευρώπη). Έχει γράψει 7,229 μηνύματα.
ΘΕΕΕΕΕ ΜΟΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ <3 δεν την εχω δει ποτε στη ζωη μου αλλα την αγαπω

Well, δεν ειναι πολλα πλας τα περισσοτερα αν μετρανε και οι παιδικοι ερωτες δεν θα τους αναγνωριζα καν μαλλον οποτε θα αναρωτιομουν ποιοι ειναι αυτοι οι αγνωστοι στο σπιτι μου, κατα τα αλλα ισως ηταν η πιο αβολη στιγμη της ζωης μου οποτε ισως κρυβομουν στην τουαλεττα και εβγαινα μολις ξεκουμπιστουν ολοι ή σχεδον ολοι

Τι θα εκανες αν αντι για νερο απο τη μπανιερα σου εβγαινε λασπη
 

Guest 699855

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Λασπόλουτρο! :lol:
1603180554121.png


Τι θα έκανες αν είχε έρθει η ώρα να πας κάπου που το είχες προγραμματίσει από καιρό και το ήθελες πολύ και σε παίρνει τηλέφωνο ένας αγαπημένος σου άνθρωπος σε κακή ψυχολογική κατάσταση και σου ζητάει να πας σπίτι του να του συμπαρασταθείς;
 

Agaphbou

Περιβόητο μέλος

Η Αγάπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 5,328 μηνύματα.
Δεν είναι απόλυτο το τι θα έκανα... Σίγουρα στην αρχή θα του έλεγα να έρθει μαζί μου έξω. Αν δεν ήθελε, τότε παίζεται. Αν, πχ, είχα κανονίσει μια βόλτα που άνετα μπορεί να γίνει μια άλλη μέρα και το αγαπημένο μου πρόσωπο έχει ένα σοβαρό πρόβλημα (όχι απλώς κακοκεφιές για ψύλλου πηδημα, το λέω γιατί έχω και κάτι τέτοιες φίλες που είναι "χάλια" και σε 10 λεπτά γίνονται μια χαρά) τότε θα το ακύρωνα. Αν αυτό που είχα κανονίσει ήταν κάτι που δε θα ξαναείχα την ευκαιρία να πάω, θα προσπαθούσα να τα συνδυάσω και τα δύο, δηλαδή να πάω πρώτα εκεί, να φύγω σχετικά νωρίς και μετά να πάω στο σπίτι του αγαπημενου μου ανθρώπου και να μείνω όση ώρα θέλει, ακόμη και να κοιμηθώ εκεί ή/και την άλλη μέρα. Τώρα, αν ήταν κάτι επείγον φυσικά, θα ακύρωνα ό,τι σχέδια κι αν είχα.


Τι θα έκανες αν ανακαλυπτες ότι ο απέναντι γείτονας έχει τηλεσκόπιο/κυάλι στραμμένο προς το υπνοδωμάτιό σου;
 

CiNeFiL

Διακεκριμένο μέλος

Η CiNeFiL αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Νορβηγία (Ευρώπη). Έχει γράψει 7,229 μηνύματα.
θα περνουσα ολη την υπολοιπη ζωη μου κανοντας κωλοδαχτυλο στον αερα καθε φορα που ειμαι στο δωματιο μου, ισως σε δευτερη μοιρα καλουσα καμια αστυνομια αλλα επειδη αν δεν υπαρχει πτωμα δεν θα ασχοληθει κανεις θα μεινω στο κωλοδαχτυλο

Τι θα εκανες εαν καθε φορα που επινες νερο σου ερχοταν η γευση απο το φαγητο που απεχθανεσαι?
 

Aleksa

Τιμώμενο Μέλος

Η Aleksa αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 19,570 μηνύματα.
τι θα εκανες αν το κατοικιδιο που ειχες θαψει στον κηπο οταν ησουν νιανιαρο ανασταινοταν ?
(με πρόλαβαν και απαντήσαν, αλλά μιας που έγραψα την απάντηση κρίμα να πάει χαμένη.., :P
Αν δεν επρόκειτο για.. κατοικίδιο-ζόμπι, θα χαιρόμουν και θα έπαιζα μαζί του.
Θα χαιρόμουν, επίσης και για την απόδειξη της ύπαρξης της μετά θάνατον ζωής.

Τι θα εκανες εαν καθε φορα που επινες νερο σου ερχοταν η γευση απο το φαγητο που απεχθανεσαι?
Θα δοκίμαζα από άλλες "πηγές", δηλαδή αν έπινα μέχρι τότε νερό της βρύσης, θα δοκίμαζα εμφιαλωμένο. Κι αν συνεχιζόταν, θα πήγαινα για ιατρικές εξετάσεις.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

3 τα ξημερώματα και στον πάνω όροφο κάποιοι συνεχίζουν το πάρτι τους θορυβωδώς, ενώ εσύ έχεις εγερτήριο στις 6- εκτάκτως- για μια σημαντική δουλειά. Τι κάνεις;
 
Τελευταία επεξεργασία:

Joji

Περιβόητο μέλος

Η Τζότζι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 20 ετών και επαγγέλεται Μοντέλο. Έχει γράψει 6,388 μηνύματα.
3 τα ξημερώματα και στον πάνω όροφο κάποιοι συνεχίζουν το πάρτι τους θορυβωδώς, ενώ εσύ έχεις εγερτήριο στις 6- εκτάκτως- για μια σημαντική δουλειά. Τι κάνεις;
Σαν άτομο έχω πολύ υπομονή, ειδικά σε θέματα θορύβου και λειτουργώ σχετικά καλά με λίγες ώρες ύπνου. Ωστόσο, σε μία τέτοια περίπτωση όπου θα έπρεπε να σηκωθώ τόσο νωρίς για μια όντως σημαντική δουλειά, θα αναγκαζόμουν να κάνω παρατήρηση, αλλά δεν νομίζω να προχωρούσα σε παραπάνω ενέργειες αν δεν σταματούσαν. Θα προσπαθούσα να κοιμηθώ δίνοντας την προσοχή μου κάπου άλλου, εκτός της μουσικής και των βημάτων. Αν δεν λειτουργούσε ούτε αυτό, μάλλον θα έπαιρνα έναν καφέ πηγαίνοντας στον προορισμό μου.
 

Joji

Περιβόητο μέλος

Η Τζότζι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 20 ετών και επαγγέλεται Μοντέλο. Έχει γράψει 6,388 μηνύματα.
Σαν άτομο έχω πολύ υπομονή, ειδικά σε θέματα θορύβου και λειτουργώ σχετικά καλά με λίγες ώρες ύπνου. Ωστόσο, σε μία τέτοια περίπτωση όπου θα έπρεπε να σηκωθώ τόσο νωρίς για μια όντως σημαντική δουλειά, θα αναγκαζόμουν να κάνω παρατήρηση, αλλά δεν νομίζω να προχωρούσα σε παραπάνω ενέργειες αν δεν σταματούσαν. Θα προσπαθούσα να κοιμηθώ δίνοντας την προσοχή μου κάπου άλλου, εκτός της μουσικής και των βημάτων. Αν δεν λειτουργούσε ούτε αυτό, μάλλον θα έπαιρνα έναν καφέ πηγαίνοντας στον προορισμό μου.
Και επειδή ξέχασα να κάνω και εγώ μια ερώτηση...

Ανακαλύπτεις ότι έχεις χάσει τα κλειδιά σου όταν γυρνάς σπίτι και μένεις μόνος, οπότε κανείς δεν μπορεί να σου ανοίξει. Τι κάνεις;
 
Τελευταία επεξεργασία:

Agaphbou

Περιβόητο μέλος

Η Αγάπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 5,328 μηνύματα.
Εννοείται ότι το έχω πάθει (και) αυτό. 2 φορές. Τη 1 είχε πάρει καταλάθος τα κλειδιά μια φίλη μου και το ανακάλυψα όταν γυρίσαμε από κλαμπ στις 6 το πρωί. Εκείνη είχε φτάσει σπίτι της με ταξί (στου διαόλου το κέρατο) κι εμένα είχε σβήσει ΚΑΙ το κινητό μου από μπαταρία. Πήγα στο 24ωρο μπουγατσατζιδικο της γειτονιάς, ζήτησα απ τον υπάλληλο να μου δανείσει το λαπτοπ του μαγαζιού, μπήκα στο φβ μου, της έστειλα μήνυμα με ενδιάμεσες βρισιές και για καλή μου τύχη το είδε και ξαναγύρισε.

Την άλλη φορά ήταν μετά τη σχολή. Στην αρχή κατέβασα κέντρο μια (άλλη) φίλη μου απ την άλλη άκρη της Θεσσαλονίκης γιατί είχε αντικλείδι, μετά συνειδητοποίησα ότι η πόρτα δεν άνοιγε ούτε με το αντικλείδι (άρα είχα τα κλειδιά πίσω απ την πόρτα-μου έφυγε ένα βάρος βέβαια που δεν τα έχασα), μετά βρήκα κάτι οδοντογλυφίδες στην τσάντα μου με τις οποίες επιχείρησα να σπρωξω το κλειδί παρακαλώ και κάπως έτσι έσπασα και σφήνωσα και την οδοντογλυφίδα μες στην κλειδαριά, πήγα στον κλειδαρά απέναντι άφραγκη μέσα σ'όλα τ' άλλα, του εξήγησα την κατάσταση, με κοίταξε λίγο περίεργα αλλά τελικά μου άνοιξε και για καλή του τύχη είχα μες στο σπίτι ακριβώς όσα λεφτά μου ζήτησε. :)

Αυτά τα νέα μου και σήμερα.


Τι θα έκανες αν περίμενες από στιγμή σε στιγμή να έρθει γκομενακι σπίτι σου για σουξου μουξου (είναι καθ'οδόν δηλαδή) και αμέσως μετά το μπάνιο που έκανες για να είσαι έτοιμος/η, πάθαινες αλλεργία στο αφρόλουτρο και ξαφνικά έβγαζες παντού κόκκινα σπυράκια που σε φαγουρίζουν;
 

Aleksa

Τιμώμενο Μέλος

Η Aleksa αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 19,570 μηνύματα.
Σιγά μη με σταματούσε μια δερματική αλλεργία! Θα έβαζα μια αντιινσταμινική αλοιφή και θα περίμενα το γκομενάκι, να αντιμετωπίσουμε μαζί την... άλλη "φαγούρα". :P



Έχεις ντυθεί σούπερ, νιώθεις υπέροχα (παρότι βρέχει)και περπατάς καθ'οδόν για κάποιο σημαντικό ραντεβού.
Ξαφνικά κι εκεί που στέκεσαι σε φανάρι και περιμένεις να περάσεις, περνάει κάποιος σφαίρα με το αυτοκίνητο, πατάει τη λακκούβα με τα λιμνάζοντα νερά και σου κάνει τα ρούχα χάλια! Τι κάνεις σ'αυτή την περίπτωση(πέρα από το να τον "στολίσεις");
 

Joji

Περιβόητο μέλος

Η Τζότζι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 20 ετών και επαγγέλεται Μοντέλο. Έχει γράψει 6,388 μηνύματα.
Έχεις ντυθεί σούπερ, νιώθεις υπέροχα (παρότι βρέχει)και περπατάς καθ'οδόν για κάποιο σημαντικό ραντεβού.
Ξαφνικά κι εκεί που στέκεσαι σε φανάρι και περιμένεις να περάσεις, περνάει κάποιος σφαίρα με το αυτοκίνητο, πατάει τη λακκούβα με τα λιμνάζοντα νερά και σου κάνει τα ρούχα χάλια! Τι κάνεις σ'αυτή την περίπτωση(πέρα από το να τον "στολίσεις");
Αποδέχομαι το γεγονός ότι δεν μπορώ να κάνω κάτι για να πάω τον χρόνο πίσω και γυρνάω σπίτι να αλλάξω. Εννοείται πως παίρνω τηλέφωνο να πω ότι κάτι μου έτυχε και πως θα αργήσω λίγο :sonic: Κατά τ'άλλα δεν ασχολούμαι ιδιαίτερα με τον άνθρωπο που με έκανε μούσκεμα, λογικά δεν το ήθελε ούτε ο ίδιος.

Σε παίρνει ο/η σύντροφός σου και σου και σου λέει πως θέλει να χωρίζετε γιατί υπάρχει άλλος/άλλη. Ποια είναι η πρώτη σου αντίδραση;
 

Aleksa

Τιμώμενο Μέλος

Η Aleksa αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 19,570 μηνύματα.
Φεύγει το έδαφος κάτω από τα πόδια μου, ενώ ταυτόχρονα νιώθω να "βουλιάζει" κι η καρδιά μου.:'(



Χάνεις κάτι αγαπημένο και συμβολικό που συνήθιζες να φοράς και στο είχε χαρίσει το πλέον προσφιλές σου πρόσωπο.Του/ης το λες (κι ας στεναχωρεθεί), ή το χρόνο που μεσολαβεί μέχρι να σε ρωτήσει για την απουσία του, το αντικαθιστάς(αν το βρεις στην αγορά) με ένα όμοιο;
 

Joji

Περιβόητο μέλος

Η Τζότζι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 20 ετών και επαγγέλεται Μοντέλο. Έχει γράψει 6,388 μηνύματα.
Χάνεις κάτι αγαπημένο και συμβολικό που συνήθιζες να φοράς και στο είχε χαρίσει το πλέον προσφιλές σου πρόσωπο.Του/ης το λες (κι ας στεναχωρεθεί), ή το χρόνο που μεσολαβεί μέχρι να σε ρωτήσει για την απουσία του, το αντικαθιστάς(αν το βρεις στην αγορά) με ένα όμοιο;
Σίγουρα του το λέω. Το να το αντικαταστήσω για εμένα φαίνεται κοροϊδία και είναι αντικειμενικά ανούσιο καθώς δεν είναι το ίδιο. Εξ'άλλου, αυτά είναι πράγματα που συμβαίνουν σε όλους. Σίγουρα θα στεναχωριόταν (όπως και εγώ) αλλά θα καταλάβαινε.

Είσαι σε μία σχέση όπου εσύ και ο/η σύντροφός σου γνωρίζεστε πολλά χρόνια και έχετε έρθει αρκετά κοντά χωρίς κανένα ιδιαίτερο πρόβλημα αλλά σταδιακά αποκτάει μία τάση να ζηλεύει εύκολα σε σημείο που μια μέρα σου λέει να χωρίσετε γιατί δεν μπορεί να σε βλέπει να συναναστρέφεσαι με άλλα άτομα και εκφράζει το πόσο μειονεκτικά τον/την κάνει να νιώθει. Ποια είναι η αντίδραση σου και πως το διαχειρίζεσαι;
 

Agaphbou

Περιβόητο μέλος

Η Αγάπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 5,328 μηνύματα.
Θα τον ρωτούσα καταρχάς γιατί εμφανίστηκε τώρα η τάση του να ζηλεύει ενώ είμαστε τόσο καιρό μαζί, αν υπάρχει κάποιος άλλος λόγος που αισθάνεται ότι με χάνει ή απειλείται. Θα προσπαθούσα να κάνω μια ουσιαστική συζήτηση μαζί του για να καταλάβει κι ο ίδιος γιατί ζηλεύει σε παθολογικό βαθμό και θα του εξηγούσα ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος να αισθάνεται μειονεκτικά. Αν ούτε μετά από αυτό δεν ήθελε να συνεχίσουμε να είμαστε μαζί και να προσπαθήσει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα, θα το αποδεχόμουν ψύχραιμα γιατί το προτιμώ απ' το να είμαι σε μια νοσηρή κατάσταση.



Τι θα έκανες αν, ενώ έχεις απολογηθεί στην κολλητή σου για ένα λάθος που έκανες, εκείνη συνέχιζε να διατηρεί ψυχρή στάση και να μη σου μιλάει;
 

Joji

Περιβόητο μέλος

Η Τζότζι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 20 ετών και επαγγέλεται Μοντέλο. Έχει γράψει 6,388 μηνύματα.
Τι θα έκανες αν, ενώ έχεις απολογηθεί στην κολλητή σου για ένα λάθος που έκανες, εκείνη συνέχιζε να διατηρεί ψυχρή στάση και να μη σου μιλάει;
Επειδή μου έχει συμβεί, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό το λάθος. Αν είναι κάτι μικρό και χαζό, δεν θα χάσω τον χρόνο μου στην προσπάθεια να την κάνω να μου μιλήσει πάλι όπως πριν. Θα της έλεγα ότι ήδη απολογήθηκα και ότι έχω μετανιώσει γι'αυτό που έκανα, και αυτό από μόνο του είναι αρκετό για να με συγχωρέσει. Ωστόσο όταν το λάθος είναι μεγάλο, θα έβαζα τον εαυτό μου να σκεφτεί τι θα έκανα εγώ στην θέση της. Αν ένιωθα ότι δεν θα μπορούσα να τη συγχωρέσω εντελώς αν έκανε το ίδιο, τότε θα έμπαινα πιο βαθιά σε συζήτηση μαζί της εξηγώντας της ότι δεν πρόκειται να το ξαναεπαναλάβω. Θα της εξηγούσα επίσης ότι καταλαβαίνω την ψυχρότητα της γιατί για να φτάσει σε τέτοιο σημείο σημαίνει ότι δεν το περίμενε από εμένα (διότι εγώ αν περίμενα κάτι τέτοιο από αυτήν, σίγουρα δεν θα έφτανα σε σημείο ψυχρότητας, απλά θα το αγνοούσα στην τελική και θα πρόσεχα το ποσό κοντά μαζί της είμαι αν επαναλάμβανε συχνά τέτοια λάθη) Για έναν άνθρωπο που αγαπάω και νοιάζομαι θα προσπαθούσα να μην τον απογοητεύσω σε καμία περίπτωση, αλλά λάθη συμβαίνουν και πρέπει να συγχωρούνται για να ησυχάσουν και οι δύο.

Ένας φίλος σου σε επιλέγει ως άτομο εμπιστοσύνης, και μοιράζεται μαζί σου ένα πολύ σημαντικό γεγονός για εκείνον αλλά σου λέει ότι δεν μπορείς να το πεις σε κανέναν. Ωστόσο εσύ, σε μια συζήτηση με ένα άλλο άτομο καταλάθος το αναφέρεις και όταν από στόμα σε στόμα φτάνει στα αυτιά του φίλου σου, σου λέει ότι έχει χάσει τον σεβασμό του για εσένα, ότι μετάνιωσε που σε εμπιστεύτηκε και ότι ο κύριος λόγος που το έκανε είναι γιατί δεν περίμενε να είσαι σαν τα άλλα άτομα που θα το μοιράζονταν από 'δω και από 'κει. Πώς αντιδράς;
 

Cookie_Monster

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Cookie_Monster αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αφρική. Έχει γράψει 343 μηνύματα.
Ένας φίλος σου σε επιλέγει ως άτομο εμπιστοσύνης, και μοιράζεται μαζί σου ένα πολύ σημαντικό γεγονός για εκείνον αλλά σου λέει ότι δεν μπορείς να το πεις σε κανέναν. Ωστόσο εσύ, σε μια συζήτηση με ένα άλλο άτομο καταλάθος το αναφέρεις και όταν από στόμα σε στόμα φτάνει στα αυτιά του φίλου σου, σου λέει ότι έχει χάσει τον σεβασμό του για εσένα, ότι μετάνιωσε που σε εμπιστεύτηκε και ότι ο κύριος λόγος που το έκανε είναι γιατί δεν περίμενε να είσαι σαν τα άλλα άτομα που θα το μοιράζονταν από 'δω και από 'κει. Πώς αντιδράς;

Θα ζητούσα ειλικρινά συγγνώμη, θα του έστελνα στο σπίτι πιτσες και σουβλάκια ως έμπρακτη μετάνοια, ύστερα θα έπαιρνα τηλέφωνο τον άλλο της διαρροής και θα τον κατηγορούσα μέχρι να αναλάβει να πληρώσει τις πίτσες και τα σουβλάκια.


Λοιπόν γυρνάς στο σπίτι με το αμάξι σου ένα χειμωνιάτικο απόγευμα ύστερα από μια κουραστική μέρα στη δουλειά, παρκάρεις, διασχίζεις τον υγρό δρόμο και μπαίνεις στο σπίτι σου περιμένοντας να εμφανιστεί κάποια στιγμή και το αίσθημα για γουτσουνιές, ανησυχείς μήπως άφησες το αμάξι ανοιχτό όπως κάνεις συνήθως αλλα δεν έχεις όρεξη να κατέβεις πάλι, βάζεις πυτζάμες και φοράς τα χνουδωτά παντοφλάκια, πετάς πέρα τα χνουδωτά παντοφλάκια, χύνεσαι στον καναπέ, και ανοίγεις τηλεόραση τρώγοντας ντορίτος. Ξαφνικά φωτίζει το κινητό σου, άγνωστο νούμερο, ενα σμσ 'ξερεις που ειναι ο ερωτας σου αυτη τη στιγμη; κατεβα τώρα στο δρόμο να δεις ποιός τον/την φέρνει'. Τσιτώνεις, σκουπίζεις τα ντοριτοδάχτυλα πάνω στο μπλουζάκι, φοράς τα χνουδωτά παντοφλάκια, κατεβαίνεις του σαματά με τα ντορίτος ακόμα στο χέρι, βγαίνεις στο δρόμο κοιτάς δεξιά αριστερά μα σκέφτεσαι πως καλύτερα να κρυφτείς, οπότε κρύβεσαι πίσω από το αμάξι που πάρκαρες και περιμένεις, η αγωνία είναι τόση που αρχίζεις να μασάς τα ντορίτος, μασάς η ώρα περνάει αλλά ακόμα τίποτε, κάποια στιγμή καταλαβαίνεις πως τα ντορίτος έχουν τελειώσει από ώρα, αυτό όμως δεν πειράζει γιατί το χειρότερο είναι πως τώρα καταλαβαίνεις ότι κατέβηκες με τις πυτζάμες και τα χνουδωτά παντοφλάκια στο ψοφόκρυο, σκουπίζεις πάλι τα δάκτυλα από τα ντορίτος στο μπλουζάκι και ψάχνεις το κινητό να δεις τι συμβαίνει, ανακαλύπτεις πως δεν το έχεις μαζί αλλά είναι στο σπίτι, περνάς το δρόμο να μπείς στο σπίτι αλλά έφυγες χωρίς να πάρεις τα κλειδιά, θυμώνεις φουρκώνεις και περνάς πάλι το δρόμο να πας στο αμάξι μπας και το ξέχασες ανοικτό όπως κάνεις συνήθως, και πάνω που φτάνεις εκεί εμφανίζεται από μακριά μια μηχανή και αναγνωρίζεις επάνω το αίσθημά σου, αμέσως κρύβεσαι πίσω από το αμάξι για να δείς ποιός είναι μαζί. Εκεί που κρύβεσαι πίσω από το αμάξι ανακαλύπτεις πως έχεις ένα άσχημο ξύσιμο στην μπογιά και πως θα πρέπει να το φτιάξεις. Προτιμάς λοιπόν να το κάνεις ο ίδιος με αλοιφή του δεκάευρου από το σιδεράδικο και αναζήτηση στο γιουτούμπ, ή το πας συνεργείο που θα το βάψουν όλο αλλά θα σου πιάσουν τον ώμο;
 

Agaphbou

Περιβόητο μέλος

Η Αγάπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 5,328 μηνύματα.
Χαχαχαχα... Το πάω στον γνωστό του μπαμπά μου που έχει μαγαζί με χρώματα και παλιά εβαφε αυτοκίνητα, οπότε κάνει αξιοπρεπή δουλειά χωρίς να μου πιάσει τίποτα :laugh:




Τι θα έκανες αν έβλεπες τον πατέρα του κολλητού σου/της κολλητής σου έξω με άλλη γυναίκα (και φαινόταν ότι έχουν ερωτική σχέση);
 

RafAspa94

Περιβόητο μέλος

Η RafAspa94 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Καθηγητής/τρια. Έχει γράψει 4,733 μηνύματα.
Θα βρισκόμουν σε πολύ δύσκολη θέση αλλά δεν θα το έλεγα. Στη καλύτερη να το διατύπωνα τύπου " Δε μου λες βρε τάδε, ποια η γνώμη σου για τις εξωσυζυγικές σχέσεις; Και ποια θα ήταν η αντίδραση σου αν έστω κάποιος από τους δύο γονείς είχε παράνομο δεσμό;" Φαντάζομαι πως κάπως έτσι θα το έλεγα για να δω και αντιδράσεις.

Τι θα έκανες αν έβρισκες στο δρόμο ένα μπριγιάν δαχτυλίδι;
 

Ιππολύτη

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Ιππολύτη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 24 ετών. Έχει γράψει 1,972 μηνύματα.
Αν μου πήγαινε θα το κρατούσα, αν όχι θα το χάριζα στη μαμά μου. Γενικά ούτε δίφραγκο δε βρίσκω στον δρόμο.

Ποιο θα ήταν το πρώτο πράγμα που θα έκανες αν μάθαινες πως έχεις μόνο λίγο καιρό ζωής;
 

meetmeinmontauk

Τιμώμενο Μέλος

Η meetmeinmontauk αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 27 ετών. Έχει γράψει 11,788 μηνύματα.
Πολύ περίεργη ερώτηση αυτή. Δεν θα έτρεχα να κάνω κάτι τρελό. Σίγουρα θα στενοχωριόμουν για αυτά που δεν έχω προλάβει να ζήσω και να κάνω και θα το έριχνα στο κλάμα. Ύστερα υποθέτω πως θα περνούσα όσο περισσότερο χρόνο μπορούσα κάνοντας κάτι για να ξεχαστώ.

Τι θα έκανες αν έβγαινες με έναν/ μία που πεισματικά δεν θα ήθελε να πληρώνει ποτέ στα ραντεβού (δεδομένου ότι τον/ την θες πολύ)
 

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top